Raadsvoorstel 29 april 2010 AB RV

Transcriptie

1 Raadsvergadering d.d. Casenummer Raadsvoorstelnummer Raadsvoorstel 29 april 2010 AB RV Gemeente Bussum Vaststellen Verordening inburgering 2010 Brinklaan 35 Postbus HA Bussum Aan de gemeenteraad. 0. SAMENVATTING In 2007 is de Wet inburgering in werking getreden en de Verordening Wet inburgering 2007 vastgesteld. Om de effectiviteit en de kwaliteit van de inburgering te verhogen is landelijk het Deltaplan inburgering opgesteld en is de wet op een aantal punten gewijzigd. Gemeenten moeten hierbij een aantal nieuwe beleidskeuzes maken. De wettelijke wijzigingen en gemeentelijke keuzes moeten vervolgens verwerkt worden in de verordening. In dit voorstel worden de beleidskeuzes besproken en afgewogen en de verordening Wet inburgering 2010 ter vaststelling aan u voorgelegd. Een begrippenlijst is bijgevoegd. Telefoon (035) Fax (035) Website: info@bussum.nl Inlichtingen bij: J. Agricola Doorkiesnummer: ALGEMEEN 1.1 Historie In 1998 is de Wet inburgering nieuwkomers (Win) ingevoerd. Sindsdien is de gemeente verantwoordelijk voor de inburgering van nieuwkomers. De begeleiding van inburgeraars werd door de Gemeente Bussum uitbesteed aan Bureau Nieuwkomers (Gemeente Hilversum), de trajecten werden op basis van wettelijke gedwongen winkelnering ingekocht bij het ROC. Daarnaast wordt de Stichting Vluchtelingenwerk gesubsidieerd voor de begeleiding van de doelgroep asielzoekers. In 2003 is landelijk beleid ontwikkeld voor de doelgroep oudkomers. De gemeente kon aan niet-westerse allochtonen die voor 1998 in Nederland kwamen wonen op vrijwillige basis inburgeringstrajecten aanbieden. De gemeente Bussum heeft van deze mogelijkheid gebruik gemaakt. In de periode is aan 40 oudkomers in de gemeente Bussum een inburgeringstraject aangeboden, gefinancierd vanuit de Regeling oudkomers. Van deze 40 deelnemers hebben er 36 het traject succesvol afgesloten. In 2006 is aan totaal 25 oudkomers een opvoederstraject aangeboden. Deze groepen liepen door tot september Met ingang 1 januari 2007 is de Wet inburgering (Wi) van kracht. De gemeente kreeg in deze wet een informerende, een faciliterende en een handhavende rol. De wet biedt ruimte voor gemeentelijke keuzes die worden vastgelegd in een verordening. Daar de Eerste Kamer pas op 28 november 2006 met de invoering van deze wet akkoord is gegaan, hadden de gemeenten tot 1 april 2007 de tijd om de wet in te voeren. Op 8 maart 2007 heeft de raad de verordening inburgering 2007 vastgesteld.

2 1.2 Wetswijzigingen 2009 en 2010 In 2008 heeft het ministerie van Wonen, wijken en integratie (WWI) het inburgeringsbeleid bijgesteld in het kader van het Deltaplan. Deze wijzigingen zijn gefaseerd verwerkt in de Wet Inburgering, per 1 januari 2009 en per 1 januari Doel is de mogelijkheden verruimen en vereenvoudiging van de regelgeving waardoor de effectiviteit en kwaliteit van de inburgering moet verbeteren. De gemeenten krijgen de mogelijkheid om: o aan alle inburgeringsplichtingen, niet alleen inburgeringsplichtingen met een uitkering of oudkomers, een inburgeringsvoorziening aan te bieden; dus ook aan gezinshervormers en herenigers (per ); o inburgeringsplichtigen direct een inburgeringsvoorziening van een hoger niveau, zoals het staatsexamen Nederlands, aan te bieden (per ); o een taalkennisvoorziening aan te bieden aan inburgeringsplichtigen die een mbo-opleiding op niveau 1 of 2 volgen (per ); o inburgeringsplichtigen direct een inburgeringsvoorziening op te leggen, dat wil zeggen de bevoegdheid om te bepalen dat verplicht medewerking dient te worden verleend aan een (eenzijdig) vastgestelde inburgeringsvoorziening (per ); o een inburgeringsvoorziening in de vorm van een persoonlijk inburgeringsbudget aan te bieden (per ) o de handhavingstermijn eenmalig te verlengen met ten hoogste tweeënhalf jaar voor inburgeringsplichtigen die een alfabetiseringcursus volgen of hebben gevolgd (per ). o zelf te bepalen of (bepaalde groepen) vrijwillige inburgeraars een eigen bijdrage moeten betalen. Vereenvoudigende maatregelen zijn: o het opnemen van vrijwillige inburgering in de Wet inburgering met als doel de stelsels van de verplichte en vrijwillige inburgering op zoveel mogelijk punten op elkaar af te stemmen (per ) o één termijn voor alle inburgeringsplichtigen waarbinnen het inburgeringexamen moet zijn behaald, namelijk drie en een half jaar (per ) Dit betekent dat de gemeenten nieuwe beleidskeuzes dienen te maken. De wettelijke wijzigingen en gemeentelijke keuzes moeten vervolgens verwerkt worden in de Verordening Wet inburgering. 2. INBURGERINGSBELEID BUSSUM 2.1 Algemeen Het inburgeringsbeleid is onderdeel van het gemeentelijk beleid op integratie en participatie. Het overkoepeld uitgangspunt hierbij is dat iedere Bussumse burger zelfstandig kan participeren in de samenleving. Het belangrijkste middel om dit voor de doelgroep te bereiken is een goede beheersing van de Nederlandse taal. In juli 2009 heeft de raad de lokale visie op integratie vastgesteld. Inburgering is een van de zes thema s in de integratienota. Het thema Inburgering betreft vooral het bevorderen van de beheersing van de Nederlandse taal en de kennis van de Nederlandse samenleving. Inburgering richt zich daarom vooral op het wegwerken van achterstanden.

