Opname van artikelen zijn ter beoordeling van de redactie

Transcriptie

1 38 ste Jaargang no juni 2017 INHOUD Opname van artikelen zijn ter beoordeling van de redactie Kopij inleveren voor het volgende nummer: vóór maandag 3 juli 2017 U kunt bij voorkeur via aanleveren: hoeksteen@rkkerkschagen.nl - Altijd zijn we onderweg - Van de pastoor - Jaarverslag 2016 MOV - Christoforus-Internaat - Verslag gemeentereis Ierland - Langer zelfstandig reizen - Parochieagenda - Lectoren / misdienaars - Koster / collectanten - Misintenties - Onze pasgedoopten - In de Heer overleden - De Bijbel en zijn verhalen (18) - 8 Vragen voor een parochiaan - Carmen een medeparochiaan - De 10 geboden - Zoekplaatje - Vormsel - Op straat - YoungSeven - Wake up!!! together - Nieuw in de wereldwinkel - Nieuwtjes ALTIJD ZIJN WE ONDERWEG Altijd zijn we onderweg. Onderweg naar morgen. Met de dromen van vandaag, met geluk en zorgen. Af en toe een beetje zon, af en toe wat regen, want soms is het leven fijn en soms zit het tegen. Refrein: Het leven is een reis. Een reis langs heel veel wegen. We reizen samen of alleen. We weten soms niet goed waarheen, maar gaan op hoop van zegen. Altijd zijn we onderweg, zoeken nieuwe wegen. En we komen elke keer nieuwe mensen tegen. Vragen naar de goede weg, bang om te verdwalen. Kiezen hoe we verder gaan en de koers bepalen. Refr. VAN DE PASTOOR Met de komst van de Heilige Geest hebben we Pinksteren gevierd. Hiermee is de Paastijd voltooid en begint de zogenaamde gewone tijd door het jaar. Kenmerkend voor deze gewone tijd door het jaar is de liturgische groene kleur. De eerste 2 zondagen na Pinksteren zijn echter nog witte zondagen: 11 juni is het de Heilige Drie-Eenheid en 18 juni is het Sacramentsdag. Zondag 11 juni krijgt nog een extra dimensie, want dan is het precies 12 ½ jaar geleden dat Piet Steur diaken werd gewijd. Piet van harte gefeliciteerd! Met een dubbel feest, want ik ben 26 september 25 jaar priester, vieren wij met u op zondag 24 september onze jubilea. Intussen hebben we het feest gevierd van de Eerste Heilige Communie. Het was voor mij fijn om samen met Father Melvin en Monica te mogen voorgaan. Zo hebben we 15 kinderen begeleid bij hun eerste schreden op de weg van Jezus. Op 24 juni, het hoogfeest van de heilige Johannes de Doper, ontvangen 14 jongelui uit Schagen, Wieringen/Wieringermeer en Tuitjenhorn het Sacrament van het Heilig Vormsel. Het zijn steeds heerlijke ontmoetingen met de Heer en met elkaar. 1

2 Heel iets anders: U heeft wellicht gemerkt dat ik in het Eucharistisch Gebed naast onze Paus Franciscus, onze Bisschoppen en Patriarch Bartholomeus er nog een Paus aan heb toegevoegd: Tawadros II, sinds 18 november 2012 de 118 e Paus van de Koptisch-Orthodoxe Kerk. Zoals Paus Franciscus de opvolger van Sint Petrus is, zo is Paus Tawadros II (Tawadros staat voor Theodorus) de opvolger van Sint Marcus. Op 28 en 29 april bezocht Paus Franciscus Egypte. Tijdens dit bezoek hebben de beide Pausen een document ondertekend waarin wordt verklaard dat de Rooms-Katholieke Kerk en de Koptisch- Orthodoxe Kerk het doopsel in hun kerk over en weer erkennen. Dit betekent dat wanneer iemand van de katholieke kerk overgaat naar de koptische kerk, of omgekeerd, niet wordt overgedoopt. Dit is een hele belangrijke oecumenische stap en dit heeft mij zeer geraakt. We zien dit ook tussen de PKN en de Rooms-Katholieke Kerk. Met de Oosters Orthodoxe kerken (de Grieks Orthodoxen, de Russisch Orthodoxen en andere Oost-Europese landen) is dit nog een lange weg. Overigens hoor ik u wel eens denken: die pastoor van ons.met al die Pausen, Patriarchen en Heiligen.Ik vind dit nu eenmaal ontzettend belangrijk, want de oecumenische werkelijkheid bestaat uit verschillen. Daar waar mensen samenzijn ontstaan verschillen in mening en opvatting. Vooral wanneer het over zoiets persoonlijks gaat als het geloof en alles wat daarmee heeft te maken. Dat is de werkelijkheid. Maar een andere werkelijkheid is wanneer je in bepaalde opzichten toch tot elkaar kunt komen en elkaars eigen karakter respecteert. Want in de loop der eeuwen hebben alle christelijke kerken hun eigen theologie ontwikkeld. En hoe dicht we elkaar ook naderen, verschillen zullen er blijven. Maar in de oecumene en niet alleen in de oecumene, ook in de dagelijkse omgang met elkaar is respect een sleutelwoord. Het is die respectvolle manier van leven die Jezus ons van woord tot woord in de Heilige Schrift laat zien. Ik wens u allen een heel mooi begin van de zomer toe en voor al onze jongelui: succes in de eindspurt naar de grote vakantie! De stand van de Kerkbalans per 1 juni is We hebben de thermometer in de kerk dus weer een stukje omhoog kunnen schuiven. We zijn goed op weg om ons streefbedrag van ,- te realiseren. Helpt u ons mee om de parochie financieel gezond te houden? Achter in deze Hoeksteen vindt u de bankrekeningnummers waarop uw bijdrage Kerkbalans gestort kan worden. Bij voorbaat hartelijk dank! Het parochiebestuur 2

3 JAARVERSLAG 2016 Werkgroep Missie & Ontwikkeling Christoforusparochie SCHAGEN De werkgroep werkt onder verantwoording van het R.K. Parochiebestuur van de Christoforusparochie te Schagen en is deelnemer in het Gemeentelijk Platform Grenzenloos Schagen Doel van de werkgroep is bewustmaking van de problematiek in ontwikkelingslanden, morele en financiële steun aan de missionarissen, ontwikkelingshelpers en scholingsprojecten en de fondswerving hiervoor Contactadressen: Beukenlaan 14, 1741 SG Schagen, tel Rembrandtlaan 28, 1741KH Schagen, tel Bankrek. NL77RABO , t.n.v. Parochiebestuur Giften zijn voor de belasting aftrekbaar. Verslag van het bestuur De werkgroep bestaat uit de volgende personen: Jos van Leeuwen, voorzitter Wil Niesten, secretaris Fedde de Jong, penningmeester Aad Niesten, PR en leiding rommelmarkt Ans Gielens Lidia Hendriks Truus de Lange Lied van der Lubbe Arie van den Berg, Afgevaardigde v.h. parochiebestuur: afwisselend In 2016 is de werkgroep 4 keer in vergadering bijeen geweest. Regelmatig verscheen een artikel van ons in de Hoeksteen, het officieel orgaan van de parochie. Vijf vergaderingen van Grenzenloos Schagen werden bezocht. Op11 Juni hebben we met 4 personen meegedaan aan de Rabo Fietssponsortocht, daarmee is binnengehaald. Op 21 en 22 oktober was onze jaarlijkse rommelmarkt in de dependance van het Regius College in de Hofstraat, met alle medewerking van de school. Het resultaat was ruim ,00 euro. Het was wederom een groot succes! Bijna 100 vrijwilligers hebben meegewerkt. Met hen hadden we twee maal een bespreking, In de loop van het jaar worden ook spullen verkocht via "Marktplaats", zie: en Op 13, 28 en 29 oktober stonden we op de Wereldmarkt in de Grote Kerk, ter gelegenheid van het 25-jarig jubileum van "Grenzenloos Schagen". Deze markt kwam in plaats van de Goede Doelen Kerstmarkt. De volgende landelijke acties werden ondersteund o.a. met stukjes in de Hoeksteen, folders uitdelen en een collecte: In maart/april: Vastenaktie voor steun aan een schoolproject voor West-Ethiopië. voor informatie hierover: Pinksteren: Missio, zorgt o.a. voor de verzekering en cursussen van de missionarissen en ontwikkelingswerkers. De hoofdcollecte was bestemd voor dit doel. 3

