Doopsgezinde Gemeente Aalsmeer 21 mei 2017 Ds. L. Geijlvoet Schriftlezingen: Johannes 16: 23b 33 en Jakobus 1: 16-27

Transcriptie

1 Doopsgezinde Gemeente Aalsmeer 21 mei 2017 Ds. L. Geijlvoet Schriftlezingen: Johannes 16: 23b 33 en Jakobus 1: Aansteken Gemeente kaars Moment van stilte en inkeer Wij zingen lied 214 Het licht dat weer opnieuw begon vers 1 en 2 Onze hulp Wij zingen 214 Het licht dat weer opnieuw begon vers 3 en 4 en 8 Woorden van geloof Ik geloof in Jou, God, bron van mijn bestaan. Jij bent het tot wie ik steeds weer spreek vanuit mijn binnenste, die mij steeds nieuw maakt zacht om te stromen en krachtig om te staan in het leven. Ik geloof in Jezus Christus die mensen groot maakt, nodig heeft die ja zegt tegen mensen in vertwijfeling en angst die laat zien dat genezing en bevrijding mogelijk zijn die uitnodigt om ons hart te openen en ons leven te delen. Ik geloof in de Geest van God die mijn diepste zelf levend houdt het verlangen al het levende te ontmoeten, die me kracht geeft te inspireren, en gevoel voor wat stroomt en licht geeft. Ik geloof in een gemeenschap waarin mensen het leven toevertrouwen aan zichzelf, aan elkaar en aan Jou, Onnoembare. Gebed U hebt uzelf kenbaar gemaakt in Jezus de opgestane U hebt met Hem ons aangeraakt en ons hart bewogen om uw Gemeente te zijn, om bij U te horen, bij U, die het leven bent en het licht dat onze weg verlicht U spoort ons aan om liefde te geven: U spoort ons aan om uw liefde bekend te maken, die op ons toekomt in Jezus Christus, hij die ten volle de gestalte is van de liefde van u, Abba, Vader, en de liefde voor de naaste in zijn leven weerklinken liet. Ja, wij willen in onze wereld

2 zichtbaar zijn, als mensen die bij U willen horen, u willen uiten in ons leven, wij die ons nu laten raken in uw woord, in verhalen van voorbij Beziel ons dan met uw Geest; waai door ons heen met uw Geest, Zodat wij open en transparante mensen mogen zijn, En u in ons leven herkenbaar en zichtbaar zoals wij u mochten leren kennen in Jezus, onze broeder, onze heer. Amen. Wij zingen: zij zit als een vogel lied 701 Schriftlezing: Johannes 16: 23b - 33 Maar ik verzeker jullie: wat je de Vader ook vraagt in mijn naam hij zal het je geven. 24 Tot nu toe hebben jullie niets in mijn naam gevraagd, maar vraag het en je zult het ontvangen. Dan zal je vreugde volmaakt zijn. 25 Ik heb jullie dit alles in beelden verteld, maar er komt een tijd dat ik niet meer in beelden spreek, maar jullie zonder omwegen over de Vader vertel. 26 Als je dan iets vraagt in mijn naam, hoef ik het niet meer namens jullie aan de Vader te vragen, 27 want de Vader zelf heeft jullie lief, omdat jullie mij liefhebben en geloven dat ik van God ben gekomen. 28 Ik ben bij de Vader vandaan gegaan en naar de wereld gekomen, nu verlaat ik de wereld weer en ga ik terug naar de Vader. 29 Toen zeiden de leerlingen: Ja, nu spreekt u rechtstreeks en niet in beelden. 30 Nu begrijpen we dat u alles weet en dat niemand u iets hoeft te vragen, nu geloven we dat u van God bent gekomen. 31 Jezus vroeg: Nu geloven jullie? 32 Er komt een tijd, en die tijd is er al, dat jullie uiteengedreven worden, dat ieder zijn eigen weg gaat en mij alleen achterlaat. Maar ik ben niet alleen, want de Vader is bij mij. 33 Ik heb dit gezegd opdat jullie vrede vinden bij mij. Jullie zullen het zwaar te verduren krijgen in de wereld, maar houd moed: ik heb de wereld overwonnen. Wij zingen lied 1005 Zoekend naar licht wisselzang 1 en 3 en 5 vrouwen 2 en 4 mannen iedereen refrein. Schriftlezing: Jakobus 1: Geliefde broeders en zusters, vergis u niet: 17 elke goede gave, elk volmaakt geschenk komt van boven, van de Vader van de hemellichten; bij hem is nooit enige verandering of verduistering waar te nemen. 18 Hij wilde ons door de verkondiging van de waarheid tot leven roepen, om ons de eersten te maken in zijn schepping. Geloven en doen 19 Geliefde broeders en zusters, onthoud dit goed: ieder mens moet zich haasten om te luisteren, maar traag zijn om te spreken, traag ook in het kwaad worden. 20 Want de woede van een mens brengt niets voort dat in Gods ogen rechtvaardig is. 21 Wees daarom zachtmoedig en leg alle verdorvenheid en elk denkbaar wangedrag af. En aanvaard zo de boodschap die in u is geplant en die u kan redden. 22 Vergis u niet: alleen horen is niet genoeg, u moet wat u gehoord hebt ook doen. 23 Want wie de boodschap hoort maar er niets mee doet, is net als iemand die het gezicht waarmee hij is geboren in de spiegel bekijkt: 24 hij ziet zichzelf, maar

