Zeeculenta 20 e jaargang maart 2011

Transcriptie

1

2

3 COLOFON "Zeeculenta" is het afdelingsnieuws van de afdeling Zeeland van de Nederlands-Belgische Vereniging van liefhebbers van cactussen en andere vetplanten, SUCCULENTA. Opgericht 12 maart De afdeling Zeeland komt maandelijks bijeen op de laatste vrijdag van de maand (met uitzondering van de maanden juli en december). Plaats : De Stenge, Heinkenszand. Aanvang : uur. De afdelingscontributie bedraagt 12,-- per jaar. Gironummer t.n.v. Succulenta Zeeland te Middelburg. BESTUUR: Piet van de Vrede voorzitter Secretariaat: Sandra van Offenbeek secretaris Sandra van Offenbeek Ria Uytdewilligen penningmeester Schoolstraat 26 Kees de Bonte bestuurslid 4417 AB Hansweert Bea van IJzendoorn PR-functionaris Tel.: cactus.sandra@zeelandnet.nl REDACTIE: Redactie: Tonnie de Rijke hoofdredacteur Tonnie de Rijke Piet van de Vrede redactielid Noordweg 444 Bertus Spee redactielid 4333 KL MIDDELBURG Tel.: thonderi@hetnet.nl Drukwerk : Offsetdrukkerij GetokA v.o.f., Kapelle. TE KOOP: cactusmeststof, bims, etiketten, watervaste pennen en andere benodigdheden voor onze hobby. Belangstellenden kunnen contact opnemen met Han Mesu ( ). Agenda afdeling Zeeland maart 2011 Maandelijkse bijeenkomst; Lezing door Evert Smienk over Brazilië (deel 2). 29 april 2011 Maandelijkse bijeenkomst; Argentinië deel 4 door Tonnie de Rijke. 27 mei 2011 Maandelijkse bijeenkomst; Lezing van Ludwig Bercht over Zuid- Amerikaanse planten in het algemeen. 24 juni 2011 Maandelijkse bijeenkomst ergens op locatie. Alles staat nog open, er zijn nog geen voorkeuren of suggesties gedaan. 26 augustus 2011 Maandelijkse bijeenkomst; Programma nog niet bekend. 30 september 2011 Maandelijkse bijeenkomst; Programma nog niet bekend. 28 oktober 2011 Maandelijkse bijeenkomst; Programma nog niet bekend. 25 november 2011 Maandelijkse bijeenkomst; Programma nog niet bekend. 2

4 Uitnodiging Voor de bijeenkomst te houden op vrijdag 25 maart 2011 in De Stenge te Heinkenszand. Aanvang: uur 1. Opening en extra verloting. PROGRAMMA 2. Notulen, ingekomen stukken en ander nieuws. 3. Rondvraag juni 2011 hebben een bijeenkomst op locatie, suggestie is een bezoek aan Robert Wellens op Tholen. Andere suggesties zijn welkom. Wie komt met een idee? 5. Praatje van Han. 6. Lezing over Brazilië (II) door Evert Smienk. 7. Pauze en plantenverloting, de plantjes worden beschikbar gesteld door Kitty. 8. Vervolg lezing over Brazilië (II) door Evert Smienk. 9. Sluiting. Namens het bestuur, Sandra van Offenbeek. ================================================================== Kort verslag van de bijeenkomst op vrijdag 25 februari De voorzitter Piet van de Vrede opent even na achten de bijeenkomst. Afwezig Joke, Bea, Nel, Adri en Ad. Voor de extra verloting wederom een oude kalender met mooie plaatjes, en een drietal plantjes, en van Bea een Crassula. Aan ingekomen stukken inschrijfformulieren voor de groenmarkt 7 mei, en de polderfeesten 17 september. Besloten wordt om aan beiden mee te doen. Ook wordt er besloten om 21 mei de open dag te houden. 8 mensen zeggen toe deel te nemen. Bij de rondvraag had Koos een opmerking over de excursie, hij kan nu nog niet weten of hij mee gaat, want er is nog niet bekend wanneer en waar we naartoe gaan. Dit is aan Bertus gevraagd, hij had het toen over het Westland. Koos oppert om hoger het land in te gaan b.v. de hortus in Amsterdam. Kitty had de vraag of er meer demonstraties door Han gegeven kunnen worden, over verpotten, en hoe je de wortels schoon moet maken/behandelen. Peter vind dat ook interessant en zag graag ook iets van enten. Han had 2 praatjes deze keer. Hij had de politie aan de deur met de vraag of hij hennepplantjes kende. Wat bleek er was en luchtfoto gemaakt en zijn dak was het enigste huis zonder sneeuw op het dak. Volgende praatje ging over het beginnen van nevelen en luchten van de planten. Volgt nog een discussie over water geven en de plaats van de plant in de kas. Hierbij vraagt 3

