Fietstocht: Santiago aan het wad

Transcriptie

1 Fietstocht: Santiago aan het wad Vertrek: Sluis op 20 juli Aankomst: Sint-Jacobiparochie op 25 juli Gestoken in het fietserstenue van Santiago aan het Wad stappen de eerste fietsers van de veerboot in Vlissingen. Zij zijn in Sluis vertrokken en hebben ongeveer de helft van de 1e etappe erop zitten. Met ons vieren sluiten wij aan bij de groep. Na het kennismaken met de voorrijder en de rest van de groep, de koffie met appelgebak (waar we ter plekke een traditie van maken) zet de bonte stoet zich rond het middaguur in beweging. Alsof ik met andere ogen kijk, zie ik hoe mooi de Walcherse kust is. Natuurlijk werkt het stralende zonnetje hieraan mee. Bij Zoutelande blijkt de kerk open en kunnen we terecht voor onze 1e stempel. Aangekomen bij Vrouwenpolder, het eindpunt van deze dag, vraagt de boer tijdens het inschrijven of we bier willen. Blijer kon hij ons niet maken! Uitpuffend in zijn boerenschuur laten we ons na de warme tocht het bier goed smaken. Ondertussen worden zakengedaan: er wordt een gezamenlijke pot gemaakt voor o.a. ontbijt en lunch en we spreken af samen uit eten te gaan. Als we ons even later op de zolder in de schuur installeren, geeft dit helemaal een Santiago gevoel. We slapen hier met 12 personen. Deze nacht wordt er dus niet gekampeerd, tijdens de verdere rit zullen de meeste fietsers wel kamperen. De anderen zorgen voor eigen onderkomen meestal bij Vrienden op de Fiets, vandaag zijn dit er 4. Ook zal ons gezelschap niet constant zijn, onderweg zijn we een soort zwaan kleef aan. Er komen steeds mensen bij en af en toe kiest iemand voor een toertje zonder de groep. Vanavond eten we heel toepasselijk in het restaurant De Pelgrim bij de Pelgrimstraat, waarna al snel het bed wordt opgezocht. Er wordt opvallend weinig gesnurkt deze nacht en het is ook heel prettig om niet al voor dag en dauw gewekt te worden door het geritsel van plastic zakken van vroeg vertrekkers! Na een gezamenlijk ontbijt in onze voortreffelijke refugio, zo goed gevonden door Jaap, zijn we er weer klaar voor. Op dag 2 fietsen we van Vrouwenpolder naar Hoek van Holland, zo n 100 km. Het pad leidt ons via de Neeltje Jans, door het prachtige duingebied van Westenschouwen naar Renesse voor de koffiestop, die niet mag ontbreken. Maar voor de zover zijn, is het flink stijgen op het Duinpad bij Burgh Haamstede. Het pad is hier zo stijl dat we zelfs een stukje moeten lopen. Ik ben geen fan van het dragen van een fietshelm maar vandaag zet ik hem graag op, door de droogte moeten we soms stevig bijsturen op de zand- en schelpenpaden. We verlaten Zeeland via Goeree Overflakkee gevolgd door Voornes Duin en in de namiddag staan we bezweet voor de Maasvlakte. Bij de laatste strandtent alhier laden we onszelf en de 2 elektrische fietsen op. Met gemak halen we het pontje van uur en met een boot

2 volgestouwd met fietsen bereiken we Hoek van Holland. Bij de camping scheiden onze wegen met de afspraak waar en hoe laat iedereen de andere ochtend weer aanhaakt. Vanwege de natte tenten (nat, hoe bestaat het!) vertrekken we de derde fietsdag iets later. Ook vandaag hebben we een flinke tocht van zo n 90 km voor de boeg. Maar wat maakt het uit, de afstanden zijn geen probleem, het tempo is prima, onderweg fiets je een keertje met deze en een andere keer met die reisgenoot en heb je gezellige, soms hele mooie gespekken. Ook de kustroute, de LF1, die we rijden is en blijft mooi. En wat te denken van het weer, de lucht is strak blauw en er schijnt een heerlijke zonnetje. Op deze zondagse dag hopen we te Haarlem in de Sint Bavo een mooie stempel te kunnen halen. Eerst komen we terecht in de Grote of Sint Bavokerk. Dit protestants bedehuis aan de markt is wel geopend, maar hier is geen stempel te krijgen vandaag. We nemen genoegen met een stempel van de VVV, maar willen toch graag een echte stempel en rijden daarom door naar de Kathedrale Basiliek Sint Bavo. Helaas, deze is dicht! Dan maar foto s voor de basiliek gemaakt. Na nog zo n 20 km trappen langs het Zuid Kennemerland, bereiken we het Natuurvriendenhuis de Banjaert ( met camping) in Wijk aan Zee. Het enthousiasme om te zwemmen is ondanks de hitte niet groot. De 3 zwemmers, waaronder ik, verzuchten dat de anderen niet weten wat ze missen. Na het verfrissende bad schuiven we aan bij de rest in het restaurant. Hier hebben zich de jongste en de oudste fietser voor de komende dagen bij de groep gevoegd; Biko 12 jaar en zijn opa Kees 77 jaar. Het wordt weer een genoeglijke avond met veel Santiago verhalen, veel koud bier en lekker eten. Voor we toe zijn aan de 4 e etappe van onze tocht ontbijten we ( de kampeerders en degenen die overnacht hebben in het Nivonhuis) aan de grote tafels buiten.

