In de vorige uitzending zijn we uitgebreid ingegaan op het eerste vers van Genesis > In het begin schiep God de hemelen en de aarde

Transcriptie

1 [Uitzending nr.6] In de vorige uitzending zijn we uitgebreid ingegaan op het eerste vers van Genesis > In het begin schiep God de hemelen en de aarde De hemelen werden door het woord van de HERE gemaakt, alles wat erin is, ontstond door Zijn adem. Want, God sprak en toen was het er. Op Zijn gebod stond alles er. (Psalm 33: 6 en 9) Zo zijn hemel en aarde ontstaan, door het spreken van God. Zo kan Hij ook een relatie aangaan met de mens. Luisteraar dat kan ook met u en met jou. De levende God wil een relatie aangaan met mensen. Wilt u dat ook? Het eerste vers van Genesis spreekt over het heelal. Het tweede vers gaat verder over de aarde. Het uitgangspunt wordt genoemd: de aarde is woest en ledig. Er is nog niets dat een leefbaar bestaan op aarde mogelijk maakt. Er heerst aanvankelijk nog duisternis over de vloed, omdat het licht ontbreekt. De Geest van God is er wel, zwevend over de wateren. De aarde was woest en leeg en over de watermassa lag een diepe duisternis. Maar de Geest van God zweefde boven de watermassa. (Gen.1:2) Ds.Mc.Gee zegt bij de eerste twee verzen van Genesis het volgende: Hoewel het inzicht op de schepping - dat ik nu ga vertellen - door velen in de afgelopen jaren is ontkend - geloof ik - dat er een grote ramp heeft plaats gevonden tussen de verzen 1 en 2. Zover ik het kan bezien is er grond voor deze opvatting. Deze opvatting wordt ook wel de restitutietheorie genoemd. Welke argumenten zijn er voor deze gedachte? Het feit dat we in Genesis 1 regelmatig lezen: God zag dat het goed was, geeft grond aan de gedachte dat God alles goed maakte en dat deze conclusie ook geldt voor het eerste vers. 1

2 Als dat juist is, wat is dan de oorzaak voor de weergave in vers 2? De aarde was woest en leeg en over de watermassa lag een diepe duisternis. Er moet iets met de aarde gebeurd zijn! De landing op de maan heeft ons laten zien dat het maanlandschap een woest gebied is. Zoiets kunnen we ons ook voorstellen bij de weergave van vers 2: De aarde was woest en leeg en over de watermassa lag een diepe duisternis Wat is daar de oorzaak van? Ik denk aldus ds Mc Gee - dat er een ramp in God s heelal heeft plaats gevonden. En in het bijzonder met betrekking tot de aarde als de plaats waar mensen zullen leven wordt de aarde beschreven als zijnde woest en leeg. Over de watermassa lag een diepe duisternis - betekent dan ook de afwezigheid van God. Woest en leeg is een interessante uitdrukking. Woest is in het Hebreeuws tohu. Het beteken chaos. leeg is in het Hebreeuws bohu. Waar vinden we in de Bijbel gelijksoortige uitspraken? Laten we letten op de uitspraak in de profetie van Jesaja: Want zo zegt de HERE, Die de hemelen heeft geschapen, Hij is God, die de aarde heeft gevormd en toebereid Hij heeft haar niet als een woestenij geschapen - opdat zij bewoond zou zijn: Ik ben de HERE en er bestaat geen andere God! (Jes.45:18). Hier zegt God dat Hij de aarde niet als leegte, als chaos heeft geschapen. God schiep de aarde als goed. Van Hem lezen wij in Genesis 1: God zag dat het goed was. Hij vormde de aarde om te worden bewoond. En God maakte van het woeste en lege een bewoonbare plaats voor de mens. De huidige inzichten van het heelal hebben - tot nog toe - laten zien dat wij mensen in een stelsel leven, waarin alleen de aarde bewoonbaar voor menselijke wezens is. Ik geloof aldus ds Mc Gee dat Genesis ons vertelt dat de aarde woest en leeg was, onbewoonbaar, zoals de maan, toen de Geest van God over de wateren zweefde. 2