3 Integratie en participatie vraagt steeds meer afstemming tussen verschillende beleidsterreinen. Door de ontschotting van de gelden voor re-integratie, inburgering en volwasseneneducatie in het participatiebudget wordt deze afstemming makkelijker. Een visie op participatie is in ontwikkeling en zal in de eerste helft van 2010 aan de raad worden voorgelegd. Naast de inburgering van nieuwkomers en oudkomers wordt vanuit het welzijnsbeleid aandacht besteed aan de integratie van de allochtone doelgroep, bijvoorbeeld door de fietslessen van Versa, de subsidiering van de Turkse en Marokkaanse vereniging en de bijeenkomsten van Twinburgering waarbij vrouwen uit verschillende culturen bij elkaar worden gebracht. Hieronder worden de onder 1.2 opgesomde wijzigingen besproken en een voorstel gedaan voor de gemeentelijke beleidsinvulling. 2.2 Prioritaire doelgroepen Wijziging In de wet staat gedefinieerd wie inburgeringsplichtig is. De gemeente geeft informatie over inburgering (informerende rol), roept potentieel inburgeringsplichtigen op, stelt vast of zij inburgeringsplichtig zijn en legt de inburgeringsplicht op (handhavende rol). Aan een deel van de inburgeraars de wettelijk verplichte en de gemeentelijk geprioriteerde doelgroepen wordt een inburgeringstraject aangeboden (faciliterende rol). Aan twee doelgroepen moet wettelijk een traject worden aangeboden; de geestelijk bedienaren en de asielgerechtigden. De gemeenten kunnen daarnaast aan zelf te bepalen gemeentelijke doelgroepen trajecten aan te bieden. Deze mogelijkheid was in 2007 beperkt tot uitkeringsgerechtigde inburgeringsplichtigen en inburgeringsplichtigen zonder eigen inkomen (de zgn. opvoeders). De groep gezinsvormers of gezinsherenigers zonder opvoedingstaak werd geacht zelf haar verantwoordelijkheid te kunnen en willen nemen voor haar inburgering. In praktijk bleek echter de inburgering van deze doelgroep achter te blijven. Daarom is in het Deltaplan inburgering de mogelijkheid geschapen voor de gemeente om alle inburgeringsplichtigen een traject aan te kunnen bieden met rijksfinanciering. In 2007 zijn de prioritaire gemeentelijke doelgroepen bepaald vanuit de algemene doelstelling dat iedere Bussumse inwoner actief moet kunnen participeren in de Bussumse samenleving. De argumentatie uit 2007 wordt hieronder geciteerd; De gemeente Bussum wil de zelfredzaamheid van kwetsbare doelgroepen bevorderen en kiest daarom voor een actieve opstelling ten behoeve van deze doelgroepen. Voor de oudkomers gaat het hierbij met name om de uitkeringsgerechtigden en de opvoeders. Bij de uitkeringsgerechtigden ligt de nadruk op arbeidstoeleiding en de bevordering van structurele uitstroom uit de bijstand. De tweede belangrijke groep bestaat uit de opvoeders. Niet werkende allochtone moeders hebben zonder ondersteuning weinig mogelijkheden om Nederlands te leren en te integreren in de Bussumse samenleving. De integratie van deze doelgroep dient tegelijkertijd de integratie en kansen van hun kinderen. Wanneer ouders beter kunnen communiceren met de school en weten wat daar speelt, kunnen zij hun kinderen beter begeleiden.

4 Afwegingen Het is nog steeds van belang in de verordening aan te geven welke doelgroepen prioriteit hebben en daarom met voorrang een inburgeringsvoorziening krijgen aangeboden. De in 2007 gekozen prioritering is nog steeds actueel. De verordening biedt voldoende ruimte om na de geprioriteerde groepen ook overige inburgeringsplichtigen een inburgeringsvoorziening aan te bieden. Voorstel In de verordening worden de volgende geprioriteerde doelgroepen benoemd: Wettelijke doelgroepen; - geestelijk bedienaren - asielgerechtigden Gemeentelijke doelgroepen; - uitkeringsgerechtigden in het kader van de WWB, IOAW of BBZ - oudkomers met een opvoedingstaak 2.3 Verruiming soorten trajecten Wijziging Met ingang van biedt de Wet inburgering de mogelijkheid direct een inburgeringsvoorziening van een hoger niveau aan te bieden, zoals het staatexamen Nederlands of een taalkennisvoorziening naast een Mboopleiding. Doel hiervan is om meer maatwerk te kunnen bieden in inburgeringsvoorzieningen in vorm, soort en startniveau waardoor beter aangesloten kan worden bij de ambities van de inburgeraar. Afwegingen De verruiming van de mogelijkheden sluit aan bij het Bussumse reintegratiebeleid dat uitgaat van maatwerk. Hoe beter het aanbod past bij de wensen, mogelijkheden en omstandigheden van de inburgeraar hoe hoger de effectiviteit. Voorstel De mogelijkheid om een inburgeringsvoorziening van hoger niveau of een taalkennisvoorziening aan te bieden wordt opgenomen in de verordening. 2.4 Aanbodstelsel of vaststellingsstelsel? Wijziging Naast het bestaande aanbodstelsel kunnen gemeenten nu ook kiezen voor het vaststellingsstelsel. Een gemeente die het aanbodstelsel hanteert is, als ze een aanbod doet, afhankelijk van de medewerking van de inburgeringsplichtige. De inburgeringsplichtige kan immers het aanbod aanvaarden maar ook afwijzen. Indien gemeenten kiezen voor het vaststellingsstelsel, hebben zij de mogelijkheid om inburgeringsplichtigen, voor wie zij dat noodzakelijk achten, te verplichten een inburgeringsvoorziening/taalkennisvoorziening te volgen. Als de gemeente ertoe besloten heeft het vaststellingstelsel te hanteren, moet uit oogpunt van rechtsgelijkheid voor alle inburgeringsplichtigen die een voorziening gaan volgen, de voorziening worden vastgesteld met een beschikking (bij oudkomers) of kennisgeving (bij nieuwkomers).

5 In de praktijk zal de procedure van vaststelling er als volgt uitzien: In de intake wordt vastgesteld of het college aan de inburgeringsplichtige alleen de inburgeringsplicht gaat opleggen (bijvoorbeeld omdat betrokkene niet tot de prioritaire groepen behoort) of ook een inburgeringsvoorziening gaat aanbieden. Er zijn dan drie scenario s: 1. De inburgeringsplichtige is het eens met de aangeboden voorziening. Het college neemt een vaststellingsbeschikking; 2. De inburgeringsplichtige vindt de inburgeringsvoorziening niet gepast en geeft aan zelf op een andere wijze aan de inburgeringsplicht te zullen voldoen. Het college stemt hiermee in en gaat alleen handhaven zonder een voorziening aan te bieden; 3. De inburgeringsplichtige wil de inburgeringsvoorziening niet. Het college heeft nu de mogelijkheid om de inburgeringsvoorziening vast te stellen, tegen de zin van betrokkene in. In het aanbodstelsel heeft de gemeente deze mogelijkheid niet. Afwegingen Het aanbodstelsel past beter bij de gestelde hoofdlijnen van de Wet inburgering die uitgaat van eigen verantwoordelijkheid. De inburgeringsplicht is een resultaatsverplichting. Voor verplichte inburgeraars die geen voorziening krijgen aangeboden kan worden volstaan met handhaving van de inburgeringsplicht. Dit geldt ook voor inburgeraars waarmee geen overeenstemming over de aangeboden voorziening kan worden bereikt. De invulling van het traject is in die gevallen eigen verantwoordelijkheid. Voor de inburgeraars met een WWB of IOAW uitkering is het ook in het aanbodstelsel mogelijk via die wetgeving een gecombineerd traject reintegratie en inburgering af te dwingen. Op basis van de huidige ervaring met de Wet inburgering is de verwachting dat de gemeente via het aanbodstelsel volledig kan voldoen aan haar taken; informeren, faciliteren en handhaven. Om de gewenste effectiviteit te behalen is een goede intake en voortgangsbewaking essentieel. De motivering van de potentiële inburgeraar tijdens de intake is een belangrijk fundament voor het succes van het traject. Voorstel In de verordening wordt het aanbodstelsel gehandhaafd. Op de effectiviteit wordt gestuurd door te investeren in de intake en voortgangsbewaking en koppeling van re-integratie en inburgering voor WWB-gerechtigde inburgeringsplichtigen. 2.5 Persoonlijk inburgeringsbudget Wijziging Met ingang van biedt de wet de mogelijkheid om een inburgeringsvoorziening aan te bieden in de vorm van een persoonlijk inburgeringsbudget. Afwegingen Een persoonlijk inburgeringsbudget vergroot de mogelijkheden tot maatwerk, met name omdat ook buiten de grenzen van de gemeentelijk inkoop een voorziening kan worden ingevuld. Dit kan een uitkomst bieden voor inburgeraars waarvoor het reguliere aanbod niet voldoet. Wanneer een inburgeraar zelf de verantwoordelijkheid krijgt voor de invulling van zijn inburgering dan betekent dit wel een groter risico, zowel financieel als in effectiviteit. Het is belangrijk hiervoor waarborgen in te bouwen.

