Nieuwsbrief. Steunpunt Zelfhulp. Inhoud. Ik heb hier mijn draai gevonden. Juni 2015 editie 10

Transcriptie

1 Nieuwsbrief Steunpunt Zelfhulp Juni 2015 editie 10 Steunpunt Zelfhulp Steunpunt Zelfhulp is het centrale punt in Friesland waar informatie te krijgen is over zelfhulp(groepen). Er is regelmatig contact met zelfhulpgroepen en indien nodig en mogelijk wordt er ondersteuning geboden. Denk hierbij aan het werven van vrijwilligers of het huren van één van de ruimtes die AanZet biedt. Een steuntje in de rug bij het opzetten van een nieuwe zelfhulpgroep is ook mogelijk. Daarnaast houdt Steunpunt Zelfhulp zich bezig met het vergroten van de zichtbaarheid van zelfhulp(groepen) bij burgers en (toekomstig) professionals en beoogt het Steunpunt Zelfhulp verbindingen te stimuleren tussen zelfhulpgroepen en met de formele zorg. Inhoud Steunpunt Medewerker 10 vragen met... Wist u dat..? Samenwerking Gastcolleges Stenden Ervaringsverhaal Geen hartslag meer... De Website ZNF Colfon Ik heb hier mijn draai gevonden Ik ben Janny Boertien, ik ben 55 jaar en ik ben woonachtig in Leeuwarden. 1 Ik werk sinds maart j.l. bij het Steunpunt Zelfhulp. Daarvoor heb ik bijna 12 jaar bij PC Probaat gewerkt, ook een onderdeel van AanZet. Daar heb ik het altijd prima naar mijn zin gehad, maar ik was er na al die jaren aan toe om een nieuwe uitdaging aan te gaan en ik moet zeggen, die vind ik bij het Steunpunt Zelfhulp. Hier ben ik niet meer zozeer bezig met computers en klanten, maar leg ik contact met zelfhulpgroepen en doe ik alle werkzaamheden die daaruit voorkomen, waaronder het plaatsen van nieuwsberichten en activiteiten van groepen op de website van het Zelfhulp Netwerk Friesland en het werken met de database. Dit was in eerste instantie nieuw voor me, maar daar kan ik intussen goed mee overweg. Ik ben hartelijk ontvangen en goed ingewerkt in het team en heb nu intussen mijn draai hier wel gevonden. Ik ben mee geweest naar Eindhoven voor een uitwisseling van ervaringen van Steunpunten en heb meegewerkt aan een gastcollege bij Stenden Hogeschool. Steunpuntmedewerker Janny Boertien Zelf ben ik lid van een paar zelfhulpgroepen en heb ik mijn eigen ervaringsverhaal op Stenden Hogeschool verteld over hoe het is om aan een zelfhulpgroep deel te nemen, dat vond ik erg spannend, maar ook een uitdaging en dat is goed gegaan, daar ben ik trots op.

