In onze school hebben we aandacht voor de culturele en creatieve ontwikkeling van de leerlingen.

Transcriptie

1 OPVOEDINGSPROJECT Pijler 1 - De totale en integrale persoonsvorming Onze school wil de gehele mens vormen. We leggen in het bijzonder "de nadruk op een pedagogische benadering van het kind en de jonge mens en willen ze helpen uitgroeien tot een evenwichtig persoon. We streven de totale vorming van de persoon na. De ontplooiing van hoofd, hart en handen staat daarin centraal. Zo verwoordt het de opdrachtverklaring van het katholiek onderwijs in Vlaanderen. De pedagogische grondslag hiertoe bestaat uit het bieden van waardevol onderwijs, gekoppeld aan waardengerichte vorming. Doorheen de leervakken en doorheen het globale gedrag van een schoolgemeenschap zal men zien dat er ethisch-religieuze waarden in het spel zijn. De nadruk zal liggen op waarden zoals zin voor waarheid en schoonheid, dienstbaarheid, eerlijkheid, solidariteit, verdraagzaamheid, vrede, rechtvaardigheid en ecologische gevoeligheid. Op deze wijze kan onze school een levensvorming en een levenshouding meegeven waardoor de jongeren de samenleving kritisch benaderen en hun verantwoordelijkheid daarin leren begrijpen, om er zo later een zinvolle rol in te spelen. In onze school hebben we aandacht voor de culturele en creatieve ontwikkeling van de leerlingen. Het vormingsproject van onze school steunt derhalve op een veelzijdige opvatting over persoonsvorming. Het wil de leerlingen niet alleen "Ieren leren" maar ook "Ieren leven". En is het geen groot voorrecht van de opvoeder kinderen en jongeren gevoelig te mogen maken voor het Mysterie dat schuilgaat achter de zichtbare kant van de werkelijkheid? Pijler 2 - Kwalitatief hoogwaardig onderwijs Onze school heeft de opdracht om op een hedendaagse en pedagogisch verantwoorde wijze aan kinderen en jongeren kwalitatief hoogwaardig onderwijs te bieden zowel op het vlak van de inhoud als op het vlak van de didactische verwerking. Leren en onderwijzen zijn niet alleen cognitieve maar ook sociale en gedragsactiviteiten en worden in deze visie begrepen als activiteiten van "hoofd, hart en handen". Ze gebeuren vanuit en staan gericht op kennis, vaardigheden en attitudes. Leren en onderwijzen zijn dus een kwestie van kennen, kunnen en zijn. Aldus worden leerlingen doorheen het leren geholpen verantwoorde keuzen te maken. Deze vorming tot persoonlijk, vrij en verantwoord stelling nemen, gebeurt op de wijze van de school, aangepast aan de leeftijd, de intellectuele en emotionele mogelijkheden en de leefsituatie van de leerlingen. Onderwijzen is en blijft een zaak van deskundigheid en professionele opleiding en vorming.

