Boekverslag Nederlands De moeder van David S.

Transcriptie

1 Boekverslag Nederlands De moeder van David S. door Yvonne Keuls Boekverslag door een scholier 4795 woorden 27 maart ,4 8 keer beoordeeld Auteur Genre Yvonne Keuls Psychologische roman, Eerste uitgave 1980 Waargebeurd Vak Nederlands Nauwkeurige titelbeschrijving Keuls, Yvonne De moeder van David S. Geb. 3 juli 1959 Amsterdam 2006 (1980) Opdracht Mijn boek heb ik geschreven voor alle ouders van drugsverslaafden, in de hoop dat het hen kan helpen hun leven weer op te pakken en tot een nieuwe relatie met hun kind te komen. Maar ik heb het ook geschreven voor allen die op de één of andere manier met jongeren te maken hebben en die zich tolerant opstellen ten opzichte van softdrugs. Want met Tom zou ik hun willen toeroepen: Er is nog nooit iemand aan de heroïne gestorven die niet met hasjroken begonnen is! Y.K. Dit is een gedeelte uit het voorwoord van het boek. YK staat natuurlijk voor de schrijfster, Yvonne Keuls. Ze vertelt in dit stukje dat ze haar boek heeft geschreven voor ouders van drugsverslaafden en mensen die op de één of andere manier met drugs te maken hebben. Ze hoopt dat die mensen gaan beseffen wat drugs allemaal met je kan doen, en hoe je moet omgaan met iemand die verslaafd is. Ze probeert met haar boek uit te leggen dat je een speciale, nieuwe relatie op kunt bouwen met je kind en dat je jezelf en anderen niet teniet mag gaan doen, allemaal vanwege één persoon die aan de drugs is. Met tolerant opstellen ten opzichte van softdrugs probeert ze denk ik duidelijk te maken dat er jongeren zijn die er tegenwoordig te luchtig mee omgaan. Softdrugs is natuurlijk hartstikke stoer, en af en toe een jointje moet toch kunnen! Maar daarop zegt ze heel mooi aansluitend: Er is nog nooit iemand aan de heroïne gestorven die niet met hasjroken begonnen is! Het begint allemaal wel heel onschuldig, af en toe een jointje, wat hasj Maar het loopt uit tot steeds ergere soorten van drugs. Heroïne bijvoorbeeld. Er is nog nooit iemand gestorven aan dat spul, die niet met hasjroken begon. Het lijkt allemaal zo onschuldig, Pagina 1 van 8

2 maar dat is het niet! En dat is denk ik precies wat ze met dit boek duidelijk wil maken. Want als je zwaar aan de drugs bent, niks anders meer kunt en tenslotte opgenomen wordt in het ziekenhuis omdat je een overdosis hebt genomen, ben je dan nog zo stoer?? Tom is een personage uit het verhaal die ze zelf verzonnen heeft. Ongeveer op het einde van het verhaal gaat hij op het dak van een auto staan en spreekt de buurt toe. Onder andere noemt hij deze uitspraak, hij is namelijk zijn zoon verloren aan drugs, die in het begin ook alleen maar hasj rookte Korte samenvatting David is de oudste zoon van Len en Simon. David had als klein kind al veel problemen thuis. Hij wou altijd zijn zin hebben, en had vaak drift- en huilbuien. David wordt steeds meer een puber. Hij raakt verslaafd aan wierook, wordt van school gestuurd, blijft elke dag tot 2 uur s middags in bed liggen en is s avonds de hort op met Bernard. Bernard (ook wel Bennie genoemd) is een vriend van David. Bennie is aan de drugs, waardoor David daar ook mee begint. Eerst is het nog wel onschuldig, heel af en toe een stickie, maar het wordt steeds meer en erger. Len, Davids moeder, en Simon, Davids vader weten helemaal niks van drugs af. Ze worden geholpen en gesteund door de ouders van Bennie, Gerrie en Tom, maar ze gaan er helemaal kapot aan. David probeert elke keer te stoppen en doet allerlei beloftes die hij uiteindelijk weer verbreekt. Hij wordt door Len weer terug in huis gehaald, om hem er vervolgens weer uit te schoppen als hij in de wc cocaïne snuift. Omdat hij zo n groot schuldgevoel heeft tegenover zijn ouders gaat hij steeds zwaardere drugs gebruiken, en om deze te kunnen betalen besteelt hij