4e monitoringverslag van het CvdR over Europa 2020 oktober samenvatting

Transcriptie

1 4e monitoringverslag van het CvdR over Europa 2020 oktober samenvatting NL

2 - 1 - NOTA VOOR DE LEDEN VAN HET BUREAU VAN HET COMITÉ VAN DE REGIO'S 148 e VERGADERING VAN HET BUREAU VAN HET COMITÉ VAN DE REGIO'S 7 OKTOBER 2013 Punt 9a) 4 e Monitoringverslag van het CvdR over Europa Samenvatting - Samenvatting Voor het vierde opeenvolgende jaar wordt verslag uitgebracht over de resultaten van de monitoringactiviteiten van het Comité van de betrekking tot de uitvoering van de Europa 2020-strategie van de EU voor slimme, duurzame en inclusieve groei. Geen groei, hoge werkloosheid en grotere verschillen tussen regio's: het is nog altijd crisis In de twaalf maanden voorafgaand aan september 2013 werd de economische en sociale situatie van de EU nog steeds gekenmerkt door afwezigheid van groei en uitzonderlijk hoge werkloosheid. In het tweede kwartaal van het jaar deden zich weliswaar enkele zwakke tekenen van herstel voor, maar die vertaalden zich niet in zichtbare verbeteringen van de situatie op de arbeidsmarkt. Zoals blijkt uit de meest recente statistieken 1, heeft de economische crisis niet alle regio's even zwaar getroffen, hetgeen de bestaande verschillen nog heeft verscherpt. Zoals aangegeven in het laatste Cohesieverslag van de Europese Commissie 2, heeft de crisis het proces van convergentie van de regionale bbp's per hoofd van de bevolking in de EU een halt toegeroepen, de kloof tussen regio's op het gebied van werkloosheid vergroot en het boeken van vooruitgang op het gebied van de Europa 2020-doelstellingen voor veel regio's een stuk lastiger gemaakt. In de volgende tabellen wordt aan de hand van de indicator voor regionale vooruitgang (RPI, regional progress indicator) aangegeven hoeveel NUTS 2-regio's een opwaartse, stagnerende of neerwaartse te zien geven voor wat de Europa 2020-doelvariabelen betreft; tevens wordt, voor zover mogelijk, het keerpunt in de crisis aangeduid Zie afdeling 5 van dit verslag. Achtste voortgangsverslag over economische, sociale en territoriale samenhang, Europese Commissie, 26 juni 2013, COM(2013)463. Het startjaar is 2000; het eindjaar varieert per variabele en per regio. De details van het recentste jaar (MRYA, most recent year available) voor elke variabele zijn te vinden in het verslag. Zie tevens figuur 14.

3 - 2 - Europa 2020-doelvariabelen, regionale s vóór de crisis (gebaseerd op de RPI) Indicator (met EU-doel) opwaartse stagnerende (voor de crisis) neerwaartse Regio's zonder Werkgelegenheidsgraad van 75% onder jarigen Aantal afgestudeerden 85 35% % 7 3% % 30 13% 6 3% 40 Max. 10% voortijdige schoolverlaters % 47 25% 31 16% 81 3% van bbp voor O&Ouitgaven 74 49% 40 27% 36 24% miljoen minder mensen bedreigd met armoede en sociale uitsluiting** 65 63% 16 15% 23 22% 168 * Trends worden vastgesteld door het verschil tussen het start- en eindjaar te beoordelen; een is positief of negatief als de gemiddelde jaarlijkse verandering in absolute termen meer dan 1 % bedraagt. Als de verandering in absolute termen tussen 0% en 1% ligt, wordt ervan uitgegaan dat zich geen significante wijzigingen hebben voorgedaan (= stagnatie). ** Laatste in de tabel, wegens beperkte beschikbaarheid van, berekend op basis van de voor Europa 2020-doelvariabelen, regionale s na de crisis (gebaseerd op de RPI) Indicator (met EU-doel) opwaartse stagnerende neerwaartse Regio's zonder Werkgelegenheidsgraad van 75% onder jarigen Aantal afgestudeerden 17 7% % 67 26% % 16 6% 0 0% 21 Max. 10% voortijdige schoolverlaters % 39 16% 39 16% 33 3% van bbp voor O&Ouitgaven 68 69% 11 11% 20 20% miljoen minder mensen bedreigd met armoede en sociale uitsluiting** 35 30% 25 21% 58 49% 154 * Trends worden vastgesteld door het verschil tussen het start- en eindjaar te beoordelen; een is positief of negatief als de gemiddelde jaarlijkse verandering in absolute termen meer dan 1 % bedraagt. Als de verandering in absolute termen tussen 0% en 1% ligt, wordt ervan uitgegaan dat zich geen significante wijzigingen hebben voorgedaan (= stagnatie). ** Laatste in de tabel, wegens beperkte beschikbaarheid van, berekend op basis van de voor