4 In augustus MIVA, verkeersmiddelen voor missionarissen en helpers. In december: De Bisschoppelijke Adventsactie, dit keer voor Sri Lanka. Aan de Vastenaktie werd weer meegewerkt door de basisscholen: Aloysius, De Rank en De Vogelweid. De totale opbrengst, bestemd voor de Stichting Een Betere Start, was 3760,-!! Projecten die we steunen De projecten van Pater Jan Brinkhof en Pater Peeters blijven we steunen. Hoofdzakelijk steunen we projecten voor kinderen en vrouwen. We steunen bewust meerdere projecten met weinig geld i.p.v. een paar projecten met veel geld. Ook steunen wij de actie "Een betere Start" voor kraamklinieken in Oeganda en via "Studie4girlsGambia", steunen we 6 meisjes om naar school te kunnen gaan. Jaarlijks ondersteunen we op voordracht van onze bestuursleden diverse projecten, zoals te zien is in het financieel verslag. Milleniumdoelen die de werkgroep ondersteunt: SCHOLING VROUWEN KINDEREN MOEDERS GEZONDHEID Wij danken alle mensen die ons financieel of praktisch gesteund hebben. Onze nieuwe website: FINANCIEEL VERSLAG Rommelmarkt Marktplaats Giften 457 Bankrente 42 Rabofietstocht 200 Vastenactie Adventsactie 807 MIVA 257 Oico waardevermeerdering Jan Brinkhoff/Lima St. Pater Peeters/Congo 500 St. Francis Hospotal/Zambia 500 Study4Girls Gambia

5 Gambia School 750 MIVA 257 Vastenactie 3760 Adventsaktie 807 Edukans 500 St. Een Betere Start/Uganda 500 St. Balemans/Burkina Faso Friends for Brikama 500 Uganda on Wheels St. J.W. Support 500 Teachers4Te 250 St. Care Brazilië 250 St. Een Betere Start/Uganda 250 Help Programma Sri Lanka 250 St. Soweto 250 St. Eykman 250 St. Matoekoe 250 Light of the World 250 Onkosten CHRISTOFORUS-INTERNAAT We hoeven natuurlijk niet uit te leggen hoe belangrijk opvang en scholing zijn voor kinderen. In de binnenlanden van Suriname is dat maar heel beperkt mogelijk. Pater Toon met het Christoforus-internaat doet daar wat aan!! Zondag 18 juni komt pater Toon naar Schagen en zal in de Mis wat vertellen over zijn werk in Suriname. Zijn Christoforus-internaat biedt jongeren uit het binnenland huisvesting, onderwijs, verzorging en begeleiding. Hiermee wordt de ontwikkeling van het binnenland in zowel materieel, cultureel, maatschappelijk als godsdienstig opzicht gestimuleerd. Op het internaat wonen zowel boslandcreolen- als indianen-jongeren. 46 Jongens en 36 meisjes volgen daar voortgezet onderwijs. Maar er is een lange wachtlijst van jongeren die op het internaat geplaatst willen worden. De studieresultaten zijn goed. Ondanks een achterstand in het begin en wat aanpassingsproblemen, is het slagingspercentage meestal boven het landelijk gemiddelde. De boog kan niet altijd gespannen blijven. Er is genoeg ruimte voor sport en recreatie. De pupillen halen hun hart op met teamsporten en gezelschapsspelen zoals voetbal, basketbal, slagbal en kaartspelen. Ook organiseren zij zelf sportdagen met andere internaten. Maar de accommodatie is eigenlijk ongeschikt en moet behoorlijk verbeterd worden. 5

6 Er is al veel gedaan de afgelopen jaren door o.a. aanschaf van computers, door nieuwbouw en renovatie, maar er is nog veel te doen. De ouderbijdrage bijvoorbeeld is niet kostendekkend, omdat de ouders gewoon niet meer op kunnen brengen. Het stichtingsbestuur is dus steeds op zoek naar middelen. Zondag 18 juni is daar de deurcollecte voor! Maar er is ook een bankrekening: NL87 RABO Alvast bedankt voor uw medewerking Werkgroep Missie & Ontwikkeling VERSLAG GEMEENTEREIS IERLAND (9-19 mei 2017) Een interconfessionele reis met 34 reisgenoten. Helaas moesten twee deelnemers zich op het laatste moment terugtrekken vanwege onvoorziene omstandigheden. De reis stond onder leiding van Louise Kooiman en onze voortreffelijke gids Annemarie Ros, die door haar studie aan het Trinity College hier kind aan huis bleek te zijn. Doordat beide dames onze reis op een eerdere datum al hadden gemaakt, waren zij prima voorbereid. In Belfast heb ik mij afgevraagd, wanneer men daar zover is, dat protestanten en katholieken er samen op uit trekken? Het IRA-verleden is kennelijk nog te vers, zodat men zich meer richt op de verschillen dan op de raakpunten. De reis mag gezien worden als een soort pelgrimstocht, waarin St. Patrick een centrale rol speelde. Met name deze monnik heeft het Christendom in Ierland verspreid, zodat je zijn beeld overal aantreft in Ierland. De 17 de maart is St. Patricksday, een nationale feestdag. Een paar eeuwen, voordat monniken, zoals Willibrordus, vanuit Ierland het Christendom op het vaste land van Europa verspreidden, had je al diverse kloostergemeenschappen, die zich o.a. toelegden op manuscripten. Een prachtig voorbeeld is het Book of Kells, dat we hebben mogen bewonderen en dat in Dublin wordt bewaard. Heel comfortabel reisden we met een bus naar Schiphol en na de onvermijdelijke controles op Schiphol hadden we een soepele vlucht naar Dublin Airport. We mochten de klok een uur terugzetten, zodat we feitelijk een extra uur kregen. Malahide zou onze eerste bestemming zijn maar eerst bezochten we Malahide Castle, een prachtig historisch gebouw, dat eeuwenlang in het bezit is geweest van de adellijke familie Talbot. Ons eerste hotel was een prima onderkomen, ook de maaltijden (diner, ontbijt) waren van goede kwaliteit. De volgende dag traden we echt in de voetsporen van St. Patrick. We bezochten de Hill of Slane en de kloosterruïnes Melifont Abbey, waar we onder applaus van andere bezoekers, gezongen hebben en Monasterboice, waar de typische Keltische kruisen en de toren ons nog veel te zeggen hebben. s Middags na de lunch gingen we op weg naar Belfast, waar we onder leiding van een lokale gids een rondleiding kregen, die aantoonde hoe diep de haat nog zit, die tot uiting kwam door de vele muurschilderingen (murials), vergelijkbaar met de Berlijnse Muur en de Palestijnse muur in Bethlehem. Er bleef wat tijd over de stad op eigen houtje te verkennen, zodat ieder daar zijn eigen ervaring had. De City Hall is prachtig, maar Belfast is toch meer een industriestad. De volgende dag veel geleerdheid op de Queen s University, een bezoek aan het prachtige Ulster Museum en een wandeling door de fraai aangelegde Botanic Gardens. s Middags een bezoek aan de Titanic Experience, een futuristisch gebouw, waar we onder de indruk raakten van de bouw van dit reusachtige schip, dat met ijzeren discipline tot stand kwam en waar menig zweetdruppel is gevallen. Het schip en de tragische afloop spreken nog steeds tot de verbeelding. 6

