Tweede Kamer der Staten-Generaal

Transcriptie

1 Tweede Kamer der Staten-Generaal 2 Vergaderjaar Weer samen naar school Nr. 50 VERSLAG VAN EEN ALGEMEEN OVERLEG Vastgesteld 8 mei 1997 De vaste commissie voor Onderwijs, Cultuur en Wetenschappen 1 heeft op 19 februari 1997 overleg gevoerd met staatssecretaris Netelenbos over onderwijs aan in hun ontwikkeling bedreigde kleuters. Hierbij kunnen worden betrokken haar brieven: d.d. 15 augustus 1996 ter aanbieding van het inspectierapport inzake het onderwijs aan in hun ontwikkeling bedreigde kleuters (OCW ); d.d. 22 november 1996 inzake IOBK (21 860, nr. 48); d.d. 11 december 1996 inzake IOBK (OCW ). Van het gevoerde overleg brengt de commissie bijgaand beknopt verslag uit. Vragen en opmerkingen uit de commissie 1 Samenstelling: Leden: Beinema (CDA), Van der Vlies (SGP), Van Nieuwenhoven (PvdA), M. M. H. Kamp (VVD), voorzitter, De Cloe (PvdA), Janmaat (CD), Van Gelder (PvdA), ondervoorzitter, Van de Camp (CDA), Mulder-van Dam (CDA), Hendriks, Rabbae (GroenLinks), Jorritsma-van Oosten (D66), De Koning (D66), Koekkoek (CDA), J. M. de Vries (VVD), Liemburg (PvdA), Stellingwerf (RPF), Lambrechts (D66), Rijpstra (VVD), Cornielje (VVD), Cherribi (VVD), Dijksma (PvdA), Sterk (PvdA), Van Vliet (D66), Bremmer (CDA). Plv. leden: Reitsma (CDA), Schutte (GPV), Lilipaly (PvdA), Klein Molekamp (VVD), Valk (PvdA), Poppe (SP), Duivesteijn (PvdA), Ten Hoopen (CDA), Van der Hoeven (CDA), Verkerk (AOV), Oedayraj Singh Varma (GroenLinks), Bakker (D66), Van t Riet (D66), De Haan (CDA), Van Heemskerck Pillis-Duvekot (VVD), Rehwinkel (PvdA), Leerkes (Unie 55+), Versnel-Schmitz (D66), Essers (VVD), Korthals (VVD), Passtoors (VVD), Huys (PvdA), Van Zuijlen (PvdA), Verhagen (CDA), Lansink (CDA). Volgens de heer Koekkoek (CDA) bleek uit het inspectierapport van februari 1996 dat de ongeveer 120 afdelingen voor IOBK in het algemeen aan de eisen voldoen. Uiteraard is verbetering mogelijk. Zo kan de visie op het onderwijs worden geëxpliciteerd voor een betere gerichtheid op hulpvragen en kan de nazorg structureler gemaakt worden. Dat laatste past ook bij de schakelfunctie van het IOBK. Het gaat immers om kleuters bij wie vaak nog niet precies is vast te stellen wat er aan de hand is. De gemiddelde verblijfsduur is een jaar en vervolgens gaan de kinderen naar ofwel een gewone basisschool ofwel speciaal onderwijs of 20% gaat naar de zogenaamde 2 3 scholen, scholen voor kinderen met grote handicaps of gedragsstoornissen. Dat geeft de schakelfunctie van het IOBK aan. Tijdens het algemeen overleg van 20 juni 1996 heeft de Kamer terecht haar grote zorg uitgesproken over de toekomst van het IOBK. De staatssecretaris reageerde daarop met te wijzen op het actieplan onderbouw, dat zal leiden tot opvang van een deel van de kinderen die nu op het IOBK zijn aangewezen in het reguliere basisonderwijs. Uiteraard moet het actieplan onderbouw uitgevoerd worden maar dat is meer iets voor de nabije toekomst. Op grond van de uitwerkingsnotitie Weer samen naar school zal elke speciale school deskundigheid inzake het IOBK moeten hebben. Het gevolg zal zijn dat de deskundigheid van de huidige 120 IOBK-afdelingen verdeeld moet worden over de ongeveer 300 samenwerkingsverbanden Weer samen naar school. De vorming van expertisecentra op grond van 7K1750 ISSN Sdu Uitgevers s-gravenhage 1997 Tweede Kamer, vergaderjaar , , nr. 50 1

