UITSPRAAK VAN HET COLLEGE VAN TOEZICHT van de Nederlandse Vereniging van Maatschappelijk Werkers (NVMW) te Utrecht

Transcriptie

1 UITSPRAAK VAN HET COLLEGE VAN TOEZICHT van de Nederlandse Vereniging van Maatschappelijk Werkers (NVMW) te Utrecht Betreffende klacht 14.21T ingediend door de heer XXX (hierna te noemen klager ) tegen de heer XXX (hierna te noemen aangeklaagde ). 1. Het verloop van de procedure Op 2 september 2014 ontvangt het College een d.d. 2 september 2014 van klager met een klacht jegens aangeklaagde en als bijlage een rapportage d.d. 25 juli 2014, opgemaakt door aangeklaagde. Op 5 september 2014 stelt het College aangeklaagde per brief op de hoogte van de klacht en biedt aangeklaagde vier weken de gelegenheid voor het indienen van een verweer. Op 12 september 2014 ontvangt het College de brief aan aangeklaagde retour omdat klager niet meer op het adres woont. Een tweede brief aan aangeklaagde wordt op 19 september 2014 verstuurd naar zijn werkadres. Op 29 september 2014 ontvangt het College van aangeklaagde een verweerschrift d.d. 23 september Op 28 november 2014 vond te Utrecht een hoorzitting plaats. Verschenen zijn klager, bijgestaan door zijn advocaat mr. XXX, en aangeklaagde. 2. De ontvankelijkheid Aangeklaagde is lid van de NVMW en is als zodanig onderworpen aan het tuchtrecht van de Nederlandse Vereniging van Maatschappelijk Werkers. Er zijn het College geen feiten of omstandigheden bekend die aan de ontvankelijkheid van de klacht in de weg staan, zodat het College de klacht in behandeling zal nemen. 3. De feiten Klager heeft uit een twee jaar geleden ontbonden huwelijk een driejarige dochter J. Klager heeft ook een dochter L. Klager heeft een omgangsregeling met J. die inhoudt dat J. op zondagen een aantal uren bij klager verblijft. Aangeklaagde is werkzaam als maatschappelijk werker bij instelling X, een instelling voor maatschappelijke dienstverlening met vestigingen in zowel Y als Z. Op verzoek van het XXX heeft aangeklaagde, werkzaam op de vestiging te Y, na een incident op eerste kerstdag 2013, in 2014 contact gezocht met klager. Klager stemt in met het verzoek van aangeklaagde om een gesprek te hebben. Wanneer klager enkele maanden later via zijn ex-echtgenote verneemt dat het maatschappelijk werk haar heeft geadviseerd om de omgang van klager met J. bij haar - klagers ex-echtgenote - thuis te laten plaatsvinden, neemt klager contact op met de vestiging in Z. Klager verneemt dan van aangeklaagde dat hij - aangeklaagde - degene is die dit aan klagers ex-echtgenote heeft geadviseerd. Aangeklaagde stelt klager voor om met hem een gesprek te gaan. Klager gaat hierop in onder voorwaarde dat datgene wat door hem uitgesproken zal worden binnen vier muren zal blijven. De ex-echtgenote van klager verzoekt aangeklaagde om ten behoeve van een procedure bij de rechter een verslag op te stellen. Aangeklaagde stelt een verslag op d.d. 25 april Aangeklaagde informeert klager hierover noch tevoren noch achteraf.

