VERHALEN VOOR V O E G OORTJES. Wendy Janssens met illustraties van Katrien Benaets

Transcriptie

1 VERHALEN VOOR G E V O E LI G E OORTJES Wendy Janssens met illustraties van Katrien Benaets

2 Voorwoord Vanaf het moment dat ik Wendy haar eerste verhaal las, voelde ik dat het meer dan een verhaal was. Wanneer je het leest, gebeurt er iets bijzonders. Je zou het haast magisch kunnen noemen Ondertussen heb ik de eer gehad om Wendy s verhalen te gebruiken tijdens mijn werk met kinderen en ouders. De verhalen zijn een ideaal instrument om de relatie tussen ouder en kind springlevend te maken. Jullie kunnen het verhaal samen lezen en op het einde van elk verhaal zijn er vragen die jullie elkaar kunnen stellen. Zo leer je elkaar beter kennen en dit is volgens mij het mooiste wat er kan gebeuren. Je leest een leuk verhaal, je krijgt inzicht en je beleeft samen een fijne tijd. Auteur-uitgever: Wendy Janssens Illustrator: Katrien Benaets Lay-out: Nadia Vets Fotograaf: Joeri Peeters Verhalen voor gevoelige oortjes Uitgegeven in eigen beheer Tweede druk: mei , Wendy Janssens Alle rechten voorbehouden. Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd, opgeslagen in een geautomatiseerd gegevensbestand en/of openbaar gemaakt in enige vorm of op enige wijze, hetzij elektronisch, mechanisch, door fotokopieën, opnamen of op enige andere manier zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever. Ik ervaar dat de kinderen heel veel steun putten uit de verhalen. Door samen de verhalen te lezen, is het mogelijk om de oplossingen in elk verhaal in jullie taalgebruik te verwerken. Hoe mooi is het niet, wanneer je kind naar school vertrekt, dat je even kan vragen welke kleur verbeeldkleren hij/zij vandaag aangetrokken heeft. Of dat je net voor een toets jouw kind kan aanmoedigen om het bruggetje van vertrouwen te nemen. Of om elkaar eraan te herinneren om af en toe eens in jullie waarheidskoffer te kijken als er een moment van twijfel is. Mijn ervaring is dat de verhalen helend zijn, zowel voor kind als ouder. Ik nodig je graag uit om ze te lezen en ermee aan de slag te gaan. Ik verzeker je dat het meer dan de moeite waard is. Nancy Verhaeghe Coach ouder en kind ISBN:

