Rondom Weckbacher. Annelies Decock en Marrie Mooij, viool Mathilde Vialle, gamba Korneel Bernolet, klavecimbel en artistieke leiding

Transcriptie

1 Rondom Weckbacher Annelies Decock en Marrie Mooij, viool Mathilde Vialle, gamba Korneel Bernolet, klavecimbel en artistieke leiding 27 september 2017

2 Woensdagklanken 2017 In 2017 vieren we 50 jaar samenwerking met het Koninklijk Conservatorium van Antwerpen. Dit jaar staan onze negen Woensdagklankenconcerten dan ook in het teken van die samenwerking. Een klassiek concert op woensdag Al jaren organiseert Museum Vleeshuis op de laatste woensdag van de maand (met uitzondering van juli, augustus en december) een klassiek concert. Jonge, beloftevolle musici en gevestigde waarden brengen naast bekende stukken ook zelden of nooit eerder uitgevoerde muziek. Ze bespelen bij voorkeur de instrumenten die dateren uit de tijd waarin die stukken werden gecomponeerd. De muziekinstrumenten uit de museumcollectie blijven daarbij niet onaangeroerd: het klavecimbel van Joannes Daniel Dulcken (Antwerpen, 1747), de pianoforte van Conrad Graf (Wenen, 1826), het De Backer-orgel (Middelburg, ca. 1750), het Alexandre-harmonium (Parijs, ca. 1860), de Gunther-vleugel (Brussel, 1903) en de Kadel-tafelpiano (Brussel, ca. 1840). Onze andere instrumenten zijn niet meer bespeelbaar: het gaat immers om oude, fragiele exemplaren die we zo goed mogelijk willen bewaren. Samenwerking met het Koninklijk Conservatorium In december 1966 tekenden Museum Vleeshuis en het Koninklijk Conservatorium van Antwerpen een overeenkomst voor de permanente bruikleen van de collectie historische instrumenten uit het conservatorium. In 1967 werden stukken uit de collectie voor het eerst in het Vleeshuis aan het publiek getoond. Met de Woensdagklanken van 2017 willen we die 50 jaar samenwerking en bruikleen graag vieren! Alle musici zijn dan ook verbonden aan het conservatorium, hetzij als docent, hetzij als (oud)-student.

3 Programma 'Rondom Weckbacher' Lorenzo Weckbacher: Quartetto II in A Franz Joseph Haydn ( ): Concerto in C Joseph Aloys Schmittbauer ( ): Sixième Quatuor in F Carl Philipp Emmanuel Bach ( ): Württembergische Sonate I in a Franz Joseph Haydn ( ): Concertino in G Georg Philip Telemann ( ): 1ere Suite in G Lorenzo Weckbacher: Quartetto VII in G Tussen de stukken door geeft dirigent Korneel Bernolet meer uitleg over de muziek en de componisten. Korneel bespeelt zijn eigen klavecimbel: een replica naar Jean-Henri Hemsch 1736 door Augusto Bonza 2011.

4 De muzikanten Dirigent-klavecinist Korneel Bernolet was Belgische Jonge muzikant van het jaar 2014 en wordt door de internationale pers omschreven als een ongelofelijk getalenteerde uitvoerder, met een feilloze beheersing van het klavier, een virtuoos musicus pur sang en één van Europa s topklavecimbelspecialisten. Als klavecinist, chef-de-chant en assistent-dirigent werkt hij bij Les Talens Lyriques (Christophe Rousset) aan de grote operahuizen; daarnaast is hij vaste assistent-dirigent van Jos van Immerseel bij Anima Eterna Brugge en speelt hij bij La Petite Bande (Sigiswald Kuijken), Scherzi Musicali (Nicolas Achten), BachPlus (Bart Naessens), Transports Publics (Thomas Baeté), Il Gardellino Zijn cd s als solist en met zijn ensemble (met werk van Balbastre, Weckbacher en Rameau) werden lovend onthaald in de internationale pers. Korneel studeerde bij Paul Clement, Ewald Demeyere, Gustav Leonhardt en Christophe Rousset, en treedt op als solist, continuïst of dirigent in de Benelux, gans West-Europa, Macedonië, Mexico en Zuid-Korea. Hij doceert klavecimbel aan het Koninklijk Conservatorium van Antwerpen en de International Opera Academy Gent, naast zijn freelance activiteiten als opname-ingenieur en opname-editor.

