Afscheidsviering van Ward 8 november 2014

Transcriptie

1 Pagina 1 van 5 Afscheidsviering van Ward 8 november 2014 Graag willen we vanuit Windekind jullie in een 3-luik weergeven hoe Ward klank, toon en dans heeft gebracht in onze school, bij zijn collega s en naar onze Windekinderen toe We brengen met schroom herinneringen aan Ward en horen hem zeggen.. En omdat dit hem zo typeert, gebruiken we hierbij klanken en woorden van Ramses Shaffy: Niet zonder ons Ingetogen fluister ik een herinnering aan jou in ons Windekind Ward stapt als pas afgestudeerde onderwijzer Windekind in, nu net 25 jaar geleden, in oktober Hij start in type 4, onze basisschool voor kinderen met motorische handicap. Omdat hij op dat moment nog in Herentals woont, komt hij op kot en wel in een van de oude rijhuizen die Windekind toen nog in afwachting van hun sloop voor de nieuwbouw rijk was.

2 Pagina 2 van 5 Het wordt een emotioneel moeilijke start, want hij is nog maar even aan het werk en een van zijn leerlingen sterft een hele klap voor hem. Het jaar daarop verhuist hij van Windekind naar Kessello. Twee schooljaren later neemt hij 2 jaar voltijdse loopbaanonderbreking : het eerste jaar volgt hij een opleiding in Antwerpen, het 2 de jaar gaat hij naar Parijs : daar vervolmaakt hij zich in tapdans en maakt hij ook kennis met modern jazz. Eens dit achter de rug, het is ondertussen september 1997, gaat hij wonen in Heverlee - daar heeft hij de gelijkvloerse garage zo ingericht dat hij er ongestoord muziek kan maken en dansen. Hij werkt bij ons dan als leraar in het buitengewoon onderwijs EN als onze GON begeleider ondersteunt hij leerlingen met motorische handicap in het gewoon onderwijs. Dit blijft hij vol vuur opnemen gedurende 10 jaar. Voltijds werken in onderwijs lukt hem niet lang voltijds, want het geven van dansles NA de Windekind- uren neemt meer en meer tijd in beslag... Creatief bezig na de schooluren, maar ook tijdens de schooluren : dat kenmerkt hem. Hij is niet alleen de man van de praktijk. Hij werkt in die jaren ook een schoolvisie uit over socio emotionele ontwikkeling, over het ontwikkelen van de creativiteit, kritisch onderzoekend praktijk gelinkt. Hij weet collega s en inspecteurs erin mee te nemen In september 2006 vraagt Ward terug een jaar loopbaanonderbreking aan. Hij wil zijn droom waar maken : een tap-dans-school in Antwerpen. Nu of nooit, zegt hij ik mag deze kans niet laten liggen Hij verhuist naar Hoboken. Na 1 jaar combineert hij die dansschool met deeltijds terug werken in Windekind In 2010 verhuist hij terug deze keer opnieuw naar Kessello.. De droom van een eigen dansschool is niet gelukt Hij start terug voltijds als leraar in Windekind. Hij is dan ambulante leerkracht die in meerdere klassen crea, muziek en Frans geeft met hart en ziel! In het op weg gaan met de kinderen ziet hij meer en meer zijn uitdaging, het werk op schoolniveau wordt minder zijn ding. In 2012 koopt hij het huisje in de Koetsweg. Tijdens de laatste grote vakantie vertelt hij dat hij graag zijn opdracht anders zou ingevuld zien: hij wil voltijds klasleraar zijn van de vossenklas - zijn vossenklas - om zo meer van zijn tijd en aandacht te kunnen geven aan zijn leerlingen. En zo geschiedde het

