Dankwoord. 15 november 2005

Transcriptie

1 Dankwoord Onze speciale dank aan de HOOP-leden die actief meewerkten, speciaal aan Caroline Westerbeek voor al haar inspanningen en voor het ter beschikking stellen van haar notities bij de conferenties van Van harte onze welgemeende dank aan de service-club Innerwheel van Tongeren die het ons financieel mogelijk maakte deze brochure uit te brengen en te verspreiden. 15 november 2005 Tweede druk: januari 2006

2 Inhoudstafel Wie zijn wij? 4 Wat is het Defeat Autism Now initiatief? 4 Disclaimer 4 Inleiding: Harvard Autisme - een overzicht van de door DAN! gevonden oorzaken Jon Pangborn, PhD 8 2. Biomedische interventies voor gevorderden 3. Autisme en darmflora Jaquelyn Mc Candless, MD 15 Sophie Rosseneu, MD Kwiktoxiciteit en het verband met autisme en aanverwante stoornissen Boyd Haley, PhD Persistente mazelenvirussen in relatie tot autisme Andrew Wakefield, MD De integratie van nutraceutische met farmaceutische therapie: een functionele neuropsychiatrische benadering van autisme Paul Hardy, MD Actuele concepten betreffende autisme Arthur Krigsman, MD Literatuurlijst 34 2

3 Wie zijn wij? HOOP is een informele zelfhulpgroep van voornamelijk ouders van kinderen met autisme of aanverwante problemen. Wij communiceren vooral via het internet. Via onze website kan je zeer brede informatie vinden over autisme, over onze publicaties en over ons communicatieforum groups.yahoo.com/group/onderzoekautisme. Tot onze voornaamste doelstellingen behoren het volgen, verspreiden en bespreken van nieuwe wetenschappelijke inzichten over de biomedische aanpak van autisme en het uitwisselen van ervaringen. Binnen het kader daarvan volgden we onder andere enkele DAN!-conferenties. Deze brochure is een weerslag van persoonlijke notities gemaakt door enkele ledenvan onze groep tijdens deze conferenties, notities die wij graag willen delen met andere geïnteresseerde ouders, met hulpverleners en met artsen. Wat is het Defeat Autism Now! initiatief? DAN! staat voor Defeat Autism Now! en is een initiatief van het Autism Research Institute dat onder leiding staat van dr Bernard Rimland. Het initiatief ontstond in januari 1995 toen een dertigtal artsen en wetenschappers besloten de hoofden bij elkaar te steken om tot een handleiding te komen inzake zinvolle diagnostische en behandelingspistes voor kinderen met autistische en aanverwante stoornissen. Een jaar later werd het document aan de pers voorgesteld onder de titel Biomedical Assessment Options for Children with Autism and Related problems. Inmiddels zijn diverse herdrukken en aanpassingen verschenen. Het document kan besteld worden bij het Autism Research Institut: Autism Research Institute, 4182 Adams Avenue, San Diego, CA 92116, U.S.A. - fax number (619) De volgende jaren kreeg DAN! meer en meer bekendheid en inmiddels groeide het initiatief uit tot een heuse school voor een medische benadering van autisme, waarbij honderden artsen aansluiting vonden. Jaarlijks worden meerdere congressen georganiseerd waarvan een gedeelte zich richt tot een lekenpubliek (ouders en niet-medische hulpverleners) en een ander gedeelte tot artsen. Voorliggende brochure bevat persoonlijke notities van enkele HOOP-leden tijdens dergelijke conferenties. Voor meer gegevens verwijzen wij naar de website van het Autism Research Institute waar men van een aantal van de hier besproken lezingen de bijhorende slides kan raadplegen. Disclaimer Als ouders en veelal ongeschoold in de medische wereld deden wij ons uiterste best om de verkregen informatie zo goed mogelijk te verwoorden en te structureren. Dit neemt echter niet weg dat er mogelijk foutieve interpretaties in ons verslag slopen. Onze brochure heeft zeker niet de pretentie een wetenschappelijk werk te zijn en nog minder een medische handleiding. Veeleer willen wij alle geïnteresseerden hiermee uitnodigen tot verdere verdieping in deze materie. Wij benadrukken dat wij ons ervan bewust zijn dat een aantal standpunten door de sprekers op de conferenties verdedigd (nog) controversieel zijn in de medische wereld. Als ouders kunnen wij alleen maar wensen dat deze discussies actief en vruchtbaar zullen blijken: du choc des idées jaillit la lumière! 3