2 De rugzak liet hij daarbij buiten beschouwing, omdat dit plan later nog aan de orde zal komen. De CDA-fractie vroeg zich af of deze opsplitsing van goedlopende IOBK-afdelingen werkelijk verstandig is. Zij hebben immers een schakel- en selectiefunctie. Deze afdelingen zouden kunnen blijven bestaan als de staatssecretaris samenwerkingsverbanden aanwijst met een dergelijke afdeling, die dan een regionale functie kunnen vervullen. Door het huidige voorstel worden eerst IOBK-afdelingen afgebroken om vervolgens de deskundigheid weer te bundelen. Nu al zijn samenwerkingsverbanden Weer samen naar school geneigd om zich bij elkaar aan te sluiten, omdat die 300 misschien toch wat veel is. Daarbij worden de IOBK-afdelingen gesplitst terwijl zij in een latere fase misschien weer moeten worden samengevoegd. Desgevraagd memoreerde de heer Koekkoek dat in het algemeen overleg van 20 juni 1996 is afgesproken om nader over het IOBK te spreken. Als reactie daarop is er een brief van de staatssecretaris gekomen waarin zij aangeeft wat zij van plan is. De Kamer heeft er niets mee te maken dat er nu een wetsvoorstel bij de Raad van State ligt. Het is zeer terecht, dat nu over het IOBK wordt gesproken. Hoe de staatssecretaris daarop wil reageren, is natuurlijk haar zaak, maar de Kamer heeft behoefte aan dit overleg. Wanneer de staatssecretaris komt uitleggen dat er geen onomkeerbare stappen komen, hoort hij dat straks graag. Om de IOBK-afdelingen te splitsen, heeft de staatssecretaris rond deze tijd een bemiddelingsstructuur aangekondigd. De CDA-fractie wilde echter niet vooruitlopen op de wet en wilde die afdelingen dan ook graag handhaven. Mevrouw Sterk (PvdA) wilde de expertise IOBK niet alleen graag behouden maar ook zien als uitgangspunt en doelstelling, zowel in het kader van Weer samen naar school als bij De rugzak. Zij was dan ook blij met dit overleg want er treedt namelijk nu al versnippering op. Ook al zegt de staatssecretaris dat geen onomkeerbare stappen zullen worden genomen, toch dreigt de expertise van het IOBK op dit moment het loodje te leggen. De samenwerkingsverbanden waar geen IOBK is, zijn bezig zich te richten op opvang binnen het eigen samenwerkingsverband zonder daarbij overigens de deskundigheid van het IOBK in te schakelen. Men verwijst sowieso minder of geen kinderen naar de samenwerkingsverbanden waar de IOBK nog wel aan gekoppeld is. Ondanks het feit, dat de WPO pas op 1 augustus 1998 van kracht wordt, anticipeert men nu al op de ontwikkelingen met als argument van beheersing van gelden en het bestuurlijk alles in eigen beheer willen hebben. Het inhoudelijke aspect van Zorg op maat speelt daarbij een ondergeschikte rol. Hoe denkt de staatssecretaris in rede die expertise van die 118 IOBK s over de 285 samenwerkingsverbanden in stand te houden, waarbij straks na De rugzak ook nog eens 20% naar die regionale expertisecentra zal verdwijnen? Hoe krijgt zij het bijbehorend personeel verdeeld over het land, gezien de rechtspositie van deze mensen? Het is een goede zaak, dat de staatssecretaris de werkgroep IOBK van het technisch overleg Weer samen naar school in overleg met het Landelijk werkverband IOBK, geholpen door opleidingen speciaal onderwijs, die onderwijservaringen binnen de huidige IOBK-afdelingen laat ordenen en beschrijven. Dat is zowel ten gerieve van de samenwerkingsverbanden als straks voor De rugzak om te bezien hoe die ervaringen kunnen worden overgedragen en hoe een bemiddelingsstructuur eventueel vorm kan worden gegeven. Het leek de PvdA-fractie dan ook duidelijk, dat er een overgangssituatie moet komen. Een dergelijke expertise zal namelijk een zekere omvang moeten hebben om goed te kunnen diagnosticeren Daarvoor is een netwerk nodig met een diversiteit van specifieke deskundigheden. Hoe denkt de staatssecretaris daarover? Het gaat om complexe en diffuse Tweede Kamer, vergaderjaar , , nr. 50 2