2 10 vragen met Wat is uw naam? Hendrika Visser 2. Wat is de naam van de zelfhulpgroep? Groep voor Transgenders. En daar ben ik via Denk.nl terecht gekomen. Het is een onderdeel van het GGZ 3. Voor wie is uw zelfhulpgroep? Voor een ieder die (nog) niet uit de kast is en voor een ieder die al wel uit de kast is als Genderdysfoor. Genderdysfoor: Het ene geslacht zijn maar ook de andere voelen in lichaam en geest. En hierin is een grote variatie. Travestiet, transgender en Transseksueel. We houden deze variatie op transgender. 4. Hoe bent u bij deze groep terecht gekomen? Na opname in GGZ en het besef dat ik zo moest gaan leven zoals ik gelukkig zou zijn. Zo ben ik via het GGZ bij deze groep terecht gekomen. 5. Wat is uw rol binnen de zelfhulpgroep? Jezelf kunnen zijn daar is heel belangrijk, verder proberen we samen als groep in de maatschappij problemen die we tegen komen op te lossen dan wel te luisteren naar mensen binnen die groep die er een oplossing voor hebben gevonden. 6. Welke activiteiten organiseert de groep? Hoe kleed je je vrouwelijk zonder teveel op te vallen dat je man bent. Make up, gedrag, van alles en nog wat, als we als groep vinden dat dat waard is om tijd aan te besteden doen we dat. Ook, hoe gaat of hoe ga je met familie om in het geval dat je transgender bent en hoe zou je het beste kunnen reageren op uitlatingen over jou. 7. Waar worden de activiteiten gehouden? Dit is bij Denk, op de Zuidergrachtswal 3 te Leeuwarden 8. Zijn er kosten verbonden aan deelname? Nee er zijn geen kosten aan verbonden, via een verwijsbrief van de huisarts kom je bij ons terecht. 9. Hoe kan iemand met uw groep in contact komen? Via de website denk.nl Mail: info@denk.nl Tel: 088 DENKMEE ( ) Postadres: Postbus 26, 8900AA Leeuwarden 10. Zoekt u nog vrijwilligers? Nee, wij zijn niet op zoek naar vrijwilligers. Wist u dat... Wij op de afdeling Maaike als nieuwe medewerker hebben? Ons geluidsfragment te horen is op verschillende radiozenders in Friesland? Door dit geluidsfragment het Steunpunt een interview bij o.a 'Smelne FM' mocht geven? Wij naar Eindhoven zijn geweest voor een landelijke bijeenkomst voor Steunpunten in Nederland? Wij naar Den Haag zijn geweest en daar bij Lutz Jacobi en andere prominenten van de PvDA lotgenotencontact onder aandacht te brengen als onderdeel van de WMO? Op 11 mei een contactavond hebben gehouden waarbij zes zelfhulpgroepen aanwezig waren? Wij op Stenden samen met 9 zelfhulpgroepen gastcolleges hebben gegeven aan >200 studenten? 2

3 Samenwerking AanZet en Miks Welzijn Toen AanZet de Grote Appel van Oranje 2014 uit handen van Koningin Máxima ontving, stond in het jury rapport van het Oranjefonds dat de werkwijze van AanZet uitgerold moet worden over Nederland. AanZet zette in november 2014 een belangrijke stap in deze uitrol. Vanaf dat moment werkt AanZet samen met Miks Welzijn in de gemeente De Friese Meren. Het eerste wapenfeit van deze samenwerking is een koffie inloop in Sint Nicolaasga. Deze inloop is elke woensdagochtend van 9.30 tot uur in het Unitas gebouw aan de Omloop 1 geopend. Er is een groepje vrijwilligers dat koffie inschenkt voor de bezoekers. Verder zijn er al een aantal activiteiten georganiseerd, zoals een kerstbrunch en een bingo. En je kunt ook altijd even een biljartje leggen of darten als je wil. Er is duidelijk behoefte aan het initiatief. Gemiddeld komen er twaalf mensen, zowel mensen met een psychische kwetsbaarheid als mensen uit de wijk. Voor mensen in een isolement is het lekker om een reden te hebben om uit bed te komen. Naast sociaal contact is het doel ook om mensen buiten het wereldje van de GGZ tegen te komen. 