4 Inleiding HARVARD 2005 Tijdens de voorbereiding van deze brochure werden we aangenaam verrast door de publicatie van een rapport van de Harvard Universiteit. Aangezien een naam als Harvard heel wat meer weerklank heeft dan die van de relatief jonge DAN!-school ruimen wij graag plaats voor een vrije vertaling en bondige samenvatting van dit rapport. HARVARD UNIVERSITY en MASSACHUSETTS GENERAL HOSPITAL werken samen aan een stu die die zich tot doel stelt een medisch protocol op te zetten voor de behandeling van autisme. Ondanks het feit dat autisme epidemische proporties aangenomen heeft en inmiddels meer dan kinderen treft in de Verenigde Staten alleen, ontbreekt het de medische wereld nog steeds aan de nodige wetenschappelijke gegevens om deze kinderen te behandelen. Zonder degelijke research dreigen autismespectrumstoornissen nog lange tijd te worden aanzien als problemen van louter neurologisch dysfunctioneren. Tragisch genoeg lijden echter heel wat mensen met autisme 1 behalve aan die neurologische problematiek vaak ook aan ernstige, maar behandelbare, lichamelijke aandoeningen. Artsen worden geconfronteerd met een groep kinderen die zich vaak niet of nauwelijks kunnen uitdrukken waardoor hun problemen onduidelijk blijven. Er is echter geen medisch protocol, gebaseerd op valide researchgegevens, beschikbaar. Dankzij het Harvard-Mass General study onderzoek is er thans hoop voor duizende kinderen om weldra wel op een verantwoorde manier alle nodige medische zorgen te krijgen. Een eerste reeks resultaten van het Harvard team werden intussen bekend gemaakt. Dr Tim Buie, pediatrisch gastro-enteroloog van Harvard Mass General onderzocht bijna vijfhonderd ASD-kinderen en voerde bij meer dan honderd van hen gastro-intestinale endoscopies uit met biopsies. Meer dan de helft van deze kinderen bleek te lijden aan behandelbare, matige tot ernstige, gastrointestinale problemen als esophagitis, gastritis en enterocolitis alsook aan lymphoïde nodulaire hyperplasia. Tijdens een recente conferentie verwoordde Buie zijn conclusie en die van een groeiend aantal klinische onderzoekers en artsen: deze kinderen zijn ziek, hebben pijn. Hier is meer aan de hand dan louter mentaal neurologisch dysfunctioneren. Na de diagnose werden de patiënten door dr Buie succesvol behandeld met onder meer enzymen en probiotica. Resultaat was een significante vooruitgang in de toestand van deze patiënten. Onbehandeld zouden deze gastro-intestinale problemen verder de neurologische problemen gecompliceerd hebben en zowel de lichamelijke als de autistische symptomen zouden verergerd zijn. 1 We zullen in deze brochure de afkorting ASD (autism spectrum disorder) veelvuldig gebruiken om mensen met autisme aan te duiden. 4

5 In niet mis te verstane bewoordingen stelt dr Buie dat hij gelooft dat heel wat symptomen van autisme zoals zelfverwondend gedrag, onbegrijpelijke woede-uitbarstingen, abnormale slaappatronen en andere vreemde gedragingen wel eens uitingen van pijn zouden kunnen zijn van niet-communicatieve kinderen. De Harvard onderzoekersploeg met onder meer Dr Harlan Winter, Dr Rafail Kushak en Dr Buie, engageert zich de nodige wetenschappelijke onderbouw te zullen leveren om de gastro-intestinale bevindingen in kaart te brengen en om effectieve behandelingsmethodes te ontwikkelen. Zij willen met hun onderzoek een basis aanleveren voor een behandelingsmethode voor autistische kinderen in medische centra. Een belangrijk subdoel is het oprichten van een netwerk van echte kenniscentra voor de behandeling van autistische kinderen, aan diverse medische universiteiten. Samenvatting van de eerste bevindingen van het Harvard-Massachusetts General Research project: 1. Doelstelling van het onderzoek: Onderzoek van de gastro-intestinale functie bij kinderen met autisme en nagaan of er verbanden bestaan tussen vertering, allergie, motiliteit en gedrag. 2. Onderzoeksgroep: Meer dan 400 patiënten werden onderzocht in de leeftijdscategorie van 14 maanden tot 20 jaar. De ratio mannelijke/vrouwelijke patiënten bedroeg drie op één. 3. Resultaten: Endoscopisch onderzoek werd verricht bij al die patiënten die darmklachten, -pijnen of diarree hadden.? 23 op 111 leed aan esophagitis (20%)? 14 op 111 leed aan gastritis (12%); 4 met helicobacter pylori? 11 op 111 leed aan duodenitis (10%); 2 met coeliakie? 5 op 111 leed aan eosinophiele ontsteking (5%) Pancreasfunctie:? 10 op 90 (11%) had lage enzymactiviteit? 2 van deze tien leden aan algehele pancreasinsufficiëntie, 5 combineerden meerdere enzymdefecten Koolhydratenvertering:? lactasedeficiëntie bij 55% van de onderzochte ASD-kinderen? gecombineerde deficiëntie voor disaccharidase enzymen bij 15%? duidelijke correlatie tussen de enzymanalyses en de hydrogene ademtesten Colononderzoek:? colitis bij 11 op 89 onderzochte patiënten (12%), geen met kenmerken van Crohn of van ulceratieve colitis? histologische lymphoïde nodulaire hyperplasia (gecheckt via biopsie) bij 15 op 89 patiënten (16%)? eosinofiele ontsteking bij 13 van de 89 patiënten (14%) met onduidelijke oorzaak en betekenis Neurotransmitters:? bij twee patiënten met hardnekkige constipatieproblemen werd een tekort aan twee essentiële motiliteitsregulerende neurotransmitters vastgesteld. 5

6 4. Besluiten: Darmproblemen zijn niet ongewoon bij autistische kinderen. Waslijsten met geobserveerde ervaringen hieromtrent werden eerder reeds gepubliceerd. Desondanks blijft de brain-gut-connectie bij autisme vooralsnog onduidelijk. Gefundeerde studies zijn noodzakelijk om deze verbanden te begrijpen. 5. Aanbevelingen: We moeten niet alleen aandacht besteden aan de darmklachten van deze kinderen, maar hun gedragingen en handelingen durven beschouwen als potentiële symptomen ervan. Niet alleen de families van deze kinderen dienen hieromtrent uitvoerig voorgelicht te worden, ook de professionele hulpverlening dient ingelicht en betrokken te worden in dit zorgproces. Harvard Medical School/Massachusetts General Hospital Timothy Buie, MD Harland Winter, MD Rafail Kushak, MD 6

