Tante Bella's Beautysalon

Transcriptie

1 Nieuwsbrief najaar 2015 Tante Bella's Beautysalon blij spel (het; o; meervoud: blijspelen) 1grappig, vrolijk toneelstuk; komedie Dat staat althans in de Dikke van Dale. Dat is lachen, dat is leuk! Natuurlijk kan een blijspel leuk worden, maar daar moet je wel wat voor doen! Daar zijn wij Rossenbackers deze zomer wel weer achter gekomen. Veel repeteren: veel handelingen, deur in - deur uit, van de ene hilarische situatie naar het andere gekke moment. Letterlijk en figuurlijk met vallen en opstaan gaat het ons lukken. Allereerst natuurlijk de tekst in het hoofd stampen. Daarna in het denkbeeldige decor op onze repetitie speelvloer de scènes met snelheid oefenen en dat vraagt tijd en veel geduld van iedereen, ook van de regisseur. Tante Bella's Beautysalon is zo'n 'grappig, vrolijk toneelstuk' dat wij in november in de Lelie op de planken gaan zetten. Berend en Albert hebben het zwaar te verduren met al het vrouwvolk om zich heen in de beautysalon die ze van hun tante Bella hebben geërfd. Ze slaan zich er goed doorheen en in de eindscène krijgen ze precies wat ze verwacht hadden van de erfenis van hun tante en zelfs een beetje meer. De afgelopen maanden, ook in de zomervakantie, heeft de ploeg hard gewerkt en gezwoegd om straks te kunnen schitteren in dit blijspel. Twee jonge meiden versterken het team van spelers, samen met de 'routiniers'. Britt (had twee jaar geleden ook een rolletje) en Mirte van Vliet gaan ervoor en zorgen voor een verjongingskuur in de schoonheidssalon van tante Bella. Komt genieten en hopelijk lachen op vrijdag 6 en zaterdag 7 november in de Lelie in Akersloot!

2 Bedankt, bedankt... Willum Kraaijeveld Begin juni 2015 hebben wij afscheid moeten nemen van onze Willum, Rossenbacker in hart en nieren. Wij wisten dat zijn gezondheid zwak en broos was, maar het kwam toch onverwacht. Bijna veertig jaar was hij actief betrokken bij onze toneelvereniging. Zijn eerste rol speelde hij in 1969 in Op Hoop van Zegen, de klassieker. In 1982 pakte hij de regie ter hand en bleef dit tot 2007 met veel inspiratie en plezier doen! Willum noemde zichzelf in plaats van regisseur liever spelleider. Met een korte ei, en soms ook met een lange ij, maar altijd met plezier en op zijn eigen manier. Hij gaf letterlijk en figuurlijk kleur aan ons allemaal. re gis seur (de; m,v; meervoud: regisseurs) 1leider van toneelopvoeringen, film- en televisieopnamen 2organisator (achter de schermen De repetities en voorstellingen waren een belangrijk deel van zijn leven, naast zijn werk als onderwijzer op de Rembrandtschool. Willum heeft ook nog een tijdlang voor de grime gezorgd. In 1998, precies een halve eeuw na de dood van naamgever van de vereniging Jan Rossenbacker, schreef de recensent van het stuk Geestig dat Jan Rossenbacker zich onder andere door de goede spelleiding van Willum en zijn grimewerk (samen met Ricci Breeuwer) zeker niet voor deze voorstelling geschaamd zou hebben! Integendeel! In de oude notulen staan gelukkig ook veel herinneringen aan Willum en de stukken waarin hij speelde of waarvan hij de regie voerde. En een anekdote die daar vast ook wel instaat, maar die we sowieso nooit meer vergeten, is de gewonnen slagroomtaart! Een aantal Rossenbackers ging een voorstelling bijwonen van de zustervereniging in Grootschermer. Uiteraard kochten we allemaal loten voor de loterij en Willum won een heerlijke slagroomtaart. Die was natuurlijk voor maandagavond, lekker bij de koffie. Maar zo lekker was die taart helemaal niet. Hij was zelfs echt vies! Wat bleek? De slagroomtaart was in de koelkast naast de haring gezet en dat was te merken! Dus helaas, die avond hadden we toch geen taart bij de koffie... Bedankt Willum, voor je kleurrijke, 'meester'lijke leven namens jouw Rossenbackers. 2