3 Inhoud De elfentruc... 6 Thema: hooggevoeligheid, bij jezelf blijven Guppy glimworm wordt de hele dag overspoeld door emoties van anderen. Zijn lichtbol schijnt nog amper. Eli elf leert hem een truc om bij zichzelf te blijven. Lukt het Guppy om zijn lichtbol weer te laten schijnen? De waarheidskoffer...50 Thema: pesten, eigenwaarde Jacob wordt gepest op school en is daar heel verdrietig om. Als hij zich in het gras legt, ontmoet hij Margrietje, een bloem. Zij vertelt hem over haar waarheidskoffer en hoe die te gebruiken. Zal Jacob steviger kunnen staan tegenover zijn pester? Rozies wens...14 Thema: hooggevoeligheid, verdraagzaamheid Rozie roodborstje heeft het helemaal gehad met het drukke bos. Ze wil rust en stilte. Meneer Uil, de burgemeester van het bos, moet daar voor zorgen. Deze stelt een brief op met daarin alle dingen die verboden worden. Maar is dat wat Rozie werkelijk wil? De eekhoornraad...56 Thema: loslaten, omgaan met nieuwe situaties Elbert eik groeit en bloeit in het bos. Op een dag verliest hij zijn blaadjes en hij probeert alles om ze vast te houden, tevergeefs. Een eekhoorn geeft hem raad. Wat later kan Elbert deze raad doorgeven aan een zwaluw en een vis. Lukt het hun om los te laten? De verbeeldkleren...22 Thema: zelfvertrouwen, verbeeldingskracht stimuleren Lia struikelt over een boomstronk. Ze wordt onderzocht door Alfredo, de dierendokter, die vaststelt dat ze haar verbeeldingskracht en zelfvertrouwen verloren is. Hij roept de hulp in van Konijn, een kleermaker, die voor haar prachtige verbeeldkleren en een talentenbuidel maakt. Helpt het haar om weer vertrouwen te hebben in zichzelf? Kregelig egeltje...64 Thema: boosheid, pesten, jezelf laten zien Casper, het kregelig egeltje, ontrolt zich enkel om te eten. Als anderen hem dan aanspreken, reageert hij heel boos en zet hij zijn stekels recht. Hij ontmoet Stanley, een stekelvarken, en is jaloers op zijn veel grotere stekels. Stanley leert hem allesbehalve stekelig zijn. Zal Casper zijn stekels laten zakken en weer vrienden maken? De perfectiemieren...32 Thema: perfectionisme, hulp vragen De pinnenmutskabouters houden grote schoonmaak. Iedereen is tevreden met het resultaat. Behalve kabouter Wiebelmuts. Hij wil alles alleen doen en het is nooit goed genoeg. Zijn muts danst op zijn hoofd. Generaal Roly rups durft het aan om eens te gaan kijken onder de muts en ontdekt daar perfectiemieren. Krijgt Roly ze onder controle? De twee bruggetjes...70 Thema: faalangst Tijdens het maken van toetsen hoort Tim stemmetjes in zijn hoofd die zeggen dat hij het niet kan. Na school ontmoet hij een bever die samen met zijn team twee bruggen bouwt voor hem: het angstbruggetje en het bruggetje van vertrouwen. Welk bruggetje zal Tim kiezen? Het leukeherinneringsgangetje...42 Thema: scheiding, rouw, omgaan met nieuwe situaties Gloria glimworm speelt elke dag in de boomkruin van Mack en Mona. Op een dag kondigt Mona aan dat ze verhuist naar de andere kant van het bos. Dat maakt Gloria radeloos en verdrietig. Ze ontmoet meneer Mol die voor haar een leukeherinneringsgangetje graaft. Helpt het haar om om te gaan met de nieuwe situatie? Izzy s tocht...78 Thema: dankbaarheid, dienstbaarheid, alleen-voelen, anders zijn Izzy ijsbeer wordt geboren met een roze vacht. De andere ijsberen willen niks met haar te maken hebben. Izzy past zich aan en wordt stilaan wit maar heel ongelukkig. Ze verlaat de groep om op zoek te gaan naar meer warmte. Ze ontmoet Edelhart edelhert, die haar een dansje en liedje aanleert. Kan Izzy de groep ijsberen ontdooien?

