Kermis Woensdag 22 juli 2015

Transcriptie

1 Kermis Woensdag 22 juli 2015 De Kern verhuist

2 Pagina: Onder de Loep Verjaardagskalender Nieuws uit de activiteitenhoek Nieuws van de cliëntenraad In gesprek met In Memoriam Geef de pen door Verenigingsleven Redactieleden: Elly Janssen Annette Verwijst Ria van den Elzen Antoon van der Spank Met medewerking van: namens vrijwilligers Jo Gerrits namens de cliëntenraad Peter Biemans namens de ontspanningscommissie Dora van de Berg Veronique van Extel Winni van der er Eerden Els van de Ven Hein van de Elzen Gerard Rutten Heb je een artikel voor ons huisblad De Loep, dan kun je dit in de brievenbus bij de receptie deponeren.

3 LOCATIEMANAGER: Wil van de Laar Aanwezig: dinsdag en donderdag HORECA EN FACILITAR MANAGER: Elina Eker Keuken, Huishoudelijke dienst, Receptie Aanwezig Dinsdag en donderdag TEAMMANAGERS: José Habraken: D n Boogerd, 1 e Etage Sterappel, 2 e Etage Bellefleur, Activiteiten Begeleiding Aanwezig dinsdag, woensdag en vrijdag Marie-Louise van de Ven: BrabantZorg Thuiszorg Sint Petrus, De Kern, Doe maar gewoon, Aanwezig maandag, dinsdag en donderdag COORDINATOR VERENIGINGSLEVEN/VRIJWILLIGERS: Elly Janssen, Aanwezig: dinsdag, woensdag om de week donderdag, vrijdag Winni van der Eerden Aanwezig: maandag woensdag, Donderdag CLIËNTENRAAD: Voorzitter: De heer P. Biemans De heer J. van de Ven Leden: Mevr J. Gerrits-v Hout Mevr H.M. Zomers Mevr M. van Boerdonk De heer L. van Haandel De heer Snijders Mevr Ivits-Bongers VERTROUWENSPERSOON BEWONERS: Cor Biemans tel: KAPELAAN: Theo Snijders Burg. Ottowstraat SP BOEKEL tel: ZORGBEMIDDELING (aanvraag opname) tel: DIVERSE DIENSTEN: Kapsalon: Toos de Rooij tel: Pedicure: Bianca van Rooij tel: OPENINGSTIJDEN WINKELTJE: Maandag t/m Vrijdag van 9.30 tot uur Dorpsteam: tel: Adresgegevens: Sint Petrus: Burgtstraat AJ BOEKEL Tel: receptie.sint-petrus@brabantzorg.eu Avdspank@Gmail.com

4 Vandaag hebben we met alle teams teruggekeken op het afgelopen jaar. Vorig jaar mei zijn er nieuwe en kleinere teams geformeerd met als doel: minder verschillende gezichten voor de bewoner en meer verbondenheid met de bewoners waar je zorg voor hebt. De indeling in nieuwe teams was ingrijpend en niet iedereen was meteen blij met de veranderingen. Vanaf eind vorig jaar tot nu hebben alle teams meerdere bijeenkomsten gehad om te werken aan teambuilding. Wie zijn we, waar staan we voor, hoe werken we samen en waar streven we naar? Vandaag gaf elk team een presentatie van het afgelopen jaar aan Jose Habraken en mij. We zijn heel erg blij dat iedereen inmiddels overtuigd is dat deze verandering goed is geweest voor bewoners en teamleden. Er is meer contact met bewoners, relaties zijn beter, familieleden worden beter betrokken en de kwaliteit is verbeterd. Ook in het zelf regie nemen en zelf verantwoordelijkheid nemen voor wat er elke dag moet gebeuren zijn de teams enorm gegroeid. Teams maken zelf de planning, regelen de ureninzet, verzuimopvang, inhoud van teamvergaderingen en werken aan verbeteringen. De sfeer in de teams is goed, er is vertrouwen in elkaar en er wordt hard gewerkt aan nog betere zorg. Wij als managers kijken zeer tevreden naar dit hele traject omdat we denken dat als medewerkers goed in hun vel zitten ze dit overbrengen naar de bewoners en ze daardoor nog betere zorg leveren. Natuurlijk bepaalt u en uw familie uiteindelijk of u tevreden bent over de zorg en of die voldoet. Binnenkort (1 juli) starten we met het klantportaal. Klantportaal verwijst naar de mogelijkheid zelf als bewoner of familielid direct mee te lezen met wat er in uw zorgdossier staat, afspraken te maken en gegevens in te zien en te wijzigen. Doel van dit klantportaal is dat u meer regie krijgt en voelt over uw gegevens en dat uw inspraak wordt vergroot. In een aantal locaties is er een uitgebreide proef gedaan met de inrichting van dit portaal en wat de bevindingen zijn van bewoners en familieleden. Tot nu toe lezen daar nog niet veel bewoners mee in hun rapportage maar wel veel familieleden. Doordat familieleden meer en directer betrokken zijn bij de zorg voor hun vader/moeder/partner/ verwant door

5 het lezen van wat er elke dag speelt is er meer een samenspel in zorg. En dat is waar we naar streven. Op familieavonden waar u allemaal voor uitgenodigd bent leggen we u de mogelijkheden uit en kunt u zelf besluiten of u deel wilt nemen. Tijdens deze avond laten we ook de Brabantzorgfilm zien met onze nieuwe strategische visie. Voor degene die niet aanwezig kunnen zijn zullen we in de volgende nieuwsflits een link zetten zodat iedereen dit zeer informatieve filmpje kan bekijken. Er is een tweede duofiets in gebruik genomen door de gulle gift van de vrienden van Sint Petrus. Een schot in de roos als we zien hoe vaak die geleend wordt en weg is voor kleine of grote tochten. Iedereen in Boekel kan van deze fiets gebruik maken. Vraag naar de mogelijkheden bij de receptie. Vrienden van Sint Petrus bedankt voor deze ondersteuning. Volgende week starten we met dagzorg de Kern in beide huiskamers van Doe maar Gewoon. Een werkgroep heeft alles uitgewerkt en zaken geregeld zodat er vanaf maandag samengewerkt gaat worden met het team van Doe maar Gewoon en de Kern. Het zal in het begin wat wennen zijn maar we hebben goede hoop dat deze samenvoeging leidt tot betere kwaliteit en continuïteit van dagbesteding voor zowel de bewoners van Doe maar Gewoon als bezoekers van de Kern. We houden u in de nieuwsflits op de hoogte van de ervaringen en wensen iedereen succes. Steeds meer ondernemers in Boekel bieden kortingen aan of doen aanbiedingen bij de Boekelse pas. Voor een klein bedrag per jaar kunt u ook gebruik maken van deze aantrekkelijke kortingen. Het doel van de Boekelse pas is dat burgers van Boekel vooral gaan kopen bij de plaatselijke middenstand. Maak gebruik van deze mogelijkheid en zorg ook dat deze pas een succes blijft. Ik wens u veel leesplezier met deze Loep. Overleden. De heer J van Kessel Mevrouw Kuijpers van Maren app 2.19 De heer D van de Linden app 2.15 Wij wensen de families veel sterkte toe met dit verlies. Nieuwe bewoners. De heer P Gijsbers app 2.11 Mevrouw van Creij Althuizen app 1.24

6 JUNI 21 mw H.M. Zomers-Manders 2.09 JULI 05 mw H.M. de Mol- van Poppel mw Munsters dhr. M. Janssen dhr. G.H. Delissen 2.03 Een Dank je wel aan Karin van Sleeuwen. Elke dinsdagmogen gaan wij in de bloemenzaak van Karin bloemen ophalen die zij over heeft van het weekend. Hier zijn wij erg blij mee. We hebben nu altijd bloemen in de huiskamer. Dat vinden wij een leuk initiatief van Bloembinderij Karin van Sleeuwen. Daarom namens dagzorg De Kern en medewerkers. Dank je wel Karin.

