Blijde boodschap: zaligsprekingen Matteus 5, 1-10

Transcriptie

1 Blijde boodschap: zaligsprekingen Matteus 5, 1-10 Toen Jezus de mensenmassa zag, ging Hij de berg op. Daar ging Hij zitten met zijn leerlingen om zich heen. Hij nam het woord en onderrichtte hen: Zalig, gelukkig. De zaligsprekingen, wat een pure woorden! Je proeft de zuiverheid. In deze woorden hangt een diepe kracht. Jezus keek vanaf de heuvel over de glooiing met bloemen naar het water, naar het meer, naar de levenszee. Het is de mooiste plek van het heilig land. In die menigte mensen werd het heel stil. Toen zei Jezus: zalig. In de lente noemen wij de zon op je gezicht zalig. Na een moeilijke dag op het werk kan het zalig zijn thuis te komen, in je zetel te mogen vallen en samen met je partner een glas wijn te drinken om het taaie leven door te slikken. Toen Jezus zalig zei was dit nog geen kerktaal. Het betekende: wat fijn, gefeliciteerd, gelukkig, je bent goed op weg. Wie feliciteert Jezus? Welke mensen vindt Hij fijn? Wie is goed op weg? (Jos De Muynck) Zaligsprekingen 1

2 1. Gelukkig wie nederig van hart zijn, want voor hen is het koninkrijk van de hemel. Het zijn vrije mensen die heel veel van het leven hebben geleerd. Ze draaien niet rond hun eigen as, Ze dragen hun hart op de juiste plaats. Zij weten dat zij hun geluk niet zelf maken, maar van God verwachten. Zij leven bewust bij de gratie Gods. Zalig die mensen die weten dat de ware rijkdom van het leven niet zit in alles wat we hier op aarde met veel wroeten kunnen bijeenscharrelen. Zij beseffen dat de ware rijkdom van het leven te vinden is in het zich toevertrouwen en overgeven aan een God die zichzelf noemt: Ik zal er zijn voor u. Deze mensen zijn schat-hemel-rijk. (Jos De Muynck) Zaligsprekingen 2

3 2. Gelukkig de treurenden, want zij zullen getroost worden. Mevrouw, mama en papa gaan apart wonen en dat wil ik niet Directeur, mijn poes is dood Mijnheer, papa zei gisteren dat opa waar ik zo graag mee speel, niet meer beter kan worden. Dikke tranen rollen over de wangen van het kind dat voor je staat. Het verdriet raakt je, je zoekt naar woorden om te troosten en vindt ze niet Je laat het kind even snikken, je laat voelen dat je luistert, ècht luistert je deur staat open, altijd, kinderen weten dat ze mogen komen met hun verdriet, kinderen weten dat kindertranen voor jou niet kinderachtig zijn, ze voelen je onmacht om hun verdriet te genezen, maar ze voelen vooral jouw meeleven, jouw meevoelen, jouw aandacht en warme zorg, ze zien de knipoog wanneer hun blik de jouwe kruist, en even is er een twinkeling in hun ogen Doorheen jou wist God de tranen van deze kinderogen Je vindt dat je sterk moet staan privé is privé, de pijn van thuis probeer je achter te laten, je wil er staan voor de kinderen, voor je team. Tot er een woord valt, je kan niet meer, je toont je machteloosheid en je verdriet Het korps toont warme aandacht en genegenheid, je hoeft niet sterker te staan dan je dragen kunt, Zalig zij die zich voor hun verdriet niet schamen, zij kunnen getroost worden (Nadine Witdouck) Zaligsprekingen 3

4 3. Gelukkig de zachtmoedigen, want zij zullen het land bezitten. Zacht zachtmoedig Moedig maar zacht. Herkenbaar! Elke dag opnieuw. Mijn zorg, onze zorg. Steeds op zoek naar het positieve Goed zo, bedankt Zo creëren we een hemel een hemel op aarde een groot en onmisbaar bezit! (Lise-Anne Debruyne) Zaligsprekingen 4

5 4. Gelukkig wie hongeren en dorsten naar gerechtigheid, want zij zullen verzadigd worden. Gerechtig is de leerkracht die begrip heeft voor de moeilijke situatie van het kansarme kind in zijn klas, de collega die vrijwillig de klas en de toezichten overneemt van de leerkracht die persoonlijke problemen heeft, het kind dat zich ontfermt over het klasgenootje dat vaak aan de kant gezet wordt, de klastitularis die het kind met gedragsproblemen met heel veel liefde benadert, de poetsvrouw die meeleeft met haar ernstig zieke collega, haar af en toe eens een bezoekje brengt, het schoolteam dat tijdens overlegmomenten elk kind tot zijn recht kan laten komen en schroomvol en met respect spreekt over de kinderen en hun ouders. (Kathleen D Haene) Zaligsprekingen 5