5 Koos of er iemand ervaring heeft met Deense karren, hij heeft ruimtegebrek, en ziet hier een oplossing in. Uitleg van Kees over zijn puzzel was zeer duidelijk. Er waren bij sommige meerdere antwoorden mogelijk, wat een beetje verwarrend was. De uitslag was Succulenta Zeeland. Helaas waren er maar 2 deelnemers voor de fotowedstrijd Herman en mezelf. De mooiste was van Herman. Hopelijk doen er volgend jaar meer mensen mee, neem wat foto s in de kas van de zomer. De fotovoorstelling van Koos was heel mooi. Even na elven sluit Piet de bijeenkomst af. Secretaris Sandra van Offenbeek. ================================================================== Bladvulling Er werd gevraagd om bladvulling. Schrijf ik toch een stukje over mezelf, jullie nieuwe secretaris. Hoop dat ik het goed zal doen en dat jullie het zeggen mocht dit niet zo zijn. Ik moet het ook allemaal leren. Heb altijd cactussen in huis gehad, maar wist pas een paar jaar geleden dat er een vereniging is. Mijn eerste open dag was bij Koos en vond dat dat er wel goed uitzag. Wou meer weten, en de rest is geschiedenis. Sindsdien is mijn verzameling flink uitgebreid, en heb een kas laten zetten. Heb nog vele andere hobby s zoals reptielen, konijnen, motorrijden, thrillers lezen, en verzamel van alles over Heineken en Budweiser bier. Heb het dus best druk naast men werk bij de Aldi en het huishouden. Ben getrouwd met Erik, geen kinderen, mijn honden zijn mijn kinderen, en woon nu al 14 jaar in Hansweert. Weet niet hoe alle cactussen heten, en zeker niet in het Latijn. Vind ze gewoon mooi en fascinerend om te zien hoe de verschillen zijn, ze te zien groeien en bloeien. Mochten je op de open dag bij mij komen kijken, tuin is nog onder constructie, daar moet je even door heen kijken. Sandra van Offenbeek ================================================================== Uit den ouden doosch. In de bibliotheek is de CD opgenomen met daarop de Succulenta's van De komende uitgaven gaan we hieruit wat interessante en leuke items in "Zeeculenta" plaatsen. Volgende wetenswaardigheden komen uit de jaargang NB. Plantennamen komen ook uit den ouden doosch. In de afgelopen 85 jaren is er nog al het een en ander veranderd in de naamgeving, hecht hier dus niet al te veel waarde aan. Echinocactus Texensis. Een onzer leden, de heer Kamstra te Paterson N. Y., heeft de vriendelijkheid gehad ons een aantal foto s toe te zenden van planten uit zijn verzameling. Hij verkeert in het gelukkige geval, dat hij veel dichter bij het land van oorsprong woont dan wij en dat hij dus met zijn importen ook heel wat meer kans op succes heeft. Hoewel de hier afgebeelde plant nog niet het glanspunt van haar leven bereikt heeft, maakt zij toch reeds aanstalten daartoe, doch ook als niet bloeiende plant is de Etus texensis een sieraad voor iedere verzameling door de prachtige karakteristieke bedoorning. De plant zelf is plat bolvormig met ingezonken witwolligen top. Het aantal ribben varieert van 14-21, met krachtige areolen erop. Het aantal randdorens 9 bedraagt 6 tot 9 Deze 4

