Queen s Day. Smartkids opent. Op de valreep, 10 vragen aan Kees & Gerrion Welterusten mijnheer de president. New company in Town.

Transcriptie

1 Double Dutch nr1 double dutch 2007 april Coming up Queen s Day Op de valreep, 10 vragen aan Kees & Gerrion Welterusten mijnheer de president Vraag & aanbod Condex, yellow pages for construction boekbespreking New company in Town Smartkids opent Dutch Business Association Vietnam

2 colofon working Double Dutch is a magazine of the Dutch Business Association Vietnam. It appears 4 times a year. Editors Janneke Dufourguet wildejanneke@yahoo.fr Hilde Hoogwaerts hoogwaerts@pacific.net.sg Design Margriet Kruse Translation Marleen Sprik Advertisement secretary@dbav.org Deadline next issue: May 15th 2007 DBAV Peter Kerckhaert Alex Thomson Marieke Nieuwaal Derk Schep Mireille Kodden Tau van Ngo Mark van den Assen working in Vietnam 3 From the President 4 My company Chris Duthill about Condex 5 New company in town Joke Otter about Smartkids 6 My company Jan Somers from Hanoi 7 8 Return A report about the come back from a Vietnamese refugee 9 NANV 4 New members can contact Mireille Kodden at secretary@dbav.org Nederlandse Vereniging Mireille Kodden secretary@dbav.org Netherlands Alumni Network Vietnam Consulate general of the Netherlands hcm@minbuza.nl Postal address: C/o Consulate General of the Netherlands 19/F Saigon Tower 29 Le Duan Boulevard, District 1 Ho Chi Minh City 2 DOUBLE DUTCH living in Vietnam Van de redaktie 11 De Nederlandse Vereniging Op de valreep vragen vragen aan Gerrion en Kees van Helvoort Even voorstellen 13 Brechje Brouwer en Frank van Eijs Boekverslag Ton van Zeeland 14 Welterusten mijnheer de president Twee stagiaires in Saigon 16 Niels Velderman en Raymond van Wasbeek Schoolreisje van de Nederlandse School 17 Evelien Kerckhaert vertelt. Sinterklaas op bezoek in Saigon! 18 Foto verslag Sinterklaas 19 Vraag en aanbod 20 Terug Het verhaal van een economische vluchteling terug in Vietnam 13

3 working working working Focus points of the DBAV 1. Promote the active exchange of practical Vietnam experiences between the DBAV members. 2. Regular evening gatherings. 3. Organise topic specific information events, such as luncheons and/or dinners with presentations. 4. Maintain and further develop relations with the representations of the Dutch government in Vietnam, such as active promotion / participation in upcoming trade missions, Holland promotion events and provide further assistance where beneficial to the members. 5. Activate, maintain and promote website. 6. Develop and promote the new quarterly publication in close cooperation with the Nederlandse Vereniging committee of the DBAV. 7. Promote awareness of Netherlands Alumni Network in Vietnam as a quality HR source. 8. Stimulate and monitor EuroCham in the interest of DBAV members. 9. Establish a structure for maintaining frequent contact with other Dutch business organisations in the region. 10. Identify and support a meaningful charity in Vietnam. All DBAV members are herewith invited to make any further suggestion to the above activities and can do so either during this Annual General Meeting or by to secretary@dbav.org Chris Wijnberg LIVING & WORKING On 27 th March the DBAV Annual General Meeting 2007 was held at the Hyatt hotel and a quorum of members was in attendance to conclude all procedures on the agenda. An overview of the activities 2006 was given by the parting board, specifically noting the many personnel changes, including 3 mutations in the post of Secretary and the parting of 2 board members during the term. This was followed by a presentation by the treasurer, Mr. Peter Kerckheart. It was noted that the costs of the foundation of the Netherlands Alumni Network Vietnam (NANV) constituted a large share of the expenses, the accounts were unanimously approved and adopted by the assembly. Mr. Boris Dongelmans of NESO Vietnam made a presentation of the progress made by NANV and mentioned that approximately 280 Alumni are now registered with the NANV database. He also noted that only a few inquiries were made by DBAV companies for staff recruitment through the NANV services. Earlier the Chairman had accounted his very positive experience with the successful identification and recruitment of certainly 2 quality staff members while a possible third is pending. This positive experience is due to the high quality and good motivation of the applicants. The NANV needs to do much more to promote its highly useful HR services and facilities among the DBAV members and Mr. Dongelmans committed to that. Of the 2006 board Peter Kerckheart and Alex Thomson stood for re-election. In addition there were 4 new candidates for the new 2007 board, being Marieke Nieuwaal, Tao Van Ngo, Mark van den Assem and Derk Schep, all young and enthusiastic, promising new impetus to the DBAV board. The Consul General, Mr. Ton van Zeeland highlighted several activities and events where he expected close cooperation between the DBAV and the representations of the Dutch government in Vietnam. Through a sound base of DBAV members and remaining healthy finances the DBAV is now stable and healthy. In part due to the above mentioned personnel issues the activities in 2006 were not as frequent as could have been. Nevertheless, the NANV was born and the initiative for the new DBAV magazine resulted in this first edition of Double Dutch. I thank all those volunteers who were active in bringing the DBAV back on track in 2005 and who continued in 2006, such as Gerrion van Helvoort, René de Roos, Titus Plooij, Iman Stratenus, Alex Thomson and others, as well as the various Secretaries that have served the DBAV. The excellent support and working relationship with the Dutch government in Vietnam must also be mentioned and in particular our Consul General, Mr. Ton van Zeeland, whose constructive efforts and support were fabulous. Last but not least: the support of the DBAV members made everything possible, for which a heartfelt Thank You! As parting Chairman I wish the new DBAV board all the best. Chris Wijnberg. DOUBLE DUTCH

4 my company king working Christian Duthill CONDEX, the Yellow Pages of Construction The 1 st edition of the CONDEX Directory will be published in June 2007 and will be Vietnam s most complete directory of building products and services. The directory provides a common marketplace for the Vietnamese construction industry offering an ideal Business to Business platform for developers, manufacturers, suppliers, agents, distributors, architects, contractors and professional service providers. CONDEX (Construction Index) aims to become the most comprehensive information service provider for the Vietnamese construction industry. It will offer a complete range of business-to-business products and services through several different mediums including websites, printed directories, cd roms, network events and hopefully in the near future as co-organizer of trade fairs and other business events. Our website will function as a user friendly bi-lingual internet portal and intends to provide services such as database search, useful links, HR search functions, an online marketplace on which relevant products and services may be offered, etc. Future plans include expanding our services to the ASEAN region. The company behind CONDEX is medialink co. ltd. a new media company established in 2006 specialized in providing effective marketing and information services to enhance our customers business objectives by helping them to promote themselves through our portfolio of print, web and digital products. With strategic media partners throughout South East Asia, medialink will bring together the region s buyers and sellers, helping to link and expand their respective markets. The 1 st edition of the CONDEX Directory will cover South Vietnam, the 2 nd edition (2008) will include Hanoi as well. Currently, the company has 3 shareholders (1 Vietnamese, 1 Viet Kieu, 1 Dutch) and a team of 16 employees. Christian Dutilh 4 DOUBLE DUTCH

