Ontstaan en loop van het geding

Transcriptie

1 UITSPRAAK Het College van Beroep voor de Examens van de Radboud Universiteit Nijmegen doet hierbij uitspraak inzake het beroep van:... appellant tegen de beslissing van de Examencommissie Bedrijfskunde Faculteit der Managementwetenschappen verweerster I Ontstaan en loop van het geding Bij schrijven gedateerd 23 juli 2012, ingekomen op 24 juli 2012, heeft appellant beroep ingesteld bij het College van Beroep voor de Examens (hierna: het College) tegen de beslissing van verweerster van 9 juli 2012, inhoudende de afwijzing van het verzoek van appellant tot een extra tentamengelegenheid voor de vakken Inleiding Bedrijfskunde-1 (IBK-1, BIN001A), Inleiding Bedrijfskunde-2 (IBK-2, BIN002A), Onderzoeks- en Interventiemethodologie-B (OIM-B, BPRA153A) en Filosofie (BIN118B). Bij brief van 3 augustus 2012 is het beroep doorgezonden aan de voorzitter van verweerster met het verzoek om een reactie en om te bezien of alsnog met appellant een schikking mogelijk zou zijn. Bij schrijven d.d. 18 augustus 2012 heeft verweerster het College bericht dat een minnelijke schikking inzake het beroep niet mogelijk is gebleken en heeft verweerster aan het College een verweerschrift doen toekomen. Het beroep is behandeld ter openbare zitting van het College op 31 augustus 2012 alwaar appellant in persoon is verschenen, vergezeld door zijn vader. Verweerster heeft zich laten vertegenwoordigen door... en mevrouw... II Het geschil. Het standpunt van appellant, zoals in de stukken neergelegd en ter zitting verwoord, kan zakelijk als volgt worden samengevat. Appellant stelt zich niet te kunnen verenigen met de beslissing van verweerster van 9 juli 2012, waarin verweerster het verzoek van appellant voor een viertal extra tentamengelegenheden afwijst. Appellant voert daartoe omstandigheden in de persoonlijke levenssfeer aan, die hun weerslag hebben gehad op zijn studieverloop. Na een eerste foutieve studiekeuze is het voor appellant nu duidelijk dat de studie bedrijfskunde goed bij hem past. Hoewel de eerste paar maanden van de studie bedrijfskunde niet vlot verliepen, heeft appellant maatregelen getroffen om zijn studiesucces te vergroten. Zo heeft hij zijn bijbaan opgezegd zodat hij zich volledig op zijn studie kan concentreren. Ook heeft appellant professionele hulp gezocht van een studentenpsycholoog in verband met de omstandigheden in zijn persoonlijke levenssfeer. Uiteindelijk is appellant doorverwezen naar een tweedelijns psycholoog en sinds februari 2012 is hij onder behandeling bij een sociaal psychiatrisch verpleegkundige en een psychiater. Sindsdien kan appellant zich beter concentreren op zijn studie en gaan zijn resultaten vooruit. Appellant is ervan overtuigd dat hij met deze ondersteuning zijn studie met goed gevolg kan afronden. Doordat hij te laat is begonnen met therapie heeft hij twee propedeuse vakken (IBK 1 en 2, 1

2 resp. BIN001A en BIN002A) niet gehaald het afgelopen jaar, met als gevolg dat hij niet kan voldoen aan de P-in-2 regeling. In dat kader is er een afspraak belegd met verweerster op 1 mei In dat gesprek is afgesproken dat appellant zou proberen alle andere tentamens voldoende te maken en vervolgens een nieuwe afspraak zou maken na de laatste tentamenperiode. Helaas blijkt nu dat appellant twee andere vakken niet gehaald heeft, zijnde OIM-B (BPRA153A) en Filosofie van de managementwetenschappen (BIN118B). Appellant stelt ten aanzien van het vak filosofie dat hij medio mei om onduidelijke redenen problemen had met het uploaden van de werkcollege opdrachten voor filosofie, iets dat uiteindelijk geresulteerd heeft in zijn uitschrijving voor dat vak. Omdat hij de opdrachten wel gemaakt had en dit probleem graag wilde oplossen heeft appellant via contact gehad met..., de coördinator van het vak. Ook heeft appellant... enkele malen gesproken op diens kantoor.... heeft aangegeven niet te kunnen beslissen of appellant alsnog aan dit vak deel zou kunnen nemen; deze beslissing zou genomen moeten worden door de studieadviseur,......vertelde appellant echter dat de coördinator van het vak verantwoordelijk is voor deze beslissing, niet de studieadviseur.... bleef echter op het standpunt dat de studieadviseur verantwoordelijk was voor deze beslissing. Op 8 juni 2012 heeft appellant deze kwestie voorgelegd aan