Verslag Vakantie Helfterkamp 2005 Week 1

Transcriptie

1 Zondag 17 juli Om ongeveer 8 uur ben ik opgestaan om op tijd klaar te zijn voor het vertrek naar camping Helfterkamp gelegen in het Gelderse Vaassen. Voordat Diny uit bed was had ik de caravan al aangekoppeld. De zon scheen volop. Na een laatste inspectie van de caravan zijn we om 9.50 uur vertrokken. De route ging over de nieuwe A50 via Eindhoven Son en Uden. Vervelend was dat het navigatiesysteem niet aan de gang wilde. Gelukkig had ik uit voorzorg met behulp van een routeplanner een reisschema gemaakt. De reis verliep prima, binnen 2 uur werd Vaassen bereikt. In Vaassen, voorbij de tweede rotonde, kozen we de verkeerde weg. Er zat schijnbaar niets anders op dan te keren op een verderop gelegen parkeerplaats. Op de parkeerplaats liepen mensen waaraan ik de weg wilde vragen. Helaas was er even wat minder aandacht voor de caravan en ja hoor, daar gebeurde het. Tussen twee auto s in kwam de caravan aan de linkerkant in een greppel terecht waardoor de bumper van een geparkeerde auto werd meegenomen. Oje, oje, dat was balen! De auto was nog wel van de mensen waar we de weg aan wilden vragen. Gelukkig had hun auto niet veel schade. Het glas van de koplamp was kapot en er waren wat kleine krasjes op de bumper. De schade aan onze caravan was veel groter. Aan de linkerkant, over de lengte van ongeveer een meter zaten flinke krassen en deuken. De aluminium beplating was zelfs op een plaats doorgescheurd. Ook het Duidelijk is hier de schade aan de caravan te zien. serviceluik waar de waterverzorging achter zit was zwaar ontzet. Met de mensen hebben we adressen uitgewisseld en afgesproken dat we hun schade, zonder er de verzekering bij te halen, na de vakantie zullen vergoeden. Het bleek de familie Princen uit Apeldoorn te zijn. Via een alternatieve route, een stoffig zandpad, bereikten we nog niet helemaal van de schrik bekomen camping Helfterkamp. Samen met de beheerder en een behulpzame campingbuurman werd de caravan op zijn plaats gezet. Nadat we wat gegeten hadden werd de voortent en luifel opgezet en werden de spullen ingeruimd. De camping ziet er uitstekend uit met zeer goede sanitaire voorzieningen. Niet voor niets heeft de camping in 2000 de gouden milieubarometer ontvangen van de stichting Keurmerk, Milieu, Veiligheid en Kwaliteit. Een campingast kwam ons vertellen dat onder de luifel geen gaatjestapijt mocht liggen. Om opmerkingen van de campingeigenaar te voorkomen hebben we het toen maar weggehaald en opgeborgen. Daarna heb ik met plakband de caravan provisorisch waterdicht gemaakt. Na het avondeten hebben we de van thuis meegebrachte koude schotel opgegeten en hebben we een avondwandelingetje gemaakt in de omgeving van de camping. Het viel Diny op dat er in de buurt volop schaduw en water te vinden was. Bij warm weer kan dat goed van pas komen! Het was een zwoele zomeravond. De buurlui, wat oudere mensen waren heel vriendelijk. Er werden al snel de eerste, wat oppervlakkige, gesprekken gevoerd. Veel campinggasten hadden voor hun tent lampjes staan. Wij bleven ook niet achter en brachten onze twee lampen, Recreatiegebouw de Schuure van camping Helfterkamp. die op zonne-energie werken in stelling. 1

2 Maandag 18 juli De zon scheen, vroeg in de morgen, al weer volop. Het beloofde een warme dag te worden. Na het ontbijt hebben we ons door de campingbeheerder laten informeren over fietstochten in de omgeving. We kochten van hem een kaart van de Noord Veluwe en een van de fietskaarten die door de Vaassense VVV worden uitgegeven. Het werd de Hoge Duvel route die ongeveer 30 km lang is. De temperatuur was inmiddels opgelopen tot boven de 25º C. Daarom kwam het goed uit dat de route grotendeels door bosgebied ging. De omgeving was prachtig met mooie open beukenbossen afgewisseld met heivelden en mooie dorpjes. Vlak was de route zeker niet. Diverse hellinkjes en vals plat moesten overwonnen worden. We kwamen o.a. door de dorpjes Gortel en Niersen. Onderweg hebben