De Iepen Noat - Mei Jaargang 9 - Nummer 2

Transcriptie

1 KLEURENKATERN Ain Grunneger om utens Ik ben Popko Groenewold, geboren in 1933 in de Groninger veenkoloniën, in Wildervank, uit een boerengezin met drie kinderen (een oudere en een jongere zus). Al bijna 55 jaar gelukkig getrouwd met Bina. We hebben drie kinderen: Jacob, Dirk Jan en Johanna, alledrie getrouwd en elk ook weer drie kinderen, dus negen kleinkinderen van 13 tot 23 jaar. Ik heb een vrij onbezorgde jeugd gehad, alhoewel de oorlogsjaren achteraf toch wel spannend zijn geweest, maar daar ben je je op jonge leeftijd niet zo van bewust. Nadat ik de landbouwschool heb gevolgd zijn we in 1951 met het hele gezin verhuisd naar de Noordoostpolder, aan de Schoterweg, ongeveer 6 km van Lemmer, waar we een boerderij pachtten met overwegend akkerbouw, maar ook met wat melkvee. Vooral de eerste jaren waren we vooral voor de dagelijkse boodschappen op Lemmer aangewezen. Van 1953 tot 1955 heb ik mijn dienstplicht vervuld bij de Koninklijke Marechaussee. Na ons trouwen in 1956 woonden we eerst in Bant tot we de boerderij van mijn ouders overnamen. In 1989 hebben we een groter akkerbouwbedrijf betrokken aan de Kuinderweg bij Emmeloord, samen in maatschap met onze tweede zoon Dirk Jan, die toen op de boerderij ging wonen. Bina en ik verhuisden naar Lemmer, naar de Tjeukemeerstraat 63. In 2005, toen Dirk Jan ook ons aandeel in de boerderij al enkele jaren terug had overgenomen, heeft hij het bedrijf verruild voor een akkerbouwbedrijf met uitsluitend graanteelt in Sasketchewan in Canada. Deze zomer zullen wij ze voor de derde keer bezoeken. Een prachtig land met een vriendelijke bevolking, maar ook hard werken, vooral in de zomermaanden en daar zijn ook regels, en de winters zijn lang en streng. Waarom naar Lemmer en niet, zoals de meeste polderboeren, naar Emmeloord? Wij waren al jaren lid van de Zevenwolden en hadden veel kennissen in Lemmer. Vanaf mijn prille jeugd ben ik altijd met bootjes, boten en varen bezig geweest. Eerst met boten van afgeworpen reserve-brandstoftanks van K1

2 Britse bommenwerpers, later in de polder bouwen van roeiboten, zeilboten van klein tot groot en zeilen natuurlijk, eerst in Friesland, later toen de boten groter werden op ruimer water. Een tijdrovende hobby, maar het geeft heel veel voldoening. Tien jaar terug heb ik een stalen casco gekocht van een elf meter motorkruiser, voor de kenners een Barkas 1100 en in twee winters afgebouwd. Nu varen we weer overwegend in Friesland en de kop van Overijssel, niet te ver en niet te lang, want we hebben ook nog een vrij grote tuin, die we ook met veel plezier zelf onderhouden. Genieten doen we nog volop, vandaar ook de naam van onze boot: Flierefluiter. Boten bouwen blijft echter mijn grote hobby, de wintermaanden kunt U me vinden op de jachtwerf van de gebr. Hummel, waar ik me uit mag leven. Nu ik zo langzamerhand in wat rustiger vaarwater kom, wordt het tijd voor een aanvullende hobby, want stilzitten zit niet in mijn aard. Wij waren altijd al fan van het Lemster Mannenkoor en ik was al meerdere keren gevraagd om ook te komen zingen. Vroeger heb ik gitaar gespeeld en gezongen in een jeugdbandje, maar bij een echt koor heb ik nooit gezongen. Nu, na slechts een paar maanden bij het koor, kom ik tot de conclusie dat ik wel wat gemist heb. Als Groninger tussen de Friezen voel ik me best thuis. Ik wens het Lemster Mannenkoor nog een mooie en lange toekomst toe en hoop daar nog een bescheiden bijdrage aan te mogen leveren. Popko Groenewold K2