3 zodra hij wegloopt is hij vergeten hoe hij eruitzag. 25 Wie zich daarentegen spiegelt in de volmaakte wet die vrijheid brengt, en dat blijft doen, niet als iemand die hoort en vergeet, maar als iemand die ernaar handelt hem valt geluk ten deel, juist om wat hij doet. 26 Wie meent dat hij God dient, terwijl hij zijn tong niet kan beteugelen, zit op een dwaalspoor, en heel zijn godsdienst is vergeefse moeite. 27 Voor God, de Vader, is alleen dit reine, zuivere godsdienst: weduwen en wezen bijstaan in hun nood, en je in acht nemen voor de wereld en onberispelijk blijven. Wij zingen: De Winde Gods Overdenking Graag wil ik vanaf deze plek nog een keer vertellen over het nieuws dat we op de Gemeentevergadering te horen kregen. Dat is; dat de beuk voor de kerk ernstig vermolmd is vanbinnen. En dat de beuk werkelijk moet worden gekapt. Velen wisten dit al, maar we wilden het in een kerkdienst nog eens vertellen. Dat ik dit hier vertel is als volgt. We willen in de dienst van 18 juni een soort afscheidsdienst voor de boom hebben. Uiteraard zullen we dan spreken over de boom bij de bron en over andere bomen. Maar tot die tijd ben geneigd om te preken over het symbool van de boom. Vorige dienst sprak ik bijvoorbeeld over het mosterdzaad dat uitgroeit tot een struik die tot in de Hemel reikt en waarin de vogels van de hemel een rustplaats vinden. En omdat het Bindingkoor vanmiddag een concert geeft over vogels, sta ik hier ook nog in een decor van vogels. Wat is dan een mooier beeld van een vogelnest in een boom Het heeft dan wel weer niet zoveel te maken met de schriftlezingen van vandaag. Maar een van de zinnebeelden van de mosterd struik, die ik gebruikte in de preek van twee weken terug, is het beeld van de Gemeente. De gemeente is een plek waarin allerlei mensen en kwetsbare mensen of kleine mensen, of juist tere wezens zoals de vogels van de hemel of wie weet ook wel de engelen die daar zweven, een beschutte plek kunnen vinden. In de geloofswoorden uit de belijdenis klonk de zin: Ik geloof in een gemeenschap waarin mensen het leven toevertrouwen aan zichzelf, aan elkaar en aan Jou, Onnoembare. In de brief van Jakobus die hij schrijft aan broeders en zusters in zijn tijd, klinkt dan ook een soort opdracht om zachtaardige mensen te zijn. Omdat hij in zijn tijd, net als wij in onze tijd, beseffen dat het niet zo makkelijk kan zijn om een groep van mensen te zijn, waar je je zomaar aan durft toe te vertrouwen. Je durft soms jezelf niet eens helemaal aan jezelf toe te vertrouwen, laat staan aan een ander. Hoewel, sommige anderen zijn wel heel uitnodigend en in hun handelen, hun doen en laten kun je toch iets zien dat je denkt: ja, dat lijkt me wel okay. Zoals in de beuk voor onze kerk generaties van duiven elkaar hebben opgevolgd, die in deze

