Eerste druk, Lilian Otten

Transcriptie

1 Cuba Experience

2 Eerste druk, Lilian Otten isbn: nur: 508 Uitgever: Free Musketeers, Zoetermeer Hoewel aan de totstandkoming van deze uitgave de uiterste zorg is besteed, aanvaarden de auteur en uitgever geen aansprakelijkheid voor eventuele fouten en onvolkomenheden, noch voor de directe of indirecte gevolgen hiervan. Niets uit deze uitgave mag zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever worden openbaar gemaakt of verveelvoudigd, waaronder begrepen het reproduceren door middel van druk, offset, fotokopie of microfilm of in enige digitale, elektronische, optische of andere vorm of (en dit geldt zonodig in aanvulling op het auteursrecht) het reproduceren (I) ten behoeve van een onderneming, organisatie of instelling of (II) voor eigen oefening, studie of gebruik welk(e) niet strikt privé van aard is.

3 cuba experience Lilian Otten

4

5 Voorwoord Cuba, Holguin, Sierra Maestra, Santiago de Cuba, Camaguey, Ciego de Avila, Sancti Spiritus, Trinidad, Cienfuegos, Ilanura de Zapata, Bahia de Cochinos, Cordillera de Guaniguanico, Maria La Gorda en last but not least La Habana zijn klinkende namen, namen die rollend over de tong nieuwsgierigheid opwekken en een sfeer van mystiek oproepen. Wat te denken van Trinidad dat een prominente rol in de verre geschiedenis van slavernij en piraterij heeft gespeeld. Wat te denken van Guantanamo met een meer recente reputatie. En tenslotte La Habana, de parel aan de Golf van Mexico, een stad van vergane glorie een stad waar uitersten zich vinden in verval en moderne restauratie. En dan de mensen, de kleuren, geuren en gebruiken, salsa, rum en parelwitte stranden gecombineerd met armoede en eenvoud. Dat spreekt tot de verbeelding. Dat zou het reisdoel moeten zijn! De vraag was niet hoe en waarom maar eigenlijk wanneer. Een tocht per fiets moest het worden, dwars over het eiland en te midden van de bevolking. Een tocht ook over onbekend terrein met een vleug van avontuur. Ook was van meet af aan duidelijk dat het een tocht zou moeten zijn met onze vrienden, waarmee we al fantastische ervaringen hadden gedeeld in Laos en Vietnam. Een combi van vier persoonlijkheden, alle vier verschillend van aard en alle vier in staat de ander voldoende ruimte te laten. Dit boek verhaalt over een tocht van ene naar gene zijde, van Santiago de Cuba aan de oostkust naar Maria La Gorda aan de westkust. Dit boek verhaalt over bezienswaardigheden zoals de oude binnensteden van La Habana en Trinidad maar ook over wederwaardigheden zoals het niet kunnen vinden van onderdak, blij zijn met een stukje kaas, ritjes op ezels en gebeurtenissen op een strand in Trinidad die nooit schijnen te hebben plaatsgevonden, en dat alles besprenkeld met enkele druppels rum en verhuld in de onvermijdelijke nevelen van sigaren. Op humoristische wijze geschreven, wordt u door dit fantastische 5

6 land geleid en wellicht wordt na het lezen ook uw nieuwsgierigheid gewekt om dit stukje aarde te bezoeken en te verkennen. Hopelijk beleeft u aan het lezen van dit boek evenveel plezier als wij met de schrijfster hebben beleefd gedurende onze tocht door Cuba. Veel plezier met het lezen van dit boek. Edmond van Heugten 6

7

8

9

10

11 De teerling is geworpen De kogel is door de kerk. We gaan naar Cuba. Nadat meerdere verre bestemmingen de revue zijn gepasseerd hakken we de knoop door. Cuba staat al jaren op de verlanglijst van Ed. Nu is het wel zo dat onze beide vrienden, Marja en Ed, veel wensen hebben en het liefst de hele wereld willen zien. En wij? Wij hebben nog enige koudwatervrees en zijn blij dat we met deze twee ervaren reizigers mee mogen. Voor ons wordt dit de tweede verre fietsvakantie; waar we naar toe gaan vinden wij iets minder belangrijk, voor ons valt er nog zo veel te ontdekken. Cuba lijkt ons fantastisch en gezien de veranderingen die we na de dood van Fidél Castro verwachten is het zaak deze bestemming niet meer lang uit te stellen. De eerste tekenen van verandering zijn namelijk al zichtbaar. Zo heeft Fidél tijdens een interview laten doorschemeren dat het communistische systeem Cuba niet heeft gebracht wat hij ooit hoopte. Ook de nieuwe president, Fidél s jongere broer Raúl, heeft aangekondigd veel regels te willen aanpassen om het leven in Cuba te verbeteren. Hij wil hervormen, hij wil iets van de communistische franje laten vallen. Zo mogen de Cubanen nu een eigen bedrijfje starten en wil men de burger meer vrijheden geven. Tegenwoordig mag men elektrische huishoudapparatuur kopen en is onder andere het verbod op mobiele telefoons opgeheven. Voor ons staat één ding voorop, we willen wel het authentieke Cuba ervaren. Voor ons geen massatoerisme in een badplaats als Varadero, geen huurauto waarmee we ons over gebaande wegen verplaatsen en al zeker geen strandvakantie. Nee, wij bikkels gaan op de fiets. Zoals gebruikelijk bij het voorbereiden van een fietsvakantie beginnen we met het kopen van een wegenkaart. Niets simpeler dan dat, zou je zeggen, maar niets is minder waar, vraag dat maar aan mijn man Wim. Om een route enigszins nauwkeurig te kunnen bepalen en een goed inzicht te krijgen in de moeilijkheidgraad van het terrein heb je natuurlijk wel een gedetailleerde kaart nodig. Deze is echter niet bij de plaatselijke boekhandel verkrijgbaar. 11