3 K3

4 Een Zwitsers koor Op een dinsdagmiddag staan wij in De Lemmer voor een poster van het Lemster Mannenkoor: de presentatie van hun nieuwe cd werd daar aangekondigd. Wij werden er gelijk door verrast, want we hadden het koor al eens een keer op de Friese Omrop gezien. En we zijn toen naar het concert in Sneek geweest, waar ik gelijk was verkocht. In het verleden heb ik jaren bij EDOZA gezongen, met veel plezier, maar ik moest door mijn werk afhaken, wat ik erg jammer vond. Nu ik in de vut zit, heb ik meer tijd voor die dingen die ik leuk vind. Zo nu zal ik eens wat over mezelf vertellen. Ik ben Lucas Nota, geboren in Sneek. Na vier jaar zijn we verhuisd naar Ysbrechtum. Daar ben ik op de lagere school geweest, vervolgens op de ambachtschool in Sneek voor electrotechniek. Na mijn schooltijd kwam ik bij de Firma Faber in Sneek, waar ik jaren gewerkt heb. In die tijd kreeg ik verkering met mijn huidige vrouw Anna, met wie ik inmiddels 42 jaar getrouwd ben. Wij kregen drie zonen; twee zijn het huis uit en de oudste woont nog thuis. We hebben drie kleindochters, van wie we erg genieten. Acht jaar hebben we in Ylst gewoond, daarna zijn we naar Joure verhuisd. In 1980 kwam ik in dienst bij de lokale koffieboer hier in de Joure, waar ik tot mijn vut gewerkt heb. In de beginjaren van ons huwelijk was ik erg aktief met de zweefvliegerij in de Noordoostpolder (De Voorst) maar dat was een sport voor één persoon, zodat mijn vrouw zich er na jaren mee bemoeide en er helaas een einde aan kwam. Kort daarna ben ik bij de Reserve Politie gekomen. Eerst in de beginjaren veel studie, zodat ik na twee jaar klaar was en onbezoldigd amtenaar werd. Wat ook veel tijd opeiste: met mijn vrouw had ik ook een mooie hobby; jaren hebben wij aan stijldansen gedaan. Maar door het werken in de vijfploegen werd dat ook moeilijk vanwege tijdgebrek. Samen hebben we ook veel gereisd, meest met het vliegtuig, doch de laatste jaren ook veel met de auto. Het Sauerland heeft onze voorkeur. In oktober 2009 kwam ik bij het Lemster Mannenkoor; ik voelde me gelijk thuis bij dit koor. Niet alleen ik, maar ook mijn vrouw vindt het prachtig. Want alles in dit koor loopt als een Zwitsers uurwerk. Lucas Nota Megakoor en onderscheiding op festival Con Amore HARLINGEN, 12 MAART 2011 Een megakoor van zo n driehonderd zangers en een koninklijke onderscheiding gaven zaterdagavond een bijzondere glans aan het Fries Mannenkorenfestival, waarmee het Harlinger mannenkoor Con Amore zijn 65-jarig bestaan luister bijzette. Con Amore-voorzitter Klaas Bijlsma (64) uit Harlingen is K4

5 benoemd tot Lid in de orde van Oranje Nassau. Warme bakker Bijlsma is sinds 1980 actief in de Harlinger Ondernemersvereniging, waarvan hij van 1984 tot 1990 voorzitter was. Hij is ook voorzitter van de mondorgelclub Ons Genoegen en zeer actief in de hervormde gemeente. Aan het Fries Mannenkorenfestival werkten twee grote koren mee, Edoza uit Sneek met 130 zangers en het Lemster Mannenkoor met rond de 120 leden. Con Amore zong deze keer samen met de 32 leden van mannenkoor Ons Genoegen uit Heeg. Voor de slotnummers vormden de koren samen één groot koor. FOTO JOACHIM DE RUIJTER (Leeuwarder Courant 14 maart 2011) TE KOOP Legkippen 21 weken Soort Lohman Brown Classics Per stuk 7 euro Ook dagelijks verse eieren. Per doosje van 10 stuks 1,--. Graag lege doosjes meenemen. Aan de Aak 3 Lemmer K5