4 DE ELFENTRUC Die ochtend, in de klas van juffrouw Krekel, kan Guppy glimworm zijn aandacht er niet bijhouden. Twintig glimmende achterwerken zitten op hun stoel, hun ogen op het bord gericht. Guppy kijkt naar buiten. Mama was vanmorgen boos op hem geworden omdat hij zijn kriebelende trui niet had willen aantrekken. Haar achterwerk was helemaal paars gekleurd. Hij voelt haar boze woorden nog in zijn lijfje. Hij begrijpt haar wel. Het gebeurt wel vaker: sokken die niet goed zitten, een T-shirt waarvan het etiketje schuurt Hij vindt het zelf ook heel vervelend. Zo gaat het bijna elke dag. Elke morgen neemt hij zich voor om zich normaal te gedragen, maar om de een of andere reden lukt dat niet. Hij voelt zich zo anders, alsof hij hier niet thuishoort. Misschien is hij wel een alien? Guppy wil nog niet naar huis. Hij voelt zich verdrietig, moe en boos op zichzelf. Het liefst van al wil hij gewoon verdwijnen. Met tranen in zijn ogen vliegt hij door het bos en botst tegen een elf. Hé, roept ze, ken jij geen voorrang van rechts!? O jee, nog iemand die boos op hem is. H..h..het spijt me, stamelt Guppy en de tranen vloeien over zijn wangen. Ach, zo erg is het ook weer niet. Ik ben Eli, wie ben jij?, vraagt de elf. Guppy stelt zich voor en landt op een tak, helemaal uitgeput van de dag. Jij, een glimworm, zegt Eli, dan is je achterwerk stuk, denk ik. Onderweg naar school had hij gemerkt dat zijn lichtbol een paarse schijn uitstraalde. Op de speelplaats was het er niet beter op geworden. Wat een drukte! Er werd touwtje gesprongen, om ter snelst gevlogen, gevoetbald en geravot. Maar Guppy had nergens zin in. Dat gebeurt wel vaker. Soms doet hij eens mee om er toch een beetje bij te horen. Veel liever leest hij in zijn dinoboek op een rustig plekje. Dat vinden de anderen niet cool, denkt hij. En dan was er nog Tir geweest. Hij stond in een hoekje van de speelplaats te huilen. Guppy was naar hem toe gevlogen en had hem gevraagd waarom hij zo verdrietig was. Tir vertelde dat hij gepest werd en daarbij was zijn achterwerk pikzwart gekleurd. Guppy had helemaal meegeleefd met Tir en de zwarte kleur had ook hem overspoeld. Zijn hoofd voelt heel erg vol: mama die boos op hem was geworden, de drukte op de speelplaats, Tir en daarbij kriebelt nog eens die stomme trui. Ineens klinkt de stem van juffrouw Krekel: Zit jij te dromen, Guppy?! Negentien paar glimwormogen kijken hem aan en zijn achterwerk kleurt nu rood van schaamte. Hij zou wel kunnen huilen. Gelukkig rinkelt de schoolbel en Guppy vliegt zo snel mogelijk de klas uit. Guppy kijkt naar zijn lichtbol. Eli heeft gelijk. Er schijnt nog slechts een heel vaag lichtje met daarin paarse, zwarte en rode vlekken. O nee, snikt Guppy, nu geraak ik niet meer thuis in het donker! Eli zet zich naast Guppy, slaat haar arm om hem heen en vraagt hem waarom hij zo verdrietig is. Huilend vertelt Guppy over zijn dag en over zijn gevoel zo anders te zijn. Eli zegt troostend: Denk je echt dat je de enige bent die zich al eens anders voelt? Aangename kennismaking! Er is helemaal niks mis met je! Je bent gewoon heel gevoelig. Dat is een mooie eigenschap waarmee je wel moet leren omgaan. Guppy is verbaasd. Hij heeft nog nooit iemand ontmoet die hem begrijpt. Ermee leren omgaan? Hoe doe ik dat?, vraagt Guppy. Wel, zegt Eli, je moet je gewoon op tijd weer opladen. Opladen?, vraagt Guppy. Moet ik dan mijn achterwerk in het stopcontact steken? Hij begrijpt er niks van. Eli moet heel erg lachen om het idee. Nee, gekke Guppy, zegt ze, je gebruikt de elfentruc. Je gaat naar je stille plekje in je, je ademt heel diep in en uit en je denkt aan leuke dingen. 6 7

