VERSLAG REGIONALE VERGADERING OCSO NEDERLANDSTALIGE REGIO

Transcriptie

1 VERSLAG REGIONALE VERGADERING OCSO NEDERLANDSTALIGE REGIO Abdij O.L. Vrouw van Koningsoord Arnhem april 2017

2 INHOUDSOPGAVE Blz. Inhoudsopgave 2 Lijst van deelnemers 3 1. Opening van de vergadering 4 2. Verslag van de regionale vergadering te Zundert april Huisrapporten Abdij O.L. Vrouw van Koningsoord Arnhem Priorij O.L. Vrouw van Klaarland Bocholt Myrendal Kloster Bornholm Abdij O.L. Vrouw van Nazareth Brecht Abdij O.L. Vrouw van St. Joseph, Lilbosch Echt Monniken Schiermonnikoog Schiermonnikoog Abdij O.L. Vrouw van Koningshoeven Tilburg Abdij O.L. Vrouw van het H. Hart Westmalle Sint Sixtusabdij Westvleteren Abdij Maria Toevlucht Zundert Nieuws Generalaat OCSO Rome Opstellen regionaal rapport voor het Generaal Kapittel Kort verslag van de Centrale Commissie Roscrea 2016 door Dom Bernardus Herziening stemmingen van het Generaal Kapittel 2014 en 19 de regionale procedure Inleiding M. Rebekka: Herziening stemmingen van het 19 Generaal Kapittel Inleiding M. Rebekka: De regionale procedure Aanpassing C. 67 en de begeleiding van een communiteit in toenemende kwetsbaarheid Patres Immediati Kandidaten voor raadsleden van Vader Generaal Preventie van seksueel misbruik Regionaal secretaris van de vorming Stemmingen. 29 2

3 13. Kleinere punten Een ontmoeting onder de oversten Reisverslagen van Vader Generaal Uitgave nieuwe vertaling van de Constituties en Statuten Samen reizen naar het Generaal Kapittel? Evaluatie en rondvraag Datum en plaats vergadering Sluiting van de vergadering Annexen Annex I Reacties huizen op de vragen ten behoeve van het opstellen van het Regionaal Verslag Annex II Verslag Dom Bernardus d.d van de vergadering van de Centrale Commissie Annex III C. 67 en Begeleiding van een communiteit in toenemende kwetsbaarheid Annex IV De Pater Immediatus : huidige situatie en suggesties voor de toekomst Annex V Richtlijnen ter verzekering van de veiligheid van minderjarigen en kwetsbare volwassenen met betrekking tot het domein van seksueel misbruik Annex VI Procedure van de abdij in geval van grensoverschrijdend gedrag of seksueel misbruik door een monnik van de abdij AANWEZIG Oversten afgevaardigden M. Julian Arnhem zr. Pascale M. Rebekka Bocholt zr. Tamar M. Beatrijs Brecht zr. Lutgardis D. Alberic Schiermonnikoog br. Jelke D. Malachias Echt D. Bernardus Tilburg br. Wigbert D. Nathanaël Westmalle D. Manu Westvleteren br. Stefaan Afwezig met bericht van verhindering D. Daniël Zundert br. Christiaan D. Clemens Bornholm Genodigden D.Timothy Secretaresse Zr. Margareth Rome - Lid van de Raad van Vader Generaal Arnhem

4 4 1. Opening Br. Bernardus opent de vergadering met een gebed van Mgr. De Korte, bisschop van het bisdom s-hertogenbosch: Heer onze God, U heeft ons geschapen naar Uw beeld en gelijkenis. In Christus Uw Zoon heeft U de dood overwonnen en schenkt ons eeuwig leven. Samen met de mirredragende vrouwen zoeken wij Jezus, de Gekruisigde. Heer, kom naderbij en daal met Uw Licht in ons hart, in ons leven. Openbaar ons Uw verrijzenis van de doden en ga ons voor, elke nieuwe dag. Schenk ons vreugde vanwege dit goede nieuws voor de hele wereld. U vervult onze hoop op vrede en laat ons zo opstaan tot de nieuwe mens. U die leeft en heerst in de eeuwen der eeuwen. Door Christus onze Heer, amen. Hij heet de aanwezigen van harte welkom, in het bijzonder Dom Timothy. De gemeenschappen van Zundert en Bornholm zijn niet vertegenwoordigd. Een hartelijke groet van br. Daniël en de broeders van Bornholm. Gezien de agendapunten zijn er geen gasten uitgenodigd. Agenda: de bijeenkomst met de oversten wordt nog gepland. Verder is de vergadering met name een voorbereiding op het Generaal Kapittel september Geen opmerkingen hierbij. 2. Verslag van de vorige Regionale Vergadering Zundert 2016 Het verslag wordt doorgenomen. Opmerking: Blz. 11: Gelezen dient te worden: Wellicht zou autarkie (zelfvoorzienend) een beter woord zijn dan autonomie? Geen verdere opmerkingen. Het verslag wordt definitief vastgesteld met dank aan zr. Margareth. 3. Huisrapporten De huisrapporten die opgesteld zijn voor het komende Generale Kapittel worden door de abten/abdissen of gedelegeerden voorgelezen, waarna er gelegenheid is om vragen te stellen. Hiervan wordt vanuit een grote belangstelling, verbondenheid en betrokkenheid goed gebruik gemaakt. 3.1 Abdij O.L. Vrouw van Koningsoord Arnhem door Zr. Pascale STATISTICS AT THE TIME THE REPORT IS SENT SINCE THE LAST GENERAL CHAPTER OF 2014 Sol Prof Temp Prof Nov Post TOTA Average age Med. age Abs. Non Stab Rec. habit Temp Prof Sol Prof Deaths Departures L , Nov. 2 Temp Prof 0 Sol Prof 0 In de voorbije drie jaren hebben we ons proces van verandering, uitgaande van ons gemeenschappelijk diep verlangen naar eigentijds monastiek leven, voortgezet. De kapittels van de abdis, de communiteitsgesprekken met een thema of met vrije inbreng en ook het dagelijks leven zelf zijn voor ons een belangrijke bron van permanente vorming.