5 Met Apotheosis tracht hij muziek van barok tot romantiek op een historisch verantwoorde wijze te recreëren. Centraal hierin staat de dynamiek van de uitvoering, met name om de historische muziek zo actueel mogelijk te laten klinken in onze 21e eeuw. Niet alleen musicologisch onderzoek, maar vooral muzikaal experiment vormt daarbij het belangrijkste vertrekpunt. Het ensemble is een variërend collectief, gaande van kamermuziek over vocale soli tot een volwaardig orkest op historisch instrumentarium in muziek van de 17e tot de 20e eeuw. Annelies Decock studeerde moderne viool aan het Koninklijk Conservatorium te Antwerpen, waar zij afstudeerde in de klas van Johannes Leertouwer. Na deze opleiding trok zij naar het Canadese Vancouver om haar studies verder te zetten bij Marc Destrubé, die haar zowel moderne viool als barokviool onderwees aan de University of British Columbia. Daar behaalde ze in 2004 een Master s Degree. Terug in België werd zij in september 2004 student van Sigiswald Kuijken aan het Koninklijk Conservatorium te Brussel, waar haar de prijs Ingeborg Köberle voor meest verdienstelijk student werd toegekend. Ze studeerde af in 2007 met het hoogste resultaat ooit toegekend in de klas barokviool en is sindsdien een veelgevraagd muzikante in orkesten en ensembles zoals La Petite Bande, Ricercar Consort, Bach Concentus, Anima Eterna, Il Gardellino, Huelgas, Elbipolis, Capriola di Goia en vele andere. Ze heeft meegewerkt aan talloze cd-opnames.

6 In september 2010 was zij te gast in het Klarafestival te Brussel met een soloprogramma in samenwerking met klavecinist Bart Naessens. Ze is eerste violiste van het Quatuor Dialogues. In de zomer van 2013 was zij te gast in de BBC Proms- reeks in Londen met het Huelgas Ensemble. In juli 2014 nam zij een cd op met kamermuziek van Anthony Poole, met Transport Publique o.l.v. Thomas Baeté en ze deed ook een opname van Vlaamse kamermuziek met het ensemble Apotheosis, o.l.v. Korneel Bernolet. Samen met haar echtgenoot heeft ze het barokensemble Arcus Coloratus opgericht. Ze geeft privéonderricht in viool en barokviool en heeft onlangs de webshop Miss A & Mister J opgestart die o.a. zelfgemaakte instrumentenhoezen en babykleren aanbiedt. Marrie Mooij, geboren te Middelburg, Nederland, studeerde viool in de Jong Talent klas aan het Koninklijk Conservatorium te Den Haag. Gedurende die jaren maakt ze kennis met de Oude Muziek beweging en de historische uitvoeringspraktijk. Haar interesse hiervoor bracht haar naar Brussel waar ze in 2007 barokviool studies aanvatte, eerst bij Sigiswald en Sara Kuijken en vanaf september 2009 bij François Fernandez. In juni 2012 behaalde zij haar Master of Arts in de muziek met grote onderscheiding. Ook ontving zij de Ingeborg Köberle prijs, een onderscheiding die jaarlijks wordt uitgereikt door het conservatorium van Brussel aan de twee meest verdienstelijke studenten. Tijdens haar studiejaren volgde zij vele Masterclasses, onder andere bij Ryo Terakado, Mira Glodeanu, Amandine Beyer en Alessandro Moccia. Zij treedt

