KANOËN IN HET MERENGEBIED VAN MECKLENBURG

Transcriptie

1 KANOËN Tekst Frank van Zwol Fotografie Jolanda Linschooten De bronnen

2 van de Havel KANOËN IN HET MERENGEBIED VAN MECKLENBURG Twintig jaar nadat het IJzeren Gordijn werd opengetrokken kijken veel Ossi s weemoedig naar hun vroegere Oost-Duitsland. Was er dan niets goed in het land van Karl Marx? Jawel, er was een uitstekend ontwikkelde kano-infrastructuur. En die bestaat nog steeds

3 De Feiten HET GEBIED De Mecklenburgische Seenplatte is te vergelijken met het merengebied van Friesland, maar dan gelegen in de bossen van Drenthe met de rust van Noordoost-Groningen. GEMAAKTE TOCHT 5-Daagse kanotrektocht, 90 kilometer. ZWAARTE Gemiddeld, 3-5 uur peddelen per dag. MOEILIJKHEIDSGRAAD Eenvoudig. NAVIGEREN De route is een variant op Tour 1 uit het gidsje Die schönsten Kanutouren auf der Mecklenburgischen Seenplatte van Manfred Schröder, Pollner Verlag en goed te volgen op de 1: Wasserwanderkarte Strelitzer Seenplatte. In het Müritz Nationalpark geven routebordjes de vaartijden aan naar (rust)plaatsen en campings. KANOVERHUUR EN TRANSPORT Het aantal kanoverhuurders in dit gebied is enorm. Veel kanoverhuurders bieden ook zeer betaalbaar transport aan als je een doorgaande meerdaagse trektocht maakt. BESTE TIJD Van mei-september. Tijdens de topweken (zomervakantie, hemelvaart en pinksteren) is de route zo populair dat er wachttijden ontstaan bij de overdraagplaatsen en de kanokampeerveldjes behoorlijk vol zijn. ER NAAR TOE Auto Utrecht-Neustrelitz (ten noorden van Berlijn): 700 kilometer. OVERNACHTEN Kamperen, vrijwel alle campings in het gebied hebben een trekkersveldje voor kanokampeerders. MEER FEITEN Kalm peddelen door het Blauwe Paradijs. Naar de bronnen van de Havel zou dit artikel gaan heten. Het klonk goed. Als een grote expeditie naar het onbekende. Zoals de tocht naar de bronnen van de Nijl of de Amazone, maar dan dichter bij huis. Het was ook een tocht naar het onbekende, want wie weet waar de bronnen van de Havel liggen? Maar zoals zo vaak liep het ook deze keer anders. Naar de bronnen van de Havel was een leugen en ik zou de waarheid 180 graden moeten verdraaien. Want we vertrokken vanuit Kratzeburg in het gebied van de Havelquelseen en volgden de Havel stroomafwaarts. Onze expeditie bestond uit een smaldeel van drie Canadese kano s elk met een tweekoppige bemanning en een scheepshond. Hoe mooi zou het zijn in dit expeditieverslag te verhalen over bootverslindende draaikolken en woeste stroomversnellingen die wij manhaftig trotseerden met de steekpeddel stevig in onze gespierde popeye-armen, maar opnieuw zou ik moeten liegen. De stroming in de Havel is niet waarneembaar en de kronkelende loop van het riviertje wordt afgewisseld met kleine meertjes omgeven door rietkragen en bos. Popeye-armen heb ik trouwens evenmin en gelukkig heb je die hier ook niet nodig. We zijn nauwelijks een uur onderweg als de eerste serieuze hindernis opdoemt. De kano moet maar liefst 700 meter worden overgedragen over een zandig bospad. Werk aan de winkel voor sterke mannen zou je denken, maar nee hoor. We zijn niet echt op expeditie, maar varen door het Walhalla van de kanotoerist. Speciaal voor ons peddelaars ligt hier 700 meter smalspoorbaan met kanokarren waar je lachend vier Canadezen op stapelt. En dan maar wandelen met je boot

4 Popeye-armen heb ik trouwens evenmin en gelukkig heb je die hier ook niet nodig. door het bos. In Duitsland hebben ze er zelfs een speciaal werkwoord voor bedacht: het Kanuwandern. ZOALS DE INDIANEN Halverwege deze eerste dag slagen we er in contact te leggen met de lokale bevolking. Dat is niet zo moeilijk als het klinkt: we hoeven slechts bij de volgende overdraagplaats de bordjes Biergarten te volgen om bij een terras annex visrokerij annex minicamping te komen waar we 2,50 afrekenen voor een grote mok koffie met appelgebak. Het smaakt naar meer en we passagieren langer dan gepland. Als we weer van wal steken, pakken loodzware donderwolken zich samen boven de Havel. Een eerste onweersroffel echoot over het water en goede raad is duur. Schuilen onder een paar hoge bomen, zoals we een paar kanovaarders zien doen? Onze kano s op de oever trekken, omdraaien en eronder schuilen zoals de indianen deden? Nu de nood het hoogst is, naderen we onze redding in de vorm van een betonnen brug die breed genoeg is om zowel de voor- als de achtervaarder onder te laten schuilen. Dat was ons toch op de bovenloop van de Amazone niet gelukt! Terwijl de wolken zich leeg gieten, klapt de bliksem links en rechts in de oevers. Onder dergelijke zware omstandigheden is het altijd belangrijk om het moreel hoog te houden of, zoals de Engelsen zeggen: Keep the spirits up. Zo gezegd ontkurken we een flesje onder de brug. Genietend van ons oorlam wachten we op betere tijden. KANO-LIMBO Als het gerommel voorbij is, doen we een poging onze kampplek te bereiken. Maar de net gepasseerde donderbui heeft een boom dwars over de Havel geparkeerd. Hier vechten we ons een doorgang door de takkenzooi met een combinatie van full-contact karate en de kano-limbo. Beide sporten zijn geen door Op Pad erkende buitensporten en ik zal er niet verder over uitwijden. Tijdens de slotmeters van de eerste dag belanden we in een slootje dat Het einde van een weergaloze kanodag. Het trekkersveldje van camping Zum Hexenwäldchen