5 living new company in town living working workin Joke Otter CHILD CARE CENTRE SMARTKIDS On the 2 nd of October 2006, Joke Otter opened a childcare centre in An Phu (District 2). Double Dutch interviewed her. DD: What can you tell about your professional background and your idea of opening a childcare centre? Joke: I studied pedagogy in the Netherlands. In Holland I have been working during 10 years with children with special needs. After that, I have been managing a kindergarten/child care centre in Holland for about 7 years. During all these years working with children I developed my own pedagogic vision and dreamed about starting my own care centre. For my husband s career we moved in 1981 to England, spent almost 3 years in Poland and in 1996, we moved to Vietnam. The first 6 years in Vietnam I mainly enjoyed living in Asia and was involved in several charity programs. In 2002 I started my part-time job as a teacher in the British International School. But the idea of opening my own child care centre remained and in 2004 I started the paperwork, the licensing, the pedagogic principles, found an appropriate location, started buying toys and educational materials etc. etc. DD: What is the difference with other existing childcare centres or schools in HCMC? Joke: SmartKids has defined its pedagogic objective as: To promote positive development of children, by bringing them, under professional care, together in groups, in special child oriented surroundings all in close cooperation with parents. My pedagogic vision is a mixture of different philosophies ; Montesori, Steiner and Reggio Emilia. I mainly noted that in many preschools or child care centres the young children are often under too much pressure. My main concept is that as every young child is developing in a different way and in his own rhythm, we need to offer place where a strong emphasis is given on the individual social and emotional development of the child. There is still a focus on the learning aspect but this is build in the daily program where the children will learn a lot by playing but always without pressure. DD: How long did it take you to open the center? Joke: My company is a 100% foreign owned company. It wasn t easy to start up this centre ; especially the licensing part. The whole process took about 2 years, this included the licensing, the complete redesigning of the building, the pedagogic curriculum, the website (www. smartkidsinfo.com), leaflet and the so called technical explanatory document or business plan. The license related premises papers caused actual most of the problems as the company we are renting the premises from did not have the right paper work. Eventually in October 2006, I started the centre with only 2 children. Now we have 35 children. DD: What about the organisation of SmartKids? J oke: The centre is accessible to children from 18 months till 6 years old. The groups are split in 2 age groups; 18 months till 3 years and 3-6 years. Every group is maximised with 18 children and has one professional foreign teacher and one teacher assistant; for the young groups every teacher has 2 assistants. The group size and child friendly building design are all a part of the same child oriented philosophy. SmartKids is our own brand and not a franchise from abroad and with SmartKids we strongly believe to offer a one off a kind child care in Vietnam. DD: What are your plans for the future? Joke: The An Phu SmartKids centre has a capacity for maximum 72 children. Of course, if SmartKids continues to grow, my dream would be to gradually open more centres in other parts of the city or in other parts of Vietnam, but offering the same concept and execution will be essential. In March I also started a mother tongue program in the afternoons for 3-6 year old children. For the moment I have a group for Dutch speaking children every Monday and on every Wednesday we have a German group. The idea is to sing, tell stories and socialize to keep up the mother tongue language and culture of those children who are mainly in an English speaking environment. For all information, please contact Joke Otter(Yoko) at sm rtkids International Child Care Centres DOUBLE DUTCH

6 my MY company COMPANY HANOI Jan Somers (66) has been working outside of The Netherlands for 46 years, especially in textile and preferably in countries that are yet to be developed. This is how he ended up in Vietnam some twenty years ago. At that time he was manager for a German employer in Sri Lanka. He asked Somers if he would be interested in setting up a new company with him in Vietnam. In 1986 there was absolutely nothing in Vietnam, tells Somers. The country was still in the aftermath of the war against the Americans. Slowly but surely he managed to get the production going. Problems with the government were solved and machines started to run. Still the first couple of years were problematic. Shipping of goods, for example, was difficult because only once every 6 weeks a boat stopped off. Most trade went through Hong Kong. Hardly any official trade relations with the West existed. In 1991 Somers took an important step. Until that moment he always had to work with a local business partner, but in that year, working Somers was the first person in Vietnam to start up a fully foreign enterprise. One of the conditions was that he had to move his production from the, industrially more developed, Saigon to Hanoi. The production stepped up fast enough, the problem was in the foreign textile quota. State enterprises were given priority at distribution, next were the Vietnamese private enterprises, then the joint ventures and lastly the fully foreign businesses. My wife handles most staff matters, she is better at that. The relations with the staff and the government are fine, says Somers. I pay quite well. The minimum wage is $ 55 per month. On average, I pay $ 70, but a real good seamstress can make more than $ 100 working for me. So far Somers has never experienced a strike. Of course low wages are an issue. For that reason Somers is happy that his factory is situated some 50 kilometres out of Hanoi. Land is cheaper here and wages are lower. workin Jan Somers SHIRTS AND COATS FROM VIETNAM FOR EUROPE Recently the wages have been under some pressure as more businesses make their way here. The factory runs at full capacity; some garments per month are sold, mainly abroad. The biggest and first customer is Hema. With clients like Renault, TNT, KLM, KPN, Arriva and NS (Dutch Railways), Somers is especially big in industrial clothing. He specialises in shirts and coats. Does Somers have plans for the future? Certainly. Now that Vietnam has joined the World Trade Organisation, I see more In 1986 there was absolutely nothing in Vietnam. opportunities for export to the United States. If this really works out well, and I can lay my hands on part of the quota for the US, plans for a fifth factory, with governmental approval, are ready. At the age of eighteen, the Dutchman left for South Africa in order to follow a training in the mining industry. His first job in textile was in Tanzania, after that he led a shirt factory in Malaysia. He then started factories in Hong Kong and Sri Lanka. Vietnam seems to be the final destination for the 66- year old. I m happy to leave adventures in new developing countries to my sons. w This article is quoted from Het Financieel Dagblad January 17, 2007 written by Martin Kuypers. Original title: Hemden en jasjes uit Vietnam voor Europa 6 DOUBLE DUTCH It has been edited for this magazine.

