namens de werkgroep Ein Bustan in Nederland Cornelis Boogerd Vally Cornelius Maayan Babustan, POB 206, Kiryat Tivon ISRAEL Ph.

Transcriptie

1 Jaargang 10-1 Pinksteren 2016 Beste lezers, hierbij ontvangt u de Nieuwsbrief voor Ein Bustan. We vervolgen de nieuwe opzet waar vorig jaar mee is begonnen. De Nieuwsbrief is geheel geschreven en opgemaakt door de mensen in Ein Bustan zelf. Tamar, een jonge vrouw uit Israël die Nederlands spreekt, vertaalde de teksten voor u. De u bekende Nieuwsbrief kon ik niet meer in die vorm blijven verzorgen vanwege gezondheidsredenen en andere bezigheden. Ook de context artikelen over achtergronden werden gestopt in een regelmatige vorm. De oudere nummers van het archief Context Ein Bustan kunt u lezen op : Ein Bustan ging een jaar geleden door een crisis, maar kon op kleinere schaal verder. Er is nu een gezonde financiële basis, maar men geeft aan nog wel donaties nodig te hebben voor allerlei extra activiteiten. In de loop van de jaren werd een nationaal en internationaal netwerk van vrienden en donateurs opgebouwd. Zoals u kunt lezen in dit nummer breidt het project zich weer uit. Er is een peutergroep met 11 kinderen, en een kleuterschool met 29 kinderen. Men hoopt in de toekomst nog verder uit te breiden. In deze Nieuwsbrief staan een serie korte verhalen van ouders en medewerkers centraal. Zij geven een mooie indruk van hoe divers mensen het project persoonlijk beleven. De werkgroep Ein Bustan in Nederland zal haar werk voortzetten. Vally Cornelius en ondergetekende staan verder ter beschikking voor informatie, ondersteuning van acties voor Ein Bustan en de verkoop van zeepjes uit Ein Bustan in Nederland. (zie onderin). De nieuwe Nieuwsbrief zal ik blijven rondsturen via de bestaande mailing lijsten. Oudere nummers van de Nieuwsbrief kunt u lezen op de website van Ein Bustan onder het kopje: nederlands: /nederlands U kunt Ein Bustan blijven ondersteunen via de rekening van Stichting Helias, of ook direct aan Ein Bustan geld overmaken. Verder wijs ik op de mogelijkheid, om via het Internationaal Hulpfonds een peetschap aan te nemen voor een kind in Ein Bustan. Over de praktische mogelijkheden om Ein Bustan te ondersteunen, in de vorm van een donatie of een peetschap, leest u onder aan deze Nieuwsbrief. Wij danken u voor uw belangstelling, namens de werkgroep Ein Bustan in Nederland Cornelis Boogerd Vally Cornelius