5 We worden ons steeds meer bewust van de noodzaak een gezamenlijke visie op ons monastiek leven te ontwikkelen. De intrede van een postulant maakt dit nog meer urgent. 5 Er bestaat een spanningsveld tussen het individueel en gezamenlijk beleven van de observanties enerzijds en de behoefte aan persoonlijke ontwikkeling en groei anderzijds. Dit komt langzaam meer en meer aan de orde in onze communiteitsgesprekken. Zo zijn wij samen onder de bezielende leiding van onze abdis op zoek naar wat de Geest ons zeggen wil. We willen luisteren naar elkaars persoonlijke noden, verlangens en vitale krachten en naar de al dan niet levengevende ervaring van onze monastieke observanties. Die beleving lijkt soms andere vindplaatsen van God en contemplatie in de weg te staan, bijvoorbeeld: het genieten van de natuur, van muziek, zang, kunst, het ontwikkelen van persoonlijke passies en het elkaar gunnen van het verschillend zijn. Het is gewenst dat we dit kernpunt samen verder uitdiepen. Er is ook een worsteling merkbaar, communitair en individueel, waar het gaat om onze idealen en de realiteit. Oordelen jegens onszelf en elkaar zijn hiervan het gevolg. Angst en schuldgevoelens en onze zondigheid belemmeren ons om die vrijheid en vrede te leven waartoe we geroepen zijn als kinderen van God, naar Zijn beeld en gelijkenis. In januari zijn we gestart met het lezen van de Regel van Sint Benedictus op kapittel na de Lauden /Eucharistieviering in plaats van in de refter bij het middagmaal. De stilte, het bijbehorend woordje van de abdis en de gelegenheid voor mededelingen en korte uitwisseling worden zeer gewaardeerd. In het kader van verdieping hebben we de maandag in de Vastentijd uitgekozen als speciale vastendag: we beperken ons gezamenlijk heel bewust in werken, eten en spreken, om zoveel mogelijk tijd en ruimte te maken voor God in gebed, lezing en meditatie. Voor 2017 zijn er meer conferenties door mensen van buiten gepland omdat er een gemis aan was in de voorbije jaren. Wel werden verschillende conferenties door eigen zusters gegeven. Om ruimte te geven aan persoonlijke groei en daardoor aan de gemeenschap wordt er regelmatig door zusters deelgenomen aan cursussen en studiedagen buiten de abdij. Onderwerpen zijn o.a.: monastiek leven en wat er mee in verband staat, creatieve kunst zoals zang en schilderen alsook cursussen in het kader van verdere beroepsvorming en de vorming van gemeenschapskader. De mogelijkheid tot persoonlijke geestelijke begeleiding door mensen uit het monastieke leven wordt door enkelen gemist. Fysieke omstandigheden van zusters door ziekte, ouderdom en ongevallen hebben ons meer bewust gemaakt van onze kwetsbaarheid. Ze dagen ons ook uit tot gezamenlijk flexibel inspelen op de realiteit. We zijn daarbij wel genoodzaakt meer betaald personeel en vrijwilligers aan te nemen, hoewel dit een invloed heeft op de monastieke sfeer. Onze zoektocht naar nieuwe inkomstenbronnen heeft geleid tot ons project Natuurbegraafplaats Koningsakker. In december 2016 konden we dat bekend maken. De vele gesprekken en de uitdagingen om onze eigen identiteit helder te krijgen ervaren wij als zeer opbouwend voor onze gemeenschap.

6 3.2 Priorij O.L. Vrouw van Klaarland Bocholt door Zr. Tamar Statistieken op het moment van indienen van het rapport Sinds het generaal kapittel van 2014 Sol.prof t.prof. Nov. Post. Tot. Gem.lft. Med. Afw. n.stab. Inkl. t.prof. Sol.prof Overl. Uittr trans ) Het cisterciënzercharisma a. 'Ons' cisterciënzercharisma klinkt in onze naam: Klaarland, in creatieve trouw aan de cisterciënzertraditie. Klaar, helder, dat wil zeggen open voor het licht van God, opdat zijn Woord concreet gestalte krijgt in ons en in de onderlinge relaties; en ook 'klaar' in de zin van 'bereid', om de stem van de Heer soepel te volgen. b. Aspecten van het cisterciënzererfgoed die ons dierbaar zijn en hoe die in onze gemeenschap de voorbije jaren concreet gestalte kregen: -de gemeenschap als leerschool van zusterlijke liefde kreeg extra kleur door de zorg voor zieke en bejaarde medezusters. De groei van onze gemeenschap van kleine tot middelgrote communiteit vraagt een andere manier van communiceren en afspraken maken. -de beleving van de Carta Caritatis kreeg een zeer concrete invulling in de gedeelde zorg voor Clairefontaine, waar zr. Rebekka als abdis administratrix werd aangesteld. Als gemeenschap hebben we dit mee gedragen door ons gebed, onthaal van verschillende zusters van Clairefontaine en zoveel mogelijk ondersteuning van zr. Rebekka. c. Bijzondere aandachtspunten voor onze gemeenschap zijn het bewaken van het evenwicht tussen gebed, lectio en handenarbeid, waarbij met name de lectio vaak in het gedrang komt. We zijn bezig met een externe audit van onze economie om te kijken wat efficiënter kan, zodat de factor arbeid minder zwaar kan doorwegen. Ook het bewaren van een klimaat van stilte vraagt om voortdurende aandacht. 2) beschouwend leven -Het gebed en de lectio aan het begin van de dag helpen ons om de op God gerichte focus te bewaren; ook het officie en de gezamenlijke lectio in het scriptorium, het overwegen van een bijbelvers of het Jezusgebed doorheen de dag dragen hiertoe bij, evenals de zorg voor en het genieten van schoonheid. De kapittels van zr. Rebekka helpen ons ook om onze gerichtheid te bewaren, en in de gemeenschapsgesprekken proberen we elkaar hierin te ondersteunen. -De belangrijkste factoren die ons afleiden zijn onze neiging tot veel en nutteloos praten enerzijds, en de grote werkdruk of het niet kunnen loslaten van ons werk anderzijds. Enkele zusters hebben ook een zorg te dragen voor familie, wat een voortdurend zoeken naar het juiste evenwicht vraagt. -Hier gelden dezelfde aandachtspunten als in punt 1. Het bewaren van de juiste gerichtheid vraagt om voortdurende bekering, steeds herbeginnen en vertrouwen op Gods barmhartigheid. 3) Vorming -Het doel van de vorming is de formatio Christi in nobis, in elke zuster afzonderlijk en in de gemeenschap als geheel. -Als tekenen van groei zien we een groeiende zelfkennis en bereidheid tot voortdurende bekering, aanvaarding van zichzelf en van anderen, bewaren of hervinden van innerlijke vrede, groeien in innerlijkheid en echtheid, vreugde, vrijheid en beschikbaarheid, visieverruiming. Deze groei wordt bevorderd door individuele gesprekken en zo nodig begeleiding buitenshuis, het volgen van vormingssessies en het stimuleren van bibliotheekgebruik.