7 De zomer komt eraan en de natuur wordt weer lekker groen. Voor de eerste keer hebben we de watersproeiers op het grasveld in de binnentuin in actie gezien en er wordt hard gewerkt rondom Sint Petrus om de tuin en de terrassen weer in orde te maken. We hopen weer veel naar buiten te kunnen gaan en van ons terras te kunnen genieten. Op 2,3 en 4 juni. Waar we ook van kunnen gaan genieten is de wandel 3 daagse voor bewoners van het zorgpark Sint Petrus. Via de nieuwsflits is er een oproep gedaan om hulp en begeleiding van de avonden vanaf 18.00u. Mocht je nog graag mee willen helpen, meld je dan aan bij Winni of Elly van de activiteitenbegeleiding. Kabelkrant en Heilige Missen. Sinds de samenvoeging van UPC met Ziggo ligt de kabelkrant van Sint Petrus eruit. We hebben geen vrij kanaal meer om de Heilige Missen en nieuws uit te zenden. We zijn bezig om de kabelkrant weer terug te krijgen. Kaartspelers gevraagd in de avonduren. We zijn op zoek naar ouderen of jongeren, die het leuk vinden om in de avonduurtjes van u of iets later te kaarten. Een aantal bewoners rikken graag, maar hebben op dit moment de hand niet, zoals ze dat zeggen. Als je tijd en zin hebt om mee te kaarten, meld je aan in t Trefpunt. De koffie en thee zijn gratis. Kermis op terrein van Sint Petrus. Op de eerst woensdag van de schoolvakantie, op 22 juli, staat onze jaarlijkse kermis voor jong en oud gepland. Het wordt een middagje met volop vermaak tegen ouderwetse prijzen. Elke oudere met klein- of achterkleinkinderen is van 13.30u tot 18.00u welkom op het terrein van Sint Petrus. Er is muziek, oliebollen, friet, ijs en een kermisattractie. De Huis aan huis loterij krijgt een andere naam. We zijn weer gestart met de voorbereidingen voor onze 48e fancy fair. Dit jaar valt die op zondag 4 oktober. Daar aan vooraf gaande starten we met de Vrienden loterij van Sint Petrus, voorheen de huis aan huis loterij. We proberen 2000 loten te verkopen voor 2,00 per stuk. De loten zijn niet duurder geworden en samen met familie, vrijwilligers en medewerkers proberen we deze te verkopen. Dit jaar is de aanschaf van een vervoersmiddel op eigen terrein het doel. Het moet een

8 soort van overdekte golfkar worden, die gebruikt kan worden om personen over het terrein te kunnen vervoeren. De verhuizing van de dagzorg naar Doe maar gewoon is een van de aanleidingen. Zo hoeven we niet iedereen persoonlijk met rollator of rolstoel te vervoeren. We hebben in de vriendenloterij zes prijzen in de vorm van geld/waardebonnen. Zo hebben meer mensen kans op een prijs. We willen tijdens onze jaarlijkse bbq van de vrijwilligers, bij medewerkers en tijdens de kermis loten verkopen. Bij de receptie zijn de loten te koop vanaf eind juni. U doet toch ook mee? Dierenweide. Op dit moment zijn ze volop bezig met de dierenweide `t Kloosterhofke. De herten lopen nu op zand en daar komt verandering in. Er wordt opnieuw gras ingezaaid en de kippen komen apart van de herten. De vrienden van Sint Petrus wil graag uitbreiding van dieren in de weide, maar dan moet er wel gras groeien. Martin Kohlman is de vrijwilliger die mede het beheer gaat krijgen over het welzijn van de dieren in het dierenparkje. Tot slot. We zijn bezig om de geldstroom van het verenigingsleven anders te organiseren. Brabant Zorg wil de automatische geldstroom met maandelijkse incasso `s anders inrichten. Liefst met zo min mogelijk maandelijkse betalingen door haar vele cliënten. We zijn een werkgroep gestart die dit vorm gaat geven. We geven in de volgende Loep meer duidelijkheid hoe het verenigingsleven financieel eruit gaat zien. Op Hemelvaartsdag stonden wij op de druk bezochte markt van Boekel Ronduit. Ook wij kregen veel bezoekers bij onze kraam van de Boekelse pas. De Boekelse pas heeft veel voordelen, ook voor de ouderen. We hebben de volgende acties: Als u geen bewoner bent van het zorgpark: Op vertoon van de Boekelse pas krijgt u een tweede kopje koffie of thee gratis. Vanaf 1 juli krijgt u op vertoon van de Boekelse pas 1,00 korting p.p. in het woensdagavond-restaurant. Max. 2 personen korting op 1 pas. Als u nu lid wordt, krijgt u de pas voor dit jaar voor slecht 10,00. U kunt de Boekelse pas aanvragen bij de receptie van Sint Petrus.

9 Weekschema activiteiten in Sint Petrus. Maandagochtend Maandagmiddag Maandag hele dag: De ontmoeting Beweging fit terwijl u zit geheugentraining Begeleid Fitness Biljarten Natuurvereniging om de 14 dagen Dagprogramma voor ouderen zonder indicatie uur uur uur uur uur uur uur Dinsdagochtend Dinsdagmiddag Begeleid fitness Kaarten maken Biljarten Kienen Frietkraam open uur uur uur uur uur Woensdagochtend Woensdagmiddag Donderdagochtend Donderdagmiddag Vrijdagmiddag Begeleid fitness Mannenclub even week Grootletter bibliotheek Biljarten Muziekmiddag met live muziek Avond restaurant Beweging fit terwijl u zit Creatief bezig zijn Biljarten Handwerkvereniging Heemkundevereniging 1 keer in de maand Biljarten Spel en gezelligheid Sjoel /barak /quiz uur uur uur uur uur uur uur uur uur uur uur uur uur uur

