Nummer 3-5 augustus 2016

Transcriptie

1 Nummer 3-5 augustus 2016 Omdat er veel voor te beschouwen is en ook actueel nieuws, werken we graag vooruit. In deze editie gaat het vooral over de tweede zwemdag, dus zondag 7 augustus. Voor Nederland staan Kira Toussaint, Sharon van Rouwendaal, Sebastiaan Verschuren en Dion Dreesens op de startblokken. De fototerugblik gaat over de 400 vrij en 100 rug dames. Olympisch programma Dag 2: zondag 7 augustus Ochtend: series (18 uur NL tijd) 100m rugslag V Kira Toussaint 200m vrije slag M Sebastiaan Verschuren, Dion Dreesens 100m schoolslag V 100m rugslag M 400m vrije slag V Sharon van Rouwendaal 4x100m vrije slag estafette M Avond: finales en halve finales (03 uur NL tijd) 100m vlinderslag V finale 200m vrije slag M halve finales 100m schoolslag V halve finales 100m schoolslag M finale 400m vrije slag V finale 100m rugslag M halve finales 100m rugslag V halve finales 4x100m vrije slag estafette M finale Dagelijkse rijtje NL deelname sinds 1992 Plaats Land NL deelname Man Vrouw 1992 Barcelona ESP Atlanta USA Sydney AUS Athene GRE Beijing CHN Londen GBR Rio BRA Innoverend: Slimme zet deze modieuze naaldhakflippers. swimjos@zwemkroniek.com Pagina 1 van

2 Sharon van Rouwendaal en de 400m vrije slag In de Olympische geschiedenis is Nederland vertegenwoordigd met goud (Rie Mastenbroek in 1936), zilver (Marie Braun in 1928) en brons (Tineke Lagerberg in 1960) en Kirsten Vlieghuis (1996). Nederlandse zwemsters hebben na de Tweede Wereldoorlog met tussenpozen een meestal bescheiden rol gespeeld in de Olympische finales al duurde het tot 1960 voor het duo Lagerberg/Schimmel zich bij de laatste acht voegden. In 1972 lukte dat dankzij Hansje Bunschoten en Anke Rijnders en acht jaar later met Annelies Maas (ook finaliste in 1976) en Reggie de Jong in Moskou Hun rol werd overgenomen door Jolande van der Meer (1984), terwijl Carla Geurts (in 1996 en 2000) en Kirsten Vlieghuis (bronzen medaille in 1996) ook tot het elitegezelschap van finalisten wisten door te dringen. Daarna was het over met de pret en volgden drie Spelen zonder Nederlandse deelnemers. Tot Sharon van Rouwendaal zich meldde. Bij de WK in Kazan verdiende zij haar ticket en liet met haar zilveren medaille zien en haar (NR) met de besten van de wereld mee te kunnen. Fotocollage: Jan Soek Pagina 2 van

3 Olympische medailles op de 100 meter rugslag Marie Braun, ook wel liefkozend Zus genoemd, was de eerste gouden medaillewinnares in de Nederlandse zwemhistorie. We schrijven Amsterdam Marie werd getraind door haar moeder, de befaamde Ma Braun. In Rio is er ook een familierelatie op de rugslag. Kira Toussaint is de dochter van Jolanda de Rover (zie foto onderaan), goud en brons in Los Angeles In 1952 vestigde Geertje Wielema (links) in de halve finale een Olympisch record (1.13.8). In de finale werd zij geklopt door de Zuid-Afrikaanse Harrison De finale in Berlijn 1936 had een bizar verloop. Nida Senff leidde, miste het keerpunt en besloot in een split second terug te gaan. Rie Mastenbroek leek te winnen maar met een uiterste krachtsinspanning tikte Senff (op de foto met trainster Mevr. De Dood) toch als eerste aan! 1984 Pagina 3 van