2 Tussenbericht juni 2016 De vorige week, hebben we, zoals ieder jaar traditiegetrouw Shavuot gevierd op Ein Bustan. Het is de laatste viering voor de zomervakantie. Dit jaar, omdat de Ramadan maand met het vasten en aalmoezen geven voor de vakantie begint, hebben we Shavuot wat eerder gevierd. We wilden onze traditionele, gemeenschappelijke viering organiseren met activiteiten en liedjes, maar een goep enthousiaste ouders besloot het groter aan te pakken. Er werd een uitnodiging gestuurd naar alle inwonenden van de regio en velen namen deel aan een groots evenement met als hoogtepunt het optreden (gedeeltelijk gedoneerd) van AnnaRF (check ze even op Youtube!), die een mix van muziekstijlen ten gehore gaf. Het evenement bracht een klein bedrag binnen voor Ein Bustan s activiteiten, maar nog veel belangrijker: bracht Joodse en Arabische volwassenen en kinderen uit de regio samen voor een gezamenlijke viering. De deelnemers kregen de mogelijkheid lekker te eten, te lachen en samen te dansen. Dit is zeer uniek, en we waren erg trots op de ouders die zich zo ingezet hadden om het tot een succesvol evenement te maken. Vanuit educatief oogpunt kan dit jaar zeker als succesvol worden bestempeld. De heropening van peuterspeelzaal Nisan afgelopen September, wordt gekenmerkt door de charmante en rustige sfeer. Osnat en Amal, de twee nieuwe peuterleidsters, hebben na een start van wat onzekerheid en hindernissen hun weg gevonden, ze begeleiden 11 kindjes op een kalme en geduldige manier bij de dagelijkse routine van spelletjes, wandelingen, keuken- en tuinwerk. Kleuterschool Dalya is gegroeid en heeft nu 29 kinderen in de leeftijd van 3-6 jaar. Het uitstekende team bestaat uit de 3 kleuterleidsters van het afgelopen jaar, met steun van een vrijwilliger (van de national service ) uit het dorp (Hilf). Iedereen is vrolijk vanwege het mooie weer en de kinderen spelen buiten op het erf. De favoriete spelletjes zijn: pappa en mama, de zandbak, bomen klimmen en schommelen. Kort geleden hebben de kinderen een Tabun gebouwd (kleioven) op het erf, zodat ze zelf pita s kunnen bakken. De wijnrank groeit en de abrikozen zijn rijp, en de kinderen hebben het in de herfst geplante graan afgelopen maand geoogst. De inschrijvingen voor volgend jaar zien er goed uit, zowel de peuterspeelzaal als de kleuterschool zijn al bijna volgeboekt, en we hopen volgend jaar groei te zien in aantal en spirit. We denken over (of dromen van) nieuwe projecten en we hopen in de volgende update jullie meer hierover te kunnen vertellen. We willen van de mogelijkheid gebruik maken al onze medewerkers en assistenten te bedanken, alsmede de pedagogisch adviseur, Stephanie Alon, die een inspiratie en grote steun is voor ons team. We bedanken ook onze dierbare vrienden in Israel en vanuit het buitenland. Zij steunen ons op allerlei manieren (zoals de vertaling van deze nieuwsbrief). En een speciaal dankwoord voor onze donoren, wier steun essentieel is voor Ein Bustan, de peuter- en kleuterschool, de sociale activiteiten en de impact die we hebben op de families en gemeenschappen in de regio. Hartelijk dank!

3 Verhaaltjes uit Ein Bustan 1. Ten eerste wil ik graag vermelden dat we nieuw zijn in Ein Bustan, dit is het eerste jaar dat onze dochter Mila op deze kleuterschool zit. We herinneren ons niet echt een speciaal voorval, want elke dag is een dag met bijzondere ervaringen, vooral door het geweldige team en de goede atmosfeer. Bijna elke dag, als we Mila komen ophalen, zijn we getuige van haar blijdschap en nieuwe ontwikkelingen en dan vertelt ze ons verhalen die ze gehoord heeft op de kleuterschool, ervaringen, woorden, en nieuwe liedjes die ze heeft geleerd. Een voorbeeld van een verhaal waar Mila na een dagtrip mee naar huis kwam is over Gashmiel, een naam gerelateerd aan het woord geshem, wat regen betekent. Ze hadden zijn grot bezocht... en uit haar mond klonk het magisch. Een andere indruk is de manier waarop ze zich heeft opengesteld voor andere kinderen en de vriendschappen die zijn ontstaan. -Gil en Nirit, Mila s ouders 2. Mijn dochter houdt van gevulde druivenbladeren. Geen enkel groen blaadje mag in de rijst of salade gevonden worden...maar het ambacht van druivenbladeren rollen, dat ze heeft geleerd van de kleuterleidsters, vindt ze geweldig...douali. Ze noemt ze douali, op z n Arabisch en eet haar hele bordje leeg. Afgelopen week heeft ze met trots op Ein Bustan verteld dat ze ze ook thuis heeft gemaaakt. Dat is ons verhaal. -Shani, moeder van Ayela

