NIEUWSBRIEF AUGUSTUS 2017 HET GEZINSHUIS - PACHACHACA

Transcriptie

1 YOREEM FOUNDATION NIEUWSBRIEF AUGUSTUS 2017 HET GEZINSHUIS - PACHACHACA In juli 2016 heeft het Nederlands-Peruaanse echtpaar Liesbeth Kerstens en Pavel Marmanillo de leiding op zich genomen van het gezinshuis Pachachaca in Calca, Peru. Liesbeth houdt ons op de hoogte en Ortwin Hutten is op bezoek geweest en heeft mooie foto s gemaakt: Pavel in gesprek met een van de meisjes Liesbeth schrijft: In de vorige nieuwsbrief zijn onze eerste ervaringen in het gezinshuis beschreven en hebben we ons gezin voorgesteld. Inmiddels ziet de samenstelling er alweer anders uit. Via de jeugdbescherming krijgen wij regelmatig de vraag om kinderen in nood tijdelijk of voor langere tijd op te vangen, totdat het voor hen weer veilig is om terug naar huis te gaan. Vaak gaat het om gevallen van misbruik, waarbij er voor korte of lange tijd een veilige plek wordt gezocht, totdat de kinderrechter een besluit heeft genomen. Zo hebben we in november Paulina bij ons te logeren gehad, vanwege een poging tot verkrachting door twee jongeren uit haar gemeenschap. Gelukkig werd de zaak snel opgelost en kwamen haar ouders haar na twee weken ophalen. Ook hebben we twee nieuwe zusjes erbij die voor langere tijd zullen blijven. Saida is 11 jaar oud en is door haar oom verkracht. Haar vader is overleden en haar moeder mishandelde haar zowel lichamelijk als psychisch. Vaak was er geen eten en kwam moeder pas laat en dronken thuis. Op haar 9 e jaar is ze in haar eentje naar Calca gestuurd om op de kinderen van een kennis te passen. Gedurende die twee jaar is zij niet naar school geweest. Kortom, een meisje met een heftige achtergrond. Het is duidelijk dat Saida niet terug naar huis kan. Inmiddels is ze al ruim een half jaar bij ons en heeft ze het gelukkig erg naar haar zin. Ze is bijna altijd vrolijk, kan het goed vinden met haar nieuwe broertjes en zusjes en helpt met alle kwarweitjes in huis. Ze geniet ervan om zonder zorgen vrij te kunnen spelen en om nieuwe dingen te leren. Yonny, 13 jaar, is sinds februari bij ons. Ook zij is hier wegens misbruik, door haar stiefvader. Gelukkig heeft haar moeder aangifte gedaan en komt zij regelmatig op bezoek. De situatie thuis is voorlopig nog niet stabiel genoeg en dus blijft Yonnny voorlopig bij ons. Ook zij heeft snel vrienden gemaakt en ze maakt al echt onderdeel uit van het gezin. Jhoel (12), Fernando (8) en Melany (4), drie kinderen afkomstig uit een gezin uit de buurt, zijn bij ons komen wonen. Wij kenden hen goed, omdat zij op zaterdagen bij ons kwamen spelen. Al snel kwamen zij ook doordeweeks huiswerk maken, spelen en eten, omdat er niet voor hen werd gezorgd en zij vaak ongewassen en met honger aan de Liesbeth weet iedereen te laten stralen poort stonden. Toen duidelijk werd dat er thuis veel geweld werd gebruikt, hebben we dit bij de Jeugdbescherming aangegeven. De kinderrechter heeft hen per direct uit huis geplaatst. De broertjes en hun zusje blijven bij ons, totdat het thuis weer stabiel en veilig is. FOOTER 1