6 zijn tamelijk breed, deels gekromd en fraai gering Bij het uitkomen zijn ze prachtig helrood, later worden ze meer bruinachtig geel. Zeer eigenaardig is ook de sterk omlaag gebogen lange middendoorn, welke wel 3-4 cm. lang wordt; terwijl de overige niet langer dan 1-2 cm. worden. De bloem is al heel eigenaardig. Reeds vrij jonge planten zijn bloeibaar. Van buiten is ze donkergroen, overgaand in een roodachtig bruin, naar binnen toe worden de bloemblaadjes meer roserood met donkerder middenstreep. Ze zijn daarenboven als fijne franje uitgetand, wat slechts van heel enkele soorten bekend is. In haar vaderland, Texas, trekt de plant zich in de felle droogteperioden zooveel mogelijk. in den bodem terug, ze schrompelt gedeeltelijk sterk in en de wortels trekken haar omlaag in het stof, zoodat ze tamelijk beschut is. Waar de groeivoorwaarden ten onzent nogal heel wat afwijken van die in de vrije natuur moeten we met al te felle zonbestraling wat voorzichtiger zijn en geven liefst een weinig bescherming in den zomer, bijv. door de ruiten aan de binnenzijde met wat kalkmelk wit te maken. V. D. H. Het Negerhandje. Opuntia clavarioides var. cristata. Onder de cactussen komen meermalen eigenaardige afwijkingen voor, die men gewoonlijk bestempelt met den naam van cristata of monstruosavormen. Het zijn meestal bandvormige verbreedingen van den groeias, doch de oorzaak van dit verschijnsel is tot nu toe niet afdoende verklaard. Heeft men eenmaal dergelijke planten, dan moet men ze door enting vermeerderen, daar ze meestal heel lastig zelfstandig wortelen willen, Verschillende dezer hanekamvormen zijn inderdaad zeer fraai en het laat zich begrijpen, dat ze bij plantenliefhebbers in het algemeen en vetplantenverzamelaars in het bijzonder zeer in trek zijn. Het voorkomen van cristatavormen is niet tot een paar geslachten beperkt, maar komt welhaast bij alle cactusgeslachten voor. Het meest bekend is de Rotscactus (Cereus peruvianus var. monstruosu). Men herkent er nauwelijks den oorspronkelijken vorm in terug. Zooals de lezers zich uit het Decembernummer van het voorgaande jaar zullen herinneren, is het me gelukt dat uit zaad van een oogenschijnlijk normale Cereus peruvianus, behalve de gewone vorm ook een aantal cristatavormen te kweeken, terwijl de variabiliteit van 5