7 Vrijdag maakten we een lange busreis naar het noorden: Eerst Dunluce Castle, een ruïnecomplex, dat strategisch heel gunstig lag, waar destijds ook een dorp gelegen moet hebben, maar nu een vindplaats voor archeologen is. s Middags de indrukwekkende Giant s Causeway, waar door vulkanisme allerlei grillige rotsformaties (basaltblokken) zijn ontstaan, die de fantasie prikkelen. Fantastisch te zien hoe zestig basaltzuilen van 12 meter hoog een soort orgel vormen. Met een audioapparaat word je wegwijs gemaakt in dit stukje natuurschoon, dat nog meer cachet krijgt door de uitbundig bloeiende gaspeldoorn, een soort brem, die het landschap geel kleurt. In Downpatrick en Armagh traden we weer in de voetsporen van St. Patrick en maakten we een lange busreis naar Sligo aan de westkust dicht in de buurt van de Atlantische Oceaan. Van daaruit maakten we een excursie naar Lough Derg, een kloostercomplex op een eiland, waar pelgrims blootvoets tot inkeer kunnen komen. We mochten het eiland niet bezoeken, maar met een boot zijn we er omheen gevaren, zodat we wel een goede indruk kregen. In een speciale ruimte hebben we een gebedsdienst met zang gehouden, een gewijd moment. Een groep ging wandelen en een andere groep bezocht de pottenbakkerij in Belleek (Belleeks Pottery). De weergoden waren wat ontstemd geraakt, zodat we met hevige regen Sligo verlieten en ons op weg begaven naar Dublin aan de oostkant van Ierland. Intussen hadden de weergoden hun tranen gedroogd en maakten we een tussenstop in Kells, waar in een kloostercomplex het beroemde Book of Kells is vervaardigd. Dublin, een miljoenenstad, blijkt een echte metropool te zijn. Door de vele bussen is het straatbeeld onrustig en oversteken gebeurt veelal door rood, het is allemaal een beetje chaotisch. Velen hebben s avonds genoten van de typisch Ierse muziek in een van de vele pubs. Het Trinity College, bekend terrein voor onze gids Annemarie, is een uitgebreid universiteitscomplex met de befaamde Old Library, waar het Book of Kells als een kostbare schat wordt bewaard. Met bewondering hebben we de vele boeken aanschouwd, die als het ware door vele beroemde wetenschappers worden bewaakt. Dublin was überhaupt een stad van literaten, die beroemde dichters heeft voortgebracht, zoals Jonathan Swift en James Joyce. In het Chester Beattymuseum heeft een Iers-Amerikaanse mijnmagnaat een verzameling manuscripten bijeengebracht waar je ú tegen zegt, een uiterst kostbare verzameling uit allerlei geloofsculturen. De vrije middag was voor elk wat wils. Wij zijn bijv. gaan speuren naar koperen plaquettes in het straatbeeld van Dublin uit de Ulysses van James Joyce. De volgende dag bezochten we de prachtige St. Patrick kathedraal. Deze kerk heeft een schitterend interieur met diverse standbeelden o.a. van St. Patrick en Jonathan Swift. In de Marsh s Library, een soort antiquariaat, kregen we een rondleiding. Het blijkt dat heel wat professoren en schrijvers o.a. James Joyce, hier hun kennis hebben opgedaan. Een bezoek aan de Guinnessfabrieken gaf in elk geval de gelegenheid de dorstige kelen te smeren en de bovenste verdieping bood een fraai panorama van Dublin. Persoonlijk zal ik in Nederland geen Guinness bestellen. We reisden verder naar het zuiden, naar de Wicklow Mountains, een gebied, dat sterk doet denken aan Oostenrijk. We reden door een prachtig bloeiend landschap naar Glendalough, waar een van de belangrijkste kloostergemeenschappen was gevestigd, die vele malen door de Vikingen is geplunderd. Ook hier tref je de beroemde Keltische kruisen en een ronde toren aan, die ca. 30 meter hoog is. In de openlucht is Louise voorgegaan in een viering, die weer opgeluisterd werd door gezang. Intussen waren we bijna aan het einde van onze reis gekomen. Nog een nachtje slapen, een bonte avond en zoals we gekomen waren, vertrokken we met mooi weer uit Ierland. Tot slot: We verbleven in prima hotels. Tweemaal per dag een warme maaltijd was even wennen. De sfeer was optimaal. Er zijn vele geanimeerde gesprekken gevoerd. 7

8 Het Ierse landschap is afwisselend, de meidoorn en de brem stonden volop in bloei en door de vele hagen wordt het land doorbroken en in vakken verdeeld. De weergoden hebben ons gespaard, want ondanks het feit, dat het af en toe regende, heeft dit ons niet gehinderd in onze activiteiten. Slechts één keer heb ik een paraplu nodig gehad. De temperatuur, rond 15 graden, was aangenaam. De terugreis verliep ondanks enige turbulentie boven de Noordzee heel vlot en de touringcar van de fa. Van Diepen bracht ons weer veilig thuis en we mochten de klok weer vooruitzetten. Ik geloof, dat ik namens allen spreek, dat we terug kunnen zien op een boeiende reis. De leiding was bekwaam en deskundig. LANGER ZELFSTANDIG REIZEN Nico Kuin Als u ouder wordt of een beperking heeft, kan zelfstandig reizen moeilijker worden. Woont u in de gemeente Schagen? Dan kunt u gebruik maken van verschillende vervoerders. Bijvoorbeeld de vervoerders die gebruik maken van vrijwilligers zoals de Seniorenbus Schagen, de 60+ Bus en Graag Gedaan. Of van commerciële vervoerders zoals een aantal taxibedrijven. Via al deze vervoerders kunt u bijvoorbeeld op bezoek bij een jarig familielid, winkelen in een stadje in de buurt of naar de dokter of het ziekenhuis. In het gele taxi boekje van de gemeente vindt u een overzicht van verschillende vervoerders in onze gemeente en omstreken. Kijk op voor meer informatie. Vrijwilligers nodig De vervoerders die gebruik maken van vrijwilligers zoeken regelmatig nieuwe vrijwilligers. Wilt u als vrijwilliger deze organisaties helpen en tegelijk inwoners helpen? Kijk dan op en meld u aan. PAROCHIEAGENDA Zo. 18 juni uur Sacramentsdag: Eucharistieviering m.m.v. het gemengd koor. Pater Toon Dorsthorst uit Paramaribo en pastoor Igno Osterhaus zullen mee voorgaan. Pater Toon Dorsthorst zal over zijn werk voor het Christoforus Internaat voor kansarme kinderen vertellen. Na afloop van de viering wordt er een deurcollecte gehouden om het werk van Pater Toon te ondersteunen. Na de viering wordt de tentoonstelling op de koorzolder geopend. Ma. 19 juni uur H. Mis met ochtendgebed (lauden) in de dagkapel Di. 20 juni uur Avondmis in de dagkapel Wo. 21 juni uur Woorddienst in De Bron : pastor Louise Kooiman Vr. 23 juni uur H. Mis in de dagkapel uur Stil gebed en aanbidding (tot uur) in de dagkapel uur Oefenen familiekoor in de pastorie Za. 24 juni uur Vormselviering m.m.v. het jongerenkoor Arrival Zo. 25 juni uur 12 e Zondag door het jaar: Eucharistieviering met samenzang. Na afloop is er voor alleengaanden gelegenheid om een kopje koffie met elkaar te drinken in de pastorie, verzorgd door leden van de Christoforus Bezoekgroep. Ma. 26 juni uur H. Mis met ochtendgebed (lauden) in de dagkapel 8

9 Di. 27 juni uur Avondmis in de dagkapel Wo. 28 juni uur Eucharistieviering in De Bron : pastoor Eduard Moltzer Do. 29 juni uur Marktconcert: Organiste Edith Yam Vr. 30 juni uur H. Mis in de dagkapel uur Stil gebed en aanbidding (tot uur) in de dagkapel uur Oefenen familiekoor in de pastorie Zo. 02 juli uur 13 e Zondag door het jaar: Familieviering m.m.v. het familiekoor. U kunt een bijdrage voor de voedselbank meenemen. Ma. 03 juli uur H. Mis met ochtendgebed (lauden) in de dagkapel Di. 04 juli uur Avondmis in de dagkapel Do. 06 juli uur Marktconcert: Organiste Marja van der Ploeg Vr. 07 juli uur H. Mis in de dagkapel uur Stil gebed en aanbidding (tot uur) in de dagkapel Za. 08 juli uur Eucharistieviering met samenzang Zo. 09 juli uur 14 e Zondag door het jaar: Eucharistieviering m.m.v. het gemengd koor. Ma. 10 juli uur H. Mis met ochtendgebed (lauden) in de dagkapel Di. 11 juli uur Kerkwerken Groep uur Avondmis in de dagkapel Wo. 12 juli uur Eucharistieviering in De Bron : em. pastoor Jan van der Stok Do. 13 juli uur Marktconcert: Organist Tjeerd van der Ploeg Vr. 14 juli uur H. Mis in de dagkapel uur Stil gebed en aanbidding (tot uur) in de dagkapel Zo. 16 juli uur 15 e Zondag door het jaar: Eucharistieviering met samenzang. Na afloop is er voor alleengaanden gelegenheid om een kopje koffie met elkaar te drinken in de pastorie, verzorgd door leden van de Christoforus Bezoekgroep. Ma. 17 juli uur H. Mis met ochtendgebed (lauden) in de dagkapel Di. 18 juli uur Avondmis in de dagkapel Wo. 19 juli uur Viering in De Bron : De heer J. Bruin Do. 20 juli uur Marktconcert: Organiste Marie Hyoju Ahn Vr. 21 juli uur H. Mis in de dagkapel uur Stil gebed en aanbidding (tot uur) in de dagkapel Za. 22 juli uur Eucharistieviering met samenzang Zo. 23 juli uur 16 e Zondag door het jaar: Eucharistieviering met samenzang Ma. 24 juli uur H. Mis met ochtendgebed (lauden) in de dagkapel Di. 25 juli uur Avondmis in de dagkapel Wo. 26 juli uur Eucharistieviering in De Bron : pastoor Eduard Moltzer Do. 27 juli uur Marktconcert: Organiste Olga Minkina Vr. 28 juli uur H. Mis in de dagkapel uur Stil gebed en aanbidding (tot uur) in de dagkapel 9