6 Voorstel In de verordening wordt de mogelijkheid opgenomen om een persoonlijk inburgeringsbudget aan te bieden. Deze mogelijkheid wordt wel met een aantal waarborgen omkleed. De gemeente moet instemmen met het voorstel van de inburgeraar en de gemeente sluit het contract met de aanbieder van de inburgeringsvoorziening. 2.6 Toevoeging vrijwillige inburgering / eigen bijdrage Wijziging Met ingang van is de vrijwillige inburgering opgenomen in de Wet inburgering ten behoeve van een betere afstemming. De mogelijkheid om niet- inburgeringsplichtigen die vrijwillig willen inburgeren een traject te bieden bestond al maar vanuit een eigen stelsel. Dit maakte de uitvoering nodeloos ingewikkeld. De gemeentelijke beleidsvrijheid betreft de vraag aan welke doelgroepen een inburgeringsvoorziening wordt aangeboden en of aan de vrijwillige inburgeraars een eigen bijdrage wordt opgelegd. Bij de inburgeringsplichtigen moet een eigen bijdrage worden opgelegd en is er geen keuzevrijheid. Afwegingen Voor de prioritering van vrijwillige inburgeraars gelden dezelfde inhoudelijke uitgangspunten als voor de inburgeringsplichtigen. Er is dus geen aanleiding om hier vanaf te wijken voor deze doelgroep. Bij het bepalen van de eigen bijdrage voor de vrijwillige inburgeraars spelen een aantal aspecten mee: - een eigen bijdrage maakt de vrijwillige inburgering minder laagdrempelig voor de doelgroep; - door de eigen bijdrage te verrekenen met de bonus bij het behalen van het examen hoeft de inburgeraar aan het begin van het traject niet te betalen en blijft de inburgering uiteindelijk kostenneutraal. De positieve stimulans van de bonus blijft intact omdat bij het behalen van het examen de vordering vervalt. Daarentegen voelt het vervallen van een vordering voor de betrokkene waarschijnlijk minder als een kadootje dan daadwerkelijk iets in handen krijgen. - er is inhoudelijk geen duidelijke grondslag om de vrijwillige inburgeraars anders te behandelen dan de verplichte inburgeraars; - een eigen bijdrage opleggen doet recht aan het uitgangspunt van eigen verantwoordelijkheid; - bij het berekenen van de rijksbijdrage is rekening gehouden met de inkomsten uit eigen bijdragen. Het tekort moet dus uit eigen middelen betaald worden. Voorstel Bij de prioritering van de doelgroepen vrijwillige inburgeraars aansluiten bij de criteria voor de inburgeringsplichtigen; de bijdrage wordt dan gesteld op dezelfde hoogte als de wettelijke eigen bijdrage en verrekend met de bonus. Er is dan sprake van een budgetneutrale situatie voor zowel inburgeraar als gemeente en van gelijke behandeling.

7 3 INSTAPCURSUSSEN Wanneer inburgeringsplichtige oudkomers bij de intake een te laag niveau blijken te hebben om in drie en een half jaar het inburgeringsniveau te kunnen halen dan wordt als voortraject een analfabetiseringscursus aangeboden vanuit de Wet educatie beroepsonderwijs (Web) en na afronding pas de inburgeringsplicht opgelegd. De inburgeringstermijn voor analfabeten kan eenmalig verlengd worden met tweeënhalf jaar. Zowel het budget van de Web als de Wi vallen nu onder het participatiebudget. De Web-trajecten worden tot 2013 ingekocht bij het ROC (verplichte winkelnering). In 2010 wordt naast de Web en de Wi de mogelijkheid geboden om met rijksfinanciering instaptrajecten te bieden. Dit zijn cursussen van maximaal 6 maanden die toekomstige inburgeraars voorbereiden op een analfabetiseringscursus of inburgeringsvoorziening. De Regeling instaptrajecten geeft de mogelijkheid om potentiële inburgeraars met een grote achterstand een extra steuntje in de rug te geven en daarmee hun kansen op een geslaagde inburgering te vergroten. De colleges van Bussum en Naarden hebben de regeling aangevraagd voor 35 resp. 11 trajecten. De invulling van de trajecten moet nog nader worden uitgewerkt. Hiervoor wordt aangesloten bij bestaande netwerken in de wijk. 4. UITVOERING De uitvoering van de Wet inburgering nieuwkomers (Win) was neergelegd bij de Gemeente Hilversum. Met de implementatie van de Wet inburgering in 2007 werd de koppeling met andere beleidsterreinen, met name de reintegratie, groter. Dit was de voornaamste reden om de uitvoering van de inburgering voor Bussum en ook voor Naarden en Muiden, bij de eigen afdeling sociale zaken te beleggen. Na vaststelling van de verordening Wet inburgering 2007 werd door een regionale werkgroep de aanbesteding van de inburgeringstrajecten voor de regio Gooi en Vechtstreek opgestart. Halverwege dit traject werd duidelijk dat het Deltaplan inburgering veel veranderingen zou brengen. De aanbesteding is vervolgens met begeleiding vanuit het ministerie vertraagd en aangepast aan de nieuwe ontwikkelingen. Effect van alle wijzingen was wel dat er in de periode zowel landelijk als lokaal veel minder inburgeringstrajecten zijn gerealiseerd dan was voorzien. Sinds de invoering van de Wet inburgering in 2007 zijn voor de Gemeente Bussum totaal 159 trajecten gestart (voor Naarden 48 trajecten en voor Muiden 18 trajecten). De aantallen inburgeraars per jaar kunnen fluctueren. De inhaalslag die gemaakt moet worden met de inburgering van oudkomers is een tijdelijke opgave die in de komende jaren moet worden volbracht. Bij de implementatie van de Wet inburgering werd uitgegaan van een tijdspanne van 5 jaar, in het Deltaplan inburgering wordt geen concrete termijn meer genoemd. De instroom van nieuwkomers varieert door de jaren heen en wordt beïnvloed door de instroom van asielzoekers en de drempels die in Nederland en andere westerse landen worden opgeworpen voor gezinsvormers en herenigers. De budgetten voor uitvoeringskosten zijn onderdeel van de rijksfinanciering en fluctueren met het aantal inburgeringstrajecten waarbij kosten en baten niet exact gelijk lopen. Met dit effect is in de begroting rekening gehouden.

