BESLUIT. Besluit van de Raad van Bestuur van de Nederlandse Mededingingsautoriteit als bedoeld in artikel 51 van de Elektriciteitswet 1998.

Transcriptie

1 Nederlandse Mededingingsautoriteit BESLUIT Nummer / 40 Betreft zaak: Aanvrager/ Continuon Besluit van de Raad van Bestuur van de Nederlandse Mededingingsautoriteit als bedoeld in artikel 51 van de Elektriciteitswet I. Verloop van de procedure 1. Op 24 april 2008 heeft de Raad van Bestuur van de Nederlandse Mededingingsautoriteit (hierna: de Raad) een aanvraag tot geschilbeslechting als bedoeld in artikel 51 van de Elektriciteitswet 1998 (hierna: E-wet) van de aanvrager 1 ontvangen. Het betreft een geschil met N.V. Continuon Netbeheer, wiens naam thans is gewijzigd in Liander N.V. (hierna: Liander). 2. Bij brief van 14 mei 2008 is Liander in de gelegenheid gesteld te reageren op de aanvraag. Op 2 juni 2008 is de reactie van Liander ontvangen. 3. De hoorzitting, die aanvankelijk was gepland op 15 juli 2008, is op verzoek van Liander en met instemming van de aanvrager uitgesteld tot 12 augustus Op deze datum zijn de aanvrager en Liander verschenen. Het verslag van deze hoorzitting is op 8 september 2008 aan partijen toegezonden. Bij brief van 15 september 2008 heeft Liander naar aanleiding van dit verslag opmerkingen gemaakt. 4. Tijdens de hoorzitting kon Liander een aantal vragen van de hoorcommissie niet ter plekke beantwoorden. Deze vragen zijn bij brief van 14 augustus 2008 schriftelijk aan Liander voorgelegd en door Liander bij brief van 3 september 2008 beantwoord. Op 9 september 2008 is hierop de reactie van de aanvrager ontvangen. 1 In de openbare versie van het besluit is de naam van de aanvrager vervangen door aanvrager en het adres van de aanvrager vervangen door het huizenblok waarin zijn woning is gelegen. 1 Openbaar

2 II. Het geschil 5. Tussen de aanvrager en Liander is een geschil gerezen over de veiligheid van de verouderde infrastructuur van het elektriciteitsnet in de woning van de aanvrager op de Schermerstraat [21-37], te Amsterdam en over de wijze waarop hier door Liander is gereageerd, in de meest ruime zin van het woord. 6. Het geschil spitst zich in hoofdzaak toe op de vraag of Liander heeft voldaan aan de eis om de veiligheid en betrouwbaarheid van het elektriciteitsnet te waarborgen. In de woning van de aanvrager was sprake van stroomvoorziening door middel van een nog actieve doorslag of ringleiding (hierna: doorslag). Deze doorslag is onderdeel van het openbare elektriciteitsnet en bestaat uit een metalen buis met daarin een fase- en een nuldraad, voorzien van een verouderde katoenen isolatie. Dat levert volgens de aanvrager een zeer (brand)gevaarlijke situatie op. 7. Voor zover de aanvrager de wijze van communicatie en met name het gebrek aan communicatie als grondslag van zijn klacht noemt, kan slechts worden geconcludeerd dat het enige aanknopingspunt dat hiermee concrete normen uit de E-wet of de daarop gebaseerde regelgeving worden geschonden een eventuele schending is van de verplichting van de netbeheerder om correspondentie met de aangeslotene binnen tien werkdagen af te handelen dan wel binnen vijf werkdagen te berichten binnen welke termijn een adequate reactie kan worden verwacht. De Raad zal beoordelen of deze verplichting van de netbeheerder in dit geval is geschonden. Voor het overige zijn er geen concrete normen uit de E-wet of de daarop gebaseerde regelgeving geschonden en is de Raad derhalve niet bevoegd dit onderdeel van het geschil op grond van artikel 51 van de E-wet te behandelen. Dit laat overigens onverlet dat dit in een civielrechtelijke procedure wel aan de orde kan komen. 8. Bij de aanvraag geschilbeslechting heeft de aanvrager tevens verzocht om een schadevergoeding. De Raad is op grond van artikel 51 van de E-wet niet bevoegd om verzoeken tot schadevergoeding te beoordelen. De bevoegdheid tot het toekennen van schadevergoedingen en het vervolgens verplichten tot feitelijke betaling hiervan, is immers voorbehouden aan de civiele rechter. 2 Om die reden laat de Raad de vordering 2 Besluit van de d-g NMa van 8 november 2006, zaak Nassau Farma B.V./ Essent; CBb 13 juli 2006, LJN: AY3822 OPTA/ KPN en Versatel. 2 Openbaar