10 LECTOREN / MISDIENAARS Lectoren Misdienaars Zo. 18 juni uur Johan Korse Petra de Wever / Wilma Leermakers Za. 24 juni uur Vormsel Antony Anthonipillai / Denisshan Jeganatham Zo. 25 juni uur Saskia Forrester Corina en Koen Joosten Zo. 02 juli uur Familieviering Rajihven en Renod Francis Za. 08 juli uur Chris van Lint Rob, Mike en Jim van Haaren Zo. 09 juli uur Tom Oosterdijk Petra de Wever / Wilma Leermakers Zo. 16 juli uur Frans Wildeboer Safana en Vinida Thevasahayam Za. 22 juli uur Dilani Anthiresu Rob, Mike en Jim van Haaren Zo. 23 juli uur Bernard Gee Solveg Steur / Nora Bruins Zo. 30 juli uur Ans de Ruijter Rajihven en Renod Francis Zo. 06 aug uur Johan Korse Saskia Forrester / Mauro Roubos KOSTERS / COLLECTANTEN Koster Collectanten Zo. 18 juni uur Lia Vermeulen J. Huiberts / D. Dijkman Za. 24 juni uur Gerard Blom J. Kox / C. van der Luijtgaarden Zo. 25 juni uur Jan Heddes K. Borst / D. Dijkman Zo. 02 juli uur Antoon Vergeer J. Huiberts / R. Stringer Za. 08 juli uur Gerard Blom J. Kox / C. van der Luijtgaarden Zo. 09 juli uur Theo Zuurbier D. Dijkman / R. Stringer Zo. 16 juli uur Jan Heddes J. Huiberts / D. Dijkman Za. 22 juli uur Antoon Vergeer J. Kox / C. van der Luijtgaarden Zo. 23 juli uur Lia Vermeulen R. Stringer / J. Huiberts Zo. 30 juli uur Gerard Blom D. Dijkman / G. de Ruijter Zo. 30 juli uur Antony Anthonipillai - Zo. 06 aug uur Lia Vermeulen A. Wijnants / D. Dijkman MISINTENTIES Zo. 18 juni uur Wim en Rie Visser-Blank en overleden familie Visser-Blank, Bep van Zwol-Bouwman, Emmy Bontje-Kouw, Dirk Spaans, Riet de Zwart-Kager; met dank dat zij mijn lieve vrouw mocht zijn, Dirk Doodeman en zegen over zijn gezin, Overleden familie Berbée-van Lierop, Arie en Annie Rens- Huiskes, Jan Schouw en zegen over zijn gezin, Karin Schipper, Jopie Wijers-van t Hert, Bas van Brakel Ma. 19 juni uur Karin Schipper, Jopie Wijers-van t Hert, Bas van Brakel Di. 20 juni uur Simon van der Voort, Karin Schipper, Jopie Wijers-van t Hert, Bas van Brakel Vr. 23 juni uur Cor Wijnker en zegen over zijn gezin, Karin Schipper, Jopie Wijers-van t Hert, Bas van Brakel Za. 24 juni uur Rens Ansems en zegen over zijn gezin, Cor Rus, Theo Waij en zegen over zijn gezin, Karin Schipper, Jopie Wijers-van t Hert, Bas van Brakel 10

11 Zo. 25 juni uur Pastoor Alphons Bruin en Casper Bruin, Piet de Groot, Jaap de Langen, Arie van Diepen en zegen over zijn gezin, Karin Schipper, Jopie Wijers-van t Hert, Bas van Brakel Ma. 26 juni uur Wim van de Wiel en zegen over zijn gezin, Karin Schipper, Jopie Wijers-van t Hert, Bas van Brakel Di. 27 juni uur Karin Schipper, Jopie Wijers-van t Hert, van Brakel Vr. 30 juni uur Jopie Wijers-van t Hert, Bas van Brakel Zo. 02 juli uur Annie Burger-van Stein en zegen over haar kinderen, kleinkinderen en familie, Dirk Doodeman en zegen over zijn gezin, Jopie Wijers-van t Hert, Bas van Brakel Ma. 03 juli uur Jopie Wijers-van t Hert, Bas van Brakel Di. 04 juli uur Jopie Wijers-van t Hert, Bas van Brakel Vr. 07 juli uur Jopie Wijers-van t Hert, Bas van Brakel Za. 08 juli uur Jaap de Moel, Theo Waij en zegen over zijn gezin Zo. 09 juli uur Jaap de Moel, Riet de Zwart-Kager. Met dank dat zij mijn lieve vrouw mocht zijn. Jopie Wijers-van t Hert, van Brakel Ma. 10 juli uur Jopie Wijers-van t Hert, Bas van Brakel Di. 11 juli uur Emmy Bontje-Kouw, Jopie Wijers-van t Hert, Bas van Brakel Vr. 14 juli uur Jopie Wijers-van t Hert, Bas van Brakel Zo. 16 juli uur Bep van Zwol-Bouwman, Overleden familieleden Bos en Van Lochem, Henk Wijers, Dirk Doodeman en zegen over zijn gezin Ma. 17 juli uur Intentie nog open Di. 18 juli uur Intentie nog open Vr. 21 juli uur Intentie nog open Za. 22 juli uur Piet Molenaar, Theo Waij en zegen over zijn gezin Zo. 23 juli uur Theodorus en Elisabeth van Nimwegen-Nowak, Loek van Leuven en zegen over zijn gezin, Kees Huiberts en zegen over zijn gezin, Tiny Boersen-van Straaten Ma. 24 juli uur Intentie nog open Di. 25 juli uur Intentie nog open Vr. 28 juli uur Intentie nog open ONZE PASGEDOOPTEN Jeson Zoon van Sribalan Jeganathan en Rajeswary Scribalam Nikita Dochter van Patrick Brakenhoff en Kathinka Gorter 11

12 IN DE HEER OVERLEDEN Tiny Boersen-van Straaten * t Zand, 21 juli 1931 Schagen, 29 maart 2017 Op 29 april 2017 zouden onze ouders 59 jaar getrouwd zijn! 59 jaar lief en leed met elkaar gedeeld. En als wij naar de afgelopen twee jaren en in het bijzonder de laatste twee maanden kijken dan zien wij wat getrouwd zijn in voor en tegenspoed, tot de dood ons scheidt betekent. Een liefde zo ongelofelijk groot en zo ontzettend mooi om te zien. Mam is in het t Zand geboren en groeide op met haar broer en twee zussen. Toen zij nog jong waren verhuisden ze naar Schagen, naar hotel de Landbouw dat haar vader en moeder runden. Ze hadden niet veel om te spelen maar de gitaar van broer Jan bracht uitkomst. Dagenlang zaten ze op de stoep liedjes te zingen. Dat vond ze prachtig. Mam hield erg van gezelligheid. Van jongs af aan heeft zij gewerkt. Eerst bij haar vader en moeder in hotel de Landbouw, daarna in de fietsenzaak. Eén van haar eerste ergernissen was dat er allemaal rekeningen open stonden. Daar ging zij rigoureus op af. Zij is zelfs een keer een badkamer binnen gestapt om de rekening af te leveren. Dat werd toch te gek, dus pap zei blijf jij voortaan maar in de winkel want dit gaat niet goed. En dat heeft zij gedaan, gedreven en vol passie. Terwijl ze naast dat drukke leven ook altijd voor ons klaar stond. Sportief was mijn moeder absoluut. Zo heeft zij jaren op jazzballet gezeten en was zij een fanatiek tennisster. Tot een paar jaar geleden speelde zij nog wekelijks dames dubbel. Het tennisplezier heeft zij niet alleen op ons kinderen, maar ook op de kleinkinderen overgebracht. Samen met pap ging ze minstens twee keer per week naar de golfbaan waar ze genoot tijdens de damesochtenden of als ze met mijn vader speelde. Zij heeft zelfs examens afgenomen. Dat ging dus heel anders dan haar eerste examen. Tijdens het afnemen van het examen schopte ze stiekem tegen een balletje als die ongunstig lag. Zo heeft ze veel kandidaten geholpen. Ze zei altijd golf is een prachtig spel maar we gaan niet lopen martelen. Bijna 30 jaar zijn ze jaarlijks naar Oostenrijk geweest om te langlaufen en de laatste paar jaar om te wandelen. Een aantal jaren ook samen met de familie. Zij weer langlaufen en wij skiën om aan het einde van de dag welverdiend te genieten van de après ski. Het was fantastisch dat zij daarbij in alles met ons meededen. Heel bijzonder was het ook dat zij bij de tenniswedstrijden of voetbalwedstrijden altijd langs de lijn stonden. De meest trouwe supporters die wij ons maar konden bedenken! We hebben als familie nog veel meer samen gedaan. Als we maar iets konden vieren dan deden we dat. Dat wij bij alles wat met een spel te maken heeft allemaal op scherp staan komt denk ik ook door mijn moeder. Vals spelen of rottigheid, daar was ze goed in. Samen met pap heeft ze veel reizen gemaakt. Met het vliegtuig richting Canada of met de OAD heel Europa door. Maar ook dichter bij huis gingen ze op pad. Met de NS dagkaart, naar het theater of een stevige wandeling door het bos of langs het strand. En daarna lekker op het terras. Ze was een sportieve vrouw met veel humor. Die laatste 9 weken ging het ineens achteruit. Eigenlijk was dat 2 jaar geleden begonnen toen zij steeds meer dingen begon te vergeten. Dit was haar grootste angst. 9 weken terug 12