5 Zelf kanoën over de Mecklenburgische Seenplatte? Alle praktische informatie die je nodig hebt om de hier beschreven tocht na te maken, bieden we aan in een handige pdf die je gratis kunt downloaden van onze website. Hierin vind je informatie over kaarten en gidsen, kanoverhuuradressen, een routebeschrijving van dag tot dag, handige telefoonnummers en veel meer. oppad.nl Download de pdf met praktische informatie

6 Inmiddels is dit expeditieverhaal zo relaxed geworden dat het lijkt of deze tocht zelfs voor onervaren kanoërs goed te doen is. op scherp. Met donderend geraas komt hij naar beneden zetten. Ik stop met salamikauwen. Mijn hart mist een paar slagen om vervolgens plankgas te accelereren. Ik kijk om me heen. Niemand gewond, hoe is het mogelijk? De val van de tak is gebroken op het dakje boven de picknicktafel. En zo blijkt maar weer dat de risico s van een kanotocht op de Havel niet onderschat moeten worden. Voor de wind stuiven we over de Ellbogensee. slechts kuitdiep is, maar gelukkig wel een stevige zandbodem heeft. Opnieuw Kanuwandern dus, naar de kampeerplaats met de welluidende naam Zum Hexenwäldchen. We landen op een veldje speciaal voor kanokampeerders, vlak aan het water. Een voorziening die vrijwel alle campings in dit gebied hebben. De baas van het Heksenbos heeft zijn bezem aan de wilgen gehangen en bij hem bestellen we direct verse broodjes voor de volgende ochtend. Een belangrijke overlevingsprocedure die we op alle volgende campings zullen herhalen. Zelfs een warme douche is er op deze camping waar met trots op de website staat dat ze nul ADAC-sterren hebben en als het aan de ADAC lag deze vermoedelijk zelfs terstond gesloten moest worden wegens de eenvoudige voorzieningen. Kijk, zo zien we ze graag: kleine campings waar je zonder reservering kunt aanleggen met je kano en altijd welkom bent. Waar je een duik kunt nemen in kraakhelder water, zonder gestoord te worden door een animatieteam of kinderdisco. Maar wel met warme douche en dito broodjes. NIEMAND GEWOND, HOE IS HET MOGELIJK? Ook de tweede dag van onze exploratie is weer een afwisseling van een kronkelende waterloop en kleine meren. Op de derde dag worden we letterlijk getroffen door het noodlot. Rond de middag liggen we afgemeerd in het passantenhaventje van Wesenberg voor het enorme dagtarief van 0,50. Als een deel van de bemanning terugkomt met verse proviand besluiten we eerst uitgebreid te lunchen voor we verder gaan. Gezellig met z n allen aan een picknicktafel. Sinaasappels (belangrijk tegen scheurbuik), yoghurt, een broodje salami en een zuchtje wind. Precies boven de tafel hangt na de donderbui van gisteren blijkbaar nog een afgebroken boomtak ZO RELAXED Opgelucht varen we die middag over de Schwaanhavel, een smalle zijtak, alleen bevaarbaar voor kano s. Heerlijk meanderend door het bos, zicht tot op de bodem en voorntjes die onder je boot doorschieten. Goed, forellen zou lyrischer klinken, maar dan zou ik weer moeten liegen om het mooier te maken dan het is. En dat is echt nergens voor nodig, want door ons getreuzel in Wesenberg en de 24 kilometer die we vandaag wegscheppen zitten we laat in de avond nog op het water en worden we getrakteerd op de perfecte zonsondergang. De laatste dag gaat het helemaal voor de wind als we de drie kano s langszij binden. Een paar telescopische tentstokken, een tarp en wat scheerlijnen vormen ons grootzeil en met een lekkere bries van achter stuiven we over de Ellbogensee die, zoals de naam al doet vermoeden, in een bocht loopt. Uiteindelijk gaan we weer over op spierkracht op weg naar ons eindpunt Fürstenberg. Inmiddels is dit expeditieverhaal zo relaxed geworden dat het lijkt of deze tocht zelfs voor onervaren kanoërs goed te doen is. Dat was namelijk de bedoeling. We namen de proef op de som en vroegen twee tochtgenoten zonder kano-ervaring mee. Ze voeren in een geleende Mad River Explorer, die na afloop weer werd teruggebracht naar Kanoshop.nl in Bergschenhoek. Luttele weken na de tocht in Mecklenburg kochten ze een eigen kano. Je bent dus gewaarschuwd voor een kanotocht in het brongebied van de Havel. Pas op voor omvallende bomen en kanowinkels, want je bent aan de beurt