Plastische Chirurgie Dr. Lommen BUIKWANDCORRECTIE WANNEER EEN BUIKWANDCORRECTIE?

Transcriptie

1 Plastische Chirurgie Dr. Lommen BUIKWANDCORRECTIE WANNEER EEN BUIKWANDCORRECTIE? Een uitgezakte of uitgerekte buik kan door plastische chirurgie verbeterd worden. De zogenaamde buikwandplastiek. Deze operatie bestaat uit het verwijderen van overtollige huid en het daaronder liggende overtollige vetweefsel. Wanneer nodig kunnen de buikspieren operatief worden verstevigd. Een uitgezakte buik is meestal het gevolg van zwangerschap(pen). De buikwand is teveel uitgerekt geraakt. De buikspieren kunnen wat uitgescheurd zijn of zodanig uitgerekt dat zelfs intensieve buikspieroefeningen geen versteviging meer opleveren. Een ander mogelijk verschijnsel is de zogenaamde striae. De huid is zo veel uitgerekt en dun geworden dat de huid niet meer terugveert en niet meer glad wordt. Een uitgerekte buik kan ook het gevolg zijn van overgewicht en vetzucht. Na het nodige gewichtsverlies en het bereiken van het streefgewicht kan de buik zodanig zijn opgerekt dat de huid niet meer terugveert. DE OPERATIE Een buikwandplastiek wordt meestal in een ziekenhuis en onder volledige narcose uitgevoerd. Vóór de ingreep wordt op de huid aangegeven welk gedeelte precies moet worden verwijderd en waar het litteken komt te liggen. Tijdens de operatie wordt er meestal overtollige huid en vetweefsel weggehaald en het onderliggende spierweefsel verstevigd (zie figuur 1.) Fig 1: Overtollige huid en verslapte buikwand..

2 Onderaan de buik wordt via het heupbeen over de gehele breedte van de buik een snede gemaakt (de zogenaamde bikinilijn). Eveneens wordt er rondom de navel een snede gemaakt zodat het losraakt van de eromheen liggende huid (figuur 2). Fig 2: De plaatsing van de littekens. De huid in het grijze gebied wordt van de buikwand losgemaakt tot aan de ribbenboog. Vervolgens wordt het losse weefsel, dat zich bij de grote verticale spieren van de buik bevindt, naar het centrum van de buik getrokken en daar aan elkaar gehecht. Met als gevolg stevigere spieren, een strakkere buikwand en een slankere taille (zie figuur 4). Figuur 3: De huid wordt losgemaakt van de buikwand Fig 4: De spierwand wordt strak aangetrokken met hechtingen

3 De losgemaakte huid wordt naar beneden getrokken en het overtollige gedeelte wordt verwijderd. Hierna wordt er in de buikwand een smalle opening gemaakt zodat de navel weer naar de oppervlakte kan worden gehaald (zie figuur 5). Fig 5: De overtollige huid wordt verwijderd. De navel wordt op zijn oorspronkelijke plaats gereconstrueerd. Tot slot (figuur 6) wordt het geheel gehecht met zoveel mogelijk oplosbaar hechtmateriaal en wordt een elastisch draagverband aangemeten. Fig 6: De navel op zijn oorspronkelijke plaats teruggezet en de plaats van de hechtingen.

4 NA DE OPERATIE De eerste paar dagen is de buik erg gevoelig, maar de pijn is met behulp van pijnstillers goed te behandelen. Omdat de huid gladgetrokken is, kan er wat spanning op de wondranden ontstaan. U moet proberen om zoveel mogelijk extra spanning op de wondranden te vermijden. Wij raden u dan ook aan de eerste dagen/ weken te slapen met extra kussens onder het hoofd en een kussen onder de knieën. Ook bij het rechtop lopen zult u merken dat er meer spanning op de wond komt te staan. Hierdoor heeft u de neiging om naar voren gebogen te gaan lopen. Nadat de hechtingen verwijderd zijn zal u naar eigen gevoel weer rechtop gaan lopen. Na drie weken zijn alle hechtingen verwijderd. De eerste weken tot maanden kan de huid nog onnatuurlijk strak, stug of doof aanvoelen. Dit is heel normaal en verdwijnt voornamelijk uit zichzelf. De verminderde gevoeligheid van de huid is meestal van tijdelijke aard en verdwijnt vanzelf in de loop van enkele maanden. De littekens zijn in het begin rood en verdikt. Ook littekens worden gedurende het genezingsproces uit zichzelf lichter en smaller. Te veel inspanning en spanning op de wondranden door te veel beweging is niet bevorderlijk voor de wondgenezing. Het is daarom aan te raden om drie tot vier weken na de operatie rustig aan te doen. COMPLICATIES In het algemeen treden er bij buikcorrecties weinig complicaties op. Bij elke wond bestaat er echter kans op een infectie. Het is doorgaans goed te behandelen, maar er kan daardoor een vertraagde wondgenezing ontstaan. De wondjes groeien langzamer dicht en het litteken kan hierdoor minder mooi worden. Ook door bloeduitstortingen of als gevolg van een slechte doorbloeding (bijvoorbeeld bij een erg dunne huid of bij rokers) kan een vertraagde wondgenezing ontstaan, soms zelfs met het afsterven van de wondrandjes. Wanneer deze complicaties resulteren in een minder fraai litteken kan er altijd in een later stadium correcties worden uitgevoerd. Deze correcties kunnen na 1 tot 2 jaar na de eerste operatie worden uitgevoerd. HET RESULTAAT De buikcorrectie door middel van een buikwandplastiek is een ingreep die over het algemeen door de patiënt goed wordt gewaardeerd. De hinderlijk overhangende huidplooi is verdwenen, de buik is platter en steviger en de taille is smaller geworden. Het litteken onderaan de buik zit zo laag dat bij het dragen van een bikinibroekje geen litteken te zien zal zijn.

5 AANVULLENDE INFORMATIE - Medicijnen die aspirine bevatten moeten worden gemeden omdat deze door hun bloedverdunnende werking een nabloeding kunnen veroorzaken. - Douchen en kort (10 minuten) baden kan zodra het verband bij de controle wordt verwijderd. - Om de wond zo goed mogelijk te laten genezen moeten de buikspieren de eerste paar weken ontlast worden. Tot zes weken na de operatie mag u geen zwaar lichamelijk werk verrichten en niet sporten. Het hervatten van uw werk dient in overleg met uw arts te geschieden. - Na drie weken adviseren we u om de littekens gedurende 3 maanden in te smeren met vette zalf (bv. nivea, uierzalf of kalendula) - Na drie maanden is het resultaat van de operatie pas goed te beoordelen. VRAGEN Bij vragen en/of problemen neemt u contact op met uw plastisch chirurg: De heer dr. E.J.C.M.P. Lommen, telefoon