3 Ook zijn er plannen om in Balk en misschien, in een later stadium, in Lemmer een sociaal café voor mensen met een psychische kwetsbaarheid op te zetten. Het doel is steeds om mensen met een psychische kwetsbaarheid uit hun isolement halen en in hun kracht te zetten. Steunpunt geeft college Stenden Hogeschool Op woensdagavond 22 april heeft AanZet bij Stenden voor de 1e jaars SPH studenten in het kader van de moduul 1.4 (methodisch werken, een inleiding) een zelfhulpavond georganiseerd. AanZet biedt verschillende afdelingen voor en door mensen die ervaring hebben met de geestelijke gezondheidszorg (ook door huisartsen), maatschappelijke opvang, verslavingszorg en vrouwenopvang. Mensen kunnen klant worden van een afdeling of vrijwilligerswerk doen bij AanZet. Het uitgangspunt hierbij is dat een ieder mens mogelijkheden en kwaliteiten heeft. Deze avond was voor de studenten een geheel nieuwe ervaring en goed bruikbaar voor hun studie. Een aantal reacties van de studenten : Hoewel ik niet gewend ben om s avonds lessen te volgen, heb ik deze avond als zeer waardevol ervaren. Inspirerend en goed voor mijn ontwikkeling tot hulpverlener. Eerst hadden we een hoorcollege over wat zelfhulp inhoudt. Zelfhulpgroepen zijn groepen die elkaar ondersteunen door bijvoorbeeld ervaringen te delen. Dit is steeds populairder en past natuurlijk helemaal in het nieuwe beeld van wat de zelfredzaamheid wil verhogen. Daarna gingen we in groepen uiteen om naar presentaties te luisteren van mensen die ervaring hebben met zelfhulp. Ik vond het erg bijzonder om verhalen te horen van mensen die zelf of in hun omgeving te maken hebben gehad met de hulpverlening. Het is belangrijk om verhalen uit de praktijk te horen en tips te krijgen. Ik vond het een erg leerzame avond, en heb dit als een leuke manier van leren ervaren.

4 Ervaringsverhaal medewerker Angst kan je leven beheersen Het was Na vier jaar LEAO en mijn diploma behaald te hebben leek het me wel een uitdaging om een opleiding in Groningen te gaan doen. Nou ja opleiding is een groot woord. Het was een zogenoemde kopklas. Van de vierde klas LEAO en daar mijn diploma te hebben behaald, ging ik naar de vijfde klas grafische techniek in Groningen. Elke dag met de trein heen en weer, dat leek me wel wat. Vakantiegevoel dacht ik. Na een voortvarende start in Grun begonnen zich rond het einde van het schooljaar, tevens examentijd, wat vreemde verschijnselen te openbaren. Ik durfde op een gegeven moment niet meer naar school. En zelfs de trein in om naar Groningen te gaan werd een probleem voor me. Op een gegeven moment ging ik de hele dag rondjes lopen in Leeuwarden. Waar mijn ouders dachten dat ik keurig op school in Groningen zat, liep ik gewoon rond in Leeuwarden. Alles beter dan Groningen dacht ik. In Leeuwarden voelde ik me goed. Tot ik op een gegeven moment mijn moeder in de buurt tegenkwam en ze vroeg waarom ik niet op school zat. Diezelfde school waar het overigens ook niet onopgemerkt was gebleven dat die jongen van Pel uit Leeuwarden niet op school was. Toen startte er een uiterste poging om toch vooral mijn grafisch diploma te behalen en kreeg ik van school alle medewerking. Ik mocht zelfs een aantal eindopdrachten thuis doen. Drempels werden zoveel mogelijk weggenomen. Zo had ik ook problemen om over die hoge brug te lopen van station naar school, en werd zelfs de Nederlandse Spoorwegen benaderd om tot een oplossing te komen. Erg bijzonder, ik mocht me elke schooldag melden bij de stationsleiding waarna er telkens iemand met me meeliep over de rails om de brug te kunnen ontwijken. Als ik uit school kwam stond er weer een NS medewerker me op te wachten om weer over talloze rails met me naar het station te lopen. Dat was echt hartstikke goed geregeld en hier hebben we de NS mensen ook een mooi bos bloemen voor gegeven als dank. Mede met hulp van school heb ik dit schooljaar in Groningen gelukkig af kunnen sluiten met een diploma. Wat was ik blij dat ik van dat gereis af was. Ik was er van overtuigd, binnen een half jaar ben ik van die straatangst af en kan ik weer verder met een vervolgopleiding in Zwolle. Nu 25 jaar later blijkt dat echt drastisch anders te zijn gelopen. De fobie werd alleen maar heftiger. Durfde ik eerst nog in heel Leeuwarden te komen, het kringetje werd steeds kleiner. Er werden allerlei therapieën bij gehaald zowel regulier als alternatief. Ik heb vele therapeuten gehad in allerlei soorten. Ook psychologen, psychiaters, fysiotherapeuten, vrienden, kennissen en familie hebben geprobeerd me over deze kwaal heen te helpen. Niks heeft echt mogen leiden tot het fobievrij worden. 