3 tot schadevergoeding verder buiten beschouwing. Dit is tijdens de hoorzitting aan partijen medegedeeld. 9. Voorts heeft de aanvrager gewezen op de vergelijkbare situatie met betrekking tot de veiligheid in andere huizenblokken in zijn wijk. Via deze procedure van geschilbeslechting wil hij dit onder de aandacht van de NMa brengen. Geschilbeslechting betreft evenwel een concreet geschil met een netbeheerder. Het is niet mogelijk om de vergelijkbare situatie in andere huizenblokken in deze procedure te behandelen. Wel kan dit als signaal worden doorgegeven aan de Energiekamer aan de hand waarvan de Energiekamer zijn (onderzoeks)bevoegdheden kan uitoefenen. Met instemming van beide partijen is afgesproken dat de stukken van deze zaak op deze wijze onder de aandacht van de Energiekamer worden gebracht. III. Het wettelijk kader 10. Een partij die een geschil heeft met een netbeheerder over de wijze waarop deze zijn taken en bevoegdheden uitoefent, dan wel aan zijn verplichtingen op grond van deze wet voldoet, kan op grond van artikel 51 van de E-wet een klacht indienen bij de Raad. 11. Ingevolge artikel 16, eerste lid, onder a, b, c en g, van de E-wet, heeft een netbeheerder in het voor hem krachtens artikel 36 en 37, van de E-wet vastgestelde gebied tot taak: a. de door hem beheerde netten in werking te hebben en te onderhouden; b. de veiligheid en betrouwbaarheid van de netten en van het transport van elektriciteit over de netten op de meest doelmatige wijze te waarborgen; c. de netten aan te leggen, te herstellen, te vernieuwen of uit te breiden [...]; g. het bevorderen van de veiligheid bij het gebruik van toestellen en installaties die elektriciteit verbruiken; [...]. 12. Onder net wordt in de E-wet en daarop rustende bepalingen ingevolge artikel 1, eerste lid, onder i, van de E-wet verstaan: één of meer verbindingen voor het transport van elektriciteit en de daarmee verbonden transformatoren-, schakel-, verdeel- en onderstations en andere hulpmiddelen, behoudens voor zover deze verbindingen en hulpmiddelen liggen binnen de installatie van een producent of afnemer. 3 Openbaar

