Nieuwsbrief Familie Van Wieringen

Transcriptie

1 Nieuwsbrief Familie Van Wieringen NIEUWSBRIEF 13 JUNI 2011 Wat bevat de Nieuwsbrief? De Nieuwsbrief geeft gewoonlijk informatie over de volgende onderwerpen: - Nieuws over de huidige Van Wieringens (geboortes, huwelijken, overlijden, opvallende gebeurtenissen) - Aanvullingen op de twee boeken over de Van Wieringens - Links - Heraldiek Van Wieringen Een rubriek in de Nieuwsbrieven is dan ook de rubriek Aanvullingen op de twee boeken over de Van Wieringens. Deze zijn: Theo van der Poel (2003). Wyerings Erfgoet. Roelofarendsveen: Drukkerij Bakker. P.D. Meijer en A.M.L. van Wieringen (2005). Van Wieringen in Rijnland. Schoorl: Pirola Uitgeverij. Over de geschiedenis van de Van Wieringens zijn twee boeken verschenen in resp en Theo van der Poel publiceerde in 2003 zijn boek Wyerings Erfgoet waarin de Aalsmeerse Van Wieringens worden behandeld. Deze Aalsmeerse familie begint met Willem Claesz en diens zoon Wiering (Quirijn, Quirijng) Willemsz geboren rond 1515 te Aalsmeer. De in dit boek behandelde Van Wieringens komen vooral voor in een beperkt aantal plaatsen in Rijnland en in de 20 ste eeuw vonden emigraties plaats naar Jordanië, de Verenigde Staten en Canada. In het boek Van Wieringen in Rijnland van Paul Meijer en Fons van Wieringen worden de Van Wieringens behandeld die afkomstig zijn uit Aarlanderveen-Nieuwkoop en daar terug gaan tot omstreeks In het boek komen de Aarlanderveense-Nieuwkoopse families nagenoeg volledig aan bod met inbegrip van takken in landen als de Verenigde Staten, Zuid Afrika en Indonesië (Nederlands-Indië). Daarnaast wordt de uitgestorven familie Van Wieringen uit Woerden behandeld, deze familie voerde hetzelfde wapen in dezelfde periode (17 de /18 de eeuw) als één van de Aarlanderveense-Nieuwkoopse families. 1