7 1. Autisme een overzicht van de door DAN! gevonden oorzaken Jon Pangborn, Ph.D. Chemical engineer, Syracuse University, stichter en voorzitter van Bionostics, Incorporated; auteur of coauteur van negen patenten en meer dan 200 publicaties en presentaties; lid van NOHA s Professional Advisory Board; ontving in de 1991 Herbert J. Rinkel Award van de American Academy of Environmental Medicine. Vader van een kind met autisme. 1. Inleiding Dr Pangborn stelt dat de oorzaken van autisme zowel op genetisch als op biochemisch vlak liggen. Er is een toename van autisme met biochemische oorzaak. Begin jaren zeventig bedroeg de incidentie van autisme 3-5 per geboorten. 2/3 daarvan leed aan autisme vanaf de geboorte, bij 1/3 manifesteerde de ziekte zich op 1-2 jarige leeftijd. In de jaren '80 nam de "late onset" vorm van autisme enorm toe. In de jaren waren er 10 x meer gevallen van autisme dan in 1985, namelijk per Vandaag de dag zijn er maar liefst zestig autistische gevallen per geboorten. Cijfers om van te duizelen dus. Deze dramatische toename is niet kenmerkend voor een stofwisselingsziekte. Metabole afwijkingen blijven min of meer constant in de populatie. Dit geldt duidelijk niet voor autisme, er moet dus meer aan de hand zijn dan een genetische predispositie. Ook intoxicaties met zware metalen als kwik, pesticiden en herbiciden vormen met name een belangrijke factor. Om de oorzaak van deze groei te begrijpen heeft dr Pangborn zich geconcentreerd op een belangrijk kenmerk van de aandoening. De meest in het oog springende afwijking is wel het gebrek aan expressieve spraak. 2. Metabole aandoeningen die volgens dr Pangborn niet verantwoordelijk zijn voor de huidige epidemie Een zestal bekende ernstige genetische afwijkingen met belangrijke defecten/deleties in het erfelijk materiaal verklaren een aantal incidentele gevallen van autisme:? Nucleoside/nucleotide en mogelijk DNA synthese afwijkingen, waaronder het Rett syndroom. Het is van belang na te gaan of bij de verworven vormen van autisme nucleotiden-nucleosiden ook een rol zouden kunnen spelen? Nucleoside-nucleotide uitwisseling en depletie-aandoeningen; verschillende met GTP (guanidinotriphosphate) depletie, waaronder het fragiele X syndroom. Dit is een belangrijke aanwijzing. GTP is een deel van het G-eiwit. Dit eiwit is niet defect. Wat het team van Pangborn wel kon aantonen is dat de energietoevoer naar dit eiwit zeer twijfelachtig is bij autisme. De laatste jaren werd opmerkelijke research gepubliceerd over een energieprobleem dat in direct verband staat met expressieve spraakstoornissen? Een deficiëntie in de aanmaak van een chemische stof (guanidonoacetaat-ga)? Stoornis in methyleren van GA: maakt creatine? Stoornis in transport van creatine? Deficiëntie hersencreatine: spraakdefect 7

8 Bij de door genetische afwijkingen veroorzaakte vormen van autisme blijkt er dus wat mis te zijn met de nucleotiden. De vraag of dit ook het geval zou kunnen zijn bij verworven vormen van autisme ligt dus voor de hand. 3. Tot nu toe bekend over de verworven vormen van autisme: De oorzaken situeren zich klaarblijkelijk op verschillende gebieden:? Gastro-intestinale afwijkingen? Ontregeling immuunrespons? Exorfine peptide excessen? Transmethylatie en transsulfuratie deficiënties? Persisterende cellulaire toxiciteit Recenter beschreven types van autisme: deze waarbij een metabole predispositie in samenhang met verworven stressoren leidt tot autisme. Sterke groei van autisme met deze kenmerken. Gestoorde transmethylatie en transsulfuratie staan in verband met een afwijkend metabolisme van methionine, glutathione, cobalamine, tolaat, creatine en de levering van energie voor cellulaire perceptie en respons. Energietransfer deficiëntie: Problemen in volgende processen lijken van belang te zijn bij het ontstaan van autistisch gedrag:? Arginine + glycine guanidinoacetate? Methylatie voor de vorming van creatine? Phosphocreatine voor de energievorming van ADP naar ATP? ATP voor de energievorming van GDP naar GTP Verteringsenzymstoornissen (kunnen een rol spelen bij diverse types)? Disaccharidasen breken complexe suikers af, bij stoornissen ontstaan dysbiotische flora en infecties;? Verhoogde darmdoorlaatbaarheid, toxiciteit in bloedlipase-stoornissen (vetopname is een probleem);? Dipeptidylpeptidase-4 (uit eiwitten, afgebroken tot peptides, pancreas en ingewanden secretie van enzymen die peptidasen heten, waarvan vele in de mucosacellen van de darmen). Dr Pangborn stelt dat verteringsenzymenpreparaten die DPP-4 analogen bevatten, behulpzaam blijken te zijn bij maar liefst 50% van de autistische populatie. 4. Wat is Dipeptidylpeptidase-4?? Een brush border peptidase in het slijmvlies van de ingewanden. Functie: vertering van casomorfine peptides, vooral uit zuivel (caseïne).? CD26 lymfocyten activeringsfactor betrokken bij transductie van mitogene signalen: ( T- lymfocyten). Intrinsieke onderexpressie of deficiëntie bij melkallergie.? Adenosine deaminase bindend eiwit - helpt bij de omzetting van adenosine naar inosine. 8