4 Nou ja, dan kun je maar beter het beste uit je leven halen. Betaald werk zat er helaas niet in in het beperkte gebied en daardoor ben ik als vrijwilliger bij vele organisaties aan de slag gegaan. Zo was ik de enige vrijwilliger bij het toenmalige Gemeentelijk Muziekinstituut Leeuwarden aan de Schrans en heb ik een aantal jaren als enige vrijwilliger mogen werken bij het toenmalige Buro voor Rechtshulp. En zo nog veel andere organisaties. Stil zitten was en is er niet bij ondanks mijn beperking. Ik wil niet mijn handje ophouden en ben er van overtuigd dat je zelfs met een handicap of beperking je ontzettend nuttig kan maken en inzetten voor allerlei organisaties.

5 Door mijn angsten ben ik helaas afgekeurd, maar doe nog wel steeds veel vrijwilligerswerk. Ook heb ik wel geprobeerd om via een re integratiebureau op eigen initiatief overigens aan betaald werk te komen maar helaas. Dat heeft niets opgeleverd. Mensen vragen me wel eens waarom ik me niet op laat nemen. Maar dat is bij mij nog? een stap te ver. Ik merk dat ik hoe langzaam het ook gaat toch steeds weer kleine overwinningen boek. Soms zie ik er tegenop om naar de winkel te gaan. Het voelt dan goed dat het na zoveel keren oefenen toch weer lukt. Ik merk dat er veel onbegrip is voor mensen met een beperking of handicap. Je valt vaak buiten de boot is mijn ervaring en zit ook vaak alleen thuis. Dat maakt me vaak wel verdrietig maar ik blijf toch altijd positief. Sinds oktober vorig jaar ben ik nu ook als vrijwilliger en bezoeker betrokken bij sociaal café de Kronkel ( een project van AanZet ) in Leeuwarden. Een echte aanrader voor iedereen die zich alleen voelt of gewoon eens leuk wil kletsen of activiteiten wil ondernemen met mensen. Daarnaast doe ik nog steeds erg veel andere dingen voor verschillende organisaties en blijf ik oefenen om toch van mijn angsten af te komen, ook al is en blijft dat erg moeilijk. Raymond Pel, Leeuwarden 5 Geen hartslag meer Indringend verhaal van een vader. Marcel van Kooten schrijft over zwanger worden via IVF/IUI of ICSI behandelingen en het daarna overlijden van hun baby Stef. Marcel Paul van Kooten (1976) is geboren in Leeuwarden, waar hij nog steeds woont. Na de mavo te hebben afgerond deed hij nog enkele andere opleidingen, waaronder de chauffeursopleiding. In 1996 voltooide hij zijn dienstplicht. Hij hoorde tot de allerlaatste lichting en was gestationeerd in Duitsland. Momenteel is hij werkzaam als vrachtwagenchauffeur. Jarenlang draaiden Marcel en Pien mee in de medische molen om te proberen zwanger te raken. Toen Pien zwanger werd van Anna waren ze de koning te rijk. Tot hun grote verrassing en vreugde werd Pien daarna spontaan zwanger. Na een geweldige zwangerschap van meer dan 36 weken ging het heel onverwacht mis. Na uren heel druk te zijn geweest, werd de baby ineens heel rustig. Maar die rust duurde te lang. Toen ze de verloskundige belden, voelde die meteen dat het niet goed was. En in het ziekenhuis werden hun bangste vermoedens bevestigd: baby Stef was in de buik van zijn moeder overleden. Vader Marcel neemt de lezer mee in een achtbaan van emoties, van onzekerheid, vreugde, verdriet, kwaadheid, blijdschap en teleurstelling. Het boek geeft een indringend beeld van de ingrijpende gebeurtenissen waar Marcel, Pien en dochter Anna mee te maken kregen. De schrijver hoopt met dit verhaal een bepaalde troost te bieden aan lotgenoten. Daarnaast is dit boek informatief voor vrouwen en stellen die op het punt staan te beginnen met IVF/IUI of ICSI behandelingen, om met hulp en onder toezicht van het ziekenhuis te proberen zwanger te raken of dit overwegen. Door middel van deze informatie hoopt hij het zwanger raken via deze weg meer bespreekbaar te maken en mensen een beter beeld te geven van wat ze zoal kunnen verwachten.