2 Van de volgende artikelen zijn pdf s beschikbaar. Van de volgende artikelen zijn pdf s beschikbaar. Als je voor een of meer van deze artikelen belangstelling hebt geef dat dan even door dan wordt de pdf van het artikel aan je g d. 1. P.L. Koppen (1995). Een ontmoeting van voorouders aan een vorstelijk sterfbed. In: Gens Nostra 50, pp P. Hoeksel (2000). Van Wieringen Junior, Boek en Kantoor b.v deel 1 en deel 2. In: De Viersprong: Orgaan van de Historische Vereniging Alphen aan den Rijn, 17, nr. 62, pp. 1-6 en nr. 63, pp Fons van Wieringen (2006). Jan van Wieringhen ( ), burgemeester van Wijk bij Duurstede. Ik heb U al besorgt ter plaatse daar gij weesen moet. In: Het Kromme-Rijngebied. Tijdschrift van de Historische Kring Tussen Rijn en Lek 40, nr. 1/2, pp E.J. Wolleswinkel (2006). De dagboeken van de genealoog Pieter van Brederode van Wieringen ( ). In: De Nederlandsche Leeuw 123 (2006), k Fons van Wieringen (2006). Een groepsportret uit 1614: het Nieuwkoops Accordt. In: Rondom Niewecoop 16, pp Fons van Wieringen (2006/7). Een heerehuijsinge en plaisierplaats vanouds genaamt Wildervelt. Wildervelt: huis en eigenaren In: Tijdschrift van de Historische Vereniging Vleuten, De Meern, Haarzuilens 26, nr.3, pp , nr.4, pp en 27 nr.1, pp Fons van Wieringen (2007). Drie schouten en twee secretarissen van Harmelen ( ). In: Heemtijdinghen 43, nr. 3, pp Marry Remery-Voskuil (2007). Gerard van Wieringhen Borski ( ) Rector van de Latijnse School en schoolopziener in Delft. In: Delfia Batavorum. Zestiende Jaarboek Delft: Historische Vereniging Delfia Batavorum. pp P.D. Meijer (2007). Willem van Wieringen, Rozetta van Hes en hun nakomelingen. In: Misjpoge 20 (2007) nr. 2, pp P.D. Meijer en A.M.L. van Wieringen (2008). Jan van Wieringen, een 17 de eeuwse genealoog en heraldicus, en zijn familie. In: Gens Nostra 63, nr. 10, pp en nr. 11, pp Fons van Wieringen (2010). Anthoni Pietersz van Wieringen, schout te Waverveen ( ): gereformeerd of remonstrants? In: De Proosdijkoerier 26, juni 2010, pp en 27, maart 2011, pp Inhoudsopgaven van de Nieuwsbrieven ( 4 x per jaar) en Bijlagen Nieuwsbrief 1 (Juni/Juli 2008) Correcties op enkele generatienummering in Van Wieringen in Rijnland. Aanvulling Oudste generatie Dirck Heijnricxzoen (1549: Joachim Dircxs en Heyndrick Dircxsz zijn bewezen broers). Aanvulling met foto s van tak van Jan Gerrit van Wieringe incl. notaris Jacob Willem van Wieringen te Amerongen (Van Wieringen in Rijnland, pag ). Wapen van Jan van Wieringen, ontfanger en wapen (zegelafdruk) van Adriaen van Wieringhen, schout van Harmelen (1674). Nieuwsbrief 2 (September/Oktober 2008) Aanvulling 17 de eeuwse boerderij Hoogmade (Wyerings Erfgoet, pag ). Foto toegangshek Hofstede/Buitenplaats Otterspoor (Maarssen). Verpachting impost wijn en bier (Adriaen van Wieringhen, schout van Harmelen). Foto Eerste Steen gelegd door Marrteje van Wieringen, 28 juni 1856 (De Hoef/Kromme Mijdrecht). correspondentie Jan van Wieringen en Francis van Weiringen (Malaysian Dutch Descendants Project). Nieuwsbrief 3 (December 2008) Aanvulling Pieter Willemsz van Wieringen, Wyerings Erfgoet, pag Prentbriefkaarten van Apeldoorn uitgegeven door Antoine François van Wieringen ( ). Afbeelding van de hengst Derenus van Dirk van Wieringen te Abbenes. Wapens van Pieter Albertsz van Wieringen en Mattheus van Wieringen. correspodentie over herontdekte grafzerken Oudezijds Kapel, de grafzerken van de betrokken Van Wieringsens (1664, 1719, 1722) bleken helaas in 1908 verwijderd. Grafzerk en (alliantie)wapenafbeelding in de NH kerk te Nieuwkoop van Dirck Willemsz Fent van Pijlen gehuwd met Maritge Pieters van Wieringen: drie pijlen boven elkaar geplaatst en drie leeuwen (1 en 2 ipv 2 en 1) met een dwarsbalk. Nieuwsbrief 4 (Maart 2009) Foto s begraafplaats Evangelische Broedergemeente te Zeist: Jan van Wieringen, en Maria van Wieringen (overl. 1833). Aanvulling Cornelis Martinus van Wieringen, sergeant-majoor op het in 1837 vastgelopen Stoomschip Willem I op het koraalrif Lucipara in de buurt van Amboina en zijn nakomelingen. Foto s Notarishuis, Herenstraat te Voorburg (notaris Alexis van Wieringen ( ). Foto s boerderij Bleekerskade te Nieuwer-Amstel van Dirk Cornelis van Wieringen ( ). Herkomst familienaam Van Wieringen: kolonisten vanaf het eiland Wieringen in het kader van de Grote Ontginning van het veengebied 2