7 working working working my company MY COMPANY g Jeroen Hehuwat Biothane is one of the world s leading companies in the application of anaerobic and aerobic technologies for industrial wastewater treatment. Biothane is the developer and exclusive owner of the anaerobic Biobulk CSTR, Biothane UASB and Biobed EGSB technologies. Biothane markets these technologies and its systems worldwide through a network of licensees and agents. Our organization has offices in the USA (Camden NJ), the Netherlands (Delft), United Kingdom (Manchester), Indonesia (Jakarta), and China (Shanghai). Biothane Asia Pacific was established in Indonesia in 1995 to serve the Asian and Australian market. Projects undertaken range from full Turnkey supply to limited scope as supplier of process technology, design, engineering, services and keyequipment. Biothane is currently looking and expanding its business in Vietnam. Our technology is being implemented in a BIOTHANE ASIA PACIFIC paper mill in Tanh Hoa District, Long An Province which is currently under construction. We are continuously seeking Vietnamese business partners to undertake projects in Vietnam. Throughout the world Biothane has supplied more than 450 anaerobic wastewater treatment plants, we are a global leader in this area. Among the field of applications are the following industries Breweries (e.g. Heineken, Anheuser Bush, Asahi, Carlsberg, Modelo, Baltika) Beverages (e.g. Coca Cola, Pepsi Co) Chemical Industry (Dupont, Eastman, Shell, DSM, Formosa Plastic, Bayer) Fermentation industry (Alcohol, yeast, Citric acid) Food industry (Sugar, Potato, Starch, Dairy, Confectionery and others) Pharmaceutical (Penicillin) Pulp & Paper Industry (Wood pulp, Cardboard, Recycle paper) The main benefits of anaerobic treatment can be summarized as follows: working No aeration energy required; low power consumption Low surplus sludge growth; low nutrients demand High volumetric loading rates; compact installation, small area required Biogas production; energy source for factory applications like boilers. Hence a low cost pre-treatment method, which can effectively reduce large COD loads against low operating costs. Aerobic post-treatment will normally be required to meet local discharge limits. After implementing anaerobic pre-treatment these can be designed significantly smaller as compared to full aerobic treatment, which results in less power consumption for aeration and lower overall sludge production. Should you require additional information regarding Biothane technologies please contact us at sales.asia@biothane.com DOUBLE DUTCH

8 working Back in vietnam documentary workin Hilde Hoogwaerts Mr Bui is back home. In 2002 Mr Huu Nghie Bui and his wife Mrs Truc Mai Thi Truong decided to go to The Netherlands to find a job; friends had told them that The Netherlands was a human country where it should be possible to obtain a residence permit. Being the youngest of a family of three sons, Bui felt responsible for his parents sustenance. He had been working for seven years already but his income was, despite his diploma in Business Administration, not sufficient. In addition to this he and his wife wanted to start a family and secure a good education for their future child(ren). Once arrived in The Netherlands they went straight into the refugee-circuit. They tried many refugee camps and eventually ended up at the Refugee Centre of the Catholic Church in Helmond. They lived there for three years and made friends among the social workers as well as the other refugees in the centre. Many nationalities lived together, Dutch was their common language. Twice a week they had Dutch classes and they took this really seriously, until their last day in The Netherlands. They wanted to seize every opportunity to obtain a residence permit. For a while they thought that their son, who was born in The Netherlands, would automatically be given the Dutch nationality, but this hope was based on a misunderstanding at the Register Office. Mai had been converted to the Catholic Church and was doing 8 DOUBLE DUTCH THE RETURN OF MR HUU NGHIA BUI voluntary work, such as cleaning the church. They were not allowed to work, otherwise they would risk losing their benefit of 30,- per week. Unfortunately they did not manage to obtain a residence permit, nor were they lucky enough to see a General Pardon for refugees happen in The Netherlands. As a result, the Bui family returned to Ho Chi Minh City in January During their last three months in The Netherlands, the ups and downs of Bui and Mai were followed by Roy Dames(*) and Miek Hehenkam, documentary makers producing a series of four portraits of refugees who had to return to their country of origin. Bui and Mai s homecoming and their first two weeks in Ho Chi Minh City were closely followed and filmed by Roy and Miek. In one of the excerpts Bui and Mai exchange experiences with Nicole Salverda and Hilde Hoogwaerts, two Dutch women who live and work in Vietnam: Bui and Mai live together with Bui s parents in a small house in an alley in District 3, outside the sickly smell of disposed food and fish and drain water. There are food stalls, streettraders with vegetables and fruits, children at play, motorbikes and on a stool with a typewriter in front of him, a letter-writer is awaiting his costumers. Inside, the family warmly welcomes us. Dutch is the language used, Mai and Bui are still very much trying to come to terms with all their Dutch experiences. They miss their friends and want to continue to study the Dutch language. Their dream to earn money in The Netherlands in order to give their family a better future fell through, but not a bad word about The Netherlands from their lips. It is still unclear to what extend they can use their Dutch experience in setting up their new life in Vietnam. They would love to get back to work, preferably with Dutch people. Mai would like to work as a domestic helper or in a shop. We see a modest new motorbike and a washing machine, which they could afford to buy from their so-called repatriation bonus. Roy and Miek will come back to see the progress of this young family in May The documentary Terug (Returned) will be broadcast by NPS on Net 3 (Dutch TV) in October If you are interested in Bui s CV, please contact Hilde Hoogwaerts at Hoogwaerts@pacific. net.sg. (*) Roy Dames is a famous film maker; he made more than 20 productions including Ik ben Jantie (I m Jantie), Meiden van de Keileweg (Girls from the Keileweg) and Ik ben Mohammed (I m Mohammed). The latter was nominated for the Gouden Kalf (a Dutch TV award) in 2005.

9 working working g working Thuy Huynh If you ask me whether I am happy to be back in Vietnam after spending 5 years in the Netherlands? Yes, I am happy to say that the time spent in the Netherlands has been the most beautiful period of my full-grown life. As a matter of fact, I left the Netherlands with mixed feelings. Sometimes I wish I couldlive in a country where people are a mix between Dutch and Vietnamese societies. One is of a too wellorganized and efficient society compared to the other which is a chaotic and impulsive one. Upon arriving in Wageningen, the Netherlands, after making appointments through and telephone, I could get my flat contract by the SSHW, got a bank account at the Rabobank and residential registration at immigrant police office within 2 hours of one afternoon. While last June in Ho Chi Minh city, it took me almost one and half months to only change my driving license from the Netherlands to Vietnamese (an international driving license is not valid in Vietnam). In total, I had to pass through 5 different offices, sum of waiting time (for only waiting and doing nothing) approximately 12 hours. At the Traffic Office were many papers on a bulletin board that confused you once you tried to understand them (even in Vietnamese language) After knowing what the procedure was, I started my journey: first I went to the State Notary office to ask if I could have my driving license translated from Dutch into Vietnamese. they guided WAGENINGEN UNIVERSITY ALUMNA me to do it at the Dutch Consulate. Here they translated the documents from Dutch into English within one day. After this I went to the Foreign Affair Service to have a confirmation on my translated driving license. This took me 4 days. Finally I went back to the Notary to have my now Dutch-English driving license translated into Vietnamese. This took me another 5 days. Holding all precious papers, I returned to the Traffic Office to submit them all. After 4 hours waiting, I received a refuse as my documents were still not enough! The explanation was shocking: you need a document that proves you need your Dutch driving license in future. Otherwise the license will be destroyed under the regulation of the Traffic Office. In the Netherlands I think each single officer is serious for what they are doing and invest fully to their work, discuss thoroughly all relevant matters before they receive their clients. While in Vietnam, officers mix their public duty with their private interests, invest almost too little to their knowledge about tasks they are carrying. Finally I could hold both my Vietnamese and Dutch driving license. Thanks to the patient ability that I inherited. However, after all suffers, I started to be happy living in Vietnam again. The deeply truth for my happiness is of my Vietnamese food. In the Netherlands, daily meals are kind of formula as their constancy for soup, bread, cheese, ham, jams, salad, and so on. Often soup are from cans or powder after mixing with fixed amount of water, few minutes cooked on fire then it could be served. I supposed that every household is eating the same taste. Also, opening hour of shops is a frustration. Every one rushed into market on Saturday to buy food for the rest of the week? The whole week meals are already programmed. Respect to way of dressing, I have the feeling that the Dutch women look after their outlook only when they grow old. I enjoyed watching many old Dutch ladies in their elegant suits and well-groomed hair but not with younger Dutch women. To end this piece of thought, I can assure you that the spontaneous way of doing and living here in Vietnam could benefit your live once you would know how to deal with it. DOUBLE DUTCH

