De kunst van de persoonlijkheid. van Hazrat Inayat Khan, in een interpretatie door Hidayat Inayat- Khan

Transcriptie

1 De kunst van de persoonlijkheid van Hazrat Inayat Khan, in een interpretatie door Hidayat Inayat- Khan

2 Hidayat Inayat- Khan Geen enkele ervaring in het leven is werkelijk zonder waarde en er is niet één moment dat echt verspild is, als we tenminste wijs genoeg zijn om zorgvuldig alle flarden van voorbije herinneringen bijeen te zamelen en hiervan te leren, om ons eigen levensdoel te bereiken. Maar ons beeld over goed en kwaad kan wel eens niet aansluiten bij dat van anderen. Hidayat Inayat- Khan 2002, Int. HQ of the Sufi Movement Banstraat 24, 2517 GJ Den Haag

3 Reflecties over de kunst van de persoonlijkheid van Hazrat Inayat Khan In de kunst van de persoonlijkheid, in karaktervorming, speelt wilskracht een grote rol. Deze zelfde wilskracht wordt zwakker wanneer men toegeeft aan iedere kleine tendens of neiging, maar als men zich er tegen verzet ontwikkelt men wilskracht, waardoor men een zekere mate van meesterschap over zichzelf verkrijgt. In het dagelijks leven en in kleine zaken verzuimt men vaak om meesterschap over zichzelf te beoefenen, maar helaas geeft men daardoor aan anderen de kans om voordeel te trekken van je eigen gebrek aan meesterschap. Dit opent onze blik op de volgende vraag: moet ik zijn zoals ik ben, of zou het nuttiger zijn om mijzelf te verbeteren? Het is duidelijk dat de eerste strijd die men te vechten heeft in het leven de strijd is met jezelf en het is door deze strijd dat men zijn eigen wilskracht versterkt. De kunst van de persoonlijkheid is in feite het doel waarvoor men geschapen is. Hoe leren we deze kunst? Het wordt zeer zeker geleerd door de liefde voor offers in al haar aspecten. 1. Zelfbeheersing Uit de vele manieren om macht over het eigen zelf te verkrijgen is er bijvoorbeeld deze: de poging om niet toe te geven aan woorden die door een impuls zijn ingegeven, waardoor je vermijdt spijt te krijgen van iets wat je gezegd hebt en wat anders had kunnen worden gezegd, maar wat, nu het eenmaal gezegd is, niet meer teruggenomen kan worden. Ieder woord dat gehoord wordt moet niet zo serieus genomen worden dat het je wezen van streek maakt, je evenwicht verstoort en zelfs zo ver gaat dat het je van je wilskracht berooft. Er zijn bepaalde dingen die uitermate belangrijk zijn, maar er zijn ook veel meer dingen die niet van belang zijn en waaraan wij onnodige emoties spenderen. Dit betekent niet dat men geen aandacht moet schenken aan wat iemand zegt. Het betekent alleen dat men onderscheid dient te maken tussen wat belangrijk is en wat niet belangrijk is. Het is een natuurlijke neiging om in zelfverdediging te antwoorden op iedere belediging die van buiten tot je komt, maar de prijs die je betaalt voor dit antwoord is het verlies aan innerlijke vrede. 2. Taken Tact - Zelfverloochening Je wilskracht kan ook worden misbruikt wanneer je je verplicht voelt om iets te doen of te zeggen, omdat je gevraagd ben om dat te doen. Je wilskracht verliest dan zijn kracht. Geen principe noch enige verplichting zou blindelings gevolgd moeten worden, want het houdt een mens alleen maar af van vooruitgang. Dit opent een belangrijk hoofdstuk van het onderwerp karaktervorming omdat het een nieuwe blik werpt op iemands relaties, verplichtingen en plichten naar verschillende mensen toe, waarbij het begrip wordt ontwikkeld aangaande harmonieuze en opbouwende relaties met iedereen. Wat wordt begrepen onder de term tact? Tact suggereert bedachtzaamheid in je relatie met anderen, en hoe meer bewust wij dit volgen des te meer ontwikkelen wij de kunst van de persoonlijkheid. Het is op dit pad dat de ware zelfopoffering wordt ervaren, wanneer wij ons bewust zijn van onze plichten en verplichtingen, en in de vervulling hiervan van waarde zijn voor de mensheid; dit is tegengesteld aan het vrome zich terugtrekken in isolement, in gedachten aan hogere ervaringen. Wij kunnen nooit teveel doen ten aanzien van onze verplichtingen in dit leven, ze vervullend tot onze uiterste grenzen zonder iets in antwoord terug te verwachten. 3. Subtiliteit Een fijnbesnaarde persoon is als stromend water, waarin alle indrukken worden weergegeven, terwijl de persoon die als een rots is niets reflecteert. Met andere woorden, de mens zonder subtiliteit transformeert waarheid in een steen, terwijl de fijnbesnaarde persoon een steen in waarheid transformeert. Het is duidelijk dat de sleutel tot spirituele kennis zetelt in de soepelheid van je gedachten, en hoe verder je hierin vordert des te subtieler wordt de gedachte.