8 Dit alles vraagt om een flexibele inzet van formatie. Daarom is in de uitvoering gekozen voor een vaste basis aangevuld met tijdelijke inhuur van inburgeringsconsulenten voor de piekjaren. Op basis van de landelijke taakstellingen zou de Gemeente Bussum in 2010 ongeveer 50 inburgeringstrajecten moeten aanbieden. Ons college heeft de ambitie om dit jaar maximaal 150 inburgeringstrajecten te starten. 5. FINANCIEN De Wet inburgering nieuwkomers (Win) werd gefinancierd via een T-2 constructie. Vanaf de invoering van de Wet inburgering (Wi) werd de gemeente per jaar bevoorschot op basis van vooraf opgegeven prognoses en afgerekend op basis van werkelijk behaalde resultaten. Vanaf 2010 valt het budget voor inburgering in het participatiebudget, samen met de middelen voor re-integratie (voorheen W-deel) en volwasseneneducatie (voorheen WEB-budget). Aan het rijk wordt verantwoording afgelegd over de rechtmatigheid van de bestedingen van het participatiebudget. De behaalde output op het gebied van inburgering hoeft niet verantwoord te worden aan het rijk maar dient wel als grondslag voor de verdeling van budgetten, 2 jaar later. Dit is vergelijkbaar met de T-2 constructie die gold onder de Wet inburgering nieuwkomers (Win). Het aan de inburgering gekoppelde outputdeel van het participatiebudget zal ongeveer 14% van het budget beslaan.

9 VOORSTEL 1. De Verordening Wet inburgering gemeente Bussum 2010, vaststellen waarbij wordt gekozen voor: - Benoeming van de gemeentelijke doelgroepen uitkeringsgerechtigden in het kader van de WWB, IOAW of BBZ en oudkomers met een opvoedingstaak - Het opnemen van de mogelijkheid om een inburgeringsvoorziening van hoger niveau of een taalkennisvoorziening aan te bieden - Handhaving van het aanbodstelsel - Het opnemen van de mogelijkheid om een persoonlijk inburgeringsbudget aan te bieden waarbij de gemeente moet instemmen met het voorstel van de inburgeraar en het contract sluit met de aanbieder van de inburgeringsvoorziening. - De mogelijkheden voortrajecten in te zetten voor de doelgroep (bijna) analfabeten - Gelijkluidende prioritering van de doelgroepen inburgeringsplichtigen en vrijwillige inburgeraars. - De eigen bijdrage voor vrijwillige inburgeraars wordt gesteld op dezelfde hoogte als de wettelijke eigen bijdrage en verrekend met de bonus. 2. De Verordening Wet inburgering gemeente Bussum 2007 intrekken. 3. Instemmen met de inzet van de Regeling instaptrajecten voor maximaal 35 trajecten. Bespreking in commissie welzijn d.d. 13 april Burgemeester en wethouders van Bussum, de secretaris, de burgemeester, Mw. mr. M. Plantinga drs. M. Schoenmaker

10 Raadsbesluit Gemeente Bussum De raad van de gemeente Bussum; gelezen het voorstel van burgemeester en wethouders van Bussum, nummer RV ; Gelet op gelet op de artikelen 8, 19, vijfde lid, 23, derde lid, 24a, vijfde lid, 24f en 35 van de Wet inburgering en artikel 4.27, derde lid, van het Besluit inburgering overwegende dat gekozen wordt voor: - Benoeming van de gemeentelijke doelgroepen uitkeringsgerechtigden in het kader van de WWB, IOAW of BBZ en oudkomers met een opvoedingstaak - Het opnemen van de mogelijkheid om een inburgeringsvoorziening van hoger niveau of een taalkennisvoorziening aan te bieden - Handhaving van het aanbodstelsel - Het opnemen van de mogelijkheid om een persoonlijk inburgeringsbudget aan te bieden waarbij de gemeente moet instemmen met het voorstel van de inburgeraar en het contract sluit met de aanbieder van de inburgeringsvoorziening. - Gelijkluidende prioritering van de doelgroepen inburgeringsplichtigen en vrijwillige inburgeraars. - De eigen bijdrage voor vrijwillige inburgeraars wordt gesteld op dezelfde hoogte als de wettelijke eigen bijdrage en verrekend met de bonus. Brinklaan 35 Postbus HA Bussum Telefoon: Fax: Website: info@bussum.nl Inlichtingen bij R.F. Smit Fout! Mw. mr. Verwijzingsbron J.A.B. Agricola niet gevonden. Doorkiesnummer b e s l u i t : Vast te stellen VERORDENING WET INBURGERING BUSSUM 2010 Hoofdstuk 1. Begripsomschrijvingen en informatieverstrekking Artikel 1. Begripsomschrijvingen 1. In deze verordening wordt verstaan onder: a. het college: het college van burgemeester en wethouders van de gemeente Bussum; b. de wet: de Wet inburgering. 2. De begripsomschrijvingen in de wet en de daarop berustende regelingen zijn van toepassing op de begrippen die in deze verordening worden gebruikt.

11 Artikel 2. De informatieverstrekking aan inburgeringsplichtigen en vrijwillige inburgeraars 1. Het college draagt er zorg voor dat de inburgeringsplichtigen en de vrijwillige inburgeraars op een doeltreffende en doelmatige wijze worden geïnformeerd over hun rechten en plichten uit hoofde van de wet en over het aanbod van en de toegang tot de voorzieningen. 2. Het college maakt bij de informatieverstrekking aan de inburgeringsplichtigen en de vrijwillige inburgeraars in ieder geval gebruik van de volgende middelen: a. fysiek loket; b. telefonisch loket; c. digitaal en schriftelijk informatiemateriaal d. overeenkomst tot het volgen van een inburgeringsprogramma 3. Het college beoordeelt tenminste eens in de twee jaar de doeltreffendheid en doelmatigheid van de informatieverstrekking aan de inburgeringsplichtigen en de vrijwillige inburgeraars, en rapporteert daarover aan de raad. Hoofdstuk 2. Het aanbieden van een voorziening aan inburgeringsplichtigen Artikel 3 Aanwijzen van de doelgroepen Het college wijst de groepen inburgeringsplichtigen aan waaraan hij bij voorrang een voorziening kan aanbieden op basis van de volgende criteria: a. uitkeringsgerechtigden in het kader van de WWB, IOAW of BBZ; b. het hebben van een opvoedingstaak en oudkomer zijn c. uitkeringsgerechtigden in het kader van de WIA of WW. Artikel 4. De samenstelling van de inburgeringsvoorziening 1. Het college stemt de inburgeringsvoorziening, met uitzondering van de inburgeringsvoorziening aan geestelijke bedienaren, af op het startniveau en de vaardigheden, de persoonlijke omstandigheden en de maatschappelijke positie van de inburgeringsplichtige. 2. Indien de inburgeringsplichtige een voorziening gericht op arbeidsinschakeling wordt aangeboden, draagt het college er zorg voor dat de inburgeringsvoorziening wordt afgestemd op de voorziening gericht op arbeidsinschakeling.

