de Rechtspraak Rechtbank Zeeland-West-Brabant Over het beroep met zaaknummer BRE WABOA MAST deel ik u het volgende mee.

Transcriptie

1 /02/2016 de Rechtspraak Rechtbank Zeeland-West-Brabant [ AANTEKENEN [ PER POST PER FAX (0162) Bestuursrecht datum onderdeel contactpersoon doorkiesnummer ons kenmerk uw kenmerk bijlage(n) faxnummer afdeling onderwerp Het college van burgemeester en wethouders van de gemeente Oosterhout Postbus GB Oosterhout 11 februari 2016 team bestuursrecht Z mevr J.H.J. van Berkel zaaknummer BRE 15 / 1204 WABOA MAST IO het beroep van M.P.J.J. van den Brandt te Oosteind bezoekadres Sluissingel 20 Breda correspondentieadres Postbus PA Breda t f bestuursrecht f belastingrecht Bij beantwoording de datum en ons kenmerk vermelden. Wilt u slechts één zaak in uw brief behandelen. Geachte heer/mevrouw, Over het beroep met zaaknummer BRE WABOA MAST deel ik u het volgende mee. De rechtbank heeft uitspraak gedaan. Ik stuur u een kopie van de uitspraak. Indien in deze uitspraak wordt verwezen naar een uitspraak met een ECLI-nummer, is de tekst van de betreffende uitspraak onder dat nummer gepubliceerd op Tegen deze uitspraak staat voor een belanghebbende en het bestuursorgaan hoger beroep open. Dit dient te worden ingesteld binnen zes weken na de datum van verzending van deze uitspraak door een beroepschrift en een kopie van deze uitspraak te zenden aan de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State, Postbus 20019, 2500 EA Den Haag. In uw beroepschrift moet u vermelden waarom u het niet eens bent met de uitspraak. U kunt ook digitaal hoger beroep instellen bij de Afdeling Bestuursrechtspraak van de Raad van State. Kijk op voor meer informatie over het indienen van digitaal beroep. Als u naar aanleiding van deze brief vragen hebt, kunt u contact opnemen met de administratie van de rechtbank op het hierboven vermelde doorkiesnummer. Als u de rechtbank belt of schrijft, verzoek ik u het zaaknummer te vermelden. H oo de BE022

2 uitspraak RECHTBANK ZEELAND-WEST-BRABANT Bestuursrecht zaaknummer: BRE 15/1204 uitspraak van 3 februari 2015 van de enkelvoudige kamer in de zaak tussen M.P.J.J. van den Brandt, te Roosendaal, eiseres (gemachtigde: mr. J.T.F. van Berkel), en het college van burgemeester en wethouders van de gemeente Oosterhout, verweerder. Derde partij: de vereniging "Vereniging Belangen Oosteind", vergunninghoudster. Procesverloop Per formulier gedateerd 24 januari 2014 (hierna: aanvraag) heeft vergunninghoudster het college gevraagd om verlening van een vergunning voor het afwijken van het bestemmingsplan 'Oosteind 1969' (hierna: bestemmingsplan) ten behoeve van het pand Provincialeweg 96 te Oosteind (hierna: pand). Bij besluit van 11 april 2014 (hierna: primair besluit) heeft het college de aanvraag toegewezen, door toestemming te verlenen om in het pand horeca-activiteiten te verrichten. Op 5 juni 2014 heeft eiser bezwaar tegen het primaire besluit gemaakt. Bij besluit van 20 januari 2015 (hierna: bestreden besluit) heeft het college het bezwaar ongegrond verklaard en het primaire besluit in stand gelaten. Het onderzoek ter zitting heeft plaatsgevonden in Breda op 12 november Eiser, zijn partner (B. Bakx) en zijn gemachtigde waren daarbij aanwezig. Het college liet zich vertegenwoordigen door mr. T.N. Sanders en mr. M.C. Vervoort. Namens vergunninghoudster werd het woord gevoerd door A. Caron, R. Claessen, I. van Beek en V. van Gils. De rechtbank heeft de uitspraaktermijn verlengd. Overwegingen l. Het pand, dat plaatselijk bekend als gemeenschapshuis Oostquartier, beschikt over een aantal ruimtes, zodat ter plaatse tegelijkertijd meer activiteiten kunnen plaatsvinden. In sommige ruimtes staat een bar met een tapinstallatie. Het pand is eigendom van de gemeente Oosterhout. Het pand wordt verhuurd aan vergunninghoudster, die er al diverse jaren uiteenlopende activiteiten - zoals vergaderingen,