3 Ik geloof dat het hele heelal tot één grote woestenij is geworden. Dat het mooie en goede van God is gebombardeerd. Wat is er gebeurd? We kunnen alleen veronderstellen dat er voor de eerste mens - Adam een wezen op aarde moet zijn geweest. Volgens ds. Mc Gee is het aannemelijk dat dit alles verbonden is met de val van Lucifer, de zoon van de dageraad zoals we lezen in Jes.14:12 - die de Satan werd, de Duivel - zoals we hem vandaag kennen. Ik denk zegt Mc Gee - dat dit allemaal achter de eerste verzen van Genesis is begrepen. Maar - de Here God heeft ons geen verdere details gegeven. Er worden ons in het eerste hoofdstuk van Genesis, heel weinig details gegeven. We gaan verder met het tweede gedeelte van vers 2: Maar de Geest van God zweefde boven de watermassa. Het woord zweefde betekent broedde, zoals een eend broedt op haar kuikens. Hij broedde op de oppervlakte van de wateren. De Heilige Geest begint hier aan Zijn bediening - zoals we Hem dat aldoor zullen zien doen. Hoewel de aarde nog leeg was en in duisternis gehuld, is Gods Geest, de bron van licht en leven, reeds aanwezig. Hij overziet alles vanuit de hoogte en zorgt voor de volgende scheppingsdaden. Herinner je wat de Here Jezus zei: Toch is het zoals Ik zeg. Niemand kan het Koninkrijk van God binnengaan, als hij niet geboren wordt uit water en Gees.t (Joh.3:5). Dat is het werk van de Heilige Geest en dat is erg belangrijk om te zien. We gaan naar de volgende scheppingsdaden vanaf Genesis 1 vers 3 We hebben de schepping van het heelal gezien, in vers 1. Daarna het woeste en de leegheid van de aarde, in vers 2. Nu komen we toe aan de inrichting van de aarde in zes dagen (Gen.1 : 3-31) 3

4 Er zijn verschillende dingen die - ds Mc Gee - onder de aandacht wil brengen. In Exodus 20 : 11 lezen we: Want in zes dagen heeft de HERE de hemel, de aarde, de zee en alles wat daarin leeft, gemaakt en Hij rustte op de zevende dag,. Er staat niets over scheppen. Er staat gemaakt ; God vormde alles uit de grondstoffen die er al waren. Hij schiep niet, maar herschiep. Hij werkte met de aarde die al bestond. Uit materie die Hij tot bestaan had geroepen. God schiep het leven op aarde. Hij maakte de mens. Dat is belangrijk voor ons omdat wij bij de mensheid horen. Dan is het Bijbelboek Genesis ook vandaag nog erg belangrijk voor ons. Vers 3 van Genesis 1 de eerste scheppingsdag het licht. Toen zei God: Laat er licht zijn. En toen was er licht. Het beviel God en Hij maakte een duidelijke scheiding tussen het licht en het donker. Het licht noemde Hij dag en het donker nacht. Het werd avond en het werd weer morgen: de eerste dag. ( Gen. 1 : 3 5 ) Hoelang zal een dag bij de schepping hebben geduurd? In de vorige uitzending zijn we er kort op ingegaan. Het Hebreeuwse woord voor dag = jom. In alle gevallen, in de gewone betekenis van het woord. Hoelang zo n dag precies heeft geduurd, valt niet meer na te gaan. Wij weten niet of de tijdsduur van de draaiing van de aarde ten tijde van de schepping verschilde van die van vandaag. Maar, daaruit mag niet de conclusie worden getrokken dat de duur van zo n dag dan wel gelijk moet zijn geweest aan die van een tijdperk. Evenmin kun je uit Genesis 1 opmaken dat het de beschrijving van een visioen is. Mozes zou dan in een visioen dat totaal zes dagen heeft geduurd hebben gezien hoe God de hemel en de aarde heeft geschapen. Ds.Mc.Gee zegt over dit punt: Dat moeten dagen van 24 uur zijn geweest ik kan niet inzien dat het iets anders is geweest. Let op dat God zei: Laat er licht zijn. Tien keer lezen we in dit hoofdstuk: Laat er zijn. Iemand noemde dit de bevelen van de schepping. 4