2 Pedagogisch-didactisch verantwoord werken blijft een prioritaire eis. Dit veronderstelt dat de leerkracht beschikt over een degelijk uitgewerkt jaarplan waarbij hij/zij oog heeft voor horizontale en verticale samenhang, meewerkt aan het overleg op school, deelneemt aan overkoepelende vakvergaderingen / overlegmomenten om als teamlid de gekozen pedagogische prioriteit mee gestalte te geven, bereid is tot bijscholing/nascholing, de vernieuwing op de voet volgt, zo voldoende en aangepast mogelijk didactisch materieel ter beschikking heeft en specifieke vakliteratuur doorneemt. Doelstellingen en inhoud van het leerplan zijn hierbij van doorslaggevend belang. We hebben aandacht voor de samenhang tussen de verschillende leerinhouden en voor de opeenvolgende leerjaren. De zorg voor een degelijke en samenhangende inhoud vertaalt zich onder meer in de opbouw van het lessenpakket; de zorg voor een doeltreffende didactische aanpak, in een maximale communicatie tussen leerkracht en leerlingen. De betekenis van een goede evaluatieprocedure, een evenwichtige vraagstelling, een verantwoorde quotering bij toetsen, de registratie van de vorderingen, mogen in dit verband niet onderschat worden. In de klassenraden/het multidisciplinair overleg kunnen de leerlingenbesprekingen leiden tot remediëringsmogelijkheden met - indien gewenst en nodig - doorverwijzing naar CLB. Het basisonderwijs stimuleert om "Ieren leren" te integreren in de verschillende vakgebieden. Het komt er dus op aan dat de eindtermen /ontwikkelingsdoelen - zoals verwoord in de leer- en vormingsplannen van het katholiek onderwijs - bereikt worden om tot een kwalitatief hoogwaardig onderwijs te komen. Pijler 3 - Samenwerking in gemeenschap De verbondenheid in onze school willen wij beklemtonen door iedereen te betrekken bij het scheppen van een hartelijk leefklimaat, waar onderlinge waardering bijdraagt tot een goede leef- en leersfeer. Dit zal ons lukken als we telkens opnieuw kiezen voor de dialoog, streven naar eensgezindheid over het essentiële, elkaar bemoedigen in de eigen gaven en samen werken aan de opdrachten van de school. Een goede samenwerking in een groep met diverse participanten vraagt om aangepaste structuren. Een goed organisatie- en communicatiekader helpt om een gunstig werk- en school klimaat tot stand te brengen. Dit veronderstelt duidelijke communicatie- en overlegmomenten. Zeer belangrijk is een team enthousiaste en toegewijde leerkrachten die een goed evenwicht vinden tussen hun autonomie en collegialiteit met mekaar. Zeker mogen we de leerlingen niet vergeten. Om hen gaat het! De jongeren moeten we van jongs af uitnodigen om mee hun school te maken: bijvoorbeeld als verantwoordelijken voor hun klasgroep, als verantwoordelijken in de leerlingenraad. Zo leren ze op het oefenveld van de school hoe ze zich maatschappelijk kunnen inzetten. Vanzelfsprekend in het belangrijk dat we diensten zoals CLB, de begeleiding betrekken bij ons werk.

3 Ook de ouders en de vertegenwoordigers van de lokale gemeenschap worden uiteraard betrokken bij de uitbouw van onze school langs de inspraakorganen. Gans ons opvoedingsproject zal slechts een boom zijn die goede vruchten draagt als hij kan groeien en rijpen in de humus van onze onderlinge samenwerking en vertrouwen. Onze school wordt zo een milieu waar directie, leerkrachten, opvoedend hulp- en administratief personeel met elkaar omgaan in de geest van Jezus Christus en dit in nauwe samenwerking met de ouders. Laat ons daarom elkaar vinden in het bondgenootschap van goede wil. Komt het er uiteindelijk niet op aan om samen naar best vermogen een beetje concrete gestalte te geven aan het Rijk Gods? IJverig alsof alles van ons afhangt maar in het bevrijdende besef dat niets gebeurt zonder Hem en dat hij de wereld ten goede keert. Pijler 4 - Persoonsbevorderende relatie De kunst van het samenleven tussen gelijkgezinden en andersdenkenden, tussen vrienden en vreemden is niet aangeboren. De kinderen en de jongeren moeten het leren. De vele gevallen van "pesten en plagen op school" zijn het duidelijkste voorbeeld dat er op dat gebied nog veel te doen valt. Zouden wij, als opvoeders, in het spoor van Jezus, kinderen en jongeren die uitgesloten worden, niet terug in de kring plaatsen? Jongeren hebben in onze drukke samenleving vaak behoefte aan genegenheid, aan warmte. Zij zoeken hulp en hebben nood aan een luisterend oor. Dit kan om het even welke leerkracht zijn of een bepaalde vertrouwenspersoon. Toch is het wijs als opvoeder de eigen grenzen te zien en waar nodig door te verwijzen naar meer gespecialiseerde hulpverleners. Jongeren moeten leren leven met hun seksualiteit en moeten ook leren omgaan met elkaar. Daarom is relationele en seksuele vorming meer dan noodzakelijk. Is het niet wenselijk dat een groep opvoeders aan dit belangrijk aspect een bijzondere aandacht besteedt? De leerlingen moeten voelen dat de leerkrachten hart hebben voor wat hen raakt, oog hebben voor wat hen interesseert en om hen bezorgd zijn. Zo bevorderen zij bij hen een gezond gevoel van zelfrespect. Ze moeten zich geborgen en veilig voelen in warme liefde en in hun leerkrachten goede eigenschappen van een vader en een moeder terugvinden. Dan bekijken we onze leerlingen met de ogen van Jezus, die in elke mens een kind van de Vader zag. Een opvoeder die aanwezig wil zijn, vermijdt onnodige afstand. Hij kiest voor een pedagogische relatie waar gezag gebruikt wordt in positieve, opbouwende zin en waar consequente gestrengheid helpt. Daarom spreekt hij een taal die getuigt van tact en respect voor elk kind en elke jongere. We geloven in een school waar orde en tucht worden gezien in functie van de ontplooiingskansen van de kinderen en van de jongeren.