12 Artikel 5 De procedure van het doen van een aanbod 1. Het college doet het aanbod, bedoeld in artikel 19, eerste of tweede lid, van de wet schriftelijk. Het aanbod wordt gezonden naar het adres waar de inburgeringsplichtige in de gemeentelijke basisadministratie is ingeschreven. 2. In het aanbod wordt een omschrijving gegeven van de voorziening die wordt aangeboden en worden de rechten en verplichtingen vermeld die aan die voorziening worden verbonden. 3. De inburgeringsplichtige aan wie een aanbod wordt gedaan, deelt binnen twee weken het college schriftelijk mee of hij het aanbod al dan niet aanvaardt. 4. Wanneer de inburgeringsplichtige het aanbod aanvaardt, neemt het college binnen zes weken na ontvangst van deze mededeling het besluit tot vaststelling van de voorziening overeenkomstig het gedane aanbod 5. De gemaakte afspraken worden schriftelijk vastgelegd en door beide partijen ondertekend. Artikel 6 De voorziening in de vorm van een persoonlijk inburgeringsbudget 1. Het college behandelt het verzoek van de inburgeringsplichtige om in aanmerking te komen voor een voorziening in de vorm van een persoonlijk inburgeringsbudget op de volgende wijze: a. de gemeente beoordeelt of een (vrijwillige) inburgeraar in aanmerking komt voor een PIB nadat deze mondeling of schriftelijk een verzoek heeft ingediend. Grondslag voor het verzoek moet zijn dat het gaat om individueel maatwerk en de persoonlijke wensen en behoeften van de inburgeraar. b. indien de gemeente instemt met een PIB gaat de (vrijwillige) inburgeraar, al dan niet met hulp van de gemeente, op zoek naar een inburgeringsprogramma. De inburgeraar krijgt twee weken de tijd om een schriftelijk voorstel in te dienen bij de gemeente. c. het staat de inburgeraar vrij ieder willekeurig bedrijf te kiezen, de gemeente sluit indien zij akkoord gaat met het voorgestelde programma een contract met het inburgeringsbedrijf over het programma voor deze vrijwillige inburgeraar; 2. Het college keurt het voorstel van de inburgeringsplichtige voor het volgen van een (duaal) inburgeringsprogramma goed, indien dit programma: - naar het oordeel van het college passend is om hem voor te bereiden op en toe te leiden naar het inburgeringsexamen of staatsexamen Nederlands als tweede taal I of II; en - wordt verzorgd door een inburgeringsbedrijf dat voldoet aan de volgende vereisten: De aanbieder van de voorziening moet: a. een erkend taalinstituut of re-integratiebedrijf zijn (hierbij wordt aangesloten bij de keurmerken van Boaborea en/of het keurmerk inburgering) b. Ingeschreven zijn bij de KvK 3. Het college keurt het voorstel van de inburgeringsplichtige voor het volgen van een taalkennisvoorziening goed, indien deze taalkennisvoorziening:

13 - naar het oordeel van het college passend is om hem de kennis van de Nederlandse taal te laten verwerven die noodzakelijk is voor het kunnen afronden van een mbo-opleiding op niveau 1 of 2; en - wordt verzorgd door een inburgeringsbedrijf dat voldoet aan de volgende vereisten: De aanbieder van de voorziening moet: a. een erkend taalinstituut of re-integratiebedrijf zijn (hierbij wordt aangesloten bij de keurmerken van Boaborea en/of het keurmerk inburgering) b. Ingeschreven zijn bij de KvK 4. Als het college de voorziening in de vorm van een persoonlijk inburgeringsbudget heeft vastgesteld, sluit de gemeente een contract met het inburgeringsbedrijf over het programma voor deze vrijwillige inburgeraar; Artikel 7. De inning van de eigen bijdrage 1. Het college legt in de beschikking tot toekenning van een inburgeringsvoorziening of taalkennisvoorziening de termijnen van betaling van de eigen bijdrage vast. Indien het college de eigen bijdrage verrekent met de algemene bijstand, wordt dat in de beschikking vastgelegd. 2. De eigen bijdrage, bedoeld in artikel 23, tweede lid, van de wet wordt in ten hoogste 12 termijnen betaald. 3. Indien de inburgeringsplichtige deelneemt aan het inburgeringsexamen of staatsexamen Nederlands als tweede taal I of II, dan wel vrijgesteld wordt van de inburgeringsplicht als gevolg van het behalen van een MBO diploma, wordt de eigen bijdrage verrekend met de toegekende deelnamebonus ter hoogte van de eigen bijdrage. Artikel 8 Opleggen van verplichtingen Het college kan een inburgeringsplichtige bij beschikking een of meer van de volgende verplichtingen opleggen: a. het deelnemen aan de aanvaarde inburgeringsvoorziening; b. het deelnemen aan gesprekken met de trajectbegeleider; c. het deelnemen aan voortgangsgesprekken; d. voor de eerste maal deelnemen aan het inburgeringsexamen of staatsexamen Nederlands als tweede taal I of II op een tijdstip dat door het college wordt bepaald; e. het melden indien door ziekte dan wel door andere relevante omstandigheden niet aan de verplichtingen in de beschikking kan worden voldaan;

14 Artikel 9 De inhoud van de beschikking De beschikking tot toekenning van een inburgeringsvoorziening bevat in ieder geval: a. een beschrijving van de inburgeringsvoorziening ; of taalkennisvoorziening b. een opgave van de rechten en verplichtingen van de inburgeringsplichtige als bedoeld in artikel 6; c. de datum waarop het inburgeringsexamen of staatsexamen Nederlands als tweede taal I of II moet zijn behaald; d. de termijnen en wijze van betaling als bedoeld in artikel 5; en e. ingeval van een oudkomer: de datum waarop de termijn van handhaving van de inburgeringsplicht, bedoeld in artikel 26 van de wet, aanvangt. f. De beschikking tot toekenning van een taalkennisvoorziening bevat in ieder geval de datum waarop het vereiste MBO niveau, bedoeld in artikel 19, tweede lid van de wet, moet zijn behaald. Hoofdstuk 3. De bestuurlijke boete Artikel 10. De hoogte van de bestuurlijke boetes voor de verschillende overtredingen 1. De bestuurlijke boete bedraagt ten hoogste 100 indien de inburgeringsplichtige of de persoon ten aanzien van wie het college op redelijke gronden kan vermoeden dat deze inburgeringsplichtig is geen of onvoldoende medewerking verleent aan het onderzoek, bedoeld in artikel 25, vierde lid, van de wet. 2. De bestuurlijke boete bedraagt ten hoogste 200 indien de inburgeringsplichtige geen of onvoldoende medewerking verleent aan de uitvoering van de voor hem vastgestelde inburgeringsvoorziening, bedoeld in artikel 23, eerste lid, van de wet of aan de verplichtingen, bedoeld in artikel 6 van deze verordening. 3. De bestuurlijke boete bedraagt ten hoogste 500 indien de inburgeringsplichtige niet binnen de in artikel 7, eerste lid, van de wet bedoelde termijn of binnen de door het college op grond van artikel 31, tweede lid, onderdeel a, van de wet verlengde termijn het inburgeringsexamen heeft behaald.