5 God zei, laat er zijn. Het is de eerste keer dat wordt verteld dat God sprak. Het zijn de eerste woorden van God die in de Bijbel zijn opgetekend. We gaan naar de tweede dag, Genesis 1 vers 6: Toen zei God: Laat de watermassa uit elkaar gaan, zodat de wolkenhemel en de zeeën worden gevormd. Laat de watermassa uit elkaar gaan. Wat betekent dat? God zegt daarmee dat er uitspansel firmament, atmosfeer moet komen. Deze atmosfeer maakt scheiding tussen twee waterniveaus. God scheidde de watermassa: water boven dat krijgt de naam: hemel - en water beneden de zeeën. Zo maakte God de wolkenhemel, door de watermassa te verdelen tussen hemel en aarde. Het werd avond en het werd weer morgen: de tweede dag. ( Gen. 1 : 7,8 ) Dit is niet de hemel zoals wij meestal aangeven. In feite zijn er - in de Bijbel - drie lagen bij het woord hemel te onderscheiden. Wij noemen de lucht boven ons - ook hemel. En dat is wat er in dit vers wordt bedoeld. Daarnaast zijn er de sterren - in de hemel, de tweede hemel. En God woont in de derde hemel. De apostel Paulus gebruikt de term derde hemel in 2 Kor.12:2. Met wolkenhemel wordt in dit vers de eerste laag hier boven bedoeld, dat is de ruimte waar de wolken drijven en de vogels vliegen. In sommige vertalingen wordt het hebreeuwse woord voor wolkenhemel vertaald met koepel of stolp. Maar dat wordt hier niet bedoeld. Daarmee zou dit vers een primitief wereldbeeld schetsen met een platte aarde die op een wereldzee drijft en daarboven een hemelkoepel. Maar in Genesis 1 wordt aangegeven dat de wolkenhemel ontstaat doordat God twee waterniveaus van elkaar scheidt. Het hebreeuwse woord voor wolkenhemel betekent letterlijk: dun gemaakt of uitgestrekt, en heeft betrekking op het luchtruim. De wateren beneden zijn niet alleen de zeeën, maar ook het water dat uit bronnen omhoog komt. In Genesis 7 en 8 vertaald met ondergrondse wateren. 5

6 We komen bij de derde dag, vers 9 en 10 van Genesis 1: Daarna zei God: Laat het water onder de hemel samenstromen in zeeën en het droge land zichtbaar worden. En dat gebeurde. God noemde het droge land: aarde en het samengestroomde water: zeeën. God zag dat het goed was. Nu is er een horizontale scheiding gemaakt tussen de wateren. Eerst water boven en water beneden. Nu is het water gescheiden van het land, van de aarde. Duidelijk! Er is niets onwetenschappelijks in te vinden. Vroeger nog voor de zondvloed - zou heel de aarde bedekt zijn geweest met water. Wat er toen gebeurd is weten wij niet, het is louter speculatie. Maar in Genesis 1 lezen we wat God erover zegt. Hij vertelt ons voldoende om in Hem te geloven en dat is genoeg! God noemde het droge aarde. Wat wilde Hij daarmee bereiken? Het lijkt erop dat Hij daarmee een plaats heeft gemaakt waarop God de mens wil laten wonen. Wij mensen zijn geen waterschepsels. Er zijn evolutionisten die beweren dat we uit de zee zijn gekomen en uit zeewier. Anderen zeggen dat we uit een oersoep zijn komen. God zegt dat het anders is. De vraag hierbij is: wie geloven wij? En God zei: Laten er allerlei gewassen, zaaddragende planten en vruchtbomen met zaad in hun vruchten op aarde groeien. De zaden zullen steeds weer planten en bomen voortbrengen. Dat gebeurde en ook nu was het goed, zag God. Het werd avond en weer morgen: de derde dag. ( Genesis 1 vers ) In deze verzen vinden we geen directe, maar een indirecte schepping, namelijk vanuit de aarde. De planten en bomen komen er naar hun aard of naar hun soort. Deze eigen aard is door God gegeven, maar valt niet noodzakelijk samen met onze wetenschappelijke begrippen. Het is ook niet bedoeld voor botanische classificatie. 6