10 Presentatie: Tweede duofiets in Sint Petrus. Dankzij de Vrienden van Sint Petrus kon op donderdag 7 mei tijdens het koffie-uurtje de nieuwe duofiets aan de bewoners gepresenteerd worden. Helemaal nieuw was de fiets niet meer want een week eerder hebben we de fiets al ingereden. Twee leden van de Vrienden, Maria Vos en Harrie van de Bogaard wilden de fiets eventjes uitproberen voor de foto. Ze kregen een dik applaus van de bewoners. Dank je wel. Wij vinden het geweldig, dat we nu over twee duofietsen kunnen beschikken. Het biedt de mogelijkheid om eens wat verder weg te gaan en al keuvelend naast elkaar onze mooie omgeving te verkennen. De fiets is voor bewoners op het zorgpark te huur. (kosten: 2,50 voor twee uur) Om de fiets te promoten hebben de families van de bewoners en de vrijwilligers een gratis bon gekregen om samen met de ouderen de fietsen uit te proberen. Wel vooraf even reserveren bij de receptie. Ouderen en jongeren met een beperking uit Boekel en Venhorst kunnen de duofietsen ook huren. Bij de receptie liggen flyers over de kosten en voorwaarden. We hebben een bewoner bereid gevonden om in het weekend en in de avonduren de duofietsen na terugkomst weer in te nemen en na te kijken. Daar zijn we bijzonder blij mee. Daarmee is een goede zorg voor de fietsen gewaarborgd. Laten we er allemaal zuinig op zijn, dan hebben we er mogelijk nog veel jaren plezier van. Mocht u denken, dat ze in het verre verleden geen duofiets kenden

11 Tijdens het koffie-uurtje van 7 mei, werd in het bijzijn van enkele bestuursleden van de Vrienden van Sint Petrus, de tweede duofiets overhandigd aan de bewoners. De bestuursleden reden als het ware de fiets te midden van de bewoners. Het gebruik van de duo fiets werd door Elly nog eens uitgelegd en in de nieuwsflits zit voor iedereen een gratis gebruikskaart voor twee uur. Geweldig van De vrienden van Sint Petrus om op deze manier het welzijn van onze cliënten te ondersteunen. Er volgde een dik applaus. Nadat er even was stilgestaan bij de ons ontvallen bewoners en de nieuwe bewoners waren welkom geheten, stonden de veranderingen in de zorg als eerste op de agenda. De veranderingen waren als een bedreiging in het begin van het jaar aangekondigd, maar gaan heel geleidelijk. Een juiste uitleg is daarbij van groot belang. Ook een verandering is de andere samenwerking tussen Sint Petrus (de Kern) en Doe maar gewoon. Op 18 mei zal dat officieel worden en de naam Doe maar gewoon zal dan ook verdwijnen. De nieuwe naam zal DONKZICHT worden. Hoe die andere manier van samenwerken er uit gaat zien zal op 18 mei worden uitgelegd. Ook de verandering van het scheiden en verzamelen van ons afval is dikwijls aan de orde geweest. We zijn er al bijna aan gewend. En wat er nu allemaal in de blauwe, of de doorschijnende plastik zak mag, zal in deze loep duidelijk gemaakt worden. Dat we hoog zouden scoren met de wedstrijd over het gebruik van onze energie was wel bekend, maar dat we deze landelijke wedstrijd zouden winnen was een grote verrassing. Proficiat en Sint Petrus haalde weer bijna alle grote dagbladen met dit nieuws. Dat we met ons allen tot veel in staat zijn bleek uit deze uitslag. De ontspanningsactiviteiten zijn druk bezocht en er wordt naar een passende oplossing gezocht voor de betalingen. Medio september zal de oplossing bekend gemaakt worden. Ook de inzet van de bus met reisjes heeft veel succes. Al met al ziet het er positief uit. Ik eindig met een oproep aan mensen die in de buurt van Sint Petrus wonen en graag een kaartje leggen. Loop eens een keer binnen op een moment dat er gekaart wordt. We hebben soms de vierde hand nodig. Gezellig toch. Tot ziens: De Cliëntenraad.

12 God groet u zuivere bloemen galmt door de kerk in Handel. Op woensdag 6 mei brachten we samen met de KBO uit de omliggende dorpen een bezoek aan de onze lieve vrouwenkerk in Handel. Een jaarlijks uitstapje voor de bewoners van Sint Petrus. Met vier volgeladen taxibusjes ging het op naar handel. Pastoor van Oss verzorgde de Heilige Mis met daar op volgend een plechtig Lof. Waar we allemaal veel van genoten was het zolderkoor uit Zeeland dat diverse Maria liedjes en Brabantse liedjes ten gehore bracht. Menigeen hoorden we volop meezingen met alle bekende liederen. Het was een bijzondere ervaring, zoals ieder jaar opnieuw. In de maand mei stonden op elke donderdagmiddag uitstapjes naar de Sint Jan in Den Bosch gepland. We gingen telkens in kleine groepjes richting onze provinciehoofdstad, maar ook de stad van Onze Lieve Vrouw van Den Bosch. Onderweg was er telkens volop muziek in de bus. Daar zorgde onze chauffeur Toon van de Laar wel voor en er werd volop meegezongen en genoten. Aangekomen in den Bosch, is het parkeren toch even wat anders dan bij de kerk in Handel. Het stond er vol met met bussen en auto`s en de terrassen zaten mudjevol. Maar eerst brachten we een bezoekje aan de Sint Jan. We waren niet de enige in deze prachtige kathedraal en allemaal staken we een kaarsje aan bij Maria. Na het kerkbezoek gingen we naar Het Hart van Brabant voor een lekker bakje koffie met natuurlijk De Bossche Bol. Zowel de bewoners als de vrijwilligers lieten het zich goed smaken. Het is elk jaar weer geweldig hoe we met hulp van vrijwilligers van de Meimaand een mooie Mariamaand kunnen maken. We zien dat bewoners daar volop van genieten. Vrijwilligers bedankt.

13 De Sterappel. Vanmiddag zit ik gezellig met een aantal mensen in de huiskamer aan een kopje koffie. We hebben het over het lentezonnetje, waar we gelukkig al een paar dagen heerlijk van hebben kunnen genieten. Vanuit de huiskamer hebben we een mooi uitzicht over de omgeving, want we zitten immers mooi boven de ingang. Als het weer het toelaat gaan we naar buiten. We zien daar de mensen wandelen, groene blaadjes aan de bomen komen en kinderen van de Ministars spelen etc. Ja, zegt mevrouw Peters: We zitten hier mooi. We schrijven vanmiddag samen een stukje voor de Loep en besluiten dat dit over de lente moet gaan. Mevrouw Verbeek begint spontaan een liedje te zingen, genaamd : Prinsesje lief. Dit liedje komt spontaan bij haar op, omdat we zojuist de koningsdag gehad hebben. Uiteindelijk volgen er meer liedjes. Kent u bijvoorbeeld nog de liedjes: Als de lente komt of In het groene dal, in het stille dal? Wij besluiten het gezamenlijk te gaan zingen en tussen door halen we mooie herinneringen op. De bloemen op tafel geven aanleiding tot de volgende vraag. Een van de bloemen is een anjer en de vraag is wie deze bloem altijd op zijn jasje droeg. Weet u het nog? Dat was natuurlijk prins Bernard. De rode rozen tafel doen iemand denken aan haar man. Ieder jaar kreeg ze met haar verjaardag mooie rode rozen. Ik vertel dat we de bloemen geschonken hebben gekregen van bloemisterij Het Bluumke. Zij schenken ons wekelijks bloemen voor de huiskamer. We vinden dit echt geweldig en willen bloemisterij Het Bluumke hierbij dan ook heel hartelijk bedanken. We gaan deze middag nog even door met het ophalen van herinneringen. Omdat we niet altijd naar buiten kunnen, proberen we dus in de huiskamer toch het lentegevoel te krijgen. Dit doen we ook met bepaalde lenteversieringen en mogelijk krijgen we kunstgras op ons balkonnetje. Groetjes van Jacqueline Vogelsangs en bezoekers van de huiskamer.