alles en iedereen. David praat regelmatig met Kees. Kees is een psycholoog, gespecialiseerd in drugs. Len probeert regelmatig met hem te praten, om hulp te krijgen, maar het enige wat Kees doet is David helpen met trippen, boos worden op Len en Simon en zeggen dat ze David los moeten laten. Voor Len is dat erg moeilijk; zij gaat elke keer naar David toe, om hem braaf zijn spulletjes te bezorgen, waardoor ze in een soort cirkel blijft ronddraaien. Doordat Len en Simon veel meer aandacht aan David schenken, voelen de andere kinderen zich achtergesteld en op een gegeven moment wil Juliëtje, Davids 3-jaar-jongere zusje, zelfs bij haar vriendin gaan wonen. Op een gegeven moment gaan Len s ogen open als ze in Amerika zit. Ze is door een nicht, Henriëtte, meegenomen naar een speciale praatgroep voor ouders van drugsverslaafden. Ze leert veel en weet door middel van brieven Simon enthousiast te maken thuis ook zo'n groep op te richten, samen met Gerrie. De nieuwe groep leert ontzettend veel van elkaar, totdat Bennie ineens overlijdt door een overdosis drugs en de groep uit elkaar valt. Gerrie geeft Len en haar zoon David de schuld maar na een lange tijd komt de groep weer samen omdat ze elkaar toch wel hard nodig blijken te hebben. David blijft stelen en krijgt geld van oma omdat zij bang voor hem is. Hij ontmoet Marleen, die ook verslaafd maar nu afgekickt is. Ze besluit om David te gaan helpen, wat haar niet lukt. Ze raakt zelfs zwanger van David en gaat bij hem weg. David komt weer naar huis waar Len hem vertelt dat ze best voor David wil zorgen zolang hij ziek is, maar dat ze hem niet meer in huis wil hebben. Ze hoopt een andere relatie met David op te bouwen net zoals één van de vrouwen van de groep. Ze blijft de hele nacht op hem wachten nadat hij nog eventjes weg zou gaan. Maar als hij er s ochtends nog niet is beseft ze dat hij vertrokken was om een shot te nemen. Thema Het thema van die boek is drugsverslaving. De drugsverslaving van David, daar draait het hele boek om. David is begonnen met af en toe hasj of een stickie, maar hij ging steeds ergere dingen gebruiken. Het hele leven van Len en Simon ging om het drugsgebruik van hun zoon. Is David nog langs geweest? Heb je David nog gesproken? Hoe is het met Pagina 2 van 8

3 David? En dan is dit nog maar het begin. Len en Simon lijden er verschrikkelijk onder. Ze huren een caravan, waar Simon vaak heengaat met de kinderen, als David weer eens thuis en ziek is, of als ze knetterende ruzie hebben. Len en Simon zijn niet de enige die lijden onder het drugsgebruik. Ook de andere 3 kinderen, Juliëtje, Brammetje en Josien lijden er onder. Juliët is 3 jaar jonger dan David, maar het lijkt alsof zij veel meer verstand van de zaak heeft. Ze wil bij een vriendin gaan wonen, omdat ze (bijna) geen aandacht meer krijgt van haar ouders. Van Bram en Josien merk je bijna niks, zij komen bijna niet in het verhaal voor. Maar op een gegeven moment, als Len helemaal in shock is omdat het weer eens niet goed gaat met David zegt Juliët tegen haar moeder dat ze het zat is, en dat Brammetje en Josien er ook onder lijden. Ze lijden dus allemaal onder de verslaving van David. Subthema s van dit verhaal zijn: drugs, verslaving, liefde, angst, onzekerheid, paniek, trippen en bad trip, schuld en verwaarlozing. Drugs, omdat dat iets anders is dan drugsgebruik. Drugs zijn de pillen, is het poeder en zijn de spuiten die je gebruikt, drugsgebruik is het gebruik zelf. Er zijn drugs in allerlei verschillende soorten, van erg naar erger naar allerergst. Het begint meestal met iets onschuldigs, zoals af en toe wiet of hasj roken, maar het wordt steeds erger, en dan ga je andere dingen gebruiken, speed en coke, en ga je spuiten. Verslaving, omdat David verslaafd is aan drugs, maar niet alleen maar díe verslaving, David s moeder