3 problemen daarvoor is regionale bundelingen sturing noodzakelijk. De PvdA-fractie denkt daarbij aan een soort «moederschool» met satellieten, gekoppeld aan die regionale expertisecentra, zoals straks bij De rugzak. Daarin moet straks het diagnostisch instrument van de IOBK in de regionale expertisecentra geplaatst worden. Het is zeker niet de bedoeling om allemaal kleine speciale scholen te krijgen. Vanuit de moederschool, het expertisecentrum, kan de docent als een soort uitzendkracht ervoor zorgen, dat het kind daar terecht komt waar het hoort. Op deze wijze zullen de deskundigheid en de expertise van het IOBK beter bewaard blijven en pluriform en zeer effectief kunnen worden ingezet. Kan dat straks middels pilots worden uitgezet? Mevrouw Lambrechts (D66) vond het, gezien de uitkomst van het vorige overleg, buitengewoon belangrijk dat er een draagvlak is voor de procedure die hier geschetst wordt. Zij vermoedde echter, dat deze procedure voor een deel al heeft plaatsgevonden. Worden de betrokkenheid van ouders, het opzetten van een bemiddelingsstructuur, het gebruik maken van het IOBK-platform in de praktijk ook al gestalte gegeven en bestaat het vertrouwen, dat dit traject naar behoren kan worden afgelopen? De heer Rijpstra (VVD) sloot zich aan bij de opmerkingen van collega Lambrechts, omdat er natuurlijk al het nodige in gang is gezet en al besprekingen hebben plaatsgevonden. De staatssecretaris zal daar dan ook zeker op ingaan. Hij heeft begrepen, dat vanaf 1 augustus 1998 de onderbouw en de basisschool worden uitgebreid, dat de reikwijdte van de speciale scholen naar vier- en vijfjarigen zal worden uitgebreid en dat de expertisecentra zullen worden gevormd. Dat zijn de drie pijlers waarop het beleid wordt vormgegeven. Hij ging er ook van uit, dat in de regio s waar geen IOBK-afdelingen zijn, wordt gewerkt om de expertise binnen te halen. De expertise zal dus verder worden uitgebouwd. Hoe kan de deskundigheid van zittende leerkrachten in regio s waar nu geen IOBK s zijn, worden vergroot en verbeterd? Daarvoor moet een adequate scholing voorhanden zijn en wel voor 1 augustus Antwoord van de regering De staatssecretaris kon zich in dit stadium het beste vinden in de benadering van mevrouw Lambrechts en de heer Rijpstra. Met zo n ingewikkeld vraagstuk is namelijk de nodige voorzichtigheid geboden. Het uitgangspunt en de kracht van het akkoord Weer samen naar school is, dat de samenwerkingsverbanden zelfverzorgend zijn. Er zijn basisscholen en er zijn speciale basisscholen. Beide geven basisonderwijs en binnen dat systeem van zo n zelfverzorgend samenwerkingsverband moeten oplossingen worden gezocht die passen bij het verband. De een zal meer verwijzen dan de ander, terwijl de een met hulpklassen werkt en de ander niet. Zij waarschuwde de heer Koekkoek en mevrouw Sterk ervoor dat zelfverzorgende niet uit het systeem te lichten door er iets in te bouwen wat er niet in past. Dan werkt het niet. Zij wees in dit verband op de opmerkingen van staatssecretaris Wallage op de afsluitingsbijeenkomst van de ABOP, dat hij niet wat sterker voor de Kamer is gaan staan om te zeggen, dat het streefbeeld gehandhaafd moest worden omdat het anders niet zou werken. Het werkte dus niet. De dynamiek in het systeem is, dat men binnen het verband zelf keuzes maakt en dat leerlingen in principe binnen het verband worden geholpen, waardoor problemen door verwijzing uit het verband worden voorkomen. Dat is nog wel mogelijk, bijvoorbeeld als dat om denominatieve redenen gebeurt. Maar dan wordt er ook verrekend. Ook het personeelsbeleid is binnen het verband aan de orde en dat betekent, dat iedereen die binnen het systeem werkt daarin ook aan het werk blijft. Als peildatum is 1 Tweede Kamer, vergaderjaar , , nr. 50 3