4 13. Ingevolge artikel 31 van de E-wet zenden de gezamenlijke netbeheerders aan de Raad een voorstel voor de door hen jegens afnemers te hanteren voorwaarden met betrekking tot een aantal onderwerpen. Deze voorwaarden (hierna: Netcode) worden ingevolge artikel 36 van de E-wet door de Raad vastgesteld. 14. Ingevolge artikel 19d, eerste lid, van de E-wet voorziet de netbeheerder in een procedure voor de behandeling van klachten van afnemers over het netbeheer. Ingevolge artikel 19d, tweede lid, van de E-wet voorziet bovengenoemde procedure er in dat de klacht zo spoedig mogelijk doch uiterlijk binnen acht weken wordt afgehandeld. 15. Ingevolge artikel van de Netcode handelt de netbeheerder correspondentie van een aangeslotene binnen tien werkdagen af. Indien een oplossing in deze periode niet mogelijk is, ontvangt de aangeslotene binnen vijf werkdagen bericht binnen welke termijn een adequate reactie kan worden verwacht. IV. Feiten 16. Op grond van de stukken en hetgeen tijdens de hoorzitting naar voren is gebracht stelt de Raad - voor zover voor de beoordeling van het geschil van belang - de volgende feiten en omstandigheden vast. 17. De door de aanvrager recent gekochte woning aan de Schermerstraat, te Amsterdam, maakt onderdeel uit van een blok woningen (Schermerstraat 21 tot en met 37) die dateren uit De aansluitingen op het elektriciteitnet in deze aanvankelijk als noodwoning gebouwde huizen zijn tegelijk met de bouw aangelegd. Bij de aanleg van de aansluitingen is er voor gekozen om een ringleiding in de woningen aan te leggen, waarbij de stroomvoorziening vanuit het net in de straat bij één woning, in casu nummer 29 van de Schermerstraat, naar binnen wordt gevoerd. Deze doorslag maakt onderdeel uit van het net van de netbeheerder. 18. De aanvrager heeft op 12 februari 2008 een verplaatsing van zijn meterkast, die was gelegen op de eerste verdieping, naar de begane grond gevraagd wat tevens een verzoek tot verplaatsing van het overdrachtspunt inhield. Hieraan is door Liander gevolg gegeven door de aansluiting via een individuele verbinding te realiseren vanuit zijn huis naar de LS-kabel in de straat en niet langer via de doorslag. De doorslag die zich ook in de woning van de aanvrager bevond, bleef echter in gebruik ten behoeve van andere aansluitingen van de andere bewoners in het huizenblok. 4 Openbaar

5 19. Bij een eerste schouw door Liander in februari 2008 bleek volgens de aanvrager de bedrading van het elektriciteitsnet in de woning van de aanvrager in zeer slechte staat. De zeer verouderde katoenen isolatie verging bij de geringste aanraking. Dit is niet weersproken door Liander. 20. Nadat de verplaatsing van de aansluiting ten behoeve van de aanvrager op 18 april 2008 was gerealiseerd, heeft de aanvrager Liander verzocht om de doorslag spanningsloos te maken. Dit was echter pas mogelijk nadat ook de andere woningen uit het blok in de Schermerstraat (nummers 21, 25, 29 en 37), rechtstreekse individuele verbindingen hadden gekregen met het elektricteitsnet in de straat. Tijdig afhandelen correspondentie 21. De aanvrager heeft in zijn brief, gedateerd 14 april 2008, een verzoek om vergoeding van schade ingediend bij Liander en geklaagd over de veiligheid en de staat van het net. Nuon NetCare 3 heeft een ontvangstbevestiging van dit verzoek gedateerd op 22 april 2008 aan de aanvrager gezonden. Hierin wordt slechts meegedeeld dat een intern onderzoek is gestart naar de feitelijke omstandigheden met betrekking tot de schadeclaim. Door een andere medewerker van N.V. Nuon is aan de aanvrager meegedeeld dat de schadeclaim door hem in behandeling is genomen in opdracht van Nuon Netwerk Services 4. Deze medewerker kondigt aan dat hij eerst met de betrokkenen zal spreken en dan de aanvrager schriftelijk zal antwoorden. Een termijn waarbinnen dit plaats zal vinden is niet genoemd. Deze brief is weliswaar gedateerd op 10 april 2008 maar door Liander is desgevraagd aangegeven dat deze op 16 of 20 mei 2008 zou moeten zijn gedateerd. 22. De schriftelijke beantwoording van het verzoek om schadevergoeding heeft thans nog niet plaatsgevonden. Wel heeft Liander tijdens de hoorzitting toegezegd binnen een week na vaststelling van het besluit in het onderhavige geschil inhoudelijk te reageren op het verzoek van de aanvrager om schadevergoeding. IV. Standpunten van partijen Standpunt van de aanvrager 3 Nuon NetCare is onderdeel van N.V. Nuon Netwerk Services. 4 N.V. Nuon Netwerk Services, waarvan de statutaire naam is gewijzigd in Alliander N.V., is een dochtermaatschappij van Nuon N.V. 5 Openbaar