15 Artikel 11. Verhoging van de bestuurlijke boete bij herhaling van de overtreding 1. De bestuurlijke boete voor overtredingen, bedoeld in artikel 9, eerste lid, bedraagt ten hoogste 150 indien de inburgeringsplichtige zich binnen twaalf maanden na de vorige als verwijtbaar aangemerkte overtreding opnieuw schuldig maakt aan dezelfde overtreding. 2. De bestuurlijke boete voor overtredingen, bedoeld in artikel 9, tweede lid, bedraagt ten hoogste 300 indien de inburgeringsplichtige zich binnen twaalf maanden na de vorige als verwijtbaar aangemerkte overtreding opnieuw schuldig maakt aan dezelfde overtreding. 3. De bestuurlijke boete bedraagt ten hoogste 400 indien de inburgeringsplichtige niet binnen de door het college op grond van artikel 32 van de wet vastgestelde termijn het inburgeringsexamen heeft behaald. 4. De bestuurlijke boete bedraagt ten hoogste 600 indien de inburgeringsplichtige niet binnen de door het college op grond van artikel 33 van de wet vastgestelde termijn het inburgeringsexamen heeft behaald. Hoofdstuk 4. Het aanbieden van een voorziening aan vrijwillige inburgeraars Artikel 12 Aanwijzen van de doelgroepen Het college wijst de groepen vrijwillige inburgeraars aan waaraan hij bij voorrang een voorziening kan aanbieden op basis van de volgende criteria: a. uitkeringsgerechtigden in het kader van de WWB, IOAW of BBZ; b. het hebben van een opvoedingstaak en oudkomer zijn c. uitkeringsgerechtigden in het kader van de WIA of WW Artikel 13 De samenstelling van de voorziening 1. Het college bepaalt in overleg met de vrijwillige inburgeraar, uitgezonderd geestelijke bedienaren, de samenstelling van de voorziening. De voorziening wordt afgestemd op het startniveau en de vaardigheden, de persoonlijke omstandigheden en de maatschappelijke positie van de vrijwillige inburgeraar. 2. Een voorziening kan, naast datgene dat in de wet is geregeld, een of meer van de volgende onderdelen bevatten: a. een (duale) inburgeringsvoorziening die toe leidt naar het inburgeringexamen; b. het staatsexamen Nederlands als tweede taal I en II; c. een taalkennisvoorziening

16 Artikel 14 De voorziening in de vorm van een persoonlijk inburgeringsbudget 1. Het college behandelt het verzoek van de vrijwillige inburgeraar om in aanmerking te komen voor een voorziening in de vorm van een persoonlijk inburgeringsbudget op de volgende wijze: a. de gemeente beoordeelt of een (vrijwillige) inburgeraar in aanmerking komt voor een PIB nadat deze mondeling of schriftelijk een verzoek heeft ingediend. Grondslag voor het verzoek moet zijn dat het gaat om individueel maatwerk en de persoonlijke wensen en behoeften van de inburgeraar. b. indien de gemeente instemt met een PIB gaat de (vrijwillige) inburgeraar, al dan niet met hulp van de gemeente, op zoek naar een inburgeringsprogramma. De inburgeraar krijgt twee weken de tijd om een schriftelijk voorstel in te dienen bij de gemeente. c. het staat de inburgeraar vrij ieder willekeurig bedrijf te kiezen, de gemeente sluit indien zij akkoord gaat met het voorgestelde programma een contract met het inburgeringsbedrijf over het programma voor deze vrijwillige inburgeraar; 2. Het college keurt het voorstel van de vrijwillige inburgeraar voor het volgen van een (duaal) inburgeringsprogramma goed, indien dit programma: - naar het oordeel van het college passend is om hem voor te bereiden op en toe te leiden naar het inburgeringsexamen of staatsexamen Nederlands als tweede taal I of II; en - wordt verzorgd door een inburgeringsbedrijf dat voldoet aan de volgende vereisten: De aanbieder van de voorziening moet: a. een erkend taalinstituut of re-integratiebedrijf zijn (hierbij wordt aangesloten bij de keurmerken van Boaborea en/of het keurmerk inburgering) b. Ingeschreven zijn bij de KvK 3. Het college keurt het voorstel van de vrijwillige inburgeraar voor het volgen van een taalkennisvoorziening goed, indien deze taalkennisvoorziening: - naar het oordeel van het college passend is om hem de kennis van de Nederlandse taal te laten verwerven die noodzakelijk is voor het kunnen afronden van een mbo-opleiding op niveau 1 of 2; en - wordt verzorgd door een inburgeringsbedrijf dat voldoet aan de volgende vereisten: De aanbieder van de voorziening moet: a. een erkend taalinstituut of re-integratiebedrijf zijn (hierbij wordt aangesloten bij de keurmerken van Boaborea en/of het keurmerk inburgering) b. Ingeschreven zijn bij de KvK 4. Als het college de overeenkomst met de vrijwillige inburgeraar, bedoeld in artikel 24d, tweede lid, van de wet, waarin de voorziening in de vorm van een persoonlijk inburgeringsbudget is opgenomen, heeft gesloten, sluit het college een overeenkomst met het inburgeringsbedrijf.

17 Artikel 15 Eigen bijdrage vrijwillige inburgering 1. De gemeente legt de vrijwillige inburgeraar een eigen bijdrage op als bedoeld als in artikel 23, tweede lid, van de wet inburgering. 2. Indien de inburgeringsplichtige deelneemt aan het inburgeringsexamen of staatsexamen Nederlands als tweede taal I of II, dan wel vrijgesteld wordt van de inburgeringsplicht als gevolg van het behalen van een MBO diploma, wordt de eigen bijdrage van 270 verrekend met de toegekende deelnamebonus ter hoogte van de eigen bijdrage. Artikel 16 Opleggen van verplichtingen Het college kan in de overeenkomst met de vrijwillige inburgeraar, bedoeld in artikel 24d, tweede lid, van de wet een of meer van de volgende verplichtingen opnemen: a. het deelnemen aan de voorziening; b. het deelnemen aan gesprekken met de trajectbegeleider; c. het deelnemen aan voortgangsgesprekken; d. voor de eerste maal deelnemen aan het inburgeringsexamen of staatsexamen Nederlands als tweede taal I of II op een tijdstip dat in de overeenkomst wordt neergelegd; e. het melden indien door ziekte dan wel door andere relevante omstandigheden niet aan de verplichtingen in de overeenkomst kan worden voldaan; Artikel 17 De inhoud van de overeenkomst De overeenkomst met de vrijwillige inburgeraar, bedoeld in artikel 24d, tweede lid, van wet bevat in ieder geval: a. een beschrijving van de voorziening; b. een opgave van de rechten en verplichtingen van de vrijwillige inburgeraar; c. de datum waarop aan het inburgeringsexamen of staatsexamen Nederlands als tweede taal I of II moet zijn deelgenomen; d. de sancties die kunnen worden toegepast wanneer de verplichtingen niet worden nagekomen, en indien van toepassing: e. de termijnen en wijze van betaling van de eigen bijdrage.