5 In, 2, 3, 4 en uit, 2, 3, 4... Denk aan leuke dingen! Hij concentreert zich nog beter op zijn ademhaling en leuke gedachten, en ja hoor, zijn achterwerk begint te stralen als nooit tevoren, zo helder! Waw, je kan het helemaal zelf nu, zegt Eli. Jij komt zeker thuis! Guppy voelt zich heel gelukkig. Hoe kan hij Eli bedanken? Maar voor hij nog iets kan zeggen, vliegt ze al weg. Ze roept nog: Blijven ademen, lieve Guppy, en wees maar gewoon wie je bent, doe wat je graag doet en alles komt goed! Met die woorden in zijn hoofd, vliegt hij razendsnel naar huis. Hij vliegt de huiskamer binnen en mama moet haar ogen bijna dichtknijpen. Wat is er met jou gebeurd?, vraagt ze. Uitgelaten vertelt hij over zijn ontmoeting met Eli. Natuurlijk mag jij helemaal jezelf zijn, zegt mama, ik zou je niet anders willen! Ze geeft hem een dikke knuffel en een cadeautje. Het is een heerlijk zachte trui. Het moet niet fijn zijn voor jou, zo n kriebeltrui, zegt ze. Wat is hij blij dat mama hem begrijpt! Eli toont hoe ze dat doet. Ze legt haar hand op haar buik, doet haar ogen dicht en ademt heel diep in en uit, steeds een beetje langer. In, 2, 3, 4 en uit, 2, 3, 4 Eli denkt aan die keer dat ze is gaan schommelen met haar beste vriendin en er verschijnt een glimlach op haar gezicht. Ze klapt vrolijk met haar vleugels en het elfenstof vliegt in het rond. Nu jij!, zegt ze enthousiast. Als het niet lukt, heb ik hier ergens nog wel een zaklamp. Guppy aarzelt, maar wat heeft hij te verliezen? Een glimworm met een zaklamp, hij mag er niet aan denken! Dus legt hij zijn hand op zijn buik, doet zijn ogen dicht en begint te ademen. Wat stom, denkt hij, maar hij blijft doorgaan en ademt steeds dieper en langer in... en uit... Stilaan verdwijnen de geluiden van het bos. Hij blijft doorademen en denkt aan leuke dingen: die keer dat hij met zijn broer verstoppertje speelde, zijn verjaardagsfeestje Eigenlijk is het best fijn daarbinnen! En dan gebeurt het... Hij voelt bubbels door zijn lijfje kriebelen. Hij lijkt wel onder stroom te staan en zijn achterwerk begint stilaan op te lichten! De vlekjes verdwijnen een voor een. De volgende dag trekt Guppy zijn zachte trui aan en neemt hij zijn dinoboek mee naar school. Het is er weer zo druk als altijd, maar vandaag stoort het hem niet zo. Hij zet zich op een rustig plekje aan de rand van de speelplaats onder een dikke perenboom. Voor hij begint te lezen, ademt hij nog eens goed in en uit en laadt hij zich weer helemaal op. Het werkt, zijn achterwerk glimt weer! Pssst!, hoort hij boven hem. Het is Eli. Ze zit op een tak in de perenboom en fluistert: Onthoud, je mag helemaal jezelf zijn, blijf ademen en denk aan leuke dingen. Ze werpt hem een handkusje toe en vliegt weg. Guppy voelt hoe zijn hart helemaal warm wordt. Al snel wekt hij de interesse van zijn klasgenootjes. Wat is er anders aan Guppy? Ze willen graag bij hem in de buurt zijn en stellen hem allerlei vragen over het dinoboek. Dat vindt hij heel fijn. Het is waar, denkt Guppy: ik mag helemaal mezelf zijn! Zijn achterwerk kleurt goud van blijdschap. En Eli elf? Die is vastbesloten om haar elfentruc nog met heel veel andere glimwormpjes te delen. 8 9

6 10 11

7 Aan de slag Sluit je ogen en stel je eens voor dat je een glimworm bent. Wat maakt jou vrolijk? Waar voel je dat? Welke kleur zou je daaraan geven? Kleur dat eens in op de tekening. Wat maakt jou verdrietig? Waar voel je dat? Welke kleur zou je daaraan geven? Kleur dat eens in op de tekening. Wat maakt jou boos? Waar voel je dat? Welke kleur zou je daaraan geven? Kleur dat eens in op de tekening. Sluit je ogen opnieuw en gebruik eens de elfentruc. Leg je handen op je buik. Sluit je ogen en adem heel diep in en uit Denk nu eens aan dingen die je superleuk vindt. Laat een gouden kleur binnenlopen vanaf je hoofd langs je keel langs je hartje je buik je benen... helemaal tot aan je voeten en adem de kleur helemaal in. Hoe ziet jouw lichtbol er nu uit? 12 13