6 23. De aanvrager stelt dat Liander verantwoordelijk is voor het verouderde elektriciteitsnet waarop hij is aangesloten. Het net is zo ondeugdelijk dat het een gevaar opleverde voor het gehele huizenblok. De zeer verouderde katoenen isolatie verging bij de geringste aanraking en levert een zeer brandgevaarlijke situatie op. 24. De aanvrager klaagt over het feit dat Liander haar verantwoordelijkheid voor het opheffen van de onveilige situatie die door deze verouderde infrastructuur is ontstaan, niet neemt. Ook de communicatie over het opheffen van de onveilige situatie laat te wensen over. Standpunt van Liander 25. Het beleid van Liander met betrekking tot bestaande netten die gelet op de ouderdom toe zijn aan renovatie, is dat zij eenmaal geconfronteerd met de situatie actief bevordert dat afnemers aan verbetering van de bestaande netsituatie meewerken. Bij eerste gelegenheid worden de nieuwe situaties aangepast aan de huidige NENnormen. 26. De bestaande doorvoer in het huizenblok, waar Schermerstraat [21-37] deel van uitmaakt, is in 1927 aangelegd volgens de toen geldende regels. De nu toepasselijk geworden NEN normen zijn op dergelijke bestaande situaties niet van toepassing. 27. Na de renovatie van nummer 37 is op 17 juni 2008 de gehele doorslag gedeactiveerd. Iedere woning in het blok heeft nu een eigen aansluiting. Daarmee is voldaan aan het beleid dat Liander voert ten aanzien van dergelijke historische situaties. 28. Liander is van oordeel dat geen minimumnormen, richtlijnen of aanbevelingen zijn opgesteld, aan de hand waarvan zij de veiligheid van het door haar beheerde elektriciteitsnet zou moeten aanleggen, vervangen of toetsen. Artikel 16, eerste lid, onder b, van de E-wet verplicht de netbeheerder de veiligheid van haar net zo doelmatig mogelijk, derhalve op grond van een open norm, te handhaven. 29. Liander heeft bij het uitvoeren van het beheer van het net op grond van ervaringscijfers een risicoberekening gemaakt naar aanleiding van de staat van de netten. Daarbij is het risico van onveiligheid afgezet tegen de noodzakelijke doelmatigheid die van een netbeheerder wordt verlangd. In deze analyse zijn de kosten afgezet tegen het risico op een onveilige situatie in het net. Door middel van kansberekening is op te maken dat het risico op een dergelijke onveilige situatie uiterst beperkt is en Liander stelt dan ook dat de bestaande ringleidingen veilig zijn. 6 Openbaar

