Keuringsreglement voor de Zeevaart 2002

Transcriptie

1 VW Keuringsreglement voor de Zeevaart 2002 Regeling, houdende vaststelling van regels omtrent de medische geschiktheid, de medische keuring, de vrijstelling van onderdelen van de medische keuring, de te volgen procedures en andere voorschriften van administratieve aard, alsmede vaststelling van formulieren (Keuringsreglement voor de Zeevaart 2002) 13 februari 2002/ Nr. HDJZ/SCH/ Hoofddirectie Juridische Zaken De Minister van Verkeer en Waterstaat, Gelet op artikel 48, tweede lid, van de Zeevaartbemanningswet, alsmede de artikelen 104, derde lid, en 106, eerste, tweede en derde lid, van het Besluit zeevaartbemanning handelsvaart en zeilvaart en de artikelen 60, derde lid, en 62, eerste, tweede en derde lid, van het Besluit zeevisvaartbemanning; Besluit: Artikel 1 Definities In deze regeling wordt verstaan onder: a. keuring: medisch onderzoek als bedoeld in artikel 105, eerste lid, van het Besluit zeevaartbemanning handelsvaart en zeilvaart, of artikel 61, eerste lid, van het Besluit zeevisvaartbemanning; b. keurling: natuurlijke persoon die zich aan een keuring onderwerpt; c. keuringskaart: de keuringskaart, vermeld in het monsterboekje, bedoeld in artikel 4 van de Regeling monsterrol en monsterboekje; d. risicogebied: gebied buiten Nederland, waar het risico van besmetting met tuberculose groter is dan het besmettingsrisico voor de Nederlandse bevolking, blijkend uit een jaarlijks voorkomen van tubercolose in het desbetreffende land dat hoger is dan 50 gevallen per inwoners en dat als zodanig is geregistreerd door de Wereldgezondheidsorganisatie. Artikel 2 Bij keuringen over te leggen en te controleren bescheiden 1. Voorafgaand aan de keuring controleert de geneeskundige of medisch specialist: a. het monsterboekje van de keurling of, ingeval de keurling nog niet in het bezit is van een monsterboekje, de verklaring door of namens de scheepsbeheerder dat de keurling in dienst is of komt, dan wel het bewijs van aanmelding van de keurling bij een erkende opleiding voor zeevarenden, vergezeld van een geldig identiteitsbewijs; b. indien het niet een eerste keuring betreft: de voorafgaande geneeskundige verklaring van de keurling en de keuringskaart. 2. Indien het een keuring van de algemene lichamelijke geschiktheid betreft controleert de geneeskundige verder: a. de uitslag van een onderzoek op tuberculose (thoraxfoto of Mantouxtest) of een verklaring van vrijstelling als bedoeld in artikel 10; b. een verklaring van de bloedgroep en de rhesusfactor, en c. indien van toepassing, de geneeskundige verklaringen voor het gezichts- en het gehoororgaan. Artikel 3 Afgifte van een keuringskaart 1. De afgifte van een keuringskaart wordt door de geneeskundige of medisch specialist aangetekend op de daartoe bestemde bladzijde van het monsterboekje, dan wel op diens bewijs van inschrijving aan een erkende opleiding voor zeevarenden, onder vermelding van plaats en datum. Hij bekrachtigt deze aantekening met zijn handtekening en naamstempel. 2. Indien een keurling geen keuringskaart aan de geneeskundige kan overleggen, kan deze pas een nieuwe keuringskaart aan de keurling afgeven nadat daartoe toestemming is verkregen van de Medisch Adviseur Scheepvaart. 