3 zaaknummer: BRE 15/1204 blad 2 muziekrepetities en 'inloopavonden' - ten behoeve van zowel gezelschappen als individuele personen organiseert. Tijdens een aantal activiteiten wordt alcohol geschonken. Ingevolge het bestemmingsplan rust op het perceel Provincialeweg 96 de bestemming 'Bijzondere doeleinden I'. Vergunninghoudster vermoedt dat het huidige gebruik van het pand in strijd komt met bij het bestemmingsplan behorende regels (hierna: planregels). Zij wil het huidige gebruik van het pand echter ongewijzigd voortzetten. Daarom heeft vergunninghoudster de aanvraag gedaan. Blijkens het bestreden besluit huldigt het college de opvatting dat het huidige gebruik van het pand uit stedenbouwkundig en planologisch opzicht aanvaardbaar is. Daartoe voert het in hoofdzaak aan dat (a) ter plaatse reeds meer dan 40 jaren met grote regelmaat diverse festiviteiten plaatsvinden en (b) het pand een belangrijke sociale functie voor de bevolking van Oosteind vervult. 2. Eiser woont naast het pand en ondervindt hinder van de festiviteiten die in het pand plaatsvinden. Daarom wil hij het gebruik van het pand voor horecadoeleinden (zoveel mogelijk) tegengaan. Daarom streeft eiser naar de vernietiging van het bestreden besluit, de herroeping van het primaire besluit en de vervanging daarvan door de definitieve afwijzing van de aanvraag. In dit kader betoogt eiser dat het bestreden besluit onvoldoende zorgvuldig is voorbereid en niet kan worden gedragen door de daaraan ten grondslag gelegde motivering. Ter ondersteuning van dit betoog stelt eiser primair dat de aanvraag buiten behandeling had moeten worden gelaten, en subsidiair dat het college onderzoek had moeten (laten) verrichten naar de akoestische en verkeerskundige gevolgen van het gebruik van het pand als horeca-inrichting. Verder wijst eiser er - onder verwijzing naar de VNG-brochure 'Bedrijven en milieuzonering' (hierna: Brochure) - op dat de afstand tussen de zijgevels van zijn woning en het pand slechts enkele meters bedraagt. 3. Ingevolge artikel 2.1, eerste lid, aanhef en onder c, van de Wet algemene bepalingen omgevingsrecht (hierna: Wabo) is het verboden om zonder vergunning van een bestemmingsplan af te wijken. Nadere regels terzake zijn neergelegd in artikel 2.12 van de Wabo. 4. Ingevolge artikel 15, eerste lid, van de planregels mogen gronden met de bestemming 'Bijzondere doeleinden I' - en de daarop gesitueerde gebouwen - worden gebruikt voor openbare en bijzondere doeleinden. Artikel 15, tweede lid, van de planregels omschrijft het begrip 'openbare en bijzondere doeleinden' als: religieuze, educatieve, medische, culturele en sociale doeleinden, zoals kerken, scholen, poliklinieken, parochiehuizen, gemeenschapshuizen, sociëteitsgebouwen en daarmee gelijk te stellen gebouwen. Ingevolge artikel 15, vierde lid, van de planregels mogen gebouwen niet worden gebruikt voor de uitoefening van enige vorm van handel, nering, industrie, ambacht of bedrijf. Ingevolge artikel 15, zesde lid, van de planregels zijn burgemeester en wethouders bevoegd vrijstelling te verlenen van het in lid 4 bepaalde, ten behoeve van een horecabedrijf, indien