9 ? CD26 = een lymfocyten receptor waar thiomersal, casomorfine peptiden en streptokinase binden. Deze bindingslokatie loopt gevaar bij toxische invloeden. 5. Celperceptie? Hormonen of neurotransmitters zenden boodschappen naar de celwand? Moleculen, waaronder nucleotiden, geven de boodschap door aan de chemische fabriek binnenin de cel? Moleculen, waaronder nucleotiden, bewerkstelligen de chemische respons? Celactiviteiten en functies wijzigen als respons op de boodschap 6. Energietoevoer voor celcommunicatie Signaal wordt ontvangen door celreceptor en doorgegeven: GTP GDP + P (levert energie) ATP + GDP ADP + GTP (nieuwe energie voor GDP) Fosfocreatine + ADP creatine + ATP Creatine + ATP fosfocreatine + ADP Guanidinoacetaat + SAM creatine + SAH Dit mechanisme werkt niet goed als er een opiumpeptide of exorfine aan het eiwit is gebonden en de bindingszijde is geblokkeerd. Het eiwit is dan als het ware autistisch! 7. Cyclus methionine metabolisme Volgende cyclus is van belang bij 40 à 50% van de mensen met autisme: SAM leidt tot SAH. Vervolgens wisselwerking tussen SAH en Hcy. Hcy beïnvloedt Met die op zijn beurt weer SAM regelt SAM=S-adenosylmethionine SAH= S-adenosylhomocysteïne Hcy=homocysteïne Met= methionine Let wel: het is perfect mogelijk dat alle waarden binnen de normale marge vallen. Het gaat echter om de snelheid, de output van de cyclus. Hoeveel methylisatie vindt plaats? Hoeveel cysteïne wordt gemaakt? 8. Probleemgebied I: SAH Adenosine +Hcy (homocysteïne) Verhoogd adenosine veroorzaakt adenosylhomocysteïne toename, vertraagt methylatie.? ADA activiteit is verlaagd bij autisme : Stubbs 1982? Adenosine deaminase type 2 fenotype komt 3 x meer voor bij autisme dan bij de algemene populatie. ADA 2 heeft slechts 80% van ADA 1 activiteit dat resulteert in een predispositie voor een hoger adenosine: Persico et al, 2000? Melkallergie lymfocyten expressie van CD26 (bindend eiwit voor ADA) is verlaagd: betrokkenheid met ADA bindend eiwit-->;cd26-->;dpp-4 door organofosfaat vreemde bacteriën, kwik, geabsorbeerd casomorfinepeptiden, streptokinase 9

10 ? Adenosine en SAH is verhoogd (bloed, 20%) 9. Probleemgebied II: Hcy Cystathionine Cysteïne GSH P5P P5P Mg? Hcy subnormaal bij veel patiënten? B6 en Mg supplementen werkzaam bij 47% van de autisten? Cysthathionine, Cysteïne, GSH laag? B6 P5P langzaam of gestoord? GSH utilisatie afwijkend 10. Probleemgebied III: A: Hcy methionine MeCbl B: D4Rhcy D4R Met MeCbl C: Hcy Met TMG Methioninesynthase a en b gestoord door (onder meer) kwik: Deth 2003 TMG + Hcy DMG +Met (BHMT genetica) DMG is werkzaam bij 42% van de mensen met autisme, TMG bij 43%. MeCbl helpt tenminste bij 40% (duidelijk verbeterde spraak) 11. Probleemgebied IV: SAM + GA SAH + creatine Creatine + ATP fosfocreatine +ADP? SAM methylisatie gestoord door verhoogd SAH? SAM supplementen behulpzaam bij slechts 20%; verslechtering bij 20%. Er is duidelijk een probleem met het gebruik van SAM.? Gemethyleerde stoffen (bijv. melatonine) laag? Deficiënte hersencreatine: expressieve spraak deficiëntie (100%) Conclusie van Dr Pangborn inzake de vraag of er een verworven vorm van creatine- of energieleveringsprobleem bestaat bij autisme: Er bestaat een verworven vorm van creatine- of energieleveringsprobleem bij tenminste 20% van de ASD-populatie indien we ons baseren op verhoogde homocysteïne. Mogelijk zelfs bij 60% als men de output van de cyclus (depletie of insufficiëntie van cysteïne) als basis neemt. 10

11 12. Predisposities, mogelijke stressoren en teveel aan: Predisposities:? Me3Gly +Hcy -/- Me2Gly + Met? 5,10-MeTHF -/- 5MeTHF, methylcobalamine is deficiënt en folium wordt gevangen omwille van 5,10-MeTHF.? GSH synthese- en gebruiksbeperkingen (transferase)? Interferentie met guanidinoacetaat synthese? Disaccharidase spijsverteringsenzymdeficiënties met intestinale dysbiose, ontsteking en hoge doorlaatbaarheid. (Kwik kan deze spijsverteringsenzymen inactiveren.) Mogelijke stressoren:? Verhoogd adenosine veroorzaakt stijging adenosylhomocysteïne, vermindert de methylatie? Adenosine deaminase type 2 phenotype komt driemaal meer voor bij autisme dan bij de gemiddelde populatie. ADA2 heeft 80% van de ADA1 activiteit genetische aanleg voor hoger adenosine? Verhoogd adenosine: interferentie met ADA Binding Protein = CD26 = DPP-4: Organophosphate xenobiotics, kwik, opname casomorphin peptides, streptokinase melkallergie: verlaagde lymphocyte expressie van CD26 Zinc deficiency: ADA, BHMT, digestive peptidases, MT expressie waarvoor zink nodig is? Magnesium deficiëntie: Met SAM en COMT? Onvoldoende vitamine B6: homocysteïne taurine of homocysteïne sulfate hebben ieder PLP nodig? Onvoldoende vorming van folate, B12, choline of betaine? Dieet dat de verteringsproblemen verergert evenals leaky gut waardoor opname van toxische en valse neurotransmitters (exorphin) een kans krijgt? Virussen die interageren met adenylyl cyclase? Remming van fosfocreatinevorming door kwik, textielsoorten, specifiek bedmateriaal en matrasbeschermhoezen remt de synthese zelfs nog meer dan kwik. Het is alleen moeilijker te vinden? GSH deficiëntie; GSCbl deficiëntie; deficiëntie van gereduceerd Cbl? Beta alanine (carnosine, anserine, pyrimidine katabolisme, darmflora) beïnvloedt GA synthese.? COMT? Vitamine B6 deficiëntie: aanmaak van homocysteïne? Virussen? Diëten Teveel aan:? Cellen met onbeschermde plasmamembranen? Cellen met valse neurotransmitters aangehecht? Oppervlakte gebonden toxinen (Hg)? Cellen met intern gesequestreerde toxinen (Hg)? Cellen met virussen en toxinen aangehecht? Auto-immuunreacties 11