2 Yasira, die ruim 7 maanden bij ons is, gaat ons binnenkort verlaten. Haar vader is berecht en zij kan weer veilig naar huis. We zijn heel blij voor haar, maar zullen haar ook gaan missen. We hopen maar dat haar moeder haar goed zal ontvangen. We maken ons een beetje zorgen, want zij geeft Yasira de schuld van de problemen die zijn ontstaan binnen het gezin, doordat haar vader is verdwenen. We hebben daarom met haar afgesproken dat zij op vrijdagen blijft komen om mee te doen aan de theaterworkshop en dat zij op zaterdagen een klein beetje kan bijverdienen door voor de kinderen uit de buurt te koken. Zo kunnen we contact houden en in de gaten houden of het echt goed met haar gaat. Ook Cristina heeft Pachachaca na 11 jaar verlaten. Zij is 18 jaar en heeft in december haar middelbare school afgemaakt. Zij is zich nu aan het voorbereiden voor het examen om toegelaten te worden tot de universiteit met een beurs voor studenten met een achtergrond van (extreme) armoede. Naast haar studie is ze nu aan het werk in een restaurant bij Machu Picchu, waar ook haar broer als chef werkt. We zijn heel trots op haar! Zo n beetje elke dag staat er wel weer iemand aan de poort met het verzoek of we een kind kunnen opnemen in Pachachaca. In de omliggende gemeenschappen, maar ook in de buurt, leven veel kinderen in een staat van verwaarlozing of zijn zij slachtoffer van verschillende vormen van misbruik. Maar, hoewel we genoeg ruimte hebben om ons gezin verder uit te breiden, zijn we wel streng. Wij zijn van mening dat het uit huis plaatsen van een kind echt de laatste optie zou moeten zijn. We geven mensen daarom altijd aan dat zij eerst aangifte moeten doen bij de jeugdbescherming, zodat zij kunnen onderzoeken wat de situatie van een kind is en welke oplossing het beste is. Dit is een langzaam proces. Het liefst richten wij onze energie op het verbeteren van de leefsituatie van de kinderen thuis, zodat uithuisplaatsing voorkomen kan worden. ONZE VAKANTIEWORKSHOPS Omdat de zomervakantie drie maanden duurt, organiseerden we gedurende vier weken workshops voor de kinderen van Pachachaca en de kinderen uit de buurt. Dagelijks namen 80 kinderen deel aan een kleuterprogramma en een programma voor de lagere en middelbare school. De kleuters tekenden, dansten en speelden en leerden zo allerlei nieuwe woorden en vaardigheden. De andere kinderen leerden in de ochtend wiskunde en Engels en namen in de middag deel aan workshops dans, keramiek, muziek, koken, kinderrechten, zeepjes maken en dj-en. Ook werd er een fantastische muurschildering gemaakt. Halverwege de maand kwam er een team van vrijwillige tandartsen langs die de gebitten van alle kinderen hebben gecontroleerd en een fluorbehandeling hebben gegeven. De situatie was ernstig. 2

3 De workshops werden verzorgd door professionele vakkrachten en vier Peruaanse vrijwilligers die elke dag weer klaar stonden om alle kinderen een geweldige tijd te bezorgen. Bijzonder was dat Toribio, een van de jongens die negen jaar in Pachachaca heeft gewoond, nu werkt als pedagogisch begeleider. Tijdens de workshops heeft hij bovendien de wiskundelessen verzorgd. In de middag werd er voor 80 kinderen een gezonde lunch bereid. Voor sommige kinderen die thuis heel de dag niets te eten krijgen het hoogtepunt van de dag. Aan het einde van de workshops werd er een afsluiting georganiseerd, waar de kinderen lieten zien wat ze hadden geleerd. Omdat het carnavalstijd was, werd er aan het einde carnaval gespeeld. In Peru betekent dat dat alle kinderen (en volwassenen) elkaar natgooien met emmers en ballonnen gevuld met water. In de zomer een leuk vermaak. ONZE BUURKINDEREN Tijdens de workshops in de lange zomervakantie werd ons nog eens extra duidelijk dat veel kinderen uit de buurt het niet bepaald makkelijk hebben. Veel van hen komen naar Pachachaca zonder te hebben gegeten, sommigen zijn al maanden ziek en worden niet verzorgd. Veel kinderen zien er vies en onverzorgd uit. Veel van hen vertellen ons dat hun ouders vaak dronken zijn of geweld gebruiken. Sommigen vragen ons regelmatig of ze niet bij ons mogen komen wonen. We hebben daarom besloten om de deuren van Pachachaca verder voor hen open te stellen. Daarvoor is het wel belangrijk dat we de situatie van de kinderen beter kennen en er 3