13 heeft zij, denk ik, een keuze gemaakt en wilde ze niet meer. Zij belandde in bed en ging met kleine stappen achteruit. In die weken hebben we gelukkig nog veel contact met elkaar gehad. En daarbij bleef zij ad rem met haar reacties en haar humor. Afgelopen maandag hebben wij met elkaar afscheid van haar genomen en zij van ons. Door onze hand te pakken of haar arm om onze schouder te leggen. De volgende dag werd zij in slaap gebracht en is zij uiteindelijk op woensdagavond overleden. Wij zijn bedroefd om het afscheid maar dankbaar voor wat haar bespaard is gebleven. Vanaf nu zullen wij altijd aan haar denken, over haar praten en haar natuurlijk missen. *** Aad Sinnige Namens de familie, Caroline Boersen * 2 juli april 2017 Aad Sinnige werd geboren als 3 e zoon in een gezin waar hij uiteindelijk 5 broers en 2 zussen zou hebben. Zijn vader kwam oorspronkelijk uit Veendam en zijn moeder was Gre Ranke uit Schagen. Hij groeide op in het centrum van Schagen bij de winkel met olie- en kolenkachels en gereedschappen die zijn vader had met zijn zwager Arie Ranke, de winkel Ranke en Sinnige. Alle kinderen volgden de middelbare school in Alkmaar en diverse kinderen daarna een universitaire opleiding. Aad niet, hij wilde de winkel overnemen en ging naar de technische school. Door veel inventiviteit van zijn vader kwam het gezin ongeschonden door de oorlog. Na de oorlog moest hij als militair naar Indonesië. Dit heeft veel indruk op hem gemaakt. Hij trouwde hierna met To Baars, een vriendin van zijn zus Riet, ze waren bijna 62 jaar getrouwd. Samen kregen zij 5 kinderen. De winkel had aanvankelijk de tijd tegen omdat de gasbel uit Slochteren de kachels overbodig maakte. Hij maakte samen met zijn compagnon Gerard Ranke de omslag naar witgoed, klein huishoudelijk maar ook windbuksen, verf, gereedschappen, schaatsen, visartikelen, etc. In de jaren daarna breidde de winkel zich uit en werden uiteindelijk 2 panden van buren opgekocht en verbouwd. In de jaren 70 verkochten zij steeds luxere goederen, mooi serviesgoed, pannen, bestekcassettes en luxe tuinmeubelen. Aad werkte 6 dagen per week, op zondag ging hij als belijdend katholiek naar de kerk en dronk daarna koffie met een borrel met zijn ouders, die boven de winkel woonden, en zijn gezin. Het gezin woonde tot 1980 achter de zaak en verhuisde toen naar de Meerkoet. Een grote schok was het overlijden van zijn compagnon Gerard Ranke op 52 jarige leeftijd, daarna heeft hij de zaak succesvol alleen voortgezet tot de leeftijd van 67 jaar. Hierna begon zijn dochter in een deel een kledingzaak en hij heeft tot 81-jarige leeftijd nog dagelijks de gang naar de winkel gemaakt. In zijn drukke leven heeft hij zeer veel vrijwilligerswerk verricht. Hij heeft zich 40 jaar voor de stichting Fonds Bregman ingezet voor armen in de samenleving, ongeveer 15 jaar als bestuurder van het Katholieke schoolbestuur, toen er veel basisscholen werden gebouwd en een HAVO werd gestart. Hij was ook secretaris van SRC en 25 jaar voorzitter van de kegelclub. Ruim 30 jaar hebben zij aan de Meerkoet gewoond. Aad wilde altijd in het appartement van zijn ouders wonen én sterven. Kleine 10 jaar geleden was het zover, hij genoot en zat altijd in de stoel over de Gracht naar de drukte te kijken. Dichtbij kon hij alles redden, zoals het biljarten wat hij met heel veel plezier drie keer per week deed. 13

14 Met het stijgen van de leeftijd kwamen de lichamelijke problemen, de hartoperatie had hij op 63 jarige leeftijd goed doorstaan. Hij wilde daarnaast nooit naar de dokter, maar je hoorde hem ook niet over pijn aan zijn heup of anderszins. Gewoon ziek was hij nooit. Alzheimer sloeg toe en dit leidde uiteindelijk tot een zeer plotselinge opname in de Elshof. Hij was er graag gezien, om zijn humor, hartelijkheid en dankbaarheid. Op 11 april is hij volkomen onverwachts op bijna 90-jarige leeftijd in zijn slaap aan een hersenbloeding overleden. *** Theo Waij * 10 juni april 2017 Op Maandag 10 Juni 1940 werd pap geboren in het huis aan de Bonkelaarsdijk 5 in Schagen. Pap was het 16 e kind van Nicolaas Waij en Catherina Waij-Kos, na pap kwam er nog een dochter, dus pap heeft 16 broers en zussen. Pap is vlak na het begin van de Tweede Wereldoorlog geboren en 10 Juni 1940 was precies de dag dat Italië aan Frankrijk en Groot-Brittannië de oorlog verklaarde. Pap ging naar de Aloysius school en zat zelfs met zijn broer Gert in de klas. Na de lagere school ging pap werken als boerenknecht bij verschillende boeren. Koeien melken, stallen uitmesten en allerlei andere werkzaamheden die bij een groot boerenbedrijf horen. Later zat pap in het losse werk en dat betekende bij Tuindersbedrijven bieten, wortelen en kool, rooien en verwerken. Pap kwam later te werk als grondwerker bij de Fa. Randzijn. Het werk bestond vooral uit sleuven graven, kabel en pijp leggen en gas aanleggen. Pap heeft met zijn collega`s o.a. heel Medemblik van aardgasaansluitingen voorzien. Niet iedereen had toen al een gasfornuis. Daarna ging pap werken bij Timmerfabriek Kuin in Schagen. Hij stond daar aan de opsluitbank, waar kozijnen in elkaar gezet werden. Later ging hij over naar de verfafdeling van de fabriek waar zijn werkzaamheden bestonden uit het dompelen en spuiten van kozijnonderdelen. Zwaar werk omdat het werk vooral met de hand werd gedaan en de kozijnonderdelen per stuk moesten worden getild. Een paar avonden per week stond pap in de snackbar van Henk Bakker op de Gedempte Gracht, het huidige Picobello. Na zijn operatie en 7 weken ziekenhuis, wilde het GAK pap afkeuren, maar daar ging hij niet mee akkoord. Pap wilde blijven werken en dat kon bij het Noorderkwartier in Schagen. Al snel werd Pap voorman en later zelfs werkmeester. De plantsoenen in Schagen en aangrenzende dorpen waren nog nooit zo netjes geweest. Pap had geen diploma s of kennis van de Latijnse namen van de planten en bomen maar, was één van de beste op zijn vakgebied. De jongens van zijn ploegen liepen met hem weg en hij werkte vaak ook gewoon zelf mee met schoffelen en snoeien. Pap was zeer geliefd bij zijn jongens maar ook bij collega`s en directie. Op zijn 61 e ging pap met de VUT. Aangezien hij vanaf zijn 14 e had gewerkt had hij er dus 47 jaar werk opzitten. Pap had nu alle tijd voor zijn hobby`s: kaarten, tuinieren, verbouwen, boodschappen doen en naar presentaties gaan van nieuwe producten die op de markt zouden komen, daar had hij 14