4 Hidayat Inayat- Khan Respect, voorkomendheid, eerbied, hoffelijkheid, mededogen, sympathie, vergevingsgezindheid en dankbaarheid: al deze kwaliteiten zijn uitdrukkingen van de subtiliteit van het voelende hart. Hetzelfde geldt voor de waarheid; er is waarheid die vrede geeft en genezing, die harmonie schept en schoonheid, en er is waarheid die is als op het hoofd slaan met een steen, een waarheid zonder vrede of schoonheid, niet in staat om te scheppen. 4. Voorkomendheid Wanneer men een positieve houding heeft probeert men zelfs het verkeerde goed te maken, maar met een negatieve houding doet men het goede in het slechte verkeren. De neiging om in alles het slechte te zien berooft iemand van dat inzicht dat zozeer nodig is om het goede in alles te zien. Een glimlach aan een vriend gegeven, een glimlach zelfs aan een vijand, zal uiteindelijk de overwinning geven. Men kan leren om te glimlachten door ieder klein goed ding te waarderen dat op je weg komt, en door ieder slecht ding die je liever niet wilt zien over het hoofd te zien, met een hoopvolle houding naar het leven kijkend, met een optimistische blik. Het is van belang om te begrijpen dat ieder mens een doel in het leven heeft, dat een individueel gezichtspunt naar voren brengt. Men stoort anderen wanneer men wenst het eigen gezichtspunt aan de ander op te leggen, en alles over een ander willen weten is vaak een teken van onrust in jezelf. Bovendien zou men, wanneer men denkt aan al de tijd die men spendeert aan het ontdekken van fouten en zwakheden van anderen, net zo goed die tijd kunnen gebruiken om de eigen tekortkomingen te ontsluieren. Men zou zich dan realiseren hoe belangrijk het is om onderscheid te maken tussen dat wat waard is gekend te worden, en dat wat het de moeite waard niet is. Je innerlijke wezen is als een koepel waar alles wat gezegd is een echo heeft, dat je ofwel een scheppend of een destructief effect biedt. 5. Hoffelijkheid Hoe hoog iemands IQ ook is, als er geen liefde is voor offers, is er geen schoonheid in het karakter van die mens. Men kan edelmoedigheid tonen door een glimlach, een vriendelijke blik, een warme handdruk, een blijk van bemoediging, waardering, of genegenheid. Een beminnelijke houding die in woorden en daden van sympathie haar uitdrukking vindt, is van wezenlijk belang in de kunst van de persoonlijkheid, of met andere woorden, spontaneïteit in de neiging om grenzeloos te geven, dat gevend wat je dierbaar is. Iedere impuls die voortkomt uit je emoties heeft zijn invloed op je woord en je daad. Sommige mensen hebben geleerd om hun woorden te checken voor ze uit te spreken, hun daden te checken voor te doen, en andere mensen geven ruim baan aan hun natuurlijke neiging om hun ware aard te onthullen. Daarom is hoffelijkheid te beschouwen als het hoofdthema in de ontwikkeling van de kunst van de persoonlijkheid. Hoffelijkheid wordt geleerd door voorkomendheid, meer aandacht gevend aan dat wat men wenst te zeggen of te doen; altijd en te allen tijde de schoonheid in aanmerking nemend. 6. Waardigheid Een ander belangrijk thema bij het onderwerp van de kunst van de persoonlijkheid is het gevoel voor waardigheid. Een mens met zelf- respect zal door anderen gerespecteerd worden, terwijl men zelfs als men in een hoge positie verkeert of grote rijkdommen bezit anderen niet inspireert tot respect wanneer er een gebrek aan waardigheid is. Een mens met zelf- respect heeft respect voor het woord en het gevoel van anderen. De wens om een andere te sparen, om geduldig te zijn met een ander, is een hogere uitdrukking van zelf- respect terwijl het schoonheid toevoegt aan je eigen persoonlijkheid.