7 het geheele zaaisel zeer groot was. Gebeurde dit bij mij alleen, dan zou men kunnen aannemen dat zich bijzondere omstandigheden hadden voorgedaan, waardoor de cristatavorming was in de hand gewerkt, doch ook bij tal van anderen, die van hetzelfde zaad hadden meegedeeld, gebeurde precies hetzelfde. Ook bij de Echinopsissoorten komt, hoewel vrij zeldzaam de hanekamvorm tot stand. Men heeft dit wel eens op kunstmatigen weg te voorschijn willen roepen, doch deze pogingen zijn bijna zonder uitzondering mislukt, althans de planten bleven niet blijvend cristaat. Van den Reuzencactus, de Carnegia gigantia, moet zich in de nabijheid van de stad Tucson een exemplaar bevinden, waarvan de top zich een eind boven den grond in een drietal armen splitst en waarvan de middelste tak geheel en al bandvormig is geworden. Het onder den naam van Negerhandje bekend staande cactusje moet ook als een soort cristatavorm worden opgevat. De soort naam clavarioides is aan het Grieksch ontleend en beteekend letterlijk op Clavaria gelijkend. Dit laatste is den naam van een alleraardigst paddestoeltje; het Hertshoornzwammetje, dat we in onze duinen vrij algemeen kunnen aantreffen. De gelijkenis hiermede is inderdaad zeer opvallend. Wat nu de herkomst van deze plant betreft, weten we dat ze thuishoort in Chili en dat ze daar lage vertakte struikjes vormt van ongeveer 40 cm. hoogte. De leden, die meestal cylindervormig zijn, worden gewoonlijk niet dikker dan 1 ½ cm. en zijn aan den top meestal verbreed of tot handvormig vertakte schijfjes uitgegroeid. De blaadjes zijn evenals van de meeste Opuntia s slechts klein en vallen spoedig af. Voor de rest is de plant bezet met kleine wolkussentjes en korte witte aangedrukte dorentjes, die echter minder gevaarlijk zijn dan van de overige Opuntiasoorten. Zoover bekend heeft de plant slechts eenmaal in Europa gebloeid en wel in 1896 bij den apotheker Capelle in Springe. De bloem was van buiten roodachtig bruin, naar binnen toe overgaande in olijfgroen, dus wel een fraaie kleurencombinatie. Als bijzonderheid zij nog vermeld dat de zaden wollig behaard waren. Afgesneden stekken worden op schijven van snelgroeiende Opuntia s geënt, het eenvoudigst door hierin een V vormige inkeeping te maken en het ondereinde der stek op dezelfde wijze aan te punten. Een doorn van een groote Opuntiasoort kan dienst doen om de deelen stevig op elkaar te bevestigen. Men drage zorg deze soort niet te veel in de felle zon te plaatsen, daar ze anders licht verbrandt en haar fraaie kleur verliest. v. D. H. ================================================================= VUELTA DIEZ DE MEXICO (18 februari - 17 maart 2009). Zaterdag 28 februari: Sombrerete - Mezquital. Vanochtend zitten we al weer vroeg aan de koffie met ontbijtje waarna we vroeg vertrekken, we rijden westwaarts tot bij het dorpje San Fransisco, hier gaan we rechts en rijden tot onderaan de Sierra de Organos, tegenwoordig een nationaal park met prachtige rotsformaties, we beginnen aan een flinke wandeling en klimmen uiteindelijk tot boven op de grote rotsformaties, mooie panorama s liggen nu aan onze voeten in het heldere ochtend licht, er groeien hier weinig cactussen, alleen Mam. gummifera, op de terugweg via een andere heuvel vinden we enkele flinke populaties van Agave parryi truncata, mooie gedrongen planten met brede bladeren, dan rijden we terug naar de doorgaande weg en blijven westelijk gaan, na 30 km gaan we links, rijden door het plaatsje San Jose de la Parilla heen en gaan weer een stevige klim maken, op de kalkachtige rotsen vinden we hier Echinocereus pectinatus en Mam. stella de 6

8 tacubaya, ook groeien hier veel Agave durangensis. Vervolgens rijden we door tot vlak voor Durango en steken dan na enig zoeken binnendoor naar de MEX 23, de weg naar Mezquital, nu rijden we weer een flink stuk door de bergen en maken een stop bij km 45, hier groeien volop Mam. stella de tacubaya en gummifera, veel planten zijn aangevreten of liggen losgetrapt, de ezels die hier lopen vernielen alles, ook groeien hier grote Dasylirions en enkele bloeiende Fero. hystrix. We rijden dan het dal van de Rio Mezquital in en volgen de rivier, 8 km voor Mezquital gaan we een heuvel op en zoeken naar Agave ferdinandi regis, over de heuvel heen vinden we een kleine populatie van deze mooi getekende planten en ook nog Echinocactus horizonthalonius en een rose bloeiende Echinocereus pectinatus, dan rijden we door naar Mezquital en vinden hier een sjofel hotelletje waar we maar 100 peso's per kamer betalen, wat later arriveren Fitz Maurice en de Zwitsers hier ook, zij hebben een andere route binnendoor genomen, we gaan gezamenlijk wat eten en kletsen dan nog een poosje na over de voorbije dagen, de Zwitsers komen nu ook een beetje los en zo wordt het best gezellig, wat later zoeken we onze kamers weer op en maken de fles tequila leeg, dan is het bedtijd en zijn we vertrokken. Vandaag 184 km gereden. Zondag 1 maart: Mezquital - Durango. Vanochtend hebben we een speciale douche, koud water en de afvoer zit dicht, het water loopt nu door de kamer onder de bedden door naar buiten, na de bekende koffie en droge broodjes nemen we afscheid van Fitz Maurice en vrienden en rijden net buiten Mezquital links richting Temoaya, het is vanochtend wat nevelig, de weg klimt gestaag en na 25 km zitten we al op 2400 meter en op het hoogste punt gaan we wat rondkijken, het is intussen heel hard gaan waaien en een dikke trui komt nu goed van pas, we kijken een poos rond in de bossen en vinden mooie grote Agave parryi, Echinocereus bonatzii met knoppen en Mam. gummifera. Dan keren we terug en kijken enkele km verder weer op een bosrijke heuvel, hier groeit echter weinig, dan weer verder tot km 18, hier zien we grote kale rotsen en dit nodigt uit om te gaan kijken, we klimmen omhoog en vinden talrijke Mam.gummifera, verder groeien er nog veel hele grote Echinocereus bonatzii en uiteindelijk vinden we er een aantal prachtig in bloei, een succesvolle stop dus, we rijden nu door tot we bij km 2.5 boven op een rand langs de weg weer Agave ferdinandi regis zien staan, we kijken hier wat verder rond maar vinden niks anders meer. Dan komen we weer op de MEX 23 en rijden nu noord tot km 6, hier gaan we een flinke heuvel op en vinden hier talrijke Agave ferdinandi regis met prachtige exemplaren, ook hier weer Mam. gummifera en Coryphantha compacta, als klap op de vuurpijl lopen we hier ook nog een aantal prachtig bloeiende Echinocereus dasyacanthus tegen het lijf, het kan niet op vandaag als we ook nog Echinocactus horizonthalonius vinden. We gaan weer verder en 2 km voor Paura zien we boven de weg Agave striata groeien, deze verwachtten we hier helemaal niet, we kijken even op de heuvel rond en vinden ook nog Mam. stella de tacubaya, we maken dan wat verderop de laatste stop en vinden deze planten ook weer. Dan rijden we door naar Durango en komen rond 6 uur in de stad aan, midden in het centrum strijken we neer in Hotel Prince en zo zijn we weer onder de pannen, het is enorm druk in de stad en overal is muziek, later zien we dat het vandaag de dag van de familie is, we wandelen een poos rond en kijken bij 7