4 Jongeren moeten bekwaam gemaakt worden om weerbaar en vastberaden te zijn. Daarom hebben zij nood aan opvoeders die hen bekwaam maken om de veeleisende wereld te trotseren, die grenzen durven stellen en er niet voor terugschrikken hen op te vorderen om trouw te zijn aan hun goede voornemens en diepste verlangens. Pijler 5 - Maximale ontplooiingskansen voor iedere leerling met voorkeurliefde voor de zwaksten Alle kinderen zonder onderscheid zijn in onze school welkom. Ieder kind moet maximale kansen krijgen. Dit gebeurt door aangepast onderwijs, door differentiërende en individualiserende werkvormen. We volgen hen goed op en werken een attente begeleiding en evaluatie uit. De leerkracht kan vele leerproblemen van kinderen en jongeren opvangen als eerstelijnshulp vanuit de kracht van zijn persoon-zijn maar moet ook zijn grenzen bewaken: hij moet alert zijn om waar nodig door te verwijzen naar professionele hulpverleners. Onze school geeft aan leerzwakke en leervertraagde leerlingen extra aandacht. Het schoolleven mag geen wedloop zijn om de hoogste punten te scoren. Voor de school is het eerder een erezaak om mensen te vormen die geven wat ze kunnen. Door zorgverbreding kiezen we voor differentiatie, zoeken we naar een uitgewerkte remediëringspraktijk en ijveren we voor een goed uitgebouwde leerlingbegeleiding. Het is overigens het doel elk kind te leren kiezen op basis van zijn eigen mogelijkheden. Het evangelie belooft het geluk voor wie in het spoor van Jezus kiest voor de arme, de weerloze, de zwakke. Wie zijn de zwaksten in onze tijd? Als we vandaag trouw proberen te zijn aan het evangelie zal uit onze concrete praktijk moeten blijken hoe we hedendaagse vormen van armoede verhelpen. Kansarm zijn voor ons die kinderen en jongeren die op een of ander vlak kansen missen om volwaardig mens te worden, te zijn of te blijven. We denken hier onder meer aan de materieel en/of spiritueel armen, aan migrantenkinderen, aan kinderen die minder aantrekkelijk zijn, minder verbaalvaardig, minder intelligent of sociaal zijn, aan kinderen met een moeilijk karakter of met emotionele problemen. Ze hebben recht op onze uitdrukkelijke solidariteit. De zijde kiezen van de weerlozen en de meest kwetsbaren vraagt ook om een maatschappelijke optie. Wij moeten in deze complexe samenleving aan onze jongeren een maatschappelijke en politieke vorming aanbieden die aandacht voor democratie, multicultureel samenleven, dichtbij en veraf.

