Preek 15-1-06 ds. Neely Kok Emmauskerk Vlaardingen Bij de doop van 2 kinderen en de viering van de Maaltijd van de Heer Johannes 2: 1-11 Op de derde dag was er een bruiloft in Kana, in Galilea. De moeder van Jezus was er, en ook Jezus en zijn leerlingen waren op de bruiloft uitgenodigd. Toen de wijn bijna op was, zei de moeder van Jezus tegen hem: Ze hebben geen wijn meer. Wat wilt u van me? zei Jezus. Mijn tijd is nog niet gekomen. Daarop sprak zijn moeder de bedienden aan: Doe maar wat hij jullie zegt, wat het ook is. Nu stonden daar voor het Joodse reinigingsritueel zes stenen watervaten, elk met een inhoud van twee à drie metrete. Jezus zei tegen de bedienden: Vul de vaten met water. Ze vulden ze tot de rand. Toen zei hij: Schep er nu wat uit, en breng dat naar de ceremoniemeester. Dat deden ze. En toen de ceremoniemeester het water dat wijn geworden was, proefde hij wist niet waar die vandaan kwam, maar de bedienden die het water geschept hadden wisten het wel riep hij de bruidegom en zei tegen hem: Iedereen zet zijn gasten eerst de goede wijn voor en als ze dronken zijn de minder goede. Maar u hebt de beste wijn tot nu bewaard! Dit heeft Jezus in Kana, in Galilea, gedaan als eerste wonderteken; hij toonde zo zijn grootheid en zijn leerlingen geloofden in hem.
De afgelopen week waren er steeds baby s en kinderen in het nieuws en dat betekent helaas meestal niet veel goeds. De zilveren camera werd gewonnen met een hartverscheurende foto van een opgebaard kindje in een vluchtelingenkamp in Congo. Dan was er het afschuwelijke bericht over dat zesjarige meisje dat dood gevonden werd door haar opa en oma en het schokkende verhaal over meerdere baby s die omgebracht zijn. En er stond nog een klein berichtje in de krant.. over een miljoen meisjesbaby s die in India en China geaborteerd worden omdat de ouders liever een jongetje willen. Daar word je toch koud van als je dat soort berichten tot je door laat dringen. Het onrecht, de moeite en de zorg, de zwaarte van het bestaan komen met volle kracht binnen. En wat een tegenstelling met de vreugde die we hier vanmorgen mogen beleven. We hebben ons gewarmd aan die twee dopelingen Ilja en Stijn, aan hun ouders die deze kinderen vol liefde hebben verwacht en ontvangen. Aan de families die met deze mensenkinderen verbonden zijn. aan de vreugde met elkaar als gemeente om deze kinderen heen. Ik zeg vaak tegen ouders als ik er op bezoek ga omdat er een kindje geboren is: Alle kinderen zijn kinderen van God en als je je kind laat dopen in de gemeente dan gaan we dat vieren dat je kind een kind van God is. En de gemeente steekt op die dag als het ware de vlag uit om te vieren dat er onder jullie kind, onder ons allemaal, ja zelfs onder onze hele wereld, de handen van God zijn. He s got the whole word in his hands. Een beetje dat plaatje dat op de orde van dienst staat. Dood, onrecht, verdriet, kou, eenzaamheid, tekort. EN, nieuw leven, vreugde, feest, warmte, toekomst. Al die menselijke ervaringen met al hun tegenstellingen komen in ons leven voor. In dat gedeelte uit de Bijbel dat we vandaag gehoord hebben komen die tegenstellingen ook naar voren. Afgelopen zondag heb ik dat verhaal gelezen met de mensen van de 20+ kring. En het was erg leuk om te zien hoe zo n verhaal dat in eerste instantie ver van je afstaat dichtbij kan komen. Hoe dat vlees en bloed wordt, een verhaal dat iets vertelt over jezelf over wat je meemaakt in je eigen leven of wat je bij anderen ziet gebeuren. Het was een verrassende zoektocht. En het was echt zoeken want zo n verhaal is niet een twee drie te vatten. Het is 20 eeuwen geleden geschreven in een wereld die niet de onze is. en met het oog op de wereld van het geloof. Dus je moet er een beetje in thuis raken in die woorden.. in de symbolen. En dan wordt het spannend actueel.