we een paar keer gepauzeerd. Helemaal achteraan staan onze Friese buren, de familie Vriesema, in het midden staan wij en vooraan staan onze buren van 78 en 74 jaar oud. Op een van de pauzeplaatsen stopte een wat oudere man die zich moe gefietst had en enthousiast uitriep: Prachtig en zeer gezond als je tenminste een goed hart hebt, iets terug heb ik nog wat jongelui voorbij gereden die de helling niet opkonden! Zijn vrouw kwam minuten later aangefietst. Ook de buren van de camping kwamen we tegen en we maakte met hen even een praatje. Op het einde van de tocht hebben we boodschappen gedaan bij de C1000 winkel in Vaassen. Op de campingplaats heb ik aan onze Friese buren, de familie Vriesema, de schade aan de caravan laten zien. Al gauw ging het gesprek over caravans met als gevolg dat we onze caravan en die van hun, een Home Car, van binnen en buiten bekeken hebben. Hierbij viel het op dat het interieur van beide caravans wel heel erg op elkaar leek. Omdat ik Diny beloofd had de gekochte speklappen te braden ging ik de scottelbraai in elkaar zetten. Ja hoor, de brander thuis laten Krijgsheer Maarten van Rossum in brons. liggen! Daarom heb ik zoon Rob maar gebeld en hem gevraagd de brander thuis op te halen en naar Piet en Ria te brengen die zaterdag ook naar de camping komen. Het Kersendijkje omzoomd met lindebomen bij Kasteel Cannenburgh in Vaassen. Na het avondeten zijn we nog even naar kasteel Cannenburgh gefietst dat op ongeveer 1 km van de camping ligt. Het is een laat Middeleeuws kasteel omgeven door een gracht. De huidige eigenaar is het Gelders Landschap. Helaas was het kasteel al gesloten! De vroegere eigenaar, was de beruchte maarschalk Maarten van Rossum die hier zijn oude dag wilde doorbrengen. Maarten is in brons vereeuwigd, zittend op een bankje voor zijn vroegere kasteel. We spreken af dat we het kasteel zeker nog wel eens zullen bezoeken. Daarna hebben we Vaassen nog even verkend. Diny wilde vooral weten welke winkels er waren en waar ze te vinden zijn. We hebben er nog een ijsje gekocht waarbij ik even rond de oude gereformeerde kerk ben gewandeld. Voor de 2

3 kerk staat een bronzen marskramer die in de 19 de eeuw in Vaassen en omgeving actief is geweest. Hij heette Willem van Tongeren en heeft geleefd van 1864 tot Op de terugweg naar de camping kwamen we nog een heel mooi dijklaantje tegen omzoomd met lindebomen dat we zeker nog een keer gaan bekijken. Ondertussen betrok de lucht en voelde we de eerste spatjes regen al. Het regende maar even en de temperatuur was hoog genoeg om nog lange tijd buiten te kunnen zitten. et begin van het laantjje in Vaasen Willem van Tongeren, marskramer in Vaassen, die geleefd heeft in de periode Dinsdag 19 juli Om 7 uur werd ik wakker van de regen en de wind die een spel speelden met onze tent en caravan. Na het ontbijt heb ik caravandealer Coppens en Interpolis gebeld om een afspraak te maken om de expert naar de caravan te laten kijken. We hebben afgesproken dat de expertise op 10 augustus bij Coppens zal plaatsvinden. Gelukkig klaarde het weer op. We besloten een fietstocht te gaan maken. Het werd een route via Gortel, Vierhouten en Elspeet. De harde wind speelde ons parten en bovendien moesten pittige stukken vals plat overwonnen worden. Na de twee warme dagen voelde het fris aan. We hebben zelfs nog een tijdje een jas aangehad. In Vierhouten dronken we een pilsje en een kop koffie. Op dat terras hadden we een plezierig gesprek met twee andere echtparen. Een echtpaar woonde in Harskamp, het andere in Leuvenem. Een van de mannen had in Harskamp een gemengd boerenbedrijf. Hij nodigde ons uit op de koffie in het geval dat we bij hem in de buurt zouden komen. Ook deze route ging door bossen met verschillende boomsoorten. Het viel ons op dat de beukenbossen een open structuur hadden. Duidelijk was te zien dat er veel wilde zwijnen actief waren, overal was de grond door de zwijntjes omgewoeld. Tussen Vierhouten en Elspeet reden we langs de grote Elspeetse heide. Het