is ook verslaafd. Aan haar zoon, David. Ze kan hem niet loslaten, ze is veel te bang dat hij iets ergs meemaakt. Ze raakt er helemaal overspannen van. Liefde, omdat David s moeder heel veel van David houdt, ook al gebruikt hij drugs. Ook houdt David s moeder heel veel van Simon en de andere kinderen, ook al hebben ze soms ruzie. Angst, onzekerheid en paniek, omdat David s moeder heel bang is dat ze haar zoon verliest, maar ook haar andere kinderen en haar man, omdat ze alleen maar met David bezig is. Onzekerheid omdat ze absoluut niet weet wat ze moet doen met David, ze staat helemaal hulpeloos, en is hartstikke onzeker. Paniek heeft ook met angst te maken, ze raakt soms helemaal in paniek als ze hoort dat er iets met David is gebeurd, of als ze weer ruzie heeft met Simon. Trippen en bad trip, dat zijn twee termen die met drugs te maken hebt. Als je een bepaald soort drugs gebruikt, ga je trippen, je ziet dan allemaal dingen die er niet zijn, die je niet letterlijk waar kunt nemen. Het is allemaal heel erg mooi en leuk, maar als je een bad day hebt, en je gebruikt dan die drugs, dan kun je een bad trip krijgen. Je ziet dan allemaal gekke dingen, je wordt boos, je ziet een soort duiveltjes, en het is allemaal heel eng. David tript ook vaak in het verhaal, zelfs de psychiater helpt David met trippen. Eerst begrijpt Len dit niet, omdat de psychiater er voor moet zorgen dat David van de drugs af gaat, en dan gaat hij hem juist helpen met trippen. Later komt ze erachter dat het beter is dat hij hem geholpen heeft, want stel dat hij een bad trip kreeg, dan liep het nóg slechter met David af. Schuld en verwaarlozing, omdat Len zich heel erg schuldig voelt over David. Ze denkt dat ze hetzelf allemaal heeft veroorzaakt en dat zegt ze ook tegen David, waardoor hij óók een schuldgevoel krijgt. Als gevolg van dat schuldgevoel gaat hij meer drugs gebruiken. Verwaarlozing omdat Len haar andere kinderen heel erg verwaarloost. Ze besteedt haast geen aandacht meer aan hen, omdat ze alleen maar aandacht voor David heeft. Idee Het idee van de schrijfster is denk ik om te laten zien hoe het is om aan drugs verslaafd te zijn, en hoe het is voor de ouders, als je kind verslaafd is. De schrijfster laat door de ogen van de hoofdpersoon zien, wat je als ouder allemaal meemaakt, en hoe je er het beste mee om kunt gaan. Door de hoofdpersoon in Pagina 3 van 8

4 verschillende situaties te laten zitten, kom je erachter wat je moet doen in die situaties, ze geeft telkens een soort tip, door te laten zien hoe iets afloopt en hoe je het het beste aan kunt pakken. Ze zegt dus dat je vooral niet moet zeggen tegen je kind dat drugs gebruiken slecht is, maar dat je ze moet voorlichten over de gevolgen van drugs. Titelverklaring De titel van dit boek is: De moeder van David S. Eigenlijk is deze titel heel makkelijk uit te leggen. De moeder van David S, dat is natuurlijk Len, David s moeder. Al in het begin van het verhaal kom je dingen over haar en David te weten, hoe hij als baby was, hoe ze hem behandelde en hoe hij opgroeide van baby naar kind, naar tiener. Wat de achternaam van David is, kom je nergens te weten. Het begint met een s, maar verder weet je er niks over. Ook als ze de telefoon opneemt zegt ze: met mevrouw S, ze zegt haar achternaam niet. Je komt de titel in het verhaal tegen als Len opgebeld wordt door de politie. Ze neemt op, en de politie vraagt: Bent u de moeder van David S? Personages Len is de moeder van David. Ze is de hoofdpersoon in het boek, want je volgt het verhaal door haar ogen. Len zit heel erg met de verslaving van haar zoon. Ze kan niet accepteren dat ze David los moet laten, ze blijft voor David zorgen. Len s karakter verandert in het verhaal bijna niet, tenminste, in de eerst 15 jaar niet. Ze wordt wel steeds angstiger naarmate ze er achter