7 30. Liander is van oordeel dat zij tijdig en voldoende informatie aan verzoeker heeft verschaft met betrekking tot de wijziging van de aansluiting. Tijdige beantwoording correspondentie 31. Liander bevestigt dat een termijn waarbinnen het verzoek om schadevergoeding wordt behandeld ontbreekt in haar correspondentie met de aanvrager. Liander voert aan dat het de aanvrager in elk geval duidelijk is geworden dat zijn klacht in behandeling is genomen. Daarnaast heeft de aanvrager zijn schadeclaim onderdeel gemaakt van het onderhavige geschil. Het lijkt Liander vreemd om een en dezelfde klacht door twee instanties tegelijkertijd te laten behandelen. V. Beoordeling Bevoegdheid 32. Het geschil heeft met in achtneming van hetgeen onder II is overwogen, betrekking op de plicht van de netbeheerder om de veiligheid van het net te waarborgen als bedoeld in artikel 16, eerste lid, onder b, van de E-wet. Het geschil heeft voorts betrekking op de verplichting van de netbeheerder om correspondentie tijdig te beantwoorden, zoals die is neergelegd in artikel van de Netcode en artikel 19d, tweede lid, onder c, van de E-wet. De Raad is derhalve op grond van artikel 51 van de E-wet bevoegd deze onderdelen van de klacht van de aanvrager in behandeling te nemen. Veiligheid van het net 33. Bepalingen bij of krachtens de E-wet leggen geen concrete minimum veiligheidsnorm op ten aanzien van elektriciteitsnetten. Dit doet echter niet af aan het feit dat een netbeheerder in strijd kan handelen met de verplichting om de veiligheid van het net te waarborgen in geval van evident onveilige situaties die aan zijn handelen of nalaten te wijten zijn. 34. De Raad is van oordeel dat in dit concrete geval sprake is van een evidente schending van de verplichting van de netbeheerder om de veiligheid van het net te waarborgen. 35. In de eerste plaats staat vast dat de doorslag, waarin zich de fasedraad en de nuldaad bevinden en die onderdeel uitmaakt van het openbare elektriciteitsnet, is gelegen ín de woningen. Tussen de fasedraad en de nuldraad staat een spanning van 230 Volt. Het ringnet wordt gevormd door een metalen buis waarin deze elektriciteitsdraden zijn gelegen. De elektriciteitsdraden die door de doorslag lopen, waren voorzien van een katoenen isolatie die, zoals door de aanvrager gesteld en door Liander niet betwist, bij de minste aanraking verpulverde en waarna iedere isolatie van de elektriciteitsdraden 7 Openbaar

8 met een voltage van 230 Volt ontbrak. Nu deze buis is gelegen in het huizenblok zelf, bestaat de mogelijkheid voor bewoners deze doorslag eigenhandig te openen. Uit onderzoek door Liander bleek dat dit ook wel eens gebeurde, nu er draden in de doorslag werden aangetroffen die niet van Liander waren. 36. Het ontbreken van deugdelijke isolatie en de toegankelijkheid van de doorslag leveren een risico op kortsluiting, brandgevaar en gevaar voor de gezondheid van mensen. Dit gevaar kan zelfs optreden in geval van trillingen veroorzaakt door bijvoorbeeld bouwwerkzaamheden of door boringen in de vloer of plafond. 37. Eerst door het verzoek van de aanvrager om een verplaatsing van de meterkast en het overdrachtspunt van de elektriciteitsaansluiting, heeft Liander actie ondernomen. Pas toen heeft Liander bij (onder meer) de aanvrager een aansluiting gerealiseerd via een individuele verbinding met het laagspanningsnet dat in de straat is gelegen (derhalve zonder gebruikmaking van de doorslag). Het onderdeel van het laagspanningsnet gelegen in de woning is op verzoek van de aanvrager spanningsloos gemaakt. Dit spanningsloos maken van de doorslag, waarbij een eind werd gemaakt aan een gevaarlijke situatie, vond circa twee maanden na realisatie van de gerenoveerde aansluiting van de aanvrager plaats. 38. Liander is van mening dat de situatie veilig was, althans veilig genoeg om niet terstond alle ringleidingen te moeten vervangen. Liander heeft geen normen noch bewijs overgelegd op grond waarvan zij van mening is dat de situatie als veilig kan worden geoordeeld, of in ieder geval aannemelijk heeft gemaakt dat geen sprake is van een evident onveilige situatie. Liander voert aan dat er geen normen zijn voor deze huizen uit 1927, en dat derhalve niet geconcludeerd kan worden dat de netbeheerder niet aan zijn verplichting op grond van artikel 16 onder b, van de E-wet heeft voldaan. 39. Hoewel het net mogelijk op moment van aanleg in 1927 voldeed aan de destijds geldende normen voor noodwoningen, is in het onderhavige geval niet van belang of de situatie in 1927 wel of niet als veilig werd beschouwd. In dit geschil ligt immers de vraag voor of de situatie begin 2008 veilig was. Voor het antwoord op deze vraag moet mede de staat waarin de doorslag begin 2008 verkeerde in acht worden genomen. Dat er geen specifieke normen zijn voor huizen uit 1927, wil niet zeggen dat Liander daardoor niet aan de huidige maatstaven op het gebied van veiligheid hoeft te voldoen. In ieder geval kan geconcludeerd worden dat de onderhavige situatie met een dergelijke metalen doorslag in een woning waarbij het isolatiemateriaal van de 8 Openbaar