5 Het evangelie is tegelijk een utopie, een aanklacht en een oproep. Bijgevolg zal onze school onze jongeren uitnodigen om op een kritische en creatieve manier op te komen voor een wereld die meer gericht is op vrede, gerechtigheid en liefde. Jongeren hopen op een mooie toekomst. Daarom zal de opvoeding in onze school gekenmerkt zijn door een groot en realistisch geloof in de toekomst. Pijler 6 - Eigentijdse en uitnodigende geloofsopvoeding Deze pijler is uiteraard verweven met de andere pijlers omdat het ons te doen is om een uitnodigende geloofsopvoeding doorheen het ganse onderwijsgebeuren. Onze samenleving is grondig veranderd en verandert voortdurend. Kinderen, jongeren en personeel vertonen trouwens een grote verscheidenheid van levensbeschouwelijke betrokkenheid. Die verscheidenheid in geloof en levensbeschouwing maken het de kinderen en de jongeren niet gemakkelijker om op het vlak van zingeving tot integratie en een persoonlijke keuze te komen. Als katholieke school laat onze school zich inspireren door het Evangelie. "De katholieke school is een werk- en leefgemeenschap waarin men gezamenlijk het christelijk geloof beleeft, in het bijzonder op de intense momenten van vreugde en pijn, van lukken en mislukken. Zij is gekenmerkt door haar zorg voor de beleving van de evangelische en tevens authentiek humane waarden." We kunnen hierbij denken aan respect voor het leven, trouw, rechtvaardigheid, vrede, vrijheid. De katholieke school is herkenbaar aan de getuigenis van haar leden. Getuigen betekent de anderen met eerbied benaderen, de waarheid laten zijn, zonder die met geweld op te dringen; inzicht proberen bij te brengen, zonder de vrijheid van de anderen te kwetsen. Openheid voor de diepere levensvragen kenmerkt de katholieke school. Wij hopen dat onze jonge mensen mogen ontdekken hoe christendom mensbevorderend is. We hopen dat ze leren inzien hoe in het perspectief van het Evangelie de menselijke persoon een waardigheid krijgt zonder weerga. Opvoeden tot christenen is de christelijke geloofsverkondiging in woord en daad behartigen zowel in een degelijke catechese als door de levensovertuiging die de opvoeder uitstraalt. Het klimaat waarin het schoolteam werkt, de sfeer op school, de ruimte die vrij gemaakt wordt voor bezinning en gebed, voor feesten en sacramentele vieringen zijn daarbij heel belangrijk. Ze zijn ook een wijze om de verbondenheid met de grote kerkgemeenschap te beleven. Onze tijd vraagt om een eigentijdse geloofsverkondiging voor kinderen en om een onderricht dat de jonge mens helpt bij zijn religieuze groei. We zullen een nieuwe taal en nieuwe rituelen moeten zoeken. Het gaat er ons om dat jongeren groeien in geloof. Het

6 samen-onder-weg-zijn vraagt aan ieder te delen in de zorg om het hoofd, het hart en de handen van jongeren gelovig te vormen. Gelovig worden is immers een levenslange zoektocht, met momenten van ontvankelijkheid en luisterbereidheid, met momenten van inkeer en inzet, maar ook met momenten van ontoegankelijkheid en verzet. Onze scholen werken aan die zoektocht mee om Gods aanwezigheid te ontdekken in de wereld rondom ons, in onszelf, in de anderen. Jezus wijst ons daarbij de weg en is ons voorbeeld. Zoals reeds verwoord zijn leerlingen die onze christelijke visie niet delen welkom in onze scholen op voorwaarde dat zij getuigen van bereidheid tot vredevol samenleven en van respect voor de specifieke inspiratie.