3. Het model van de keuringskaart wordt vastgesteld zoals opgenomen in Bijlage I van deze regeling. Artikel 4 Keuring van de algemene lichamelijke geschiktheid 1. De keuring van de algemene lichamelijke geschiktheid vindt plaats met inachtneming van de keuringsaanwijzingen en overeenkomstig de medische maatstaven, opgenomen in de bij deze regeling behorende Bijlage II, onderscheidenlijk Bijlage III. 2. De keuring omvat een onderzoek naar de voorheen doorgemaakte ziekten en overkomen ongevallen (anamnese), de in de familie voorkomende erfelijke en chronische ziekten (familie-anamnese), een algemene beoordeling van de geestelijke gesteldheid van de keurling, alsmede een algemeen onderzoek van het lichaam waartoe behoort: a. de bepaling van de bloeddruk; b. de bepaling van de lichaamslengte en het gewicht; c. een inspectie van de te keuren persoon, waarbij deze in ontklede toestand is; d. een onderzoek van het gezichtsorgaan, het gehoororgaan, keel en neus met inbegrip van een beoordeling van de spraak; e. een onderzoek van lymfeklieren en schildklier; f. een onderzoek van de borstorganen door percussie en auscultatie; g. een onderzoek van de buikorganen in liggende houding door palpatie en percussie; h. een onderzoek van de regio analis en de geslachtsorganen; i. een onderzoek van het bewegingsapparaat en de reflexen; j. een onderzoek naar breuken, ook in staande houding; k. een chemisch onderzoek van de urine, tenminste op eiwit en suiker, en l. op indicatie: aanvullend laboratoriumonderzoek van bloed, urine of ontlasting. Artikel 5 Keuring gezichts- en gehoororgaan 1. De keuring van het gezichts- en gehoororgaan vindt plaats met inachtneming van de keuringsaanwij- Uit: Staatscourant 18 februari 2002, nr. 34 / pag. 8 1

2 zingen en overeenkomstig de medische maatstaven XXII en XXIII, opgenomen in de bij deze regeling behorende Bijlage II, onderscheidenlijk Bijlage III. 2. De keuring van het gezichtsorgaan omvat een anamnese en familieanamnese, alsmede een onderzoek van het oog en gezichtsvermogen waartoe behoren: a. de bepaling van de gezichtsscherpte; b. controle op het bezit van een adequate reservebril, indien van toepassing; c. de bepaling van het nabijzien; d. een onderzoek van de oogbewegingen en controle op dubbelzien; e. een onderzoek van de gezichtsvelden; f. een onderzoek van het kleurenonderscheidingsvermogen, en g. op indicatie: een donkeradaptatiecurve bij vermoeden op nachtblindheid. 3. De keuring van het gehoororgaan omvat een anamnese en familieanamnese, alsmede een onderzoek van het oor en gehoor waartoe behoort: a. een onderzoek met de otoscoop; b. de bepaling van de gehoorscherpte met behulp van een toon-audiogram, fluister- of conversatiespraak, en c. op indicatie: een spraakaudiogram Artikel 6 Afgifte geneeskundige verklaring bij goedkeuring 1. De geneeskundige die een keuring heeft verricht waarvan de uitslag gunstig is, overhandigt aan de keurling een geneeskundige verklaring van algemene lichamelijke geschiktheid voor de zeevaar, met gebruikmaking van het model opgenomen in de bij deze regeling behorende Bijlage IV. Op de verklaring worden geldigheidsduur en -gebied vermeld. 2. De medisch specialist die een keuring van het gezichtsorgaan, dan wel van het gehoororgaan heeft verricht waarvan de uitslag gunstig is, overhandigt aan de keurling een geneeskundige verklaring betreffende het gezichtsorgaan, onderscheidenlijk het gehoororgaan, met gebruikmaking van het model opgenomen in de bij deze regeling behorende Bijlage V, onderscheidenlijk Bijlage VI. 3. De geneeskundige of de medisch specialist bekrachtigt de geneeskundige verklaring met zijn handtekening en naamstempel. 