4 zaaknummer: BRE 15/1204 blad 3 de uitoefening van zo'n bedrijf verband houdt met het doel waartoe het gebouw in kwestie dient. 5. Uit de gedingstukken en de behandeling ter zitting kan worden afgeleid dat de aanvraag ziet op het gehele pand en alle activiteiten die daar momenteel plaatsvinden. Daarom oordeelt de rechtbank dat de aanvraag op zichzelf voldoende duidelijk is, en in het verlengde hiervan dat het college terecht een inhoudelijke beslissing op de aanvraag heeft genomen. 6. Ter zitting is namens het college betoogd dat het huidige gebruik van het pand niet in strijd komt met het bestemmingsplan, dat voor dit gebruik geen vergunning als bedoeld in artikel 2.1, eerste lid, aanhef en onder c, van de Wabo is vereist, en dat de aanvraag - zo begrijpt de rechtbank - om die reden moet worden afgewezen. Ter onderbouwing van dit betoog hebben de gemachtigden van het college verwezen naar de uitspraak van de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State (hierna: ABRvS) van 7 oktober 2015 (ECLI:NL:RVS:2015:3105), over de vaststelling van de bestemmingsplannen 'Correctieve herziening op herziening 4 - Gebied ten zuiden van Oosteind (goothoogte glastuinbouw)' en 'Buitengebied 2013 (incl. Lint Oosteind)'. 7. Blijkbaar doelt het college op het eerste deel van rechtsoverweging 11.4 van de uitspraak van 7 oktober 2015: "De Afdeling stelt vast dat het gemeenschapshuis in het vorige plan als zodanig was bestemd. Naar het oordeel van de Afdeling zijn ondergeschikte horecaactiviteiten hieraan inherent en deze waren derhalve eveneens toegestaan voor het perceel [locatie 4]. Wat betreft het begrip gelieerd in artikel 1, lid 1.84, van de planregels overweegt de Afdeling dat hieronder gelet op het algemeen spraakgebruik moet worden verstaan dat de horeca-activiteiten mogen plaatsvinden die een samenhang hebben met de maatschappelijke activiteiten van het gemeenschapshuis. Nu deze ingevolge genoemde begripsbepaling ondergeschikt moet blijven aan het gemeenschapshuis voorziet het voorliggende plan niet in een uitbreiding van de ter plaatse toegestane horeca-activiteiten ten opzichte van het vorige plan." Aan het tweede deel van rechtsoverweging 11.4 ontleent de rechtbank het volgende: "De Afdeling overweegt evenwel dat [appellant sub 3] met de door hem overgelegde stukken en zijn toelichting ter zitting aannemelijk heeft gemaakt dat het gebruik van het gemeenschapshuis in de afgelopen jaren is geïntensiveerd, onder meer met versterkte muziek, en dat de georganiseerde activiteiten herhaaldelijk hebben geleid tot een onaanvaardbare geluidsoverlast ter plaatse van zijn woning. Daarbij is van belang dat de onderlinge afstand tussen de woning en het gemeenschapshuis ongeveer 1 m is en dat het gemeenschapshuis in 1998 is uitgebreid met de achterzaal en in 2012 met de Huiskamer. Gelet hierop had het op de weg van de raad gelegen om te onderzoeken of met het onbeperkt toestaan van maatschappelijke activiteiten in het gemeenschapshuis in combinatie met ondergeschikte horeca, ter plaatse van de woning van [appellant sub 3] sprake is van een aanvaardbaar woon- en leefklimaat. Nu de raad dit heeft nagelaten, is het bestreden besluit in zoverre niet voorbereid met de daarbij te betrachten zorgvuldigheid. Dat, zoals de raad ter zitting heeft gesteld, de achterzaal recentelijk is geïsoleerd en dat met het vaststellen van maatwerkvoorschriften kan worden voldaan aan de normen in het Activiteitenbesluit milieubeheer, doet aan het