7 7 -Onze gemeenschap wordt gevormd tot eenheid van geest rond de overste door de kapittels, gemeenschapsvieringen en gemeenschapsgesprekken, het delen van de harteklop, het samen feest vieren, humor, de gedeelde zorg voor zieken/ouderen, in een klimaat van geven en ontvangen van vertrouwen. 3.3 Myrendal Kloster Bornholm Geen huisrapport ontvangen. 3.4 Abdij O.L. Vrouw van Nazareth Brecht door Zr. Lutgardis STATISTICS AT THE TIME THE REPORT IS SENT SINCE THE LAST GENERAL CHAPTER OF 2014 Sol Prof Temp Prof Nov Post TOTAL Average age Med. age Abs. Non Stab Rec. habit Temp Prof Sol Prof Deaths Departures ,4 70, Nov. 1 Temp Prof Sol Prof In vroegere gesprekken rond de pijlers van ons monastiek leven werd het cisterciënzercharisma door ons omschreven als een gemeenschapsleven waarin we voortdurend God zoeken, in gebed en werk. Het voortdurend God zoeken kleurt alle aspecten van ons leven. Het wordt heel uitgesproken beleefd in de liturgie, het stil gebed en de lectio. Het toont zijn authenticiteit in ons samenleven en in onze arbeid. De steeds voortschrijdende veroudering en het kleiner worden van onze gemeenschap vragen om veranderingen en aanpassingen wil dit leven zijn dynamiek blijven behouden voor oud en jong. Eind 2016 zijn we rond deze problematiek (zorg voor de ouderen en openheid naar de toekomst) gesprekken gestart onder externe begeleiding. Als eerste kwam hierin de beleving van de liturgie aan bod. Met hulp van zangleraars zijn er reeds heel wat inspanningen gedaan en werken we verder om de zang te verbeteren. Met het oog op een betere samenzang proberen we een andere schikking van de plaatsen op het koor en zingen we nu voorzang tegen koor. Ook zoeken we nog de liturgie te vereenvoudigen. Een aantal zusters doet gezamenlijk lectio in het scriptorium en stil gebed in de kerk. Er is vrijheid van plaats en tijd voor deze monastieke praktijken. Het blijft echter een zorg hoe deze beleving van binnenuit aan diepgang en aan standvastigheid kan winnen. Het evenwicht tussen gebed en werk staat erg onder druk. Het aantal vitale zusters mindert en zij krijgen steeds meer taken en verantwoordelijkheden te dragen. In de komende gesprekken willen we volgende vragen bespreken: Wat moeten we behouden en zelf blijven doen? Wat moeten / willen we behouden en kunnen we nog meer door anderen (professionelen / vrijwilligers) laten doen? Wat kunnen we laten wegvallen? Wij ervaren de druk vanuit de maatschappij waar normen, digitalisering en administratieve eisen toenemen. Dit heeft zijn impact op vele aspecten van ons leven, waaronder de loongevende arbeidstakken. Het verplicht ons tot een grondige bezinning op onze huidige economie. Eenvoudige oplossingen liggen niet voor de hand.

8 Het onderhoud van de grote gebouwen en het domein vraagt veel energie en investeringen. Dit is een grote zorg naar de toekomst toe en eveneens onderwerp van gesprek. 8 De toenemende veroudering heeft ook zijn weerslag op andere aspecten van ons leven. De concrete zorg voor enkele ouderen wordt groter en voor het eerst hebben we de ingrijpende beslissing genomen een zuster in een woonzorgcentrum te laten opnemen. Het blijkt voor haar een goede oplossing te zijn. De beleving van de stilte, altijd een zwak punt, wordt nu nog bemoeilijkt door de slechthorendheid van een aantal zusters. Het gemeenschapsleven vraagt ook aandacht voor het samen leven, in respect voor elkaar en voor het geheel, over de generaties heen. Momenten van samen krijgen in de realiteit niet altijd prioriteit boven de persoonlijke behoeften en dit uit zich in het te laat komen in kerk en refter, het niet aanwezig zijn in de reguliere rang of in sommige gebedsdiensten. We lijden vaak onder pijnlijke en moeizame communicatie en verlangen te groeien in begrip, mildheid en barmhartigheid. Aan de permanente vorming wordt ruim aandacht besteed. Er is een gevarieerd aanbod van conferenties en sessies, binnen- en buitenshuis. Zo hebben we een jaar lang conferenties gehad rond het gedachtegoed van Levinas: Onverzadigbaar verlangen. Met dit onverzadigbaar verlangen blijven we zoeken naar God en ons inzetten om te groeien in liefde voor elkaar. 3.5 Abdij O.L. Vrouw van St. Joseph, Lilbosch Echt door Br. Malachias Echt : statistieken per 1 mei 2017 sol. geprof. tijd. geprof. & obl. met priv. belofte nov. post. totaal gem. leeftijd afwezig middenleeftijd nietgestab ,2 64,7 1 0 sinds het laatste Generaal Kapittel van 2014 post. ingekleed tijd. prof. soll. prof. overl. weggegaan Binnen de rijkdom van het cisterciënser charisma legt onze communiteit sterke nadruk op het gebedsleven, zowel het koorgebed als het persoonlijke, stille gebed, alsook op eenvoud van hart en leven. We zijn een eenvoudige communiteit, niet zozeer uit deugd of als verdienste, maar eerder omdat we geen reden hebben niet eenvoudig te zijn. Tegelijk ontvangen we dat gegeven dankbaar, omdat het ons weerhoudt van mogelijke verleidingen in iets anders dan in ons monastieke gebed ons zwaartepunt te leggen. Onze trouw aan het koorgebed is groot. We hebben het laatste jaar binnen onze bescheiden mogelijkheden veel

9 9 geïnvesteerd in het verbeteren van onze zang en het vernieuwen van ons repertoire. Ook buiten de liturgische uren is er vaak iemand in de kerk te vinden. Het ononderbroken gebed is zeker een ideaal dat leeft in onze gemeenschap. Ook onze precariteit, die geen acute precariteit is maar die zit in het gegeven dat er geen vervangers voorhanden zijn indien belangrijke bedieningen zouden vrijvallen, ontvangen we als een weg om van dag aan dag te leven uit de hand van de Vader, kortom, als een element van contemplatief leven. We zijn een verdraagzame communiteit. We aanvaarden elkaar zoals we zijn en dragen elkaars zwakheden mee. Al leeft er bij enkele broeders een nogal grote gevoeligheid t.o.v. kleine storingen in het officie. Verbonden met die verdraagzaamheid, zijn we enigszins individualistisch ingesteld. Hartelijke onderlinge betrokkenheid en gemeenschappelijkheid is er zeker en wordt ook gewaardeerd, maar is niet onze huisstijl. Er is een zekere onbeholpenheid waar het gaat om openheid voor elkaar en het verbaal tonen van betrokkenheid. Hoe ons gemeenschapsleven te intensiveren is meermalen thema van reflectie geweest in de Raad, maar heeft (nog) niet geleid tot concrete stappen. Breder ingebed: onze communiteit is geroepen tot bekering waar het gaat om levendig verlangen naar persoonlijke en vooral gemeenschappelijke groei. Dat verlangen, waarvoor eigenlijk alleen Vader Abt impulsen aandraagt, zou krachtiger mogen zijn en breder gedragen. Misschien is het symptomatisch dat maar een deel van de communiteit regelmatig biecht. Contemplatief leven gedijt in de balans tussen enerzijds diepe aanvaarding van wat is en de rust die daaruit voortkomt, en anderzijds een rusteloos pogen beter aan te sluiten bij de altijd grotere liefde van Christus. Onze communiteit lijkt sterker naar de eerste pool te neigen dan naar de tweede, en zou moeten investeren om een betere balans te vinden. 2. We nemen het begrip contemplatie breed, als een soort paraplu-begrip. Zoals ook God breed roept tot monastiek leven en zijn genaden divers verdeelt. We hebben geleerd elkaar niet te gauw de maat te nemen en niet een bepaalde vorm of opvatting van contemplatief gebed als maatstaf voor allen te nemen. Als het maar de kant op stroomt van niets stellen boven de liefde van Christus. Te hoge werkdruk één van de grote bedreigingen van onze contemplatieve focus op God pogen we stelselmatig te voorkomen door prioriteiten te stellen en waar nodig opgaven af te stoten of te verkleinen. We kiezen ervoor niet de weg te gaan van alle arbeidsvelden in stand te houden door alsmaar personeel aan te nemen, maar van aanpassing aan onze huidige maat. Gelukkig blijft daarbij ons inkomen toch tamelijk stabiel. De arbeid is goed verdeeld. De werkdruk is niet te hoog. Ook onze oudsten dragen trouw hun steentje bij. Alleen op Vader Abt komt wel erg veel neer. Gebrek aan stilte is een andere mogelijke bedreiging van onze contemplatieve focus. We gelden als een stil huis. Toch zijn er enkele broeders die onnodige gelegenheden zoeken om veel te praten met mensen van buiten de communiteit. We hebben de afgelopen jaren diverse pogingen gedaan tot een actiever roepingenbeleid, tot nog toe zonder blijvend gevolg. Het uitblijven van aanwas kan de contemplatieve focus verzwakken als het een bezorgde zorg gaat worden. Enkelen zijn daar vatbaar voor. Een lichte ontmoediging kan dan het gevolg zijn. Tegen de diverse gevaren die de theologale focus van ons leven bedreigen, geldt naar onze ervaring eenvoudige trouw in het gebedsleven als de beste bescherming en remedie. 3. Het zwaartepunt van onze vorming, zowel in de kapittels als in de conferenties e.d., ligt op de groei van het gebedsleven en op de bereiding van de voedingsbodem voor het eigenlijke monastieke gebed, als de Geest ons bidden meer en meer overneemt. Alle andere thema s, maar ook de leerschool van onze monastieke praktijken en ons broederlijk samenleven,