verweerster, doch hierop heeft hij geen reactie ontvangen. Wel heeft appellant werkcolleges bijgewoond, heeft hij hier actief in mee gedaan en heeft hij alle nieuwe opdrachten gemaakt. Desgevraagd deelt appellant ter zitting mee dat hij twee van de zeven verplichte werkgroepen gemist heeft. Voor wat betreft het vak OIM-B moest een tentamen (3 uur) en een toets (1 uur) gemaakt worden. Hoewel hij het tentamen voldoende gemaakt heb, heeft appellant de toets niet gehaald. Dit heeft het gevolg gehad dat dit vak niet voldoende is afgesloten. Op 26 juni 2012 heeft appellant een nieuwe brief gestuurd aan verweerster, waarin hij heeft aangegeven geen reactie te hebben ontvangen op zijn eerdere brief van 8 juni en hij verweerster heeft verzocht er voor te zorgen dat de werkcollegeopdrachten voor filosofie als nog meegeteld konden worden. Appellant had het tentamen filosofie op dat moment al gemaakt, maar de uitslag was nog niet in Osiris verwerkt. Ook heeft appellant aangegeven dat hij het tentamen voor OIM-B gehaald had, maar dat de toets onvoldoende was. Zijn verzoek was dus tweeledig, namelijk een extra kans of vervangende opdracht voor de OIM-B toets en het verzoek aan... of... om de werkcollege opdrachten van filosofie af te vinken. Uiteindelijk heeft appellant op 4 juli 2012 zelf telefonisch contact opgenomen met verweerster, waarna hij uiteindelijk begrepen heeft dat hij het tentamen wel gehaald had en dat verweerster later in zouden gaan op de rest van de verzoeken. Na alle correspondentie en het gesprek op 4 juli 2012 ging appellant er vanuit dat verweerster rekening zou houden met zijn persoonlijke omstandigheden en er voor zouden zorgen dat de opdrachten van filosofie meegeteld zouden worden. Daarnaast zou er gekeken worden naar de nog openstaande vakken. IBK 1 en 2 zouden ofwel komend jaar gemaakt kunnen worden, of via een extra tentamen dit jaar (schriftelijk of mondeling). Helaas heeft verweerster besloten helemaal geen rekening te houden met de door appellant naar voren gebrachte bijzondere omstandigheden, heeft zij helemaal niets gedaan aan het feit... en... er samen niet uit kwamen wie er voor moest zorgen dat de opdrachten van filosofie alsnog ingeleverd konden worden en heeft zij direct besloten dat appellant geen extra kansen kon krijgen. De persoonlijke problemen, waar appellant hard aan werkt, maken het voor hem erg moeilijk om direct problemen aan te geven en om zaken, zoals het niet kunnen inleveren van opdrachten, op te kunnen lossen. Appellant benadrukt erg gemotiveerd te zijn voor de studie bedrijfskunde en ervan overtuigd te zijn deze met goed gevolg te kunnen afronden. De achterstand die hij heeft opgelopen ligt niet aan zijn intelligentie of motivatie, maar aan persoonlijke problemen alsmede een ongelukkige samenloop van omstandigheden. Appellant stelt tot slot dat hij verweerster niet volgt in haar stelling dat hij de tentamens OIM-B en Filosofie niet gehaald heeft. Hij stelt beide tentamens gehaald te hebben, doch de SPSS toets, een onderdeel van het vak OIM-B niet voldoende te hebben afgerond. De reden dat het vak Filosofie 2

3 onvoldoende is beoordeeld is het feit dat de werkcollegeopdrachten niet meegeteld zijn. Appellant stelt het vervelend te vinden dat verweerster geen rekening houdt met zijn persoonlijke omstandigheden, die een grote rol hebben gespeeld in zijn studieverloop tot nu toe. Appellant verzoekt het College het beroep gegrond te verklaren. Het standpunt van verweerster zoals vervat in de stukken en ter zitting nader uiteengezet, kan zakelijk als volgt worden weergegeven. Verweerster handhaaft het bestreden besluit en volgt appellant niet in zijn argumenten. Verweerster wijst op het navolgende. Appellant refereert aan een eerder gedaan verzoek aan verweerster van 28 maart In dit verzoek vraagt hij overigens alleen een derde gelegenheid aan voor IBK-1. In het gesprek op 1 mei 2012 is appellant medegedeeld dat ook IBK-2 openstaat. Verweerster heeft in dat gesprek te kennen gegeven dat een extra gelegenheid voor IBK-1 en IBK-2 tot de mogelijkheden behoort indien appellant de overige vakken zou afronden. Dit op grond van bijzondere omstandigheden die hij in zijn eerdere verzoek heeft beschreven. Verweerster heeft hem dit schriftelijk medegedeeld in een op 2 mei In het gesprek is appellant ook duidelijk gemaakt dat twee