12 Ergens in oktober 2009 gaat de telefoon. Aan de andere kant van de lijn Ed, die me met duidelijk plezier in zijn stem laat weten dat hij en Marja bij de verreweg grootste boekhandel in de wijde omtrek staan, de Mayersche Buchhandlung in Aken. Wij weten natuurlijk meteen wat dit betekent. Hij wil ons voor zijn en staat op de afdeling reisboeken en landkaarten. Weet je, zegt hij, ik sta hier aan de kassa met een kaart van Cuba in mijn handen. Het is de laatste die ze hebben. Hij zegt er nog net niet lekker puh achteraan. Wat een smiecht! Om te begrijpen wat hier nou zo bijzonder aan is, moet je weten dat Wim verzot is op landkaarten. En hiermee bedoel ik niet alleen dat hij goed kaart kan lezen. Nee, Wim verzamelt kaarten waarbij het niet echt van belang is of hij er ooit naar toe zal gaan. Gewoon omdat hij het leuk vindt om ze te hebben, om ze te bestuderen. Met boeken heeft hij zelden iets, maar geef hem een kaart en hij is uren zoet. Ook weet hij door thuis een korte blik op Google Earth te werpen precies waar iets ligt, hoe je er komt, hoe het terrein eruit ziet, en soms nog belangrijker, hij navigeert je feilloos door de grote stad. Voor mij totaal onbegrijpelijk, ik word tot op de dag van vandaag door mijn gezinsleden een beetje neerbuigend erop gewezen dat ik eens een blauwe weg (de Maas) volgde in plaats van de ernaast gelegen gele geasfalteerde. Je kunt raden waar we uitkwamen. Wim zei niets, hij liet het gniffelend gebeuren. Maar dat is een ander verhaal. Nou is Wim natuurlijk ook niet van gisteren. Enkele weken later valt een pakketje in de brievenbus met daarin een heel boekwerk met wegenkaarten en aanvullende informatie van Cuba. Blijkt dat hij op internet een reisagent genaamd George heeft gevonden, die van Cubaanse afkomst is en die hem een kaart heeft bezorgd die twee keer zo gedetailleerd is als die van Ed. Even een mailtje naar onze reisgenoten kan dan natuurlijk niet uitblijven. Al zoekend op internet vind ik een reisverslag van een Nederlands echtpaar dat vanaf Havana naar het oosten en weer terug is gefietst. Ik lees dat ze op de terugweg eindelijk de passaatwind in de rug kregen. 12

13 Aangezien wij het plan hebben opgevat om van A naar B te fietsen, is het dus zaak ons even in de heersende windrichting te verdiepen alvorens de reis te plannen. Ik moet er tenminste niet aan denken de hele reis tegen de wind in te moeten beuken. Rekening houdend met de windrichting kunnen we het beste in het zuidoosten starten en dan noordwaarts richting Havana fietsen. We zetten alle bezienswaardigheden op een rijtje en met twee kaarten en de nodige reisinformatie in ons bezit maken we een globale inschatting van de route. Het is natuurlijk voor Wim een uitdaging om de route, zonder al te veel omwegen, langs de mooiste stukjes van Cuba te leiden. Een grove inschatting leert ons dat we rond de 1700 kilometer fietsend zullen afleggen, maar daarom zijn we dan ook bijna vijf weken onderweg. Moet te doen zijn, dat hopen we tenminste. De tweede horde kan genomen worden, het boeken van de vluchten. We bestuderen onze agenda s en zoeken een periode waar we voor langere tijd van huis en haard gemist kunnen worden. We houden rekening met het Cubaanse orkaanseizoen en proberen de koude en regenachtige herfstweken in Nederland te ontlopen. Ook het boeken van een vlucht lijkt simpeler dan het is. Op de eerste plaats is het een sport om vooral geen euro meer te betalen dan echt noodzakelijk, maar ook onze fietsen gaan mee en als het even kan gratis of tegen een bescheiden meerprijs. Het fiasco van de vorige reis naar Laos zal ons natuurlijk niet meer gebeuren. Toen we in 2008 naar Laos vlogen kwamen we pas na het boeken van de vlucht tot de onaangename ontdekking dat we maar 20 kg ruimbagage en 7 kg handbagage mee mochten nemen. En dat was inclusief onze fiets. Iedere kilogram meer kostte veertig euro extra. Dit resulteerde onder andere in de aanschaf van lichte slaapzakken en ieder bagagestuk, tot en met de sokken, passeerde de weegschaal alvorens in de fietstassen te verdwijnen. We vliegen heen naar Holguin en terug vanaf Havana. Na een beetje shoppen bij de verschillende luchtvaartmaatschappijen is de keuze snel gemaakt. 13

14 Op 17 november 2010 zullen we vertrekken vanaf Frankfurt en op 21 december zijn we, net op tijd voor Kerstmis, weer terug. In de tussentijd bijna 5 weken zalig niets doen, behalve fietsen, af en toe duiken, mojitos drinken en salsa dansen. 14