9 de muziek en dans optredens, het is erg gezellig overal. Wat later gaan we een paar enorme pizza s naar binnen werken met een paar jarra s bier erbij, dit smaakt prima en voldaan zoeken we ons hotel op, voor het slapen gaan beginnen we aan onze volgende fles tequila en zijn vlug naar de andere wereld. Vandaag 127 km. (wordt vervolgd) Bertus ============================================================ Dinsdag 29 september 2009 (Uspallata - Barreal; 282 km./178 foto's) Na een karig ontbijt, ze kennen hier niet anders (2 sneetjes brood en 1 cupje jam) om 8 uur vertrokken uit Hotel Viena. Brrrrrrrr, 't is een beetje koud, de auto is bevroren, is het MIN zes. We volgen de 7 naar de Chileense grens. Wat een supermooie route over de bergpas (2.700 meter) richting Chili. Omringt door met sneeuw bedekte bergtoppen van meer dan meter. Geen cactussen in de Andes maar de landschappen en vergezichten compenseren alles. De route in Parque Provincial Aconcagua, waar André heen wilde, was nog afgesloten door de metershoge sneeuw. Paar keer gestopt en door de sneeuw gelopen (en Henk heeft er in gelegen), anders dan in Noorwegen is de sneeuw hier niet papperig omdat het overdag ook nog vriest, dat knisperde lekker onder de schoenen. Bij de grens met Chili in Las Cuevas lekker koffie gedronken en een paar pakken prince-fourree koeken genuttigd in een wintersportcafetaria. Je kan hier overal skiën en bovenop was de koudste temperatuur MIN TIEN!!!! O,o wat hadden Henk en Aad het koud (mietjes). Op de terugweg nog een gekantelde vrachtauto gefotografeerd en gestopt bij een toeristische trekpleister; Puerta del Inca. Prachtig in de koperkleurige rotsen gebouwd iets, mijn, kazerne, werkplaats of zo iets. Bovendien was er naast/onder een natuurlijke rotsbrug en daar hingen in het zonnetje bij min 8 ijspegels aan van wel een meter. En door de zon vielen er dus af en toe ook naar beneden, je mocht er dus niet kortbij komen. Rondom het parkeerterrein allemaal souvenirtentjes met Incaspullen. Henk en Aad kochten warme truien met Incamotief voor nog geen 10 euro!! En we hebben alle vier zo'n gek gebreid Inca-mutsje gekocht met van die staartjes aan met Inca-motief, echt handmade voor een paar euro. Maar wel zeer welkom, lekkere warme kop en oorwarmers. Ik heb ook nog mooie minerale stenen gekocht, hopelijk vindt de douane ze niet in mijn koffer want het mag eigenlijk niet. Weer afgedaald naar Uspallata, inkopen gedaan en route 149 naar Barreal gepakt. Heel veel panoramafoto's gemaakt op de 2 a 3 stops langs de 8-baans onverharde grindweg, een jumbo kan hier landen zo breed. Ook nog enkele zeer mooie cactussen gevonden; Maihueniopsis hypogaea of glomerata, Denmoza rhodacantha, Soehrensia formosa en Phyrrhocactus strausianus of marayesensis. In de hoogvlakte in de zon wel lekker temperatuurtje, maar de sneeuw smelt hier niet erg 8