10 living l This space is reserved? for company advertisement. Are you interested?? Please contact secretary@dbav. org whole? page, half page or quarter page Please contact secretary@dbav. org?? 10 DOUBLE DUTCH Hilde Hoogwaerts & Janneke Dufourquet Woord vooraf Welkom bij het eerste nummer van Double Dutch, het tijdschrift van de Dutch Business Association Vietnam en de Nederlandse Vereniging. De uitdrukking Double Dutch betekent volgens het woordenboek: 1) de moeilijke versie van touwtje springen, waarbij twee touwen tegelijk in tegenovergestelde richtingen gedraaid worden 2) onzin uitkramen De redaktie beoogt er in tegenstelling tot de twee betekenissen echter een duidelijk en informatief tijdschrift van te maken, en de bedoeling is dat Double Dutch 4 keer per jaar verschijnt. Het eerste gedeelte is in het Engels om de niet-nederlandse leden binnen onze gemeenschap ook te kunnen bereiken. Het gedeelte van de Nederlandse Vereniging is echter op veler verzoek in het Nederlands gelaten. Het thema van deze eerste editie is Wonen & Werken in Vietnam, we laten weer nieuwkomers aan het woord, evenals stagiaires van het Nederlandse Consulaat Generaal die vertellen over hun ervaringen met wonen in Vietnam. In de rubriek Vraag en Aanbod kunt U een oproep plaatsen onder de noemer van: Gezocht, Aangeboden, etc. Verder bieden we U een voorproefje van de documentaire van Roy Dames die in Oktober bij de NPS op de Nederlandse tv te zien zal zijn. Nicole Salverda en Hilde Hoogwaerts spraken met twee uit Nederland teruggekeerde Vietnamese vluchtelingen. Hun poging om de status van economisch vluchteling te verkrijgen in Nederland is mislukt en zij zijn gedwongen om terug te keren naar Vietnam. Op de Kids Pagina bijt als eerste Evelien Kerckhaert de spits af met een verslag over het schoolreisje van de Nederlandse School Saigon. We hopen in elk nummer van Double Dutch een andere scholier aan het woord te laten, dus jullie krijgen allemaal een kans! Sta jij ook op de foto met Sinterklaas? Kijk snel op bladzijde 18! De volgende editie, die in juni uit zal komen, zal in het teken van Charity in Vietnam staan. De redaktie is hiervoor op zoek naar ervaringen binnen het charitywezen in Vietnam, zowel vanuit de professionele sector als van de vrijwillige kant, zij het van de jeugd of de volwassenen. We willen hierbij nogmaals Gerrion van Helvoort bedanken voor al het werk dat zij in de afgelopen paar jaar voor SaigoNL, de voorganger van dit blad, verricht heeft. Lees haar reakties op onze vragen voor vertrekkers in Op de Valreep. De redaktie wenst jullie veel lees plezier en is erg benieuwd naar eventuele reakties! Janneke & Hilde

11 iving Samenstelling gezin? Kees, Gerrion en Emma & Babette. NL vingerafdrukken te nemen, helaas waren de Hoe lang hebben jullie in Vietnam gewoond? Van oktober 2003 tot en met december 2006, ruim drie jaar dus. Wat wordt de volgende bestemming? We gaan terug naar Nederland. Wat ga je het meeste missen? Het altijd buiten kunnen zijn. Het was de eerste weken in Nederland behoorlijk wennen om je warm aan te kleden voordat je naar buiten gaat. Daarnaast missen we het ook dat je in Nederland niet voor een habbekrats buiten de deur kunt eten. Maar we genieten hier wel weer van het lekker lang tafelen. Wat is je meest positieve ervaring met de Vietnamese cultuur? De gedrevenheid van de Vietnamezen om hun doelen te bereiken. In Nederland zou niemand op zaterdagavond of op zondag een cursus Engels gaan volgen. Wat is je meest negatieve ervaring? De inbraak in ons huis toen we pas een paar weken in Vietnam woonden. We kunnen om het hele voorval wel lachen hoor. We zullen het sporenonderzoek van de politie niet snel vergeten, een invasie van 15 politiemannen. Men deed keurig handschoenen aan om vingers van de handschoenen helemaal kapot. living wonen in vietnam op de living valreep working workin we in HCMC aankwamen) maar dit is nooit een probleem geweest. Ook de kleine expat gemeenschap hebben we als positief ervaren. Wat is je favoriete restaurant in HCMC en wat bestel je daar meestal? We hebben niet echt een favoriet restaurant. Er is zo n grote variëteit: van heel, heel goedkoop tot duur en van Westerse tot Aziatische keuken. We vonden het leuker om iedere keer naar een andere restaurant te gaan dan om steeds naar hetzelfde restaurant te gaan. Heb je nog een leuke winkeltip? Het is altijd leuk om in Cho Lon rond te lopen en je te laten verrassen door het aanbod. Onvoorstelbaar wat daar allemaal verkocht wordt. Wat vind je de leukste vakantiebestemming in Vietnam. Voor ons staat Hoi An nog steeds met stip op nummer 1. Welke souvenirs heb je nog gekocht de laatste paar weken in Vietnam? Omdat we zeven jaar in Azië gewoond hebben, zijn familie en vrienden al rijkelijk voorzien van souvenirs. Wel hebben we nog fröbel spullen voor de meisjes gekocht. Wat is het leukste feest dat je hier hebt meegemaakt? Ik vond de avond met Karin Bloemen in Bop een hele leuke avond. Er heerste een intieme sfeer, iets ander dan een grote theaterzaal in Nederland. Zijn je verwachtingen die je destijds had toen je naar Vietnam kwam, uitgekomen? Onze verwachtingen zijn overtroffen. Zo had ik bijvoorbeeld twijfels over de verkrijgbaarheid van babyspullen zoals luiers en formula (Emma en Babette waren zes maanden oud toen Tenslotte: nog enig advies voor de achterblijvers? Geniet ervan! Ik denk dat weinig landen kunnen tippen aan Vietnam. Gerrion en Kees van Helvoort gaan terug naar NL DOUBLE DUTCH