3 Uit de oude doos Voordat ik bij Rossenbacker kwam stond ik al wel eerder op het toneel. Als kind speelde ik in muzikale kinder-toneelstukjes (sprookjesachtige verhaaltjes). Ook had ik pianoles bij dezelfde 'juf', die naast ons woonde. Elk jaar was er dan een openbare les waar vaders, moeders, oma's etc. naar toe kwamen. Mijn pianospel was wel aardig, maar niet geweldig: het noten lezen was niet mijn ding. Tijdens één van die happenings speelde ik Für Elise. Mijn moeder zat in de zaal te genieten!? Tegen haar medetoehoorders vertelde ze dat dit mijn laatste optreden was, omdat het instuderen van het stuk erg lang had geduurd en dus erg kostbaar werd vanwege het studiegeld. Gelukkig speelden mijn andere broers, waaronder mijn tweelingbroer Jan, stukken beter en genoot mijn moeder dus volop en de zang en het pianospel van anderen. Jaren later kreeg ik van Sint een gitaar en volgde ik lessen bij de familie Eshuijs. Jawel, de ouders van Margriet Eshuijs. Dit was eenvoudiger en ik vond het wel leuk ook. Het akkoorden lezen ging stukken beter dan die moeilijke muzieknoten van de piano! En het gitaarspelen ging in groepsverband, dus klonk het altijd wel goed. Omdat mijn broer Jan piano speelde en ik dus gitaar konden wij de moderne liedjes uit de jaren '60 ten gehore brengen. Op zekere dag ontstond er een kwartet. Twee meiden van de gitaarles leek het wel leuk om mee te gaan spelen en zo geschiedde. De hits van toen klonken door de kamer, wij traden op in bejaardentehuizen, samen met een zangploegje van diezelfde juf van de kinderoperettes. Er moest ook een naam voor deze hippe band komen. Hoe origineel werd het The Jaco's, een samenvoeging van onze namen Thea, Jan, Cees en Olga. De foto is van 6 januari 1963, dus echt uit de oude doos! 3

4 Rekwisieten re kwi siet (het; o; meervoud: rekwisieten) 1(m.n. in het meervoud) voorwerpen die nodig zijn bij een toneelvoorstelling Rekwisieten in het stuk zijn deze keer wel erg belangrijk. Niet alleen de aankleding en het decor zijn van groot belang, maar ook de juiste rekwisieten spelen een opvallende rol in Tante Bella's Beautysalon. Natuurlijk alle artikelen die je altijd in een beautysalon aantreft, maar ook vele dingen die je er absoluut niet verwacht had te zien. We hebben dit keer de potten verf, kwasten en rollers niet alleen nodig om het decor te schilderen, maar ook als onderdeel van het spel. Een telefoon, kopjes, een bosje bloemen of een krant liggen voor de hand, maar wat moet je met een boormachine of zaag in een salon waar tegelijkertijd de dames voor hun schoonheid komen. Als u dat echt allemaal wil weten, kom dan straks kijken naar dit toneelspektakel. Over rekwisieten gesproken: mijn eerste rol bij Rossenbacker was in het stuk Wat doen we met Jenny in mei Het was inmiddels lang geleden dat ik met The Jaco's op toneel stond. Op zoek naar wat houvast kwam ik op het idee mijn gitaar mee te nemen en aangezien ik een rocker/punker speelde, mocht dat van Willum Kraaijeveld. Wij gingen op zoek naar een geschikt liedje en vonden dat in The eyes of Jenny van Sandy Coast. Heel toepasselijk en wat belangrijker was: ik kon het spelen! In de notulen van de nabespreking stond dat ze wel blij met me waren en hoopten dat ik lang zou blijven. Dat is zeker gelukt, inmiddels dus al twintig jaar! 4

5 110 jaar of meer? In de jaren '90 van de vorige eeuw speelde Rossenbacker twee toneelstukken per jaar. Dat was geen enkel punt in die tijd, de spelersgroep was groot genoeg. Sommige spelers sloegen wel eens een keertje over en genoten van hun medespelers. Zo ging dat jaren. Een tijdlang hebben we drie stukken in twee jaar gespeeld en tegenwoordig één stuk in het najaar, maar dan wel (sinds 2002) tweemaal, op de vrijdag- en de zaterdagavond. In 2004 vierden wij ons 100-jarig bestaan. Inmiddels zijn er stukken boven water gekomen die nog dateren van vóór 1904, dus Rossenbacker bestaat al zeker meer dan 110 jaar! Een hele leeftijd voor zo'n gezonde club! Toch zijn er wat zorgen. In 2007 stonden er 15 spelers op het podium: acht vrouwen en zeven mannen. In 2010 stonden we met acht vrouwen om vijf mannen, dus in totaal dertien mensen op het toneel en nu in 2015 zijn we met z'n negenen: zes vrouwen en drie mannen. En terwijl we in 2007 met maar liefst zeventien mensen in een stuk speelden over de Albert Cuyp-markt, geweldig! Na die tijd hadden we zelfs een ledenstop, want stukken vinden voor zo'n grote groep is heel erg moeilijk. Anno 2015 zoeken wij echter hard naar versterking. Natuurlijk zijn we blij als we een mooi stuk neer kunnen zetten met behulp van een gastspeler, maar 'eigen' zou natuurlijk helemaal fijn zijn! Wie zich geroepen voelt mag reageren! Neem een kijkje op onze website en reageer via stuur een berichtje via onze Facebook-pagina of schiet één van de spelers aan en kom een keertje kijken op de maandagavond in Kinderdagverblijf Pinkeltje waar we repeteren. Wie weet! 5