10 hard, in de schaduw van de struikjes zie je overal nog sneeuwplakkaten liggen. In Barreal moeten we wat zoeken naar een hotel, de meeste zijn gesloten of superduur. Uiteindelijk vinden we Hostal Barreal, stikgoedkoop (40 peso s ( 7 pp incl. ontbijt), wel zijn douche en toilet gezamenlijk op de gang, maar we zijn toch de enige gasten. In Barreal gepind, peso s gaat niet maar 900 wel, gekke lui. 't Is bijna acht uur, nog een uurtje wachten voor 't eten want de restaurants gaan meestal pas tegen negenen open. Wel wat moeten zoeken, maar toch een leuk restaurant gevonden "Don Hector" en heerlijk "Lomo custom" gegeten met 1 liter bier (de anderen dronken een fles wijn). Om half twaalf gaan slapen en gepit als een os. Woensdag 30 september 2009 (Barreal - San Agustin del Valle Fertil; 456 km./157 foto's) Het ontbijt was niet vullend, om acht uur koffie en wat minitoastjes gekregen. In de supermercado inkopen gedaan oa lekkere warme broodjes, yoghurtjes, lekkere kaas, ham en fruit. De 149 Barreal uit gevolgd en om 9 uur al de eerste stop met oa Lobivia/Echinopsis leucantha of ferox var., Opuntia sulphurea en microdisca, Maihuenia, Tephrocactus alexanderi en aoracanthus. Via supermooie weg (heel de dag trouwens gigantisch mooie uitzichtfoto's gemaakt). Bij Calingasta de 12 op met nog meer mooie berglandschappen. Aan planten oa Lobivia/Echinopsis leucantha of ferox var., 3 soorten Trichocereus (strigosus en candica en een onbekende), Opuntia sulphurea, Tephrocactus alexanderi gevonden. En een uitzichtplaaaaatjes!!!!!! Richting San Juan is een hele nieuwe wegnummer 12 aangelegd door de bergen. Prachtig! Via de 40 door San Juan naar Caucete de 141 op. Voor San Juan nog een keer gestopt, maar alleen veel meer van hetzelfde gevonden. Tussen Caucete en Vallecito lunchstop, de tweede want we spreiden de lunch om 's avonds niet te vroeg honger te krijgen (ze eten hier pas om 9 uur). Tijdens deze stop supergrote Lobivia's leucantha of ferox var. gevonden (> 80 cm.), en 1 met bloem en ook nog 2 soorten Trichocereus (candicans en strigosus) en Tephrocactus articulatus var. oligacanthus (=papyracanthus). Bij Marayes de 510 op met een stop bij Chucuma met 2 soorten Tephrocactussen (articulatus en articulatus var oligacanthus), zuilvormige Trichocereus terscheckii, Lobivia/Echinopsis leucantha of ferox var., Opuntia sulphurea en een andere Trichocereus (candicans). Dan doorgescheurd naar San Agustin del Valle Fertil en 2 cabanas geboekt in Hotel Valle del Sol. Hier ook nog twee peulen van een geelbloeiende Mimosa geoogst. En nu (half negen) wat te eten gaan zoeken. Vandaag trouwens weer al 150 foto's gemaakt op 1 dag, en blote hemdjesweer vanmiddag, ben lekker verbrand vandaag, terwijl het vanmorgen nog rond het vriespunt was. Lekker gevulde "Pollo" (kip) gegeten en voor elf uur al gaan slapen (tot half acht de volgende ochtend). (wordt vervolgd als er geen kopij komt) Antonio El Rico 9

11

12