6 In gesprek met... Pim de Pagter Een van de mensen die vooral achter de schermen werken maar veel werk voor ons koor verzetten, is Pim de Pagter. Zijn mede-redactieleden vonden het daarom wel eens tijd worden dat deze bescheiden man wat meer in de schijnwerpers kwam te staan en daarom volgt in dit nummer een verslag van het gesprek met Pim. Pim is op 4 februari 1944 in Den Haag geboren. Hij was de oudste, later zouden nog twee broers en twee zussen volgen. Zijn achternaam bracht ik op de een of andere manier in verband met Zeeland en dat bleek te kloppen. Zijn overgrootouders zijn in de 19e eeuw vanuit Middelburg naar Den Haag getrokken en daar is de familie De Pagter blijven wonen. Pim bezocht in zijn geboorteplaats de lagere school en ging daarna naar de HBS. In 1962 behaalde hij zijn HBSB diploma en studeerde vervolgens wiskunde aan de Universiteit van Leiden. In 1969 ontving hij zijn bul. Hierna moest hij zijn dienstplicht vervullen. Hij kreeg in zes weken een opleiding tot "couveusevaandrig" en kwam daarna bij de Artillerie-inrichting De Hembrug in Amsterdam terecht. In zijn burgerkleding kwam hij zijn diensttijd door op de afdeling Ontwikkeling. Na anderhalf jaar zat zijn diensttijd erop en kon hij de burgermaatschappij weer in. Hij kon aan de slag op het Nationaal Lucht- en Ruimtevaart Laboratorium in de NOP, in de buurt van Vollenhove. Hier heeft hij tot aan zijn VUT in 2005 gewerkt. Tijdens zijn loopbaan is hij twee keer naar het buitenland uitgezonden. In 1973 ging hij naar Duitsland. Begin 1976 kwam hij terug, maar in 1979 moest hij nog voor twee jaar naar Engeland. In zijn jongere jaren heeft hij in Den Haag al in een mannenkoor, het Haags Zangcollege, gezongen, maar dat ging door gebrek aan belangstelling ten onder. Zijn vader was een verdienstelijk organist en van hem heeft Pim enig muziekonderricht gekregen. Van deze muziekkennis maken wij nu ook nog gebruik en zo assisteert hij Jan Kroeske als die op het orgel een solo ten beste geeft. In 2001 werd hij lid van ons koor door toedoen van zijn buurman, onze voorzitter Rintje Kok. Behalve dat hij de baspartij kwam versterken, kreeg hij al spoedig andere functies binnen het koor. Zo werd hij notulist bij de bestuursvergaderingen. In het begin vormde het Fries wel een probleem voor Pim. De bestuursleden waren van goede wil en spraken af, terwille van Pim, Nederlands te spreken. Maar u weet hoe dat gaat, na een paar zinnen vervalt men weer in de oude gewoonte om Fries met elkaar te spreken. Inmiddels verstaat Pim het Fries uitstekend, maar hij spreekt het nog niet. Ook het zingen van Friese liederen vormt geen probleem. Verder is hij lid van de muziekcommissie. In de redactie van onze koorkrant vervult hij een centrale rol. Zijn huis zou je het "zenuwcentrum" van De Iepen Noat kunnen noemen. Hij verzamelt alle kopij en heeft sinds enkele jaren een modern kopieerapparaat in huis, waarmee het K6