4 augustus 1996 genomen. Een daling van het aantal leerlingen is natuurlijk autonoom en bovendien niet aan de orde in het basisonderwijs. IOBK is zeer ongelijk verspreid over Nederland en dat is het kernprobleem. De vooruitzichten voor de mensen en dus ook de salarisvooruitzichten zijn geregeld. Dat is een enorm discussiepunt geweest met de vakbonden, omdat mensen in het speciaal onderwijs meer verdienen dan in het basisonderwijs en zij straks in de praktijk hetzelfde werk kunnen doen. Al deze afspraken zijn verwerkt in de WPO, die nu bij de Raad van State ligt. Er kan dus ook geen echt regionale verwijzingscommissie komen; dat past niet bij een zelfverzorgend samenwerkingsverband. Een oplossing op maat binnen het eigen samenwerkingsverband is nu juist de kracht van het systeem. Sommige IOBK s hebben deels een diagnostische functie. De IOBK s nemen 20% van de diagnosestelling voor hun rekening (thans wordt 15% verwezen naar de 2 3 scholen) in het zogenaamde rugzakmodel, gecombineerd met de PI-instituten en de jeugdpsychiatrie. Dat cluster wordt gebundeld en goed gespreid over heel Nederland. De moeilijkheid daarbij is de overdraagbaarheid van de verschillende expertise. Het doelgerichte karakter heeft namelijk ook te maken met het expliciteren; sommige IOBK s doen dat maar andere juist weer niet. Met deze verkenning houdt de werkgroep zich nu bezig. De rest van het IOBK gaat mee in speciale scholen voor basisonderwijs. Hoe men binnen het samenwerkingsverband een en ander organiseert, is aan het samenwerkingsverband. Zo hier en daar heeft men helemaal geen IOBK en zal men expertise moeten opbouwen. Als de expertise in kleine groepen van de onderbouw ook beschikbaar is voor de reguliere basisschool en men met een te kleine groep in het speciaal onderwijs komt te zitten, moet daarvoor binnen het samenwerkingsverband ook een oplossing worden gevonden. De staatssecretaris wees in dit verband op de Anne Frankschool in Zoetermeer, waar IOBK- en «reguliere» kleuters bij elkaar zitten. De werkgroep houdt zich dus ook bezig met de vraag hoe die expertise binnen het verband bereikt kan worden, omdat LOM-scholen en MLK-scholen nu soms alleen maar zes- tot twaalf- of veertienjarigen opvangen. Daarbij is tegelijkertijd de vraag aan de orde hoe die expertise ook zodanig kan worden gespreid, dat die kennis en scholing ook overal voorhanden zijn. Als de Kamer het IOBK uit de aanpak speciale scholen voor basisonderwijs en het basisonderwijs wil lichten, kan het systeem niet werken. Dan loopt het IOBK vol en blijft het probleem bestaan, dat kinderen eenmaal gestart in het IOBK niet meer «teruggeschakeld» kunnen worden naar het reguliere onderwijs. En dat was nu precies de bedoeling van Weer samen naar school. Het is een lastig traject, ook emotioneel, maar het gaat erom dat de kinderen in ieder samenwerkingsverband geholpen kunnen worden. Als het samenwerkingsverband te klein is, moet het sowieso vergroot worden en ook boven de 2000-grens uitkomen. Het moet zelfverzorgend worden. De staatssecretaris wilde hierin streng zijn, anders werkt het systeem niet en dan zou na tien jaar discussie over Weer samen naar school het probleem nog niet zijn opgelost. Desgevraagd merkte de staatssecretaris op, dat 20% van het volume van het IOBK overgaat naar de expertisecentra. Het seminarium voor orthopedagogiek bekijkt samen met de werkgroep de mogelijkheden daartoe om zodoende een dekkend netwerk te verkrijgen. Daarnaast moet kleuterexpertise in het samenwerkingsverband Weer samen naar school overal voorhanden zijn. Samenwerkingsverbanden die nu zonder die expertise zitten, moeten het namelijk ook zelf kunnen oplossen. Elk verband moet in principe 80% van de kleuters opvangen. 