12 wonen iving in living vietnam even voorstellen living Brechje Brouwer & Frank van Eijs Samenstelling gezin (naam/leeftijd) Ons gezin bestaat uit : Frank van Eijs, Brechje Brouwer en Taavi (9 maanden) Wie of wat brengt je naar Vietnam? De reden is Frank s werk; Frank heeft een voetbalmakelaarskantoor opgezet in Ho Chi Minh City. Ook zou Frank hier dan nog 1 of 2 jaartjes zelf kunnen voetballen. Hoe lang zijn jullie hier inmiddels al en hoelang verwachten jullie te blijven? Wij zijn nu 6 maanden hier en ik heb geen idee hoelang we hier zullen blijven. Is dit de eerste keer dat jullie in Vietnam zijn? Eigenlijk hebben wij overal al een beetje gewoond. Schotland, Duitsland, China, Nieuw- Zeeland en Vietnam. Wat zijn de verwachtingen van jullie verblijf in Vietnam? Twee jaar geleden woonden we al een jaar in Hanoi dus we wisten wel wat ons hier te wachten zou staan. Hoe zijn de eerste ervaringen? Het is gewoon druk en chaostisch en dat heeft ook weer zijn charme. Wat mis je het meest uit Nederland? Mijn familie, vrienden en de terrasjes. Wat mis je het minst uit Nederland? Het weer, agressie. Wat heb je nog extra ingekocht voor jullie verblijf in Vietnam en waarom? Niks speciaals. Wat is het item in je container wat je zeker niet zou willen missen Lieveheers magneetbeestjes. Willen jullie Vietnamees gaan leren? Nog geen idee, maar we proberen wel de meest gangbare woorden in het Vietnamees te leren, gewoon op straat. French Cartonnage You can rest your relocation safely upon Saigon Van s shoulders. 31C Ly Tu Trong Street, District 1, HCM t: f: : sales@saigonvan.com 12 DOUBLE DUTCH Design your own decorative box with easy to follow steps in a fun and creative one-day-workshop. Small group classes upon request. call Hilde for more information at Website:

13 living living living living boekverslag Welterusten mijnheer de president Ton van Zeeland Rimko van der Maar, Welterusten mijnheer de president Nederland en de Vietnamoorlog (Boom, z.pl, 2007) 294 blz., geillustreerd, proefschrift. Prijs Euro 19,90. In december 1972 was schrijver dezes getuige van een bizarre Rooms-Katholieke Kerstnachtmis. Alle kerkgangers waren emotioneel en ik stond voor de Heilige Mis buiten als 17 jarige akoliet (soort senior misdienaar)in vol Katholiek ornaat, pamfletten uit te delen tegen de bombardementen op Hanoi en Noord-Vietnam. Want daar draaide deze Kerst om. Velen waren geschokt en verontwaardigd. Nederland was totaal gepolariseerd, verward en in zichzelf gekeerd. Tijdens de Nachtmis werd er veel over vrede gesproken en bijna iedereen voelde in de kerk de verontwaardiging en spanning. Er was helemaal geen vrede op aarde en het Nederlandse volk leed er met volle teugen onder. Rimko van der Maar beschrijft, meer nog dan hij analyseert, de politieke en maatschappelijke ontwikkelingen rond de Vietnam-oorlog. In 1965 was deze oorlog een zaak van de politiek, met name of bijna alleen met minister Joseph Luns van Buitenlandse Zaken, als hoofdrolspeler. De houding van Luns maakte veel protest los in later jaren. Toen gingen de media, met name de televisie, zich ermee bemoeien en maakte ook in ons land de Vietnam-Oorlog tot de eerste echte media-oorlog met alle invloed die daarvan uitging. De Nederlandse regering bleef altijd achter de Vietnamoorlog staan. Al dan niet onder Amerikaanse druk en af en toe ook met het Tweede Wereldoorlog-argument van de bevrijder achter de hand bleven de Nederlandse kabinetten Amerika steunen, zij het met steeds meer al dan niet openlijk geventileerde kritiek of nuanceringen. Minister van Buitenlandse Zaken Schmelzer protesteerde in 1972 bij de VS tegen de Kerstbombardementen. Dit had echter tot doel de publieke opinie niet nog meer openlijk anti-vietnamoorlog respectievelijk anti-amerika te laten worden. De regering maakte zich wel zorgen over de publieke en maatschappelijke kritiek op de oorlog, maar probeerde door toezeggingen en bredere initiatieven. De Vietnam-beweging leek een invloedrijke speler, of toch niet? Rimko van der Maar nuanceert de invloed althans kracht van de Vietnam-beweging. Deze was versnipperd, eigenlijk maar een paar jaar echt actief en werd door brede lagen van de bevolking nauwelijks serieus genomen. Maar in de tijd van tomeloze polarisatie koos men zonder veel nadenken en zonder veel harde informatie voor de kant van het communistische Noord-Vietnam Vietnam was veel meer een exponent van de algemene maatschappelijke onvrede en frictie die zich vanaf de jaren zestig, met name vanaf het huwelijk van Beatrix en Claus, deed gevoelen. Provo, milieubeweging, medisch comité Nederland-Vietnam, witte fietsen, de bezetting van het Maagdenhuis, Karl-Marx-universiteit te Tilburg, het waren allemaal uitingen van protest, onmacht die gevoeld werd en onzekerheid. De na-oorlogse generatie had definitief het toneel betreden en zou er voorlopig niet meer af gaan komen. Na 1975 leek de Nederlandse bevolking, en niet alleen die, opgelucht. Vietnam was een land geworden en nu zou alles beter gaan. In 1977 drongen berichten door over de situatie in Vietnam, de eerste bootvluchtelingen kwamen ook in Nederland aan en de sympatsanten van Noord-Vietnam raakten in verwarring. Van der Maar wijdt een aparte epiloog aan deze periode die in feite buiten zijn dissertatie valt. Later werd de Ontwikkelingsrelatie met Vietnam beeindigd en de ambassade in Hanoi gesloten. Niemand, zeker het parlement, maakte zich hier druk om: de sympathie voor Vietnam was van huizenhoog tot een dieptepunt gezakt. Van der Maar beschrijft de ontwikkelingen zeer nauwgezet. Tot een analyse of verklaring komt hij niet echt. Maar het boek geeft de jongere lezer een goed beeld van de roerige jaren met Vietnam als middelpunt of exponent en de oudere lezer veel herkenning en af en toe een correctie op het selectieve geheugen! DOUBLE DUTCH

