Vakantie in Mittelberg Kleinwalsertal-Oostenrijk van 20 tot 26 december 2008

Transcriptie

1 Dinsdag, 23 december 2008 Diny en ik met Janneke in de slee tijdens de wandeling naar de Bärgunthütte Roeken in de ochtendzon Vanmorgen baadden de toppen van de bergen in een vriendelijke ochtendzon. Weliswaar scheen de zon in het dal niet maar het was wel mooi helder. Wat mij al een paar dagen opvalt zijn enkele tientallen wat grotere zwarte vogels met lichte bekken die hardnekkig naar voedsel zoeken. Eerst dacht ik het zijn kauwtjes maar vanmorgen zag ik dat het roeken waren. Opvallend dat die hier nog volop aanwezig zijn. In Nederland komen ze heel weinig meer voor! Diny, Bas en Luuk gingen deze keer naar de Edeka winkel om er o.a. broodjes en andere dingen te halen om de inwendige mens te versterken. Dat is wel nodig want ook vandaag hebben we een wandeltocht gepland. We gaan eerst met de Walserbus naar Baad en dan te voet verder door het Bärgunttal waardoor de Bärguntbach stroomt. De Bärguntbach komt bij Baad, samen met de Turalbach uit, in de Breitachbach waarlangs we gisteren richting Hirschegg gewandeld hebben. Het Bärgunttal Ook de wandeling door het Bärgunttal was pittig maar weer zeer de moeite waard. Met af en toe een bleek zonnetje erbij waren er sprookjesachtige winterse vergezichten te zien. Ook de snelstromende kronkelende Bärguntbach met de besneeuwde oevers en rotsblokken erin was een plaatje om te zien. De sneeuw op de wandelweg was goed geprepareerd zoals trouwens alle opengestelde wandelwegen in het Kleinwalsertal. Op het einde van de wandelweg staat de Bärgunthütte waar we onze dorst lesten. De terugweg naar Baad was een stuk gemakkelijker omdat die steeds naar beneden liep. Bas zag daar zijn kans schoon om samen met Luuk op de slee naar beneden te glijden. Luuk vond het weer een feest! Bas en Luuk sleeën naar beneden. Luuk had het naar zijn zin tijdens de afdaling vanaf de Bärgunthütte Heksen in de Kuhstall In Baad aangekomen was het etenstijd. In de Kuhstall smaakten de Walsertaler gerechten weer uitstekend. Aan het plafond van de Kuhstall hingen een twintigtal merkwaardige heksenpoppen die geluid maken en bewegen als je in je handen klapt of een ander hard geluid maakt. Dat vond Luuk geweldig. Hij kon er dan ook niet genoeg van krijgen! Na het eten gingen we vanuit Baad met een omweg terug naar Mittelberg. Het pad liep grotendeels langs de Steinbockloipe die vlakbij Landhaus Edelweiss voorbij komt.

2 Veel sneeuw gezien Het was ook vandaag weer een hele tippel. Op het einde van de tocht realiseerde ik me dat ik zolang ik leef, 61 jaar dus, nog nooit zoveel sneeuw heb gezien als de laatste dagen. Diny en ik besloten op het einde van de wandeling in Pension Almrausch bij onze vriendelijke waardin Ruth een grote mok gluhwein te gaan drinken om daarmee deze 3 de vakantiedag te bezegelen. s Avonds hebben we samen met Bas en Brechje nog een glaasje gedronken en de foto s bekeken die we tijdens de vakantie gemaakt hadden. Luuk tijdens het wachten op de Walserbus op woensdag. Woensdag, 24 december 2008 Helderwitte bergtoppen Al in de vroege ochtend werd het Kleinwalsertal helder verlicht door een uitbundig schijnende winterzon. De besneeuwde helderwitte bergtoppen waren daardoor een lust voor het oog. Om vertrokken we voor onze volgende hüttewandeling. Met de auto van Bas en Brechje reden we naar het gehuchtje Ifen dat op 1273 meter hoogte ligt. We parkeerden aan de Auenhütte waar ook de opstapplaats is van de skilift naar de hoog gelegen Ifenhütte. Schwarzwässerbachweg wandeling Ook de wandeling over het Schwarzwässerbachweg was prachtig. Het pad was breed en heel goed geprepareerd. Aan weerskanten waren er hoge bergkammen en onder ons stroomde de ingesneeuwde Schwarzwässerbach. Op de heenweg liep het pad bijna steeds omhoog. We gingen een uur lang richting de Schwarzwässerhütte die, vermoedelijk wegens het naderend kerstfeest, gesloten was. Dat was voor ons niet zo erg omdat het laatste deel van de tocht heel sterk omhoog loopt en we al genoeg voor Sprookjesachtige natuur aan de Schwarzwässerbachweg. de kiezen hadden gehad. De omgeving was weer prachtig, zoals de afbeeldingen die op winterse kerstkaarten wel eens te zien zijn. We kwamen uit in een dal dat omgeven was door hoge in de zon badende witte bergtoppen. Daar troffen we een melkerij aan waar vanwege het klimaat alleen in de zomer koeien kunnen grazen en daarom s winters gesloten blijft. Nu lag er in de bij de melkerij behorende weiden ongeveer een meter sneeuw. Luuk bij de kerstman, heel spannend. De Kerstman Na afloop namen we een warme hap in de Auenhütte. Niet te groot natuurlijk want vanavond wacht ons nog het kerstdiner. Omdat Luuk heel graag met de Walserbus meegaat namen Diny en ik samen met hem de bus terug. Luuk genoot er met volle teugen van en riep steeds: Hoera met de bus, hoera met de bus! De verassing voor hem werd nog groter, want toen we bij de skischool in Bödmer

