Abram - Kies het beste laat je leiden Ontmoetingsdienst 29 januari 2017 Evangelist Jan Verkerk - Huizen

Transcriptie

1 Liederen Gezang 437: 1 en 3: Vernieuwt U mij, o eeuwig Licht! Luisterlied: Wij gaan niet zonder U (Sela) Gezang 416:1, 2, 3 en 4: Ga met God en Hij zal met je zijn Oude Testament Genesis 13: Abram was bijzonder rijk: hij had veel vee, zilver en goud. 3 Vanuit de Negev trok hij geleidelijk verder, tot aan Betel, tot aan de plaats tussen Betel en Ai waar zijn tent vroeger al had gestaan 4 en waar hij toen een altaar had gebouwd. Daar riep Abram de naam van de HEER aan. 5 Ook Lot, die met Abram was meegekomen, bezat schapen, geiten, runderen en tenten. 6 Beiden bezaten zo veel vee dat er te weinig land was om bij elkaar te blijven wonen. 7 Hierdoor ontstond er ruzie tussen de herders van Abrams vee en de herders van Lots vee, en ook woonden in die tijd de Kanaänieten en de Perizzieten nog in het land. 8 Daarom zei Abram tegen Lot: Waarom zouden we ruziemaken, jij en ik, of jouw herders en de mijne? We zijn toch familie? 9 Het is maar beter dat we uiteengaan. Het hele land ligt voor je open. Als jij naar links gaat, ga ik naar rechts; als jij naar rechts gaat, ga ik naar links. 10 Lot liet zijn blik rondgaan en zag hoe rijk aan water de hele Jordaanvallei was; voordat Sodom en Gomorra door de HEER werden verwoest, was de vallei tot aan Soar toe even waterrijk als de tuin van de HEER en als Egypte. 11 Daarom koos Lot voor zichzelf de Jordaanvallei en trok in oostelijke richting. Zo gingen ze uiteen. 12 Abram bleef in Kanaän wonen, maar Lot sloeg zijn tenten op bij de steden in de vallei. Zijn woongebied strekte zich uit tot aan Sodom; 13 de mensen daar waren slecht, ze zondigden zwaar tegen de HEER. 14 Nadat Lot was weggegaan, zei de HEER tegen Abram: Kijk eens goed om je heen, kijk vanaf de plaats waar je nu staat naar het noorden, het zuiden, het oosten en het westen. 15 Al het land dat je ziet geef ik aan jou en je nakomelingen, voor altijd. 16 En ik zal je zo veel nakomelingen geven als er stof op de aarde is: ze zullen even ontelbaar zijn als alle stofdeeltjes op de aarde. 17 Kom, doorkruis het land in zijn volle lengte en breedte, want aan jou zal ik het geven. 18 Toen brak Abram op en ging wonen bij de eiken van Mamre, bij Hebron. Daar bouwde hij een altaar voor de HEER. Als Abram terug is uit het duistere leven van Egypte, meldt hij zich weer bij God. Dat zal best lastig geweest zijn voor Abram. Door naar Egypte te gaan, had hij God van zich afgeduwd en nu keert hij weer terug naar God. Sommige mensen vinden dat schijnheilig. Anderen zeggen: God ziet mij aankomen, zeg. Ja, hoe doe je dat eigenlijk? Hoe keer je terug naar God als je leven niet op orde is? Zoiets zal Abram ook wel gedacht hebben. Ik ben bij God weggelopen, ik ben mijn eigen zaken gaan regelen in Egypte, ik heb gelogen, ik heb mijn huwelijk opgeofferd, hoe moet ik nou terug naar God? Als Abram terugkeert uit Egypte, gaat hij als eerste naar Betel. In Betel staat een altaar. Vers 3: Vanuit de Negev trok Abram geleidelijk verder, tot aan Betel, waar zijn tent vroeger al had gestaan en waar hij toen een altaar had gebouwd. Abram zoekt het altaar weer op. Het altaar is een plek waar God is. Het is een plek waar Abram weer opnieuw buigt voor God. 1

2 Een plek waar je bidt. Het is een plek waar hij opnieuw zijn leven aan God geeft. Here God ik heb heel lang mijn eigen boontjes gedopt, maar nu wil ik toch (weer) in u geloven, U volgen, U gehoorzaam zijn. Een altaar is een plek waar je God ontmoet. Donderdagavond was ik bij een man en een vrouw en na het gesprek hebben we samen gebeden. Dat was een plek waar we God ontmoetten, een soort altaar. Heb jij ook zoiets, een plek waar je God ontmoet? Kan je dan zomaar naar God toe? Zou God dan niet denken van: Eerst doet ie alles wat Ik verboden heb en nu heeft ie Mij zeker nodig?! Zou God zoiets gedacht hebben, toen jij vanmorgen naar De Brug kwam? De Brug is ook een soort altaar, een plek om God te ontmoeten. Hier kan je je oude leven kwijt. We kunnen samen opnieuw beginnen, met God en bij God. God is blij dat Hij je hier ziet zit, dat je komt naar een plek waar God is. Kan je dan zo maar bij die heilige God aankomen, met al je smerige dingen, foefjes, je onreinheid, je ruzie, verslaving, ongeloof, zonde? Nee inderdaad, dat gaat niet zomaar. God heeft hemel en aarde bewogen om ons te kunnen vergeven en om ons in de nieuwe wereld van Hem binnen te brengen. Wat heeft God dan gedaan dat Hij ons kan vergeven, hoe lukt God dat? God heeft ook een altaar gemaakt. Die maakte Hij op een heuvel, Golgotha. Dat is een heuvel ergens buiten Jeruzalem. Daar zette God een kruis neer. In Jezus ging God daar zelf hangen om mijn straf te dragen. God kan mij genadig zijn, omdat Jezus in mijn plaats heeft geleden. Het altaar is het kruis van Jezus. Wij komen tot God via het altaar, via Jezus. De weg naar de Vader is open. Hij hing aan het kruis: Kom tot mij, met heel je leven, met al je pijn met al je zwarte bladzijdes. Ik herstel, Ik vergeef, ik geef moed, ik heb het kwade en de dood overwonnen, in Mijn overwinning mag jij leven en delen. Abram gaat naar het altaar in Betel. Hier bidt hij en buigt hij opnieuw voor God. Bij dit altaar vindt vergeving en nieuwe toewijding aan God. Wat mij opvalt, is dat Abram de naam van God aanroept, maar dat God zelf niets zegt. Waarom zegt Hij niets? Ik weet het niet, maar misschien is het dit: Als je gebeden hebt, ga dan maar weer gewoon aan het werk, pak je dagelijks leven maar gewoon weer op, je mag erop vertrouwen dat God jou gehoord heeft. God gaat mee, ook al hoor je niet gelijk zijn stem na jouw bidden. God is de stille kracht in je leven: Je hebt gebeden, ga maar, leef je leven, Ik ben bij je. Vreemd eigenlijk wat er na het gebed gebeurt. Abram is bij het altaar geweest en dan komen de problemen. Tussen de herders van Abram en zijn neef Lot ontstaat ruzie om de voedselbronnen voor het vee. Er zit niets anders op dan dat beide familieleden uit elkaar gaan. Abram zegt: Lot, Jij mag kiezen jij rechts, ik links of andersom. Is dat wel slim van Abram, dat kan hem zelf wel eens de beste plek kosten. 2

3 Welke keuzemogelijkheden zijn er? Abram wijst er twee aan, links of rechts. In Kanaän waren er 2 grote gebieden om het vee te weiden. Lot, als jij het noorden kiest, kies ik het zuiden en andersom. Waar ga je met je leven naartoe? Waar kies je voor? De keuze heeft te maken met waar je in gelooft, waar je voor wilt gaan. Jouw keuze heeft te maken met de idealen die je hebt, met je toekomstdromen. Ik kies daar en daarvoor, want dan zal Lot, Jij mag kiezen jij rechts, ik links of andersom. Is Abram wel eerlijk, zijn er niet meer keuzes dan links en rechts? West zit grotendeels besloten in noord of zuid, maar je hebt ook nog oost. Wat doet Abram eigenlijk? Abram wijst alléén dát aan waarvan God beloofd heeft dat Hij dáár zijn zegen geeft. Wat doet neef Lot? Er is nog maar net een hongersnood achter de rug, dus het land links en rechts zal er niet zo mooi bij gelegen hebben. Moet je dáár dan voor kiezen? Is er geen andere keuze?! Je wilt toch verder, ontwikkelen, bezig zijn, ontplooien, geld verdienen, je nuttig voelen! Links of rechts. Wat je ziet is een nogal dor stuk land en wat er je er over hoort, is niet zo aantrekkelijk, een beetje beperkt, dat ook. Kan God niet even zeggen wat er moet gebeuren? Waarom is God zo stil? Had God het al niet gezegd? Genesis 12: Ga naar het land dat Ik je wijzen zal ( ) Ik zal je zegenen. Maar ja, het lastige van wat God belooft is ook dat je er soms zo weinig van ziet. Geloof het nou maar, zeggen dan sommige christenen. Maar, is dit dan geloven, als ik geloof, wil ik het zien ook! Wat doet Lot? Lot kijkt en kijkt en ziet het oosten Prachtig, magnifiek, de Jordaanvallei, niet links of rechts, maar recht voor zich. Dat is het! Het paradijs op aarde, dat had Abram niet aangewezen. Waarom eigenlijk niet? Omdat het oosten buiten de zegen van God ligt. Hoe kijk je en wat zie je dan? Hoe kijkt Lot, wat ziet hij voor zich? De Jordaanvlakte: een plek van groei en expansie. Lot wordt in beslag genomen door wat hij ziet. Dat herken ik wel. Bij mij komt heel veel binnen via mijn ogen. En ik kan ook zomaar in beslag genomen worden door wat ik zie. Lot doet dat ook, hij kijkt naar de buitenkant. Het land van God is nogal dor, maar recht voor hem prachtig! Wat doe jij? 3

4 Volg jij je ogen of volg je een stem? De stem van God. Ik moest even denken aan dit gebouwtje, Silo. Soms denk ik: het ziet er niet uit en we moeten ons nogal behelpen, er is zelfs nog geen goede ruimte voor de kinderen. En toch, hier is wel: de stem van God. Op een of andere manier raakt de hemel de aarde. Wat je ogen zien, is maar ten dele waar. Als je verder kijkt, kan de inhoud zomaar gebakken lucht zijn. Lot kiest en stapt uit de belofte van God. Lot gaat het beloofde land uit, hij kiest om buiten de belofte van God te leven. Eerst slaat hij in de buurt van Sodom zijn tenten op, maar dan gaat hij verder. Lot gaat in een huis in Sodom wonen. Lot zag een Nirwana, een paradijs, het werd grote ellende. Vers 13 zegt hoe het in de Jordaanvlakte toegaat: de mensen daar waren slecht, ze zondigden zwaar tegen de HEER. Daar zit je dan. Alleen God kan Lot nog redden. En wij? Iedere dag moet je keuzes maken. Van Lot leren we dat je je keuze beter niet kunt laten bepalen door wat je ziet. Probeer eens verder te kijken dan de buitenkant, durf verder te kijken dan het tijdelijke. Kijk eens wat meer eeuwig, misschien zie je dan iets van God. En Abram? Abram is nu alleen, zijn familie is vertrokken naar het paradijselijke Sodom. Kijk eens wat er dan gebeurt. Als Lot weg is, komt God even bij Abram staan. Wat liefdevol van God. Wat kun je dat nodig hebben in je eenzaamheid. Als je niet weet wat je kiezen moet, of als je voor God gekozen hebt en het nu even niet meer zo goed weet. Daar is God op het moment dat wij vastlopen, het niet meer zien, alleen voelen. Hoor wat God zegt: Abram, kijk eens goed om je heen, kijk naar het noorden, het zuiden, het oosten en het westen. God laat hem ronddraaien: Al het land dat je ziet geef ik aan jou en je nakomelingen, voor altijd. Kom, ga op pad doorkruis het land. Abram leeft van de stem van God en hij kijkt met de ogen van God. Als je kijkt met de ogen van God, zie je een dimensie meer. Kiezen voor een leven met God is heel concreet. Dat kan betekenen dat je net als Abram iemand ruimte gunt om te bestaan en om te leven. Ga jij rechts, dan ga ik links. Je investeert in je naaste hier in De Brug of in je buurman of je partner, je kind of je collega. Je investeert niet alleen in je eigen belangen. Dat heeft ook alles te maken met hoe om gaat met je personeel, met je zakenpartner. Hoe scherp speel je het spel, gun je een ander iets? Ben je betrouwbaar? Worden de wereld en de mensen mooier van de manier waarop je werkt en leeft? Weer bouwt Abram een altaar, en daarmee eindigt dit verhaal zoals het begon. Abram heeft nu altaren gebouwd op drie belangrijke punten van het land Kanaän. 4

5 Daarmee heeft hij heel Kanaän tot land van God verklaard. Abram volgde de stem van God. Abram gaf God ruimte om zijn leven richting te geven. Hij bouwde altaren, plekken om bij God te zijn en om te bidden. Een plek waar je je soms kunt leven met je ogen dicht, omdat je veilig bent bij God. En zo leidt God het leven van Abram en gaan ze samen de toekomst tegemoet. Als je wil, kan je mee. 5