komt wat David allemaal doet. Ze raakt een paar keer overspannen, totdat ze op een gegeven moment een praatgroep voor ouders met verslaafde kinderen leert kennen en ze er zelf eentje opricht. Dan pas leert ze David los te laten en haar eigen leven te leiden. Len houdt van tekenen en is erg zorgzaam. Ze is niet alleen zorgzaam voor David, wat het loslaten moeilijker maakt, maar ook voor Marleen, die weg wil uit het leven van David. David is een drugsverslaafde en is de zoon van Len en Simon. David is een belangrijk bijpersoon, omdat het verhaal om zijn drugsverslaving draait. Ook wordt er veel over David verteld, omdat zijn moeder hem niet kan loslaten en vaak met hem bezig is. Je komt alleen niet zo goed gedachten zijn gedachten te weten, omdat je het boek niet door zijn ogen volgt. Daardoor is David geen hoofdpersoon maar een bijpersoon. David verandert niet zo erg in het verhaal, hij blijft een probleemkind, dat in aanraking komt met steeds ergere drugs. Simon is de vader van David en de echtgenoot van Len. Hij is een belangrijk bijpersoon. Je leert hem niet zo goed kennen, maar toch is hij onmisbaar in het verhaal. Hij heeft veel invloed op Len en haar manier van David aanpakken. Uit het verhaal wordt wel duidelijk wat Simons karakter is en hoe dat veranderd in de loop van het verhaal. Het mama- en papakindje dat nooit zijn eigen beslissingen maakt, groeit uit tot de volwassen Simon die duidelijk grenzen aan zichzelf stelt voor David. Die grenzen behoudt hij ook zodat hij David echt los kan laten, en Len kan helpen met haar proces. Juliëtje is het oudste zusje van David. Ze is een bijpersoon in het verhaal. Ze voelt zich vaak verwaarloosd omdat haar ouders bijna geen aandacht aan haar schenken, omdat ze constant met David bezig zijn. Ze wil op een gegeven moment ook bij haar vriendin in gaan wonen. Dan schrikt haar moeder pas echt wakker. Ze kopen direct een caravan ergens aan zee, die ze gebruiken als tweede huis. Daar gaat Simon vaak heen met de kinderen als David weer thuis is, of als het niet goed gaat met Len. Van Juliëtje kom je nauwelijks iets te weten. Je merkt wel dat ze zich verwaarloosd voelt, omdat ze dat ook eerlijk tegen haar moeder zegt, maar je komt niks over haar gevoelens te weten. Juliëtje is wel een slim meisje, ze weet beter met David en zijn drugsgebruik om te gaan dan haar ouders. Josientje is het 7-jaar-jongere zusje van David. Ze is een bijpersoon in het verhaal. Ze komt bijna niet voor Pagina 4 van 8

5 in het verhaal. Af en toe denkt Len wel wat over haar, dan heeft ze medelijden met haar, en als Simon weggaat naar de caravan wordt haar naam genoemd, maar verder kom je geen dingen over Josien te weten. Brammetje is het 9-jaar-jongere broertje van David. Hij is een bijpersoon in het verhaal. Hij komt ook bijna niet voor in het boek, alleen maar als Simon weggaat met de kinderen zie je zijn naam even staan, en als Juliët zegt dat ze zich verwaarloosd voelt noemt ze ook de namen van haar broertje en zusje, maar verder weet je niks over Brammetje. Oma is de moeder van Len en de oma van David. David gaat altijd naar haar toe om geld te vragen. Vooral als Len hem voor een groot gedeelte los heeft gelaten en zichzelf verbiedt David geld te geven gaat hij naar oma toe. Ze laat zich makkelijk chanteren en is daarom dus een niet erg sterk persoon, hoewel ze het vreselijk vindt dat ze David toch iedere keer geld geeft. Bernard (ook wel Bennie) is een vriend van David. Hij is een bijpersoon in het verhaal. Hij heeft David aan de drugs geholpen, door steeds met hem te gaan experimenteren. Hij is de zoon van Tom en Gerrie, en overlijdt later in het boek aan drugs, als zijn ouders met de praatgroep bezig zijn. Tom en Gerrie zijn de ouders van Bennie, en goede vrienden van Len en Simon. Ze zijn allebei bijpersonen in het