4 - 3 - Uit deze cijfers blijkt dat de crisis funest is geweest voor de werkgelegenheid en, zoals verwacht, de armoede in veel regio's heeft vergroot; daardoor zijn de reeds bestaande verschillen tussen regio's nog toegenomen. Na 2007 geven meer regio's een opwaartse te zien voor wat betreft voortijdige schoolverlaters en mensen met een hogeronderwijsdiploma (30-34 jaar), zowel in percentages als in absolute cijfers; deze verschijnselen staan immers deels los van de economische ontwikkelingen op korte termijn. Voor slechts de helft van de NUTS 2-regio's zijn voor O&O-uitgaven bekend. De verbeteringen die zich in een toenemend aantal regio's hebben voorgedaan, moeten echter met de nodige omzichtigheid worden geïnterpreteerd omdat zij gebaseerd zijn op uit de jaren voordat het begrotingsconsolidatiebeleid in de meeste EU-regio's een streep haalde door de eerder geleverde inspanningen. Dit resultaat komt niet als een verrassing. Elke EU-regio heeft zijn eigen, specifieke sociaaleconomische profiel en institutionele capaciteit, die van invloed zijn op de mate waarin de regio bestand is tegen crises en groeipotentieel heeft. De verschillen in groei en werkgelegenheid tussen regio's kunnen zelfs groter zijn dan die tussen groepen landen met hetzelfde gemiddelde ontwikkelingspeil. Het gebrek aan een territoriale dimensie staat het succes van Europa 2020 in de weg Meer dan drie jaar na de start lijkt de Europa 2020-strategie nog geen kennis te hebben genomen van deze territoriale verschillen. Het gebrek aan wat het Comité van de Regio's de territoriale dimensie van Europa 2020 noemt is zichtbaar op zowel Europees als nationaal niveau. Dit maakt het voor diverse regio's en steden lastig om, met behulp van de structuurfondsen en soms ook aan de hand van heuse "regionale Europa 2020-strategieën", vooruitgang te boeken in de richting van de Europa doelstellingen. Op Europees niveau zijn de sociaaleconomische, territoriale verschillen tot dusver nog niet meegenomen in de jaarlijkse groeianalyses. Bovendien was het voor de jaarlijkse groeianalyse nooit nodig dat de lidstaten hun nationale Europa 2020-doelstellingen zouden uitsplitsen naar regio. Anderzijds namen de lidstaten niet het initiatief om Europa 2020-doelstellingen op regionaal niveau vast te stellen. Alle regio's in een land worden dus geacht dezelfde nationale doelstellingen (O&O, energieefficiëntie, participatiegraad, hoger onderwijs, enz.) als referentiepunt te nemen, ondanks het feit dat er voldoende bewijs is van relevante groeiverschillen tussen landen en verschillen in institutionele capaciteit. Het is dan ook niet verwonderlijk dat slechts iets meer dan de helft van de lokale en regionale overheden die door het Europa 2020-monitoringplatform zijn ondervraagd, hun nationale doelstellingen als toepasselijk bestempelen. En nog minder verwonderlijk is het dat veel regio's de nationale doelstellingen bij lange na niet halen of geen zichtbare vooruitgang boeken, terwijl die doelen voor anderen weinig ambitieus bleken te zijn.