6 Het steunpunt Zelfhulp heeft een eigen website!! Op deze website vind je informatie over zelfhulp(groepen) in Friesland. 6 Bij zelfhulpgroepen draait het erom dat mensen met dezelfde problematiek (bijvoorbeeld met rouwverwerking, hersenletsel, verslaving) ervaringen uitwisselen en herkenning/erkenning bij elkaar vinden. In Friesland zijn vele zelfhulpgroepen actief. Samen vormen zij één groot netwerk, welke allemaal steuntjes in de rug bieden van mens tot mens. Ook kunnen de zelfhulpgroepen van elkaar leren door onderling ervaringen en kennis uit te wisselen. Zij doen dit onder andere tijdens de contactavonden, welke het Steunpunt Zelfhulp elk half jaar organiseert. Een ieder draagt bij naar eigen mogelijkheden en kunnen. Voor al deze groepen is de website bedoeld. Wanneer je informatie zoekt over zelfhulp(groepen) ga je naar het kenniscentrum of het onderdeel veelgestelde vragen op deze website. Voor informatie rondom zelfhulpgroepen ga je naar de actieve zelfhulpgroepen in Friesland en voor meer informatie over activiteiten rondom zelfhulpgroepen kun je een kijkje nemen in de agenda. In zelfhulpgroepen kun je jouw waardevolle ervaringen delen met lotgenoten. Zelfhulpgroepen zijn laagdrempelig, veilig, op voet van gelijkwaardigheid en kunnen bijdragen aan de 'empowering' en de vergroting van het probleemoplossend vermogen van mensen. Ervaringskennis is van onschatbare waarde voor zowel lotgenoten onderling als direct betrokkenen en iedereen die (indirect of beroepsmatig) met mensen met ervaringskennis te maken krijgen. Het is daarom belangrijk dat ervaringskennis beschikbaar(der) is en ingezet wordt. Door informatie over ervaringskennis te bundelen en centraal beschikbaar te stellen kan iedereen nu en in de toekomst een goed beeld verkrijgen van de inhoud en meerwaarde van ervaringskennis. Samen sta je sterk, dat is het idee. Daarom een Zelfhulp Netwerk, bestaande uit afgevaardigden van zelfhulpgroepen en het Steunpunt Zelfhulp van AanZet. Het wiel hoeft niet opnieuw uitgevonden te worden, er kan van elkaar geleerd worden. Colofon Nieuwsbrief Steunpunt Zelfhulp is een uitgave van AanZet. Deze brief verschijnt 1 keer per kwartaal. De nieuwsbrief wordt verspreid onder medewerkers van AanZet, zelfhulpgroepen en externe relaties. Met deze brief willen wij u op de hoogte houden van wat er speelt bij het steunpunt Zelfhulp en bij de zelfhulpgroepen. Heeft u tips, suggesties en/of verhalen? Mail deze dan naar steunpuntzelfhulp@st aanzet.nl. Misschien wordt uw verhaal dan geplaatst in de volgende editie. Steunpunt Zelfhulp, Tadingastraat 5, 8932 PJ, Leeuwarden. tel: internet: aanzet.nl