80% van het personeel werkt ook in de samenwerkingsverbanden Weer samen naar school met de kennis en expertise die het heeft, deels op de speciale school voor basisonderwijs en deels in het regulier onderwijs, juist ook in combinatie met de groepsgrootte. Het gaat namelijk vaak maar om een Tweede Kamer, vergaderjaar , , nr. 50 4

5 paar kleuters en in kleine groepen kunnen ook kleuters met speciale hulp worden opgevangen. De rugzak is een relatienetwerk en een observatiecentrum voor pedagogiek en didactiek, ondersteuning ook van het regulier onderwijs (ambulante begeleiding kan dus ook aan de orde zijn) en onderzoek. Het behoud van de expertise wordt hier als een motor in het systeem gezien. Het overgrote deel van de mensen werkt gewoon op een speciale school voor basisonderwijs of binnen het regulier onderwijs, met de kennis en de vaardigheden die men heeft, omdat anders het systeem van zelfverzorgende samenwerkingsverbanden niet kan werken. Ook meervoudig gehandicapte kinderen vinden hierin een plaats. De verwijzingsdynamiek ligt al 5% boven de huidige van het 2 3 onderwijs. De rest is ondergebracht in speciale scholen voor basisonderwijs, nu zijnde LOM en MLK. De programmering van die scholen wordt gelijkgeschakeld, maar dat neemt natuurlijk niet weg dat men binnen het verband afspraken kan maken over zorgzwaarte en verwijzing. Maar ook dat is aan het verband, want dat is precies elke keer die motor. Nogmaals, als de Kamer niet kiest voor zelfverzorging binnen het verband, werkt het niet. Op de vraag van mevrouw Lambrechts of de 20% een vaststaand criterium is, antwoordde de staatssecretaris dat er natuurlijk tal van gespecialiseerde instituten voor kinderen met handicaps zijn. De expertise bij het IOBK is dezelfde als die bij het LOM: alle andere expertise zit bijvoorbeeld bij PI, bij LZ of bij jeugdpsychiatrie. Dat cluster wordt verkend. Het is de bedoeling dat er een dekkend netwerk komt en het PI heeft natuurlijk een zwaardere expertise voor diagnostiek dan het IOBK. Het zou mooi zijn als die expertise overal even zwaar kon worden, maar daarvoor moet men samenwerken en moet men zich scholen, in ieder geval een deel van het IOBK-personeel om verwant te raken aan PI. Daar kunnen de kinderen gediagnosticeerd worden en kan deels en tijdelijk onderwijs verzorgd worden. Daarna is het de bedoeling dat zij naar de gespecialiseerde vorm van onderwijs gaan of naar het reguliere onderwijs. In de speciale school voor basisonderwijs en de basisschool wordt basisonderwijs gegeven. Het is hetzelfde curriculum, alleen heeft de ene meer gespecialiseerde deskundigheid dan de ander, maar de bedoeling is nu juist dat zij door elkaar heen lopen en dat binnen het verband de beste oplossing wordt gezocht. Gelukkig is het aantal verwijzingen aan het afnemen en kennelijk is de zorgverbreding gelukt. De kwaliteit wordt nauwlettend in het oog gehouden, maar de dynamiek staat nu de goeie kant uit. Een- en andermaal is in de Kamer al gesproken over de verkeerde incentives in het systeem. Die incentives worden nu omgelegd, maar daarin moet men wel consistent blijven. De bestaande diagnostiek verschilt van instituut tot instituut en elk instituut heeft zijn eigen beleid. Er wordt geprobeerd dat te uniformeren dat is al lastig en daarna wordt geprobeerd of het kan worden verfijnd. Mocht dat niet mogelijk