3 Holland-Utrecht in de (late) middeleeuwen. Anthonis Pietersz van Wieringen, schout te Waverveen. Nieuwkoopse Van Wieringen remonstranten 17 de eeuw (vervolging remonstranten), onder meer Cornelis Pietersz van Wieringen. Wapens van Hillegontien van Wieringen ( ) en Engeltje van Wieringen ( ). Wapenreeks Van Santen, uitmondend in huwelijk Van Wieringen-Meerman. Nieuwsbrief 5 (Juni 2009) Grafzerk Teunis Pietersz van Wieringen (ca ) NH Kerk Rijnsaterwoude. Signalering boek over Theo van Wieringen (1927-). Menu bruilofsdiner Aanvulling met foto s tak Sijmen van Wieringen (Van Wieringen in Rijnland, pag ). Drukkerij S.C. van Wieringen te Alphen aan den Rijn. Prentbriefkaarten uitgegeven door Uitgever S.C. van Wieringen. Koninklijke onderscheidingen Van Wieringen, periode Abraham van Wieringen, schoolmeester te Amstelveen, transportacte huis met erf, belend ten noorden Herberg De Pauw (1779). Anthoni Pietersz van Wieringen, schout te Waverveen ( ). Wapenreeks Van der Dussen, uitmondend in huwelijk Meerman-van Wieringen. Bijlage 1 Jan van Wieringen ( ) in de Bataafs-Franse Tijd te Waverveen. Nieuwsbrief 6 (September 2009) Foto s Pieter van Wieringen ( ) en Cornelia Kraak ( ) en nakomelingen. Don van Wieringen, architect te Seattle. Jacob van Wieringen ( ), veerpachter Zuid-en Noord-Beveland. Vijftiende eeuwse Van Wieringens (o.m. Alardus de Wyringia filius Andree). Wapen Van Wieringen met de achtpuntige zilveren ster (Den Haag, Amsterdam). Nieuwsbrief 7 (December 2009) In memoriam Jan van Wieringen ( ). Foto s Gerrit van Wieringen ( ) en nakomelingen (Van Wieringen in Rijnland, pag ). Foto s Hermina van Wieringen (1918-), Van Wieringen in Rijnland, pag Signalering boek van Willien van Wieringen, Wyerings Erfgoet, pag Reka van Wieringen (1931 Oak Harbor High School). Reinier van Wieringen, leraar KMA. Bijlage 2 Overzicht tak Volck Joachimsz (met nieuwe gegevens uit RA Nieuwkoop). Bijlage 3 Anthoni Pietersz van Wieringen, schout te Waverveen en remonstrant in Nieuwkoop. Nieuwsbrief 8 (Maart 2010) Aanvulling Martinus van Wieringen ( ) en nakomelingen ((Van Wieringen in Rijnland, pag. 530). Overlijden Bertha Boelhouwer-van Wieringen ( ). Aanvulling Maarten Jacob van Wieringen (1848-) en Jenneken Los (1947-) en nakomelingen (Van Wieringen in Rijnland, pag. 393). Aanvulling zaak tegen Jan van Wieringhen, burgemeester van Wijk bij Duurstede. Informatie huwlijk en boekhandel Antoine Francois van Wieringen te Apeldoorn. Wie voerden nog meer wapen met drie rode leeuwen op goud? Bijlage 4 Haagse Van Wieringens (16 de eeuw). Nieuwsbrief 9 (Juni 2010) Overlijden prof. dr. (J.C.) Hans van Wieringen, kinderarts. Foto s Hendrik van Wieringen ( ) en Johanna Hoorman ( ) en nakomelingen (Van Wieringen in Rijnland, pag ). Foto s Bastiaan van Wieringen ( ) en Margaretha Verschoor ( ) en nakomelingen (Van Wieringen in Rijnland, pag. 393). Foto Jan Van Wieringen (1921-), verslaggever. Foto Dirk van Wieringen ( ). Wapen Van Wieringen in Wapenboek van Pieter van Brederode. Bijlage 5 De grutmolen van Zwammerdam. Bregje van Wieringen contra Cornelis baron van Aerssen. 3

4 Bijlage 6 Buurman Van Wieringen. Nieuwsbrief 10 (September 2010) Familie-advertenties uit kranten.kb.nl Foto s Tjeerd van Wieringen ( ) en Gijsberta van der Ham (1932-). Martinus Cornelis van Wieringen (Nederlandsch-Indië 1892), vervallenverklaring miliaire stand (1927). Gijsbert van Wieringen op schilderij (schuttersstuk) van Joachim von Sandrart (1638). Vader (Abraham van Wieringen) en drie zonen naar Batavia met VOC schip de Java (1784). De zeeschilder Cornelis Claesz van Wieringen ( ). Bijlage 7 Aanvulling nakomelingen van Gijsbert Claesz van Wieringen, schepen van Nieuwkoop (1642). Gijsbert Cornelisse van Wieringen, van Nieucoop, matroos (VOC), Credit. 19 October 1712 Cr de Ed. Compagnie f 90:- over negen maand gagie a f 10 s maands verdient zedert den 20 Januarij jongst, dat uijt Texel gezeijlt sijn, tot heden, dat op Bataviaas rhee (gode loff) sijn gearriveert 19 December 1715 van de Heer van Gerwen betaelt aan Cornelis, Harmen, en Albert Cornelisse van Wieringen. Sijne naegelaetene broeders en eenige erffgenamen ab in testato onder borgtogt van Hendrik Cramer die aenneemt de Compagnie wegens deze betaelinge te indemneeren (Van Wieringen in Rijnland, pag ). Nieuwsbrief 11 (December 2010) Jan Abrahamsz Beerstraten ( ). Schilder van Aarlanderveen en Nieuwkoop. De scheepswerven van Cornelis en Maarten van Wieringen in Delfshaven en Schiedam (Van Wieringen in Rijnland, pag.66 e.v.). Amsterdam Paspoortaanvragen (Aanvulling Van Wieringen in Rijnland,o.m. pag. 134). Foto s kinderen Jacob van Wieringen ( ) en Anneke Vreeken ( ) (Van Wieringen in Rijnland, pag ). Nieuwsbrief 12 (Maart 2011) Beeldende Kunstenaars Van Wieringen (Aloys van Wieringen, Ian Pieter van Wieringen, Laurens van Wieringen, Wim de Mooij van Wieringen, Trudy van Wieringen-Roetman, Els van Wieringen-Schouten). Jan van Wieringen, hogeschooldocent en genealoog, In Memoriam (Aanvulling Van Wieringen in Rijnland, pag. 573). Leerlingen Van Wieringen Kweekschool voor de Zeevaart (Stadsarchief Amsterdam). Foto s Bastiaan van Wieringen ( ) en Grietje van Dorp ( ) (Aanvulling Van Wieringen in Rijnland, pag. 397 e.v.). Bijlage 8 Pikeur Roelof van Wieringen ( ). Bijlage 9 Gijsbert Klaasz van Wieringen ( ), schoolmeester en koster te Diemen. Bijlage 10 Wapenboek Suijderhoef van Jan van Wieringen Gijsbertsz. Nieuwsbrief 13 (Juni 2011) Inhoudsopgave Nieuwsbrieven 1 t/m 13. Koninklijke onderscheidingen (overzicht). Handtekeningen Willem Pietersz van Wieringen en Cornelis Pietersz van Wieringen (1638). Veldtochten Napoléon: drie vermisten. Vijf dragers Metalen Kruis Tiendaagse Veldtocht. Uitvoerende kunstenaars Van Wieringen (Myrthe van Wieringen, Hannah van Wieringen, Jan van Wieringen, Annelies van Wieringen, Stefan van Wieringen). Twee brieven aan Anthonie Heinsius, Raadpensionaris van Holland. Koninklijke onderscheidingen (overzicht) Cornelis Johannes van Wieringen ( ), timmerman, Eere-medaille in zilver verbonden aan de Orde van Oranje-Nassau (1936). (Van Wieringen in Rijnland, pag.450 ). Arnoldus van Wieringen ( ), assuradeur, makelaar, Ridder in de orde van Oranje-Nassau. (Van Wieringen in Rijnland, pag. 531). Anthonie van Wieringen ( ), bankier, Officier in de orde van Oranje-Nassau (1974). (Van Wieringen in Rijnland, pag. 574). 4