14 wonen iving in living vietnam stagiare in saigon living Van juli t/m januari 07 heb ik zeven maanden mogen ervaren wat het is om te wonen en te werken in Vietnam. Ik was totaal onbekend met Vietnam, maar kon van te voren niet weten dat ik zo n leuke en prachtige tijd zou meemaken. Ik ben naar Vietnam gekomen om mijn afstudeeronderzoek Niels Velderman uit te voeren bij het Nederlandse Consulaatgeneraal. Naast alle werkzaamheden voor -en naast mijn onderzoek heb ik nog genoeg tijd gehad om de culturele kant van Vietnam te leren kennen, en dat heb ik geweten. Al vrij snel heb ik samen met mijn collega een huis gehuurd midden in een typisch Vietnamees steegje in district 10. De eerste weken (en eigenlijk mijn hele tijd daar) vonden de mensen in de buurt het erg interessant om twee lange jonge westerlingen in hun straat te hebben wonen. Het vergde de nodige aanpassingen om te kunnen aarden in de buurt. Woorden als hello en what s your name kreeg ik iedere dag te horen wanneer ik bijvoorbeeld een broodje ging halen bij de lokale bakker. Gelukkig zijn Vietnamezen best begripvol en waarderen het erg wanneer je enkele woorden Vietnamees kunt. Ook handig tijdens het onderhandelen trouwens... Er zijn veel zaken geweest waarover ik me heb verbaasd, maar tegelijkertijd ook van heb genoten. Neem alleen het bestellen van water. Ik ging dan naar de lokale AH To Go en wees daar water aan. Vervolgens werd er door 4 vrouwen van middelbare leeftijd een hoop geschreeuwd en vingers in de lucht gehouden. Ik lachte dan vaak maar en wachtte geduldig totdat er een brommertje voor ons huis verscheen met vijf 21-liter vaten erop samengepakt. Kerel als ik ben zette ik deze dan binnen en gaf haar dan de lege retour. Een andere vrouw duwde ik dan de nodige Dongs in de handen, maar niet voordat ze uitgebreid heeft staan neuzen in de keukenkastjes en viermaal over van alles en nogwat heeft staan lachen. Ook generen ze zich niet om uitgebreid naar binnen te loeren wanneer de deur onverhoopt open is blijven staan. Wanneer je ook nog bezig bent achterstallige strijkwerkjes weg te werken is de hilariteit alom en worden er snel meer mensen bijgehaald. Bam, deur dicht. Iets anders waar ik niet omheen kon waren de vele kinderen! Overal zijn ze en in alle soorten, lengtes en brutaliteiten, of is het sociale interesse? Ik heb in ieder geval geleerd dat belletje trekken een zeer geliefd tijdverdrijf is voor Vietnamese kinderen. En het wordt alleen maar mooier wanneer die rare grote jongen je achterna komt rennen en je met zijn 10-en ineens wegstuift. Zelfs de allerkleinsten doen mee, en ze gieren het uit van de pret wanneer je er één te pakken hebt en ze boven je hoofd tilt. Na een aantal maanden weet men precies wanneer je weg gaat en weer thuis komt. Zo ook de kinderen. Ze zaten graag in ons huis om bijvoorbeeld met de schoenen te spelen.. Wat me ook bij is gebleven is het respect dat Vietnamezen hebben voor met name ouderen. Dat is te merken aan de vele manieren om (oudere) mensen aan te spreken, maar ook aan het feit dat kinderen direct luisteren wanneer een oudere mij weer eens uit een hopeloze situatie, van 10 kinderen in mijn huis, moest helpen. Sommigen wagen zich er niet Van juli 2006 tot februari 2007 liepen Niels Velderman en Raymond Wasbeek stage bij het Consulaat Generaal. Zij deden in het kader van hun studie aan de rijksuniversiteit Groningen onderzoek naar respectievelijk de gekoelde goederen transportsector en naar de afvalwatersector in Vietnam. Hieronder een kort verslag van hun blik op wonen in Vietnam. 14 DOUBLE DUTCH

15 living living aan, bedrijven verbieden het hun werknemers soms, maar de ultieme Saigon-ervaring is toch wel de motorbike! Voor mij geen auto, de motorbike is sneller. Eerst de subtiele jaren-60 Vespa, later de snellere Saigon-waardige Honda Future. Ik heb me dan ook voorgenomen mijn motorrijbewijs in Nederland te gaan halen. Een andere typische Vietnam ervaring is natuurlijk het eten op straat. Veel en lekker eten voor erg weinig geld. Dit kan ik iedereen aanraden te doen. Je wordt er echt niet ziek van. Immers Vietnamezen eten het toch RAYMOND van WASBEEK Wonen in Vietnam. Alleen al er aan denken maakt me warm. Dit is alleen van te korte duur, want dan neemt de Nederlandse kou het al weer snel over. Zeker in mijn kleine kamer in hartje centrum in Groningen. De vele ramen, die duidelijk laten blijken dat de oorsprong van dit gebouw een pakhuis was, houden de kou niet bepaald tegen. Dan toch liever mijn huisje, of eerder gezegd huis, in Ho Chi Minh City. Tuurlijk, de eerste dagen na aankomst klaagde ik over de warmte die, door een niet goed werkende airco, maar niet uit mijn slaapkamer wilde verdwijnen. Maar na een week van aanpassen en, na reparatie, goed werkende airco was het toch goed vertoeven in mijn slaapkamer. De woonkamer daarintegen was alleen voorzien van een blower. Maar ook daar was het goed vertoeven op je slippertjes en zo weinig mogelijk kleren aan. Doordat ik met een huisgenoot woonde en de kinderen uit de living living wonen en werken ook? De regel is wel, daar waar het druk is is het eten goed. Natuurlijk zijn er ook zaken die mij minder aanspraken of die ik op zijn minst opvallend vond. Het contrast tussen arm en rijk is dagelijks aanwezig. Arbeid kost bijna niets en is ten overvloedde aanwezig. Je valt soms erg op als westerling, en dat is niet altijd prettig. Zaken die ik niet mis nu ik weer in Nederland ben zijn de enorme luchtvervuiling, het lawaai en de drukte op straat. Druk was het zeker, metname overdag, maar wanneer je s nachts met je motorbike op pad gaat kun je zo hard als je wilt, er is dan buurt bijna de hele dag door het kleine spleetje in onze voordeur naar binnen keken werd het toch wel gewaardeerd om in ieder geval een korte broek aan te hebben. De buurtkinderen mis ik nog wel het meeste als ik aan ons huisje denk. Wat een energie hadden die kleintjes in dat warme weer. Na thuiskomst van weer een dag werk stonden er altijd wel een paar voor de deur op ons te wachten. Meestal zeiden we dan cin ciau en deden we, nadat we de scooter binnen hadden geparkeerd de deur dicht. Maar rust hadden we dan nog niet. Om rust te krijgen hadden we 2 opties: wachten tot de kinderen eindelijk genoeg hadden van het constant bonzen op de deur en belletje lellen of even de tijd nemen om ze hoog op te tillen. Daar kregen ze maar geen genoeg van. Voor hun was het natuurlijk een enorme hoogte om boven onze hoofden stagiaire in saigon bijna niemand op straat, dat heb ik gehoord tenminste...;-) te hangen. Dat verklaart ook waarom we al na dag 1 de bijnaam... kregen. Wat Vietnamees is voor de reuzen. Gelukkig woonden we ergens afgelegen in district 10 dus we zaten niet aan een drukke weg. Voor mijn gevoel had ik dan ook redelijke schone lucht om in te ademen. Terug in Nederland weet ik ondertussen wel beter. Elke ochtend was er een 15 minuten brommer rit nodig om bij het Consulaat te komen. De eerste minuut van deze 15 minuten was nog lekker op een rustige weg, maar deze ging al snel over op een weg met te veel verkeer. Met alle gevolgen van dien. Maar dat plaatje maakt iedereen elke dag wel mee in HCMC. Hoe raar het ook klinkt, ik mis deze drukte en in onze ogen chaos toch wel. Zeker als je om 9 uur s ochtens over een leeg en veel te stil marktplein in Groningen loopt. De rust en stilte. Wat is Nederland toch eigenlijk saai! DOUBLE DUTCH