9 bedrading na ruim tachtig jaar is vergaan, evident niet veilig is. 5 Om dit te kunnen concluderen zijn specifieke normen overbodig nu het gevaar evident is. 40. Voor zover wel specifieke normen bestaan, kunnen deze wijzen op het al dan niet veilig zijn van netten. Zulke normen zijn bijvoorbeeld neergelegd in de Richtlijnen distributienetten 1989 die opgesteld zijn door EnergieNed en die netbeheerders nu vrijwillig hanteren bij de aanleg van nieuwe netten. Zo mogen thans geen kabels voor het Laagspanningnet worden gebruikt met een uitwendige bekleding van jute of soortgelijke gemakkelijk brandbaar materiaal wanneer dit materiaal niet eerst is verwijderd. 6 Hoewel deze normen die door zelfregulering van de sector tot stand kwamen, strikt genomen niet zien op de in 1927 gelegde netten, geven ze wel aan dat dergelijke kabels naar de huidige maatstaven omtrent veiligheid als brandgevaarlijk worden getypeerd en om die reden niet gebruikt mogen worden voor de aanleg van nieuwe netten. In het onderhavige geval zijn niet alleen dergelijke materialen gebruikt die niet voldoen aan de huidige normen voor de aanleg van nieuwe netten, maar bevinden deze zich ook nog in een staat die extra gevaar oplevert. 41. Voorts beroept Liander zich bij de schriftelijke beantwoording van de vraag waarom de onderhavige situatie veilig was, zich erop dat zij bij het uitvoeren van het beheer van het net op grond van ervaringscijfers een risicoberekening heeft gemaakt naar aanleiding van de staat van de netten. Daarbij is het onveiligheidsrisico afgezet tegen de noodzakelijke doelmatigheid die van de netbeheerder wordt verlangd. In deze analyse zijn de maatschappelijke kosten van zeer aanzienlijke diepte-investeringen in het bestaande net door de netbeheerder afgezet tegenover een uit een kansberekening op te maken uiterst beperkt risico op de grote gevolgen van in zeer beperkte mate mogelijk voorkomende onveilige situaties in het net, aldus Liander. 42. Met deze zinsneden, die op geen enkele wijze concreet zijn onderbouwd, heeft Liander niet weerlegd dat er sprake is van een evidente schending van de verplichting van de netbeheerder om de veiligheid van het net te waarborgen. Zo is bijvoorbeeld niet duidelijk in hoeverre de concrete situatie in de Schermerstraat in ogenschouw is genomen. Niet duidelijk is welke ervaringscijfers in ogenschouw zijn genomen (van tachtig jaar oude leidingen in woningen waarvan de katoenen isolatie verpulvert bij de minste aanraking, of zijn de ervaringscijfers gebaseerd op alle aansluitingen in Nederland). Ook is niet duidelijk welk onveiligheidsrisico Liander acceptabel vindt en 5 Zie randnummer 35 en Richtlijnen distributienetten 1989, geactualiseerd in februari 1997, EnergieNed, artikel A Openbaar