12 13. Spijsverteringsdeficiënties:? Lactase (60-65% autistische populatie)-(beschreven door Horvath et al)? Isomaltase, paltinase (ongeveer 40"% autistische populatie)- (beschreven door Kushak et al)? DPP-4 exorfine excessen- (beschreven door Reichelt et al)? Lipase (volgens Bradstreet) 14. Behandeling: Een goede diagnose is essentieel.? De voorgeschreven tests dienen te worden uitgevoerd? Reinigingsdieet (detoxificatie) (suikers, kunstmatige smaak-, geur- en kleurstoffen) zeer vaak aangewezen? Casomorfinen: bij wijze van proef: caseïne vermijden gedurende tenminste 4 weken en gebruiken van spijsverteringsenzymen (eerst de ingewanden tot rust laten komen)? Basisvoedingsstoffen supplementeren: zink, B6, magnesium, vitamine A en C? Glutenvrij dieet (60 dagen)? Bacteriële dysbiose behandelen? Schimmeldysbiose behandelen? Tijdens of net na deze kuren probiotica supplementeren om de flora te herstellen? Immuunsysteemondersteuning en antivirale maatregelen? Kruiden, colostrum soms interessant? Titertests? Voedingssupplementen waaronder aminozuren NADAT de antischimmel/bacterie therapie succesvol is afgerond? Detoxificatieproef? Zwavelsupplementen (Niet voor alle kinderen geschikt)? Metabole balans afstellen: zwavel, folium, nucleotide, neurotransmitters Daarnaast vanzelfsprekend:? Sensorische, educatieve en andere therapieën. 15. Therapeutische strategieën: 1. Professionele hulp 2. Pas het dieet aan om valse neurotransmitters uit te sluiten (caseïne, gluten) als het DPP-4-enzym laag staat. Probeer koolhydraten die bepaalde disacchariden produceren uit te bannen. Basisvoedingsstoffen kunnen worden toegevoegd in de vorm van supplementen: zink, vitamine B6, magnesium, spijsverteringsenzymen, vitamine A en C. 3.Voedingssupplementen: Begin met lage doses en verhoog deze geleidelijk. Therapie beëindigen indien bijwerkingen optreden of indien geen merkbare verbeteringen. 12

13 ? B6/magnesium: B6 (1-8 mg/lb) dient in combinatie met magnesium (2 tot 4 mg/lb) te worden gegeven in de verhouding van minstens 10% Mg: 100% vitamine B6. (47 % van de patiënten verbetert met B6/magnesiumsupplementatie)? Zink: in citraatvorm, amino chelaten 40 lb: 5-15mg zink/dag 60 lb: 7-20mg zink/dag 90 lb: 10-30mg zink/dag 110 lb: 12-35mg zink/dag 45% van de patienten vertoont verbetering? DMG en TMG Leeftijd DMG mg/dag TMG mg/dag Tieners/volwassenen DMG toonde een verbetering bij 42%, verslechtering bij 7%, geen effect bij 51%. TMG toonde een verbetering bij 43%, verslechtering bij 13%, geen effect bij 43%. Bij 72% van degenen die zowel TMG als DMG toegediend kregen, werd een verbetering vastgesteld.? Melatonine (kinderen, 3 mg per dag voor het slapen gaan): Verbetering 58%, verslechtering 9%, geen effect 33%? Melk, zuivelproducten (exclusie dieet): Verbetering 49%, verslechtering 2%, geen effect 50%? Spijsverteringsenzymen Verbetering 52%, verslechtering 4%, geen effect 44%? Specifieke koolhydraten dieet: nog geen gegevens bekend voor autisme. 16. Conclusies: 1. Metabole afwijkingen kunnen autisme tot gevolg hebben indien de interne cellulaire nucleoside/nucleotide mechanismen van perceptie en respons verstoord zijn. 2. Regressief autisme kent een metabole predispositie en een dramatische verslechtering door verworven stressoren. 3. Stressoren dragen bij aan metabole beperkingen van methylisatie, sulfatie en energie voor cellulaire perceptie/respons. 4. Sommige stressoren beïnvloeden mede celreceptorlokaties. 13