10 10 worden niet zozeer op zich, maar vooral in dat perspectief beleefd en geduid. Met name Vader Abt geeft aan dit alles ook verbaal begeleiding. Groepsgesprekken hebben een verenigende werking, maar gaan ons het beste af als ze niet thematisch zijn maar aanhaken aan concrete aanknopingspunten. 3.6 Monniken Schiermonnikoog Schiermonnikoog door Br. Jelke Sol Prof Westm: 4 Schier: 4 Total: 8 Temp Prof STATISTICS AT THE TIME THE REPORT IS SENT SINCE THE LAST GENERAL CHAPTER OF 2014 Nov Post - - Schier: 1 TOT AL 9 Average age Med. age Abs. Non Stab Rec. habit Temp Prof Sol Prof Deaths Departures Westm: 71,1 Schier: 59,0 Total: 64,5 Westm: 67 Schier: 60 Total: Nov. - Temp Prof - Sol Prof - Wat aan ons gebeurt is groter dan wijzelf. Dat is een werkelijkheid die wij deze jaren ( ) sterk ervaren. In onze situatie van ontworteling en opnieuw geplant worden wordt ieder persoonlijk op zijn eigen wortels bevraagd. Dit geldt ook voor ons als gemeenschap. We hebben een nieuwe start gemaakt. Het beeld komt op dat we ons als gemeenschap in een soort van noviciaat bevinden. Zoals een novice zijn thuissituatie verlaat, zo hebben wij dat ook gedaan. De ontworteling begon in de loop van 2013, toen de optie om in Diepenveen te blijven steeds sterker aangevochten werd. Hoe verder? Er waren meer vragen dan antwoorden. Tot eind 2015 zaten we in een situatie die kenmerkend is voor wat ook kandidaten ondergaan: tussen oud en nieuw in, tegenwerking en bemoediging vanuit de omgeving, fundamentele twijfels, hoop, dromen en ongeduld om te beginnen, alles op één kaart willen zetten en tegelijk meerdere ijzers in het vuur houden. Eind 2015 werd onze communiteit in tweeën gesplitst, als overbrugging tot aan de bouw van het nieuwe klooster. Vier broeders gingen op uitnodiging van de abt van Westmalle naar ons moederhuis Westmalle, vier broeders naar het eiland Schiermonnikoog als kwartiermakers. De ontworteling was compleet, het verlaten van het pand was nog slechts een sluitstuk we hadden in Diepenveen niets meer te zoeken. Het belangrijkste in deze fase was de ervaring dat alles ons ontviel en dat we, zowel persoonlijk als gemeenschappelijk, alleen konden terugvallen op God. Door de loop die ons leven kreeg, middenin de ontworteling, werden we dus stevig geplant in een Godgerichte focus. In die gesteldheid begonnen we op Schiermonnikoog. Vanaf nacht één begonnen we met de nachtwake, in alle rust. In plaats van een zwaarte was het getijdengebed ons tot een steun. Het was voor ons een fase van postulant zijn: settelen, de omgeving verkennen, wennen aan elkaars nabijheid in deze intensieve vorm van samenleven, onszelf presenteren aan de bevolking, wortels zoeken in ons eigen gebedsleven. Daardoorheen regelmatig gesprekken met de begeleider over ons proces en vergaderingen met de zaakwaarnemer over onze huisvesting. Na pakweg een halfjaar van indalen in de nieuwe situatie kwam een noviciaat op gang. Regelmatig weer kapittel, samen lezen van de Regel van Benedictus, gesprekken die zich verdiepen en een grotere openheid laten zien. De spanning van de verhuizing en alles eromheen ebt langzaam weg, rust ontstaat en gebed zinkt dieper in. In deze periode sluit een kandidaat zich bij ons aan vanuit de Karmel. Hij is goed bekend met de cisterciënzer traditie en sluit goed bij ons aan qua leeftijd en ervaring in het religieuze leven. Er is direct wederzijdse herkenning als hij voor het eerst met ons spreekt. Wat is dat dan? De vragen die we geacht worden te beantwoorden in dit huisrapport hebben hiermee te maken. Slechts zoekend en tastend kunnen we verwoorden wat die herkenning inhoudt, wat het is dat ons