4. De geneeskundige of de medisch specialist vermeldt de datum, de functie waarvoor is gekeurd en het resultaat van de keuring op de daartoe bestemde plaats op de keuringskaart, en bekrachtigt deze vermelding met zijn handtekening en naamstempel. 5. Bevestiging van de geneeskundige verklaringen van het gezichtsorgaan, dan wel van het gehoororgaan kan worden gedaan door een algemeen geneeskundige, indien deze beschikt over de benodigde uitrusting. Artikel 7 Bericht van afkeuring 1. Indien de afgifte van een geneeskundige verklaring moet worden geweigerd, deelt de geneeskundige of medisch specialist dit aan de keurling mede onder vermelding van de reden(en) tot afkeuring. 2. De geneeskundige of medisch specialist deelt tevens mede dat de keurling het recht heeft zich door een scheidsrechter te laten herkeuren. 3. Van iedere afkeuring voor de zeevaart doet de geneeskundige of de medisch specialist onverwijld mededeling aan de Medisch Adviseur Scheepvaart door middel van het daarvoor bestemde Bericht van afkeuring, onder opgave van de reden(en) tot afkeuring, met gebruikmaking van het model opgenomen in de bij deze regeling behorende Bijlage VII. 4. De geneeskundige of medisch specialist overhandigt aan de keurling de doordrukkopie van het Bericht van afkeuring en vermeldt daarop de reden(en) tot afkeuring. 5. Indien de geneeskundige of de medisch specialist bij een tussentijds onderzoek bemerkt dat de keurling tijdelijk, voorlopig dan wel blijvend ongeschikt is voor de zeevaart, handelt hij als beschreven in het tweede, derde en vierde lid van dit artikel. 6. Indien bij de keuring met het oog op bevestiging van de verklaringen inzake het gezichts- en het gehoororgaan blijkt dat de toestand van het gezichts- of gehoororgaan niet meer in overeenstemming is met de overgelegde geneeskundige verklaring, bevestigt de geneeskundige de verklaring niet. Hij stelt de keurling hiervan op de hoogte en verwijst hem door middel van een Bericht van afkeuring als bedoeld in het derde lid, naar een aangewezen medisch specialist. Op de desbetreffende geneeskundige verklaring plaatst hij de aantekening voldoet niet aan de gestelde eisen, en bekrachtigt deze met zijn handtekening en naamstempel. De geneeskundige geeft voorts onverwijld kennis van zijn bevindingen aan de Medisch Adviseur Scheepvaart. 7. De keurling die een herkeuring wenst, richt zich daartoe tot een van de scheidsrechters onder overlegging van de doordrukkopie van het Bericht van afkeuring. Artikel 8 Herkeuring 1. Na afgifte van een verklaring van tijdelijke of voorlopige ongeschiktheid kan herkeuring uitsluitend plaatsvinden door dezelfde geneeskundige die de keurling ongeschikt heeft bevonden, tenzij hij gebruik wenst te maken van het recht tot herkeuring door een aangewezen scheidsrechter. 2. Na afgifte van een verklaring van blijvende ongeschiktheid kan herkeuring uitsluitend plaatsvinden door een aangewezen scheidsrechter. Artikel 9 Handeling bij herkeuring door de scheidsrechter 1. Van de uitslag van een herkeuring geeft de scheidsrechter onverwijld kennis aan de Medisch Adviseur Scheepvaart, vergezeld van een schriftelijk verslag van zijn bevindingen die tot de keuringsuitslag hebben geleid. 2. Bij goedkeuring geeft de scheidsrechter aan de keurling alsnog de geneeskundige verklaring af. Het eerste tot en met vierde lid van artikel 6 zijn van overeenkomstige toepassing. Artikel 10 Vrijstelling 1. Studenten aan een zeevaartopleiding zijn vrijgesteld van het onderzoek op tuberculose, zolang zij niet monsteren aan boord van een zeeschip. 