5 Ds. Everinus van Wieringen ( ), predikant, Ridder in de Orde van Oranje-Nassau. (Van Wieringen in Rijnland, pag.108 ). Gerrit Arie van Wieringen ( ), directeur Aannemersbedrijf J. van Wieringen b.v., Ridder in de Orde van Oranje-Nassau (Van Wieringen in Rijnalnd, pag. 628). Prof. dr. J. C. van Wieringen ( ), kinderarts, Officier in de Orde van Oranje-Nassau (1991) (Van Wieringen in Rijnland, pag.108 ). Theodorus Johannes van Wieringen ( ), gemeenteraadslid, wethouder, Ridder in de Orde van Oranje-Nassau (1991). (Wyerings Erfgoet, pag ). C.J.M. van Nimwegen-van Wieringen, gemeenteraadslid, wethouder, Lid in de Orde van Oranje-Nassau (2007), Den Haag. (Wyerings Erfgoet, pag. 182). A.M.M. van Wieringen-Vollebregt, Lid in de Orde van Oranje-Nassau (2008), Zoetermeer. (Wyerings Erfgoet, pag. 193). A.J.I. van Heurn-van Wieringen, Lid in de Orde van Oranje-Nassau (2009), Oegstgeest. (Van Wieringen in Rijnland, pag. 95). Drs. M.H.J. van Wieringen-Wagenaar, Ridder in de Orde van Oranje-Nassau (2009), Den Haag. (Van Wieringen in Rijnland, pag.436 ). Prof. dr. A.M.L. van Wieringen, Officier in de Orde van Oranje-Nassau, Den Haag (2011). (Van Wieringen in Rijnland, pag. 436 ). S.W.M. van Wieringen, Lid in de Orde van Oranje-Nassau, Achterveld (2010). (Wyerings Erfgoet, pag. 107 ). Aanvulling Wyerings Erfgoet, pag Willem Pietersz van Wieringen en Cornelis Pietersz van Wieringen (1640) Willem Pietersz van Wieringen en Cornelis Pietersz van Wieringen (NA Leiden, nots. Dirck Jansz van Vesanevelt, invnr. 348, fol. 184). 5