14 DA ZOU IK OK NOG WEL WILLEN, MARIA BEELDJES VERKOPEN Dat was het eerste wat Marlène Hoevenaars zei, toen ze hoorde dat Arno van Beek uit het kerkbestuur en paters op zoek was naar iemand voor het winkeltje bij de Kapel in Handel. Marlène is een dochter van Theej Hoevenaars en Tiny Geerts. Ze kan heel goed vertellen en daar hoort een lekker bekske koffie bij met een heerlijke koek en of het door al de Maria s kwam weet ik niet, maar binnen vijf minuten kwam de rust in mij en luisterde ik naar het verhaal van Marlène. De paters waren net zo blij als wij vertelt Marlène, want die waren al een hele tijd op zoek naar iemand die het winkeltje wilde runnen. Marlène voelde zich altijd al verbonden met de kapel van Handel en nadat ook haar vader Theej het een goed plan vond, kon ze er helemaal voor gaan. Vader Theej en Jan hebben samen de garagebox omgetoverd tot een gezellig knus winkeltje. Haar eerste aankoop voor het winkeltje was een grote rode engel, gevonden op een rommelmarkt in Delft. Die heeft op mij zitten wachten zegt Marlène. In 2013, net voordat de bedevaart van Valkenswaard naar Handel begon ging ze open. Nadat Pater Jan Campos uit Brazilië het winkeltje had gewijd in het bijzijn van vader, moeder en directe familieleden kon Marlène zich helemaal wijden aan de verkoop van hele mooie spulletjes en souvenirs. Van haar zus Janette heeft ze ook veel steun. Die helpt haar met alles en vindt het ook helemaal leuk. Het is net een familiebedrijf zegt Marlène lachend. Wat er allemaal te koop is, is teveel om op te noemen. Maria beeldjes in verschillende soorten; Maria beeldjes van Handel, van Lourdes, Fatima uit Portugal, medailles, kaarsen, kettingen, rozenkransen, tientjes, tegeltjes, Heilige Christoffel, bedeltjes, lepeltjes en nog veel meer. Marlène weet ook nog van elks iets te vertellen. Zo is de Heilige Christoffel de beschermheilige voor mensen die op reis gaan. Waak over ons en bescherm ons op onze wegen Een rozenkrans is groter en bezit 5 x 10 kralen. Een tientje is eigenlijk hetzelfde maar veel kleiner. Dat is makkelijker in de hand om te bidden. Daar zitten 10 kraaltjes aan en ze laat zien hoe je het in je hand laat rollen tijdens het bidden.

15 Pelgrims bezoeken het meest haar winkeltje, op zoek naar een souvenir, daar ga ik graag mee in gesprek zegt Marlène. Iedereen heeft zijn /haar eigen verhaal en zoekt naar steun. En of je gelooft of niet, je steekt altijd een kaarsje op bij Maria in de kapel. Wisten jullie eigenlijk dat Marlène ook souvenirs verkoopt in Sint Petrus. In de vitrinekast liggen onderaan verschillende spulletjes die je via het winkeltje of bij de receptie kunt kopen. Maar wil je iets anders of alles bekijken dan moet je echt naar Handel. In de maand mei is Marlène vaak te zien in haar winkeltje. En de derde zondag van juni is ze zeker open want dan is de bedevaart tocht van Valkenswaard naar Handel. Het gaat me niet zozeer om het geld, maar ik vind hier heel veel voldoening in en het maakt me blij. Ze schenkt me spontaan een mooi kerststalletje in een hartdoosje en voor ons moeder krijg ik een kaart met afbeelding van Maria met een medaille mee. Wat een aardig gebaar! Marlène, heel erg bedankt voor dit gesprek en de lekkere koffie. Het was gezellig. Groetjes Ria van den Elzen van Lankveld.

16 Samenwerking: Ministars & bewoners. Na enkele jaren van samenwerking leek het ons leuk om hier over weer eens een stukje in de Loep te schrijven. Het is prachtig om te zien hoe beide groepen van elkaar genieten. We krijgen wekelijks visite van de bewoners van de eerste verdieping. Zij nemen deel aan ons fruitmoment of aan de verjaardagsfeestjes. Zowel liedjes uit de oude doos komen hierbij aan bod net als de liedjes van tegenwoordig. Er is interactie zodra de kinderen en de bewoners elkaar treffen. Ze maken meteen contact met elkaar. De ene keer is een hand voldoende en de andere keer worden er wederzijds vragen gesteld. De bewoners helpen de kinderen bij het aandoen van hun jas of bekijken samen een boekje. Met de Kern hebben we meerdere malen bloemzaadjes gezaaid. Ze werkten met potgrond en gaven het water en daarmee ontstaat onderlinge samenwerking. Mooi toch. In de bewegingsruimte zijn we maandelijks te vinden bij Thea. Samen gymmen geeft plezier. Tussendoor komen er ook bewoners onaangekondigd binnen. Zij genieten alleen al door te kijken naar de kinderen en verhalen van vroeger op te halen. Ook de carnaval is een jaarlijks terugkerende activiteit. Samen de kinderen bewonderen op de catwalk en samen hossen voor wie dit mogelijk is. Telkens weer een succes! Zodra de zon begint met schijnen maken we op maandag samen een wandeling op de maandag en/ of donderdag. Onderweg maken we een praatje met elkaar en zingen we liedjes. Kortom we genieten van het samen zijn met de bewoners! Voor alle bewoners geldt, dat zij ten aller tijden een kijkje mogen komen nemen bij Ministars. Hartelijke groet: Hanneke van der Aa en medewerkers.

17 Mevrouw van Creij. Ik was op bezoek bij mevrouw van Creij, beter bekend als Grada Althuizen uit Venhorst. Grada woont sinds kort in Sint Petrus en heeft een gezellig huisje met veel bloemen en foto's van haar kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen. Ze is op 16 januari 1925 geboren in Venhorst en is dus 90 jaar geworden. Dit is met de hele familie uitgebreid gevierd. Haar vader was Martinus Althuizen en haar moeder Wilhelmina Arts. Grada komt uit een gezin van 9 kinderen, 2 jongens en 7 meisjes. Ze is op de boerderij geboren. Deze boerderij is afgebrand en de latere boerderij heet "Wilhelmina", vernoemd naar de moeder van Grada. Ze trouwde met Kees van Creij uit Landhorst en zijn bij vader op de boerderij gaan wonen. Ze kregen 9 kinderen en net zoals bij haar ouders, waren dat ook 2 jongens en 7 meisjes. Kees, haar man, kwam in 1971 op 48 jarige leeftijd plotseling te overlijden. Grada bleef achter met haar 9 kinderen, waar van inmiddels 1 kind op zichzelf was gaan wonen. Dat was een hard gelag, maar ze moesten verder en allemaal samen hebben ze de schouders eronder gezet en de boerderij gerund, want alle monden moesten wel gevoed worden. Grada zegt: Mijn hobby was werken. Albert, de aankomende schoonzoon, kwam op de boerderij werken. Hij had een agrarische opleiding gevolgd en hij kreeg vrijstelling van militaire dienstplicht. Dus dat was zeer welkom. Toen haar zoon Kees oud genoeg was is hij de boerderij gaan beheren. Grada heeft 28 kleinkinderen en 32 achterkleinkinderen en er zijn er nog enkele op komst. Zoals ik al zei, woont Grada sinds enkele maanden in Sint Petrus. Toen ik bij haar aanklopte was ze thuis, omdat ze bezoek verwachtte, anders was ze gaan kienen, zegt ze. Ze gaat graag naar de muziekmiddag. Ze houdt van lezen en krijgt regelmatig bezoek. Ze heeft het hier goed naar haar zin. Wij hopen dat Grada hier nog heel lang in goede gezondheid van kinderen, klein- en achterkleinkinderen kan genieten en van alles wat het zorgcentrum te bieden heeft.