3 uitstapten stond daar de Kerstman, die Luuk Klaasje noemde en waarvan hij wat lekkers kreeg. Prachtig vond hij het! Kerstdiner met muziek Op kerstavond waren we te gast bij de familie Wölger van de Neue Krone voor het kerstdiner. Om klokslag uur arriveerden we in het sfeervol aangeklede restaurant. We kregen er een 5 gangen diner voorgeschoteld met heel bijzondere gerechten te weten: 1. Variation von der Tomate 2. Winterlicher Eiskrautssalat mit Friseé, Grapefruit und sautierter Maispoulardenbrust 3. Maronencremesuppe mit gebackenen Garnalen 4. Kusprige Weinachtsgans mit Bratapfel, Rotkrautstrudel und Grammelknȍdel (Bas en Brechje kregen een ander van de 5 hoofdmenu s waaruit gekozen kon worden) 5. Hausgemachtes, Lebkucheneis mit Ingwer dazu glacierte Zwetschgen und Krokant-Rosmarinsauce. Om kwam een kamerkoortje voor ons kerstmuziek spelen waarbij Oostenrijkse kersliedjes werden gezongen. Luuk wiegde en klapte op de muziek van de muziekanten mee. Hij genoot er zienderogen van, prachtig! Het was al uur toen we weer terug waren in Landhaus Edelweiss. Luuk in vol ornaat in de sneeuw van het Kleinwalsertal Eerste Kerstdag, 25 december 2008 Poedersneeuw Toen we vanmorgen opstonden waren de bergen omringd met een dikke krans van mist en poedersneeuw. Ook bij ons in het dal viel poedersneeuw waardoor de bomen in het dal weer een nieuw wit laagje hadden gekregen. Gelukkig klaarde het weer snel op en kwam de zon volop tevoorschijn. Om uur vertrokken we met de walserbus naar de afstapplaats Waldhaus die even voorbij Liezlern ligt. Vandaar uit ging de tocht naar de bekende Breitachklamm. Waldhaus hütte Na een fikse afdaling in een prachtige met een nieuw laagje sneeuw bedekte natuur kwamen we aan bij de Breitachbach die hier al een flinke beek is met watervalletjes en stroomversnellingen. Na 20 minuten lopen kwamen we aan bij de Waldhaushütte. Hier hebben we niet aangelegd omdat Luuk in een vaste slaap was verzeild waar we hem niet uit wilden halen. De natuur in de omgeving was weer prachtig. Dan weer liepen we langs de oever van de Breitachbach dan weer stroomde de Breitacbach in een diep uitgeslepen spelonk enkele tientallen meters onder ons. Janneke en Luuk kregen van de tocht niets mee omdat ze goed warm ingepakt de hele tocht sliepen. De Breitachklamm Na 1 uur wandelen passeerden we de Duits-Oostenrijkse grens. Weer een half uur later waren we bij de Breitachklamm. Deze klamm is een door de Breitachbach diep uitgeslepen spelonk waardoor de woest stromende, kronkelende Breitachbach zich een weg baant. Via trappen en een aan de bergwand Brechje met Janneke en Bas met Luuk wandelen door de prachtige natuur, richting Breitachklamm.