6 Het betreft een lening van 1200 gulden Willem Pietersz van Wieringen woonachtich tot Aelsmeer als principael ende Cornelis Pîetersz, desseffs broeder, woonachtich opte A in den Ambachte van Alckemade als borge... met expresse voorwaerden bij soo verre sij comparanten de voors rente jaerlicx ten verschijnen dagen off wtterlic binnen (?) de drie maen_t_en daer naer precijs onvermaent ten huijse off aen handen van den wettigen houder deses off desselffs gemachtigden betalen, dat in sulcken gevalle (maer anders niet) sij comparanten sullen mogen volstaen mette rente jegens vijff ten hondert, bedragende tsestich gulden siaers Des beloofde Willem Pietersz van Wieringen voorn(oem)t sijne voors 'broeder ende borge' enz. Ten huyse ende comptoire mijns notaris, staende aldaer opte Haerlemstraet, present Pieter Lucasz Leffen ende Olivier van Egmondt, beijde schrijvers. Aanvulling Van Wieringen in Rijnland, pag Mr Heijman Schouten en Elijsabeth Leendertsdr van Wieringen Testament Mr Heijman Schouten, chirurgijn, en Elijsabeth Leendertsdr van Wieringen (NA Archief Leiden, nots. Jacob Jansz de Haes, invnr. 479, fol. 27 aug.) Aanvulling Van Wieringen in Rijnland Veldtochten Napoléon Het leger van de Bataafse Republiek ( /1806) omvatte ongeveer manschappen. Meer dan de helft van de soldaten en onderofficieren uit buitenlanders. Er werd alleen op basis van vrijwilligheid geworven. Bij de officieren was de Nederlandse deelname hoger. De Bataafse Republiek werd in 1806 vervangen door het Koninkrijk Holland ( ) met de jongere broer van Napoleon als koning Lodewijk. Daarmee begon een nieuwe periode van legerhervorming. Het leger van bet Koninkrijk Holland was niet veel groter dan haar Bataafse voorganger, wat Napoleon een doorn in het oog was. De Hollandse troepen namen actief deel aan de oorlogshandelingen, en leden grote verliezen, door desertie, ziekte of gekwetsten en doden in de strijd. Het op peil houden van de sterkte was op zichzelf al een bijna onmogelijke opgave. Althans, zolang in Holland de dienstplicht niet werd ingevoerd. Lodewijk Napoleon weigerde een conscriptie in Holland in te voeren, omdat hij te zeer beducht was voor onrust in zijn staat van kooplieden. Om die reden nam hij de toevlucht tot alle wervingstrucs die hij kon bedenken - weeskinderen en krijgsgevangen in dienst opnemen bijvoorbeeld. Alhoewel klein in aantal, bewezen de Hollandse troepen hun waarde in de strijd. Het officierskorps was redelijk intact gebleven en telde 6

7 veel ervaren en capabele mannen. In oktober1806 brak er oorlog uit tussen Frankrijk en Pruisen. Pruisen had zich, naast enkele traditionele Duitse bondgenoten, verzekerd van Zweedse en Russische steun, maar deze hulptroepen waren bij het uitbreken van de vijandelijkheden nog ver weg. Napoleon koos de aanval, en trok vanuit het zuiden op naar het hart van Pruisen. De Pruisische legers werden door de Fransen opzij geschoven in de veldslagen van Jena en Auerstadt (14 oktober 1806). Terwijl Napoleon verder optrok naar Berlijn en Polen, waar de Russen zich bevonden, trok zijn Hollandse bondgenoot het noorden van Duitsland in. De opdracht was het innemen van enkele vestingen en het beveiligen van de noordflank van de Franse operaties. Hollandse troepen hebben zich daar onder erbarmelijke omstandigheden uitstekend van hun taak gekweten. Enkele eenheden namen ook deel aan de overwinning die deze oorlog besliste, de veldslag bij Friedland (14 juni 1807). Het Koninkrijk Holland hield op te bestaan in 1810, het werd nu ingelijfd bij Frankrijk ( ). De Hollandse regimenten werden omgevormd tot Franse, ze werden echter maar langzaam van Franse kleding en wapens voorzien. Het aantal Nederlanders onder de wapenen werd sterk vergroot, doordat de conscriptie in Franse stijl werd ingevoerd. Napoleon stelt in 1811 in Nederland de dienstplicht in. In Frankrijk bestond de dienstplicht al vanaf Voortaan roept het leger ook in Nederland 'jaarlichtingen' van dienstplichtigen op voor 2 jaar militaire dienst. Invoering van de dienstplicht veroorzaakt grote commotie in ons land en het komt tot verzet en rellen. In het eerste complete jaar van deze conscriptie, 1811, werden meer dan 9000 jongens in dienst genomen; dat betekent over de jaren 1811, 1812 en 1813 in totaal waarschijnlijk zo'n Wanneer we ervan uit gaan dat van het voormalig Koninklijke Hollandse leger nog zo'n manschappen onder de wapenen waren, komt de totale Nederlandse bijdrage tussen 1811 en 1814 ergens rond de te liggen. Hiervan waren er in Napoleons Grande Armee, dat in 1812 op een dramatische wijze zijn einde vond in de veldtocht tegen Rusland, minimaal onder de wapenen. Zij die huiswaarts mochten keren van deze tocht hadden de meest rampzalige Napoleontische veldtocht ooit meegemaakt. In de zomer was de invasie van Rusland begonnen, door een enorm leger van totaal ongeveer man, waarvan bij de hoofdmacht. Deze mensenmassa bleek al snel onmogelijk te voeden en vanaf het eerste begin stierven elke dag vele soldaten door uitputting, honger en ziekte. De terugtocht uit Rusland werd gedekt door troepen in het noorden, in de omgeving van Polotsk, waarbij ook vele Nederlanders waren ingedeeld. Het waren vooral deze regimenten die bij de oversteek van de Berenzina, november 1812, de restanten van Napoleons leger wisten te redden. Daarbij gingen de meeste Nederlandse eenheden ten onder. De Russische winter betekende de ondergang voor bet georganiseerde leger. Slecht gekleed en gevoed stierven de meesten een al dan niet genadige dood tijdens de dagen van extreme vrieskou. Het debacle van de Russische veldtocht betekende voor Napoleon het begin van het einde. Het doek viel voor Napoleon in de slag bij Leipzig (1813) en Waterloo (1815). Zie: Mark van Hattem, Mariska Pool en Mathieu Willemsen (2005). Voor Napeléon. Hollanders in oorlogstijd Uitgeverij THOTH Bussum Legermuseum Delft, pag Het is moeilijk een schatting to maken hoeveel, of beter gezegd, hoe weinig Nederlanders van de Russische veldtocht terugkeerden; enige honderden zijn het er wel geweest, mogelijk meer. We kennen drie Van Wieringens die dienst moesten nemen in het Franse leger en behoorden tot de honderduizenden die door Napoléon de dood in zijn gejaagd. Van deze drie kennen we hun plaats en jaar van overlijden niet. 1. Jacobus van Wieringen, pag. 91 (1786-?). 2. Hendrik van Wieringen, pag. 502 (1784-?) 3. Jan van Wieringen, pag. 84 (1792-?) Jacobus van Wieringen, pag. 91 (1786-?). Hij geboren in 1786 te Schiedam, op het Stamboek 1806 staat als leeftijd vermeld 20 jaar, in een later Stamboek staat abusievelijk vermeld als geboortejaar Hij tekent in 1806 voor 6 jaren, dus tot