18 Piet Gijsbers, Kamer 211 Ik ben op bezoek bij Pietje Gijsbers en wie kent Pietje Gijsbers niet? Ik denk dat heel Boekel hem wel kent. De Imker, Bijenman van Boekel. Als iemand vroeger een wespennest had, werd Pietje erbij geroepen. En die zorgde wel dat het wespennest geen last meer bezorgde. Pietje is op 24 april 1921 geboren. Hij was getrouwd met Martina van de Broek, van achteraan op de Zijp. Samen kregen ze vier kinderen: Liesbeth, Kees, Henk en Marion. Liesbeth woont in Nijmegen en de rest in Boekel. Pietje heeft altijd veel bijen gehouden. Vroeger waren het korven waar de bijen in woonden. Daar had je veel werk mee. Je moest iedere 14 dagen controleren of ze broed hadden en hoe ze zich ontwikkelden. Op mijn vraag hoe het met de honing productie gesteld was: 1957 was echt een supergoed honingjaar. Als je honing slingerde moest je 14 dagen later weer slingeren. Een topjaar was dat. De korven maakte Pietje zelf van Bunt (dit is een grassoort uit de bossen) en met banden. De banden waren weer gemaakt van Bamboe. Je liet het een beetje drogen, maar het moest nog wel taai zijn om soepel verwerkt te kunnen worden. Hij heeft nog korven op zijn appartement staan. In 1991 heeft hij van bunt de Heilige Ambrosius gemaakt. Dat was enorm veel werk. Zie foto. Tegenwoordig heb je kasten met wel 20 ramen. Veel fijner. Wel zijn er veel minder bijen vertelde Pietje. Dat is wel jammer. Vroeger had iedereen ook wel een korf achter het huis staan. Dat is nu niet meer. En er zijn te weinig bloemen voor de bijen. Opmerkelijk is het feit, dat Pietje in 2011 al 75 jaar lid was van de Nederlandse Bijenhouders Vereniging. In 1994 ontving hij een eremedaille in zilver en is hierdoor verbonden aan de orde van Oranje-Nassau. Bijen houden was echt zijn grote hobby. Ik was onder de indruk van het enthousiasme waarmee hij over dit onderwerp kon vertellen. De opbrengst was onvoldoende voor het levensonderhoud, daarom hield hij ook kippen en teelde zijn eigen groenten. Eigenlijk deed en kon hij van alles. Onze Kees kon, net als ik, ook alles. Hij is ook niet bang voor wespen of wat dan ook. Op de vensterbank staat een klein korfje wat nog niet af is. Dat moet ik nog afmaken en dat doe ik zeker. Wel Pietje dan zal je weer de bossen in moeten gaan voor bunt. Pietje, bedankt dat ik op bezoek mocht komen. Het was gezellig en leerzaam om van alles te horen over de bijen.

19 Mevrouw van der Putten. Kamer 125 Toen ik bij mevrouw van der Putten op bezoek wilde gaan stond de deur al gastvrij open. Maar ze was nergens te zien. Dus maar even gewacht en daar kwam ze aan wandelen. Mevrouw vertelde dat ze geboren was op vier december 1920, wat ze al lang geleden vond. We hebben leuk zitten babbelen. In het begin leek het wat moeilijk voor haar maar al snel zaten we gezellig te praten. Het appartement dat ze bewoont vindt ze de mooiste van allemaal. Toen begonnen we over vroeger. Ze vertelde, dat ze een boerderij gehad hadden en het was altijd hard werken. Maar het was heel gewoon als je thuis veel meehielp. Of ze van muziek hield? Ja, de harmonie daar luisterde ze heel graag naar, dat vond ze echt mooi. Zelf muziek maken, neen dat heeft ze nooit gedaan. Vroeger was alles veel soberder. Ze hadden alleen maar een radio, maar dat ging goed. Eigenlijk is ze altijd veel thuis geweest en ze was ook heel tevreden en had weinig behoefte om weg te gaan. Zeker niet met de auto, want daar werd ze altijd ziek in. De kermis, ja dat was erg gezellig. Eigenlijk was het al fijn als je alleen maar oliebollen ging halen. Dan was het al feest. Ook kaartten ze een keer per week. En breien was ook een fijne hobby. Ze heeft twee bedspreien gebreid, van die grote. Dat was wel aanhouden, want anders kwamen ze nooit af. Ze waren heel mooi geworden. We bespraken de foto van het jongetje aan de muur. Dat was zoon Hans, die is verongelukt toen hij zeven jaar oud was. Gek, dat ze niet meer wist hoe het gebeurd was. Ze vergeet heel veel. Dat is lastig, maar niet erg belangrijk. Ze is gelukkig, want we doen het er maar mee, zegt ze. Ze krijgt veel bezoek van de kinderen en van de buurvrouw. En een hortje alleen zitten vindt ze ook niet erg. De verzorging is goed en als ze wil buurten hoeft ze alleen de gang op te gaan en er is altijd wel iemand. s-middags gaat ze altijd even naar bed. Dat doet ze al jaren, want de dag is lang genoeg om rond te sokken. Ze is heel tevreden, lacht graag en vertelt dat ze het eigenlijk nog niet zo slecht eraf heeft gebracht. Vier meiskes die allemaal dicht bij wonen en zelfs op de fiets kunnen komen. Dank je wel Mevrouw van der Putten dat ik even bij U mocht komen om gezellig te buurten. Fijn dat U zo tevreden, optimistisch en gelukkig bent. Het was een fijne ontmoeting. Namens de ontspanningscommissie: Leny Lodewikus en Els van de Ven.

