Gemeente van onze Heer Jezus Christus, lieve mensen,

Maat: px

Weergave met pagina beginnen:

Download "Gemeente van onze Heer Jezus Christus, lieve mensen,"

Oscar Kuiper
7 jaren geleden
Aantal bezoeken:

1 Gemeente van onze Heer Jezus Christus, lieve mensen, Het is een geliefd element in films en boeken: het moment dat een testament wordt geopend. Vol spanning zitten de nabestaanden te wachten op de inhoud. Wie krijgt wat? Hoeveel is er eigenlijk? En wat blijft er voor mij over? En in die films en romans is er dan natuurlijk altijd een verrassing: een immens vermogen dat aan een geheime liefde wordt toebedeeld. Of een hele berg schulden in plaats van bezittingen. Of een bijzondere opdracht, waaraan de erfgenamen eerst moeten voldoen, voordat ze hun deel van de erfenis kunnen opeisen. En vanaf dat punt ontwikkelt zich het verhaal van de film of de roman. Soms hilarisch als in Brewsters Millions. (Kent u de die film, van die man die binnen 24 uur een miljoen dollars moest opmaken?) Soms diepgravend en confronterend. Bijvoorbeeld zoals in de film Rain Man, waarin de geldbeluste hoofdpersoon in plaats van een fortuin, de zorg krijgt voor zijn autistische broer. En het mooie van die films, vind ik, dat vaak blijkt dat de opdracht een vervulling in zich draagt. Het uitvoeren van de opdracht vormt de erfgenaam zo, dat hij of zij in die levensles zelf de grootste beloning ziet. Het leert de erfgenaam een waarde, die niet in geld of bezit valt uit te drukken. 1

2 Je zou kunnen zeggen dat in Johannes 14 het testament van Jezus wordt geopend. Jezus spreekt uitgebreid over zijn afscheid, dat hij er straks niet meer zal zijn. En de vraag is: wat laat hij achter? Wat is het testament, de erfenis van Jezus? Misschien weet U dat de verwachtingen over Jezus in die tijd hoog gespannen waren: men zag in hem een koning, en een aantal keer wordt de vraag aan hem gesteld, wanneer hij nu eindelijk zijn koninkrijk zou gaan stichten. En er is nog iets dat het testament van Jezus zo spannend maakt: in het evangelie van Johannes wordt vaak gesproken over de nauwe band tussen Jezus en God, zijn Vader. In Johannes 16: 15 zegt Jezus zelfs letterlijk: Alles wat van de Vader is, is van Mij. Dat maakt de verwachtingen hoog gespannen. Niet in het minst omdat de Bijbel steeds droomt van een toekomst van overvloed. We hebben het zojuist gelezen uit Joël 2: De dorsvloeren liggen weer vol met graan, de perskuipen lopen over van wijn en olie. Prachtige woorden, maar wanneer gaat dat nu een keer gebeuren? Ik kan het me zo goed voorstellen, dat de leerlingen van Jezus, die zijn opgegroeid met deze teksten over een prachtige toekomst, keer op keer aan Jezus vragen wanneer nu het moment komt, 2

3 dat hij het Koninkrijk zal laten aanbreken. Ook ik ben opgegroeid met de verwachting van een nieuwe hemel en een nieuwe aarde, die elk moment kunnen worden gerealiseerd. Het nieuwe Jeruzalem, dat kant en klaar neerdaalt uit de hemel. In één klap breekt Gods nieuwe toekomst aan en is alle ellende voorbij. Maar zonder dat ik iemand die dit een hele mooie, en troostrijke gedachte vindt, iets wil afnemen, moet ik zeggen dat ik daar door de loop van de jaren heen anders naar ben gaan kijken. Afgelopen seizoen hebben we met een groepje uit de Brugkerk het boekje besproken: U doet niets, want U bent God Een boekje waarin de schrijver, Stephan de Jong, op een mooie manier nadenkt over het idee van een God die niet ingrijpt, maar die er wel is. Een God die de toekomst niet realiseert buiten ons om, maar juist dóór ons. God die niet handelend, maar inspirerend aanwezig is, en de toekomst van de wereld in onze handen legt. Het is een boekje dat veel indruk op mij heeft gemaakt en waar ik veel aan heb gehad. Ik moest hier aan denken bij het lezen van de evangelietekst van vandaag. Als Jezus afscheid neemt van zijn leerlingen en als het ware zijn testament opent, komt daar geen kant en klare nieuwe toekomst uit. 3