5 - 4 - Lokale en regionale overheden worden betrokken bij de uitvoering van Europa 2020, maar veel minder bij het ontwerp en de governance ervan Het gebrek aan een territoriale dimensie is ook duidelijk bij de governance van Europa 2020 en bij het Europese Semester, het kader voor de afstemming van het economisch beleid van de lidstaten aan de hand van EU-richtsnoeren voor structuur- en begrotingsbeleid 4. In de landenspecifieke aanbevelingen voor 2013, een van de belangrijkste instrumenten voor de EUcoördinatie van het nationale beleid, kwam het decentrale bestuursniveau er wederom bekaaid vanaf, ondanks: de bestaande bevoegdheidsverdeling binnen elke lidstaat; de ruime bevoegdheden die de lokale en regionale overheden hebben in sommige landen en op de meeste beleidsterreinen van Europa 2020; het sterke activisme van het lokale bestuur, ondanks zijn huidige benarde begrotingssituatie. Bovendien werd in de landenspecifieke aanbevelingen de kans gemist om de lidstaten ertoe aan te moedigen om bij de uitvoering van de Europa 2020-strategie op ruime schaal gebruik te maken van het partnerschapsbeginsel en de instrumenten voor multilevel governance. Op nationaal niveau wordt de rol van de lokale en regionale overheden in 27 van de 28 nationale hervormingsprogramma's voor 2013 erkend; die erkenning geldt echter meer de bijdrage die zij leveren aan de uitvoering van de strategie dan hun aandeel in het opstellen en controleren van het beleid dat de Europa 2020-doelstellingen moet helpen verwezenlijken. En in slechts 11 nationale hervormingsprogramma's wordt vermeld of rekening is gehouden met de input van de lokale en regionale overheden. Dit blijkt uit het antwoord dat hierop het vaakst werd gegeven door de respondenten en naar aanleiding waarvan kan worden geconcludeerd dat zij hooguit werden geraadpleegd. Bovendien zegt slechts één tot twee derde van de respondenten tevreden te zijn met de wijze waarop in de definitieve versie van de nationale hervormingsprogramma's rekening is gehouden met hun opmerkingen. In slechts negen nationale hervormingsprogramma's werden enkele voorbeelden (minder dan in 2012) genoemd van multilevel governance; een daarvan was het territoriale pact. Op sommige beleidsterreinen zijn weliswaar geen officiële afspraken over multilevel governance gemaakt, maar is sprake van partnerschappen tussen verschillende bestuursniveaus. Zo wordt in 21 van de 2013 nationale hervormingsprogramma's verwezen naar partnerschappen voor het bestrijden van werkloosheid en het bevorderen van nieuwe werkgelegenheid, ondernemerschap, permanente educatie en bijscholing. 4 De twee belangrijkste documenten die, met het oog op het Europees Semester, een kort overzicht bevatten van de beleidsplannen van een land, zijn de nationale hervormingsprogramma's (structuurbeleid om aan de Europa 2020-doelstellingen te voldoen) en de stabiliteits- en convergentieprogramma's (begrotingsbeleid om aan het stabiliteits- en groeipact te voldoen).

6 - 5 - Voor het derde achtereenvolgende jaar heeft het CvdR de nationale hervormingsprogramma's gerangschikt naar hoeveel aandacht zij besteden aan de rol van de lokale en regionale overheden bij de uitvoering van de Europa 2020-strategie 5. In totaal 14 lidstaten hebben hun score voor 2013 verbeterd ten opzichte van de twee voorgaande jaren. Maar niet alle landen hebben gehoor gegeven aan het in januari 2013 door de secretaris-generaal van de Commissie gedane verzoek om verslag uit te brengen over de betrokkenheid van de lokale en regionale overheden 6. De partnerschapsovereenkomsten, waarover momenteel wordt onderhandeld tussen de lidstaten en de Europese Commissie, zijn eveneens een belangrijke test voor de governance van Europa Het gemeenschappelijk strategisch kader voor de structuurfondsen wordt op nationaal niveau uitgevoerd via de partnerschapsovereenkomsten en heeft als belangrijkste functie bij te dragen tot de Europa 2020-doelstellingen. Bovendien is er een EU-gedragscode opgesteld voor de betrokkenheid van alle belanghebbenden bij de voorbereiding van de partnerschapsovereenkomsten. Op basis hiervan heeft het CvdR erop aangedrongen dat de voorbereiding van de partnerschapsovereenkomsten wordt aangegrepen als een kans om alle beleidsmaatregelen in verband met Europa 2020 op meerdere bestuursniveaus te coördineren. Uit een korte rondvraag die het CvdR in de afgelopen maanden heeft gehouden is gebleken dat de lokale en regionale overheden wederom betwijfelen of hun input wel in aanmerking is genomen. Positief is wel dat een duidelijke meerderheid heeft verklaard dat zij bij de voorbereiding van de partnerschapsovereenkomsten zijn betrokken. Het feit dat de lokale en regionale overheden niet als partners zijn betrokken bij de voorbereiding van hun nationale hervormingsprogramma's (gemiddeld werd een derde tot de helft van hen min of meer geraadpleegd) komt tot uiting in de antwoorden van de respondenten, die in meer dan 50 gevallen vinden dat de nationale doelen aansluiten bij hun specifieke territoriale situatie. En één tot twee derde van de respondenten (naar gelang van de verschillende beleidsterreinen) is tevreden met de specifieke beleidsmaatregelen of programma's van elke nationaal hervormingsprogramma voor wat betreft de mate waarin zij voldoen aan de reële behoeften van lokale gemeenschappen. Lokale en regionale overheden zijn actief op de meeste beleidsgebieden van de Europa strategie Over het geheel genomen zijn de lokale en regionale overheden van de EU actief op de meeste beleidsgebieden van de Europa 2020-strategie, in weerwil van de hierboven uiteengezette moeilijkheden. Het CvdR 7 komt tot twee constateringen n.a.v. meerdere in het veld aangetroffen voorbeelden van lokale projecten die op de doelstellingen van de Europa 2020-strategie zijn afgestemd of die daardoor zelfs rechtstreeks zijn geïnspireerd Deze rangschikking is gebaseerd op de som van de scores die nationale hervormingsprogramma's behalen op elk onderdeel van een evaluatie. Zie deel 5.1. Op 14 januari 2013 verzocht de secretaris-generaal de lidstaten in een toelichting om "aan te geven hoe de regionale en lokale overheden (...) zijn betrokken bij de voorbereiding van de nationale hervormingsprogramma's en de tenuitvoerlegging van eerdere richtsnoeren en toezeggingen". Voor een volledige lijst van voorbeelden kijk op: Practices.aspx