8 Jacobus is lang 5 voet en 7 duim, van wezen bloozend, voor hoofd rond, oogen blaauw, neus ordinair, mond idem, kin rond, hair en wenkbrauwen bruin. Zedert 4 april 1807 in het hospitaal te Dargund krijgsgevangen door de Zweeden. (Nat. Archief, Stamboeken , toegang , invnr. 52 (pag. 76), invnr. 53 (pag. 21). 8

9 Hendrik van Wieringen, pag. 502 (1784-?). Regiment Grenadiers te voet (1810), intussen keizerlijk in plaats van koninklijk. Hendrik van Wieringen uit Gouda, 25 jaar oud, 5 voet en 6 duim lang. (Nat. Archief, Stamboeken , toegang , invnr. 81 (pag. 62). 9

10 Jan van Wieringen, pag. 84 (1792-?) Soldaat in het 124 ste regiment Infanterie van linie 5 de bataillon 2 de compagnie (1811) werden bij Keizerlijk Decreet zeven Hollandse regimenten infanterie van linie in vier nieuwe regimenten ingedeeld: het 123 ste, 124 ste, 125 ste en 126 ste regiment. Het 124 ste regiment was 7 bataljons sterk. Het 124ste regiment infanterie bestond hoofdzakelijk uit Nederlanders, die gediend hadden in het leger van net Koninkrijk Holland en na de inlijving door Frankrijk in 1810 in dienst van het Franse leger kwamen. Zie: Mark van Hattem, Mariska Pool en Mathieu Willemsen, (2005). Voor Napeléon. Hollanders in oorlogstijd Uitgeverij THOTH Bussum Legermuseum Delft, pag. 75. Het 124 ste regiment werd op op de Utrechtse Maliebaan door Napoleon geïnspecteerd. Op vertrok het uit Nijmegen en kwam op aan in Maagdenburg waar de oude Hollandse geweren werden verruild voor nieuwe Franse. Het korps bestond toen uit 2400 man. Eind augustus 1812 kwamen er 200 dienstplichtigen bij. Op kwam de voorhoede van het negende korps bij Smoliany en Crasnicky [Smolyany en Krasnyy in Wit-Rusland] aan. Het regiment bleef tot in Borissow (Borisov, Wit-Rusland) en vertrok vervolgens naar Studianka aan de Berezina en daarna naar Wilna (Vilnius), waar de soldaten op het stadhuis inkwartieringsbiljetten kregen. Aan het begin van de Russische veldtocht leed het regiment bij Polotsk veel verliezen. Bij de verdediging van de linkeroever van de Berenzina bleef er van de resterende tachtig man van het regiment nog achttien man over. Ook de andere regimenten waar Nederlanders zaten trof eenzelfde lot. Het restant van net 123ste regiment infanterie werd weggevaagd bij de herovering van Borissow; het 125ste en het 126ste regiment infanterie verloren talloze mannen bij de verdediging van de bruggen over de Berenzina en de overgebleven manschappen werd krijgsgevangen gemaakt. Na de gevechten aan de Berezina was de getalssterkte van het 124 ste regiment zo verminderd dat het de naam van korps nauwelijks meer kon dragen. Zijn vaandel en zijn adelaar op een vlaggenstok had dit legeronderdeel kunnen bewaren. Op kwamen de overlevenden van het 124 ste regiment in Mariënberg aan. Jan van Wieringen zal hier waarschijnlijk niet toe hebben behoord. In april 1813 werden vaandel en adelaar teruggebracht naar Abbeville. Bij de reorganisatie van het Franse leger in 1814 werd het 124 ste regiment infanterie van linie ontbonden. Het vaandel van het 124 ste regiment is waarschijnlijk verloren gegaan. Hierbij het vaandel van het 127 ste regiment Infanterie van het Franse Keizerrijk, Zie: Mark van Hattem et. al. (2005/6), Voor Napoleon, Hollanders in oorlogstijd Bussum: Uitgeverij Thoth, p Sabron.html Zie: F.H.A. Sabron, Geschiedenis van het 124 ste regiment infanterie van linie onder Napoleon I. Breda: Koninklijke Militaire Academie, Zie: A. Zamoyski, 1812 Napoleons fatale veldtocht naar Moskou, Amsterdam Bron: Nationaal Archief, Stamboeken Oorlog voor 1813, Toegang , Bestanddelen 52, 53, 55, 81, 284,