11 11 bindt. Op papier worden het al gauw nietszeggende woorden. We zijn hier om God dat zegt voor ons alles. Naar buiten toe is er echter niets mee gezegd. Het is wel van belang voor de opbouwfase waarin we zitten. We werken aan een nieuw klooster, maar evengoed aan een vernieuwing van ons leven als monniken die samen een gemeenschap vormen. Telkens is dat zinnetje we zijn hier om God een soort van ijkpunt. We lezen samen RB 58 waar we zijn hier om God klassiek verwoord wordt als waarlijk God zoeken. Verhuizen zit in de top 3 van stressfactoren. We merken dat. We leven al sinds eind 2012, toen het proces opgestart werd, onder deze structurele hoogspanning. Spiritueel werkt dat goed uit: we worden geheel op God geworpen. We hebben er vrijwel al onze draagkracht voor nodig. Daardoor is er nauwelijks ruimte voor activiteiten, maar in de gegeven omstandigheden van ons tijdelijk huis is er ook weinig mogelijk. Het resultaat is dat we een zeer geconcentreerd monastiek leven leiden. Eenstemmig willen we deze kwaliteit van leven koesteren. In het nieuwe klooster zal dat uiteraard een andere vorm krijgen. We krijgen dan weer te maken met kostwinning, bezoekers, gasten, onderhoud van het gebouw en meer wisselwerking met buiten. Omdat in het nieuwe klooster de verhuisstress na verloop van tijd zal wegzakken, zal er, hopen wij, ook voldoende draagkracht vrijkomen om deze activiteiten op ons te nemen zonder verlies van kwaliteit van monastiek leven. 3.7 Abdij O.L. Vrouw van Koningshoeven Tilburg door Br. Wigbert STATISTICS AT THE TIME THE REPORT IS SENT SINCE THE LAST GENERAL CHAPTER OF 2014 Sol Prof Temp Prof Nov Post TOTAL Average age Med. age Abs. Non Stab Rec. habit Temp Prof Sol Prof Deaths Departures Nov , Temp Prof 0 Sol Prof 0 In 2016 heeft onze gemeenschap haar visie op het cisterciënzer charisma opnieuw omschreven bij gelegenheid van het bouwen van een nieuwe website: Ons leven is een ontmoeting in Christus met God, jezelf en de ander door een leven van stilte, soberheid en solidariteit. Vanuit deze visie proberen wij inhoud en vorm te geven aan ons dagelijks leven. Binnen deze visie hebben de broeders de gelegenheid en de kans om ieder hun eigen accenten te leggen. Hoewel wij onszelf ervaren als een actieve, hardwerkende gemeenschap met veel aandacht voor de wereld om ons heen, is voor de meesten van ons de stilte het belangrijkste element uit ons patrimonium. In die beleving van de stilte blijkt hoe de broeders er naar zoeken om soberheid en solidariteit daarin mee te nemen. Een sobere stilte betekent concreet: geen onnodige aandacht trekken, geen overmatige eisen stellen, niet voortdurend druk doen. In de stilte ervaart men ook de solidariteit met de ander door een houding van stille voorkomendheid en bescheidenheid. Op die manier proberen we de stilte te beleven als de plaats bij uitstek voor onze ontmoeting met God, onszelf en de ander. Het opstellen van dit huisrapport heeft ons weer eens doen beseffen hoe belangrijk wij de stilte vinden, maar ook hoe weinig wij het in praktijk brengen. In de Vastentijd zijn we begonnen met communiteitsgesprekken rond een positieve beleving van de stilte. In alles wat we doen, proberen we de ontmoeting met God, zichzelf en de ander centraal te stellen. De liturgie en de gezamenlijke lectio worden door velen als zeer behulpzaam bij dit streven ervaren. Luisteren naar Gods Woord gebeurt in het diepste van onszelf, het verandert ons, en die verandering komt ten goede aan anderen. Wat ons hiervan afhoudt, is allereerst onze eigen innerlijke onrust en gebrokenheid. Men ervaart ook een zekere uiterlijke onrust door de eisen van de werkzaamheden, activiteiten in het gastenhuis en de onvermijdelijke spanningen tussen de verschillende karakters. Er is een zekere disbalans

12 12 tussen gebed en werk, waarbij het vaak gaat om een spanning tussen de eisen van de gemeenschap en het verlangen van het individu. De uiterlijke onrust wordt mede ervaren in het te laat komen in de officies, bij de lectio en aan tafel, maar ook in het niet altijd (stil)zwijgen op de afgesproken plaatsen en tijden. Ook het onvoldoende nemen van verantwoordelijkheid leidt tot onrust. Hoewel we de laatste jaren met name in de liturgie meer aandacht besteed hebben aan de stilte, ligt hier zeker nog een uitdaging. Zowel onze initiële als permanente vorming heeft als doel om ons te vormen in de visie op het cisterciënzer leven zoals wij dat in onze gemeenschap willen beleven. De groei in zelfkennis, het leren aanvaarden van het verschil, het invoegen van ieders leven als het nemen van eigen verantwoordelijkheid in de relatie tot God, zichzelf en de ander zijn de tekenen waar wij bij de evaluatie van de broeders in vorming naar kijken. We mogen ons gelukkig prijzen met capabele broeders als vormingsverantwoordelijken en goede docenten voor de broeders in vorming. De broeders in vorming ervaren alle ruimte in hun persoonlijk toegepaste opleiding. Het verdient wellicht meer aandacht om ná de grote professie geestelijke begeleiding te blijven zoeken. De gemeenschap ervaart de abt als een bindende figuur waar om hem heen de gemeenschap groeit. Men bewondert zijn rustige maar daadkrachtige karakter. De veelvuldige afwezigheid van de abt door zijn zorg voor de dochterhuizen en andere taken buitenshuis wordt door de broeders gedragen, maar soms uit men er ook zijn zorgen over. 3.8 Abdij O.L. Vrouw van het H. Hart Westmalle door Br. Nathanaël De gemeenschap bestaat uit 32 broeders, waarvan 2 in ons annexhuis te Achel. Eén broeder is afwezig; er is en één transitus en één novice; er zijn twee tijdelijk geprofesten. 7 broeders verblijven tijdelijk in de gemeenschap. De gemiddelde leeftijd bedraagt 65 jaar. Charisma Ons leven moet een leven van gebed zijn in navolging van de levende Christus: zowel in een verzorgde liturgie, als voor ieder persoonlijk. Lezing van Schrift en traditie, vindt iedereen onontbeerlijk. De wil om in broederlijke gemeenschap volgens het Evangelie te leven, nederig, gehoorzaam en dienstbaar aan elkaar, is echt aanwezig, al schieten we nog wel eens tekort door onverdraagzaamheid of ergernis. Afzondering, verborgenheid en stilte achten we wezenlijk. Verbouwingswerken aan gastenhuis en bibliotheek, met rumoer en de aanwezigheid van arbeiders, vormen momenteel een beproeving. We beschikken bovendien over veel eigen personeel, wat anderzijds de werklast verlicht. Het juiste evenwicht vinden tussen gebed en arbeid blijft overigens een opdracht. Beschouwing Beschouwing is doordringen tot de ware diepte van het Evangelie. Verbondenheid met Christus stelt ons in staat de ander te ontmoeten in oprechte genegenheid. Gedurende het jaar van de barmhartigheid werd aan de beoefening van de barmhartigheid bijzondere aandacht geschonken. Beschouwing is ook een school voor kritisch zelfonderzoek, van bekering en innerlijke groei. Beschouwing is een grote genade, die ook strijd kost. Persoonlijk gebed en aanbidding worden gestimuleerd. Wij komen tot beschouwing bij elke menselijke ontmoeting, in de dagelijks beleefde werkelijkheid, en ook door lectuur of gewoon in de natuur.