5 Reflecties over de kunst van de persoonlijkheid van Hazrat Inayat Khan 7. Rechtvaardigheid Een verdere stap in de richting van de verfijning van het karakter kan gevonden worden in het juiste verstaan van het begrip rechtvaardigheid. Bijvoorbeeld, twee mensen zouden over een bepaald onderwerp kunnen argumenteren, terwijl beiden denken dat de eigen mening de juiste is, en geen van beiden bereid is om toe te geven dat de ander net zo goed een juiste mening zou kunnen hebben. Men staat vaak klaar om een ander te beschuldigen van iets wat men zelf gedaan zou kunnen hebben, en men hecht vaak groot belang aan een daad van een ander, die alleen maar verkeerd is vanuit je eigen standaard. Hoe hoog je ook over jezelf denkt, je faalt aan het eind van het examen. Daarom zou het wijs zijn om goed te doen aan hen die het verwachten, zonder ooit te overwegen of zij dit goede wel zullen teruggeven, of zij het wel verdienen. Wanneer je je eigen daad leert te beoordelen begrijp je uiteindelijk de eerste les in rechtvaardigheid. Wanneer je in dat stadium belandt heb je niets meer te zeggen over anderen en begin je de geheimen van de goddelijke rechtvaardigheid te onthullen. 8. Relaties Er zijn mensen die een natuurlijke neiging hebben om hun relaties te verwaarlozen, maar als je niet in staat bent om je eigen broers en zussen thuis lief te hebben, zul je nooit in staat zijn om in een later stadium gevoelens van universele broeder- en zusterschap te koesteren. Dit is de eerste stap naar het begrijpen van menselijke relaties. Er is geen mens op deze wereld die niet onder de een of andere verplichting is om te handelen zoals men verwacht wordt te handelen. Op school is het kind onder de supervisie van de leraar, in het leger staat de soldaat onder het bevel van de officier, in de fabriek heeft de arbeider met de baas te maken, en in een volk zijn mensen begrensd door de wet. Daarom is het wijs om met voorkomendheid te handelen naar degenen toe die ons leiden, zoals degenen die wij leiden van ons consideratie verwachten, en wij van hen. 9. Vriendschap Er zijn mensen die.. Het is zo heilzaam je kring van vrienden uit te breiden en het is zo nadelig voor jezelf wanneer je een vriend verliest. Vriendschap is even heilzaam of het nu met goede of slechte mensen is, met wijze of domme mensen, met mensen in een hoge positie of met wie laag op de sociale ladder staan. Het is zeker wijs om ruimte te geven aan je behoefte om vriendschappen op te doen, maar het verdient de voorkeur om te vermijden met jan en alleman vriendschap te sluiten, want ware vriendschap is zeldzaam en het onwijs om hoge idealen te verspillen in een relatie die aan geen van beide zijden opbouwend is. Men moet echter begrijpen dat men vriendelijkheid ontwikkelt door vriendschap, en vriendschap is een bijzonder kostbare ervaring. Zoals bloemen en doorns deel uitmaken van dezelfde stengel zo ook bieden alle soorten vriendschappen kostbare ervaringen, wat hun positie moge zijn, ras, beroep, godsdienst of andere kenmerken. Als men geneigd is om vriendelijkheid aan te bieden dan zou men er zich zeker van dienen te weerhouden onderscheid te maken tussen degenen die om je heen zijn, tussen hen van wie je voelt dat je er vriendelijk tegen zou moeten zijn, en hen van wie je denkt dat je hen deze gunst niet hoeft te verlenen. Ware vriendelijkheid borrelt op uit het hart naar mensen die het waard zijn en naar mensen die het niet waard zijn. Er zijn mensen die van nature vriendelijk zijn maar niet weten hoe zij hun gevoelens moeten uitdrukken, waardoor zij onvriendelijk lijken. Soms brengt een slechte gedachte onsympathieke gevoelens voort aan beide zijden, die misschien alleen maar hun oorsprong hebben in de verbeelding.. Ditzelfde geld voor vriendschap: wanneer je positief denkt over een mens, zelfs wanneer dat een vijand is, kan de kracht van de gedachte die mens tot vriend maken.