2. Vrijstelling van het onderzoek op tuberculose wordt verleend aan zeevarenden die uitsluitend dienst doen aan boord van vissersvaartuigen waarvoor een certificaat van deugdelijkheid is afgegeven voor een vaargebied dat zich niet verder uitstrekt dan Vaargebied II voor de zeevisvaart en waarvan geen van de bemanningsleden afkomstig is uit een risicogebied. De bemanningsleden van deze schepen leggen bij de keuring een kopie over van het certificaat van deugdelijkheid van het schip waarop men vaart, te samen met een afschrift van het visserijmaatschapscontract of de arbeidsovereenkomst waaruit blijkt Uit: Staatscourant 18 februari 2002, nr. 34 / pag. 8 2

3 dat men uitsluitend dienst doet aan boord van het genoemde schip. 3. Vrijstelling van het onderzoek op tuberculose wordt voorts verleend aan zeevarenden die uitsluitend dienst doen aan boord van zeilschepen op reizen binnen Vaargebied I, II of IIIA voor de zeilvaart. De bemanningsleden van deze schepen leggen bij de keuring een namens de Vereniging voor Beroepschartervaart BBZ ondertekende verklaring over. 4. Vrijstelling van het onderzoek op tuberculose wordt tenslotte verleend aan zeevarenden die uitsluitend dienst doen aan boord van zeeschepen op reizen nabij de kust uit een met name genoemde Nederlandse werkhaven. De bemanningsleden van deze schepen leggen bij de keuring een kopie over van een daartoe strekkende verklaring, afgegeven door het hoofd van de Scheepvaartinspectie. Artikel 11 Ontheffing Van de bij deze regeling vastgestelde medische eisen voor het gezichts- en het gehoororgaan kan ontheffing worden verleend overeenkomstig de bij deze regeling behorende Bijlage VIII. Artikel 12 Vastlegging van keuringsresultaten De resultaten van de keuringen worden door de geneeskundige of de medisch specialist aangetekend en telkens na het verstrijken van het kalenderkwartaal aan de Medisch Adviseur Scheepvaart toegezonden. De keurende arts behoudt een kopie voor zijn medisch archief. Artikel 13 Formulieren Bij de afgifte van de documenten, vermeld in deze regeling, maakt de geneeskundige of medisch specialist uitsluitend gebruik van de formulieren voor deze documenten die verkrijgbaar zijn bij de Medisch Adviseur Scheepvaart. Artikel 14 Wijziging van andere regelgeving De Regeling geneeskundig onderzoek vaarbewijzen binnenvaart wordt als volgt gewijzigd: A In artikel 2, eerste lid, wordt de zinsnede op grond van artikel 31, eerste lid, van het Schepelingenbesluit vervangen door: op grond van artikel 40, eerste lid, van de Zeevaartbemanningswet. B In artikel 5, eerste lid, wordt de zinsnede krachtens artikel 4 van bijlage XXIII van het Schepenbesluit 1965 vervangen door: op grond van artikel 40, eerste lid, van de Zeevaartbemanningswet. C In artikel 7, eerste lid, wordt de zinsnede krachtens artikel 10 van bijlage XXIII van het Schepenbesluit 1965 vervangen door: op grond van artikel 40, eerste lid, van de Zeevaartbemanningswet. Artikel 15 Inwerkingtreding Deze regeling treedt in werking met ingang van de tweede dag na de dagtekening van de Staatscourant waarin zij wordt geplaatst en werkt terug tot en met 1 februari Artikel 16 Citeertitel Deze regeling wordt aangehaald als: Keuringsreglement voor de Zeevaart Deze regeling zal met de toelichting in de Staatscourant worden geplaatst. De Minister van Verkeer en Waterstaat, T. Netelenbos. Toelichting Algemeen Deze regeling dient ter uitvoering van de Zeevaartbemanningswet, van een aantal artikelen van het Besluit zeevaartbemanning