13 Vorming Op de eerste plaats is het leven in gemeenschap zelf vormend. Iedereen is verantwoordelijk, om het Evangelie voor te leven en door te geven. Dat gebeurt in kleine attenties en gebaren. 13 Wat er aan conferenties en als lezing in de refter wordt aangeboden, wordt door iedereen op prijs gesteld. Enkelen evenwel, ervaren het aanbod als te divers en te weinig toegespitst op wat er echt toe doet; enkelen vinden het te intellectueel. Luisterbereidheid en persoonlijke verwerking maakt vorming effectief. Persoonlijke begeleiding binnen of buiten de gemeenschap is wezenlijk. Onderricht, tussenkomst en begeleiding van Vader Abt vormt tot eenheid in de gemeenschap. Daarom is het belangrijk dat Vader Abt zoveel mogelijk beschikbaar is en dat ervaren broeders hun verantwoordelijkheid nemen. We maken dankbaar gebruik van nieuwe sociale media bij werk en studie. We zijn niet blind voor de valkuilen. We leggen ons dan ook in gemeenschap en individueel beperkingen op. 3.9 Sint Sixtusabdij Westvleteren door Br. Stefaan Statistieken op het moment van indienen van het rapport Sinds het generaal kapittel van 2014 Sol.prof t.prof. Nov. Post. Tot. Gem.lft. Med. Afw. n.stab. Inkl. t.prof. Sol.prof Overl. Uittr trans Sol.prof. 1 Wij zijn dankbaar om de roeping die ons hier ten deel gevallen is. De eigen waarden van het cisterciënzercharisma ons innig met Christus laten verenigen en het gemeenschappelijk leven als volgelingen van Christus - zijn ons dierbaar. In onze gemeenschap is dit aanwijsbaar in de deelname aan een verzorgde liturgie, persoonlijke toeleg op gebed en lectio, de mogelijkheid stille dagen in te lassen, broederlijkheid in wederkerige barmhartigheid, schoonheid en eenvoud in de architectuur, een infrastructuur op onze maat. Stilte, afzondering en soberheid daarentegen staan steeds meer onder druk en er wordt onvoldoende op gewezen. Enerzijds missen sommige broeders een duidelijk leiderschap met corrigerende invloed van vader abt. Anderzijds ligt er een uitnodiging aan allen om gezamenlijk verantwoordelijkheid te dragen voor elkaar. Volledig gericht op de beschouwing. Bij ons leeft het verlangen om onverdeeld aan God toe te behoren in de persoonlijke relatie van elke broeder met de Heer en in het gemeenschappelijk leven onder het Woord. Deze naar binnen gekeerde, op God gerichte focus is de ruggengraat van onze dagorde: de 7 gebedstijden, de gemeenschappelijke en persoonlijke stille tijd, de lectio, de vastenlezing. Maar er zijn afleidende factoren van binnen en van buiten. Van binnen: de matige aanwezigheid in het nachtofficie, het te laat komen in de gebedstijden, onstandvastigheid in het meebidden of meezingen, slordigheid in de dictie, te weinig gemeenschappelijke dynamiek die individuele broeders bemoedigt in een contemplatieve levensstijl, activisme, nieuwsgierigheid, versnippering van de tijd, drang naar comfort. Van buiten: virtuele uithuizigheid door internet (we kwamen er nog niet toe communautaire afspraken te maken), de bedrijfsvoering zoals die evolueert in de huidige maatschappelijke context, inwonende gasten, die weinig omkadering hebben. De vraag leeft of wij in onze liturgie en ons werk voldoende doorstoten naar het wezenlijke van onze beschouwende roeping. Als positieve groeimomenten werden de GeOS-dagen ervaren. Ze brengen ons dichter bij elkaar en bevorderen de gemeenschappelijke fundering op weg naar cohesie. Dit groepsgebeuren van verdieping en gemeenschappelijkheid moet zich verder doorzetten door met elkaar in gesprek te gaan, door het intensifiëren van de raden, waardoor het beleid kan gedynamiseerd worden.

14 14 Het doel van de vorming lijkt ons een groeiende gelijkvormigheid met Christus zodat de monnik als mens en gelovige ontspannen en tevreden in het klooster leeft zonder de behoefte aan telkens nieuwe opwindingen van buiten af die de leegte moeten vullen. Vorming vraagt zowel te leven vanuit geestelijke bronnen als uit evenwichtige intermenselijke relaties. Tekenen van groei: mededogen, wederzijds respect ook als men het oneens is, de vrijheid om de eigen mening te verwoorden, diepgang, de trouwe volharding in het alledaagse, het voorbeeld van oudere broeders van vroeger en nu, de reële betrokkenheid in het gemeenschapsleven. We zien eveneens tekorten: te weinig broeders hebben persoonlijke begeleiding, er is weinig stimulans tot individuele voortgezette vorming en ontwikkeling van individuele talenten, er zijn bijna geen vormingssessies binnenshuis (uitgezonderd de reeds vermelde GeOS-groepsgesprekken en de zang, die volgens sommige teveel aandacht krijgt), te weinig aandacht voor vorming van vormingsverantwoordelijken en lesgevers. In de kapittels van vader abt missen we soms de noodzakelijke nadruk op de vormgeving van ons leven. Ze blijven overwegend spiritueel en worden ook niet binnen de gemeenschap verdiept. Men verlangt een formule met meer toepassingen op het dagelijkse leven bv. over het nakomen van afspraken, over de concrete beleving van onze observanties. We ervaren ons als een hechte gemeenschap, er is een duurzaam fundament van vertrouwen. Maar we constateren een zekere stagnatie doordat heel wat broeders al jarenlang dezelfde verantwoordelijkheden dragen en in dezelfde bedieningen staan. Het zou goed zijn daarover onbevangen en in vertrouwen met elkaar in gesprek te gaan Abdij Maria Toevlucht Zundert Geen huisrapport ontvangen Nieuws Generalaat OCSO Rome door Dom Timothy In de staf van het generalaat zijn drie vacatures: - Kok (men heeft nu twee dames die koken, de een in het weekend, de andere door de week) - Portierster - Econoom Vitorchiano bereid een stichting voor in Portugal. Bij Dom Robert, voormalig overste van Nsugbe uit Nigeria, is na zijn ontslag een ernstige ziekte geconstateerd. Graag gebed voor hem. Op het Generaal Kapittel zal de situatie in de Ierse huizen opnieuw worden bekeken. Vader Generaal heeft deze 5 huizen reeds bezocht.