4 3. Vier jaar geleden werd ik verwelkomd in de Ein Bustan-gemeenschap, toen mijn zoon Zohar op de peuterzaal begon. Ik was toen zwanger van mijn derde kind. Toen ik mijn kinderen vertelde dat ik zwanger was, vroeg Zohar of de baby Arabisch of Hebreeuws zou worden. Naama werd in die zomer geboren en ging net als Maya naar Ein Bustan. Volgend jaar zal Maya bij de oudsten horen en Naama, die Arabische liedjes zingt die ze al van Maya heeft geleerd, zal ook haar eerste jaar op Ein Bustan beginnen. -Shira, moeder van Zohar, Maya en Naama 4. Alles begon met een gesprek over de Argentijnse voetballer die bij Barcelona speelt, Lionel Messi. Eén van onze tweeling, Yasmin, is idolaat van hem. Tara, de andere van onze tweeling, is gek op de Braziliaan Neymar. En ze begonnen elkaar te plagen dat ze met hun idool gaan trouwen. Yasmin zei dat ze met een Joodse man wil trouwen. Waarom?, vraag ik aangezien de vader van mijn tweeling Arabisch is. Yasmin zegt dat ze niet kan trouwen met iemand die ze misschien niet kan verstaan (onze tweeling beheerst het Hebreeuws beter dan het Arabisch). Tara zegt dat het haar niet uitmaakt, Joods of Arabisch, als ie maar lang en dun is. Dit verhaal vertegenwoordigt voor mij het mooie en diverse van Ein Bustan. De eerlijkheid, het gevoel dat er een veilige basis is om je vrij te kunnen uitdrukken, en zelfs erom te kunnen lachen (natuurlijk was mijn tweeling bloedserieus). -Anat, moeder van Tara en Yasmin 5. Wat betreft onze ervaring op Ein Bustan, kan ik zeggen dat we onze kinderen elke dag met het volste vertrouwen in de handen van geweldige kleuterleid(st)ers geven. Het feit dat zowel het team als de kinderen Arabisch/Joods zijn, heeft Omar ontwikkeld in iemand voor wie iedereen gelijk is (hij zal niet begrijpen waar mensen het over hebben als ie ouder is). Waar hij ook is, hij spreekt allerlei kinderen aan (voornamelijk als hij leuk speelgoed ziet), kijkt even welke taal er gesproken wordt, en begint meteen met ze te praten en te spelen. Wij volwassenen zouden misschien zeggen, dat het onbevangen lijkt, maar het is echt onbevangen. -Salman, vader van Omar

5 6. Een van de geluksmomenten op Ein Bustan was dat ik een foto zag waar Ilai, helemaal onder de modder, meehelpt een tabun (kleioven) te bouwen. De blijdschap om de modder en het bouwen was prachtig om te zien. Zo n ander moment was dat Ilai zijn vriendjes van het afgelopen jaar tegenkwam. Toen ze elkaar zagen begonnen ze uit zichzelf Arabische liedjes te zingen, en ze waren zo trots op zichzelf. -Yael, moeder van Ilai 7. Mijn zoon heet Satia. Hij is nu 14. Tien jaar geleden was hij een van de 4 kinderen die ingeschreven waren bij Ein Bustan. Hij begreep dat het een Joods/Arabische kleuterschool was en vroeg Moet ik dan eerst Arabisch of Joods zijn? En ik begreep hoe dwaas die hokjes zijn. Je bent een mens, mijn lieverd, een mens. -Gidi, vader van Satia en kleuterleider 8. Toen Yotam 4 jaar was kondigde hij aan dat hij in de moskee zou gaan werken als ie later groot zou zijn. Uri houdt erg van muziek en steeds als ie een muziekinstrument pakt zingt hij erbij, altijd in het Arabisch En toen ik zwanger was vroeg Yotam of we de baby Bashar konden noemen. -Reut, moeder van Yotam en Uri

6 9. Vanochtend bereidde ik challes met de kinderen voor shabat. Dat is een erg Joods ritueel, maar wij zingen Arabische liedjes tijdens de bereiding. Het belangrijkste liedje gaat als volgt: Mijn oma Sarah zegen ons, oma Hagar zegen ons op vrijdag en alle dagen. En dan raak ik zo geemotioneerd dat de tranen me in de ogen springen, dat ik het moeilijk vind om de emoties van dat heilige moment voor mijn collega s en de kinderen te verbergen, elke keer weer, al 11 jaar. Elke week hetzelfde liedje... -Gidi, kleuterleider bij Ein Bustan 10. Nadav s moeder brengt haar tweejarige zoon elke ochtend naar de peuterzaal en zegt tot ziens: Bye, bye doeb doeb chabibi Ik kijk haar vreemd aan en zij vraagt: Wat, weet je dat niet? Dat is zijn bijnaam. Iedereen noemt hem zo. Doeb doeb is beer in het Arabisch en chabibi is schatje. De bijnaam die Amal, de peuterleidster hem gegeven heeft. -Gidi, kleuterleider bij Ein Bustan