7 Waarschijnlijk wordt met de uitdrukking naar hun aard de wijze van voortplanting bedoeld. Uit het zaad van een bepaalde boomsoort komt steeds weer dezelfde boomsoort voort. Zodat men de boom kan herkennen aan zijn vruchten (we lezen dat in Matth.7 vers 16). Ds.Mc.Gee merkt nog bij dit vers op dat de mens voor de zondvloed vegetariër was. Mensen aten toen alleen maar fruit en planten. In het licht van Gen. 3:21 en 4:4 wordt hier verschillend over gedacht. Hoewel pas in Gen.9:2 expliciet toestemming komt dat de mensen dieren mochten eten, is de praktijk op grond van Genesis 3 en 4 - waarschijnlijk al voor de zondvloed zo geweest. Er werden voor de zondvloed dieren gedood en dat zal ook de consumptie van dieren hebben ingehouden. Maar boven alles zien we in deze verzen: de ontwikkeling van het plantenleven startte op de derde dag. Wij gaan verder met de vierde dag: zon, maan en sterren verschijnen. Toen zei God: Ik wil dat er heldere lichten aan de hemel verschijnen om de aarde te verlichten en het verschil tussen dag en nacht aan te geven. Die lichten zullen de vaste tijden regelen en de dagen en jaren aangeven. En zo gebeurde het. (Genesis 1 vers 14 en 15) God maakte twee grote lichten, de zon en de maan, die de aarde moesten verlichten. Het grootste licht - de zon - beheerste de dag en het kleinere - de maan - beheerste de nacht. Tegelijkertijd maakte God de sterren. (Genesis 1:16) Eén van de grote lichten moet zijn taak verrichten gedurende de dag: de zon en doet dat heel goed. De maan heeft s nachts een grote invloed. Aan het slot van vers 16 is er een korte bijzin: Tegelijkertijd maakte God de sterren. We moeten er voor waken om hier te denken dat het weinig voorstelt, in de zin van een klein klusje. De Britse grondlegger van het methodisme John Wesley, bekend vanwege zijn opwekkingsbijeenkomsten zei: God schiep de hemelen en de aarde en Hij maakte geen half werk. God maakte ook de sterren. 7

8 De sterren zijn niet goddelijk, zoals bij de buurvolken, maar zijn er ten behoeve van de aarde en haar bewoners. Mogelijk dat daarom eerst van grote lichten wordt gesproken. De namen zon en maan ontbreken in het Hebreeuws er is alleen sprake van het grote en kleine licht (of: lamp) Ze zijn er ineens. Anders dan in de wordingsgeschriften bij de andere volken hebben ze geen oorsprong. De Israëlieten mogen de hemellichamen dan ook niet als goden vereren (Deuteronomium 4 vers 19). Vers 17 en 18 van Genesis 1: Hij plaatste de lichten aan de hemel om de aarde te verlichten, dag en nacht aan te geven en het donker van het licht te scheiden. God zag dat het goed was. Is het u opgevallen dat het God is die de scheiding hier maakt, en het donker van het licht te scheiden. Luisteraars, dat doet de Here God vandaag nog steeds! Mensen vragen vandaag: Wat is het verschil tussen goed en kwaad? Hoe kun je weten dat iets goed is of verkeerd? God weet wat goed is. Hij heeft duidelijke normen en richtlijnen neergelegd in Zijn Woord. God heeft het licht van de duisternis gescheiden en dat is precies zo veel als het verschil tussen goed en kwaad. Hij is de Enige die het verschil maakt en dat doet de Here nog steeds. God plaatste de lichten aan de hemel om de aarde te verlichten en het donker van het licht te scheiden. God zag dat het goed was. Het gebeurde allemaal op de vierde dag. We gaan naar de vijfde dag. Vervolgens zei God: Ik wil dat de zeeën wemelen van vis en ander leven en laat de lucht vol zijn met allerlei soorten vogels. (Genesis 1 vers 20) 8