6 Hidayat Inayat- Khan 10. Winst en Verlies Er is geen winst in het leven zonder een verborgen verlies, en er is geen verlies zonder een verborgen winst. Het leven bestaat uit een continu gevecht voor winst, op welk gebied dan ook. Winst, wat het doel van het leven schijnt te zijn, wordt alleen verkregen door ware meesterschap, wat discipline vereist voor dat doel dat goed en voordelig lijkt. Met een dieper inzicht in dit onderwerp ontdekt men echter dat iedere winst een mens beperkt tot de omvang van die winst, terwijl het tegelijkertijd de activiteiten van die mens langs een gekozen lijn leidt, wat ten lange leste je lot wordt. Je bent nooit groter dan dat wat je gewonnen hebt, en het is zelfs zo, dat die winst je berooft van een nog grotere winst, de winst van vrijheid, want als dingen al enige waarde hebben, dan veranderen deze waarden toch bij iedere stap op het pad van je ontwikkeling. Wat je hebt gewonnen heeft het een of ander verlies met zich gebracht wat men zich op dat moment niet realiseert, want iedere winst is een sterfelijke winst en de tijd die gebruikt wordt in de verovering ervan is een verlies, wanneer je dat vergelijkt met wat je hebt gewonnen; terwijl het verlies van ieder vergankelijk ding een winst kan zijn in de onvergankelijke sferen, want hoe meer men zichzelf bevrijdt van bezittingen des te dichter komt men tot de realisatie van het ene en enige Wezen. Wanneer je een object op het oog hebt dat je wilt verkrijgen, ben je kleiner dan dat object, maar wanneer je afziet van het object kun je groter worden dan dat object, waardoor je een nieuwe stap neemt in je verdere reis. Met andere woorden, wie iets wil wordt kleiner dan wat hij wil, en wie iets weggeeft wordt groter dan dat wat hij heeft weggegeven. Er is een andere kijk op het leven wanneer liefde tot God je hart gevuld heeft. De geliefde van God kent geen haat omdat voor die mens God in de hele schepping is. The geliefde van God is oprecht naar de hele schepping toe vanwege de trouw aan God. Dit idee is zo prachtig verwoord in het verhaal van Indra, de koning van het paradijs, aan wiens hof Gandharvas zingen en Appsaras dansen, God illustrerend als de essentie van schoonheid wiens liefde voor schoonheid de manifestatie veroorzaakt, zoals uitgedrukt in het beeld van de dansende zielen.