7 11. Ik vergeet nooit meer onze eerste chanoeka in Ein Bustan. We waren in Park Hazorea, waar we met Chinese lampionnen de grot ingingen, alle kinderen in witte kleren, de muziek, de liedjes in Arabisch en Hebreeuws, het speciale gevoel van samenzijn, ik zal het nooit meer vergeten. Ik wil ook graag vermelden dat elke dag als ik Maor kom ophalen ik zo dankbaar ben dat deze plek bestaat en dat mijn zoon deel is van dit geweldig initiatief. Liefs en dank, -Rika, moeder van Maor 12. Het werk in de kleuterschool ontroert me. Het ontroert me als de kinderen een bouwproject beginnen in onze tuin, een muur of een constructie. Het ontroert me als ze tijdens het vrije spel een verjaardagsceremonie nauwkeurig naspelen. Het ontroert me als de Hebreeuws- en Arabisch sprekende kinderen samen spelen. Als een kind mij uitlegt hoe ik het deeg moet maken. Als een Arabisch sprekend kind mij aanspreekt in het Hebreeuws. Maar vooral als de kinderen elkaar helpen en voor elkaar zorgen, wat een saamhorigheidsgevoel teweegbrengt. En ook de ouders ontroeren me. Wanneer ze hun liefde en initiatief tonen. -Esti, kleuterleidster 13. Onze zoon, Or, is al 5 jaar (en dit is het laatste jaar) in Ein Bustan. Hij begon bij de kinderopvang toen hij 1,5 was en zal Ein Bustan dit jaar verlaten op 6,5 jarige leeftijd. In al die jaren was een van de mooiste ervaringen dat Or thuis Arabische liedjes zong en ze ons ook leerde. In het eerste jaar leerde hij ons een liedje Elsisan, dat gaat over kuikentjes die om hun moeder heen drentelen, drinken, eten en nergens bang voor zijn, want moeder beschermt ze onder haar vleugels. Dit liedje zongen ze elke dag op Ein Bustan en wij zongen het mee. Toen Or 2 jaar oud was, zat hij in bad en begon ineens het volgende liedje te zingen: Ya rab jachlina aisin besalam: nurac nuri zarir, fi kalbi sar acbir (God geeft ons een leven van vrede; jouw licht is een klein lichtje, in mijn hart een groot licht). En toen hij 3 was zong hij in de herfstmaanden: Shati, shati, ya dinia, een regenliedje, dat de regen snel zal komen en er daardoor groente en fruit zal groeien. Wij leerden de liedjes ook en mijn moeder raakte er erg door ontroerd, Or s oma, omdat zij een

8 dochter van Syrische en Iraakse immigranten is die in de jaren 50 naar Israel kwamen. Op alle gelegenheden van Ein Bustan zongen alle ouders en kinderen, Arabisch en Joods gezamenlijk: Ahalan oe sahalan (welkom). Wij verstaan maar een klein beetje Arabisch, en die liedjes gaven en geven ons de mogelijkheid steeds weer nieuwe woorden te leren en iets mee te krijgen van de cultuur van onze buren. -Yael en Amit, Or s ouders 14. Een ervaring als kleuterleidster: 7 Arabische- en Joodse kinderen speelden samen, met kroontjes op hun hoofd en zongen verjaardagsliedjes in twee talen. Het ontroerde me erg dat ze de ceremonie naspeelden en dan ook nog de liedjes zo nauwkeurig kenden. Een andere ervaring, nu als moeder: Tijdens het middageten kwam onze kleinste met een foto van haar vader aanzetten en zei: Kijk zijn haar is als kibod de hele zin was in het Hebreeuws, behalve het laatste woord, dat was in het Arabisch. Toen vroeg ik haar wat dat in het Arabisch betekende en dat kon ze me zo vertellen. Mijn kind heeft een grote woordenschat in het Hebreeuws! -Samer, kleuterleidster en moeder van Aram (zit op de peuterspeelzaal) 15. Rami (peuterspeelzaal) heeft een grote woordenschat in het Hebreeuws. Hij noemt zijn moeder ima, ook thuis, en ook s avonds spreekt hij met zijn broers en zussen Hebreeuws. Op een dag vroeg zijn zus: Wat is taim? ( lekker in het Hebreeuws), wat zegt Rami? Hij is de kleinste van het stel en kent het meeste Hebreeuws. -De moeder van Rami, peuterspeelzaal