9 Een enorme gebeurtenis! Het betekent ook dat niet alle dieren zijn voortgekomen uit een eencellig diertje, maar dat God ieder schepsel afzonderlijk maakte. Daarna hebben er door aanpassingen en kruisingen allerlei variaties plaatsgevonden binnen de verschillende soorten. God zei: De zeeën moeten wemelen van vis. Het volgende vers zegt dat het in soorten was. Soorten zijn niet onveranderlijk maar er is variatie binnen de soort. Maar dit moeten we niet opvatten zoals Darwin dat deed. Darwin kwam tot de idee dat elke soort ook afstamt van een andere primitievere vorm. Hij zag variatie binnen een bepaalde groep planten of dieren (dat heet micro-evolutie) en veronderstelde een complete evolutie van het leven (de macro-evolutie). Zo n veronderstelling is erg voorbarig. Men heeft namelijk nooit enige macroevolutie kunnen waarnemen. Integendeel. Er is wel variatie binnen een soort mogelijk, maar dat komt door de eigenschappen die al aanwezig zijn in het erfelijk materiaal (ook wel DNA genoemd) Het woord soort betekent in de Bijbel meer dan de betekenis die Darwin er aan heeft gegeven. Bijvoorbeeld God schiep de paarden en daarvan is een grote verscheidenheid ontstaan maar het blijven paarden. En een duif wordt beslist geen kraai. De verschillende plant- en diergroepen zijn gescheiden door onoverkomelijke grenzen. God schiep een aantal groepen waarbinnen de planten of dieren aan elkaar verwant zijn. Binnen zo n groep is een enorme variatie mogelijk. Zo maakte God de grote zeedieren, allerlei vissen en vogels, elk naar hun eigen aard. En Hij keek er met welgevallen naar en zegende ze. (Genesis 1 vers 21) God keek er met welgevallen naar. Hij zag dat het goed was en als God iets doet dan is het volmaakt! 9

10 Genesis 1 vers 22 en 23: Vermenigvuldig je en bevolk de zeeën, zei Hij tegen hen; en tegen de vogels zei Hij: Zorg dat jullie aantal groeit, zodat de aarde vol wordt. Het werd avond en het werd weer morgen: de vijfde dag. Dan komt de zesde dag, Genesis 1 vers 24 en 25: God zei toen: Laat de aarde dieren voortbrengen; vee, kruipende dieren, en allerlei wilde dieren. En weer gebeurde wat Hij had gezegd. God maakte alle soorten wilde dieren, vee en kruipende dieren, elk naar hun eigen soort. God zag dat ook dat goed was. Let nog een keer op de uitdrukking: allerlei en alle soorten. God heeft het plantenleven en het dierenleven onderscheiden van de mensen. Na al deze verzen zei Hij: Laat Ons mensen maken die op Ons lijken. De mens die God toen heeft geschapen is voor ons van groot belang! Hij is onze verre overgrootvader geweest. Daarom is de hele menselijke familie met elkaar verwant. Maar daarover graag meer in de volgende uitzending. 10