15 grote lol in. Wij werden overstelpt met gratis PR-materiaal en alles was heel handig volgens pap. Pap werd ook nog sportief. Hij liep elke dag 5 km en heeft ook een paar jaar op een hometrainer en een crosstrainer getraind, hij was superfit. Pap en Mam trouwden op vrijdag 26 November 1965 en kregen drie kinderen: Marina, Wilco en Anja. Ze werden Opa en Oma van 6 kleinkinderen: Kevin, Bo, Sanne, Jessie, Jelle en Dave. Pap is in het bijzijn van Mam en zijn kinderen gestorven op de verjaardag van zijn eigen vader, 25 April *** Jaap Broers * We zijn allemaal maar te gast en ik heb een mooi leven gehad met Atie en de kinderen. - Jaap Pap is geboren op 23 juni 1938 in Benningbroek waar hij een goede jeugd heeft gehad. Zelfs in de oorlog, toen zijn vader in het verzet zat en er Joodse onderduikers in huis waren. Toen pap 14 was verhuisde het gezin naar Schagen waar hij op 16-jarige leeftijd zijn grote liefde Atie ontmoette. Na zes jaar verkering, inclusief de diensttijd van pap, zijn ze op 22 november 1960 in Schagen getrouwd. Opa Broers voorspelde een toekomst in de recreatie en zo zijn ze gestart met camping Burghorn. In 1962 waren ze dolblij met de geboorte van hun eerste dochter: Annet. Twee jaar later kwam daar nog een dochter bij, Corina. Vijf jaar na Corina werd zoon Ard geboren, het gezin was compleet. Pap heeft ons een prachtige jeugd bezorgd. De camping is uitgebouwd tot een bloeiend bedrijf waar hij heel erg van heeft genoten. Naast de camping had hij veel hobby s: de brandweer, trimmen op het strand, zingen in het Shantykoor, mondharmonica spelen, fietsen, klussen in zijn schuurtje, kortom te veel om op te noemen. Daarnaast kon ook nog eens iedereen op hem rekenen. Zo ook de kerk waar hij vele klusjes deed met de Christoforus tuinclub. In 1978 zijn pap en mam gaan wonen op de Watermolen, waar ze een huis hebben laten bouwen met pap als opperman. 35 Jaar hebben ze hier met veel plezier gewoond. In die periode zijn er ook 6 kleinkinderen en zelfs 1 achterkleinkind geboren. De laatste drie jaar wonen pap en mam op een prachtige plek op de Lauriestraat. Met een veilig gevoel laat hij mam en ons daar achter. Even naar het VU voor een operatie en dan maai ik over 14 dagen zelf het gras wel weer. Helaas kwamen er ernstige complicaties, waardoor hij na 4 dagen opnieuw geopereerd moest worden. Dit is pap fataal geworden. De dood was zeker besproken en pap had een duidelijk beeld van hoe hij alles zou willen. Nou pap wat heeft u een belangstelling gehad! Vele mensen hebben jullie prachtige appartement bewonderd tijdens de condoleance thuis. Uw grote trots. En wat waren alle reacties hartverwarmend. Uw idee om voor de mis uit te condoleren was echt heel fijn met weer zeer veel belangstelling. Ook het live optreden van u tijdens het Last Farwell met t Scheepstuygh was enorm indrukwekkend. De ondersteuning van pastoor Eduard Moltzer en uitvaartverzorger Pieter Dekker is voor ons heel waardevol geweest. Tijdens het uitzwaaien liet een merel haar prachtige gezang horen. Het was heel bijzonder. Pap had aangegeven in plaats van bloemen liever een donatie te willen voor het KWF en hier is ongelooflijk veel gehoor aan gegeven. 15

16 De giften voor het KWF hebben 954,67 opgeleverd. Wat zou u trots zijn! Nu is er de stilte en het verschrikkelijk gemis maar ook de dankbaarheid dat hij er altijd voor ons was en heel erg goed voor ons gezorgd heeft. DE BIJBEL EN ZIJN VERHALEN (18) 16 Namens Atie en de kinderen. Dit zijn de nakomelingen van Sem (Gen. 11:10). Het verhaal gaat verder met de oudste zoon van Noach. Uit het nageslacht van deze zoon zal uiteindelijk Israël gaan verschijnen tussen de andere volkeren. Acht generaties na Sem wordt Terah verwekt: Toen Terah zeventig jaar was verwekte hij Abram, Nachor en Haran. Dit zijn de nakomelingen van Terah. Zeventig jaar is een symbolisch getal en staat voor volheid, volmaaktheid. In deze volheid zal Gods eersteling het levenslicht gaan zien in de gestalte van de eerste Aartsvader; Abram. Hier gaat de geschiedenis van Israël beginnen. In Ur der Chaldeeën wonen ze, in het land van Babel. Haran sterft hier en Abram ontfermt zich over diens zoon Lot. Misschien zal deze Lot later Abrams erfgenaam worden, want Abrams vrouw, Saraï is onvruchtbaar. Terah neemt zijn gezin mee op weg naar Kanaän. Maar zij blijven steken in Haran, in de buurt van Eden, daar waar het Paradijsverhaal zich heeft afgespeeld. Daarna volgt het verhaal van de roeping van Abram: God zei tot Abram: trek weg uit je land, je stam en je familie, naar het land dat Ik je aan zal wijzen. Ik zal een groot volk van je maken. Ik zal je zegenen en je naam groot maken, zodat jij een zegen zult zijn. Ik zal zegenen die jou zegenen, maar die jou vervloekt zal Ik vervloeken. Door jou zal zegen komen over alle geslachten op aarde. Toen trok Abram weg, zoals God hem had opgedragen, en Lot ging met hem mee. Waarom wil God dat Abram Haran verlaat? Haran is het centrum van een hoogontwikkelde cultuur, de bakermat van onze beschaving. Hier zijn de eerste steden gebouwd en is het schrift uitgevonden. Waarom zou Abram hier weg willen? De rabbijnen hebben hier een mooi verhaal over. De auteur Karel Eykman beschrijft dit rabbijnse verhaal op een geweldige manier in de kinderbijbel Woord voor Woord : Abram zat op te passen in de winkel van zijn vader. Je kon er allemaal beeldjes kopen van de god van die buurt daar. De mensen konden het thuis neerzetten. Ze dachten: als we maar aardig doen tegen zo n beeldje, dan zal onze God wel aardig voor ons zijn. Dat hadden ze al jaren zo gedaan. Dat gaf al die tijd een veilig gevoel. Maar Abram was een vreemde jongen. Eigenlijk geloofde hij er niet in, in al die beelden. Hij dacht, eigenlijk geloof ik helemaal niets. Op een dag kwam er een mevrouw binnen met een taart. Die heb ik zelf gemaakt, zei ze. Geef hem maar aan het beste godenbeeld dat je in de zaak hebt. Toen ze weg was, werd Abram kwaad. Hij had er geen zin meer in om zijn hele leven in deze winkel te zijn. Hij sloeg alle beelden in elkaar met een grote stok. Eén beeldje liet hij heel. Zo zat hij tussen de scherven toen zijn vader terugkwam. Wat is hier aan de hand, wat is er gebeurd? riep die. Tja, zei Abram, een dame bracht een taart voor de godenbeelden hier. En toen kregen ze me toch slaande ruzie! Ze hebben elkaar helemaal in elkaar geslagen. Alleen die ene bleef over. Kom nou, riep vader. Godenbeelden kunnen toch helemaal niets. Zie je wel, zei Abram, je gelooft er zelf ook niets van. Nou ik doe er niet meer aan mee. Pak maar wat je nodig hebt, we gaan hier weg, zei Abram thuis tegen zijn vrouw Saraï. Hij haalde de grote koffer van de kast. Waarom eigenlijk, als ik vragen mag? zei Saraï. Ik geloof dat er ergens een land moet zijn, waar je op een andere manier met God kunt leven dan ze hier doen. Ik ga op zoek, zei Abram. Mooi is dat, zei Saraï, omdat jij je zo n mooi idee over God in je hoofd haalt, moet ik maar braaf inpakken en met je meegaan? Nee, stil maar, ik ga wel met je mee. Waar jij heen gaat, ga ik ook. De volgende ochtend vroeg gingen ze weg. Hun neefje Lot zag ze vertrekken. Mag ik mee? vroeg hij. Ik heb altijd zo graag ergens anders