3 Pagina 3 van 5 In die 25 jaar is Ward maar 2 maal in ziekteverlof gegaan : eenmaal een rugletsel toen hij grote speeltuigen op de speelplaats met zand vulde en versleurde (dure speeltuigen waar voor hij met zoveel vuur geijverd had dat ondanks de budgettaire beperkingen ze er kwamen) en eenmaal in de zomer van 2013 omwille van 2 operaties aan zijn oor. Het was voor hem een grote opdoffer toen bleek dat deze operaties zijn gehoorprobleem niet konden oplossen Niet zonder ons Ingetogen fluister ik een herinnering aan jou als collega De collega s kennen Ward als iemand die kan discussiëren over het leven, over allerhande onderwerpen en zich daarin kan vastbijten en voet bij stuk houden. Ward durft alles in vraag stellen, is kritisch en vaak vond hij wat er gedaan was (door hem of anderen ) niet goed genoeg maar tegelijkertijd is hij minzaam en joviaal in de dagelijkse omgang hij loopt vrolijk door de gangen en als je hem tegenkomt, maakt hij je grappend duidelijk dat de beste meester Ward altijd voorrang heeft OF spreekt hij je aan met het woord dame. We kennen Ward als de meester met zijn vriendelijke goeiedag aan iedereen s morgens / zalig Pasen met kerstmis / sinterklaasliedjes op het verkeerde moment van het jaar / OF Ward die s avonds de deur van je lokaal open doet en met zijn been zwaait bij wijze van afscheidsgroet

4 Pagina 4 van 5 Hij weet met 1 woord of 1 opmerking je dag goed te maken, en dit vaak door zijn gekende one liners als: Meesters hebben altijd gelijk (iets wat als man misschien belangrijk is als je bijna 100 vrouwelijke collega s hebt) OF meesters zijn slimmer dan juffen OF meester Ward is de baas OF als ik op mijn 50 ste niet getrouwd ben, dan trouw ik met Monique We kennen Ward als de man op de ladder bezig met het ophangen aan de muur van de prachtige kunstwerken van de kinderen- en daarbij met plezier halsbrekende toeren uithalen om die ook in de traphal te hangen, We kennen Ward als de man van de tapdans ooit gaf hij een workshop over creativiteit en had hij een massa schoenen bij. Ieder moest toen één hand in één schoen steken en met de handen tapdansen echt geweldig! We kennen Ward als de man met de muziekkar. Hij gaf muziekles in meerdere klassen. Met een grote gedrevenheid wist hij het aantal instrumenten op school uit te breiden en met de grootste zorg vervoerde hij die dan op ZIJN kar van klas naar klas om dan de klas in beweging te brengen., Ingetogen fluister ik een herinnering aan jou : hoe je was naar onze Windekinderen toe In jouw leven was er zoals in dat van elke mens - vallen en opstaan, steeds opnieuw Maar knap bij jou was dat je telkens weer kon opstaan en open staan en vooral van zodra je bij de kinderen kwam, hoe moeilijk of gemakkelijk je het op dat moment ook had, je was er voor 150 % voor hen.

5 Pagina 5 van 5 Je was enorm begaan met de kinderen en kon als geen ander al hun talenten aanwakkeren. Je zorgde ervoor dat de kinderen met plezier naar de klas kwamen, dat er altijd gelachen werd. Je zorgde ervoor dat onze Windekinderen een goed gevoel hadden over zichzelf én over hun kunnen. De beperkingen leken weg te vallen als de kinderen jouw klas binnen wandelden Niet alleen voor de kinderen in je eigen klas maar ook voor alle kinderen van de hele school, geloofde je in het belang van muziek, bewegen, van creativiteit. Je was dan ook steeds graag bereid om de workshops die te maken hadden met muziek en dans op te nemen. Toen je op 3 november er niet was om jouw leerlingen, jouw vossenklas welkom te heten na de herfstvakantie, zijn we al snel naar je huis gegaan...en sinds die dag missen we jou in alles en overal. Het is stil in ons groot Windekind-huis Ward, dank voor de klank, toon en dans die jij gedurende 25 jaar in Windekind bracht We nemen Jouw voorbeeld mee In ons leven In ons werk naar onze Windekinderen toe. Rust zacht!