Operatie Infatuate De Bevrijding van Walcheren Vlissingen Westkapelle november 1944 - Inzet commando s van No. 2 Dutch Troop Deze teksten verschenen eerder grotendeels in een tweetal artikelen in De Groene Baret van september 1984. De belevenissen zijn voor het grootste deel opgetekend aan de hand van gesprekken met de mannen die het meemaakten. De Nederlandse commando s van No. 2 Dutch Troop, No. 10 Inter Allied Commando. Helaas zijn alle deelnemers van No. 2 Dutch Troop aan de Operatie Infatuate inmiddels overleden. Maar vergeten doen wij ze niet! Na de acties bij Arnhem, Nijmegen en Eindhoven verzamelden de leden van No. 2 Dutch Troop zich half oktober 1944 in het huis van de gevluchte NSB-burgemeester van Eindhoven. Op 20 oktober 1944 kreeg No. 2 Dutch Troop opdracht om zich te verplaatsen naar het Belgische Brugge, waar de eenheid werd ingedeeld bij de Britse 4e Special Service Brigade. De Westerschelde werd toen nog steeds beheerst door de Duitsers en de haven van Antwerpen kon daarom onmogelijk door de geallieerden worden gebruikt. Het bezit van Walcheren zou het verdere verloop van de oorlog bepalen. De Duitsers hadden van dit eiland één grote vesting gemaakt. Hier bevonden zich niet minder dan 305 kazematten. Zware kustbatterijen stonden in betonnen opstellingen en in het westen en zuiden waren op het strand uitgebreide draad- en mijnversperringen aangelegd. Onderwater hindernissen sloten de toegangen tot het eiland af. Vooral de omgeving van Vlissingen was zwaar versterkt, om de stad was een dubbele rij van tankgrachten gegraven. Met de wetenschap dat het eiland gemakkelijk onder water kon worden gezet, besloot de geallieerde legerleiding het zeewater binnen te laten. Dit alles met het oogmerk de artillerieopstellingen te isoleren en de Duitse eenheden te belemmeren in hun bewegingen, waardoor de verdediging van het eiland zou worden ontwricht. Nadat de bevolking door middel van afgeworpen pamfletten was gewaarschuwd vonden op 3, 7 en 11 oktober precisiebombardementen plaats op de zeedijken. Door vier gaten stroomde het zeewater binnen. Piloten van verkenningsvliegtuigen rapporteerden, Het eiland lijkt nu een schotel vol water. Uiteindelijk was de toestand zo dat met uitzondering van de duinranden, Middelburg en nog enige andere plaatsen geheel Walcheren onder water stond. De verovering van Walcheren was opgedragen aan de Britse 52ste Lowland Divisie. Twee brigades zouden vanaf Zuid-Beveland over het Sloe aanvallen. No. 4 Commando en één brigade van deze divisie waren belast met de overmeestering van Vlissingen. No. 41, No. 47 en No. 48 (Royal Marine) Commando versterkt met No. 4 Belgian Troop en No. 5 Norwegian Troop hadden de opdracht om bij Westkapelle aan land te gaan. Alle commando-eenheden behoorden tot de 4de Special Service Brigade. No. 2 Dutch Troop werd in twee detachementen gesplitst. Het eerste detachement bestaande uit eerste-luitenant C. de Ruiter, drie onderofficieren en 7 korporaals, was met No. 1 en No. 8 French Troop ingedeeld bij No. 4 Commando. Het tweede detachement bestaande uit kapitein J. Linzel, vier onderofficieren en negen korporaals bij No. 47 (Royal Marine) Commando. Eén onderofficier was ingedeeld bij de staf van de 4de Special Service Brigade. 1