viel op dat tussen de gewone heide ook veel dopheide stond. Om drie uur waren we weer op de camping terug en heb daar op onze TV het laatste deel van de laatste bergetappe van de Tour de France gekeken. De beeldkwaliteit van de TV met schotelantenneontvangst was uitstekend. Na het eten hebben we voor het eerst gebruik gemaakt van de afwasgelegenheid van de camping. Het gebouw en de voorzieningen zijn van een hoog niveau. s Avonds hebben we nog een wandelingetje gemaakt in het bos dat achter de camping ligt. Ook onze buren, die 78 en 74 jaar oud zijn, kwamen we daar tegen. Knap op die leeftijd nog kamperen! Zouden wij dat hun op die leeftijd nog nadoen? Diny heeft ons aangemeld om morgenavond mee te toen aan een wildspeurtocht onder leiding van de campingbeheerder Jan. Woensdag 20 juli De dag begon met wolkenvelden afgewisseld met wat regen en zonnige perioden. Aan de campingbeheerder heb ik gevraagd of het een bezwaar is dat Paul en Essie volgende week 3 dagen bij ons een bijzettentje plaatsen. Dat is geen bezwaar mits de auto maar op de parkeerplaats gezet wordt. Ook hun twee bassets mogen ze meebrengen als ze op tijd worden uitgelaten en aan de lijn worden gehouden. Eerst zijn we even naar kasteel Cannenburgh gegaan om te kijken wanneer daar de rondleiding begint. We kwamen daar in gesprek met twee vermakelijke echtparen op leeftijd. De Kasteel Cannenburgh in Vaassen 3

4 man van het ene echtpaar was 83 jaar oud en had een Thaise vrouw. Ze woonden samen in Canada. Zijn maatje wist over hem te vertellen dat het niet zijn eerste vrouw was. Hij vertelde zonder dat hij het kon horen met een grijns op zijn gezicht: Hij heeft in zijn leven op meerdere kussens geslapen! We besloten eerst het dijkje in Vaassen te verkennen dat we maandag al gezien hadden. Het is inderdaad een prachtig dijkje dat achter kasteel Cannenburgh doorloopt. Het heet het Kersendijkje. Dat is verwonderlijk omdat het omzoomd is met geknotte lindebomen. Het dijkje eindigt bij een nog in werking zijnde watermolen. Helaas was de watermolen niet opengesteld voor publiek. Recreatiegebouw de schuur van Helfterkamp De in werking zijnde watermolen, achter kasteel Cannenburgh de schuur van Helfterkamp Om 2 uur in de middag hebben we kasteel Cannenburgh bezocht. Het kasteel is ingericht met interieur uit de 18 de en 19 de eeuw. We bezochten onder andere de gastenkamer, de jachtkamer, de woonkamers, de eetkamer en de kelder waar vroeger het voedsel werd opgeslagen. Het geheel straalde de weelde uit van de rijke adel uit vroegere tijden. Na de rondleiding hebben we in de sfeerrijke benedenruimte van het kasteel koffie met appelgebak genomen. Een paar honderd meter voor de camping werden we overvallen door een harde regenbui met stormachtige wind erbij. Helemaal doorweekt arriveerden we op de camping. s Avonds hebben we samen met campingbeheerder Jan en een 14-tal andere campinggasten een wildfietstocht gemaakt. Nee, niet wild fietsen, maar tijdens een fietstocht wild proberen te ontdekken. Het werd een tocht van ongeveer 20 km lang in de omgeving van het Mottenveld en de Sprengen ten westen van camping Helfterkamp. De tocht begon met een lekke band van beheerder Jan. Dat werd dus plakken geblazen! De klus bleek niet geheel geslaagd want telkens liep de band weer leeg en moest elk kwartier opgepompt worden. Gelukkig had een van de fietsers een voetpomp bij. Jan toonde ons ook een zogenaamde sprengkop. Dat is een tot op het grondwater uitgegraven gat, waardoor het grondwater gaat stromen. Zo n sprengkop is dus de oorsprong van een sprengbeek. Door het natuurlijke hoogteverschil op de Veluwe gaat de aanvoer van water continu door. De beken leverden waterenergie voor het aandrijven van watermolens waarvan er voeger veel waren. Onderweg vertelde Jan dat het grondgebied van camping Helfterkamp behoorde bij een boerderij die vroeger bezit was van de eigenaar van kasteel Cannenburgh. We zagen opvallend veel groot wild. Wel vijf rotten wilde zwijnen kruisten ons