extra gelegenheden, namelijk voor IBK-1 en IBK-2, uitzonderlijk zijn en dat dit alleen gebeuren kan - volgens artikel 10.2 van de OER Bacheloropleidingen Algemeen Faculteit der Managementwetenschappen (hierna: OER) - op grond van bijzondere omstandigheden. Appellant beweert dat hij beide tentamens OIM-B en Filosofie wel behaald heeft. Dit is niet juist. Appellant lijkt het behalen van een onderdeel van een tentamen met het behalen van het tentamen te verwarren, aldus verweerster. Voor beide vakken heeft hij verplichte onderdelen behaald, maar andere verplichte onderdelen niet, waardoor beide tentamens niet behaald zijn. Beide vakken staan naast IBK- 1 en IBK-2 open. In overeenstemming met het eerdere besluit van 2 mei 2012 van verweerster en zoals duidelijk is gemaakt in haar besluit van 9 juli 2012 vervalt hierdoor de grond voor derde gelegenheden. Appellant beweert in zijn betoog dat verweerster stelt dat hij drie werkcolleges gemist zou hebben bij het vak filosofie. Dit is niet correct. Verweerster schrijft in haar besluit van 9 juli 2012 dat appellant na drie weken verwijderd is uit dit vak omdat hij geen opdrachten had ingeleverd op de afgesproken wijze en omdat hij afwezig was bij de werkcolleges. Beide tentameneisen van dit vak waren vooraf duidelijk geformuleerd in de handleiding. De studenten zijn hiervan op de hoogte gebracht. Volgens de examinator van het vak,..., is appellant na drie weken uit de cursus verwijderd omdat hij niet aanwezig was bij de werkcolleges en geen opdrachten tijdig had ingeleverd. Appellant beweert dat hij op 8 juni 2012 een verzoek heeft gericht aan verweerster hierover. Dit verzoek is niet ontvangen door verweerster, noch via aan de secretaris/voorzitter van de commissie noch via het gebruikelijke secretariële kanaal voor het inbrengen van beroepsschriften. Verweerster heeft het laatste kanaal opnieuw twee keer hierop gecontroleerd, maar zijn schrijven van 8 juni 2012 is niet binnengekomen. Het secretariële kanaal functioneert overigens goed. Verweerster wil het uitschrijven en daarmee het niet behalen van het vak filosofie niet verbinden aan bijzondere omstandigheden. Elke student kan en dient hoe dan ook te weten dat hij met betrekking tot werkcolleges en werkopdrachten bij herhaling van een cursus contact moet opnemen met de examinator over de voor hem geldende eisen. Appellant heeft verzuimd dit te doen. De verwijdering uit de cursus Filosofie is geheel aan hemzelf te wijten. Overigens is verweerster van mening dat appellant het schriftelijk deel van het tentamen niet had mogen doen omdat hij verwijderd was uit de cursus. Dit doet echter niets af aan de feiten dat hij de werkcolleges heeft gemist en dat hij geen werkstukken heeft ingeleverd en dus niet voldaan heeft aan een onderdeel van een tentamen. Volgens de appellant is de vaardigheidstoets voor OIM-B slechts een klein onderdeel van het vak. Het is echter een belangrijk onderdeel dat met een voldoende afgesloten dient te worden. Verder heeft 3

4 hij de eerste kans hiervoor gemist. In het algemeen gaat verweerster alleen over tot het toekennen van een derde gelegenheid voor een tentamen indien alleen dit vak nog openstaat en er bijzonder omstandigheden aanwezig zijn of het in de lijn der redelijkheid ligt. Artikel 5.1 lid 3 van de OER Bacheloropleidingen laat slechts twee gelegenheden toe. Verweerster was bereid op grond van bijzondere omstandigheden en bij hogere uitzondering appellant een extra derde gelegenheid te geven voor de twee kernvakken IBK-1 en IBK-2 uit de propedeuse, echter niet voor vier openstaande propedeusevakken zoals nu het geval. Zoals hierboven aangegeven is dit appellant duidelijk gemaakt tijdens het gesprek van 1 mei 2012 en in de schriftelijke uitspraak hierover op 2 mei Appellant was dus op de hoogte van het feit dat hij echt de overige vakken moest halen. Hij geeft dat ook zelf toe door te schrijven in zijn beroepschrift dat de afspraak was dat hij alle overige vakken zou proberen af te ronden. Hij heeft echter die vakken niet afgerond. Ter zitting benadrukt verweerster dat het belang van appellant is meegewogen in de beslissing en dat verweerster het niet in het belang van appellant acht om met vier nog openstaande vakken door te stromen in het tweede studiejaar. Verweerster verzoekt het College het beroep ongegrond te