kocht ringen en ging ook met zijn dieren naar de show. Tekst: Elly Vogelaar Foto s: Aviculture Europa

Transcriptie

1 Tekst: Elly Vogelaar Foto s: Aviculture Europa Na het bezoek aan Willy en Kris Borgers, gingen we gezamenlijk op weg naar Achilles en Jeannine De Reys, twee andere leden van de Belgische Kleindierfokvereniging Willen is Kunnen, die een onvoorstelbare collectie sier-en watervogels huisvesten. Wat een plezier om in hun parkachtige tuin rond te lopen! En hoe mooi komen al deze siervogels tot hun recht in zo n ruime omgeving, met voor elk soort zo natuurlijk mogelijke nest- en schuilmogelijkheden! Vroeger hield men niet zo maar dieren voor de sier, vertelt Achilles, want dat kostte alleen maar geld! Maar hij had altijd al heel veel interesse in de natuur en hield wel konijnen en gedomesticeerde eenden. Op een dag zagen ze in een deftige buurt allerlei prachtige wilde watervogels en van lieverlee hebben ze daar wat van aangeschaft. Eerst ganzen, die konden het gras kort houden. Later kwamen er ook kalkoenen en parelhoenders, want die eten zelfs de netels! Via een vriend kwam hij uiteindelijk in het tentoonstellingswereldje terecht. Hij kocht ringen en ging ook met zijn dieren naar de show. Links: Manegans. Dit zijn eigenlijk geen ganzen, maar eenden! Ze hebben hun naam te danken aan de verlengde nekveren die aan manen doen denken. De manen van de woerd zijn langer dan bij het vrouwtje. Het zijn rustige, tamme en niet al te luidruchtige vogels, die bij voldoende ruimte en uitwijkmogelijkheden samen met andere eendensoorten zoals fluiteenden gehouden kunnen worden. Ze zijn vaker op het land dan in het water, dus een ruime grasveld is onontbeerlijk.

2 Links: Achilles bij een van zijn vele vijvers met eenden. Met de klok mee: Witwangfluiteend, Roodschoudertaling, Carolinaeend, Bahamapijlstaart. Carolina eenden en Mandarijneenden vindt Achilles erg mooi, maar te wild om in een hokje te zetten. Ze zijn nu helaas niet op kleur. Hij had eerst nog veel meer dieren, vertelt hij verder. Ook allerlei soorten vogels, sommigen floten zó hard dat de buren klaagden; ze dachten dat het een mens was die daar steeds maar stond te fluiten! De Brandganzen en Cacklingganzen zijn ook weggedaan vanwege de herrie die ze maakten. En de Hawaiiganzen zijn weg omdat de woerd het vrouwtje kapot maakte. Maar er is nog meer dan genoeg moois over om van te genieten. Onder links: Witte Carolina eenden met jong. Rechts: Carolina eenden met jongen. De woerd is in eclipsrui. Deze foto s zijn gemaakt bij Willie Borgers.

3 Boven: De Roodbekfluiteenden hadden al 5 jaar geen ei gelegd, maar dit jaar hebben ze jongen. Rechts: Gele fluiteenden. Het duurt wel vaker 5 of 6 jaar voordat er nakomelingen komen, maar bij Achilles is alles natuurbroed, al probeert hij van erg schuwe rassen wel eens wat eieren door de Wyandottehen uit te laten broeden, en met succes! Al missen we op deze zomerdag wel wat van de kleurenpracht van de volwassen eenden, het is toch ook heel bijzonder om al dat jonge spul te zien! Rechts boven: Roodhalsganzen met hun jongen. Links: Rossganzen met hun jongen.

4 Willie en Kris Borgers hebben ook Roodhalsganzen (foto links) en Magelhaenganzen (onder). De Magelhaen woerd (met de witte kop) heeft een blind oog, maar heeft met zijn vrouwtje een prachtige leefruimte alles wat zijn hartje begeert. Het paar is nu drie jaar oud en Willie hoopt dat ze volgend jaar jongen krijgen. Boven en rechts: Goudoogjes, zoals Achilles ze noemt. Het zijn Dwergganzen ofwel Goudoogganzen.. en de naam is zéker toepasselijk! De Goudoogjes zijn perfect. Aviornis vroeg hem enige tijd geleden of hij mee wilde doen met een project om deze gansjes weer in het wild uit te zetten. Hij heeft daar aan mee gedaan, maar wel jammer dat hij er later niets meer van gehoord heeft. Achilles kan eigenlijk niet zeggen welke soort hem het liefste is. Sinds hij wegens de vogelpestdreiging veel stukken heeft moeten overdekken met netten, kan hij ook fazanten houden en allerlei wilde duifjes. Fazanten zijn het eerste jaar schuw, zegt hij, maar als ze hier geboren zijn, gaan ze niet meer weg. Ze zouden zelfs proberen weer binnen te komen, als ze ontsnapt zouden zijn, vertelt hij met een lach. De bronsvleugelduifjes zijn ook heel tam; ze blijven rustig zitten als hij de volière in komt. Ze hebben jongen. Eigenlijk heeft alles in de volière jongen, ook de kwartels en de kanaries.

5 Links: Grijskopganzen zijn heel bijzonder. Rechts loopt de Wyandottehen die soms eenden- of ganzenkuikens uitbroedt. En links achter een paar Ross ganzen. Links onder: Achilles en Kris. Onder: Rode Kamhoenders, ook nog wel Bankivahoenders genoemd, heeft Achilles nog niet zo lang. Dit zijn de eerste eigen gefokte jonge dieren. Lees verder in Deel 2. Copyright 2007 Aviculture-Europe. All rights reserved by VBC