17 naar toe gewild, helemaal opnieuw beginnen. Nou vooruit dan, zei Abram. Tot zover deze vertelling. Hij blijft leuk! 8 VRAGEN VOOR EEN PAROCHIAAN Monica Wildeboer, catechiste In deze rubriek worden 8 vragen gesteld aan een parochiaan. Het stokje wordt telkens doorgegeven aan een andere parochiaan. Deze keer Theo Zuurbier: Ik ben 67 jaar en reeds enige jaren gepensioneerd. Ik ben getrouwd met Leni de Waard en samen hebben we twee dochters. Vraag 1: Wat betekent geloof voor u? Geloof betekent voor mij dat er regelmatig contact is met de Heer en ik aan Hem mijn goede en minder goede momenten kan vertellen. Vraag 2: Wat is uw betrokkenheid bij de Sint Christorusparochie? Als koster probeer ik te bereiken dat de kerkgangers zich tijdens de viering prettig en op hun gemak voelen en dat de voorganger/ster zich volledig op de viering kan richten. Dit alles ter eer en glorie aan de Heer. Als zanger in het Gregoriaans koor probeer ik de goede noot te zingen en vooral de teksten van de psalmen/gezangen tot me door te laten dringen. Vraag 3: Als u lid zou zijn van het parochiebestuur, welk initiatief zou u willen nemen? Als lid van het parochiebestuur zou ik mij minder met het huidige gebouw bezig houden maar me meer richten op de kerk van de toekomst. Ik zou proberen de gemeenschap in stand te houden in de vorm van een kleinere kerk c.q. ruimte. Vraag 4: Wat maakt u gelukkig? s Morgens met mooi weer op de racefiets stappen en dan lekker een paar uur fietsen. Vraag 5: Wie zou u graag eens ontmoeten? De Benedictijner monnik Anselm Grün zou ik eens willen ontmoeten om te luisteren naar de levenswijsheden die hij in zijn boeken beschrijft. Vraag 6: Welk verhaal uit de bijbel spreekt u aan? Het is niet zozeer een verhaal maar de Psalmen spreken mij erg aan. De Psalmen zijn, volgens mij, de basis van het Oude en Nieuwe Testament. Vraag 7: Als u een keer mag preken, waar gaat die preek dan over? Ik zou een overweging willen houden over de parabel van de Talenten (Mattheüs 25) En dan vertaal ik dat naar mijzelf: gebruik ik mijn talenten wel goed of gebruik ik mijn talenten onvoldoende? Geef ik de ander voldoende de mogelijkheid/gelegenheid om zijn/haar talenten te gebruiken? Vraag 8: Waar vraagt u voor te bidden? Ik vraag om de juiste leiders die de wereld momenteel nodig heeft. Leiders die in staat zijn om uit de huidige machts- en geweldsspiraal te komen. Ik wil het stokje doorgeven aan Vera Steur-Klaver, medeparochiaan en PCI medewerkster. 17

18 CARMEN EEN MEDEPAROCHIAAN Het is alweer een jaar geleden ( ) dat mijn vrouw is overleden. Op een zondag na de crematie, op de z.g. rozenzondag, kreeg ik na de H. Mis een roos aangereikt van een voor mij toen nog onbekende dame. Onbekend van naam, maar wel bekend van gezicht. Zij zit altijd een paar banken verder naar voren. Ik dacht: Hoe weet jij nou wie ik ben en dat mijn vrouw is overleden? Een keer in de maand is er voor alleengaanden koffiedrinken in de pastorie en daar zag ik haar (van de roos) weer. Bij die gelegenheid ontstond er een praatje over eten en drinken. Carmen nodigde mij uit om bij haar te komen eten. Hierna is er een vorm van vriendschap ontstaan. Wat weet ik nu van Carmen? Ze is geboren in noordwest Spanje (Galicië). Dat was in het jaar 1942, onder dictator Franco. Het was een heel arm gebied met primitieve huisjes zonder schoorsteen. In de woning werd er gekookt op een driepoot met daaronder rokende houtblokken. Er was geen gas, geen elektra en ook geen water. Baby s werden geboren in een koeienstal. Om af te drogen werden de pasgeborenen in doeken gewikkeld. Dokters waren niet te betalen. De bevalling gebeurde door oudere vrouwen. Het ging ook wel eens mis. Door bloedverlies overleed soms de moeder, maar soms ook het kind. Na haar toch wel gelukkige jeugdjaren ging Carmen in Zwitserland werken in een hotel. Daar ontmoette ze haar man Bob Versteeg. Via Amsterdam kwamen ze in Schagen terecht. Ze fietsten vaak samen op de tandem. In 2004, tijdens zo n fietstocht, kreeg haar man een hersenbloeding en overleed. Ik heb Carmen leren kennen als een godsdienstige en hulpvaardige vrouw met aandacht voor het leed van anderen. Godsdienstig in de zin van: alle kerkdiensten bezoeken, niet alleen op zondagen, maar ook doordeweeks. Hulpvaardig in de zin van vrijwilligerswerk. Zo collecteert zij voor 7 verschillende doelen. Terug naar Spanje, naar haar geboortedorp. Donderdag 11 mei vertrok ze alleen via Schiphol en Portugal naar Galicië. Een hele onderneming en dat op haar leeftijd en op het overvolle Schiphol. Waarom ging ze naar haar geboortestreek? Om daar op 14 juni haar 75 e verjaardag te vieren met haar Spaanse familie, maar ook om 7 weken lang hulp te bieden op de boerderij. Waar hulp nodig is komt Carmen in actie. Dus nu ook in Spanje. 29 Juni komt ze weer terug naar huis. Hopelijk zonder problemen en lekker gebruind door de Spaanse zon. DE 10 GEBODEN 18 Jevezet We kennen ze allemaal. Zouden er naar moeten leven. Dat valt niet altijd mee. Hoe vaak gaan we niet tóch in de fout? Maar Jezus leert ons dat we altijd opnieuw mogen beginnen. Op de deur van de klas op de Vogelweidschool staan ze ook. De tien geboden voor de basisschoolkindjes. Alle kinderen hebben ze ondertekend. Hier volgen ze: je bent eerlijk je bent lief voor elkaar je kunt elkaar troosten je houdt je aan regels en afspraken je loopt rustig in de klas en op de gang

19 tijdens de uitleg luister je je werkt rustig je helpt fluisterend een ruzie praat je uit of je vraagt hulp van juf je gaat netjes met de spullen om Marijke van Asselt VORMSEL Goede God, als ik kies voor het vormsel stuurt U mij uw Geest. In het sacrament van het vormsel ontvang ik het zegel en word ik gezalfd. God, U stuurt me de weg op. Alsmaar meer mensen rekenen op mij. Ik weet dat er mij negatieve uitdagingen wachten. God, zendt U mij uw Geest als ik twijfel? Neemt U mij bij de hand als ik een valkuil nader? Leert U mij om de valkuil heen stappen? Toont U me de weg met de voetsporen van Jezus? Ik weet dat ik pas dan echt gelukkig kan worden als ik de weg van Jezus volg. Uit: God hier ben ik OP STRAAT Er gebeurt altijd wel wat op straat. Er komen veel auto's langs en er gaan kinderen op de fiets naar school. Het voetgangerslicht staat op rood de mensen moeten wachten. Dan springt het licht op groen en we steken over. Elke dag gebeuren er wel ongelukken. Mamma zei vanmorgen: Goed uitkijken hoor!" Ze denkt natuurlijk: Ik hoop maar dat er niks gebeurt!" Lieve God, wilt U mij vandaag beschermen? En ook pappa en mamma en m'n broertje en m'n zusje? 19

20 Wilt U alle mensen onderweg beschermen en maken dat ze allemaal weer gezond en wel thuis komen? Uit: God houdt van ons Wereldtapas Zondagmiddag uur druppelen de jongeren en drie ouders die komen helpen - binnen in de pastorie van Medemblik. Het is mooi weer, maar helaas niet mogelijk om in de tuin te zitten. Het is er vergeven van de muggen, die rond deze tijd van het jaar vanaf het IJsselmeer Medemblik overspoelen. Maar niet getreurd, de pastorie is groot genoeg om een feestje te bouwen en dat is precies wat we hebben gedaan! Na een korte inleiding leest Karin een West-Afrikaans scheppingsverhaal voor, waarin gelijk een antwoord wordt gegeven op de vraag waarom er zoveel verschillende kleuren kinderen op de wereld zijn. Een mooi begin van een heerlijke culturele middag! Drie groepjes van vier jongeren maken, onder het genot van Zuid-Amerikaanse feestmuziek, heerlijke wereldtapas, lekkere hapjes uit verschillende landen. Te weten: 1. Pao de Queijo (Braziliaanse kaasbolletjes) 2. Spaanse empanadas 3. Mexicaanse tacochips met zelfgemaakte guacomole 4. Italiaanse spiesjes met mozzarella, cherrytomaatjes en verse basilicumblaadjes, overgoten met een heerlijke dressing 5. Franse fruitspiesjes 6. Hollandse rauwkost met een frisse yoghurtdip. 7. En Braziliaanse Brigadeiros (hagelslagballetjes) als het zoete mondje ter afsluiting. De begeleiders dekten en versierden de tafel en de kamer. De tafel vulde zich langzamerhand met de overheerlijke gerechtjes. Last-but-not-least werden er drie heerlijke, alcoholvrije cocktails gemaakt, die werden geserveerd in speciale cocktailglaasjes met een glinsterend suikerrandje, een parapluutje, een schijfje sinaasappel en een gekleurd rietje. Er hing zelfs een superklein krijtbordje aan met daarop om welke cocktail het ging. Prachtig en heerlijk! 20