4 samen met de kinderen en hun ouders voor zorgen dat de kinderen in een veiliger omgeving kunnen opgroeien. Vyvyana, één van de leraressen, is daarom bij de vijftien meest kwetsbare gezinnen langs geweest om hun situatie in kaart te brengen. De verhalen zijn triest, in sommige gevallen zeer zorgwekkend: veel kinderen wonen met hun ouders in een kleine ruimte, in één geval zelfs met 11 kinderen. Dit laatste gezin moet rondkomen van slechts 100 per maand. Veel kinderen wonen in gebroken gezinnen, in veel gevallen is er sprake van alcoholisme en geweld. In één van de gezinnen is de jongste zoon van bijna 7 nog nooit naar school geweest. De kinderen hangen heel de dag zonder eten op straat omdat hun ouders pas rond 22:00 uur dronken thuiskomen. In een ander gezin zit de stiefvader in de gevangenis en is moeder ziek. De oudste zoon van 11 moet daarom ijsjes verkopen om het gezinsinkomen bij elkaar te krijgen. Slechts een paar voorbeelden van de situatie om ons heen. Samen met de psychologe en met behulp van de Nederlandse organisatie TriviumLindenhof zijn we daarom bezig met het opzetten van een programma voor ambulante hulpverlening. Met dit programma willen we de gezinnen bezoeken en de ouders begeleiden bij het opvoeden van hun kinderen. De kinderen worden als de school weer start, uitgenodigd om huiswerk te komen maken en een gezonde maaltijd te eten. Als tegenprestatie verwachten wij van de ouders dat zij op verschillende manieren betrokkenheid tonen, onder andere door het actief meehelpen bij activiteiten voor de kinderen en het bijwonen van voorlichtingsbijeenkomsten. Op deze manier kunnen we voorkomen dat de kinderen tot laat op straat rondhangen en niets te eten hebben en dat hun ouders hun verantwoordelijkheid ontlopen. Daarmee hopen we iets te kunnen betekenen voor de kinderen en hun gezinnen in de buurt en ons zo meer te richten op preventie. START VAN HET NIEUWE SCHOOLJAAR Halverwege maart is het nieuwe schooljaar weer begonnen. De meeste kinderen zijn weer in een nieuw schooluniform gehesen en hun schoolmaterialen zijn weer aangeschaft. Grimaldo gaat dit jaar voor het eerst naar de middelbare school, Jaime maakt dit jaar de lagere school af en Rebecca de middelbare school. Yonny en Saida gaan voor het eerst in Calca naar school. Gelukkig hadden de kinderen na zo n lange vakantie ook weer zin om naar school te gaan en hun klasgenoten te ontmoeten. Met de start van het schooljaar is ook de huiswerkbegeleiding weer begonnen voor de kinderen. Dagelijks geeft lerares Tania bijles en begeleidt zij 30 kinderen bij hun huiswerk. 4

5 Ook zijn we gestart met workshops in samenwerking met stichting Pasa la Voz. De workshops vinden elke vrijdag plaats voor 15 kinderen van Pachachaca en kinderen uit de buurt. De workshop is erop gericht om via theater, video en muziek levensvaardigheden te ontwikkelen. Daarbij ligt de nadruk op het stimuleren van de participatie van kinderen. Samen met leraar Edu gaan de kinderen op onderzoek uit in hun buurt en bedenken zij met elkaar wat zij aan hun buurt zouden willen verbeteren. Vervolgens gaan ze hier met elkaar mee aan de slag. We zijn benieuwd naar het resultaat! Op basis van de ervaringen hebben Liesbeth en Pavel besloten de ambities enigszins te verleggen. Er is een uitvoerig beleidsplan opgesteld, waarin de nadruk meer komt te liggen op het ambulante werk en de begeleiding van de gezinnen. Het is een goed leesbaar plan, voorzien van foto s, en geeft een goed beeld van de professionele inzet van Liesbeth en Pavel en de mensen om hen heen. Met dit beleidsplan en met de verwijzing naar de film op You Tube ( is Yoreem op zoek gegaan naar fondsen die het project in het nieuwe jaar willen ondersteunen. Er zijn zeer enthousiaste reacties ontvangen, maar tot heden is er nog veel te weinig geld om de toch al sobere begroting te kunnen waarmaken. Dat ligt niet aan het plan, maar meer aan de grote hoeveelheid aanvragen die fondsen ontvangen en het feit dat Peru op dit moment niet wordt gezien als een prioriteit. Daarom zal Yoreem de inspanningen om particuliere donaties te werven vergroten. MET SPECIALE DANK AAN O.A. ONDERSTAANDE DONATEURS VAN PACHACHA 5