7 nodige drukwerk voor ons koor wordt vervaardigd. We kunnen zelfs tegenwoordig kleurenfoto's in onze koorkrant afdrukken, maar dat heeft u natuurlijk al gemerkt. Naast zijn activiteiten voor het LMK wandelt Pim veel om zijn conditie op peil te houden. Verder doet Pim aan genealogie. Via de computer is hij al veel dingen over zijn voorgeslacht aan de weet gekomen. Verder leest hij veel. Voor ons koor is het te hopen, dat hij nog vele jaren bij ons mag blijven en ons met zijn kennis, werklust en zangtalent van dienst wil zijn. Thijs Fleer Mannenkoor op miniconcertreis naar het Westland NAALDWIJK/LEMMER - Het Lemster Mannenkoor vertrok zaterdag 2 april met drie bussen naar Naaldwijk voor een groot mannenkorenconcert. Om half 8 vertrok het gezelschap naar Delft waar iedereen de gelegenheid kreeg om de Nieuwe Kerk te bezichtigen. In deze kerk bevindt zich de koninklijke grafkelder waar de Oranjes hun laatste rustplaats vinden. Prins Willem van Oranje die in 1584 werd neergeschoten is de eerste die er werd begraven. Zeer bijzonder is het indrukwekkende praalgraf van Willem van Oranje. Vervolgens ging het mannenkoor naar de oudste kerk van Delft, ook wel Oude Jan genoemd, waar Jan Kroeske eerst een kort, maar indrukwekkend orgelconcert gaf. Hierna werd door het koor een aantal liederen ten gehore gebracht onder leiding van dirigent Harm v.d. Meer en organist Jan Kroeske, die het koor op het prachtige orgel begeleidde. Na dit bezoek ging de reis verder naar Naaldwijk waar in Hotel-Restaurant Carlton een dinerbuffet klaar stond, waarna leden van het Westlands Mannenkoor een rondleiding verzorgden naar een bedrijf in het Westland, die gespecialiseerd zijn in het kweken van chrysanten. Deze bezichtiging was zeer de moeite waard. Hierna stond het Hervormde Centrum De Kandelaar op het programma van waaruit naar de Pleinkerk werd gelopen waar de koorleden moesten inzingen met het Westlands Mannenkoor. Daarna werd er een gezamenlijke broodmaaltijd genuttigd in het Hervormde Centrum De Kandelaar. Om precies uur was het het Lemster Mannenkoor dat in het Friese pak een elftal liederen op fantastische wijze ten gehore bracht in een uitverkochte kerk. Na dit prachtige en zeer geslaagde optreden werden er nog twee liederen, namelijk Vrede en Thanks be to God samen met het Westlands Mannenkoor gezongen. Hierna was het de beurt aan het Westlands Mannenkoor en zij zongen twaalf prachtige liederen. Na dit fantastische optreden van twee geweldige koren werd het feest nog even voortgezet in De Kandelaar waar beide dirigenten Hans de Wit van het WMK en Harm v.d. Meer van het LMK de stemming er wel in wisten te brengen. Al met al was het een zeer succesvol optreden van de beide mannenkoren in Naaldwijk. (Zuid-Friesland, 13 april 2011) Foto s op blz. K10, K11 K7

8 K8

9 K9

10 Miniconcert in de Oude Kerk van Delft De muppetshow K10 De Generaal

11 LMK en WMK zingen samen in de Oude Kerk van Naaldwijk K11

12 Mannenkoor steekt jarige Bertus hart onder de riem Een delegatie van zo'n 25 man van het Lemster Mannenkoor ging zaterdag op verjaardagsvisite bij Bertus Muurling in het verzorgingshuis de Finke Platein in Koudum. KOUDUM/LEMMER - Bertus vierde zaterdag zijn 80ste verjaardag en dat is toch een dag om even stil bij te staan. Omdat zijn gezondheid al een tijdje te wensen overliet, werd Bertus opgenomen in het verzorgingshuis in Koudum waar hij al enige tijd zit. Plekje in Suderigge Gelukkig gaat het weer beter met hem en zijn wens is dan ook om zo snel mogelijk een plaatsje in het zorgcentrum Suderigge te krijgen zodat hij zich weer thuis voelt. Bertus verlangt namelijk erg naar Lemmer. Het bestuur van het Lemster Mannenkoor wilde Bertus, die jaren deel uitmaakte van het koor, op zijn verjaardag verrassen met een aantal mensen van het LMK. Dirigent Harm van der Meer had voor Bertus dan ook een aantal liederen op papier gezet dat het koor uit volle borst heeft gezongen. Volkomen verrast De jarige Bertus was volkomen verrast door het bezoek van het Lemster Mannenkoor. 'Dit had ik echt niet verwacht', zei Bertus met tranen in de ogen. 'Dit is echt een prachtig verjaardagscadeau.' Nadat iedereen een drankje had gekregen was het weer tijd om afscheid van hem te nemen. Iedereen wenste Bertus het allerbeste toe en hoopte dat zijn wens vervuld zal worden en dat hij snel een plaatsje in het zorgcentrum Suderigge in Lemmer krijgt. (Zuid-Friesland, 13 april 2011) (Foto Jan van der Werf) K12