7 regelmatig op met verschillende orkesten in België en Nederland zoals Les Muffatti, La Petite Bande, Ricercar Consort, Concerto Barocco en De Swaen. Met haar eigen, in 2009 opgericht, ensemble Motus Animae heeft zij veel concerten gegeven in Duitsland, Nederland en België. Op het Festival Oude Muziek Utrecht en het Musica Antiqua festival Brugge speelde het ensemble in 2011 en 2012 op het podium voor fringe concerten. In februari 2013, heeft Motus Animae een cd opgenomen met 17de en 18de eeuwse muziek uit München. Mathilde Vialle begon op 5 jarige leeftijd pianolessen te volgen, maar vanaf de leeftijd van 8 jaar studeerde ze viola da gamba, achtereenvolgens te Bordeaux, Poitiers en Lyon. Haar masterdiploma behaalde zij aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag, met onderscheiding. Ze is stichtend lid van het ensemble Les Festes d Euterpe en ze maakte achtereenvolgens deel uit van verschillende formaties in Frankrijk, België en Nederland: Ricercar Consort, Correspondences, Animaccordo, Diabolus in Musica, Capriola di Goia, La Main Harmonique, Les Timbres en Amsterdam Baroque Orchestra. Mathilde werkt ook regelmatig samen met de violiste Alice Julien-Laferrière, met wie ze zowel in duo als in een groter gezelschap Artifices optreedt. Met de klaveciniste Sungyun Cho geeft ze concerten rond de sonates van Bach voor viola da gamba en klavecimbel. Ze maakte deel uit van verschillende ensembles en kamerorkesten tijdens tal van festivals in Frankrijk, België, Nederland, Duitsland, Italië, Schotland en Zuid-Korea. Ze behaalde als soliste ook verschillende prijzen op prestigieuze internationale wedstrijden.

8 De componist Met dit concert plaatst Korneel Bernolet de onbekende 18 de eeuwse componist Lorenzo Weckbacher tussen diens meer bekende tijdgenoten Joseph Aloys Schmittbauer, Franz Joseph Haydn, Carl Philipp Emmanuel Bach en Georg Philip Telemann. Onlangs verscheen immers de world premiere recording van zeven Quartetti voor cembalo principale, twee violen en bas van de componist Lorenzo Weckbacher. Deze klavierkwartetten staan in een bundel manuscripten (370 pagina s) die in 2010 in de Antwerpse Conservatoriumbibliotheek werd gevonden. De bundel, met fraaie kaft, bevat 16 composities van ene Lorenzo Weckbacher, die in de partituur geïdentificeerd wordt als maître de chapelle de sa Majesté le Roi de Prusse. Onderzoek door Jan Dewilde en Korneel Bernolet leverde nauwelijks verdere informatie over de onbekende Weckbacher op. Niemand weet waar de man vandaan kwam, of waar hij werkte, maar zijn muziek spreekt voor zich. Het is een mengeling van Johann Christoph Bach, Haydn en de vroege Mozart, zo galant dat je vanzelf op de tippen van je tenen gaat lopen. Uit De Standaard van 23 augustus 2017 : Inhoudelijk is Weckbacher zeker geen hoogvlieger. Maar tegelijk barst zijn muziek van de ontwapenende details, die je toch voor hem innemen. De strijkers ontbreekt het op deze opname bij momenten aan eensgezindheid en af en toe klinken ze alsof iemand hen een neusknijper heeft opgezet. Maar dé revelatie van dit schijfje is toch wel het exquise klavecimbelspel van Bernolet zelf: parelend en verfijnd nestelt het zich vol goesting in Weckbachers vele loopjes en galante frutsels. Dit vraagt om meer. Deze muziek is sowieso een aanwinst van het repertoire. Binnenkort worden ook de partituren gepubliceerd.