21 Om half vier kwam Benito Kaarsbaan, de meneer die de Djembéworkshop kwam geven als afsluiting van de middag, maar wij waren nog niet eens aan eten toegekomen... Geen probleem, zo gaf hij aan. Hij had alle tijd. Het was tenslotte zondag! En zo at hij gezellig met ons mee en was er tijd genoeg om alles in alle rust te doen. Beetje afruimen, beetje afwassen en toen was het tijd voor de Djembé! Wat een héérlijke workshop was dat! We trommelden dat het een lieve lust was. We zongen, gilden van plezier en Benito kreeg ons met z n allen los op de vloer. Niet geweten dat de jongeren van YoungSeven zó goed konden dansen! Waar is het feestje? Hier is het feestje! schreeuwde de een nog luider dan de ander. Pastor Tilma heeft het geweten. Het doel was om hem naar beneden te krijgen. Het duurde even, maar het bleek toch onweerstaanbaar. Hij trof een stralende groep dansers, zangers en trommelaars aan. Het workshop-uur was zó om! En toen was het tijd om zéér voldaan naar huis te gaan! Met veel dank aan alle jongeren, zonder wie het natuurlijk nooit zo n feestje was geworden. Maar ook met veel dank aan Jeannette, Marlinda en Anouk, de moeders die zijn gebleven ter ondersteuning (die hard nodig was!). Met super veel dank aan Benito, die er met zijn stralende aanwezigheid meteen een feest van maakte met ons! En natuurlijk met heel veel dank aan pastor Tilma en pastor Van Dril, die de pastorie (hun woonhuis!) aan ons ter beschikking stelden. We hopen dat alle bakstenen nog veilig op elkaar staan. Als het je leuk lijkt om bij ons aan te sluiten, kun je je aanmelden door een mailtje te sturen naar karinblaauw@hetnet.nl Wake up!!! together te gast bij Casella Een aantal jongeren van de regionale 16+ groep Wake up!!! together heeft een weekend doorgebracht bij de zusters Augustinessen van Casella; een religieuze gemeenschap waar mensen samenleven volgens de regel van St. Augustinus. Casella biedt een aangename, open plek voor jonge mensen op zoek naar stilte en ontmoeting. Vrijdagavond werden we ± u. gastvrij ontvangen door zr Leonie in de modern verbouwde gastenboerderij met veel ramen en groter dan verwacht! Nadat iedereen zich een beetje had geïnstalleerd werd de weg naar de speciale vuurplaats op het terrein al snel 21

22 gevonden. Een bos vol sprokkelhout was dichtbij, maar voor de zekerheid hadden we zelf ook hout meegenomen. Alles ging in twee dagen schoon op! Aansluitend bij ons jaarthema Bron van Leven vierden we zaterdagochtend om u. de eerste viering samen met de zusters rond de bron in de kapel, met een bijpassend verhaal: Er was een monnik die op een dag bezoek kreeg van enkele mensen. Ze vroegen hem wat voor nut het leven in stilte had. De monnik, die net met een emmer water haalde uit een diepe bron, zei: Kijk eens in de bron. Wat zien jullie? De mensen tuurden naar het water en zeiden: We zien helemaal niets. Enige tijd later herhaalde de monnik zijn vraag. Kijk weer in de bron. Wat zien jullie nu? De mensen keken weer en zeiden opgetogen: We kunnen in de weerspiegeling onszelf zien! Dat is de kracht van de stilte, legde de monnik uit. Ik was water aan het putten en daarom was het water onrustig. Nu is het rustig en kunnen jullie jezelf zien. De stilte zorgt ervoor dat je jezelf kunt zien. Maar blijf nog even hier wachten. Enige tijd later zei de monnik weer: Kijk nu nog een keertje in de bron. Wat zien jullie nu? De bezoekers tuurden naar de bron en riepen uit: Nu zien we de stenen op de bodem van de bron! Juist, beaamde de monnik, als je maar lang genoeg wacht en opgaat in stilte, kun je de grond van alles aanschouwen. Na de viering en wat tijd voor onszelf maakten we een begeleide stiltewandeling door het mooie bos dat om Casella heen ligt. Na een tijdje gaf zr Leonie ons een korte tekst van Augustinus. De helft kreeg de tekst: Ik geloof, omdat het tegen mijn verstand ingaat. Deed het dat niet, dan had ik het geloof niet nodig, maar zou mijn verstand voldoende zijn. Daarbij de vraag: Hoe zie je die wisselwerking? De rest kreeg verschillende andere teksten. Hier konden we ons op bezinnen en na enige tijd in tweetallen onze gedachten er over uitwisselen. Na de wandeling evalueerden we in het stiltehuisje onder het genot van een prachtig uitzicht! Om u. opnieuw een korte viering, waarna een heerlijke, warme maaltijd werd geserveerd. s Middags stonden er twee workshops op het programma. Een deel van de jongeren deed de workshop Meditatief steen bewerken en de anderen deden Lectio Divina. De steenbewerkers werden er zozeer door in beslag genomen, dat Thomas zei: Op een gegeven moment werd ik de steen. Ook de workshop Lectio Divina maakte indruk en leerde hoe een Bijbeltekst zich héél persoonlijk kan openen wanneer je er écht verbinding mee maakt. Na het avondeten was er een afsluitende viering, waarin we o.a. verschillende bekende Taizéliedjes hebben gezongen en waarna bij het kampvuur persoonlijke verhalen met elkaar werden gedeeld tot in de late uurtjes. 22

23 Zondagochtend u. werd tijdens een viering brood en wijn (druivensap) gedeeld, zittend rond een grote tafel. Er was geen Eucharistieviering, omdat er geen priester beschikbaar was. Dat vonden sommigen van ons wel jammer, maar anderen vonden weer dat dit ook wel wat had. Hierna dronken we koffie en thee met de zusters en kregen een rondleiding door het eigenlijke kloostergebouw - de woonplek van de zusters; indrukwekkend modern en licht! Terwijl we er waren, liep het water ons in de mond, want enkele van de zusters waren weer een heerlijke maaltijd aan het bereiden. We werden superverwend! Na de middagmaaltijd stond er nog een laatste workshop op het programma: Labyrint lopen. Het labyrint staat symbool voor onze levensweg. In een doolhof richt je je aandacht naar buiten om je weg te vinden. Als je niet verder kunt, keer je terug, op zoek naar de juiste weg. In een labyrint richt je je aandacht naar binnen en gaat het om de innerlijke ervaring. Je kunt niet verkeerd lopen of verdwalen. Wanneer je bereid bent om de weg te gaan en het labyrint binnen te stappen, is het een kwestie van vertrouwen dat je zo tot de kern komt. Het was een bijzondere ervaring, die ons mooie inzichten bracht. En dat gold eigenlijk wel voor het hele weekend! NIEUW IN DE WERELDWINKEL SCHAGEN 23 Karin Blaauw Wat zit er voor bedoeling achter al die mooie artikelen die je kunt kopen in een Wereldwinkel? Ook die in Schagen onder de toren van de kerk op de Markt. De rijkdom in de wereld om ons heen is oneerlijk verdeeld. De mensen in ontwikkelingslanden worden niet eerlijk beloond voor het werk dat ze doen, alle producten die ze voor ons in het noorden maken. Daar kunnen we als consumenten iets aan doen! Wij, de Wereldwinkels, geloven dat we de levens van deze mensen kunnen veranderen als ze een eerlijke kans hebben. Dat kan door handel. Maar dan wel op een eerlijke manier. Door te kiezen voor fairtrade producten help je een groot verschil te maken in de levens van producenten en boeren in ontwikkelingslanden. Een goed voorbeeld is het Ashanti Aardewerk. De Ashanti is een etnische groep afkomstig uit Ghana, een land in West-Afrika. Deze mensen verdienen hun inkomen o.a. door kunstnijverheid producten te maken, zoals aardewerken vazen, maskers, wanddecoraties en beelden. Een ander voorbeeld zijn de strand- en zeedecoraties gemaakt van hout en steen afkomstig uit Indonesië. Ook de kleine houten dolfijnen komen uit dit land. Regelmatig staan op de schappen van de Wereldwinkel boodschappenmanden. Dit keer een variant daarop, manden met of zonder een deksel van zeegras gemaakt in Bangladesh, één van de armste landen op de wereld. De strengen gras worden bij elkaar gehouden door gedraaide stroken stof afkomstig van oude saris s. Kijk voor meer informatie op: NIEUWTJES EO 50 JAAR Dat wordt gevierd met een meerdaags festival en een Tv-documentaire. Andries Knevel maakte Toen was geloof heel gewoon. Interviews met bekende en onbekende