13 K13

14 Sjonge yn Dalfsen De moaie Grote Kerk en foaral de geweldige akoestyk bringt ús dirigent en koar op sneon 11 maart 2011 daliks al yn e goede stimming. De muzykkommisje hat in knap repertoire gearstald. It konsert begjint mei Spirit of the living God. De tsjerke sit sljochtwei hinne fol en it publyk is yndrukwekkend stil. Nei nûmers as Neem, Heer, mijn beide handen sjonge wy Jou ús in dream en steane wy nei de wurden fan Harm van der Meer ekstra stil by de ûnrêst op t heden yn Libië en de slachtoffers fan de ierdbeving, tsunami en atoomwolk yn Japan. Dêrnei mei it publyk op maat fan de muzyk mei klappe en sa te sjen dogge se dat út e grûn fan harren hert.dan is it de beurt oan Jan Kroeske, dy t op syn bekende manier in prachtige solo op it oargel hearre lit. Hast oan e ein docht hy dat noch in kear mei in Fryske Medley. Sommige koarleden kinne it hast net litte om nét mei te sjongen. Mar by it Frysk Folksliet krije net allinnich de goed hûndert koarleden de kâns om folop mei te sjongen, mar ek it grutste part fan it publyk. Want Harm hat alle Friezen útnoege om it koar foaroan yn tsjerke te ûndersteunen. Om alles en eltsenien te bedanken, klinkt as lêste nûmer en as tagift fan dit slagge konsert it Thanks be to God. Sibbele Witteveen Oranjeconcert Zaterdag 30 april 2011 in de Gereformeerde Kerk te Lemmer. - April doet wat hij wil. Na een zonovergoten Koninginnedag met vele markten, optredens, festivals, bezoekjes, en gezellig samenzijn door geheel Nederland, gaan veel Nederlanders naar huis en eten en drinken nog even wat. Sommige landgenoten gaan naar het Oranjeconcert. Zo ook in De Lemmer. Een goed gevulde kerk, een dirigent in een oranje outfit, een spontaan gezongen Wilhelmus; de sfeer was spontaan en vooral ontspannen. Harm van der Meer bedacht zich even, trok zich even terug en kwam deftig gekleed de kerk weer binnen. Zo hoort dat en dan daarna het concert. Een goede start met Mijn Nederland; het alom bekende Sanctus; Er is een God die hoort. Dan komt Jannie Brandsma op het podium; ze zong een prachtig nummer. Echter de techniek liet haar even in de steek. Het lied op zich werd keurig gezonden. Grutte God en Ambrosianischer Lobgesang. Indrukwekkend en het koor was echt bij de les. Tijdens de pauze werden er nog leuke prijzen verloot. De opbrengst was ten bate van de Gereformeerde Kerk. En dan na de pauze mooie stukken: Thanks to be God, The Exodus Song en dan de tweede solo van Jannie Brandsma. Het lied verliep voortreffelijk. En dan de Fries om utens... die de show stal: 'k Sil dy sizze dat ik grutsk bin, en myn tinzen stean hiel ticht by dy, Fryslan, o do ropst my. Ja, ik kom nei hûs. En dan tot slot It Heitelân... een mooie avond voor het publiek, maar ook voor de koorleden. Rond de klok van tien verlieten allen de kerk. Echter voor de koorleden was er nog een verrassing: velen van hen kregen een speld en een mooie bloem, omdat ze al jaren K14

15 zingen bij het LMK. Rintje Kok, de voorzitter van het LMK, bedankte al die mannen voor hun inzet. Nog een paar weken en de vakantietijd nadert voor velen. Nog een paar concerten en repetities. Het Oranjeconcert was geslaagd. Voor een ieder wel thuis. Johannes Rijpma Harm van der Meer was geheel in het oranje gekleed voor het Oranjeconcert Lemster Mannenkoor samen met Jannie Brandsma De oorkondes zijn gecalligrafeerd door Jannie Hadders. Hier liggen ze te drogen 25 jaar 12½ jaar 40 jaar K15

16 K16