5 zaaknummer: BRE 15/1204 blad 4 voorgaande niet af. Uit het bestreden besluit blijkt niet dat is bezien of deze maatwerkvoorschriften kunnen worden vastgesteld en of deze stand kunnen houden in een beroepsprocedure." 8. De rechtbank is van oordeel dat in ieder geval de zogeheten 'inloopavonden' niet kunnen worden aangemerkt als horeca-activiteiten die ondergeschikt zijn aan culturele en sociale activiteiten, en dat zo'n gebruik van het pand zich niet verdraagt met artikel 15, eerste lid, van de planregels. Deze 'inloopavonden' zijn zelfstandige horeca-activiteiten. Dit oordeel wijzigt niet als de inloopavonden - zoals ter zitting namens vergunninghoudster is verklaard - slechts voor de inwoners van Oosteind zijn bestemd. Die omstandigheid laat immers onverlet dat deelname aan een inloopavond het karakter van een bezoek aan een café heeft. Overigens vraagt de rechtbank zich af hoe vergunninghoudster wil of kan voorkomen dat een inloopavond wordt bezocht door een willekeurige, niet in Oosteind woonachtige, persoon. Verder is de rechtbank van oordeel dat het college ten onrechte niet heeft onderzocht (en dus evenmin gemotiveerd) welke activiteiten ter plaatse vallen onder de reikwijdte van het begrip culturele en sociale activiteiten als bedoeld in artikel 15, eerste en tweede lid, van de planregels. Naar het oordeel van de rechtbank is het bestreden besluit in zoverre dan ook onvoldoende zorgvuldig voorbereid. Hierbij neemt de rechtbank in aanmerking dat het niet alleen gaat om een overzicht van de in het pand georganiseerde activiteiten, maar ook om een juiste kwalificatie van die activiteiten. 9. Ook overigens is de rechtbank van oordeel dat het college ter voorbereiding van het bestreden besluit onvoldoende kennis omtrent de relevante feiten en de af te wegen belangen heeft vergaard. Hierbij neemt de rechtbank in aanmerking dat de onderlinge afstand tussen eisers woning en het pand - zoals ook de ABRvS heeft vastgesteld - zeer gering is. Naar het oordeel van de rechtbank noodzaakt die omstandigheid tot een specifiek onderzoek naar de gevolgen van de niet krachtens artikel 15, eerste en tweede lid, van de planregels toegestane activiteiten voor het woongenot van eiser. De rechtbank is van oordeel dat bij het zojuist bedoelde onderzoek niet alleen akoestische aspecten moeten worden betrokken, maar ook de inhoud van de Brochure en de verkeersaantrekkende werking van de gewraakte activiteiten. Het feit dat die activiteiten al vele jaren plaatsvinden, vormt - anders dan het college blijkbaar veronderstelt - geen geldige reden om te volstaan met een beperkt en ook overigens globaal onderzoek. 10. De rechtbank zal het beroep gegrond verklaren en het bestreden besluit vernietigen, wegens strijd met de artikelen 3:2 en 7:12, eerste lid, van de Algemene wet bestuursrecht. De rechtbank ziet geen ruimte om het thans aan haar voorgelegde geschil definitief te beslechten, aangezien dit noodzaakt tot een feitenonderzoek en een daarop gebaseerde belangenafweging waartoe de bestuursrechter niet is geroepen. De rechtbank ziet evenmin reden voor toepassing van de zogeheten 'bestuurlijke lus', aangezien momenteel onduidelijk is of het primaire besluit naar verwachting rechtens stand kan houden en evenmin of vergunninghoudster zich kan verenigen met een voor haar ongunstige wijziging van het primaire besluit.

6 zaaknummer: BRE 15/1204 blad 5 Het vorenstaande heeft tot gevolg dat het college wederom op het bezwaar moet beslissen, met inachtneming van deze uitspraak. Het college krijgt hierv oor twaalf weken de tijd, aangezien het gebruik maakt van een externe bezwaarschriftcommissie. 11. Nu de rechtbank het beroep gegrond zal verklaren, dient het betaalde griffierecht aan eiser te worden vergoed. De rechtbank zal het college veroordelen tot vergoeding van de proceskosten die eiser heeft gemaakt. De rechtbank stelt deze kosten - met toepassing van het Besluit proceskosten bestuursrecht - vast op een bedrag van in totaal Daarvan is een bedrag van toe te rekenen aan de door mr. Van Berkel verleende rechtsbijstand (l punt voor het indienen van het beroepschrift en 1 punt voor het verschijnen ter zitting, met een waarde per punt van en wegingsfactor 1), en een bedrag (2 x 78 s ) aan verletkosten van eiser. Beslissing De rechtbank: - verklaart het beroep gegrond; - vernietigt het bestreden besluit; - gelast het college binnen twaalf weken na de dag van verzending van deze uitspraak een nieuw besluit op het bezwaar te nemen, met inachtneming van deze uitspraak; - draagt het college op het betaalde griffierecht van aan eiser te vergoeden; - veroordeelt verweerder tot vergoeding van de door eiser gemaakte proceskosten tot een bedrag van in totaal Deze uitspraak is gedaan door mr. S. Ketelaars - Mast, rechter, in aanwezigheid van mr. L.M. Koenraad, griffier. De beslissing is in het openbaar uitgesproken op/3 f Afschrift verzonden aan partijen op Rechtsmiddel í 1 FEB 2016 Tegen deze uitspraak kan binnen zes weken na de dag van verzending daarvan hoger beroep worden ingesteld bij de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State.

7 de Rechtspraak Rechtbank Zeeland-West-Brabant PostNL Port Betaald Port Payé Pays-Bas I R NL Aangetekend Port Betaald I ģ. Port Payé I DOStnl Paus-Bas a 1 Postbus 90110, 4800 RA Breda