20

21 Foto,s beschikbaar gesteld door: Romi Tweebeeke Fotografie 21

22 Herinneringen aan Victoria. Meer dan 92 jaar geleden, op 9 juli 1922 werd Victoria geboren in een gezin waar al 4 zussen waren: Coleta, Riek, Miet en Jet en waar er na Victoria nog drie bijkwamen: Truus, Mien en Francisca. Omdat hun vader al heel jong stierf aan de griep in 1925 en ook het jongste zusje Francisca maar 6 jaar heeft mogen worden, had hun moeder het niet gemakkelijk. Victoria sprak altijd vol bewondering over haar moeder. De lijfspreuk van haar moeder: Een tevreden mens is een gelukkig mens is ook voor Victoria een belangrijke leidraad in haar leven geweest. Gelukkig kunnen zijn met de dingen die je wel hebt, met alles wat de natuur elke dag te bieden heeft, maakte dat Victoria nooit bij de pakken neer ging zitten en met bloemen en planten om haar heen even gelukkig kon zijn als iemand die daarvoor de halve wereldbol rond reist. We gaan gewoon maar door zei ze altijd en dat heeft ze tot vrijdag 13 februari 2015 in praktijk gebracht. Ondanks een jeugd zonder vader en een gezin waar het zeker geen vetpot was, maakten de verhalen die Victoria ons vertelde over haar jeugd duidelijk dat zij er met plezier op terugkeek. Naar buiten, erop uit, wandelen langs de Dommel, naar de malpie, schaatsen op het Ven, op bezoek bij Grutje Hei, vroeg was al duidelijk dat Victoria een buitenmens was die zich in de natuur die Brabant te bieden heeft op haar gemak voelde. Na de lagere school ging Victoria werken als hulp in de huishouding bij de burgemeester van Dommelen. Voor Johanneke, het gehandicapte jongetje in huis, zijn de liedjes die zij voor hem zong, een bron van grote vreugde geweest. Victoria werkte in het gezin tot zij na de oorlog, in 1950, op de 11 e van de 11 e, trouwde met Harrie Brekelmans. Zij gingen in Veghel wonen, eerst op kamers in de Stationstraat, waar Mieke werd geboren, later in de Peellandstraat waar Ans en Josje erbij kwamen. Na de Peellandstraat werd in 1959 een eigen huis gebouwd in de Keyserstraat, op nummer 11, en maakte Harriet het gezin compleet. In de Keyserstraat, groeiden de kinderen op. Ook aan haar dochters leerde Victoria haar hele, niet 22

23 geringe, liedjesrepertoire, en las en herlas de boekjes van Jan Baas voor aan ons, totdat wij ze uit ons hoofd kenden. Victoria genoot van het verzorgen van de huishouding en het werken in de tuin, haar grote passie. Behalve creatief met bloemen en planten, kon zij ook goed met naald en draad en breiwerkjes uit de voeten. Voor haar kon de Franse Riviera niet op tegen de Keyserstraat aan de RivierAA. In 1973 kreeg het gelukkige gezinsleven een klap met het onverwachte overlijden van Harrie, de enige en grote liefde in haar leven. Maar met: We gaan gewoon maar door en Een tevreden mens is een gelukkig mens pakte zij de draad weer op. Ze deed dat blijmoedig en met een positieve instelling. Nadat alle kinderen het huis uit waren, was er nog meer tijd beschikbaar voor het werken in de tuin, die dan ook door menigeen bewonderd werd. Als wij op bezoek kwamen was zij in huis de moeder die je lievelingskostje kookte en het je helemaal naar de zin wilde maken. Ze genoot van de mannen die haar dochters als stabiele partners kozen en de kleinkinderen, Tijn, Laury, Tessa, Yolijn en Lieke, die zij ook van haar liedjes liet genieten en graag verwende met hun lievelingskostjes, koekjes en chocolaatjes. Victoria sprak ook altijd vol lof over de mensen in de straat. Ze heeft menig gezellig uur doorgebracht met ze. Ze waren ook een beetje familie voor haar, zeker omdat haar kinderen best ver weg woonden. Tot haar 90 e heeft Victoria thuis kunnen wonen. Ook al werd ze ouder en vergeetachtiger, ze bleef aandacht besteden aan haar kleding en ging nooit de deur uit zonder lippenstift op. Ik word 100 zei ze altijd en wil hier blijven tot het einde en wil alleen tussen vier plankjes het huis verlaten. Dat heeft helaas niet zo mogen zijn. Na haar 90e verjaardag, die we nog in haar eigen tuin hebben gevierd, viel ze en raakte ze steeds meer in de war. In haar eentje thuis wonen was echt niet meer mogelijk. Victoria en ook wij als kinderen hebben toen het geluk gehad dat zij in Sint Petrus in Boekel een mooi appartement kon krijgen met veel liefdevolle verzorging en fijne activiteiten. Ze ging zich daar steeds meer op haar gemak voelen. Ondanks Alzheimer was zij zich bewust van de liefdevolle verzorging, de fijne woonsituatie en vertelde ze vol lof over de muziekmiddagen en creatieve activiteiten. Dat het voor haar gevoel allemaal voor niks was en ze nergens voor hoefde te betalen maakte het voor haar alleen maar nog meer bijzonder. Ondanks Alzheimer was Victoria vrijwel altijd opgewekt en vrolijk, verzorgde zij de 23

24 plantjes en hielp ze bij het opruimen in de huiskamer, waar ze met de medebewoners at en activiteiten uitvoerde. Ondanks alle verhalen die er de ronde doen over verzorgingstehuizen, kunnen wij als dochters alleen maar beamen dat die niet voor Sint Petrus gelden. We zijn blij dat ze daar de laatste jaren van haar leven heeft mogen doorbrengen en zoveel liefde heeft ontvangen van het personeel. In de laatste maanden ging het minder met Victoria, dat voelde ze zelf ook. Ze viel vaker, en werd op zondag 25 januari getroffen door een hersenbloeding, waarop ook nog een zware longontsteking volgde. Daar kon ze helaas niet meer van herstellen. Het waren moeilijke laatste weken, waarbij het voor haar kinderen niet makkelijk was om contact met haar te hebben. Wij hebben voor haar hopelijk iets kunnen betekenen met onze continue aanwezigheid en de liedjes die wij voor haar zongen. Heel sporadisch vulde zij stukjes in die wij niet meer wisten. Victoria is bij Harrie begraven. Ook al is zij niet meer fysiek in ons midden, zij blijft voor altijd in ons hoofd en in ons hart. ***************** ***************** Gerarda van Lankveld. Vanaf 1954 Gerarda van den Boom van Lankveld. Vroeger werden hier de meeste mensen vernoemd naar hun voorouders dus: Gerarda van Dorus Linderde. Ze werd geboren op 29 oktober 1918, op de Bovenste Huis in Boekel en op 3-jarige leeftijd verhuisde ze naar een boerderij op de Burgt in Boekel. Een goei katholiek boerengezin, er werden 10 kinderen geboren, waarvan er 4 op jonge leeftijd overleden. Iets wat toen natuurlijk ook verschrikkelijk moet zijn geweest, maar wat verteld werd alsof het iets was wat bij het leven hoorde. God beschikt en dat moet je accepteren. 24