14 2. Biomedische interventies voor gevorderden Jaquelyn McCandless, MD Doctor in de geneeskunde, University of Illinois; lid van de American Board of Psychiatry and Neurology; oma van een kind met autisme Dr McCandless raadt volgende medische onderzoeken aan voor ieder persoon bij wie een diagnose in het autistisch spectrum (ASD Autism Spectrum Disorder) gesteld wordt: 1. Basisonderzoek: Voorgeschiedenis, uitgebreide anamese, lichamelijk onderzoek 2. Basis algemeen laboratoriumonderzoek:? Bloedbeeld, urine-analyse? Serologie? Schildklieronderzoek? Ferritine onderzoek 3. Basis diagnostische tests? Darmonderzoek: urine: organische zurentest en verder een uitgebreid onderzoek van de ontlasting. Het belangrijkste lichamelijke probleem bij ASD situeert zich volgens McCandless in de darmfunctie. Onderzoek naar gist- of bacterie-overgroei, vitamine-/mineralentekort, het koolhydratenmetabolisme enz. is daarom absoluut aangewezen. Spreker behandelt alleen nog ASD-kinderen die reeds een gluten-/caseïnevrij dieet volgen. Dit zou trouwens voor iedereen goed zijn.? Voor voedingsstoffenstatus: organische zuren, aminozuren, RBC (rode bloedcellen), mineralen, vetzuren, vitamineniveaus.? Onderzoek naar zware metalen: haaronderzoek, RBC mineralen. Detoxificatie is van het grootste belang.? Voor immuun-virale problemen: NK (natural killer cellen) moet laag zijn bij deze kinderen. Er dient een uitgebreid virologisch onderzoek plaats te vinden. 4. Basisbehandelingen? Dieetbeperking: peptiden (uit gluten, caseïne) zijn vergif voor deze kinderen!? Voedingsstoffen: supplementen geven waar nodig.? Gezondheid darmen: met anti-pathogenen (natuurlijke middelen of anti-fungus middelen). De middelen worden vaak onderling afgewisseld voor een betere werking en tegengaan van bijwerkingen. Het zijn veilige medicijnen; toch geldt het advies van altijd eerst lever en nieren te controleren. Ook (en zeker) bij deze therapie geldt: geen suiker geven!!!! 5. Diagnostiek na de basisonderzoeken:? Chelatie provocatie, cel metallo-thioneïne tests.? Spect onderzoek, MRI, 24 uur EEG i.v.m. epileptische aanvallen. Deze moeten zoveel mogelijk voorkomen worden. 14

15 ? Darmendoscopie, biopsie (i.v.m. lymfnodi, ontstekingen), CSV virusonderzoek (onderzoek van het cerebrospinale vocht).? Genoom test (hierover is nog niet veel bekend).? Homeopathisch onderzoek (wel degelijk enkele succesvolle gevallen gemeld).? Groeihormoon-onderzoek (veel ASD kinderen hebben een laag IGF en een "failure to thrive". Voor dergelijke kinderen kan dit onderzoek de moeite lonen). 6. Behandeling na de basisbehandeling: Metabole balans na de basisvoedingsstoffen: Het kwintet: 1. TTFD (thiamine transdermale lotion, onttrekt vele metalen uit het lichaam, toch is dit geen echte chelatie) 2. Methyl-B12 injecties (mogelijk met zeer dunne naald, zeer goede resultaten mee bereikt) 3. Transdermale glutathion (onttrekt vele metalen uit het lichaam) De combinatie van deze drie behandelingen leverde reeds zeer goede resultaten op. 4. Foliumzuur 5. TMG Andere behandelingen: Chelatie voor kwiktoxiciteit met behulp van DMSA, orale toediening. Helaas is er geen transdermale lotion of intraveneuze toepassing mogelijk. Door orale toediening vindt gistovergroei plaats. Spreker adviseert daarom in eerste instantie óf om de 8 uur, óf om de 3-4 uur toediening van DMSA. Nieuw protocol: TD- DMPS (Dr. Rashid Buttar) is beschikbaar op internet. 7. Overige behandelingen na de basisbehandelingen:? Voorschrijven van antivirale middelen: Valtrex, Famvir voor herpes? Megadosis vitamine A indien verdenkingen op mazelen als (mede-)oorzaak? Medicatie voor gedragsstoornissen: SSRI's (Prozac, Seroxat e.d.), anti-psychotica, stimulantia, anti-convulsiva 8. De nieuwste behandelingen na de basisbehandelingen: Groeihormoontherapie (Dr. Karen Porte: hypothalamus dysfunctie en therapeutisch effect van groeihormoonvervanging bij ASD kinderen) Hyperbare zuurstoftherapie (Dr. Paul Harch: zuurstoftherapie helpt bloedvaten herstellen in gekwetste delen van de hersenen en lijkt voordelen voor ASD kinderen te kunnen hebben) Voor ouders: Hoe maak je als ouder de afweging of je een nieuwe behandeling zult volgen? Enkele vragen die je jezelf en de arts kan stellen: Is deze behandeling veilig? (vanzelfsprekend zeer belangrijk) Is er een test die kan bepalen of mijn kind deze behandeling nodig heeft? 15

16 Kunnen we ons dat veroorloven? (Er zijn mensen die zelfs hypotheken afsluiten voor een bepaalde behandeling van hun kind) Mijn arts zegt dat dit kwakzalverij is en dat het mijn kind zelfs kan schaden. Wie moet ik geloven? (Probeer hem voor te lichten en te informeren. Of zoek een andere dokter) Hoe vind ik een arts die deze nieuwe (DAN) behandelingen uit kan voeren? (Spreker mag hierover worden benaderd per ) Mijn kind reageert slecht op deze nieuwe behandeling, er zijn echter een paar voordelen die ik wel prettig vind. Wat moet ik doen? (Afwegen, bijv. dosis verlagen, of stoppen en heel langzaam weer opbouwen, controleren of het aan de behandeling ligt. Bovendien zijn bijwerkingen niet te vermijden) Hoe lang moet ik met een behandeling doorgaan als ze niet lijkt aan te slaan? En echt heel moeilijke vragen: In hoeverre moet ik mijn levensstijl aanpassen door alle behandelingen te volgen die mijn kind nodig heeft? (Besluiten wat jij en je gezin kunnen opbrengen. Je doet wat je moet doen, maar er zijn grenzen: emotioneel, financieel of anderszins). Ben ik een vreselijk slechte ouder als ik overweeg mijn kind gedragsregulerende medicijnen voor te laten schrijven? NEEN! Voor ouders van een autistisch kind zijn de volgende punten ook heel belangrijk: Zelfeducatie: lezen, lezen, en nog eens lezen! Conferenties bijwonen. Zich aansluiten bij oudersupport groepen. Begin desgevallend zelf een supportgroep bij u in de buurt Word lid van lijsten waarop ouders ervaringen met deze aanpakken uitwisselen. Tenslotte geeft spreekster nog dit advies aan ouders van autistische kinderen: "Autisme is geen excuus om je kind te verwennen" en Niemand kent uw kind beter dan u. Leer uw eigen ouderlijke wijsheid-intuïtie te vertrouwen. En natuurlijk: zorg goed voor uzelf! 16