6 MINI-PROJECTEN ORTWIN HUTTEN - PERU In Peru ondersteunt Yoreem verschillende kinderen en jongeren in hun onderwijsloopbaan. Naar school gaan zien veel ouders als een kostenpost. Kinderen moeten vaak al jong bijdragen aan het gezinsinkomen. Enkele gezinnen die nergens anders op kunnen terugvallen geven we een steuntje in de rug door o.a. bij te dragen in de kosten van schoolspullen. Ook jonge alleenstaanden proberen we een steuntje in de rug te geven bij het zoeken en behouden van werk. Zenayda (15) komt uit een klein dorpje diep in de Andes. Haar moeder is ziek en haar vader is nooit ingeschreven in de burgerlijke stand (iets wat in het verleden vaak voorkwam). Omdat hij in feite illegaal is in zijn eigen land krijgt hij nergens werk. Het gezin is erg arm en leeft van de opbrengst van een stukje land en enkele stuks vee. Met steun van Yoreem woon Zenayda sinds januari in de grote stad op een vertrouwd adres, om haar middelbare school af te maken. We ondersteunen haar met de kosten van studieboeken, schoolgeld en het dagelijks transport naar school. Sinds mei doet ze met onze hulp in haar vrije tijd ook een cursus programmeren. Ze is erg gemotiveerd en grijpt elke kans aan om haar mogelijkheden op werk te vergroten. Zeynada (15) wil later programmeur worden Ook Laura (24) komt uit een heel arm gezin, uit een dorpje diep in de jungle. Ook Laura s moeder is ernstig ziek. De kosten voor een arts en medicijnen lopen in Peru snel op door het ontbreken van betaalbare verzekeringen. Laura is altijd een talentvolle leerling geweest en heeft met steun van haar ouders een opleiding tot psycholoog aan de staatsuniversiteit gedaan. Ze woont daarvoor op kamers in Cuzco. In haar studietijd heeft Laura altijd bijbaantjes gehad om in haar eigen levensonderhoud te voorzien. Tijdens de intensieve afstudeerstage als klinisch psycholoog ontstond er voor haar echter een knelpunt: ze kon haar studie en stage onmogelijk verder combineren met bijbaantjes. Haar ouders konden geen extra geld overmaken, waardoor het afstuderen in gevaar kwam. Gedurende enkele maanden hebben we Laura financieel geholpen, zodat ze haar studie kon afmaken. Inmiddels heeft Laura werk gevonden en kan ze op eigen benen staan. Net afgestudeerde psychologe Laura (24) werkt nu met getraumatiseerde kinderen Marivel (25), de moeder van Sheyla Guadalupe (4) is alleenstaand en woont op 3400 m hoogte in een nat en winderig hutje in een krottenwijkje in de stad Cuzco. Daar verzorgt ze ook haar zieke moeder. Marivel is vaak ziek en haar dochtertje heeft door complicaties bij de geboorte, eenzijdige voeding en vitaminegebrek in haar eerste levensjaren een ontwikkelingsachterstand opgelopen. 6