4 beuk wel een nest durfden te bouwen en hun eieren te leggen. En vervolgens dagen, ja wekenlang op hun eieren zaten te broeden in de beschutting van het bladerdak. Wat maakt je als kerk dan aantrekkelijk? als de mensen aardig zijn. denk ik? nou ja, en aardig is natuurlijk een woord. Als mensen aardig praten, maar vervolgens komt er niets goeds tot stand, of doen ze helemaal niets behalve aardig met elkaar zijn, elkaar begroeten en koffiedrinken maar het helpt wel: Jakobus zegt: Ieder mens moet zich haasten om te luisteren, maar traag zijn om te spreken, traag ook in het kwaad worden. Gewoon naar mensen luisteren kan heel helpend zijn. Want, zeg nu zelf, waar luisteren mensen nog echt naar elkaar? De boodschap moet snel gezegd, net als op facebook of op tv. Onze politici spreken tegenwoordig bijvoorbeeld wel drie keer sneller dan in bijvoorbeeld Onze kinderen ratelen zo snel, dat ik vaak het ene woord niet van het ander kan onderscheiden. Maar ja, dat kan ook aan mij liggen. Maar in ieder geval, als je dan hebt gezegd, dan is er vaak wel een pasklaar antwoord. Iedere mening is net zo belangrijk zeggen we dan... maar wat bedoelen we dan? Geduldig luisteren is wel een pré. Eerst horen wat iemand wil zeggen. En dan niet te snel spreken.. Eerst luisteren. Houdt mijn tong in bedwang zegt Jakobus, niet te snel antwoorden. En dan ook niet meteen boos worden... oef! In het boek over mindfulness dat ik de laatste vakantie las: mindfull wandelen met de Zen Meester Thich Nhat Hanh, is het belangrijk dat je rustig in en uitademt om het jachten uit te zetten. Als je jezelf een moment stil kunt zetten, zul je ook in een meer vriendelijke en gelukkige stemming komen. Vanzelfsprekend zul je dan in het gesprek ook niet zomaar mensen afkappen en snel met een antwoord met een kluitje in het riet sturen. En boos worden, ja, ook als je het niet eens bent dan hoef je niet boos te worden. Je kunt rustig zeggen, ik ben het niet met je eens, omdat We vergeten weleens, dat de andere mens net zo kwetsbaar is als wijzelf. En je weet ook soms niet waar mensen hun gevoelens vandaan komen? Hoe ze tot hun wereldbeeld en mensbeeld kwamen. Mensen, die als de discipelen van Jezus overal heen zijn en haar eigen weg gaat. Met allerlei goede momenten en contacten op hun verdere levensweg, maar ook moeilijke en zelfs verschrikkelijke. Van Jezus vandaan, zegt Jezus tegen hen. In het intieme laatste gesprek bij die laatste maaltijd samen. Maar hij leert hen, om terug te komen bij Hem. Als je bidt dan in Mijn Naam zegt hij. Zou het uitspreken van Jezus naam bedoeld zijn als een soort referentie? als je mijn naam noemt, dan zal je gegeven worden? Of zit er ook meer achter, bij Hem die alles al Weet, zoals zijn leerlingen zeggen.

5 Of is het ook een manier voor hen, en nu voor ons ook wellicht duizenden jaren later, om ons te bepalen bij Jezus manier van geloven? Een hart vol liefde en bereidheid om voor een ander te zoeken naar verlichting van hun sores, hun pijn, hun angst samen met hen onder ogen komen, of genezing zoeken van wat hun het leven in de weg staat. Om deel te kunnen uitmaken van een maatschappij, sociale contacten en gezien worden voor wie je bent? Mens in de eerste plaats, Kind van de Eeuwige, wat we toch uiteindelijk allemaal zijn. Ik spreek tot jullie in Beelden, zegt hij. Op een dag zoel je de beelden niet meer nodig hebben, maar kun je zelf ook helemaal weten. 1 Korinthe 13, nu zien we nog in beslagen ruiten, maar dan zullen we ten volle kennen. Vogels in hun vlucht, die in een boom komen om op de takken te schuilen en zelfs hun nesten bouwen. En rustig, rustig, rustig mogen broeden op de eieren van hun geloof en hoop en liefde. Wij mensen zitten ook zo op ons geloof te broeden. Want het is niet makkelijk om het inzicht in; Hoe Jezus het dan misschien bedoeld heeft, of Het ene moment van zien of voelen dat God heel dichtbij ons is, of het waaien van de Geest die ons inspireren wil, om dit vast te houden. Het volgende moment is het ons vaak alweer ontglipt. Dat geeft vaak ook dat we twijfelen of we wel echt geloven, laat staan er ook nog naar leven, handelen. In de kerk mogen we momentjes, uurtjes, samen beleven waarin we elkaar, onszelf, de tijd gunnen om toch rustig te broeden. En broeden is echt hard werken... jezelf inhouden van impulsieve daden, woorden, gedachten Ieder mens moet zich haasten om te luisteren, maar traag zijn om te spreken, traag ook in het kwaad worden. Want de Vader zelf heeft jullie lief, omdat jullie mij liefhebben en geloven dat ik van God ben gekomen. Je overgeven aan de liefde van de ander, van jezelf en die van de Onnoembare, betekent soms durven stil worden en stilstaan, bidden en na denken, en broeden op gedachten en gevoelens. Dan vind je vast ook de rust om naar de ander te luisteren, niet te snel antwoorden, en niet boos worden. Want we zijn allemaal net zo kwetsbaar als het gaat om onze diepste gevoelens en gedachten, in hetgeen we voor willen bidden. In Jezus Naam, laten we dat voor elkaar durven zijn, een rustplaats als vogels in de bladerkroon van een grote boom, die reikt tot in de Hemel. Amen. Orgelspel Open Ruimte Voorbedenboek en Vredes moment Wij zingen lied 1014 vs. 1 en 4 en 5 Gebeden Voorbeden stil gebed - Nieuwe Onze Vader Collecten Wij zingen lied 221 zo vriendelijk en veilig als het licht

6 Zegenbede In ons hart en in ons huis De zegen van God In ons komen en in ons gaan De vrede van God In ons leven, op onze zoektocht, De liefde van God Bij het einde, nieuw begin De armen van God om ons te ontvangen Thuis te brengen. Iona Abbey Wij zingen lied 415 zegen ons algoede