Bahialaan WC Rotterdam

Maat: px

Weergave met pagina beginnen:

Download "Bahialaan 100 3065WC Rotterdam"

Esmée Vedder
8 jaren geleden
Aantal bezoeken:

1 Bahialaan WC Rotterdam T: +31 (0) F: +31 (0) M: +31 (0) E: I: Mevrouw mr. P. (Priscilla) de Haas

Artikel 205 BTW-Richtlijn Formulering is ruim: De Lidstaten kunnen bepalen dat een andere persoon dan degene die tot voldoening van de belasting is gehouden, hoofdelijk verplicht wordt de belasting

2 Artikel 205 BTW-Richtlijn Formulering is ruim: De Lidstaten kunnen bepalen dat een andere persoon dan degene die tot voldoening van de belasting is gehouden, hoofdelijk verplicht wordt de belasting te voldoen. Onderscheid dient te worden gemaakt tussen het bepalen van de persoon die de btw dient te voldoen en de maatregelen die enkel de invordering van btw betreffen. (HvJ EG 3 maart C-395/02)

3 Hoge Raad 20 maart 2015, BNB 2015/116 HR: De aansprakelijkgestelde kan zijn bezwaar zowel tegen de aansprakelijkheid als tegen de hoogte van de daaraan ten grondslag liggende belastingaanslagen richten. Blijkens de parlementaire geschiedenis van de wet Herziening procesrecht inzake aansprakelijkstelling is het dan aan de ontvanger om op eigen gezag een oordeel te geven, niet alleen over de aansprakelijkheid, maar ook over de daaraan ten grondslag liggende belastingschuld. Deze parlementaire geschiedenis geeft geen aanknopingspunt om aan te nemen dat de ontvanger daarbij ( ) over minder mogelijkheden kan beschikken dan de inspecteur zou kunnen benutten in een geschil over de met de belastingaanslag vastgestelde belastingschuld. Voorts is geen rechtsregel aan te wijzen waaruit volgt dat hem in hoger beroep geen beroep op interne compensatie toekomt. (vgl. BNB 2010/312) Stelling 1: artikel 36 IW ziet niet sec op de invordering. Er dient getoetst te worden aan de grondrechten

Blijkens de parlementaire geschiedenis van de wet Herziening procesrecht inzake aansprakelijkstelling is het dan aan de ontvanger om op eigen gezag een oordeel te geven, niet alleen over de

4 Conclusie A-G Van Hilten 10 april 2015 (V-N 2015/24.19) Overweging 7.1: In het ( ) reeds aangehaalde arrest Åkerberg valt op dat het HvJ het bereik van het Unierecht zeer ruim acht, waar het niet aan het Unierecht ontleende nationale regelgeving ( - bestuurlijke boeten: PH) onder de paraplu van het Unierecht brengt. Overweging 7.6: De in Siragusa en Hernandéz geformuleerde voorwaarden zijn glibberige handvaten. Weinig duidelijk is hoe moet worden bepaald dat het doel van een nationale regeling de uitvoering van Unierecht beoogt, of althans hetzelfde doel dient als het Unierecht. En hoe moet de vraag worden beantwoord of er specifiek op de materie betrekking hebbend Unierechtelijke regeling(en) zijn?

- bestuurlijke boeten: PH) onder de paraplu van het Unierecht brengt. Overweging 7.6: De in Siragusa en Hernandéz geformuleerde voorwaarden zijn glibberige handvaten.

5 Conclusie A-G Van Hilten 10 april 2015 (V-N 2015/24.19) II Overweging 7.8: Ik acht derhalve clair dat het HvJ nationale bepalingen die (door aansprakelijkstelling van bestuurders) invordering van btw-schulden beogen veilig te stellen, zal rekenen tot bepalingen waarmee uitvoering wordt gegevens aan Unierechtelijke bepalingen (btw-regelgeving), en daarmee binnen de werkingssfeer van het Unierecht zal brengen. Overweging 8.15: Naar ik meen is de aansprakelijkstelling als neergelegd in de Invorderingswet niet onduldbaar of onevenredig in bovengenoemde zin. Tegen de beschikking aansprakelijkstelling kunnen rechtsmiddelen worden aangewend, die kunnen leiden tot het terugdraaien daarvan. Ook is het niet zo dat van automatische aansprakelijkstelling (voor bestuurders) sprake is. Alleen zij van wie bewezen is dat zij kennelijk onbehoorlijk hebben bestuurd ( )

uitvoering wordt gegevens aan Unierechtelijke bepalingen (btw-regelgeving), en daarmee binnen de werkingssfeer van het Unierecht zal brengen. Overweging 8.

6 Artikel 36 lid 4 IW Stelling 2: artikel 36 lid 4 IW is onverbindend wegens strijd met het communautaire evenredigheidsbeginsel. HR 21 januari 2011, V-N 2011/6.19: nee, voor een bestuurder is het doorgaans niet onmogelijk of uiterst moeilijk om tijdig mededeling te doen bij betalingsmoeilijkheden. maar wat dan indien er geen betalingsmoeilijkheden waren en het probleem zit bij de onjuiste gedane aangifte?

19: nee, voor een bestuurder is het doorgaans niet onmogelijk of uiterst moeilijk om tijdig mededeling

7 Hoge Raad 8 augustus 2014, BNB 2014/215 Bij toepassing van art. 7 lid 2 UBIW is van belang of het belastingschuldige lichaam opzet of grove schuld kan worden verweten ter zake van de te weinig aangegeven en voldaan of afgedragen verschuldigde belasting. Binnen dat kader moeten kennis en inzicht van personen aan wie het lichaam het invullen en indienen van aangiftebiljetten opdraagt, aan dat lichaam worden toegerekend. I.c. was sprake van grove schuld bij het accountantskantoor. Voor 36 lid 4 IW kan de toerekening van opzet of grove schuld van een derde niet aan de aansprakelijkgestelde worden tegengeworpen (NJ 2007/231)

8 na verwijzing: Hof Arnhem 12 mei 2015 (2015:3508) Nalaten nota s te controleren, anders zou hij de onjuistheid hebben opgemerkt; Alle werkzaamheden voor het indienen van de aangiften omzetbelasting welbewust overgelaten aan het accountantskantoor zonder enigerlei toezicht daarop uit te oefenen; Enig toezicht had te meer voor de hand gelegen nu de verschuldigde en terug te ontvangen bedragen aan omzetbelasting aanzienlijk waren. De bestuurder heeft dermate lichtvaardig gehandeld, dat enig verwijt kan worden gemaakt

enigerlei toezicht daarop uit te oefenen; Enig toezicht had te meer voor de hand gelegen nu de verschuldigde en terug te ontvangen

9 Wanneer geen verwijt? Is er niet sprake van een onvoorwaardelijke aansprakelijkheid die verder gaat dan bescherming van de schatkist? Mevrouw mr. P. (Priscilla) de Haas

Vergelijkbare documenten

In artikel 7, tweede lid, van het Uitvoeringsbesluit Invorderingswet 1990 is het volgende bepaald.

In artikel 7, tweede lid, van het Uitvoeringsbesluit Invorderingswet 1990 is het volgende bepaald. looofoo ccts Den Haag, 2 8 MRT 2011 Kenmerk: DGB 2011-1237 Beroepschrift in cassatie tegen de uitspraak van het Gerechtshof te Arnhem van >( Z 15 februari 2011, nr. 10/00160, inzake Bf^^^NP te ÜÜH betreffende