7 Met kleine baantjes probeert Marivel het hoofd boven water te houden. Enkele keren per jaar helpen we haar bij het betalen van een doktersrekening en met warme kleding en gezond voedsel. Haar dochtertje gaat nu naar de kleuterschool waar ze met sprongen vooruit gaat. Onlangs hebben we de kosten van een rugzakje met schoolspullen, gymschoenen en een uniformpje op ons genomen. Marivel ervaart het als een geweldige steun in de rug. Omdat haar dochtertje nu in de ochtenden naar school is, heeft ze de handen vrij om extra schoonmaakbaantjes aan te nemen. Marivel en haar dochtertje Alina (30) liep bij een laffe roofoverval op straat een gebroken kaak, gebroken oogkas, een hersenschudding en inwendige bloedingen op. Er moest snel geopereerd worden om haar gezichtsvermogen niet verloren te laten gaan. Zoals veel arme mensen in Peru had ze geen verzekering voor ziektekosten. De vrienden en familie van Alina begonnen een crowd funding actie om de benodigde financiën bijeen te brengen. We hebben de actie ondersteund met een bijdrage. Na een intensieve, geslaagde operatie en een lange periode met herstelbehandelingen kan Alina haar stralende lach weer laten zien en vol goede moed een baan zoeken. Tomasa (36) hebben we jarenlang ondersteund toen haar man plotseling overleed en ze er alleen voor stond in de opvoeding van haar vier kinderen. Enige tijd terug is ze opnieuw getrouwd en is uit dit huwelijk Obaldina (2,5 jaar) geboren. De omstandigheden in het afgelegen bergdorpje waar het gezin woont zijn zwaar. Dit jaar is door het Niño-effect in dit deel van Zuid-Amerika extra veel regen gevallen en is een deel van de oogsten mislukt. Elk dubbeltje moet drie keer worden omgedraaid in het gezin met vijf kinderen. De kleine Obaldina heeft de mogelijkheid om in de buurt naar een soort voorschool te gaan, waar ze in haar eigen taal Quechua en in het Spaans spelend kan leren. Haar ouders zagen tegen de ouderbijdrage op ( 5 per maand, een fors bedrag als je als gezin van enkele euro s per dag moet rondkomen). We hebben afgesproken dat Obaldina elke dag gaat en we per maand kijken of het gezin het zelf kan betalen. Dat wat het gezin tekort komt vullen we dan aan. Voor de bevolking van de kleine, achtergestelde indianendorpjes is het immers van groot belang om van jongs af aan in goed onderwijs te investeren. Obaldina gaat naar de voorschool 1 7

8 CENTRE HELENE, MESSAMENA KAMEROEN In juni van dit jaar heeft Riet Gubbels, onze Nederlandse contactpersoon voor ons project in Kameroen, weer een bezoek gebracht aan Messamena. En dit keer met een bijzondere reden: het bijwonen van het 10-jarig jubileumfeest van Centre Helene. Het schooltje heeft zich in die 10 jaar onder leiding van hoofdonderwijzer Jeanette ontwikkeld van een mooi particulier initiatief om een paar kansarme meiden een vak te leren tot een school die aan ca. 20 leerlingen de mogelijkheid biedt te werken aan een mooie toekomst. Dit jaar mochten enkele zelfbewuste jonge vrouwen hun diploma in ontvangst nemen. De beste leerlinge kreeg een naaimachine aangeboden. Een goede start voor een eigen onderneming en daarmee een mooie onafhankelijke toekomst. Tijdens de ceremonie rond de viering van het jubileum waren er toespraken van de burgemeester en het hoofd van de school Jeanette. Meiden van de school hielden een modeshow van zelfgemaakte kleding die tot veel bewondering bij de aanwezige gasten leidde. Duidelijk is dat Centre Helene zich in de 10 jaar van haar bestaan enorm ontwikkeld heeft en duidelijk een aanvulling is op het onderwijsaanbod in Messamena. Dit mede door het steeds uitgebreidere onderwijsaanbod dat Centre Helene biedt aan haar leerlingen. Naast de naai- en kooklessen waar Centre Helene 10 jaar geleden mee begon zijn er nu ook lessen in haarverzorging, is er medisch onderwijs en wordt er onderricht gegeven in land- en tuinbouw. Kortom, het lesaanbod wordt steeds veelzijdiger. Naast het pure onderwijskarakter functioneert Centre Helene ook als sociaal centrum voor de wijk. Ouderen kunnen er terecht voor een praatje en wat aandacht. Dit sociale aspect kenmerkt Centre Helene en maakt het voor alle betrokkenen een fijne plek om te werken en studeren. De directie van Centre Helene werkt aan een toekomstvisie en beleidsplan. Gekeken zal ook worden naar de betrokkenheid van de lokale overheden. De rol van Yoreem daarbij is onderwerp van gesprek. 8