4 vastgemaakt pad van hout en staal kan men onder overhangende rotsen door, door de klamm lopen. De wanden zijn door de heersende koude temperatuur op veel plaatsen afgezet met ijs en grote ijspegels. Heel spectaculair om er doorheen te lopen. Kortom een geweldige bezienswaardigheid! De spectaculaire Breitachklamm. Geheel rechts staan Diny en Bas. De Walserschanz Vanaf de Breitachklamm gaat een steil pad omhoog naar de Walserschanz aan de Duits-Oostenrijkse grens waar we onze dagelijkse warme maaltijd gebruikten en een uitzonderlijk vriendelijke ober troffen. Voor Luuk is het menu, als het aan hem ligt, altijd hetzelfde, namelijk worst met frites. Om uur namen we de walserbus terug naar Bödmer. Nadat we in Pension Almrausch bij waardin Ruth de rekening betaald hadden waren we om uur weer in Landhaus Edelweiss. Het stuk van Pension Almrausch naar ons appartement is jammer genoeg deze vakantie het laatste stukje wandelen over het mooie dikke sneeuwdek van het Kleinwalsertal. Maar ja, aan alles komt een einde! Tweede Kerstdag, 26 december 2008 Vertrek uit Mittelberg-Bödmer Vandaag zit onze sneeuwvakantie er al weer op. Om 9.45 uur hadden we al onze spullen in de auto s zitten en konden we vertrekken. Bij het vertrek vroor het nog 12ºC maar de felle zon in een strakblauwe lucht maakte veel goed. Wat de reis betreft kan ik kort zijn we hebben over de 765 kilometer, 7,5 uur gereden. Dat is 2,5 uur minder dan de heenreis. Maar nu hadden we dan ook stralend zonnig weer en geen enkele file. Slot Een vakantie in de sneeuw was voor ons een nieuw avontuur dat goed bevallen is. Hoewel het inspannende dagen waren hebben we erg genoten van de prachtige sneeuwbelevenissen in de indrukwekkende natuur van het Kleinwalsertal. Samen met Bas en Brechje en de kleinkinderen Luuk en Janneke hebben we veel leuke momenten beleefd waar we goede herinneringen aan bewaren zoals in het verslag en op de foto s te zien is. Groet, Thijs Bas, Luuk en Janneke zitten al in de auto, klaar voor vertrek naar Reusel. Brechje heeft de laatste spullen gepakt. De vakantie in het Kleinwalsertal is teneinde! Om aan te geven hoe we de vakantiedagen hebben beleefd laten we de beelden samen met de bijbehorende teksten op de volgende pagina s voor zichzelf spreken.

5 Zicht op Landhaus Edelweiss op de vroege dinsdagmorgen. De wandeling naar de Bärgunthütte ging door een sprookjesachtige omgeving. Het Bärgunttal met zijn winterse bergtoppen. De Bärguntbach zoekt zijn weg naar beneden door een dikke laag sneeuw. Diny probeert hoe dik hier de sneeuwlaag is. Verderop is een bruggetje dat alleen in de zomer toegankelijk is. De tocht ging als maar verder omhoog door deze prachtige omgeving.

6 Er was in het Bärgunttal veel moois te zien. Op de achtergrond een door de zon beschenen bergtop omgeven door mistslierten. Luuk bij de Bärgunthütte op 1408 meter hoogte. Let op zijn mooie skipakje op maat. Ook ik ben met Janneke gearriveerd in de Bärgunthütte op 1408 meter hoogte. Het was wel afzien! Het viel niet altijd mee met de sleetjes naar beneden te lopen. Bas had er minder moeite mee! Hollands glorie, Janneke tijdens de warme hap in de Kuhstall. Luuk zag veel pratende heksen in de de Kuhstall. Overal waar we kwamen kregen Janneke en Luuk veel aandacht.

7 Diny, Janneke en ik als nietige stippen in deze overweldigende natuur. Hier wat groter in beeld. Zicht op de kerk van Mittelberg vanaf Landhaus Edelweiss op de vroege woensdagmorgen. Start van de wandeling onder prachtige weersomstandigheden vanaf het gehucht Ifen. Er was aan de Schwarzwässerbachweg veel te zien en te genieten. Indrukwekkende bergkammen aan de Schwarzwässerbachweg.

8 Brechje met Janneke en Diny gaan voorzichtig naar beneden. Bas en Brechje en de kiendjes vallen in het niet in deze imposante omgeving. Even overleggen waar naartoe. Luuk en Janneke in diepe rust krijgen er niets van mee. Bas en Brechje respectievelijk als fotograaf en fotomodel. Brechje met Janneke in de sneeuw. De Melkerij in het dal van de Schwarzwässerbach. In de zomer grazen hier koeien!

9 Rechsonder wandelen Brechje en Bas met Janneke en Luuk in dit winterse landschap. Rust tijdens de wandeling, heel belangrijk! Let op hun zonnebrillen! Luuk houdt het cadeautje van de kerstman stevig vast. Hij is er nog van onder de indruk. Landhaus Edelweiss op Eerste Kerstdag. Vooraan staan Luuk en Bas. Diny met Luuk in de sneeuw bij Landhaus Edelweiss. Luuk: Hertje aaien, bij de buren van Landhaus Edelweiss.

10 Op weg naar de opstapplaats van de Walserbus op Eerste Kerstdag. Aankomst bij het Walserhaus op weg naar de Breitachklamm. Voorzichtig manouvreren op de sneeuwhellingen van de Breitachbach. Bas en Brechje genieten van de prachtige natuur. Daar beneden aan de Breitachbach ligt het Walserhaus. Sneeuw genoeg tijdens de wandeling op Eerste Kerstdag.

11 Brechje en Bas moeten met de sleetjes met hun kinderen erop deze trappen over om aan de Breitachklamm te kunnen komen. De be-ijsde Breitachklamm. Helemaal onderaan stroomt de Breitachbach. Voor Luuk was er weer frites met worst bij de Walserschanz. Klik hier om naar deel 1 gaan