18 Artikel 18 Sancties bij niet-nakoming van de overeenkomst Indien de vrijwillige inburgeraar de verplichtingen die zijn neergelegd in de overeenkomst niet of in onvoldoende nakomt, kan het college hem de volgende sancties opleggen: a. de overeenkomst tussen de vrijwillige inburgeraar en de gemeente met directe ingang opzeggen en; b. de kosten verhalen die de gemeente heeft gemaakt voor het inburgeringsprogramma, inclusief het inburgeringsexamen. c. een maximale boete, waarbij het bedrag van de boete vergelijkbaar is met of lager dan de bestuurlijke boetes die het college kan opleggen als een inburgeringsplichtige de verschillende verplichtingen niet nakomt; d. een maximale boete in de vorm van een bepaald percentage van de kosten van de voorziening, waarbij de maximale hoogte van de boetebedragen vergelijkbaar is met of lager dan de bestuurlijke boetes die het college kan opleggen als een inburgeringsplichtige de verschillende verplichtingen niet nakomt. Artikel 19 Het vaststellen van de identiteit van de vrijwillige inburgeraar Het college stelt de identiteit van de vrijwillige inburgeraar vast aan de hand van een document als bedoeld in artikel 1 van de Wet op de identificatieplicht. Hoofdstuk 5. Slotbepalingen Artikel 20. Inwerkingtreding Deze verordening treedt in werking met ingang van de dag na publicatie. Met ingang van de inwerkingtreding van deze verordening wordt de verordening Wet inburgering Bussum 2007 ingetrokken. Artikel 21. Citeertitel De verordening wordt aangehaald als: Verordening Wet inburgering Bussum 2010 Artikel 22. Onvoorziene omstandigheden In gevallen, de uitvoering van deze verordening betreffende, waarin deze verordening niet voorziet, beslist het college.

19 Algemene toelichting De WI regelt de inburgeringsplicht voor in beginsel alle onderdanen van derdelanden van 18 tot 65 jaar die duurzaam in Nederland willen en mogen verblijven. Bij het invulling geven aan de inburgeringsverplichting staat de eigen verantwoordelijkheid (ook in financiële zin) van de inburgeringsplichtige centraal. De inburgeringsplichtige kan naar eigen inzicht bepalen hoe hij zich wil voorbereiden op het inburgeringsexamen. Aan de inburgeringsverplichting is voldaan wanneer het inburgeringsexamen dan wel staatsexamen Nederlands als tweede taal I of II is behaald (een resultaatsverplichting). Daarnaast is in de WI ook de vrijwillige inburgering geregeld. De bepalingen in de wet over vrijwillige inburgering zijn zoveel mogelijk geformuleerd overeenkomstig de bepalingen die gelden voor de inburgeringsplichtigen. Gemeenten krijgen in de WI een aantal belangrijke taken toebedeeld. Zo hebben gemeenten de opdracht om de inburgeringsplichtigen en de vrijwillige inburgeraars in de gemeente goed te informeren over de rechten en plichten die voortvloeien uit deze wet. Daarnaast hebben gemeenten de taak aan inburgeringsplichtigen en vrijwillige inburgeraars die daarvoor op grond van de wet of het gemeentelijk beleid in aanmerking komen een inburgeringsvoorziening of taalkennisvoorziening aan te bieden. Een inburgeringsvoorziening leidt toe naar het inburgeringsexamen of het staatsexamen Nederlands als tweede taal. In plaats van een inburgeringsvoorziening mogen gemeenten aan inburgeringsplichtigen en vrijwillige inburgeraars die een mbo-opleiding op niveau 1 of 2 volgen of gaan volgen een taalkennisvoorziening aanbieden. Een taalkennisvoorziening is gericht op de verwerving van de kennis van de Nederlandse taal die noodzakelijk is voor het kunnen afronden van een mboopleiding niveau 1 of 2. Ook moeten gemeenten de inburgeringsplicht van inburgeringsplichtigen handhaven. Het college moet een bestuurlijke boete opleggen als een inburgeringplichtige zich verwijtbaar niet houdt aan de verplichtingen die voor hem gelden. In de verordening wordt gesproken over voorziening. Hieronder wordt zowel de inburgeringsvoorziening als de taalkennisvoorziening begrepen. Ook moeten gemeenten de inburgeringsplicht van inburgeringsplichtigen handhaven. Het college moet een bestuurlijke boete opleggen als een inburgeringplichtige zich verwijtbaar niet houdt aan de verplichtingen die voor hem gelden. Het ligt voor de hand dat het college ook toezicht houdt of de overeenkomst door de vrijwillige inburgeraar wordt nagekomen en indien dat niet het geval is zo nodig maatregelen neemt. In verband met deze taken draagt de WI gemeenten op om bij verordening regels te stellen over de volgende onderwerpen:

20 1. De informatieverstrekking door de gemeente aan inburgeringsplichtigen en vrijwillige inburgeraars (artikel 8 en artikel 24f WI). 2. Het aanbieden van een voorziening en de rechten en plichten van de inburgeringsplichtige voor wie een voorziening is vastgesteld (artikel 19, vijfde lid, en artikel 23, derde lid, WI). 3. Het vaststellen van het bedrag van de bestuurlijke boete die voor de verschillende overtredingen kan worden opgelegd (artikel 35 WI). 4. Facultatief: bepalen dat het college een voorziening kan vaststellen, zonder dat eerst een aanbod wordt gedaan (artikel 19a, eerste lid, WI). 5. Het aanbieden van een voorziening aan vrijwillige inburgeraars (artikel 24a tot en met 24f WI). 6. Het persoonlijk inburgeringsbudget (artikel 19, tweede lid en artikel 24a, tweede lid, WI). Het aanbodstelsel ten behoeve van inburgeringsplichtigen In deze verordening is géén gebruik gemaakt van de mogelijkheid die artikel 19a van de WI biedt om het college de bevoegdheid te geven de voorzieningen vast te stellen, zonder dat eerst een aanbod aan de inburgeringsplichtigen wordt gedaan. In deze verordening wordt het aanbodstelsel gehandhaafd. Dit stelsel houdt in dat het college de inburgeringsplichtige een aanbod doet en de voorziening vaststelt overeenkomstig het aanbod als de inburgeringsplichtige het aanbod heeft aanvaard. De informatieverstrekking aan inburgeringsplichtigen en vrijwillige inburgeraars Artikel 8 en 24f WI bepalen dat de gemeenteraad bij verordening regels vaststelt over de informatieverstrekking door de gemeente aan respectievelijk inburgeringsplichtigen en vrijwillige inburgeraars over de rechten en plichten uit hoofde van de wet. Het aanbieden van voorzieningen aan inburgeringsplichtigen Het uitgangspunt van de wet is de eigen verantwoordelijkheid van de inburgeringsplichtige om te bepalen hoe hij zich voorbereidt op het inburgeringsexamen. Gemeenten kunnen inburgeringsplichtigen ondersteunen door het aanbieden van een inburgeringsvoorziening of een taalkennisvoorziening. Alle inburgeringsplichtigen kunnen in beginsel in aanmerking komen voor een voorziening. De gemeenteraad bepaalt welke groepen inburgeringsplichtigen bij voorrang in aanmerking komen voor een voorziening en welke groepen op eigen kracht dienen in te burgeren. Deze keuze dient te berusten op objectieve criteria die in de verordening worden vastgelegd.

21 Een inburgeringsvoorziening leidt toe naar het inburgeringsexamen of het staatsexamen Nederlands als tweede taal I of II en omvat het eenmaal kosteloos afleggen van dat examen. Een inburgeringsvoorziening kan ook een duale inburgeringsvoorziening zijn. Dit is een inburgeringsvoorziening die met het oog op de actieve deelname van de inburgeringsplichtige aan de Nederlandse samenleving mede voorziet in activiteiten die in samenhang, en ten minste voor een deel gelijktijdig, met het verwerven van mondelinge en schriftelijke vaardigheden in de Nederlandse taal en kennis van de Nederlandse samenleving worden uitgevoerd. Een taalkennisvoorziening is gericht op de verwerving van de kennis van de Nederlands taal die noodzakelijk is voor het kunnen afronden van een mbo-opleiding op niveau 1 of 2 (artikel 19, derde lid, WI). De inburgeringsplichtige is verplicht een eigen bijdrage van 270 te betalen voor de voorziening. Voor asielgerechtigde inburgeringsplichtigen bestaat een voorziening ook uit maatschappelijke begeleiding (artikel 19, zesde lid, WI). De WI draagt de gemeenteraden op om bij verordening regels te stellen met betrekking tot het aanbieden van een voorziening. In de wet is ook vastgelegd over welke onderwerpen in ieder geval regels moeten worden gesteld: - De procedure die door het college wordt gevolgd voor het doen van een aanbod aan inburgeringsplichtigen (artikel 19, vijfde lid, onderdeel a, WI). - De criteria die worden gehanteerd bij het doen van een aanbod aan inburgeringsplichtigen (artikel 19, vijfde lid, onderdeel a, WI). - De vaststelling door het college van een passende voorziening, met inbegrip van de totstandkoming en de samenstelling van die voorziening (artikel 19, vijfde lid, onderdeel b, WI). - De rechten en plichten van de inburgeringsplichtige voor wie een voorziening is vastgesteld. Deze regels hebben in ieder geval betrekking op de inning van de eigen bijdrage door het college en de mogelijkheid van betaling in termijnen (artikel 23, derde lid, WI). Het vaststellen van het bedrag van de bestuurlijke boete Artikel 35 WI draagt gemeenten op bij verordening de hoogte van de bestuurlijke boete vast te stellen die voor de verschillende overtredingen kan worden opgelegd. Artikel 34 van de wet bepaalt het bedrag dat ten hoogste als bestuurlijke boete kan worden opgelegd. Het aanbieden van voorzieningen aan vrijwillige inburgeraars De bepalingen in de wet over vrijwillige inburgering zijn zoveel mogelijk geformuleerd overeenkomstig de bepalingen die gelden voor de

22 inburgeringsplichtigen. In artikel 24a van de WI wordt geregeld dat het college aan de vrijwillige inburgeraar een aanbod kan doen voor een (duale) inburgeringsvoorziening die toe leidt naar het inburgeringsexamen of het staatsexamen Nederlands als tweede taal I en II, of een taalkennisvoorziening. Artikel 24d van de wet regelt dat indien een vrijwillige inburgeraar in aanmerking komt voor een voorziening, het college een aanbod doet aan de vrijwillige inburgeraar. Als de vrijwillige inburgeraar het aanbod voor een voorziening aanvaardt, sluit het college met hem een overeenkomst. De gemeenteraad stelt in een verordening in ieder geval regels over de procedure die het college volgt voor het doen van een aanbod en de criteria die daarbij worden gehanteerd, de wijze waarop met de vrijwillige inburgeraar in overleg wordt getreden om te komen tot een passende voorziening, met inbegrip van de totstandkoming en samenstelling van die voorziening (artikel 24a, vijfde lid, WI). Op grond van artikel 24e WI is de vrijwillige inburgeraar met wie een voorziening is overeengekomen de in artikel 23, tweede lid vastgestelde eigen bijdrage verschuldigd. Vrijwillige inburgeraars die een gecombineerde voorziening als bedoeld in artikel 24b, eerste lid, van de wet, moeten volgen, hoeven geen eigen bijdrage te betalen (artikel 24 e, derde lid, WI). De gemeenteraad kan bij verordening bepalen dat alle of bepaalde categorieën vrijwillige inburgeraars geen eigen bijdrage hoeven te betalen of een lager bedrag dan het bedrag dat in de wet is vastgelegd (artikel 24 e, tweede lid, WI). Artikel 24f WI draagt gemeenten op om bij verordening regels te stellen over de informatieverstrekking door de gemeente aan vrijwillige inburgeraars ter zake van hun rechten en plichten uit hoofde van deze wet, de inning van de eigen bijdrage door het college en de mogelijkheid van betaling in termijnen, de niet-nakoming van de overeenkomst alsmede het vaststellen van de identiteit van de vrijwillige inburgeraar. Het persoonlijk inburgeringsbudget Op grond van artikel 19, tweede lid en artikel 24a, tweede lid, WI kan het college een (duale) inburgeringsvoorziening of taalkennisvoorziening aanbieden in de vorm van een persoonlijk inburgeringsbudget als de inburgeringsplichtige respectievelijk de vrijwillige inburgeraar daarom verzoekt. Een inburgeringsplichtige of een vrijwillige inburgeraar kan niet zonder meer aanspraak doen op een persoonlijk inburgeringsbudget. Hij dient daartoe een verzoek te doen aan het college. De inburgeringsplichtige of vrijwillige inburgeraar zal in beginsel zelf op zoek moeten naar een inburgeringsbedrijf dat een inburgeringsprogramma kan bieden dat past bij zijn voorkeur en ambities. Het college heeft als taak de inburgeringsplichtigen en vrijwillige