7 - 6 - De eerste constatering is dat sommige projecten weliswaar los van de Europa 2020-strategie zijn opgezet, maar dat van andere projecten is toegegeven dat de Europa 2020-strategie en zijn vlaggenschipinitiatieven een stimulans waren om ambitieuzere doelen na te streven. Dit geldt vooral voor beleidsgebieden waar de huidige machtsverhoudingen en verdeling van de bevoegdheden de lokale en regionale overheden meer armslag geven, zoals "Een agenda voor nieuwe vaardigheden en banen", het "Europees platform tegen sociale uitsluiting" en "Jeugd in beweging". In het algemeen staat de overgrote meerderheid van de lokale en regionale overheden achter de doelstellingen en acties van de vlaggenschipinitiatieven. Uit de voorbeelden en geslaagde methoden die bij de monitoring door het CvdR naar voren zijn gekomen, blijkt dat de lokale en regionale overheden meer dan eens samenwerken met andere bestuurlijke overheden, zowel in verticale partnerschappen (met nationale overheden) als in horizontale partnerschappen (met andere belanghebbenden, zoals organisaties zonder winstbejag en ondernemingen). De tweede constatering is minder gunstig: slechts in een gering aantal gevallen is incidenteel gebruik gemaakt van een instrument van meerlagig bestuur - en slecht twee keer is daarbij de uitdrukking "territoriale pacten" gebezigd. Kennelijk zijn de lokale en regionale overheden niet zo ver gegaan dat zij de Europa 2020-strategie hebben aangegrepen om de proef op de som te nemen van innoverende coördinatie en methoden om de diverse bestuurslagen met de daaraan gerelateerde structuren van meerlagig bestuur te integreren. In weerwil van de prominente rol van de structuurfondsen is er nog steeds niet genoeg geld voor de Europa 2020-strategie De meeste lokale en regionale overheden die aan de onderzoeken hebben deelgenomen, verklaren zonder omhaal dat zij over onvoldoende middelen beschikken om de Europa 2020-strategie naar behoren toe te passen. De oorzaken daarvan liggen in de economische crisis en de daaruit voortvloeiende noodzaak om de kortetermijngevolgen voor de samenleving te ondervangen, maar ook in de aanhoudende bezuinigingen om de begroting te consolideren zonder dat de economie aantrekt. Commissievoorzitter Barroso heeft in zijn toespraak over de toestand van de Unie op 11 september opgemerkt dat de structuurfondsen dikwijls de enige bron waren waaruit kon worden geput om op regionaal niveau groei en werkgelegenheidsbeleid te financieren. Dat de structuurfondsen fungeren als instrumenten om aan de Europa 2020-strategie gerelateerde projecten te financieren, werd aangegeven door de meeste respondenten, hoe complex de administratieve formaliteiten voor die fondsen ook zijn. Op sommige (beleids)gebieden vormden de structuurfondsen de voornaamste en onontbeerlijke bronnen van middelen om projecten van de grond te krijgen. Dit gold voor het 8 Kijk voor de toespraak over de toestand van de Unie door José Manuel Durão Barroso op:

8 - 7 - Europees Sociaal Fonds, bijvoorbeeld in lidstaten uit Oost- en Midden-Europa en in sommige verafgelegen regio's van de EU. Het is dan ook enigszins verrassend dat de lokale en regionale overheden uitkijken naar het begin van de nieuwe programmeringsperiode De nieuwe aanpak, te weten die van het Gemeenschappelijk Strategisch Kader dat wordt uitgevoerd middels partnerschapsovereenkomsten tussen de Commissie en de lidstaten, biedt hoop op meer focus, vereenvoudiging en synergiewerking. Dat neemt niet weg dat de lokale en regionale overheden worden geconfronteerd met een tekort aan middelen voor de toepassing van de Europa 2020-strategie. Als gevolg daarvan moesten zij hun projecten voor een deel uitstellen en middelen onttrekken aan het soort investeringen dat nodig is om voor de lange termijn groei op gang te brengen, zoals investeringen in digitale infrastructuur en diensten. Met die groei moet het hoofd worden geboden aan de toenemende werkloosheid en armoede. Herbezinning op de Europa 2020-strategie Uit de proefondervindelijk verkregen bewijzen die bij de voorbereiding van dit verslag zijn vergaard, blijkt dat de Europa 2020-strategie niet aan de verwachtingen voldoet. Zo krijgen de lokale en regionale overheden van de EU door deze strategie niet de steun die zij nodig hebben om de economische crisis het hoofd te bieden, ook al wordt wel gezorgd voor slimme, duurzame en inclusieve groei voor de lange termijn. Ook is de Europa 2020-strategie niet bevorderlijk voor meerlagig bestuur als middel om structurele hervormingen door te voeren en onder beheer te houden. Uiteraard is de economische crisis hier niet vreemd aan: de verwezenlijking van de doelstellingen van de Europa 2020-strategie is daardoor alleen maar moeilijker geworden. Toch wordt in dit verslag de conclusie getrokken dat de Europa 2020-strategie geen drijvende kracht is geweest achter structurele hervormingen en dat er behoefte is aan een grondige herbezinning. De verklaringen hiervoor zijn dat: de Europa 2020-strategie geen territoriale dimensie heeft en dat in deze strategie wordt voorbijgegaan aan de territoriale verscheidenheid van de EU. Als die territoriale verscheidenheid wel in aanmerking wordt genomen, dan moeten de doelstellingen en streefcijfers op een flexibele manier worden gespreid. Tot nog toe werden nationale hervormingsprogramma's meestal door de nationale regeringen opgesteld: door een gebrek aan coördinatie en integratie van beleid dat op verschillende bestuursniveaus wordt gevoerd, waren de doelen die voor die hervormingsprogramma's werd gesteld - hoe kon het ook anders - niet ambitieus genoeg. In plaats daarvan zouden de streefcijfers van de Europa strategie moeten worden gedifferentieerd naargelang van de regio (en dan niet alleen regio's binnen één land). Het baart het CvdR zorg dat het, vanwege het gebrek aan, zo goed als onmogelijk is om nu al zelfs maar te monitoren welke vooruitgang er in de de Europa 2020-strategie is geboekt. Het is hoog tijd voor de regio's en steden van de EU dat de regionale statistieken worden uitgebreid en geactualiseerd.