verhaal. Tom doet niet mee aan de praatgroep, maar Gerrie heeft er eentje opgericht samen met Len. Gerrie is hartstikke boos op iedereen, en vooral op David, omdat ze denkt dat het door David komt dat haar zoon overleden is. Tom is ook boos, niet op David, maar op de gemeente. Hij vindt dat ze er meer aan moeten doen, dat ze drugsgebruik moeten verbieden. Hij gaat zelfs boven op een auto staan en schreeuwt de buurt toe. Hij zegt op een gegeven moment ook: er is nog nooit iemand aan heroïne gestorven, die niet met hasjroken begonnen is. Marleen is een vriendin van David. Ze is een bijpersoon in het verhaal. In het begin probeert ze David van de drugs af te helpen, ze is zelf namelijk ook afgekickt. Ze mag de caravan lenen van David s ouders, en gaat daar samen met hem wonen. Als Len en Simon op een dag langskomen, treffen ze daar David en Marleen aan, onder invloed van drugs. Het is Marleen dus niet gelukt, ze is zelfs zélf weer aan de drugs gegaan. Len heeft Marleen veel geholpen. Zelfs toen Marleen vertelde dat ze zwanger was van David heeft Len haar nog geholpen. Opbouw Het hele verhaal is chronologisch opgebouwd. In het begin gaat het over David, toen hij net geboren was. Naarmate het verhaal verloopt wordt hij steeds ouder en gaat hij aan de drugs. Op het einde gaat hij steeds ergere dingen gebruiken en gaat hij zelf ook dealen. Af en toe zit er een flashback in het verhaal. Len bijvoorbeeld, die terugkijkt op de tijd dat David nog een baby was, toen ze hem per ongeluk liet vallen in zijn badje, en hij bijna stikte. Haar moeder kwam er toen meteen aanhollen en redde David. Ook kijkt ze regelmatig terug op de tijd dat zij zelf nog een tiener was, hoe opstandig ze toen was, net als David, terwijl haar moeder dat niet verdiende. Ze herkent zichzelf in Juliëtje, omdat die vond dat ze te weinig aandacht kreeg van Len, net als Len dat vond van haar moeder (Juliëtje s oma), toen Len s broer een auto-ongeluk kreeg. Er zitten bijna geen flashforwards in dit verhaal. Je kunt alleen lezen dat Len wel eens aan de toekomst denkt, hoe het dan met David zal gaan. Ook belooft David regelmatig dat hij beter zijn best zal gaan doen, zal gaan werken en een nieuwe school zou zoeken, maar dat doet hij allemaal niet. De schrijver maakt het verhaal niet echt spannend, het is al spannend van zichzelf. Je leest niet dagelijks het hele levensverhaal van een moeder die een zoon heeft die aan de drugs is. De schrijver maakt je wel nieuwsgieriger. Ze laat je namelijk telkens denken dat het weer de goede kant opgaat met David, dat hij Pagina 5 van 8

6 weer gaat werken en naar school gaat, maar hij doet precies het tegenovergestelde, alleen dat kom je niet direct te weten, waardoor je nieuwsgierig wordt. Het verhaal speelt zich af in het heden. Dat heeft weinig gevolgen voor het verhaal, het maakt het alleen echter. Het zou zich zomaar nu direct af kunnen spelen. Ik denk dat het verhaal alleen wel een paar jaar oud is (ook omdat het zich afspeelt in de jaren 80), omdat er niet wordt gesproken over mobieltjes, en bijna niet over auto s en televisies. Wat opvalt, is dat het verhaal niet verdeeld is in (duidelijk zichtbare) hoofdstukken. Hierdoor lees je alles na elkaar, en leest alles soepel, omdat je niet telkens een sprong maakt van hoofdstuk naar hoofdstuk en letterlijk ziet: o, hier begint een nieuw hoofdstuk, dus ook nieuwe gebeurtenissen. Daarom heeft de schrijfster hier ook extra voor gekozen. Perspectief Het perspectief van dit verhaal is het personale ik-perspectief. Je volgt het verhaal namelijk door de ogen van Len, de moeder van David. Hiervoor heeft de schrijfster extra gekozen, omdat je zo van alles over haar te weten komt, zoals haar gedachten en gevoelens. Len is de hoofdpersoon van het verhaal. Zij is de moeder van een zoon die aan drugs verslaafd is, en je maakt mee wat zij meemaakt. Het is heel echt om dat zo door haar ogen te lezen. Als je het verhaal door de ogen van David zou lezen, dan zou er een heel ander verhaal uit komen, en dat is niet wat de schrijfster wil bereiken. Wat wel opvalt in dit verhaal is dat het perspectief veranderd in het personale hij/zij-perspectief, ook al is het maar voor één bladzijde. Hier heeft de schrijfster wel extra voor gekozen, want toen de politie opbelde om te zeggen dat David opgepakt was, zat ze in een soort roes. De politie belde op met de vraag: bent u de moeder van David S, geboren 3 juli 1959?, herhaalde ze dat in haar gedachten: de moeder van David S, geboren 3 juli 1959 loopt naar beneden. Ze begint te huilen. Later wordt dit weer veranderd in het personale ik-perspectief; Len ontwaakt daar uit haar roes doordat ze moet huilen en ze eindelijk begrijpt wat er gebeurd is. Ruimte De ruimte waar het verhaal zich het meest afspeelt is het huizen van Len en Simon. Ze hebben eerst in Den Haag gewoond, en zijn toen verhuisd naar Delft. In huis gebeuren de meeste dingen, David komt thuis, Len en Simon hebben ruzie, mensen komen langs, mensen gaan. Dit is extra zo gekozen, want als dit verhaal zich (bijvoorbeeld) midden in het bos of op een onbewoond eiland had afgespeeld, dan was het te onwerkelijk geweest. Natuurlijk is dit wel overdreven, maar omdat het meeste in huis gebeurd is het veel echter om te lezen. Het verhaal speelt zich ook af in Amerika, waar de praatgroep is waar Len naar toe is geweest, in de praatgroep die ze zelf hebben opgericht, in een flat die ze voor David gekocht hebben, bij Tom en Gerrie thuis om dingen te bespreken, op het politiebureau toen David opgepakt was, bij Marleen thuis, op straat, in de caravan en bij verschillende dokters en psychiaters in de praktijk. Dit zijn allemaal plaatsen die het verhaal echter maken, als je iets wil bespreken met Tom en Gerrie over David en Bennie, dan doe je dat niet midden op straat, en als iemand opgepakt is breng je hem niet direct naar een dokter toe, maar naar het politiebureau. Het past allemaal bij het verhaal, het is dus zeker niet zomaar gekozen. Symboliek Symbolen die in het boek voorkomen zijn water en bombardementen. Toen David nog maar een baby was heeft Len hem per ongeluk onder water gehouden, waardoor hij bijna stikte. Er kwam een magnetiseur Pagina 6 van 8

7 praten met Len, en die vertelde dat hij in een soort proces zat, omdat hij telkens moest huilen en maar niet op kon houden. In zijn vorige leven is hij omgekomen door bombardementen, en zijn angsten zijn nog lang niet over. Ze mochten hem niet storen in zijn proces, maar ze namen hem ook nergens mee naar toe omdat hij maar door bleef huilen. Dat water waar hij bijna in gestikt was, en die bombardementen komen later terug in het verhaal. Als Len de hele nacht opblijft omdat ze denkt dat David weer terugkomt, sukkelt ze af en toe in slaap, en droomt ze over bombardementen en golven water, net als in het begin van het verhaal. Ze is David dus zeker niet vergeten, ze heeft hem daar alleen helemaal losgelaten. Eigen mening Originaliteit Het verhaal is origineel. Ik heb nog nooit een boek gelezen dat over een moeder ging, die een zoon had die aan de drugs was. Wel eens van die boeken dat je het door de ogen van een drugsgebruiker leest, maar die is nooit zo erg verslaafd geweest als David in dit verhaal. Het is daarom ook heel origineel dat je het door de ogen van de moeder leest. Het verhaal is iets anders dat je normaal leest of ziet. Het is ook origineel omdat je er wel iets aan kunt hebben. Stel je krijgt later zelf een kind of hebt een kind dat aan drugs verslaafd is, en je weet niet wat je moet doen. Waarschijnlijk is het dan heel moeilijk om er achter te komen wat het goede is, als je dit boek niet leest. Sommige mensen zijn ook heel erg hard tegen drugsgebruikers, het is hun eigen schuld, of de schuld van hun ouders, het zijn toch maar stomme junkies. Als je dit boek dan leest heb je een heel ander beeld van hoe het eigenlijk is, ook als moederzijnde. Je wilt er van alles aan doen, maar je kunt het niet, je bent hulpeloos. Die mensen beseffen dat dan niet, en als je dit boek dan leest kom je daar wel achter. Ik weet niet of het verhaal wel echt literatuur is. De onderdelen passen wel goed bij elkaar, maar het is meer een ooggetuigenverslag van een moeder die een verslaafde zoon heeft. Zelf vind ik het wel heel origineel, dus ik zou zeggen dat het wel echt literatuur is. Relevantie Dit boek is zeker relevant, je kunt er zeker iets aan hebben. Als je bijvoorbeeld zelf verslaafd bent (en je bent nog maar in het beginstadium zodat je dit boek nog kunt lezen), als je een ouder bent die een kind aan de drugs heeft, of als je later misschien kinderen krijgt en je wilt ze voorlichten. Dan kun je ze ook dit boek laten lezen. Ik denk dat de lezers van dit boek zeker aan het denken worden gezet over iets wat in het echte leven kan gebeuren. Je kunt misschien ook wel bevriend zijn met zo n persoon als David, of iemand kennen die net als hem drugs gebruikt. Ik denk dat de meeste mensen eigenlijk niet weten wat het is om verslaafd te zijn, en dat laat dit boek heel goed zien. Veel mensen zijn tegen junkies, omdat de ouders ervan ze niet goed opgevoed hebben, maar dat is juist helemaal niet waar, het is de keuze (als het een duidelijke keuze is, daar kom je ook achter in dit boek) van de gebruiker zelf. Stijl Het verhaal wordt verteld in de verleden tijd. Het is alsof de schrijver het verhaal opnieuw verteld, door de ogen van de hoofdpersoon. Zo lijkt het heel echt gebeurd (wat het ook is, het is gebaseerd op een waar gebeurd verhaal), en geloof je meteen wat ze vertellen. Ik denk dat deze stijl wel origineel is voor een situatie die terugverteld is. Als het verzonnen zou zijn dan zou het denk ik echter zijn geweest als ze de tegenwoordige tijd had gebruikt. De schrijfster gebruikt geen moeilijke woorden, waardoor het verhaal makkelijk te begrijpen is. Alleen wordt er heel veel gevloekt en gescholden in het verhaal, dat vind ik iets minder. Eigen mening Pagina 7 van 8

8 Ik vond het echt een heel mooi boek. De schrijfster laat je heel erg meeleven met de hoofdpersoon, hoewel je soms ook heel boos op haar kunt worden, dat ze tóch weer achter David aangaat terwijl Simon tegen haar heeft gezegd dat het beter is als ze niet gaat. Ook heb ik af en toe een grote hekel aan David, dat hij zegt dat ie gaat af kicken, weer opnieuw begint met school en werk, maar het toch niet doet, en weer aan de drugs gaat. Heeft hij dan helemaal geen gevoel meer, denk je dan. Maar dat heeft hij juist wel, en daardoor gaat hij nog meer gebruiken, om dat gevoel kwijt te raken. Het is heel mooi om te lezen wat de hoofdpersoon allemaal meemaakt, zoiets had je toch eigenlijk niet verwacht. Ik ben zelf niet echt een grote fan van mensen die (soft)drugs gebruiken, en ik heb ook wel eens gedacht dat het aan die ouders lag, en dat alleen mensen drugs gebruiken omdat ze niet zo slim zijn, maar dat klopt totaal niet, het kan iedereen overkomen en dat is wel heel mooi en zielig om te lezen. Het verhaal is ook best wel schokkend, omdat ze je gewoon met je neus op de feiten drukken. Ik vind het erg mooi hoe ze dat allemaal geschreven heeft, en ook vooral dat ze niet zegt: je mag geen drugs gebruiken, maar ze zegt juist: dit gebeurt er met je als je drugs gebruikt, het is je eigen verantwoordelijkheid als je het gaat gebruiken. Dat is erg goed gedaan, en dat maakt het boek ook heel mooi, ook dat het zo echt is, of kan gebeuren. Wie weet kom je er op een één of ander manier nog mee in aanraking Pagina 8 van 8