16 iving living living kids pagina op stap met het schoolreisje van de NL school Saigon Ik ben Eveline ik ben acht jaar oud. Ik heb hier in Vietnam een heel fijn leven met mijn familie (Peter, Els, Henriëtte en Charlotte). De Nederlandse School Ik zit in groep vier van de Nederlandse School. Één keer in de week ga ik na schooltijd met vier kinderen van de Britse School (Myrthe, Polle, Wiebe en Maud) naar de Internationale School. Viet komt van een andere School naar de les. Meester Gerrie is mijn meester en juf Bianca is Maud s juf. We leren lezen en schrijven in het Nederlands. Vier keer in één jaar krijgen we cultuurles. Dat is vaak op een zaterdag. Één keer ging het over Rembrandt van Rijn en een keer over Prinsjesdag. De vorige keer ging het over de Nederlandse koeien en varkens. En dat is waar ik nu over ga vertellen. Het schoolreisje Het allereerste wat ik ging doen was in de auto stappen en op naar de BP compound, want daar kwamen we allemaal samen. Er gingen veel pappa s en mamma s mee, maar er bleven er ook veel thuis. We gingen met 2 bussen, 1 van Dutch Lady en 1 van Nutriway. Het duurde wel lang voordat we bij de proefboerderij van Dutch Lady waren. Hier brengen alle boeren de melk naartoe, de melk gaat in een grote koeltank en daarna naar de fabriek. Op de proefboerderij leren de boeren hoe ze hun koeien moeten melken. Johan (Rietberg) heeft ons dat uitgelegd. Toen we bij de koeien waren poepten één van de koeien heel veel kinderen onder. Daarna gingen we naar de fabriek van Dutch Lady. Buiten stond een standbeeld van een Nederlandse koe. Hier liet Johan ons dia s zien over de Nederlandse veeteelt. Iedereeen kreeg een soort vragenlijstje. Er stond bijvoorbeeld: hoeveel vlees eet een Nederlander per dag (220 gram) en hoe heet een varkensfamilie. Een oma varken noem je een grootmoeder en een pappa varken een beer. En wist je dat een koe wel vier magen heeft! Hij heeft vier magen zodat hij gras kan herkouwen. Wij kunnen dat niet omdat we maar 1 maag hebben. Arthur (van Berlo) nam ons mee naar de fabriek zelf en hij legde uit hoe ze yoghurt maken. Ze pakken een speciale bacterie en die stoppen ze in de yoghurt. Deze bacterie kun je eten. Gek hè?! In de fabriek liepen we boven de machines op een soort balkon. Binnen in de fabriek reden heel veel karretjes met Yomost, melk, babyvoeding, pakjes en flesjes. De machines gingen héééél snel. De machines plakten de rietjes heel snel aan de pakjes, zo snel dat je het niet kon zien. Ik vond het schoolreisje zo leuk omdat bij Dutch Lady mijn vader (Peter) werkt en nog veel andere Nederlandse mensen die ik ken. Groetjes van Eveline Kerckhaert. Maart DOUBLE DUTCH

17 living living wonen en werken sinterklaas sinterklaas op bezoek in saigon van onze speciale verslaggeefster Maaike SINTERKLAAS in SAIGON november 2006 kwam Sinterklaas aan in Saigon. De sportieve Sint kwam, samen met 3 Zwarte Pieten, in een kleine speedboot aan bij de jetty van de APSC compound. De Vispiet was al vooruit gestuurd om één en ander te inspekteren. Alle Nederlandstalige kinderen en hun ouders stonden natuurlijk al uit volle borst te zingen op de kade. Alle kinderen hadden een zelf geknutselde hoed op die ze speciaal voor deze gelegenheid hadden gemaakt tijdens de Sinterklaas Knutselmiddag op 17 nov. Een gezellige middag bij Smartkids van Joke waar we met z n allen al goed in Sinterklaas stemming konden komen. Bij aankomst werden Sint en zijn knechten op de kade welkom geheten door de Nederlandse Consul Marc Sprik. Daarna volgde een korte wandeling naar de tuin van de familie van Tiggelen. Sint kreeg een koele plek vanwaar hij iedereen goed kon zien en iedereen hem. Uiteraard werden er liedjes gezongen en had Sint een paar wijze woorden voor een ieder. Om de beurt mochten alle kinderen en enkele ouders bij Sinterklaas komen. Sinterklaas had voor alle kinderen een kadootje en een chocoladeletter. De kinderen hebben zich waarschijnlijk helemaal misselijk gegeten aan de pepernootjes en snoepjes. Het was een warme ochtend maar Kriebelpiet leek daar van alle pieten toch het meeste last van te hebben. Hij had overal kriebel en liep maar steeds rond te rennen. Meestal met een stoot kinderen achter zich aan. Na een geslaagde en voor de kinderen vermoeiende ochtend hebben we met z n allen Sinterklaas en de Zwarte Pieten uitgezwaaid. Op 2 December kwamen een tweetal Pieten nog terug voor de Pietenspeurtocht. Deze Pieten hadden een ingewikkeld parcours in de APSC compound uitgezet en tot op heden vragen we ons nog steeds af of die 2 Pieten er nu waren om de kinderen te helpen of om het hun nog lastiger voor te maken! living living DOUBLE DUTCH

18 wonen iving in living vietnam op de foto met sinterklaas living Aankomst van Sinterklaas Zie ginds komt de speedboot! Bij Sinterklaas op het bordes tot volgend jaar! Sunday 22nd of April 2007 Start from 08:30 to 09:00 at Cherry Blossom 1, BP Compound An Phu. Finish around 15:30 with cold drinks at the same place. Interesting route takes you away from the buzz in the city. We will visit a hidden abbey and have a Vietnamese style lunch at a water park. Registration before the 19th of April at: secretary@dbav.org Limited entry! DBAV/NLV Members VND Non-Members VND Xin ciao, solo per gli uomini? Join the Fun! OPEN TO RIDERS ON ANY BIKE! NOTE: THIS IS NOT A RACE BUT AN EASY GOING SUNDAY RIDE!! RIDE SAFE: WEAR PROTECTIVE CLOTHES (SUN), GOOD HELMET (MUST!) GLOVES & BRING RAINCOAT Map, Route, Water, Lunch, Drinks and entry fees are included. The Ferry crossing and other miscellaneous (personal) costs are not included. Please bring your swimsuit and towel if you wish to swim at the lunch stop. The DBAV and or the Nederlandse Vereniging can not be held liable in any way. Any participant taking part in this tour is doing so at his/her own risk. More information: Berndt Kodden Alex Thomson Peter Kerckhaert DOUBLE DUTCH