25 Veel verhalen over een gelukkige jeugd, waarin vooral veel en hard gewerkt moest worden, maar waar ook veel gezelligheid was. Na haar schooltijd ging ze zoals dat toen heette: bij d n boer dienen, werken in andere boerengezinnen, in de huishouding en als het nodig was ook op de boerderij, meestal bij bekenden of familie, bijv. bij Ties van tante Cisca op de Logt. Op een van die plaatsen werd ze in de wei door een dolle stier aangevallen, op de horens genomen, wat haar bijna het leven kostte. Daarvan heeft ze, bleek later, een rugblessure overgehouden, waarvan ze jarenlang last heeft gehad. En waarvoor ze na de oorlog, door een broer van de huisarts, die in Groningen chirurg was, geopereerd, waarbij een goedaardig tumor verwijderd is. Een voor toen zeer moeilijke ingreep, waarbij het hele dorp in processie naar Handel ging bidden voor een goede afloop. Rond die tijd, eind van de oorlog, leerde ze ook ons vader kennen, een boerenzoon uit Gemert en die verkeringstijd zou wel 10 jaar duren door de rugziekte van ons moeder, waarbij ze, volgens haarzelf, verschillende keren tegen ons vader gezegd zou hebben: zoek maar een ander, ik ben het trouwgeld niet werd. Maar, de liefde overwon en op 17 augustus 1954 trouwden ze. Ons vader was, als oudste zoon, voorbestemd om het boerenbedrijf annex café in Gemert over te nemen, maar ons moeder wilde niet naar Gemert verhuizen en ons vader koos dus ook voor Boekel, waarbij ook hier de liefde dus weer overwon. Ze gingen wonen aan de Burgtstraat en namen, als vanzelfsprekend, daarbij de zorg voor haar ouders, die inwoonden, op zich. Van haar broers en zussen waren er drie naar Canada geëmigreerd en de andere twee waren al het huis uit. Haar ouders bleven inwonen en daardoor werd ons moeder, ons gezin, toch min of meer het thuis voor de familie. Op 12 mei 1955 werd ons Thea geboren, waarbij enkele weken daarvoor, ons moeder was toen hoog zwanger, haar vader overleed. Iets wat zich later in de familie nogmaals zou herhalen. Anderhalf jaar later werd ik geboren en de jaren daarna bestond ons gezin uit vader, moeder, twee kinderen en ons oma. Altijd gezellig, veel aanloop, altijd tijd en koffie en altijd mee-eten en bij gelegenheid een borrel. Een eenvoudig gezin, waar hard werken, respect en zorgen voor anderen er als vanzelfsprekend bij hoorde. Ons moeder was altijd degene die zichzelf wegcijferde, als het met ons maar goed ging. Ook de zorg voor oma, en de daarbij horende drukte zag ze als vanzelfsprekend. Veel kaarten, vooral met oma en de buren, waarbij ons moeder dan mee moest doen en als ze met te weinig waren, moesten wij als kind ook aanschuiven. En natuurlijk de gezellige familieavonden, de verjaardagen of andere gelegenheden waar gefeest kon worden, altijd een borrel en een bekertje sigaretten op tafel en dan begon ome Toon te zingen. 25

26 Zelf gingen we nooit op vakantie, maar de bezoeken van de familie uit Canada, die dan ook altijd bij ons logeerden, waren altijd een feest. Na het overlijden van Oma is ons moeder een keer alleen naar Canada geweest, om daarover de familie bij te praten en later nog twee keer samen met ons pap, waarbij vooral de reis samen met Jan en Miet van Haandel nog vaak na verteld werd. De contacten met Canada zijn ook nu nog steeds heel warm, en als er neven of nichten komen, dan altijd bij tante Gerarda. Ook wij waren weer een goei katholiek gezin, maar toen wij opgroeiden en, bleek dat we toch minder met het geloof bezig waren, gaf zij daar ook ruimte voor. Altijd alles voor de kinderen, veel aanloop van vrienden en vriendinnen van ons, die altijd welkom waren en ook graag bij ons over de vloer kwamen. Kleinkinderen werden geboren, waarbij vooral Karin een bijzondere plaats innam, honderden keren op de achterbank van de Volkswagen: Woutertje, Woutertje.. zingen. Ook Robbie was bijzonder, omdat hij Opa nog meegemaakt heeft, of beter andersom, samen konden ze erg genieten van die twee, totdat in 1985 ons vader ernstig ziek werd en na een jaar ziekte overleed. Vooral in dit laatste jaar bleek hoe bijzonder de relatie, de liefde tussen hun twee geweest is. Echt samen lief en samen leed, samen voor elkaar. Na het overlijden van ons vader moest ze alleen verder, en toen een paar dagen daarna haar derde kleinkind geboren werd en deze ook nog eens naar Opa vernoemd werd, zag ze dit toch ook een beetje als zijn terugkeer. En onze Bert moest wel een hele goeie jongen zijn, want was vernoemd naar haar Bert. Het alleen zijn viel zwaar, maar ook daarbij wilde ze vooral niemand tot last zijn en wilde ook zeker geen ander meer. Ik heb ene goeie mens gehad, ik hoef gene andere mer. Achteraf is ze bijna net zo lang alleen geweest dan dat ze getrouwd was. Er volgden nog 3 kleinkinderen, Rieneke, Geesje en Tim, en iedere keer was ze even blij. Ook de kleinkinderen waren blij met Oma, ze was een echte Oma met veel zorgen maken dat alles toch goed zal gaan, veel kaarsjes van zwem- tot school- en rijexamens en vooral veel snoep. En ook met de komst van de achterkleinkinderen was ze weer even blij, ze kon daar echt van genieten en kon zelfs wat boos worden als ze niet nog meer snoep mocht geven.veel tijd bracht ze door met kinderen, kleinkinderen, maar ook met kaarten en kienen, en ieder prijsje wat gewonnen werd was voor iemand van ons. En ook veel tijd in de kerk natuurlijk toen dat nog kon, iedere dag naar de mis of naar Maria. 26

27 Voor haar 85 ste verjaardag zijn we met haar naar Lourdes geweest en daarna nog enkele keren, en iedere reis was voor haar, maar ook voor ons ongelovigen, een waardevolle herinnering. Jerrycannen vol Lourdes- water hebben we mee terug moeten nemen naar Boekel. Van de Burgtstraat naar het WitGele Kruispad en van daar naar de Kloosterlaan, naarmate ze steeds ouder werd, had ze steeds meer hulp en later zorg nodig, om het zelfstandig wonen aan te kunnen. Maar ook in al haar verwardheid, bleef ze bezorgd om de kinderen en de kleinkinderen. Altijd iets meegeven en bang dat we iets tekort kwamen, en genieten van de gezamenlijke momenten, de etentjes, de verjaardagen, de familieweekendjes. De ziekte van Alzheimer diende zich aan en het dagelijkse leven leek haar steeds meer als los zand door de vingers te glippen. Begin 2013 werd ze opgenomen in de Watersteeg en in mei van daaruit overgeplaatst naar de Boogerd, waar ze de laatste twee jaren van haar lange leven, dankzij de goeie en respectvolle zorg, nog echt blij en tevreden gewoond heeft. Ons moeder geloofde echt dat er een leven hierna komt en daarom moet ze nu ook wel ergens hoog in een hemel zijn. Moeder, bedankt voor alles, het is goed zo, ge hed ut goed gedaan. Doe onze vader de groete en tot ziens. De laatste, pakweg 10 jaren van haar lange leven, heeft ons moeder steeds meer een beroep moeten doen op de hulp, begeleiding, verzorging, omdat ze steeds meer last kreeg van de ziekte van Alzheimer. Wat begon met een paar uur poetshulp per week, ging door met regelmatig eten in het Bejaardenhuis. Later kwam ook de extra uren in de Kern en nog later de Bolster. Ondertussen ontvingen we ook enkele jaren veel hulp, zorg en begeleiding van de thuiszorg. Met hen konden we altijd goede afspraken maken, en ook onverwachte zaken werden goed opgevangen. Nooit deden we tevergeefs een beroep. De laatste twee jaar was ons mam in de Boogerd. Hier mocht ze zijn wie ze was en werd ze met respect, veel zorg en liefde verzorgd. Ze was hier thuis. En wij ook. De laatste jaren hoorde je veel kritiek op verpleeghuizen, op verzorging en op personeel. Wij hebben alleen maar complimenten voor het personeel, die met ons mam omgingen alsof het eigen familie was. Complimenten voor de verzorging die altijd erg goed en compleet was en complimenten voor het bejaardenhuis waar ons moeder goed gewoond heeft. Wim van den Boom. 27