verklaren. III Overwegingen Bij de beoordeling van het geschil gaat het College uit van de gedingstukken en het verhandelde ter zitting. Gelet hierop overweegt het College als volgt. In geding is de vraag of de beslissing van verweerster van 9 juli 2012, inhoudende de afwijzing van het verzoek om vier extra tentamengelegenheden, in stand kan blijven. Het College stelt voorop dat die beslissing tot de exclusieve bevoegdheid van verweerster behoort en slechts voor vernietiging in aanmerking komt indien deze in strijd is met de bij of krachtens de Structuurregeling van de Radboud Universiteit Nijmegen geldende regels dan wel met de redelijkheid en billijkheid. Het College heeft bij deze laatste toetsing slechts een marginaal toetsende taak. De bestreden beslissing vloeit voort uit de eerdere schriftelijke mededelingbeslissing van verweerster in haar van 2 mei 2012, waarin is bepaald dat appellant in aanmerking zou kunnen komen voor extra tentamengelegenheden voor de vakken IBK-1 en IBK-2, indien alle andere vakken met een voldoende zouden zijn afgerond. Deze beslissing is gebaseerd op artikel 10.2 van de OER, waarin is verwoord dat extra tentamengelegenheden alleen worden aangeboden wanneer er sprake is van bijzondere omstandigheden. Het College constateert dat appellant niet voldoet aan de voorwaarden zoals gesteld in de beslissing van 2 mei 2012, nu hij vier in plaats van twee tentamens niet heeft behaald. De door appellant aangevoerde moeilijkheden met het aanleveren van enkele opdrachten voor de werkcolleges van Filosofie en de verwarring die daarna ontstond over de mogelijkheid voor appellant om al dan niet te kunnen deelnemen aan de werkcolleges, leiden niet tot een ander oordeel. Daarvoor is het volgende redengevend. Uit de door appellant overgelegde van... blijkt dat appellant na drie weken verwijderd is uit dit vak omdat hij geen opdrachten had ingeleverd op de afgesproken wijze en omdat hij afwezig was bij de werkcolleges. Appellant heeft verklaard twee van de zeven verplichte werkcolleges te hebben gemist, doch geeft daartoe geen enkele verklaring. Evenmin voert appellant omstandigheden aan op grond waarvan het volgen van alle werkcolleges niet van hem gevergd kon worden. Nu het vak Filosofie voor het tweede achtereenvolgende jaar een door appellant te behalen onderdeel is in het door appellant te voltooien propedeusecurriculum, kan in redelijkheid verwacht worden dat hij op de hoogte was van het verplichte karakter van de werkcolleges alsmede het inleveren van de bijbehorende opdrachten. Wat er verder ook zij van de gestelde problemen ten aanzien van het uploaden van de opdrachten, door bij de eerste twee verplichte werkgroepen in de reeks van zeven niet te verschijnen zonder enige redengeving, heeft appellant zelf het risico genomen dat het behalen van dit vak bemoeilijkt, zo niet onmogelijk zou worden. Nu het verplicht volgen van de werkcolleges en het tijdig inleveren van de werkopdrachten een tentameneis is, hetgeen overigens door appellant ook niet wordt betwist, heeft verweerster terecht geoordeeld dat het vak filosofie niet 4

5 gehaald is. Eveneens staat vast dat een voldoende gehaald moet worden voor de vaardigheidstoets die een verplicht onderdeel uitmaakt van het tentamen OIM-B. Nu appellant dit onderdeel niet heeft gehaald heeft verweerder terecht geoordeeld dat appellant het tentamen OIM-B niet gehaald heeft. Dat de toets slechts een klein onderdeel van het tentamen betreft, - wat daar overigens ook van zij-, doet er niet aan af. Het College is bovendien van oordeel dat met de beslissing van verweerster van 2 mei 2012, waarin de persoonlijke omstandigheden van appellant zijn meegewogen en waarin verweerster kenbaar jegens appellant coulance heeft betracht, het voor appellant eens te meer duidelijk had moeten zijn welke belangen er voor hem op het spel stonden. Concluderend is het College van oordeel dat, nu aan de in de beslissing van 2 mei 2012 gestelde voorwaarden niet is voldaan en overigens niet is gebleken van omstandigheden die aanleiding geven tot een andere inhoudelijke beslissing, verweerster in redelijkheid tot haar beslissing van 9 juli 2012 heeft kunnen komen, zodat deze in stand kan blijven. IV Beslissing Het College van Beroep voor de Examens verklaart het beroep ongegrond, aldus vastgesteld te Nijmegen op 31 augustus