17 3. Autisme en darmflora Sophie Rosseneu, M.D. Arts verbonden aan het Royal Free Hospital, London,UK 1. Inleiding De spreker behandelt dit onderwerp aan de hand van een aantal vragen: 1. Wat is een normale darmflora? 2. Wat is een abnormale darmflora? 3. Waarom moet de darmflora worden onderzocht? 4. Is de darmflora bij autistische kinderen afwijkend? 5. De glycocalix samenstelling bij ASD kinderen 6. Uitroeien van abnormale darmflora bij autistische kinderen 2. Wat is een normale darmflora? In de darmen leven zo'n 400 verschillende, voornamelijk anaërobe, micro-organismen, waaronder Veillonella, Bacteroides en Clostridium. In de keel bevinden zich 108 anaërobe bacteriën per ml speeksel. In de dikke darm wel 1012 per gram ontlasting. De bacterie E.coli leeft in de dikke darm. Het aantal moet kleiner dan 105 zijn. Het niveau van staphylococcus aureus en candida albicans moet ook lager dan 105 liggen. Deze komen voor bij één op drie gezonde mensen. Anaërobe bacteriën spelen een cruciale rol in het spijsverteringskanaal en in het gehele lichaam. Hiermee wordt namelijk de motiliteit geregeld, wat op zich weer voor de reiniging zorgt. Voor het lichaam zijn de anaërobe bacteriën van belang vanwege de effecten op vochtbalans, de hemodynamica, de aanmaak van vitamine K, de enterohepatische cyclus en de endocrinologie. Voor de darmen zelf zijn de anatomie, de motiliteit, de vrije vetzuren, de activatie van de Beta-lactamase en het lymfklierweefsel ervan afhankelijk. Kortom, anaërobe bacteriën zijn essentieel! 3. Wat is een abnormale darmflora? Wanneer er sprake is van een abnormale overgroei van aërobe Gram-negatieve bacillen (AGNB) zoals Klebsiella, Proteus, Pseudomonas, Morganella, Citrobacter, Acinetobacter, Serratia en Enterobacter is er een probleem. Dergelijke overgroei mag niet in de darm voorkomen. Er is sprake van overgroei bij meer dan 105 AGNB per ml speeksel en/of gr ontlasting. Een grotere hoeveelheid is potentieel pathogeen. Waarom is dit pathogeen (ziekteverwekkend)? De aërobe bacillen produceren endotoxinen (vergiften) die uiteindelijk tot ontstekingsreacties leiden. De intrinsieke endotoxigeniciteit van AGNB is 1000 keer hoger dan die van de anaërobe bacteriën. Het verdedigingsmechanisme tegen ziekteverwekkende bacillen bestaat uit: 1. Intacte anatomie (zowel micro-als macroscopisch) 2. Zuurgraad van het speeksel en maagzuur 3. Motiliteit (inwendige bewegingen) 4. Slijmvliescelvernieuwing 5. Immuniteit 17

18 6. Speeksel, galstoffen en slijm 7. Fibronectine 8. Eigen - voornamelijk anaërobe - flora. De anaërobe bacteriën dekken de receptoren voor AGNB af. Tevens verbruiken zij grote hoeveelheden voedingsstoffen (die dus niet beschikbaar zijn voor de aërobe bacteriën). De anaërobe flora produceert verder produkten die voor AGNB toxisch zijn. 4. Wat gebeurt er bij AGNB overgroei?? AGNB translocatie en/of endotoxine absorptie bij een verhoogde permeabiliteit (!) naar o.a. de lever.? Levermacrofagen detoxificeren endotoxine en geven cytokine af.? Ontstekingsverschijnselen door excessief cytokine? Systemische effecten en invloed op organen op afstand (zoals bij de multiple organ failure, bijv. de hersenen) 5. Is er abnormale darmflora aanwezig bij kinderen met ASD en gastro-intestinale (maag-darm) symptomen? Om dit te weten te komen kweekte het team van spreekster op:? Aërobe Gram-negatieve bacilli? Candida albicans? Staphylococcus aureus Hun bevindingen waren:? AGNB wordt bij 61% van de ASD kinderen gevonden (0 % bij "normale" kinderen)? Staphylococcus wordt bij 55% van de autistische kinderen gevonden (normaal: 30%) Vooral wordt gevonden: E.coli (bij 95 % van de autistische kinderen),? Citrobacter, Enterobacter? Candida: normale prevalentie, normale concentraties Bij maar liefst 60 % van de ASD-kinderen die ook maag-darmsymptomen vertonen werden abnormale bacteriën in de darmen aangetroffen Als gevolg hiervan werd volgend onderzoek opgestart: 6. Staat een abnormale darmflora in verband met glycosylatie van glycocalix? De glycocalix is een soort slijmlaag in de darmen. De samenstelling ervan is niet alleen genetisch bepaald. De glycocalix speelt een belangrijke rol bij de immuniteit vanwege de acceptatie/resistentie van bacteriën. Prenataal worden geen bacteriën in de darmen gevonden: het zogenaamde sialylzuurpatroon. Postnataal wordt een fucosyltransferesepatroon gezien. Dit patroon maakt het mogelijk dat zich flora in de darmen vestigt. De darmflora is belangrijk in die zin dat ze genen inschakelt die de enzymen stimuleren die van een sialylzuurpatroon (prenataal) schakelen naar een fucosylpatroon. Bij autistische kinderen werd een verlaagde 1,4 fucosylatie in zowel het ileum als het colon gezien. De grote vraag is nu: Abnormale glycocalix waardoor een abnormale darmflora? OF 18