Indeling leden No. Dutch Troop: Vlissingen: tweede-luitenant C. de Ruiter, sergeanten W.G. van Gelderen, K. Kruit en D. van der Wal, korporaals J.W. Bothe, H.W. van der Steen, K.J. Baggerman, J.C. van Woerden, C.A. van de Gender, W. de Liefde en L. Persoon. Westkapelle: kapitein J. Linzel, sergeant-majoor J.G. van den Bergh, sergeanten I.J.E. van Dullemen en G.P. Ubels, korporaals A.M.T. Italiaander, W. Knijff, V.G Kokhuis, H. Cramer, B.S. Boelema, P.A. Visser, J.A. van der Linde en A. Bloemink. Staf 4e Special Service Brigade: sergeant R.B. Visser INFATUATE I VLISSINGEN Op 1 november 1944 werd de aanval vanuit Breskens op Vlissingen ingezet, gesteund door het vuur van 314 kanonnen die in Zeeuws- Vlaanderen stonden opgesteld. Korporaal W. de Liefde landde om 05.45 uur met de eerste verkenningsboot bij Dokhaven (codenaam Uncle Beach ) en klom op de gladde paalhoofden van een piertje om de landingsplaats voor de overige boten met een groene lamp te markeren. In het schijnsel van de lichtspoormunitie zat De Liefde moederziel alleen te zwaaien met zijn lamp. De Ruiter, die met de derde boot landde, herinnerde zich: terwijl je normaal spreekt van overgierende, was dit geen overgieren meer, dit was een continu gehuil dat over je heen ging. Korporaal J.W. Bothe die eveneens tot de eersten behoorde stelde met een handgranaat de bezetting van een kazemat buiten gevecht. Bron (https://www.korpscommandotroepen.nl/stichting/traditie/korpsgeschiedenis/no-2-dutchtroop/operatie-infatuate-de-bevrijding-van-walcheren/). Tot zo ver de feiten over Infatuate I. Wat wil het geval: Vorig jaar november (2017) zijn we met 14 man van COV Noord-Holland (en Moeder Kevin van der Rijdt met haar partner) naar Schotland geweest, ook wat oud mariniers waren erbij aanwezig. We hebben daar de band met de CVA (Commando Veterans Association) wat nauwer aangehaald. Daar hebben we ook Ted Owens, een oud commando die in 1941/1942 in Achnacarry zijn Groene Baret heeft gehaald. Hij werd begeleid door Mark Llewhellin (een oud Marine Commando). Ted Owens was erbij. De landing van 1 november 1941. Hij is bij Domburg aan land gegaan vanuit een landingsvoertuig. Hij heeft daar toen meegeholpen met Walcheren te bevrijden. Hij maakte deel uit van het 41 Royal Marine Commando. Sander Jonckbloedt heeft wat vaker contact met Mark Llewhellin. Bleek dat Mark een fund raising (via facebook) had gestart om het mogelijk te maken voor Ted, om eens op pad te gaan naar het buitenland. Ted geniet van een klein pensioen en heeft weinig mogelijkheden om te reizen. Mede door vele donaties (meer dan 2.000 ) is het voor Ted mogelijk wat in het buitenland te bezoeken. Ted is ondertussen 93 jaar oud en wilde als eerste naar de herdenkingen van de landingen op Walcheren. Mede dankzij de vele engelse donaties, Sander prive, en daarnaast hebben ook de Sons of Achnacarry 250 gedoneerd (als vereniging). 2
Even een uitstapje: Na onze trip naar Achnacarry in november 2017, zijn Robey (Sjarbaini), Paul (Hoppenbrouwers) en ikzelf met de gedachte gekomen om een aparte vereniging op te richten. Paul kwam met de briljante naam Sons of Achnacarry, zijn alle (oud) commando s ook niet een beetje de zonen van? Onze roots liggen nu eenmaal in Achnacarry. Doelgroep: Commando s en oud commando s en mensen met een aantoonbare affiniteit met, of sympathie voor het KCT. Met aantoonbaar wordt bedoeld een begunstiger van de Commandostichting of een donateur c.q. ondersteunend lid van een Commandovereniging. Een directe familieband (zoon, dochter, broer, zus) met een oud commando kan natuurlijk ook een