handelsvaart en zeilvaart en nadat dat besluit in werking zal zijn getreden van enige artikelen van het Besluit zeevisvaartbemanning. In artikel 106 van eerstgenoemd Besluit wordt bepaald dat bij ministeriële regeling de medische eisen worden vastgesteld, waaraan moet worden voldaan ter verkrijging van een geneeskundige verklaring van lichamelijke geschiktheid voor de zeevaart. Artikel 62 van laatstgenoemd Besluit bevat een soortgelijke bepaling voor de zeevisvaart. Voorts geeft deze regeling onder meer rechtstreeks uitvoering aan artikel 48, tweede lid, van de Zeevaartbemanningswet, dat de mogelijkheid opent voor bemanningsleden op bepaalde schepen vrijstelling te verlenen van onderdelen van de medische keuring. De in de regeling gestelde eisen vloeien voort uit het vereiste dat een zeevarende of aspirant-zeevarende medisch geschikt is voor het dienst doen aan boord van een zeeschip, zoals neergelegd in het op 7 juli 1978 te Londen tot stand gekomen Internationale Verdrag betreffende de normen voor zeevarenden inzake opleiding, diplomering en wachtdienst, 1978 (Trb. 1981, 144) zoals dat is gewijzigd op 7 juli 1995 (Trb. 1996, 249) (het STCW-Verdrag van de Internationale Maritieme Organisatie). Verder vloeien deze eisen voort uit Richtlijn nr. 2001/25/EG van het Europees Parlement en de Raad van de Europese Unie van 4 april 2001 inzake het minimumopleidingsniveau van zeevarenden (PbEG L 136). Noch het Verdrag, noch de Richtlijn bevatten bepalingen omtrent de inhoud van de medische eisen of de gang van zaken bij de keuring. Het enige wat zij terzake bepalen is dat er bij de keuring bijzondere aandacht moet worden geschonken aan het gezichtsvermogen en het gehoor. De periodieke algemene lichamelijke onderzoeken worden verricht door geneeskundigen, die daartoe ingevolge artikel 40, eerste lid, van de wet door de Minister van Verkeer en Waterstaat zijn aangewezen. Tijdens deze periodieke algemene lichamelijke onderzoeken wordt tevens eenmaal per twee jaar een beperkt onderzoek van het gezichts- en het gehoororgaan verricht. Door dit onderzoek behouden de betreffende geneeskundige verklaringen hun geldigheid. De periodiek terugkerende specialistische onderzoeken van het gezichtsorgaan en van het gehoororgaan worden eenmaal in de zes jaren verricht door deskundigen die daartoe eveneens ingevolge artikel 40, eerste lid, van de wet door de Minister van Verkeer en Waterstaat zijn aangewezen. In Nederland zijn voor deze onderzoeken medische specialisten aangewezen om een zo hoog mogelijk beoordelingsniveau te waarborgen, met het oog op de grote gevolgen die ongeschiktheid van ogen en oren kan hebben. Behoudens de eisen aan het gezichtsvermogen en die aan het gehoor, waarop hierna in deze toe- Uit: Staatscourant 18 februari 2002, nr. 34 / pag. 8 3

4 lichting wordt ingegaan, worden de huidige medische eisen gecontinueerd. Dit geldt ook voor de gang van zaken bij de medische keuring en een eventuele herkeuring. Voorafgaand aan de eigenlijke keuring legt degene die zich aan de wettelijk verplichte keuring onderwerpt een aantal bescheiden over, die door de keuringsarts worden gecontroleerd (artikel 2). Artikel 3 regelt de afgifte van de keuringskaart in het geval de keurling deze nog niet bezit of deze niet kan overleggen. De afgifte wordt op de hiervoor bestemde pagina van zijn (haar) monsterboekje aangetekend. Vervolgens vindt het onderzoek van de algemene lichamelijke geschiktheid plaats overeenkomstig artikel 4 van het Keuringsreglement. Het