pad. Een rot konden we op afstand op een bospad rustig bekijken. Omdat de wind naar ons toe stond konden we minutenlang naar ze kijken zonder dat ze ons opmerkten. De jongen waren met elkaar aan het ravotten. Op een gegeven moment dook zelfs een eenjarig jong mannetje, op enkele tientallen meters voor ons, op Een spreng in de buurt van camping Helfterkamp. Het bruine water wordt veroorzaakt door ijzermoer dat hier veel in de grond voorkomt. de schuur van Helfterkamp Op de achtergrond een van de rotten wilde zwijnen die ons pad kruisten. het bospad, op. Ook zagen we van dichtbij een roedel wegvluchtende edelherten. Later konden we 4

5 op een open stuk in de verte nog roedels edelherten en reeën waarnemen. Diny kwam met haar fiets te vallen in het losse zand. Hopelijk gaat ze er geen last van krijgen! In de buurt van de camping ontdekte Jan de campingbeheerder een vers spoor van een das. Volgens Jan te herkennen aan de ovale afdruk met lange nagels. Achter camping Helfterkamp is volgens Jan ook een dassenburcht. Om uur kwamen we voldaan over wat we gezien hadden op de camping terug. Donderdag 21 juli Het beloofde wat het weer betreft een niet al te beste dag te worden. Nog steeds blies er een krachtige wind, was er weinig zon en de temperatuur kwam niet veel hoger dan de 16º C uit. Diny had last van haar schouder door de val met de fiets van gisterenavond. Het begon te motregenen, daarom hebben we voor het eerst sinds we op Helfterkamp aangekomen zijn de auto gebruikt. We besloten naar een campingzaak in Nunspeet te gaan. Onderweg in het bos voor Vierhouten stak een jonge hinde de weg over. Vijftig meter het bos in bleef het hertje staan en graasde daar verder of er geen pottenkijkers in de buurt waren. De campingzaak viel tegen daarom zijn we naar het centrum van Nunspeet gegaan en hebben daar mijn kledingvoorraad uitgebreid. Nadat we even bij de Hema koffie en een broodje genomen hebben zijn we weer teruggegaan naar de camping. Het regende nog steeds, wat het weer betreft was het een heel slechte vakantiedag! Vooraanzicht van paleis Het Loo. Achteraf bleek dat we daar met de fiets niet mochten komen. de schuur van kwamen op de plaats waar de caravan had gestaan kijken of er iets voor hun gading te vinden was. Op een paar meter afstand zagen we een mooi roodborstje, mussen en een koolmeesje foerageren. Om uur besloten we nog een fietstocht te maken naar het paleispark van paleis Het Loo. De route ging via het dorpje Niersen. Ook in Niersen en omgeving zijn veel sprengbeken. Via de Elburgerweg en de Zwolseweg bereikten we paleis Het Loo. Het was ondertussen uur en de meeste bezoekers waren al huiswaarts gekeerd. We waren via een nooduitgang het terrein op gefietst. Nadat we wat gedronken hadden hebben we nog even in het koetsenhuis gekeken. Vooraan was de grote witte koets te zien waarmee koningin Wilhelmina begraven is. Toen we bij de hoofdpoort kwamen om het terrein te verlaten bleek dat we helemaal niet het terrein op hadden mogen fietsen. Gelukkig werd er niets van gezegd en konden we door een zijpoortje het terrein verlaten. We fietsten in westelijke richting de Amersfoortseweg op en gingen kijken of we het Oude Loo en het paleispark nog konden bezoeken. Omdat het Vrijdag 22 juli We stonden laat op omdat het buiten maar bleef regenen. Het was moeilijk plannen maken door het koude onbestendige weer. Eerst hebben we de weekendboodschappen in Vaassen gedaan. De temperatuur in Vaassen was niet hoger dan 15º C. Wat een verschil met het begin van de week toen s avonds nog bijna dubbele waarden werden bereikt. Op het veldje waren diverse campinggasten al aan het afbreken. Met onze Friese buren, de familie Vriesema, maakten we nog even een praatje. Van hun caravan en nieuwe Home Car tent heb ik een digitale foto gemaakt en beloofd dat ik deze per mail zal toesturen. Het valt op dat de vogels ingesteld zijn op het campingleven. Een van onze buren was nog niet de poort uit of diverse vogels Kunstbouwwerk De Naald ten noord westen van Apeldoorn.. de schuur van Helfterkamp 5