2 4. De klacht 1. Aangeklaagde adviseert klagers ex-echtgenote over de uitvoering van de omgang terwijl hij klager daarover noch voorafgaand noch achteraf informeert. Klagers vertrouwen in aangeklaagde wordt hierdoor 2. Aangeklaagde stelt een verslag op, zonder overleg hierover met klager, op verzoek van klagers exechtgenote, die daarbij aangeeft het verslag als productie te zullen aanvoeren bij haar verklaring in een rechtszaak met klager. In dit verslag neemt aangeklaagde een zinsnede over klager op die in de procedure bij de rechter aan klager wordt tegengeworpen. Klager is van mening dat zijn recht op privacy door aangeklaagde met voeten is getreden. Klagers vertrouwen in aangeklaagde wordt hierdoor 3. Ter zitting verklaart klager dat het handelen van aangeklaagde hem in verwarring bracht over de rol van aangeklaagde en diens positie in het hulpverleningsproces. Klagers vertrouwen in aangeklaagde is hierdoor 5. De standpunten van klager en van aangeklaagde Standpunt klager blijkend uit de klacht en zoals weergegeven ter zitting: Aangeklaagde heeft de ex-echtgenote van klager, zonder klager eerst gehoord te hebben, geadviseerd de omgang met zijn dochter bij klagers ex-echtgenote thuis te laten plaatsvinden. Klager was hierover hevig verontwaardigd en heeft aangeklaagde hierop aangesproken. Aangeklaagde heeft klager vervolgens uitgenodigd voor een persoonlijk gesprek en klager tevens gevraagd om, onder leiding van aangeklaagde, deel te nemen aan een gesprek samen met klagers ex-echtgenote; aangeklaagde heeft daarbij genoemd dat hij meer mogelijkheden zou hebben dan een mediator. Klager heeft ingestemd in de hoop dat de omgang met zijn dochter beter zou verlopen. Aangeklaagde heeft steeds toegezegd dat wat besproken zou worden binnen de vier muren zou blijven. Aangeklaagde heeft echter het vertrouwen van klager geschonden door informatie uit de gesprekken in een verslag, volgens klagers ex-echtgenote bestemd voor de rechtbank, op te nemen. Aangeklaagde heeft zich daarbij niet beperkt tot feiten maar zich diskwalificerend over klager uitgelaten en zich daarbij gebaseerd op een deel van het dossier en de overige informatie weggelaten. Klager ziet dat aangeklaagde erkent dat hij klager om toestemming had moeten vragen. Klager vindt echter dat aangeklaagde zich niet voldoende realiseert dat hij de informatie ook niet zo had mogen opschrijven. De zin in het verslag schiet steeds in de verdediging, is door de rechtbank aangehaald en heeft klager problemen bezorgd. Klager is door de handelwijze van aangeklaagde diep geraakt. Standpunt aangeklaagde blijkend uit het verweer en zoals weergegeven ter zitting: Aangeklaagde is bij instelling Y aangesteld als aandachtsfunctionaris voor het XXX. In het kader daarvan heeft aangeklaagde in januari 2014 contact gehad met klager. De ex-echtgenote van klager heeft contact gezocht met instelling Y vanwege gedrag van J. dat deze vertoonde in verband met de omgangsregeling met klager. Aangeklaagde werd haar hulpverlener. Klagers 2

3 ex-echtgenote is als cliënt van aangeklaagde in het systeem geregistreerd. Klager stond in het systeem niet zelfstandig als cliënt geregistreerd maar was gekoppeld aan de ex-partner. Aangeklaagde is met de ex-echtgenote in gesprek gegaan en heeft haar geadviseerd de omgang tijdelijk bij haar thuis te laten plaatsvinden en niet om deze stop te zetten. Aangeklaagde heeft over deze kwestie een gesprek gevoerd met klager. Aangeklaagde heeft beiden ook gezamenlijk gesproken. Het was aangeklaagde duidelijk dat er sprake was van tegenstrijdige belangen tussen klager die uitbreiding van de omgangsregeling wilde en de ex-echtgenote die niet wilde meewerken aan de uitvoering ervan zolang J. problemen ervoer. Aangeklaagde had desalniettemin de intentie om de omgang met beiden, in gezamenlijkheid, te bespreken. Aangeklaagde heeft over dit voornemen collega s geconsulteerd. Dezen wezen hem op de moeilijkheden die hierbij konden ontstaan. Aangeklaagde geeft aan voor deze complexe problematiek niet te hebben willen weglopen. Klager heeft het gezamenlijke gesprek echter beëindigd. Aangeklaagde is vervolgens door de ex-echtgenote benaderd met een verzoek op schrift te stellen dat de gesprekken mislukt waren en de reden waarom, opdat zij dit in een gerechtelijke procedure kon inbrengen. Aangeklaagde heeft bewust geen informatie verstrekt over wat klager hem in vertrouwelijke gesprekken heeft verteld. Enkel wat in het laatste gesprek tussen klager en de ex-partner is besproken, heeft aangeklaagde in de rapportage verwerkt. Aangeklaagde erkent dat hij klager had moeten informeren en om diens toestemming had moeten vragen en betreurt het achteraf dat hij dat niet heeft gedaan. Het registratiesysteem is niet zo ingericht dat, indien de partner van een cliënt meekomt naar gesprekken, deze ook automatisch om toestemming wordt gevraagd. Aangeklaagde heeft aan het verzoek van de ex-echtgenote om de laatste ontwikkelingen op schrift te zetten voldaan vanuit het belang van het kind. J. zou er in zijn visie niet bij gebaat zijn als de rechtbank opnieuw klager en zijn ex-echtgenote zou opdragen om gezamenlijke gesprekken te voeren. Aangeklaagde heeft zich niet gerealiseerd dat hij daarmee de privacy van klager schond. Het ging in zijn ogen om informatie uit het gesprek waar klager zelf bij aanwezig was geweest. Aangeklaagde wilde graag zowel klager als diens ex-echtgenote ondersteunen en tevens het belang van J. dienen. Aangeklaagde erkent dat hij zich destijds onvoldoende heeft gerealiseerd dat er sprake was van tegenstrijdige belangen tussen zijn cliënte, klager en het kind. Aangeklaagde verklaart nog dat het in de toekomst niet meer kan gebeuren dat niet aan alle betrokkenen binnen een cliëntsysteem om toestemming wordt gevraagd, omdat de organisatie daarover andere werkafspraken heeft gemaakt. 6. Overwegingen van het College Het College toetst het handelen van aangeklaagde aan de Beroepscode voor maatschappelijk werkers (de Beroepscode), derde druk augustus Klacht 1: Aangeklaagde adviseert klagers ex-echtgenote over de uitvoering van de omgang terwijl hij klager daarover noch voorafgaand noch achteraf informeert. Klagers vertrouwen in aangeklaagde wordt hierdoor Het College stelt vast dat aangeklaagde klagers ex-echtgenote het advies heeft gegeven om de omgang van klager met J. tijdelijk bij haar thuis te laten plaatsvinden. Het College stelt vast dat aangeklaagde dit advies geeft zonder klager te horen en diens visie te kennen. 3