11 Het Metalen Kruis Het Metalen Kruis is een onderscheiding die in 1831 werd toegekend aan zij die aan de Tiendaagse Veldtocht ten behoud van de Verenigde Nederlanden hadden deelgenomen. Het Metalen Kruis staat ook wel bekend als het Hasseltkruis. Het brons voor het kruis werd gehaald uit een tweetal veroverde kanonnen die buit waren genomen tijdens de Slag om Hasselt, een Nederlandse overwinning op 8 augustus Het werd ingesteld door Koning Willem I bij Koninklijk Besluit no. 70 van 12 september 1831 en uitgereikt aan allen die in het leger of de Koninklijke Marine aan de krijgsverrichtingen in de jaren 1830 en 1831 hebben deelgenomen. Het Metalen Kruis is een vierarmig bronzen kruis met een breedte van 29 millimeter. De voorzijde vertoont de gekroonde "W" in een krans bestaande uit een tak van eikenbladeren (links) en een tak van laurierbladen (rechts). De keerzijde heeft dezelfde krans, waarbinnen de jaartallen " " gegraveerd zijn. Op de armen van het kruis is de tekst "TROUW AAN / KONING / EN / VADERLAND" te lezen. Het lint is verdeeld in zes gelijke banen nassaublauw en oranje, beginnend aan de linkerzijde met een blauwe baan. Vijf Van Wieringens drager van het Metalen Kruis 1. Korporaal Cornelis van Wieringen, pag. 528 ( ) of Cornelis van Wieringen, pag. 378 (1810-?) 2. Fuselier Cornelis Martinus van Wieringen, pag. 131 ( ) 3. Grenadier Gijsbert Pietersz van Wieringen, pag. 348 (1807-?) of Gijsbertus van Wieringen, pag. 285 ( ) 4. Soldaat Willem van Wieringen, waarsch. pag. 85 (1796-?) 5. Fuselier Jan Titus van Wieringen, pag. 443 ( ) Wat aan deze dragers van het Metalen Kruis opvalt is hun meestal jonge leeftijd, zo is Cornelis Martinus net 17 jaar tijdens de Tiendaagse Veldtocht, verder valt op dat van enkele betrokkenen geen nadere gegevens bekend zijn, zelfs geen overlijdensdatum. Zijn ze gesneuveld of door de krijgsverrichtingen ontheemd geraakt? Of waren ze al ontheemd en was dat de reden om aan de veldtocht deel te nemen? De Tiendaagse Veldtocht laat een beperkt aantal slachtoffers zien: in totaal bleken 131 militairen het leven te hebben gelaten en waren er ongeveer 550 gewonden gevallen. De meesten van hen werden in Breda verpleegd. De nabestaanden van de gesneuvelden konden naast de gewone regelingen rekenen op enige ondersteuning uit het in 1815 opgerichte `Fonds ter aanmoediging en ondersteuning der gewapende dienst in de Nederlanden'. Bron: Nationaal Archief, Metalen kruizen en bronzen medailles, Toegang , Bestanddelen 76, 218, 313, 419, 3132, Links het Metalen Kruis, rechts het Metalen Kruis voor Vrijwilligers. 11

12 Korporaal Cornelis van Wieringen, pag. 528 ( ) of Cornelis van Wieringen, pag. 378 (1810-?) 12

13 Grenadier Gijsbert Pietersz van Wieringen, pag. 348 (1807-?) of Gijsbertus van Wieringen, pag. 285 ( ) Soldaat Willem van Wieringen, waarsch. pag. 85 (1796-?) 13