zijn, dan blijft het bij de huidige, meer globale diagnostiek. Ieder kind moet zo nodig terecht kunnen in een expertisecentrum en om die reden is er een spreidingsplan opgesteld. Daarom wordt bij het IOBK gesproken over die 20% want het is in combinatie met de andere instituten. Dat percentage staat of valt niet met een procentje meer, maar er mag geen overdosis diagnostiek komen. Nadere gedachtewisseling Volgens de heer Koekkoek (CDA) gaat het vandaag over de grote groep kleuters, die is aangewezen op het IOBK en niet over de naar schatting 20% die nog ter sprake komt bij De rugzak. Het gaat in totaal om ongeveer 3000 kleuters. De staatssecretaris heeft benadrukt, dat samenwerkingsverbanden zelfverzorgend dienen te zijn, maar de vraag is ten koste van wat? Moet het zo ver gaan, dat goedlopende afdelingen worden gesplitst of verdeeld over samenwerkingsverbanden? Het leek hem beter Tweede Kamer, vergaderjaar , , nr. 50 5

6 als samenwerkingsverbanden met elkaar samenwerken om daar waar er geen IOBK-afdeling is, een naburige IOBK-afdeling een regionale functie te laten vervullen. Daarmee wordt die verdeling voorkomen, evenals een splitsing in nog kleinere groepen waarbij het veel moeilijker is om de noodzakelijke deskundigheid te behouden. In de huidige situatie zitten er gemiddeld 25 kinderen op een IOBK-afdeling. De staatssecretaris spreekt wel over een deskundigentabel, maar het IOBK wordt geen recht gedaan door die af te meten aan de deskundigentabel. Er is een bepaalde expertise opgebouwd en de heer Koekkoek pleitte met nadruk voor het behoud ervan. De staatssecretaris heeft zich beroepen op de spijtbetuiging van de heer Wallage. Hij is er echter blij mee, dat staatssecretaris Wallage dat streefbeeld niet heeft vastgelegd, hoewel hij beseft dat dit streefbeeld door de 2% in zekere zin maar dan op een andere manier is teruggekomen, in ieder geval op een betere manier dan indertijd mogelijk was. Waarom geen samenwerking van samenwerkingsverbanden om deze afdelingen te behouden? De heer Koekkoek zal hierover zo nodig een uitspraak van de Kamer vragen als er geen bevredigend antwoord komt. Mevrouw Sterk (PvdA) had de voorgeschiedenis niet meegemaakt, maar in aansluiting op de woorden van de heer Koekkoek vraagt zij zich af ten koste van wat die zelfverzorging zal gaan. Zij wijst hierbij op de inrichtingsvrijheid van de samenwerkingsverbanden. Natuurlijk is de PvdA-fractie voorstander van zelfverzorgende samenwerkingsverbanden, maar hoe kan er ook voor worden gezorgd dat die expertise ook daadwerkelijk in die samenwerkingsverbanden terecht komt? Als nu al het personeel van het IOBK daarbij niet wordt betrokken omdat wordt vooruitgelopen op een wet, vreesde zij toch problemen met de inrichtingsvrijheid. Mevrouw Lambrechts (D66) had geen antwoord gekregen op haar vraag over het draagvlak voor het traject dat is uitgezet. Het is natuurlijk erg belangrijk om het vertrouwen van de participanten in het verdere proces te hebben. Aan het adres van de heer Koekkoek merkt zij overigens op het jammer te zullen vinden als hij nu een Kameruitspraak voorlegt over samenwerking tussen samenwerkingsverbanden maar dat tegelijkertijd presenteert als iets wat staat tegenover het traject dat hier wordt uitgezet. Naar haar mening is er geen sprake van tegenstrijdigheid, in die zin dat samenwerking natuurlijk tussen samenwerkingsverbanden onderling heel goed zou zijn. Er zijn namelijk ook nog andere afspraken gemaakt: geen onomkeerbare besluiten en in overleg treden met de participanten die waarschijnlijk al voor een deel hun mening daarover gegeven hebben in november of december. Het