onderzoek van het gezichts- en het gehoororgaan geschiedt, door een algemeen arts dan wel een medisch specialist zoals hiervoor is toegelicht overeenkomstig artikel 5. Ingeval van goedkeuring geeft de keurende geneeskundige een geneeskundige verklaring af volgens artikel 6. Bij afkeuring handelt de arts overeenkomstig artikel 7. Bij afkeuring van het gezichts- of het gehoororgaan door een algemeen arts verwijst deze de keurling naar een medisch specialist (artikel 7, zesde lid). De eventuele herkeuring vindt plaats volgens de bepalingen van de Zeevaartbemanningswet (artikelen 42-44), het Besluit zeevaartbemanning handelsvaart en zeilvaart (artikel 105), onderscheidenlijk het Besluit zeevisvaartbemanning (artikel 61) en de artikelen 8 en 9 van de onderhavige regeling. De artikelen 10 en 11 bevatten bepalingen omtrent vrijstelling en ontheffing, waarbij de huidige praktijk wordt gecontinueerd, met dien verstande dat thans rekening is gehouden met de mogelijkheid dat op zeevissersvaartuigen bemanningsleden dienstdoen, die afkomstig zijn uit gebieden buiten Nederland, waar een verhoogd risico op besmetting met tuberculose bestaat (vgl. de begripsbepaling van risicogebied in artikel 1 van het Keuringsreglement). De bepaling van artikel 13 is opgenomen teneinde misbruik en oneigenlijk gebruik van de officiële documenten, waarvan de modellen bij deze regeling zijn vastgesteld, te voorkomen. In artikel 14 wordt de Regeling geneeskundig onderzoek vaarbewijzen binnenvaart gewijzigd. Het betreft een wijziging van technische aard, aangezien zowel artikel 31 van het Schepelingenbesluit als Bijlage XXIII van het Schepenbesluit 1965 in verband met de inwerkingtreding van de Zeevaartbemanningswet en die van de desbetreffende uitvoeringsregelgeving zijn komen te vervallen. Experiment inschakeling van algemene keuringsartsen Bij de totstandkoming van dit Keuringsreglement voor de Zeevaart loopt reeds enige tijd een experiment, waarbij een aantal algemene keuringsartsen ook voor de zeevaart de zesjaarlijkse keuring verricht van het gezichtsorgaan en van het gehoororgaan. De reden hiervoor is enerzijds een tegemoetkoming aan de zeevarenden die ervaren dat hun collega s in het buitenland door één arts kunnen worden gekeurd, en anderzijds een toename van kennis en technische uitrusting bij de Nederlandse algemene keuringsartsen. Indien tijdens de keuring afwijkingen worden gevonden, zal de kandidaat naar een keurende specialist worden verwezen. Bij een positief eindoordeel over dit experiment zullen het Besluit zeevaartbemanning handelsvaart en zeilvaart en het Besluit zeevisvaartbemanning dienovereenkomstig worden gewijzigd. Bijlage III Medische maatstaven Onderdeel XXII Oog en gezichtsvermogen In 2001 hebben de scheidsrechters de keuringseisen voor oog en gezichtsvermogen onder de loep genomen en deze gelegd naast de internationale richtlijnen van de Internationale Arbeidsorganisatie en de Wereld Gezondheidsorganisatie. Aansluiting bij deze eisen betekent, dat de eisen voor de gezichtsscherpte enigszins konden worden verlaagd. Gezien de ontwikkelingen in de refractiechirurgie en de toegenomen ervaring met deze ingreep is besloten dat goedkeuring door een aangewezen oogarts mogelijk is na volledige genezing, mits wordt voldaan aan alle criteria voor het gezichtsvermogen en er geen nadelige bijwerkingen zijn. Onderdeel XXIII Oor en gehoor Uitgangspunt bij het onderhavige Keuringreglement is geweest om vanuit een auditief functieprofiel