4 Sebastiaan Verschuren en Dion Dreesens en de 200m vrije slag Achtenzestig jaar lag er tussen het Olympisch begin en de herinvoering van de 200 meter vrije slag. Uit het rijtje winnaars zijn Mark Spitz (1972) en Michael Gross (1984) tot absolute toppers uitgegroeid. Spitz sloot zijn loopbaan met zeven maal goud in München, terwijl Gross in 1984 en de jaren daarna triomfen vierde. In de dertien tot nu gehouden Olympische finales op dit tactisch moeilijke nummer was twee keer plaats voor een Nederlander: Frank Drost in 1984 (zesde) en Pieter van den Hoogenband in 1996 (vierde). Een meer ervaren Van den Hoogenband was op het toppunt van zijn kunnen toen hij in het Aquatic Centre van Sydney 2000 in een rechtstreeks duel aartsrivaal Thorpe klopte in diens thuisland. In Athene 2004 eindigde een hernieuwd treffen met Thorpe in het voordeel van de Australiër. Vier jaar later ging de kroon naar de Amerikaan Michael Phelps. Londen beleefde de opkomst van Yannick Agnel. De Fransman was bestand tegen de enorm zware trainingsinspanningen hem opgelegd door zijn coach in Nice. Sebastiaan Verschuren maakte in 2009 in het laatste jaar van de shiny suits zijn opwachting in de WK finale van Rome. Daarna gooide hij zijn pakken demonstratief in de vuilnisbak. In gewoon tenue behaalde hij een jaar later EKbrons en in mei van dit jaar volgde de Europese titel in Londen. Een garantie voor een Olympische finale? In Rio is de voltallige wereldtop aanwezig, dus het wordt knokken voor een plek bij de elite. Dion Dreesens debuteerde vier jaar geleden in Londen en gaat nu op herhaling. De Limburger is Amerikaans getraind en stelde zijn olympische plaats veilig via de estafette 4x200 vrij. Op voorspraak van TD Joop Alberda mocht hij ook persoonlijk starten, hoewel hij zijn limiet ( ) niet volgens de regels zwom. Dat had moeten gebeuren in een individuele race en niet zoals in zijn geval als startzwemmer in een estafettewedstrijd. Gelukkig zijn regels niet altijd regels. Nog een dagelijks rijtje Jongste OS-deelnemers ooit (op de dag van de Opening) Meisjes Hansje Bunschoten (14 jaar 3 maanden en 24 dagen) in München 1972 Ineke Ran (14 jaar 3 maanden en 27 dagen) in Montreal 1976 Willy den Ouden (14 jaar en 7 maanden) in Los Angeles 1932 Jongens Kees Vervoorn: (16 jaar 2 maanden en 6 dagen) in Montréal 1976 Bert Bergsma (17 jaar en 14 dagen) in München 1972 Ronald Woutering (17 jaar 2 maanden en 23 dagen) in Montréal 1976 swimjos@zwemkroniek.com Pagina 4 van

5 Uitgesloten Los van de vraag of het terecht is dat sporters worden uitgesloten van Olympische deelname zoals nu de Russische atleten of zwemmers is overkomen, het blijft voor hen een ingrijpende gebeurtenis. In 1956 ik houd nu eenmaal van historische achtergronden ontbrak Nederland bij de Spelen van Melbourne. De Russische inval in Hongarije was daarvan de reden, zo vond men van hogerhand bij de Nederlandse NOC. Dan doe je als land niet mee met zo n groot sportfeest. Gek was Hongarije present. Soms werden er bloedige duels uitgevochten met Rusland als tegenstander (waterpolo bijvoorbeeld). Veel Hongaarse sporters bleven na afloop in Australië De zwemploeg met daarin medaillekanshebbers werd de dupe van de politieke beslissing. Het bleef een onuitwisbare zere plek op hun ziel, ook al is het maar sport. Is er een relatie te leggen tussen voetbal en zwemmen? Volstrekt niet zou je zeggen, al komt de huidige denkwijze rond het samenstellen van estafetteploegen wel overeen. Onnodige geheimhouding rond de opstelling. Het is immers de gewoonte dat in de series de snelste zwemsters worden gespaard voor de finale. Toch werd de opstelling van de Nederlandse ploeg voor de voorronde 4x100 vrij niet eerder vrijgegeven dan de avond voor de series van de volgende dag. Waarom eigenlijk? Kromowidjojo is de snelste vrouw op 100 vrij, dus zwemmen Dekker, Steenbergen, Van der Meer en Heemskerk in de heat. De langzaamste (berekend via het systeem van bloktijden en overnames) valt af ten gunste van Ranomi Kromowidjojo. Daar zullen de concurrenten (Australië, Zweden en de USA) van opkijken!! Hoewel, deze landen doen er even hard aan mee. Jacco Verhaeren hulde zich namens Australië ook in stilzwijgen toen er naar de opstelling gevraagd werd. Een of twee Campbells in de ochtend, Sjaak? Achter v.l.n.r. Geertje Wielema, Joke de Korte, Cocky Gastelaars, Ada den Haan; midden Jopie van Alphen, Hettie Balkenende, vóór Mary Kok, Atie Voorbij en Lenie de Nijs. Negen toppers in Maar wat heeft dit alles voor nut? Psychologische oorlogsvoering? De zwemsters beschermen of ons, de vertegenwoordigers van de media traditioneel op afstand houden? Dus speel ik maar even voor Bert Maalderink. Wie? Voetbalkenner, die altijd de opstellingen van het NL elftal maakt. swimjos@zwemkroniek.com Pagina 5 van