aantoonbare affiniteit zijn. Het Bestuur bestaat uit Voorzitter Steven van Willigenburg, Penningmeester Paul Hoppenbrouwers en Secretaris Robey Sjarbaini. Sons of Achnacarry is opgericht om (gemotoriseerde) trips te organiseren om internationale evenementen met een militair karakter gezamenlijk bij te wonen om zo het groepsgevoel bij de leden en de betrokkenheid te bevorderen. Naam: De naam verwijst uiteraard naar de eerder genoemde bakermat van het KCT Achnacarry in Schotland. En met Sons of wordt bedoeld dat de vereniging er is voor Groene baret dragers maar ook voor mensen die zich qua mentaliteit en karaktereigenschappen (DNA) verwant voelen aan de Commando s. Natuurlijk is de naam Sons of Achnacarry ook een ludieke verwijzing naar de bekende Netflix serie over de motorbende Sons of Anarchy. We willen daar verder echter niet mee geassocieerd worden en hoewel we al een fiks aantal motorrijdende leden hebben, zijn we geen motorclub! Zeker ook mensen die zich liever op andere wijze verplaatsen (auto, bus, trein, boot, helikopter, vliegtuig etc.) zijn van harte welkom! Maar goed dat over de Sons. Hier gaan we weer verder: Dit jaar werd er door de oud commando s van 47 Royal Marine Commando een trip naar Walcheren georganiseerd. Ted kon met deze trip mee. Tevens kon zijn begeleider Dai O Toole ook met hem mee. Ted loopt moeilijk en moet veel in een rolstoel verplaatst worden. Hun programma loopt van 31 oktober t/m 3 november. Op 31 oktober nemen ze hun intrek in Hotel Arneville in Middelburg. Op 1 en 2 november houden de Engelsen hun Infatuate herdenking. Ze beginnen in Westkapelle met bezoek aan wat musea en kranslegging bij de vuurtoren. Daarna gaan ze in de middag speciaal voor Ted nog even langs in Domburg, daar waar het 41 e aan land kwam. Op 2 november gaan ze Dishoek waar het 47 e aan land kwam, daar wordt ook een krans gelegd. In de middag sluiten ze af met een herdenking bij het commando monument bij Uncle Beach in Vlissingen. 3
Ze sluiten op 3 november af met een kranslegging in Bergen op Zoom om daarna te vertrekken naar Calais en daar de boot naar Dover te nemen. Al met al hebben we Ted een memorabele tijd bezorgt, iets waar de leden van de Sons of Achnacarry best trots op mogen zijn. Dai, de begeleider van Ted, zou graag met Ted wat meer tijd met de Nederlandse commando s willen doorbrengen. Dai is geen commando, maar ontfermt zich wel over Ted, net als Mark. Dai bezoekt Ted elke week. Dan gaan ze op pad of drinken ze thee en verteld Ted verhalen. Ook zijn de verhalen ondertussen opgeschreven en zullen op papier verschijnen tzt. We hebben ze maar meteen aangegeven dat we 15 juni 2019 weer een SMM (Stormschool Memorial March) houden. Dat zou een mooie gelegenheid zijn voor een commando van het eerste uur om bij aanwezig te zijn. We gaan het zien of dat haalbaar is. INFATUATE II WESTKAPELLE Drie uur na de landing bij Vlissingen werd de aanval op Westkapelle ingezet. Deze strijdmacht had zich ingescheept in Oostende. Gesteund door een slagschip en twee kanonneerboten naderde de vloot van 126 verschillende vaartuigen in de woelige zee de kust. De Duitse kustbatterij W 15 opende het vuur en richtte enorme verliezen aan. Met de ondersteuningsvaartuigen voorop, gingen de aanvalsboten de hel in. De Duitsers concentreerden hun artillerievuur nu voor en op het gat in de dijk waar de commando-eenheden moesten landen. Op 1 november waren Sander en ik