van de zeevarende te komen tot een hernieuwde bepaling van de keuringseisen voor het gehoor. Door de scheidsrechters was gevraagd om een heroverweging van het gebruik van een hoortoestel aan boord van zeeschepen, terwijl de keurende KNO-specialisten hadden verzocht om nieuwe richtlijnen betreffende trommelvliesdefecten en operaties. De uitkomsten van het functieprofiel komen overeen met het inzicht, dat in de moderne scheepvaart de akoestische communicatie een minder belangrijke rol vervult dan voorheen. Dit is de belangrijkste reden dat de criteria voor het gehoor zijn verlicht ten opzichte van het Keuringsreglement voor de Zeevaart van Functiedifferentiatie Vanuit veiligheidsstandpunt aan boord lijkt het gerechtvaardigd om een onderscheid te blijven maken tussen zeevarenden met en zonder wachtfunctie. Van deze eerste wordt immers verwacht dat zij in staat zijn zaken betreffende de veiligheid op te merken en signaleren, terwijl bemanningsleden zonder wachtfunctie uitsluitend in staat moeten zijn tot een efficiënte conversatie. Aanvankelijk was het idee om, overeenkomstig de keuring van het gezichtsorgaan, binnen de groep bemanningsleden met een wachtfunctie een onderscheid te maken naar functies aan dek of op de brug enerzijds, en die in de (lawaaiige) machinekamer anderzijds. Uit het auditief functieprofiel bleek echter, dat de eisen voor het horen in de goed geïsoleerde controleruimte bij de machinekamer overeenkomen met het vereiste gehoor aan dek en op de brug. In de nieuwe eisen zijn daarom 2 functiegroepen opgenomen: alle zeevarenden zonder uitkijk- of wachtfunctie, en dek- en brugdienst met uitkijk- of wachtfunctie, resp. machinekamerdienst met wachtfunctie. Leeftijd In de eisen van 1992 wordt een onderscheid gemaakt tussen zeevaren- Uit: Staatscourant 18 februari 2002, nr. 34 / pag. 8 4

5 den tot 40 jaar en zij die 41 jaar of ouder zijn. Enerzijds ging men ervan uit dat een oudere zeevarende ook meer ervaren is, en dat een gehoorverlies gedeeltelijk kan worden gecompenseerd door ervaring in het herkennen en intuïtief beoordelen van bepaalde geluiden. Door de krapte op de arbeidsmarkt echter, is er op dit moment ook een instroom van oudere nieuwe zeevarenden. Zij worden dus onterecht met coulance behandeld, terwijl zij onervaren zijn. Anderzijds zou een hogere leeftijd door het ontstaan van presbyacusis een hogere toondrempel rechtvaardigen. De waarneming van de hoge tonen wordt niet in de eisen van 1992 en slechts gedeeltelijk in de nieuwe eisen meegewogen. Daarnaast ligt de leeftijd waarop presbyacusis een merkbaar effect oplevert, in het algemeen hoger dan de nu gehanteerde grens van 41 jaar. In de nieuwe eisen wordt daarom geen onderscheid meer gemaakt naar leeftijd. Indien een zeevarende op oudere leeftijd niet meer aan de criteria zou voldoen, is het aan de scheidsrechter om te beoordelen of zijn ervaring in een bepaalde functie in een bepaalde tak van scheepvaart, voldoende compensatie biedt om hem op een veilige manier te laten varen. Fluister- en conversatiespraak versus audiogram De fluister- en conversatiespraak zijn, mits goed uitgevoerd, goede methodes om globaal vast te stellen of er sprake is van gehoorverlies. Voor het vaststellen van de exacte gehoordrempel bieden zij onvoldoende houvast, zeker gezien de individuele variatie in de uitvoering ervan. In de nieuwe eisen is daarom vastgelegd dat zeevarenden met een wachtfunctie audiometrisch getest dienen te worden: eenmaal in de 6 jaar voor de dek- en