28 Ministars op bezoek bij: Fit terwijl u zit Fit terwijl u zit besteedt aandacht aan beweging voor ouderen. Elke maandag- en donderdagmorgen wordt deze activiteit in Sint Petrus gehouden. Bewoners en mensen uit wijk hebben een uur gym en beweging met muziek en spel. Bovendien is er veel gezelligheid en plezier onder elkaar. Een keer per maand komen de Ministars op bezoek. De Ministars zijn kinderen tussen de 0 en 4 jaar oud die naar de kinderopvang in Sint Petrus komen. Samen met de ouderen doen zij mee met de bewegingen en spelvormen. Zij helpen hierbij de ouderen, bijvoorbeeld met het ophalen van een bal. Op 7 mei waren de Ministars er weer. Bovendien was er extra bezoek van Kees de Mimakus, een clown voor ouderen. Zoals u op de foto's kunt zien was er weer veel gezelligheid. Wilt u graag mee doen met de groep Fit terwijl u zit neem dan contact op met Elly, Winnie of Thea. 28

29 Hallo. Ik ben dus Jorg Kerkhof, een broederke dat 41 jaar geleden in Beek en Donk is opgegroeid. In 1994 ben ik begonnen met de opleiding tot verzorgende en heb op verschillende werkplekken gewerkt, zoals in de verpleeghuizen te Bakel en Deurne en ik heb in Gemert in de Ruijschenbergh gewerkt. Nu werk ik al ruim 9 jaar met heel veel plezier in Sint Petrus als ccp-er op de afdeling, Elstar. In het jaar 2000 ben ik met mijn huidige vrouw Maria samen gaan wonen in De Rips. In juli 2003 zijn we getrouwd en wie dus een beetje kan tellen is dat dus bijna 12,5 jaar geleden. In 2004 is onze eerste dochter geboren, waarna er in 2007 en 2011 nog twee dochters volgden. Mijn hobby s zijn muziek en dan in het bijzonder de muziek van normaal en andere rock muziek van onze Hollandse bodem. Ook een concertje bezoeken van de een of andere band vind ik leuk. Ook werk ik in mijn vrije tijd graag in de tuin of klus wat in en rondom het huis. Dit doe ik dan allemaal zelf of met enige hulp van familie en vrienden. Maar ook ben ik op sportief gebied nog erg actief. Ik speel badminton, en dan niet op de camping maar in de zaal. Dat doe ik erg fanatiek, op competitief nivo. Dit kost erg veel energie maar ze zeggen dat het je fit houdt. Ook ga ik graag op vakantie met mijn caravan. Waar naar toe maakt me niet zo veel uit, als het er maar warm is zodat ik met mijn meiden het water in kan. Hier kan ik echt genieten van de rust, de natuur en de gezelligheid. Maar ook een dagje winkelen of shoppen is aan mij wel besteed. Winkel in en winkel uit is voor mij geen straf. Zo, nu weten jullie wel voldoende over mij. Wil je meer weten dan vraag het gerust, ik ben regelmatig in Sint Petrus te vinden. 29

30 D n Boogerd - ABC A Aquarium, hebben wij n hele mooie. B Bewoners, ieder op zich waardevol. C Cake, wordt graag gebakken op d n Boogerd. D Dvd-recorder, waar bewoners genieten van muziek of leuke film. E Eitjes leggen onze kippen zelf. F Familie en familienet, fijn hun betrokkenheid. G Gezelligheid en Goeikamer. H Huiskamer om te koffieën, eten, buurten enz. I Individueel, ook belangrijk. J Jam, erg geliefd voor op d n boterham. K Koekjes bij de koffie (altijd). L Liefde, heeft geen uitleg nodig. M Muziek en Meezingen, iedere week op d n Boogerd. N Naam, we worden het liefst met de voornaam aangesproken. O Ontbijtkoek s morgens. P Pannenkoeken met appel, kersen, spek, stroop. Q Quatsch, volgens woordenboek onzin, kletspraat. R Respect voor elkaar. S Soep, eten we om 12 uur met brood. T Tuin, heerlijk om te wandelen of in t zonnetje te zitten. U Uitslapen, ook soms heerlijk. V Vrijwilligers op d n Boogerd onmisbaar, heel fijn. W Warme maaltijd, bereiden we elke dag zelf. X X is Romeins cijfer 10 Y Yoghurt, lusten we ook, liefst met veel ranja erin. Z Zomer wij wensen iedereen n heerlijke, zonnige zomer toe! Team D n Boogerd: Marij en Lucy 30

31 Dit stukje van De Kern is het laatste wat vanuit deze ruimte wordt geschreven. Misschien hebt u er al iets van vernomen, dat de Kern naar de huiskamers van het complex van Doe maar gewoon gaat verhuizen. Bijna negen jaar lang was De Kern op de begane grond naast de Fitness ruimte in het huidige Sint Petrus gevestigd. Per 18 mei gaan we dagbesteding De Kern en Doe Doe maar gewoon gewoon samenvoegen. Redenen voor deze samenvoeging: Op twee plekken professionele dagbesteding organiseren is financieel niet houdbaar. houdbaar Meer keuze in activiteiten voor bezoekers van De e Kern en bewoners van Doe oe maar gewoon. gewoon We zullen len gezamenlijk koffie drinken en de maaltijden gebruiken. gebr Daarbij wordt gekeken naar de keuze van de bezoeker waar hij of zij de warme maaltijd wil gebruiken. Een belangrijk punt van aandacht is nog, hoe de mensen van de In- en Aanleunwoningen zonder al te veel problemen op deze nieuwe locatie kunnen komen. komen Als je wat ouder bent en niet meer zo mobiel kan dit een echt probleem zijn. zijn Om de bezoekers van de Kern Kern aan het idee te laten wennen gingen we al regelmatig op bezoek bij de bewoners van Doe Maar Gewoon. In de mei vakantie zijn de bezoekers van de Kern samen met de Kinderen van de Kinder Burgt op bezoek geweest. De kinderen hadden een tulband gebakken en dat was zeer welkom bij de bewoners van Doe maar aar gewoon. Nog een kleine twee weken en dan is de verhuizing verhuizing zover. Ik ga u nog niet alles verklappen appen, maar het gaat in ieder geval een feestelijke start worden met extra activiteiten en een speciaal hapje en drankje. Theresia van Gennip. Dagzorg De Kern. Dagzorg De Kern gaat over naar Doe maar gewoon. gewoon. 31