15 4. Opstellen regionaal rapport voor het Generaal Kapittel Voor het opstellen van het regionaal rapport waren vanuit Rome vragen opgesteld. Aan de oversten was gevraagd om op voorhand schriftelijk deze vragen te beantwoorden. De door de huizen ingeleverde antwoorden ( Annex I) werden per vraag voorgelezen door een vertegenwoordiger van het betreffende huis. Na de algemene bespreking werd aan de hand van deze documenten door Br. Malachias en Zr. Tamar, die daartoe door een schriftelijke stemming waren uitgekozen, een eerste sneuveltekst opgesteld. Na bespreking van deze tekst heeft Br. Malachias de tekst van vraag 3. aangepast. Zr. Tamar was toen al naar huis vertrokken. Later in de vergadering is onderstaande tekst goedgekeurd met stemming 7 (zie agendapunt 12.) BESPREKING: Door alle huizen is goed en serieus gekeken naar de vragen. Er is gezamenlijk veel werk aan de beantwoording besteed. De meeste huizen zijn bij de beantwoording van de vragen uitgegaan van de situatie in eigen huis, enkelen van de regio. Toch blijkt uit de beantwoording een grote eenheid te bestaan wat betreft de beleving in de huizen. Het beantwoorden van de vragen was een manier om te kijken naar de gedachtewereld die er achter zit. Bespreking van de eerste sneuveltekst: In de beantwoording van vraag 1. worden de vermelding van de monastieke interreligieuze dialoog (MID) en de aandacht voor de oecumene gemist. In de beantwoording van vraag 3 zullen enkele teksten worden aangepast op het algemene karakter. Er zal dus niet worden vermeld dat één gemeenschap enz. Bespreking van de tweede sneuveltekst: geen opmerkingen. REGIONAAL RAPPORT VOOR HET GENERAAL KAPITTEL 2017 Vraag 1. Vruchten sinds Vaticanum II en keerzijden Onze Regio weet zich gezegend met vele vruchten die ons door de ontwikkelingen van de laatste vijftig jaar geschonken zijn. Om de voornaamste te noemen: de communiteit is door de unificatie van koormonniken/-zusters en lekebroeders/-zusters meer samengegroeid; er is een helderder oriëntatie ontstaan op het contemplatieve leven, mede doordat observanties minder centraal zijn komen te staan en het gevaar van wetticisme beter onderkend werd; de lectio divina en het leven uit de monastieke bronteksten die meer en meer toegankelijk kwamen, werden herontdekt in hun voedende kracht; tegelijk met meer aandacht voor de innerlijkheid van ieder persoonlijk kwam er ook meer oog en meer ruimte voor het reële menselijke leven en samenleven; de betrokkenheid op en openheid voor de samenleving is groter geworden, wat zich afspiegelt in de sterkere plaats die onze gastenhuizen zijn gaan innemen en in de aandacht voor de geleefde oecumene en interreligieuze dialoog. De invoering van de moedertaal als de liturgische taal heeft aan dit alles sterk meegedragen. Doordat de invoering van de volkstaal in onze Regio in samenwerking met de OSB en de OCist. gebeurde, is een nauwe samenwerking ontstaan ook op andere monastieke domeinen, die onze Regio als heel waardevol ervaart. Als enkele keerzijden van deze ontwikkelingen onderkennen we: na het wegvallen van vroegere duidelijkheid en meer autoritaire gezagsuitoefening enerzijds en door de grotere

16 16 nadruk op ieders verantwoordelijkheid anderzijds is nog niet altijd de balans gevonden; de stilte en de afzondering van de wereld lijken in het gedrang te komen. Overigens zouden we Vaticanum II niet, zoals de vraag lijkt te suggereren, als het grote keerpunt willen zien. We moeten en mogen ons voordurend herbronnen, en tegelijk zowel ons openen voor de kairos van onze tijd als ons hoeden voor de bedreigingen van onze tijd, om zo ons leven door te geven naar de toekomst toe. Vraag 2. Onze profetische taak en inzet voor de nieuwe evangelisatie Cisterciënzerabdijen zijn geen enclaves die buiten de tijdsgeest staan van secularisme en individualisme. We moeten dit onderkennen en in evangelische geest trachten open te breken. Onze levenswijze is op zich al profetisch: de gratuïteit van ons leven, vrij zijn voor God zonder iets te moeten presteren; we laten zien wat het betekent God te zoeken, Hem centraal te stellen en te leven van zijn barmhartigheid. Door ons gemeenschapsleven, in gegevenheid aan elkaar maar ook in alle broosheid bieden we een sterk getuigenis tegen de individualistische tijdsgeest in. Door onze zorg voor schoonheid en voor het milieu tonen we eerbied voor de schepping en de Schepper. We zetten ons op onze eigen manier in voor de evangelisatie door gasten te ontvangen en te laten deelnemen aan de liturgie; sommige gemeenschappen hebben een cisterciënzervriendengroep, enkele huizen bieden zelf expliciet vorming aan. Ook het geven van getuigenissen binnen- of buitenshuis draagt hiertoe bij. Vraag 3: De vier pijlers van Opus Dei, persoonlijk gebed, lectio en arbeid en hun impact op het broederlijk leven In alle gemeenschappen is toeleg aanwezig op elk van deze vier pijlers, maar voor de meeste gemeenschappen blijft het zoeken naar evenwicht een voortdurende uitdaging. Waar het evenwicht tussen de pijlers zoek is, brengt dit onvermijdelijk spanningen mee in de gemeenschap en tussen de verschillende generaties. De liturgie is in de gemeenschappen van onze regio in het algemeen goed verzorgd. De factor arbeid heeft de neiging zwaarder door te wegen in sommige gemeenschappen waar het werk noodzakelijk is om den brode. Het vraagt dan waakzaamheid te zorgen dat gebed en lectio niet in het gedrang komen. Bij andere gemeenschappen bestaat gevaar dat de band inkomen-arbeid verloren gaat en de pijler arbeid verwordt tot 'zich goed bezighouden'.

17 5. Kort verslag van de Centrale Commissie Roscrea 2016 door Dom Bernardus. 17 Een eerste verslag werd door Br. Bernardus reeds aan de oversten toegezonden op 20 juni Intussen hebben de oversten het officiële verslag ontvangen. Het was een goede vergadering in een ontspannen onderlinge sfeer waarin in alle vrijheid kon worden gesproken en gediscussieerd. Er waren meerdere nieuwe leden zowel in de Coördinatie Commissie als in de Centrale Commissie. Tijdens het GK zal de lauden/eucharistie voor iedereen gezamenlijk gevierd worden, dus niet in de taalgroepen. Over de plaats van de eucharistieviering valt nu nog niets te zeggen. Het auditorium van Domus Pacis in Assisi wordt momenteel opnieuw ingericht. Er is overleg met de parochie in de buurt of de kerk, die in feite beter geschikt is, voor de liturgische vieringen van het GK gebruikt mag worden indien het auditorium dan nog niet klaar is. Hierover verwacht men op 1 mei a.s. uitsluitsel. Aan het begin van de Centrale Commissie leek het erop dat het thema van het GK zou worden: De beleving van het cisterciënzer charisma in de 21 e eeuw. Uiteindelijk heeft men toch niet voor één bepaald thema gekozen maar zijn de vragen voor het huisrapport wel tegen de achtergrond van dit thema te begrijpen. Het is de bedoeling dat in deze vergadering de diverse onderwerpen, die voor het GK staan geagendeerd, worden voorbesproken en voorbereid. Wat de gewone procedure betreft is voorgesteld dat de kwesties voortaan door 2 commissies zullen worden voorbereid in plaats van door 4 commissies, wat nog stamt uit de tijd van de gescheiden kapittels van mannen en vrouwen. Het aantal van 2 kan worden uitgebreid tot 3 of 4 als de Centrale Commissie 2 te weinig vindt gezien de inhoudelijke belangrijkheid van het onderwerp. Dit voorstel zal in stemming worden gebracht aan het begin van het Generaal Kapittel. Verder blijft de bespreking van de huisrapporten zoals tijdens het GK van Alle te nemen beslissingen naar aanleiding van concrete huizen komen in de aula aan de orde. Dit omdat besluiten worden genomen door het Generaal Kapittel en niet door een of meerdere commissie, hetgeen door de betreffende communiteit zou kunnen worden aangevochten. Wat bespreking in de aula betreft wordt opgemerkt het soms beschamend te vinden dat sommige zaken in het grote geheel worden aangekaart. De aula zou meer vertrouwen moeten hebben in het werk van de commissies, dat zwaarder zou moeten wegen. Wellicht dat de richtlijn voor het opstellen van de commissierapporten hiertoe positief kan bijdragen. Echter, wanneer een commissie van mening is dat er een besluit genomen moet worden, moet bespreking in de aula plaatsvinden, ook al is dat delicaat. Cultuurverschillen spelen hierbij zeker ook een rol. Het onderwerp van de band tussen het stichtingshuis van monialen en haar stichtingen is definitief van de agenda van het GK gehaald. Dat geldt ook voor het onderwerp inzake het opheffen van het verschil tussen priorij simplex en priorij major.