19 Geen normale anaërobe darmflora waardoor abnormaal darmgerelateerd lymfeklierweefsel? Een andere vraag die gesteld kan worden is: 7. Geeft uitroeiing van AGNB-overgroei een verbetering van maag-darm-en gedragssymptomen bij autistische kinderen? Volgend onderzoek werd daarom door spreekster en haar team opgezet: Opzet:? Observatie? AGNB uitroeiingsbehandeling gedurende 3 maanden? Evaluatie van de maag-darmsymptomen en gedragssymptomen Inclusiecriteria:? Twee positieve uitstrijkjes voor AGNB? Geen antibiotica gedurende de vier weken voor de start van het onderzoek? Geen verandering in medicatie en/of dieet tijdens onderzoek toegestaan Bij de maandelijkse evaluatie werd gelet op:? Spraak, communicatie? Alertheid? Sociale vaardigheden? Irritatie, driftbuien, frustratie? Spel/coördinatie/geheugen? Slaap? Levensvreugde Het ging om 11 kinderen, 10 jongens en 1 meisje, met een gemiddelde leeftijd van 72 maanden; de leeftijd bij diagnose was 36 maanden. De kinderen leden allen aan regressief autisme. De invloed van de selectieve decontaminatie op de abnormale darmflora was zeer duidelijk. De symptomen van buikpijn en constipatie verminderden significant. De gedragsproblemen verbeterden tevens significant tijdens de behandeling. 8. Conclusie: Een belangrijke subgroep van kinderen met autisme heeft overgroei van abnormale AGNB. Vele kinderen met autisme hebben tevens een overgroei van lichaamseigen E.coli AGNB uitroeiing verbetert tijdelijk (dit wil zeggen na beëindiging van de therapie, verslechteren de symptomen weer) gastrointestinale symptomen en gedrag. 19

20 4. Kwiktoxiciteit en het verband met autisme en aanverwante stoornissen Boyd Haley, Ph.D. Professor en voorzitter van de afdeling scheikunde aan de Universiteit van Kentucky. Expert op het gebied van kwiktoxiciteit in relatie tot neurologische schade bij autismespectrumstoornissen. Boyd Haley doctoreerde in chemie en biochemie aan de Washington State University. Volgens spreker kan amalgaamkwik in combinatie met bacteriële toxinen vele toxische species produceren. 1. Verhoogde kwik in idiopathische gedilateerde cardiomyopathie (IDCM): Spreker verwijst naar een in 1999 verschenen rapport dat verbanden aanwijst tussen IDCM-problematiek en kwikniveaus: Frustaci et al., J. of American College of Cardiology, 33, (6) 1578, Spiegels Ng/g Hg Sb Controlegroep IDCM patiënten 178,400 19,260 Duidelijk zeer sterk verhoogde kwikniveaus. De spreker stelt zich de vraag hoe dit komt. Sinds de verschijning van dit rapport in 1999 zag spreker echter tot zijn verbazing geen enkele publicatie van de NIH, de AMA of andere medische discipline in de Verenigde Staten over die verhoogde kwik bij IDCM. Mogelijkerwijze heeft dit te maken met het feit dat de Amerikaanse geneeskunde meer geïnteresseerd is in het behandelen van ziektesymptomen dan in het zoeken naar manieren van preventie. Volgens spreker is dit symptomatisch voor bureaucratische bemoeizucht wat betreft onderzoek naar kwiktoxiciteit als oorzaak van ziekten. Het lijkt alsof de Amerikaanse geneeskunde neurologische ziekten bij kinderen geaccepteerd heeft als een routineziekte. Dit is verschrikkelijk. De dramatische toename van autisme, ADHD en dergelijke zou nader onderzocht moeten worden en gesubsidieerd, aldus dr Haley. 2. Geneesmiddelengebruik Er is een stijging in gebruik van ADHD geneesmiddelen bij kinderen onder de vijf jaar oud: 49% stijging tijdens de laatste 3 jaar: overstijgt de kosten van antibiotica en astmamedicatie. Een 369% stijging van uitgaven voor ADHD geneesmiddelen voor kinderen onder de vijf. Kosten voor geneesmiddelen voor autisme en andere gedragsstoornissen stegen 71%, tegenover een 4,3 % stijging voor de antibiotica. "Het is niet per se slecht dat deze medicijnen meer worden gebruikt", zegt een professor klinische psychiatrie van de UCLA" (1 op de 6 kinderen in de VS hebben een neurologische ontwikkelingsstoornis)! 3. Thiomersal Kwikspiegels:? Thiomersal bestaat uit thiosalicylzuur en ethylkwik, een bekende toxine. Orgaankwikspiegels van kinderen met geïnfecteerde navelstrengen die werden behandeld met thiomersal: volgens spreker werden tussen 1969 en 1975 dertien gevallen behandeld en tien kinderen hiervan overleden. Kwikanalyse van hun organen toonden een variatie van 65 tot 2700 keer de normale spiegels. Dit lijkt voort te komen uit 9 tot 48 topicale toedieningen van 0,1 % thiomersal doses. 20