14 Fuselier Jan Titus van Wieringen, pag. 443 ( ) Fuselier Cornelis Martinus van Wieringen, pag. 131 ( ) 14

15 Uitvoerende kunstenaars Van Wieringen In Nieuwsbrief 12 zijn de beeldende kunstenaars Van Wieringen aan de orde geweest, in deze Nieuwsbrief komen de uitvoerende kunstenaars aan bod. Myrthe van Hulst-van Wieringen, Van Wieringen in Rijnland, pag Myrthe van Hulst-van Wieringen (1981) begon op 8-jarige leeftijd met cellolessen aan de muziekschool van Hardenberg. Vervolgens kreeg ze enkele jaren privé-lessen bij Liesbeth van Ewijk. Daarna volgde ze de vooropleiding aan het conservatorium van Zwolle waar ze les kreeg van Maria Hol en Ran Varon. Daar vervolgde ze haar studie cello met als hoofdvakdocent Ran Varon. Tijdens haar studie volgde ze masterclasses van Marcio Carneiro, Schmuel Magen, Alexander Rudin en Paul Stouthamer. In juni 2004 is Myrthe succesvol afgestudeerd. Naast haar cellostudie is Myrthe actief in het lesgeven. Vanaf 1 september 2005 is Myrthe als cellodocente verbonden aan Markant Apeldoorn, het centrum voor kunsteducatie. Ook heeft ze lesgegeven bij de Muzerie te Zwolle, Deventer en Hardenberg, en bij het Muziekcentrum Zwartewaterland te Hasselt. Verder heeft ze in verschillende orkesten en in vele ensembles gespeeld. Samen met celliste Ilsje Merk vormde ze het duo FermiCelli. Momenteel treedt ze op met Trio Incantesimo. Dit fluittrio wordt gevormd door Mirjam Altena (fluitiste), Philine Coops (pianiste) en Myrthe van Hulst Ook heeft ze haar medewerking verleend aan vele cd-, dvd- en televisie-opnames. Jan van Wieringen, Van Wieringen in Rijnland, pag.? V.l.n.r. Jan van Wieringen, Vincent DeGiorgio, Caro Emerald en David Schreurs Caro Emerald - A Night Like This Componisten: David Schreurs, Jan van Wieringen, Vincent DeGiorgio Beste Nederlandse lied

16 Hannah van Wieringen, Van Wieringen in Rijnland, pag Hannah van Wieringen schreef voor Toneelgroep Oostpool haar eerste avondvullende theatertekst Er moet licht zijn. Eerder viel ze op bij Gastschrijvers met Reiger ex Machina (2007) en Lege Plek( 2008). Ze schreef verder bij Dries Verhoeven, Theater Frascati en De Veenfabriek. Ze werkt nu o.a de nieuwe tekst We are the world ism Leen Braspenning bij Productiehuis Brabant/Het Zuidelijk Toneel, verwacht lente Stefan van Wieringen, Wyerings Erfgoet, pag Theatermaker Interactief theatergezelschap De Nieuwe Lichting (DNL) Workshopleider bewegingstheater Workshopleider Theater voor zangers Regisseur voor diverse (muziek)theatervoorstellingen Annelies van Wieringen, Van Wieringen in Rijnland, pag Annelies van Wieringen studeerde in 2001 af aan de Toneelacademie te Maastricht. Zij werkte als regisseur bij o.a. Het Lab (In Koukleumia, Lekker weg en Theo). Lantaren/Venster (Ik Bennie), het Huis van Bourgondië en Het Laagland (Don Q en Sancho P). In 2006 maakte ze Bok & Geit, een coproductie van Theater Oostpool en Productiehuis Brabant. 16

17 Van Wieringen in Rijnland Geertruijt van Wieringen ( ) (pag ) en van Jan van Wieringen ( ) (pag en pag ). Twee brieven aan de Raadpensionaris Anthonie Heinsius van Geertruijt van Wieringen (1719) en van Jan van Wieringen (1718). (Nationaal Archief, Anthonie Heinsius, Raadpensionaris van Holland en West-Friesland, toegang , invnrs en 2065). Zij zegelt met het wapen van haar man Verrijn (drie vogels, 2 en 1). 17

18 18

19 De heer Anthonij Heinsius Mijnheer en Neeff, Nademael het den Almagtigen Godt gelieft heeft mijn eerwaerde huisvrouwe Amarante Meermans nae een beroerte van 8 dagen in den ouderdom van omtrent 78 jaeren huijden morgen omtrent half tien uuren uijt dit leven tot de eeuwige ruste over te brengen, soo heb ik van mijn pligt gevonden Uedele daer van kennisse te geven, niet twijffelende of Uedele zal in dit mijn swaer verlies deelneemen. Ik ben voornemende om het lijck aenstaende donderdagavond met de hier present zijnde vrienden ter aerde te laeten bestellen. Inmiddels verblijve ik, Mijnheer en Neeff Ued(ele) d(ienst)w(illige)dien(aer) en bedroefde neeff Jan van Wieringen Amst(erdam) 8 maij

20 20