18 18 Er wordt een ad hoc commissie opgesteld die de formulering van de stemmingen vooraf gaat controleren ter voorkoming van verwarring door vertaling. Dit is in de bijeenkomst van de Centrale Commissie in 2016 uitgeprobeerd en heeft tot grote tevredenheid gewerkt. Voorheen werd de secretaris voor de vorming in de Orde door de Centrale Commissie gekozen direct in aansluiting op het Generaal Kapittel. Dit is gewijzigd en zal plaatsvinden in de eerste vergadering van de Centrale Commissie na het Generaal Kapittel.

19 19 6. Herziening stemmingen van het Generaal Kapittel 2014 en de regionale procedure Inleiding M. Rebekka: Herziening stemmingen van het Generaal Kapittel 2014 Inleiding Waarom een herziening? - Het schijnt dat het belang van de stemmingen niet voor iedereen duidelijk was. - Postulatie is een manier om de problemen uit te stellen, wat kan betekenen dat het over drie jaar nog lastiger is om te handelen. - De termijn tot aan het volgende GK is lastig in de praktijk. Beter voor drie jaar. Het zal door vier commissies besproken worden. De rechtscommissie stelt voor dat één van haar leden het punt vooraf in de aula presenteert, of dat de leden in de vier commissies een toelichting komen geven. BESPREKING: Een herziening van de stemmingen lijkt zinvol gezien de uitslag van stemming 47 in 2014 (ja 69, nee 76, onthouding 9) en de mogelijke onduidelijkheid over de stemming bij de kapitulanten. We zien vooral nadelen wanneer het mogelijk wordt om iemand boven de 75 jaar te postuleren: - In communiteiten waar wel jongeren zijn kunnen dan gemakkelijker de mogelijkheden die er wel zijn over het hoofd gezien worden, omdat de huidige abt / abdis het toch goed doet. - Het kan uitstel van de problemen zijn: over drie jaar moet er opnieuw een overste gekozen worden en de communiteit is inmiddels ook drie jaar ouder geworden. - In de discussie over fragiliteit komen we steeds bij het probleem dat communiteiten de eigen fragiliteit niet onder ogen willen/kunnen zien. Met de mogelijkheid van postulatie boven de 75 bevorder je juist die blindheid. - Het niveau van de besluitvorming verandert: Met postulatie is het de communiteit die een overste kiest. Als er geen postulatie mogelijk is kan altijd nog de pater immediaat iemand van boven de 75 als superior ad nutum benoemen, maar dan is de communiteit minder autonoom, wat op zich zinvol kan zijn in deze omstandigheden. Er is ook altijd nog de mogelijkheid dat vader generaal of het generaal kapittel het ontslag niet aanvaardt, maar ook dan is er een stem van buiten de communiteit die mee beslist Inleiding M. Rebekka: De regionale procedure. Regionale procedure De slotparagraaf van het document van de RéCiF zegt: het is de moeite waard om ons af te vragen of we een nieuwe manier van werken, waarvan de regionale procedure een voorbeeld is, kunnen vinden voor het GK, omdat de problemen complexer worden en de oude manier van werken niet meer voldoet. Het voorstel van de Canadese regio om een commissie voor de toekomst in te stellen voor de Orde als geheel komt ook voort uit een onvrede over de manier van werken op het GK.

20 20 De RéCiF stelt de regionale procedure voor om de werkdruk op het generaal Kapittel te verlagen. Houdt in: Er is een bepaalde vraag of een situatie die op het generaal Kapittel besproken moet worden. De Centrale Commissie vraagt aan twee of meer regio s om de zaak te bestuderen, zodat er al grondig voorwerk gedaan is voor de commissies die op het GK erover moeten spreken. De Centrale Commissie kan ook voor of tijdens het GK een punt voorleggen aan alle regio s. Argumenten pro: - De studie van constitutie 67 ging eigenlijk al volgens de regionale procedure. - Bij sommige huisrapporten is het moeilijk om een helder zicht op de situatie te krijgen. Een voorstudie door enkele regio s zou een hulp kunnen zijn voor de commissie. - Op het GK van 2011 had de USA regio zich al gebogen over één van hun huizen, waarna de commissie de suggestie van de regio kon overnemen. - Voor de commissies op het GK wordt het werk lichter. Bij de vraag die ze toegewezen krijgen, kan nu een rapport komen van enkele regio s die er al over hebben nagedacht met het resultaat van hun discussies. - Moet alleen toegepast worden voor zaken waar het zinvol is. Argumenten tegen: - Enkele regio s hebben hun vergadering onmiddellijk voorafgaand aan het GK, zodat het lastig wordt om dan nog een vraag te verwerken. - Wordt het geen dubbele structuur naast de commissies? - Als de regio s werken als een commissie tijdens het GK spaart het nog geen tijd. - Onze regio heeft ervaring met het werken als regio tijdens het GK en we hebben het juist afgeschaft omdat we de bredere visie van het GK misten. - Tijdens het GK een vraag aan regio s toevertrouwen wordt lastig met de tijdsplanning en kan interfereren met het werk in de commissies. Beschouwing: De regionale procedure is niet zozeer een nieuwe procedure als wel een mogelijkheid die nu ook al bestaat (Const 67, Ava) en bewuster gebruikt kan worden om te voorkomen dat het denkwerk pas op het GK begint. De regio s meer samen laten komen tijdens het GK zou spijtig zijn, omdat er dan juist de mogelijkheid is om verder dan de eigen grenzen te kijken. De situatie van een huis bespreken in andere regio s lijkt eerder gevaarlijk omdat er dan te weinig achtergrondkennis is. Zelfs de eigen regio is niet altijd zodanig betrokken dat ze meer inzicht kunnen bieden.