9 - 8 - de governance van de Europa 2020-strategie te wensen overlaat. Dit euvel moet worden verholpen doordat wordt overgeschakeld op het beginsel van partnerschappen tussen verschillende bestuursniveaus. De Europa 2020-strategie moet op grond van de vigerende machtsverhoudingen en verdeling van de bevoegdheden in iedere lidstaat op een nieuwe leest worden geschoeid: voortaan moet in alle lidstaten worden gewerkt volgens de benadering van meerlagig bestuur. Een dergelijke benadering zou moeten inhouden dat: a) de termijnen voor beleidsprogramma's voor alle bestuursniveaus worden gelijkgetrokken: dan kan alle mogelijke synergiewerking worden benut, wat leidt tot een doeltreffendere benutting van overheidsgeld (die aanpak is in lijn met de lopende besprekingen bij de OESO over beginselen voor een betere besteding van overheidsgeld) en dat (b) alle bestuursniveaus zelf - door te onderhandelen met andere relevante bestuursniveuas - hun eigen streefcijfers mogen vastleggen. Het gebruik van contractuele instrumenten, zoals territoriale pacten, dient over de hele linie te worden aangemoedigd. Om ervoor te zorgen dat de van de Europa 2020-strategie verwachte resultaten vóór 2020 kunnen worden behaald, is van belang dat de huidige abstracte benadering van bovenaf wordt vervangen door een aanpak van meerlagig bestuur, waarbij wordt uitgegaan van de rol en mogelijke bijdrage van de steden en regio's in de EU. Daarbij moet het mogelijk blijven dat sommige beleidsvraagstukken wel van bovenaf worden geregeld, als en wanneer dat noodzakelijk blijkt. Daarmee wordt ook een antwoord gegeven op de groeiende zorg over de hercentralisering van governance in de EU en van de Economische en Monetaire Unie, waarmee - onder de vlag van stabiliteit - tijdens de huidige economische en begrotingscrisis is begonnen. Steden en regio's staan dichter bij de burgers. Daarom zou grotere betrokkenheid van steden en regio's bij de economische governance in de EU tot gevolg hebben dat die governance meer democratische legitimiteit krijgt en verantwoordingsplichtig wordt; het budget voor de Europa 2020-strategie ontoereikend is. Los van het begrip dat voor de noodzaak van begrotingsconsolidatie kan worden opgebracht, moeten de middelen die voor de doelstellingen van de Europa 2020-strategie worden uitgetrokken, op het peil worden gebracht van de benodigde overheidsinvesteringen in infrastructuur, onderwijs, onderzoek en innovatie, groene aanbestedingen, steun voor kleine en middelgrote ondernemingen, sociale integratie en bestrijding van armoede. In het nieuwe MFK worden de doelstellingen van de Europa 2020-strategie terecht aangemerkt als prioriteiten voor het cohesiebeleid, ook al worden daarin onvoldoende middelen vrijgemaakt voor de financiering van desbetreffend EU-beleid. Overigens maakt de begroting van de EU maar een klein deel uit (circa 2%) van alle overheidsuitgaven in de EU. Tot op heden was er bij de nationale, regionale en lokale overheden echter onvoldoende geld voor een ambitieuze strategie: de lokale en regionale respondenten van het onderzoek van het CvdR melden over onvoldoende middelen te beschikken om de investeringen te financieren die nodig zijn op de desbetreffende beleidsgebieden. Zoals hierboven al aangegeven, leidt meerlagig bestuur tot meer synergiewerking tussen overheidsbegrotingen waardoor overheidsuitgaven doeltreffender worden en kwalitatief worden verbeterd.

10 - 9 - De tussentijdse herziening van de Europa 2020-strategie Het CvdR staat niet alleen in zijn overtuiging dat de Europa 2020-strategie, met het oog op de nieuwe mandaatsperiode van de EU ( ), aan een herbezinning toe is. De Europese Raad heeft tijdens zijn voorjaarstop van maart 2013 zijn voornemen aangekondigd om, in het vooruitzicht van de herziening van de Europa 2020-strategie in 2014, een reeks thematische bijeenkomsten te houden. Commissievoorzitter Barroso stelt in een op 11 september 2013 gedateerde brief aan de voorzitter van het Europees Parlement, Martin Schulz, over het werkprogramma van de Commissie voor 2014 dat de Commissie ook gaat nadenken over de ervaring die tot dusver met de Europa 2020-strategie is opgedaan: "We gaan overwegen of er behoefte is aan aanpassingen als stimulans voor de hervormingen die nodig zijn met het oog op snellere groei en meer banen". Het CvdR werkt nu al sinds december 2012 aan beoordelingen van de vlaggenschipinitiatieven van de Europa 2020-strategie. Daartoe heeft het een aantal enquêtes gehouden en voorbeelden van geslaagde methoden vergaard, die zijn gebruikt voor een reeks thematische conferenties. Ter onderbouwing van de Politieke Verklaring over de toekomst van de Europa 2020-strategie zal een brede raadpleging van de steden en regio's van de EU worden georganiseerd en zal er in het tweede halfjaar van 2013 een reeks workshops worden gehouden. Die Politieke Verklaring moet op 7 maart 2014 in Athene door het bureau worden goedgekeurd en de volgende dag officieel worden voorgelegd aan de Top van Europese Steden en Regio's. Deze verklaring waarbij een verslag met een tussentijdse beoordeling zal worden gevoegd, zal op de agenda worden gezet van de voorjaarstop van de Europese Raad in 2014 en zal later in 2014 worden voorgelegd aan het nieuwe Europees Parlement en de nieuwe Commissie. Kijk voor de volledige tekst van het verslag en een vertaling in 23 voertalen van de EU van de samenvatting ervan op: