God is liefde... ook in lijden!

Transcriptie

1 Preek van Martijn Piet d.d. 9 juli 2006 God is liefde... ook in lijden! 13 Diezelfde dag gingen twee van de leerlingen op weg naar een dorp dat Emmaüs heet en zestig stadie van Jeruzalem verwijderd ligt. 14 Ze spraken met elkaar over alles wat er was voorgevallen. 15 Terwijl ze zo met elkaar in gesprek waren, kwam Jezus zelf naar hen toe en liep met hen mee, 16 maar hun blik werd vertroebeld, zodat ze hem niet herkenden. 17 Hij vroeg hun: Waar loopt u toch over te praten? Daarop bleven ze somber gestemd staan. 18 Een van hen, die Kleopas heette, antwoordde: Bent u dan de enige vreemdeling in Jeruzalem die niet weet wat daar deze dagen gebeurd is? 19 Jezus vroeg hun: Wat dan? Ze antwoordden: Wat er gebeurd is met Jezus uit Nazaret, een machtig profeet in woord en daad in de ogen van God en van het hele volk. 20 Onze hogepriesters en leiders hebben hem ter dood laten veroordelen en laten kruisigen. 21 Wij leefden in de hoop dat hij degene was die Israël zou bevrijden, maar inmiddels is het de derde dag sinds dit alles gebeurd is. 22 Bovendien hebben enkele vrouwen uit ons midden ons in verwarring gebracht. Toen ze vanmorgen vroeg naar het graf gingen, 23 vonden ze zijn lichaam daar niet en ze kwamen zeggen dat er engelen aan hen waren verschenen. De engelen zeiden dat hij leeft. 24 Een paar van ons zijn toen ook naar het graf gegaan en troffen het aan zoals de vrouwen hadden gezegd, maar Jezus zagen ze niet. 25 Toen zei hij tegen hen: Hebt u dan zo weinig verstand en bent u zo traag van begrip dat u niet gelooft in alles wat de profeten gezegd hebben? 26 Moest de Messias al dat lijden niet ondergaan om zijn glorie binnen te gaan? 27 Daarna verklaarde hij hun wat er in al de Schriften over hem geschreven stond, en hij begon bij Mozes en de Profeten. 28 Ze naderden het dorp waarheen ze op weg waren. Jezus deed alsof hij verder wilde reizen. 29 Maar ze drongen er sterk bij hem op aan om dat niet te doen en zeiden: Blijf bij ons, want het is bijna avond en de dag loopt ten einde. Hij ging mee het dorp in en bleef bij hen. 30 Toen hij met hen aan tafel aanlag, nam hij het brood, sprak het zegengebed uit, brak het en gaf het hun. 31 Nu werden hun ogen geopend en herkenden ze hem. Maar hij werd onttrokken aan hun blik. 32 Daarop zeiden ze tegen elkaar: Brandde ons hart niet toen hij onderweg met ons sprak en de Schriften voor ons ontsloot? 33 Ze stonden op en gingen meteen terug naar Jeruzalem, waar ze de elf en de anderen aantroffen, 34 die tegen hen zeiden: De Heer is werkelijk uit de dood opgewekt en hij is aan Simon verschenen! 35 De twee leerlingen vertelden wat er onderweg gebeurd was en hoe hij zich aan hen kenbaar had gemaakt door het breken van het brood. (Lukas 24:13-35) Hier zijn twee mannen op weg naar hun woonplaats. Ze praten over iets wat was voorgevallen. Er was iets gebeurd in hun levens wat hun nogal beïnvloed had. Het was zelfs zo dat het hun stemming bepaalde. Ze hadden een somber gezicht. Ze waren teleurgesteld. Ze hadden van Jezus iets anders verwacht. Zij hadden een verwachting van wie Jezus voor hen zou kunnen zijn: Wij leefden in de hoop dat hij degene was die Israël zou bevrijden (vers 21). Ze hadden de verwachting gehad dat Jezus hen zou verlossen van de Romeinen. Er gebeuren soms dingen in ons leven die we niet kunnen plaatsen. Het gaat heel anders dan dat we hadden gedacht. Misschien herken je jezelf wel in de twee mannen die somber gestemd op weg zijn. Gedesillusioneerd. Teleurgesteld en vol vragen, waar maar geen antwoorden op lijken te komen. 1

2 Je had grootse plannen voor na je eindexamen, maar zakte op 0,2 punt. Je wilde met je vrouw gaan reizen na je pensioen - en ineens krijg je te maken met de intensieve zorg voor een zieke moeder. De plannen die je maakte gaan de ijskast in - en wie zegt je dat ze daar ooit weer uitkomen? We wilden gezond blijven, maar werden ziek. We wilden graag met pensioen, maar moesten blijven werken. We wilde promotie, maar werden ontslagen. We wilden met vakantie maar belande in het ziekenhuis. En we blijven zitten met een levens grote vraag Waarom? - Waarom begeeft mijn wasmachine het nu ik net geen geld heb? - Waarom verhoort God mijn gebed niet? - Waarom heeft God toegelaten dat ik misbruikt ben? - Als God van me houdt, waarom...? Waarom is Marianne overleden? Wij zouden zeggen: veel te jong. Ze had nog zoveel te geven. Als echtgenote, als moeder, als oma, maar ook als ambassadeur van God in Zijn koninkrijk hier op aarde. Ze hield van haar man, ze hield van kinderen in het algemeen, maar in het bijzonder van haar eigen kinderen en kleinkinderen. Maar het meeste hield ze van God. Ze heeft het tegen Hugo gezegd: Ik hou van je, maar als ik moet kiezen tussen jou en God, dan kies ik voor Hem. Haar verlangen was om kinderen en volwassenen te onderwijzen en hen te leren om een leven te leiden vol van de Heilige Geest. En dat heeft ze ook mogen doen. Ze had veel spreekbeurten, gaf seminars en cursussen, schreef en vertaalde boeken. Maar ze was nog niet klaar zouden wij zeggen. Waarom moest juist haar leven hier op aarde zo plotseling en abrupt eindigen. Het heeft ons diep geschokt. De afscheidsdienst - of teruggeefdienst zoals Hugo en de kinderen het noemden - was indrukwekkend. God was daar. Op mij heeft de afgelopen week diepe indruk gemaakt. Zelf heb ik gelukkig weinig sterfgevallen meegemaakt. Ik kan en wil me er geen voorstelling van maken zonder mijn geliefde maatje te moeten leven. We vragen ons af waarom. Misschien is u een geliefde ontvallen en zit u met diezelfde vraag. De wetenschap dat Marianne bij God in de hemel is, is een enorme vertroostende en geruststellende gedachte, maar het neemt niet weg, het gemist van een echtgenote, van een moeder, van een oma, van een vriend, van een collega. Dat gemis doet pijn. Je heb verdriet en vecht tegen teleurstelling en misschien zelfs boosheid. Boosheid die vorm krijgt in één woord; Waarom? Waarom zij? Waarom nu? Waarom bij ons? Wij weten allemaal dat we deze vragen niet kunnen beantwoorden. Alleen God weet om welke reden er bepaalde dingen in ons leven gebeuren. Maar er is een onomstotelijk feit waar we ons aan vast kunnen grijpen. Hij die het allemaal weet is goed! Onze God is een goede God. Dat is ons uitgangspunt. Ook al begrijpen we niet wat Hij doet, we kunnen vertrouwen op de overleggingen van Zijn hart. God doet alleen wat goed is. Maar hoe kan de dood nou goed zijn? 2

3 Bij sommige sterfgevallen is dat geen vraag. Als iemand zwak van ouderdom sterft, vragen we ons minder snel af of de dood goed is. Maar wat nu als iemand nog zo jong is. Dat vind ik best wel een moeilijke vraag. In vergelijking tot de eeuwigheid kun je afvragen wat lang en kort leven eigenlijk is. Het leven van een mens lijkt op een druppel in de oceaan. In vergelijking tot de eeuwigheid vulde zelfs het leven van Metusalem maar een half glas. Jakobus - de broer van Jezus - schreef in zijn brief: U bent immers maar damp, die heel even verschijnt en dan al verdwijnt. (Jakobus 4:14) Ook jouw leven kan zomaar verdwijnen. Zonder waarschuwing kan het opeens over zijn. Als jij vanmorgen niet weet wat er met jou gebeurt wanneer jij komt te sterven, laat vanmorgen dan een waarschuwing voor jou zijn. God is een goede God. Hij wil niet dat er ook maar iemand verloren gaat, maar dat allen tot inkeer komen. Wat hij ook wil, is dat wij in het reine komen met ons verdriet. Het niet ontkennen, verbergen en wegstoppen. Wanneer David hoort dat Saul en Jonathan waren omgekomen, scheurden David en alle andere soldaten hun kleren. Ze huilden hardop en vastten tot de volgende morgen. Davids jammerklacht was voor iedereen hoorbaar en ging heel diep. Je kunt dit lezen in het eerste hoofdstuk van 2 Samuël. David zingt een klaaglied, maar dat niet alleen: hij zorgde dat het lied in een liedbundel kwam, zodat de mensen het zouden leren. De dood werd niet stilgezwegen of genegeerd. Laat het tot je doordringen, stel je vragen, klaag en huil, maar ontken je gevoelens van verdriet niet. Prediker zegt in 3:4 Er is een tijd voor rouwen De bijbel veegt het lijden niet onder tafel maar verhaalt zowel de genezingen als de sterfgevallen. Het vertelt van de glorieuze bevrijding van Petrus uit de gevangenis, maar ook van de dood van Jakobus. Over Petrus die preekt: 3000 bekeerlingen. Stefanus preekt: 3000 stenen en hij sterft. Vaak zeggen we dat het allemaal makkelijker zou zijn wanneer we in voorspoed zouden leven. Als alles goed met ons gaat is het zoveel makkelijker om God te vertrouwen en Hem te volgen. Maar is dat zo? Kijk eens om je heen? Brengt voorspoed werkelijk een mens dichter bij God? De mensen die het dichtst bij God leven zijn vaak de mensen die veel verdrukking meemaken. Het grootste geloof vind je vaak in landen zoals China waar christenen niet uit mogen uitkomen voor hun geloof en zwaar gestraft kunnen worden! Wij, die het vaak zo goed hebben, leven lang niet altijd zo dicht bij God. Kijk eens naar Salomo. Die leefde in "een gouden eeuw". Hij was de rijkste man van zijn tijd. Wat heeft God deze man gezegend en verhoord! Maar bracht dit hem uiteindelijk dichter bij God? Salomo kreeg wat hij maar wilde. Hij werd niet teleurgesteld in God, maar had op den duur ook geen verlangen meer naar God. Hoe meer hij genoot van alle goede gaven, hoe minder hij dacht aan de Gever. Dus datgene wat God ons geeft hoeft ons helemaal niet dichter bij Hem te brengen!! En datgene wat Hij niet geeft hoeft ons niet van hem weg te brengen. 3

4 David zegt in psalm 23 De Heer is mijn Herder, dat God ons leidt door een diepdonker dal. Hij leidt ons er door, niet er omheen. De Statenvertaling noemt dat diepdonkere dal een dal der schaduw des doods Toen een predikant na de begrafenis van zijn vrouw met de auto naar huis reed, zocht hij naar woorden van troost voor zichzelf en zijn kinderen, maar er schoot hem niets te binnen. Juist op dat moment reed er een grote vrachtwagen voorbij. De schaduw van de vrachtwagen trok over hun eigen auto heen. Toen wist hij wat hij zeggen moest: Wat denken jullie vroeg hij aan zijn kinderen, Kun je beter door een vrachtwagen overreden worden of door de schaduw van die wagen? Door die schaduw natuurlijk antwoorden de kinderen, Want een schaduw doet geen pijn. Toen legde deze vader uit dat Jezus zich tweeduizend jaar geleden bij wijze van spreken door een vrachtauto heeft laten overrijden, zodat ons alleen nog de schaduw van die vrachtauto kan treffen. We hebben met de dood te maken, maar dankzij Jezus alleen met de schaduw van de dood. En dankzij Jezus weten we dat mensen als Marianne voor Gods troon mogen dansen als nooit tevoren. Het verhaal van de Emmaüsgangers stopt niet bij sombere gezichten Uiteindelijk blijft Jezus (die ze nog steeds niet herkenden!) bij hen eten. Wanneer Jezus dan het brood breekt staat er: En hun ogen werden geopend en zij herkenden Hem Opeens zien ze het Opeens begrijpen ze het Door ons verdriet, door onze emoties en teleurstelling kan ons zicht vertroebeld zijn. Maar Jezus gaat met je mee. Hij wil zichzelf opnieuw aan jou laten zien. Misschien ben je het zicht op Hem kwijt geraakt. Als onze gezichten somber zijn, als wij vragen: Waarom doet God niets aan mijn situatie, dan hoeft Hij alleen maar Zijn handen te openen en te zeggen : "Kijk, Ik heb wat gedaan, Ik heb Mijzelf voor jou gegeven". God is echt goed. Onder alle omstandigheden. Zijn liefde draagt ons door elke situatie in dit leven heen. Zijn liefde deed Paulus en Silas zingen in de gevangenis. Zijn liefde opende de hemel voor Stefanus toen Hij gestenigd werd. Paulus zegt dan: noch leven noch dood, noch engelen noch machten, noch heden noch toekomst, noch krachten, noch hoogte noch diepten, noch enig ander schepsel ons zal kunnen scheiden van de liefde Gods, welk is in Christus Jezus, onze Here. (Romeinen 8:39) Diezelfde Paulus had dromen en plannen die nooit zijn uitgekomen. Hij had zichzelf tot doel gesteld om in Spanje het evangelie te gaan verkondigen. Maar in plaats van hem naar Spanje te sturen, stuurt God hem naar de gevangenis. Terwijl hij in Rome gevangen zat, had hij kunnen wegzinken in teleurstelling en zelfmedelijden. Maar hij dacht: Nu ik hier toch zit, kan ik net zo goed een paar brieven schrijven. En zo zijn de brieven aan Filemon, de Fillipenzen, de Kolossenzen en de Efeziërs in de bijbel terechtgekomen. Paulus had in Spanje veel goed werk kunnen doen. Maar zouden wij daar evenveel aan hebben gehad als aan deze vier brieven? 4

5 Jij zit misschien in dezelfde omstandigheden als waarin Paulus zat. Je was al een heel eind op weg naar Spanje of naar een bepaalde opleiding, naar een huwelijk of naar zelfstandigheid maar toen toen gebeurde het. Vul het zelf maar in. Je werd ontslagen, of je werd zwanger, of je moeder werd ernstig ziek of iemand overleed. En daardoor belandde je in de gevangenis. Tot ziens Spanje. Hallo Rome. Vaarwel plannen. Hallo teleurstelling. Hallo pijn. Hoe ging je daar mee om? Of, beter gezegd, hoe ga je daar mee om? Het is niet erg om verdriet te hebben, maar laat je troosten in de liefdevolle armen, van je hemelse Vader. Die oneindige liefde is voor een ieder van ons beschikbaar ook deze morgen!! Zijn liefde haalt je door elke situatie, hoe moeilijk ook, heen!! Vragen: 1. Wat heeft jou persoonlijk erg aangesproken in deze preek? a. Waarom is dat zo, denk je? 2. Heb je in je eigen leven te maken met teleurstelling(en)? a. Kun je dat bij God brengen, of laat het je niet los? b. Wil je er iets over delen? 3. Heb je in die moeilijke omstandigheden God vast kunnen houden? a. Hoe ging dat? 4. God staat omstandigheden toe in ons leven, om ons te vormen. a. Zie je Gods hand in jouw pijn en problemen? b. Hoe reageer jij op minder gemakkelijke situaties, met dankbaarheid of boosheid? c. Zoek bijbelteksten op, die spreken over het belang van een dankbaar hart. 5. Zonder strijd geen overwinning; a. Is die stelling van toepassing in jouw leven? b. Welke overwinningen (=zegeningen) heb je in je leven? 6. Lees 1 Korinthiërs 10:13 a. Wat belooft God hier eigenlijk? b. Probeer die belofte toe te passen in jouw persoonlijke situatie 5