4 Het College stelt vast dat aangeklaagde met een dergelijk advies mede een oordeel geeft over de context waarin de omgang van klager met J. plaats vindt en over de kwaliteit van de omgang van klager met J. Door een dergelijk oordeel over klager niet vooraf met klager te delen en wel met een derde, te weten klagers ex-echtgenote, heeft aangeklaagde de privacy van klager geschonden. Aangeklaagde heeft dusdoende artikel 5, 10 en 11 juncto artikel 2 van de Beroepscode geschonden. Klacht 2: Aangeklaagde stelt een verslag op, zonder overleg met klager, op verzoek van klagers exechtgenote, die daarbij aangeeft het verslag als productie te zullen aanvoeren bij haar verklaring in een rechtszaak met klager. In dit verslag neemt aangeklaagde een alinea op over klager. In de procedure tussen klagers ex-echtgenote en klager bij de rechter wordt een bevinding van aangeklaagde aan klager voorgehouden. Klager is van mening dat zijn recht op privacy door aangeklaagde met voeten is getreden. Klagers vertrouwen in aangeklaagde wordt door klagers handelen Het College stelt vast dat aangeklaagde op verzoek van klagers ex-echtgenote op 25 juli 2014 een verklaring opstelt over zijn contacten met klager, met klagers ex-echtgenote en met J. waarvan aangeklaagde de inhoud noch vooraf noch achteraf met klager heeft besproken. Het College stelt voorts vast dat aangeklaagde met de alinea: Vader heeft moeite om dit te bespreken schiet steeds in de verdediging terwijl hij niet aangevallen wordt. kwalificerende uitspraken doet over gedrag van klager. Het College is van oordeel dat aangeklaagde door zo te handelen artikel 5, 10 en 11 juncto artikel 2 van de Beroepscode heeft geschonden. Het College merkt ten overvloede op dat het tot de professie van de maatschappelijk werker behoort om zich, indien de partner van een cliënt meekomt naar gesprekken, af te vragen of er, ook indien een administratief systeem daartoe geen signaal afgeeft, een professionele relatie ontstaat met zo n partner, en welke verplichtingen, zoals het vragen van toestemming, dat met zich meebrengt. Klacht 3. Het handelen van aangeklaagde heeft klager in verwarring gebracht over de rol van aangeklaagde en diens positie in het hulpverleningsproces. Het College stelt vast dat aangeklaagde individuele gesprekken met klager heeft gevoerd en gesprekken met klagers ex-echtgenote en klager gezamenlijk heeft gevoerd. Het College stelt vast dat aangeklaagde aan het verzoek van klagers ex-echtgenote om een verslag op te stellen voldoet zonder zich rekenschap te geven van de vraag of de doelstelling die door klagers exechtgenote aan de verklaring wordt verbonden, een doelstelling is die ligt binnen de opdracht van aangeklaagde als maatschappelijk werker. Het College stelt vast dat de omgangsregeling, inhoudende dat klager op zondagen bij hem thuis met J. omgang had, door de rechter is vastgesteld. Het College stelt vast dat aangeklaagde aan klagers ex-echtgenote adviseert om van de door de rechter vastgestelde omgangsregeling af te wijken. Het College stelt vast dat aangeklaagde door aldus te handelen onvoldoende oog heeft gehad voor de te onderscheiden belangen van klager, klagers ex-echtgenote en J., een doel nastreeft dat buiten de opdracht 4

5 van een maatschappelijk werker ligt en bovendien niet als een meerzijdig loyaal hulpverlener heeft gehandeld. Het College is van oordeel dat aangeklaagde door zo te handelen artikel 5 juncto artikel 2 van de Beroepscode heeft geschonden. 7. Uitspraak Het College oordeelt als volgt: Klacht 1, 2 en 3 zijn gegrond. Het College legt, in overweging nemende de gegrondverklaring van de genoemde klachtonderdelen, conform artikel 5 lid 1 sub a van het Reglement voor de Tuchtrechtspraak, aangeklaagde een waarschuwing op. Aldus vastgesteld te Utrecht op 12 februari 2015 en ondertekend door de voorzitter en de secretaris. De voorzitter: de secretaris: Beroep Tegen deze uitspraak kunnen klager en aangeklaagde op grond van artikel 34 van het reglement voor de tuchtrechtspraak van de Nederlandse Vereniging van Maatschappelijk Werkers beroep instellen binnen 4 weken na aangetekende verzending van het afschrift van deze uitspraak. 5