9 16. Ik ben kleuterleidster in de Arabisch-Joodse kleuterschool Ein Bustan. Als ik naar onze kinderen kijk en zie dat ze op zo n jonge leeftijd met elkaar spelen, zelfs voordat ze ook maar een taal spreken, dan word ik erg vrolijk. Ze spelen samen en delen samen, uit broederschap en niet vanuit een van buitenaf opgelegde cultuur. De foto s spreken voor zichzelf. Als ik een verhaaltje in het Hebreeuws vertel, luisteren alle kinderen, ook de kinderen die het Hebreeuws misschien nog niet onder de knie hebben. Maar ik weet dat ze het meeste toch wel begrijpen, want na het verhaaltje pakken ook zij de poppen die bij het verhaal horen en spelen het verhaaltje na. Als Sujood valt en verdrietig is komt hij bij mij uithuilen, als hij blij is komt hij ook naar mij, de Joodse kleuterleidster toe. Zo zullen ze zich altijd de liefde die ze van hun Joodse kleuterleidster kregen herinneren. -Osnat, kleuterleidster 17. De band die ontstaan is tussen mij en de Hebreeuws-sprekende kinderen ontroert me. Ook de band met de ouders is sterk geworden en ik voel dat onze zielen met elkaar verbonden zijn. Als een meisje steeds naast me wil zitten en zegt alleen naast Amal, dan wil ik haar in mijn hart sluiten. Ik vergeet nooit meer dat de moeders voor mijn verjaardag een verrassing hadden geregeld. Ik was zo blij en gelukkig dat ze me waardeerden en ik belangrijk voor ze was. Doordat ik op Ein Bustan werk heb ik het geluk gehad om met Osnat te werken. Ze is echt geweldig en ik heb zoveel van haar geleerd. Ik heb vele nieuwe mensen ontmoet die me dierbaar zijn geworden. De kinderen, als mijn ziel, ik hou zoveel van ze en het team, iedereen. Ik ben gek op mijn werk en doe het met heel veel plezier. -Amal, kleuterleidster op de peuterspeelzaal

10 18. Many Waters a River / Amir Shlomian Dutch: Tamar Joseph Vele wateren, ontmoeten een rivier Vele wateren, een rivier En niemand weet Welke de bron is En welke stroomt en welke blijft Alleen en nog steeds Vele wateren, een rivier in een rivier En ze vragen niet: Wat waren we? En wat zullen we worden? En ze houden niet vast aan hun identiteit Zij, vele wateren en Zij, vele wateren Hun blijdschap kent green grens Zo ontmoet een rivier een rivier 19. Een bericht na afloop van het evenement georganiseerd door Ein Bustan vorige week: Kleuterleidster Esti: Het was een vrolijk, gezellig evenement. Bijzonder ontroerend. Het gaf me veel kracht en hoop, gezien wat er momenteel hier in dit kleine landje allemaal gebeurt. Ik heb met verwondering de afgelopen twee weken naar de voorbereidingen gekeken, ouders die achter ons staan, energie uitstralen, genieten, en het verrijkende werk dat ik mag doen met geweldige kinderen. Sjabat sjalom. Zij gezegend. Zehavit (actieve moeder): Esti en alle teamleden...ik wil graag laten weten dat het wederzijds is, een fantastich team straalt kracht en enthousiame uit, daarom kunnen we dit doen. Sjabat sjalom 20. Zahara, kleuterleidster, vertelt dat een van de herinneringen die in haar geheugen gegrift staat, toen Bana in de keuken aan het werk was en Yiftach van veraf in het Hebreeuws tegen haar begon te praten, Bana antwoordde in het Arabisch en het werd een mooi gesprek. En niet alleen de kinderen doen dit, als ik met Gidi, de kleuterleider, een gesprek voer, praat ik meestal in het Hebreeuws en hij antwoordt mij meestal in het Arabisch. 21. Ons optreden voor Ein Bustan in Alonim was een van de fijnste en meest ontroerende van de afgelopen tijd. Onze band gelooft in connecties tussen mensen- zonder grenzen - en optreden voor de Joods-Arabische kleuterschool Ein Bustan is iets wat we doen, en erg belangrijk is nu, om optimistisch en hoopvol te blijven. Hoe kan het, dat hier zulke mooie dingen gebeuren, terwijl de nadruk in de media vooral op negatieve gebeurtenissen ligt?