aanwezig bij de herdenking in Domburg. Daar hebben we Ted (en Dai) weer ontmoet. Op 2 november zijn Sander en ik met de herdenkingen van het Korps meegegaan. Dat begon om 11:00 in Vlissingen bij Uncle Beach om daarna in de middag de herdenking bij Westkapelle te houden. Volgend jaar is het 75 jaar na dato. Hoe mooi zou het zijn als we dan met (meer) leden van COV Noord-Holland aanwezig zouden zijn. Nu was alleen Arij de Jong erbij, wel met het Fanion van COV Noord-Holland. Hieronder volgen wat foto s van onze trip naar Zeeland. 4
De monumenten voor de Noorse, Engelse, Belgische en Nederlandse commando s die in Domburg aan land kwamen. Belgische Commando s leggen kransen bij de monumenten in Domburg. 5
Als de Belgische Commando s net klaar zijn met hun herdenking komen de Engelsen aan. In de rolstoel is Ted Owens, de man met de poppies op zijn shirt is Dai O Toole en rechts Sander. 6
Naast Ted staan links en rechts van hem nog twee oud Commando s van de 47 Royal Marine. 7
In de bar van Hotel Arneville. Daar hebben we Ted een aandenken (een coin van de Sons of Achnacarry) gegeven. Hoe mooi is dat. Hij was met nr 018 zeer blij. Die komt op een mooie plaats in zijn huis te liggen. We hebben als Sons of Achnacarry een leuk aantal artikelen met ons logo daarop. De verkoop van deze producten hebben we ondergebracht bij Sander de Vries (https://www.djs-shop.com/sons-ofachnacarry/). De opbrengsten hiervan komen ten goede aan onze vereniging. Hiermee kunnen we mooie dingen waarmaken, zoals nu, onze donatie voor de reis van Ted. 8
Maar dat was op 1 november. We gaan nu verder op 2 november. Sander en ik waren aanwezig bij de herdenking Infatuate (I is in Vlissingen, II is in Westkapelle). Deze gebeurtenis staat ook op het vaandel van het Korps, dus in die hoedanigheid zijn er ook vertegenwoordigers uit Roosendaal aanwezig. 9
Het monument op de dijk. 10
Voor wie hem nog niet herkend had. 2 e Fanion van rechts is Arij de Jong. Sander en ik sloten aan bij de mannen. We hebben de herdenking ondergaan. Dus geen foto s daar van. Het was het waard om er bij aanwezig te zijn. Lest we forget. 11
Na de herdenking in Vlissingen vertrokken we naar Westkapelle. Daar werd eerst bij De Koster een lunch genuttigd. Veel grijs met blazer aanwezig. De jonge generatie blauw met reünie jack was zwaar in de minderheid. Zelfs een aantal jongeren hebben grijs met blazer aangeschaft.maar de gezellige sfeer was er niet minder om. Na de lunch is het afmarcheren naar de Vuurtoren. Een andere plek tegenwoordig waar de herdenking wordt gehouden. 12
Kinderen van een school in Westkapelle waren aanwezig bij de kranslegging. Ze reiken de kransen aan. 13
14
Na deze herdenkingen hielden Sander en ik het voor gezien. Om 14:30 zijn we afgezwaaid. De oud-commando s gingen nog naar de school van de kinderen. Hier werden nog de 157 doden herdacht die gevallen zijn bij de verkeerde bommen (locatie) in het dorp. Het was de bedoeling de dijken te bombarderen, maar het dorp Westkapelle kreeg vele voltreffers en er waren meer dan 150 slachtoffers te betreuren. Tot zo ver dit (korte) verslag van 2 dagen herdenken in Walcheren. Dat zouden meer mensen moeten doen. Dit soort feiten mogen we niet vergeten. Volgend jaar gaan we weer. 75 jaar na 1 november 1944. We willen er dan een weekend van te maken. We gaan polsen wie er dan mee willen? Het is dan op een vrijdag en zaterdag. Noteer het maar vast in je agenda. 15