behoud van de expertise is de zorg van iedereen en niet alleen van de staatssecretaris. Ook voor de heer Rijpstra (VVD) stond het vast, dat de deskundigheid niet alleen behouden moet worden maar ook verder moet worden uitgebouwd. De scholing van het personeel zal dan ook sterk verbeterd moeten worden. Voor dat laatste vraagt hij nadrukkelijk de aandacht, omdat het moet worden meegenomen in het traject waarover afspraken zijn gemaakt. Er zijn 289 samenwerkingsverbanden. Samenvoeging zou veel eenvoudiger en werkbaarder zijn. 119 daarvan hebben een IOBK-afdeling. Er is een zorgvuldig traject ingezet, ook in het kader van Weer samen naar school. Hij zag geen reden om op dit moment aan de ingezette lijn te twijfelen en zou dan ook graag zien dat hiermee werd doorgegaan maar dat extra nadruk werd gelegd op de scholing en de expertise. De staatssecretaris wees op het met de overlegpartners gesloten akkoord in Weer samen naar school. Besturenorganisaties, ouderen- Tweede Kamer, vergaderjaar , , nr. 50 6

7 organisaties, vakorganisaties en het procesmanagement hebben in het kader van Weer samen naar school voortdurend om de tafel gezeten. Vervolgens is het werkverband betrokken bij de werkgroep en in overleg met het werkverband is ook de brief van 22 november opgesteld. Verandering is natuurlijk altijd moeilijk en ook al is er een akkoord met partners, dan nog zal men hier en daar proberen te wrikken en om die reden vraagt de staatssecretaris dan ook om enige consistentie. Het zou prettig zijn als vrij snel over De rugzak zou kunnen worden gesproken, omdat zij geen voorlichting kan geven zolang de Kamer er nog niet over heeft gesproken. Dat geeft allerlei vervelende misverstanden. De mensen zijn bang voor wat er gebeurt, voor wat er niet gebeurt of omdat ze niet mee mogen doen. Als de heer Koekkoek zijn zin krijgt in zijn redenering, zou men kunnen besluiten om de speciale scholen voor basisonderwijs niet vanaf vier jaar te starten, omdat het, doorgeredeneerd, heel andere scholen zijn die pas met zesjarigen beginnen. Kinderen die jonger zijn en naar het speciaal onderwijs moeten, niet zijnde 2 3, moeten dan naar iets speciaals. Eerder dan bij de behandeling van die wet is dat echter niet aan de orde, want op grond van het akkoord is uitgewerkt dat speciale scholen voor basisonderwijs scholen zijn voor vier- tot en met twaalfjarigen met een uitloop naar veertienjarigen. De staatssecretaris was het gesprek met het akkoord met de partners ingegaan met een minimumomvang van het samenwerkingsverband. Dat zou ook een deel van de problemen oplossen, maar dat gaf allerlei gedoe als denominatie. De heer Rijpstra benaderde dit probleem destijds territoriaal. Uiteindelijk is er een minimumomvang uitgekomen van 2000 leerlingen. Als men kiest voor een minimum van omdat het IOBK daar beter ingebed zal zijn, hoort zij dat graag. Dan is er een debat, maar om vooruitlopend op dat debat al een motie aan te nemen die de wet toch niet modelleert, leek haar niet verstandig. Het voorstel ligt nog bij de Raad van State en ondertussen wordt verder gewerkt met het werkverband en het PMPO om te bezien hoe het verstandigst met die expertise kan worden omgegaan. Daarmee wordt tegelijkertijd een ingewikkeld vraagstuk ordentelijk afgewikkeld. Het is juist zo ingewikkeld, omdat niet over heel Nederland gespreid IOBK voorhanden is. Zij stelde dan ook voor om eerst de plannen verder uit te werken. In april is de werkgroep klaar en dan wordt de Kamer nader geïnformeerd. De voorzitter van de commissie, M. M. H. Kamp De griffier van de commissie, Roovers Tweede Kamer, vergaderjaar , , nr. 50 7