4 Er zitten 2 dingen in dat testament: een opdracht en een belofte. Jezus zegt: `Ik laat jullie mijn vrede na Dàt is de nalatenschap van Jezus. Je zou zeggen: dat is de belofte. Een belofte van vrede. Maar volgens mij is dat niet zozeer de belofte, als wel de opdracht. Vrede is in Bijbelse termen niet in de eerste plaats een fijn, vredig gevoel, maar een manier van leven. Gods shalom heeft alles te maken met een samenleving van recht en barmhartigheid. Een samenleving waarin het onrecht is uitgebannen en waar ieder de zorg, de aandacht krijgt, die hij of zij nodig heeft. Waar mensen zich over elkaar ontfermen en in vrede samen leven. Waar iedereen meer dan genoeg te eten en te drinken heeft. zoals de profeet Joël zegt. Inderdaad, een nieuwe wereld, Gods toekomst onder ons. Dat is de opdracht, dat is de toekomst, die Jezus in onze handen legt. Mijn vrede geef ik aan jullie is een uitnodiging, een opdracht, om als leerlingen, als gemeente van Jezus, serieus werk te maken van die vrede. 4

5 Die toekomst, die opdracht wordt in onze handen gelegd, zoals het brood straks in onze handen wordt gelegd. Brood van gerechtigheid zullen we straks zingen, in ons tafellied. Brood, dat ons uitnodigt om op weg te gaan. Om te delen. Om die nieuwe toekomst van God waar te maken. Dat is de opdracht. Maar er zit ook een belofte in het testament. Een dubbele belofte zelfs: Als je Jezus liefhebt, als je de weg van Jezus gaat en als je je houdt aan wat hij heeft gezegd, dan zal God zelf bij je wonen. Dan zal je iets merken va die inspirerende aanwezigheid die er is, en die je draagt. En daarbij komt ook de belofte van die pleitbezorger, die Geest, die je de wijsheid en het inzicht zal geven om te weten en te doen wat nodig is. Ik vind dat een mooie volgorde: ga maar aan de slag, ga de weg van Jezus, ga die weg in liefde, en je zult merken dat God met je is, dat er iets of iemand is die je draagt. Of, zoals we het vorige week nog hebben gezongen: Ga met God, en hij zal met je zijn. 5

6 Het is als met het testament uit de films die ik net noemde: in het gaan van de weg, in het vervullen van de opdracht, zit een waarde, die je pas op het spoor komt door het te doen. Lieve mensen, Jezus laat zijn leerlingen zijn erfenis na, en daarbij ligt de toekomst van recht en vrede voor de wereld in onze handen. We delen brood en wijn als teken van die toekomst. een toekomst van overvloed voor iedereen. Maar brood en wijn zijn meer dan een opdracht, ze zijn ook een symbool, een belofte van Gods aanwezigheid. Zo gewoon en tastbaar als een stukje brood en een slokje drinken, zo aanwezig wil God in ons leven zijn. Niet spectaculair of buiten-gewoon, maar als iemand die in ons woont. Voedzaam, dragend als brood en tintelend, inspirerend als wijn. Dat wij gedragen door die aanwezigheid en geïnspireerd door Gods toekomst van vrede en recht, werk maken van het testament dat Jezus ons heeft nagelaten. In de naam van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest. 6

Vergelijkbare documenten

Gemeente van onze Heer Jezus Christus, lieve mensen,

Gemeente van onze Heer Jezus Christus, lieve mensen, Vandaag beginnen we aan iets nieuws. Een nieuwe kerkenraad, een andere structuur, een andere organisatie. Kleiner en vooralsnog zonder voorzitter. Dat