11 Deze kleuterschool, waar in twee talen gecommuniceerd wordt en soms ook nog in het Engels, kan een startpunt zijn voor gesprek, aandacht, verandering, en het is echt geen fictieve euforie wat hier gaande is. Het gaat hier om echte transformatie. We vonden het erg fijn om een glimlach op jullie gezichten te brengen en jullie te zien dansen op onze muziek. Hartelijk dank voor de uitnodiging! Ofir, Bandlid Anna RF (trad vrijwillig op voor Ein Bustan, als donatie) With hope that we will always manage to remain an island of sanity and continue to celebrate our togetherness, and one another, until it becomes common practice. Inshalla. Amen Thank you for helping us on our way! The Community of Ein Bustan Be the change that you wish to see in the world. Mahatma Gandhi

12 Actie wandeltocht voor Ein Bustan Ook dit jaar organiseerde Hans Beumer een wandeltocht bij Zutphen ten bate van Ein Bustan. Er was mooi weer, bekenden en onbekenden liepen mee. Zo werd er een aardig bedrag opgehaald om Ein Bustan te steunen. Hartelijk dank voor deze leuke actie namens de kinderen, pouders en medewerkers van Ein Bustan! Actie Zeepjes Uit Ein Bustan Het bijzondere verhaal van Tsviko Maata, de soldaat die zeepmaker werd in Ein Bustan, vindt u in een vorige uitgave van de Nieuwsbrief. Zijn handgemaakte zeepjes van natuurlijke ingrediënten hebben verschillende geuren: lavendel, geranium en patchouli, en sinaasappel U kunt de zeepjes in Nederland kopen bij de Werkgroep Ein Bustan Nederland, of bij het Internationaal Hulpfonds (IHF) Hebt u interesse, voor uzelf of om te verkopen op bazar, neem dan contact op met: Vally Cornelius Telefoon: mailvalentine.cornelius@hetnet.nl Over de Werkgroep Ein Bustan Nederland Het Arabische woord EIN BUSTAN is moeilijk te vertalen. EIN betekent zowel Oog als Bron een BUSTAN is een ommuurde tuin met olijven en cactussen, zoals die in de Arabische gebieden veel te zien waren, maar nu vaak vervallen zijn. Het is een mooie naam voor een kleine oase van menselijkheid, waar de vrije school pedagogie op een creatieve manier vruchtbaar kan worden als vredespedagogie. De bron van de vrije school pedagogie is de antroposofie, die inzicht geeft in het wezen van de mens dat in iedere cultuur op een.andere manier tot uitdrukking komt De Werkgroep Ein Bustan werd opgericht op 29 september 2006 door Vally Cornelius en Cornelis Boogerd. Vally heeft 14 jaar in Israël gewoond, en spreekt ook de taal. Regelmatig bezoekt zij haar dochter en kleinkinderen, en de kleuterschool Ein Bustan. De werkgroep Ein.Bustan Nederland werkt met Stichting Helias samen

13 Hoe U Ein Bustan kunt steunen 1. Via Stichting Helias U kunt uw donatie direct overmaken op de rekening van Stichting Helias ovv : Ein Bustan Stichting Helias De Bilt Rekeningnr: IBAN: NL68 TRIO BIC: TRIONL2U Het geld op deze rekening wordt éénmaal per jaar overgeboekt naar Ein Bustan, dit vanwege de hoge bankkosten in Israël. U kunt deze schenking met de inkomstenbelasting verrekenen. 2. Direct naar Ein Bustan Voor grotere donaties kunt u overwegen, die direct naar Ein Bustan te sturen. Dat heeft als voordeel dat zij het geld direct hebben. Het nadeel zijn de bankkosten en het feit dat deze donaties niet kunnen worden verrekend met de inkomsten belasting. Meer informatie vindt u op de website van Ein Bustan:. Directe bank overboekingen: Ontvangende organisatie : Maayan Babustan (Amuta # ) De bank: Bank Hapoalim branch 735,account IBAN number IL SWIFT: POALILIT Kiryat-Tivon 36110, Israel 3. Peetschap via IHF U kunt via het Internationaal Hulpfonds een peetschap aannemen voor een kind in Ein Bustan. Ook deze donaties kunt u met de inkomsten belasting verrekenen. Meer hierover op de website van het IHF: Contact peetschappen Ein Bustan : info@internationaalhulpfonds.nl of tel. Anette van Soest :