10 in hoeverre dit afhankelijk is van de kosten die gemoeid gaan met het opheffen van eventueel onveilige situaties. 43. Dit gebrek aan onderbouwing van de opvatting van Liander klemt te meer nu Liander de gelegenheid is geboden juist deze vraag schriftelijk te beantwoorden die tijdens de hoorzitting onbeantwoord bleef. Voor zover een antwoord tijdens de hoorzitting werd gegeven, werd dit antwoord bij brief van 15 september 2008 herroepen. Conclusie 44. Naar het oordeel van de Raad was aan de Schermerstraat [21-37], te Amsterdam, sprake van een evident onveilige situatie. Liander heeft niet aannemelijk gemaakt dat het net wel veilig is, noch aangetoond dat het net niet evident onveilig is. Liander heeft derhalve niet weerlegd dat er sprake is van een evidente schending van de verplichting van de netbeheerder om de veiligheid van het net te waarborgen. Liander heeft derhalve in strijd gehandeld met artikel 16, eerste lid, onder b, van de E-wet. Communicatie 45. Ingevolge artikel van de Netcode handelt de netbeheerder correspondentie van een aangeslotene binnen tien werkdagen af. Indien een oplossing binnen deze periode niet mogelijk is, ontvangt de aangeslotene binnen vijf werkdagen bericht binnen welke termijn een adequate reactie kan worden verwacht. In ieder geval wordt de klacht binnen acht weken afgehandeld ingevolge artikel 19d, tweede lid, van de E-wet. 46. Op grond van de stukken die partijen hebben overgelegd aan de NMa en de door hen gegeven toelichting, concludeert de Raad dat Liander in dit geval niet aan deze verplichting heeft voldaan. 47. Noch de brief gedateerd op 22 april 2008, noch de brief gedateerd op 16 of 20 mei 2008 bevatten een oplossing of een concrete termijn waarbinnen een inhoudelijke reactie door Liander zou worden gegeven. Hoewel in geval van een verzoek om schadevergoeding het bieden van een oplossing binnen tien werkdagen niet vaak mogelijk zal zijn, dient een netbeheerder in een dergelijk geval wel binnen een termijn van vijf werkdagen aan te geven binnen welke concrete termijn de netbeheerder een inhoudelijke reactie op de vordering tot schadevergoeding geeft. Deze concrete termijn bedraagt maximaal acht weken na ontvangst van de klacht door de netbeheerder. Hieraan is duidelijk in dit geval niet voldaan. VI. Conclusie 10 Openbaar

11 48. Naar het oordeel van de Raad was aan de Schermerstraat [21-37], te Amsterdam, sprake van een evident onveilige situatie. Liander heeft niet aannemelijk gemaakt dat het net wel veilig is, noch aangetoond dat het net niet evident onveilig is. Liander heeft derhalve niet weerlegd dat er sprake is van een evidente schending van de verplichting van de netbeheerder om de veiligheid van het net te waarborgen. Liander heeft derhalve in strijd gehandeld met artikel 16, eerste lid, onder b, van de E-wet. 49. Voorts concludeert de Raad dat Liander niet voldaan heeft aan de verplichting om correspondentie met de aanvrager tijdig op juiste wijze te behandelen. VII Besluit De Raad van Bestuur van de Nederlandse Mededingingsautoriteit: I. Verklaart zich niet bevoegd tot het toekennen van schadevergoeding; II. Verklaart de klacht voor het overige gegrond; III. Stelt vast dat Liander N.V. in strijd heeft gehandeld met artikel 16, eerste lid, onder b, van de Elektriciteitswet 1998; IV. Stelt vast dat Liander N.V. in strijd heeft gehandeld met artikel 19d, tweede lid onder c, juncto artikel van de Netcode. Datum: De Raad van Bestuur van de Nederlandse Mededingingsautoriteit, Namens deze, Wg. G.J.L. Zijl Lid van de Raad van Bestuur 11 Openbaar

12 Tegen dit besluit kan degene, wiens belang rechtstreeks bij dit besluit is betrokken, binnen zes weken na de dag van bekendmaking van dit besluit een gemotiveerd bezwaarschrift indienen bij de Raad van Bestuur van de Nederlandse Mededingingsautoriteit, Juridische Dienst, Postbus 16326, 2500 BH Den Haag 12 Openbaar