6 5. Gelukkig de barmhartigen, want zij zullen barmhartigheid ondervinden. Barmhartigheid is mede-lijden, mede-voelen, mede-leven, met de mede-mens die bij ons aanklopt elke dag opnieuw. De leerkracht, een alleenstaande moeder met een ziekelijk kind, die weer eens te laat komt. De poetsvrouw, nog drie jaar van haar pensioen, die het eigenlijk met haar pijnlijke rug niet meer aankan. De leerling die zo lastig is, maar waarvan je weet dat hij het zonder pilletje s morgens heel lastig heeft. De werkloze vader, aan wie je straks zal voorstellen de schoolrekening in schijfjes te betalen. De loodgieter, die je terug niet zal zien vandaag, hij is opgeroepen door de bouwfirma waar hij een onderhoudscontract mee heeft. Barmhartigheid is luisteren naar de stem die zegt: Ik had het moeilijk, en jij hebt mij begrepen. (Claude Moerman) Zaligsprekingen 6

7 6. Gelukkig wie zuiver van hart zijn, want zij zullen God zien. Ik vind ook altijd wel een reden om God niet te vinden of te zien. Mijn leven zit zo vol van, dat ik verblind en verdoofd ben voor de tekens die wijzen naar Hij, die me wil raken. Stilvallen maakt zoveel onrust in mij vrij dat ik maar liever blijf hollen. Ik word er stil van als ik een kleuter met oogjes dichtgeknepen en handjes gevouwen samen met de juf zie bidden. Zo vrij en ontvankelijk voor God, voor zijn liefde, voor zijn geloof. In de stilte van de abdij en het nachtelijke bidden, heb ik even mogen proeven van het loslaten van wat me belet om God te zien. Zo n abdijmomenten inbouwen in mijn leven blijkt een hele kunst en vragen een dagdagelijks engagement. (Karl Vanhuyse) Zaligsprekingen 7

8 7. Gelukkig de vredestichters, want zij zullen kinderen van God genoemd worden. Gelukkig ben je directeur nu je voor de zoveelste keer kalm blijft voor die mama die altijd over de leerkrachten komt klagen, die van een mug een kleine kudde olifanten maakt. Door te luisteren en haar niet af te schepen kan ze weer in haar helse gezin verder. Haar kinderen zullen de directeur herinneren als vredevol luisterend. Gelukkig ben je directeur als je in je team die jonge enthousiaste leerkracht in vrede kan laten samenwerken met de oudere leerkracht die minder soepel met de vernieuwingen weg kan. De kinderen zullen hun leven lang de school herinneren. Gelukkig ben je directeur als je ondanks alle drukte van telefoons, briefwisseling, mails, vragende ouders, opdringerige vertegenwoordigers, vergaderingen van de scholengemeenschap, naar bevestiging zoekende leerkrachten, technische problemen, toch het hoofd kalm weet te houden en even rustig tussen de kleuters kan zitten om met hen te genieten van dat zelfgebakken stukje cake. De kinderen zullen dat levenslang herinneren. Gelukkig ben je directeur als je na een moeilijke dag vredevol kan afsluiten door een terugblik, een goed gesprek met je zorgcoördinator, begeleider of schoolbestuur. Gelukkig ben je als je s avonds terug kan kijken en elke kleine mens die je mocht ontmoeten gelukkig mag zien. (Georges De Smet) Zaligsprekingen 8

9 8. Gelukkig wie vanwege de gerechtigheid vervolgd worden want voor hen is het koninkrijk van de hemel (Rik Depré) het koninkrijk van de hemel dat is niet zozeer het hier-na-maals met gouden lepeltjes en rijstpap je weet wel dat is veeleer het hier-nu-maals een samenleving; hier én nu waarin mensen -jij en ikmet elkaar omgaan zoals God zelf het -hier en nu- zou doen hemel op aarde bewerken dus als voorwaarde om ooit te zijn aarde in de hemel als je dat aanvoelt: ben je de koning te rijk hét codewoord is: GERECHTIGHEID: bewerken dat recht wordt gedaan aan ieder mens -de kleinsten het eerst én het meest- voorwaar geen gemakkelijke opdracht! we horen immers het Jezuswoord: er zelfs voor vervolgd worden toch opstandig doorgaan de Opgestane achterna zo zijn we onderweg naar wat we steeds méér aan het worden zijn: parels in Gods ogen - koninklijke mensen hier en nu: vandaag morgen: daar en dan GELUKKIG Zaligsprekingen 9