Het verhaal op het eerste gehoor gaat gewoon over een bruiloftsfeest waar Jezus een van de gasten is. Dan blijkt de wijn op te zijn. Kennelijk is dat iets wat de gasten nog niet weten maar de moeder van Jezus heeft dat door en vertelt dat tegen hem. Hij geeft uiteindelijk opdracht om de zes grote watervaten van 100 liter te vullen en als ze er dan uit scheppen blijkt het geen goedkoop wijntje te zijn maar uitermate goede wijn. Dit speelt zich allemaal af op de derde dag. Een goed verstaander weet dat is de dag van de opstanding. dus wat er ook gebeurt het moet goed komen in dit verhaal. Een bruiloft, mensenlief, dat moet een groot feest zijn. De liefde tussen die tweedie een bondje met elkaar hebben, die twee die één zijn, moet gevierd worden. Maar dat feest valt in het water. want de wijn, teken van de vreugde om de liefde, er is op. Er is een groot tekort. ZO is het tussen God en mens, wat een prachtige eenheid, uit liefde zijn we geschapen, omdat God niet alleen wou blijven. Er is een band, een verbond tussen God en mens, maar wat een blokkades zijn er in de liefde gekomen. Er is allerlei narigheid en ellende waardoor je het zicht op liefde en vreugde kwijt kunt raken. Dat gebeurt in relaties tussen mensen ook. Er kunnen grote tekorten ontstaan, tekorten in mogelijkheden, in liefde, in aandacht, in zorg voor elkaar, in plezier. Dan verandert de goede wijn in water. de liefde verwatert. Of het zit er zelfs niet eens in om van wijn te spreken is het alleen maar water en moet je het daar maar mee doen.. Soms zijn het tekorten die buiten je eigen schuld ontstaan als je ergens hoopt wat maar niet komt en je verliest de vreugde.of de moed, omdat je telkens teleur gesteld wordt door het leven. Of als er schade aan je toegebracht wordt door anderen waardoor je leven ineens ingrijpend verandert en je zelf je best moet doen om er nog plezier in te houden. Soms is er door allerlei omstandigheden geen vreugde meer, geen enkele reden om het glas te heffen. Het lachen is je vergaan. Het feest van het leven is verschraalt tot overleven. Er is alleen nog een onstellende hoeveelheid water. Zes grote vaten vol. Soms kan het met je geloof OOK zo aanvoelen. Niks geen mooi kristallen glas met fonkelende wijn. Alleen een emmer met water. In elk joods huishouden stonden die vaten daar voor de rituelen die de godsdienst voorschrijft. Dat is ook zoiets. Je weet nog wel wat je moet doen volgens de rituele voorschriften. maar je beleeft er niks meer aan. Het raakt je hart niet meer.
Dat je denkt, o ja.. dopen. Nou ja, ik ben nou eenmaal lid van de kerk dus moet mijn kind gedoopt worden, maar wat het werkelijk inhoudt, dat raakt je niet zo. Je wordt er niet warm of koud van. De vreugde van de doop dringt niet door in je hart en ook dat je zelf gedoopt bent zegt je weinig. Om elk misverstand te voorkomen, dat geldt dus niet voor deze doopouders. En het gaat ook niet over ouders die hun kind hebben laten dopen en die weinig in de kerk komen. Het gaat ook niet over mensen die niet goed begrijpen wat er gebeurt bij dopen. Het gaat me om het verliezen van de vreugde en de diepgang van dat prachtige ritueel en dan blijft het water in feite in de kruik zitten en wordt het doopwater geen levend water voor je geloof. Maar wij zijn geschapen om het leven met vreugde te vieren. ZO heeft de Eeuwige het leven bedoeld. Het water van de doop vertelt daarvan en het brood en de wijn vertellen ons daarvan. Laten wij het leven vieren. De vlag uitsteken, want God schenkt ons het leven.met alles erop en eraan en als er tekort ontstaat, dan is God de eerste die daar wat aan doet om dat tekort op te heffen, om wat verwaterd is weer vol vreugde te maken.. DAT laat Jezus ons hier zien. Als wij met angst in ons hart tot de ontdekking komen: De wijn op is, het feest van mijn leven verwaterd, dan schenkt God nieuwe wijn, betere zelfs nog dan je ooit geproefd hebt. Als je met verdriet constateert: het vuur van mijn geloof is eraf, dan zal God de vonken onder de as opzoeken. Dat is de vreugde die van dit verhaal afspat. Zo kan het verkeren Dat is Gods wens en wil met ons. Soms kunnen we dat ook al zien in ons eigen leven. Is het je nooit overkomen dat je iets simpels deed en dat het veel positiever uitpakte dan je ooit voor mogelijk had gehouden? Of dat je iets kleins voor een ander deed en dat dat op een ander grote indruk maakte? Of je bent onverwacht ontroerd door iets waar je nooit bij stilgestaan hebt. Dat zijn kleine voorbeelden van water dat in wijn verandert. Dit bijbelse getuigenis over Jezus, dit verhaal vertelt zelfs dat, wat wij in het klein wel kunnen ervaren, in Gods goedheid wereldwijd ooit zo zal zijn. De beste wijn bewaart God voor het laatst. Dat is DEZE belofte. Een wereld vol vrede en vreugde waar geen verdriet, geen pijn en geen ziekte meer is. Waar onrecht in recht is veranderd, waar het leven het laatste woord heeft en de dood het zwijgen is opgelegd. Dat is de beste wijn, een vreugde die volkomen en compleet zal zijn,.. Een bruiloftsfeest waar onze lege handen gevuld worden, waar ieders glas tot de rand gevuld is, waar alles vol is van Gods overvloed.