3 De stemming is als altijd opperbest. Aan tafel wordt, zoals we het ongetwijfeld allemaal kennen van de tocht naar Santiago, gedeeld,geruild, gekletst en gelachen. Heel gezellig allemaal. We fietsen vandaag weerom een prachtig stuk door de duinen, via Castricum, de Schoorlse Duinen, de Hondsbossche Zeewering, Petten naar Sint Maartenszee. Hier verlaten we de LF1 route en fietsen we na ongeveer 65 km in de beentjes naar het eindpunt van vandaag, de camping in Schagerbrug. Schagerbrug is een klein plaatsje, zonder horeca en winkels, maar voor alles komt een oplossing. De buurvrouw op de camping is zo aardig aan te bieden naar de supermarkt te willen rijden met haar auto en voor de avond bestelt onze voorrijder Bernard, die overal wel een oplossing voor weet, eten. Iedereen, ook de Vrienden op Fiets slapers, vinden het gezellig om samen te eten. In groot gezelschap nuttigen we s avonds aan de picknicktafels onze Chinese maaltijd. Op dag 5 gaan we de oversteek maken van Noord Holland naar Friesland, met als eindbestemming Harlingen, zo n 75 km. Dit betekent dat we de afsluitdijk gaan fietsen. Het is erg warm vandaag en het is de vraag of we veel wind op kop zullen krijgen. Bij het begin van de indrukwekkende dijk van ingenieur Lely, nemen we een korte pauze als voorbereiding op wat er komen gaat. We houden het inderaad kort want de vliegen aldaar houden van onze bezwete lijven. Het fietsen valt heel erg mee, de wind zit goed en de 32,5 km hebben we er sneller op zitten dan gedacht. Al op tijd in de middag bereiken we Harlingen, gezien de temperaturen vandaag wel lekker! Op 25 Juli maken we onze laatste fietstocht richting Sint Jacobiparochie om daar samen met alle andere pelgrims ( schatting 440 in totaal ) de feestdag van Sint Jacobus te vieren. Degenen die een Santiago aan het Wad outfit hebben, verschijnen ermee aan de start, een mooi gezicht. We maken een klein tochtje van 30 km met een tussenstop in Franeker, hier voegen wij ons bij de fietsers die in Brabant startten. In de kerk aldaar halen we een stempel, maar een kop koffie zit er niet voor iedereen in. Voor de serveerster die alleen het terras moet bedienen is deze invasie net iets te groot. De stoet zet zich daarna langzaam in beweging. Het is de bedoeling dat alle pelgrims tegelijkertijd aankomen. We zijn aan de vroege kant, het tempo mag daarom niet te hoog, we nemen de tijd om nog een kapelletje te bezoeken. Dan gaat het echt richting eindpunt.

4 Onderweg komen we de eerste wandelaars tegen en laat dat nou net de groep zijn die ook in Sluis startte.ontzettend leuk is het om Sofia te zien, zij heeft de hele tocht gelopen, geweldig! In een lange sliert bereiken alle wandelaars en fietsers de grote tent die voor de kerk van Sint Jacobparochie staat. Achter de kerk parkeren we de fietsen. De stemming is opgetogen en uitgelaten, iedereen feliciteert iedereen. We hebben het toch maar eens mooi gedaan! In de tent volgt de toespraak door de voorzitter en is er muziek. Al snel groeit er een grote rij naast de kerk; alle pelgrims willen een laatste stempel, uitgereikt door de voorzitter, om vervolgens de compostella s in het Fries en Nederlands in ontvangst te nemen. De middag wordt verder. gevuld met o.a. het bekijken van de expositie en de film van pelgrims die de tocht naar Santiago maakten en met het bijpraten met andere pelgrims. Dit alles onder het genot van een glas bier want o, o, o, wat is het weer een lekker temperatuurtje. Een mooi moment in de middag is het zwaaien van het wierookvat, in aanwezigheid van de pastoor en de dominee. Je hoort een Ahhhh door te kerk gaan, en je hoeft je niet af te vragen welke beelden menig pelgrim nog meer voor ogen heeft. Het middaggedeelte wordt afgesloten met de Vespers. Omdat het avondprogramma: Festival de Nacht van het Wad al om uur begint, wordt de pelgrimsmaaltijd vroeg geserveerd. Het is erg druk in de tent, te druk voor de koks en opscheppers blijkt. Er is niet voldoende eten, eerst is de sla niet meer voorradig en even later is alles schoon op. Er komt nieuwe voorraad, maar de eerste pelgrims zijn al vertrokken richting Zwarte Haan als de laatste nog aan de maaltijd moeten beginnen. Jammer. De 6 km naar de Zwarte Haan, het Finistère aan het Wad, voor het festival is voor de fietsers een eitje maar voor de wandelaars is het nog even flink stappen. Het is een prachtig gezicht die lange stoet van mensen, zich bewegend door het landschap. Als het eindpunt in zicht komt lopen de wandelaars op de dijk met de ezel Lodewijk voorop, de fietsers rijden onderaan de dijk en we gaan allen richting de vliegers en de muziektent waar mooie klassieke muziek klinkt. Ik vind het een fantastisch, emotioneel schouwspel.

5 Het festival wordt in het Fries geopend en daarna; muziek, verhalen, workshops en alle tijd om naar de prachtige wadden te kijken in de ondergaande zon. Het feest duurt tot vroeg in de morgen, maar dat halen de meeste pelgrims niet. Van lieverlee zoekt iedereen weer het bed in de tent of bij Vrienden op de Fiets op. En zo komt er een einde aan fietszesdaagse En ik heb niet anders gehoord, we hebben een mooie tocht (hoofdzakelijk) langs de kust gefietst, in een prettig tempo en heel belangrijk met een leuke groep. Complimenten aan de organisatie en alle mensen van de groep (en Bernard in het bijzonder) dank jullie wel voor deze mooie fietsweek van de Camino aan het Wad van Sluis naar Sint- Jacobiparochie. Verslag; Joke Pals Foto`s: Jaap en Els Zwart