19 living living Wilt u ook iets plaatsen op deze pagina? Stuur dan uw oproep naar hoogwaerts@pacific.net.sg of Ik ben op zoek naar een leraar of lerares die mij vietnamees kan leren. Ik ben zelf al begonnen met een computer cursus, maar dat lukt niet zo. Dus als iemand een leraar of lerares weet neem dan contact met me op. Telefoon: of anne_plat@yahoo.com TE KOOP Tuinmeubilair Bent u op zoek naar een leuke tuinset, neem dan contact op met ScanCom Vietnam. Wij beschikken over een voorraad van onder andere tropisch hardhouten meubelen tegen hele aantrekkelijke prijzen. Bent u geinteresseerd en wilt u meer informatie, dan kunt u op werkdagen contact opnemen met Mevrouw Hoang, ; hoang@scancom.net (alle communicatie in het Engels) Ik ben op zoek naar een baan in Saigon/Vietnam. Ik heb 2 jaar geleden voor Vietnam Airlines gevlogen. En het beviel me ontzettend goed. Ik ben op zoek naar een baan in de toeristen branch(o.a hotel, airline, restaurant). Ik ben al op zoek via de officiele wegen, maar die gaan in Vietnam nog wel eens erg langzaam. Dus probeer ik het ook via deze weg. Ik vlieg nu 8 jaar als cabin crew/purser. Hiervoor heb ik 12 jaar in de gezondheidszorg gewerkt. Van ziekenhuis, bejaardenhuis, kindercreche tot zwakzinnigen inrichting. Dus ook dit werkgebied zou een mogelijkheid kunnen zijn. Als iemand iets hoort of weet of als iemand mijn CV wil hebben of andere vragen heeft, laat het me dan weten. anne_plat@yahoo.com Telefoon: Groetjes (Mr) Anne Plat Ik ben op zoek naar een Nederlandse reisleider/ster om Nederlandse groepen te leiden in Vietnam. Geintresseerde gelieve contact op te nemen met Rene de Ruig - Dalat, rdrthoang@hotmail.com Laptop gevraagd! De Nederlandse School Saigon wil in haar lessen gebruik gaan maken van internet. Omdat er op verschillende locaties les wordt gegeven willen wij hiervoor een laptop aanschaffen. Heeft u een laptop die wij tegen een kleine vergoeding over kunnen nemen dan horen wij dat graag. De laptop moet geschikt zijn om internet te gebruiken en liefst niet ouder dan 4 jaar. U kunt contact opnemen met:els Kerckhaert penningmeester Mobiel: of kerckhaert.hcmc@hotmail.com living living vraag en aanbod kunnen komen van Nederlandse bedrijven die gevestigd zijn in Vietnam. De andere helft kan komen uit een potje van de Nederlandse regering voor culturele samenwerking. Instanties/bedrijven die benaderd gaan worden zijn: Nederlandse Ambassade Hanoi, Nederlands consulaat Saigon, Departement van tourisme in Hanoi en Quang Nam Province, Departement van tourisme in Hoi An, Chairman/CP Hoi An, Nederlandse bedrijven in Vietnam, Maritiem Museum Rotterdam, Batavia Werf. Ik ben op zoek naar: mensen, bedrijven en instanties die enthousiast en geinteresseerd zijn om dit projekt te realiseren. De benefits: Het project kan de banden tussen Vietnam en Nederland verstevigen. Het is een uitwisselingsproject van Nederlandse - scheepsbouw - kennis en Vietnamese ambacht. Het brengt het Vietnamese/Nederlandse verleden samen. Culturele banden. Het project kan gebruikt worden voor promotie doeleinden voor Vietnamese en Nederlandse bedrijven. Het project kan gebruikt worden door landelijke, proviciale en locale Vietnamese autoriteiten. Het project kan een enorme touristische attractie worden. Hans van der Broek info@lighthousecafehoian.com QUEEN S BALL 2007 dress code happy orange Voetballers gezocht! Doe mee elke zaterdamiddag om 16:00 uur voetballen op Parkland. Weer of geen weer, wij spelen! Interesse bel: Arthur van Berlo De VOC is in de 16e en 17e eeuw aktief geweest in Vietnam, o.a. in Hoi An en het vroegere Faifo. Ik wil een project opzetten om een van de schepen die hier daadwerkelijk geweest is te herbouwen. Wat zou er mooier zijn om in de haven van het huidige Hoi An (valt onder UNESCO/ beschermd stadsgezicht) een replica te hebben van een van de VOC schepen. Het moet een samenwerkingsproject worden tussen Vietnamese en Nederlandse bedrijven. De helft van de financiering zou saturday may 5th on the Bonsai River Cruise the Groene Draeck Boarding Bang Dang pier, passenger quay of HCMC, Ton Duc Thang Street Embarking 19:00 19:30 pm Disembarking 10:00 and 12:00 pm (speedboat standby) Ticket price members DBAV/Nederlandse Vereniging VND / non members VND Tickets available at the Dutch Consulate General and Mireille Kodden or secretary@dbav.org Admission (minimum age 18) Ticket price includes live music, food & beverage DOUBLE DUTCH

20 wonen iving in living vietnam documentaire living de terugkeer van Mr huu nhgia bui door Hilde Hoogwaerts Mr. Bui is weer thuis. In 2002 besloten Mr. Huu Nghia Bui en zijn vrouw Mrs. Truc Mai Thi Truong naar Nederland te gaan om werk te zoeken; van vrienden hadden ze gehoord dat het een humanitair land was waar het hen wel zou lukken om een verblijfsvergunning te krijgen. Als jongste van een familie met drie zonen voelde Bui zich verantwoordelijk voor het levensonderhoud van zijn ouders. Hij werkte al zeven jaar maar ondanks een diploma Business Administration waren zijn inkomsten toch niet zo hoog. Daarnaast wilden hij en zijn vrouw een gezin stichten en voor hun toekomstig(e) kind(eren) een goede opleiding veilig stellen. Eenmaal in Nederland aangekomen kwamen ze meteen terecht in het vluchtelingen- circuit. Na een zwerftocht langs verschillende opvangcentra kwamen ze uiteindelijk bij de Vluchtelingenopvang van de Katholieke Kerk in Helmond. Ze woonden daar drie jaar en maakten vrienden onder zowel de Nederlandse hulpverleners als onder de andere inwoners van het opvanghuis. Hieronder waren verschillende nationaliteiten, onderling spraken ze Nederlands. Twee keer per week hadden ze Nederlandse les en ze deden dat heel serieus, tot en met de laatste dag in Nederland. Ze wilden alles aanpakken om maar een verblijfsvergunning te kunnen bemachtigen. Even dachten ze dat hun zoontje, die daar is geboren, de Nederlandse nationaliteit zou krijgen, maar dat bleek te berusten op een misverstand bij de burgerlijke stand. Mai bekeerde zich tot het katholieke geloof en deed vrijwilligerswerk zoals het schoonhouden van de kerk. Om hun uitkering van 30 per week niet te verspelen mochten ze gedurende hun verblijf in Nederland niet werken. Helaas lukte het hun niet om een verblijfsvergunning te krijgen of in aanmerking te komen voor een Generaal Pardon. En zo keerde de familie Bui eind januari 2007 weer terug naar Ho Chi Minh City. Celebration of Ho Chi Minh City Opera House Queen s Day wednesday 25th April DOUBLE DUTCH :30-20:30 7 Lam Son Square district 1 Ho Chi Minh City dress formal - regrets only Mrs Khanh tel: (08) Please bring your invitation card