6 park maar tot uur opengesteld is en er bovendien nog entree betaald moet worden besloten we hier later nog een bezoek te brengen. Op de terugweg passeerden we op de kruising Amerfoortseweg met de Zwolseweg het kunstbouwwerk de Naald. Omdat het aan de andere kant van de drukke weg staat konden we niet zien wat het bouwwerk voorstelde. Dat doen we later nog wel een keer! Het was met de harde wind op kop nog een behoorlijke klus om de camping te bereiken. Na het eten heeft Diny onze Friese buren, het echtpaar Vriesema uitgenodigd op de koffie. Ze waren al aan het inpakken omdat ze morgen vertrekken. Ook onze andere buren de krasse knarren van 74 en 78 jaar gaan morgen naar huis. Op hun plaats komen Ria en Piet te staan. Omdat we met de buren in de voortent blijven heb ik vanwege het koud weer het Ria en Piet zijn gearriveerd. De carvan staat waterpas de voortent kan eraan. de schuur van Helfterkamp ventilatorkacheltje aangezet. Het echtpaar Vriesema zat nog maar amper in onze voortent toen de stroom uitviel. Diny had het koffiezetapparaat aangezet terwijl het kacheltje nog aanstond. Samen was dat teveel wattage waardoor de gevoelige campingzekering uitsloeg. Gelukkig kon ik via het elektronisch paneeltje van de betreffende centraalkast het probleem oplossen. Een luxe die we bij andere campings nog niet hebben aangetroffen. Het werd met de Simon en Tiete Vriesema een gezellige avond die tot na middernacht duurde. Zaterdag 23 juli Nog steeds was het weer niet zoals we het graag zouden willen. Het was zwaar bewolkt maar gelukkig niet regenachtig. Op diverse plaatsen waren campinggasten in de weer met het afbreken van voortenten. Het is namelijk zaterdag de dag van komende en gaande campinggasten. Ook onze buren, op leeftijd, zijn vandaag vertrokken. Onder de vlonders van hun voortent heeft een familie muizen gehuisd. De diertjes hadden er een nest gemaakt bestaande uit gedroogd gras en stukjes plastic. De luchtige ruimte onder de vlonders is voor die beestjes wel een ideale plaats om te verblijven. Tegen uur vetrok de Simon en Tiete Vriesema. Ze dronken met ons nog even een kopje koffie voordat ze naar Friesland vertrokken. Lakenfelderkoeien met op de achtergrond kasteel Cannenburgh. de schuur van Helfterkamp De beeldbepalende Daams molen van Vaassen waarin het VVV is gevestigd. de schuur van Helfterkamp Om uur kwamen Ria en Piet aan op de camping. Samen met campingbeheerder Jan werd hun caravan op de juiste plaats gezet. Jan gaf even fijntjes aan dat het afvalwater opgevangen moet worden in een emmer en dat het niet via een slang in de haag afgevoerd mag worden. We drinken met hen een kop koffie waarna ze aan de slag gaan met hun voortent. Diny en ik gaan even naar Vaassen waar het markt is. Omdat de markt al op zijn einde liep zijn we nog even door het centrum van Vaassen gewandeld. Vooral de beeldbepalende gerestaureerde Daams molen in het centrum is de moeite waard. In deze molen is momenteel de VVV ondergebracht. 6

7 Omdat we vandaag geen zin hadden zelf te koken hebben we samen met Ria en Piet in een snackbar in Vaassen onze honger gestild en zijn we ons bij ijssalon Roberto te buiten gegaan aan een sorbet ijs. Tenslotte hebben we nog een wandeling gemaakt in de oude kasteeltuinen van Cannenburgh. In deze grote tuin met zijn vele visvijvers staan bomen die honderden jaren oud zijn. Volgens het Gelders Landschap heeft de vroegere eigenaar, Maarten van Rossum, voor deze tuin zelfs jonge bomen uit Luxemburg laten aanvoeren. Ook ontdekte ik op een van de paden een spoor van een das, te herkennen aan de opvallende lange nagelafdrukken. Ik zal aan campingbaas Jan vragen of hij weet of er in de kasteeltuinen eerder dassen zijn gesignaleerd. Toch mooi dat het Gelders landschap er voor gezorgd heeft dat ook de gewone burger en vakantieganger van dit kasteel met zijn tuinen kan genieten! Molenaarsbeeldje bij de Daams molen van Vaassen. de schuur van Helfterkamp 7