brugdienst en eenmaal in de 2 jaar voor de machinekamerdienst. Het korte tijdsinterval voor bemanningsleden in de machinekamer is een gevolg van de grotere lawaaibelasting, waardoor het mogelijk is dat binnen korte tijd de maximale toondrempel wordt overschreden. Daarnaast is het vanuit ARBO oogpunt wenselijk lawaaischade vroegtijdig te detecteren, zodat (aanvullende) beschermende maatregelen kunnen worden genomen om afkeuring in een later stadium te voorkomen. Bij de zeevarenden zonder wachtfunctie en bij de tussentijdse controle van dek- en brugpersoneel voldoet het testen met de fluister- en conversatiespraak. Uitgaande van de veronderstelling dat tests slechts zelden volledig correct en onder ideale omstandigheden worden uitgevoerd, zijn de criteria voor deze spraaktests iets strenger dan theoretisch zou mogen worden verwacht. Toondrempel In de eisen van 1992 werd de toondrempel bepaald op grond van het verlies bij 500,1000 en 2000 Hz. Het frequentiebereik van spraak bekijkend, lijkt het van belang de gehoordrempel bij 3000 Hz mee te nemen bij de beoordeling van het gehoorverlies. Dit komt overeen met internationale adviezen. Indien deze frequentie niet beschikbaar is, mag worden geïnterpoleerd tussen 2000 en 4000 Hz. De frequentie van 500 Hz blijft van belang bij het horen van signaleringsgeluiden. Bewust is de keuze gemaakt om de toondrempels boven de 4000 Hz niet te betrekken in het criterium om een zeevarende goed te keuren. De hoge tonen (( 6000 Hz) zijn geen onderdeel van de geluiden en de spraak die een zeevarende daadwerkelijk moet horen om veilig te kunnen varen. Daarnaast zal een groot verlies in de hoge frequenties ongetwijfeld ook gepaard gaan met een verlies bij 3000 Hz en 4000 Hz, en op die manier niet onopgemerkt blijven. Dit laat onverlet, dat het van belang is om bij audiometrie ook altijd de hoge tonen te testen. Gehoorverlies in deze frequenties is immers het eerste signaal dat er lawaaischade is. Aanvullende beschermende maatregelen kunnen in dat geval worden genomen om afkeuring in een later stadium te voorkomen. Op grond van het auditief functieprofiel is besloten de drempel waarop afkeuring plaats vindt te verhogen en een onderscheid te maken tussen het beste en het slechtste oor. Er is afgezien van een criterium voor een maximaal verschil, aangezien dan de mogelijkheid bestaat, dat het beste oor te goed is ten opzichte van het slechtste oor. Hoortoestellen Indien een kandidaat niet voldoet aan de audiologische criteria, kan door een scheidsrechter worden beoordeeld of varen met een hoortoestel door middel van een ontheffing is toegestaan. Ontheffing is mogelijk, indien de kandidaat met gebruik van zijn hoortoestel voldoet aan met name genoemde spraak-in-ruis metingen in het vrije veld. Er worden in dat geval geen eisen gesteld aan het gehoor zonder hoortoestel. Daarnaast dient bij de keuring te worden aangetoond dat er voldoende batterijen aan boord zijn voor een periode gelijk aan tweemaal de duur van de reis, dient een reservehoortoestel met bijpassend oorstukje te worden getoond en moet het toestel, indien van toepassing, een tropenbehandeling hebben ondergaan. Gezien de individuele variatie, dient de kandidaat zelf te bepalen of het gebruik van een hoortoestel verenigbaar is met het dragen van een veiligheidshelm. Er zijn tot dusverre geen aanwijzingen gevonden dat scheepsapparatuur, zoals radar en zender, storing kan veroorzaken. Otologische eisen De nieuwe keuringseisen voor het gehoor sluiten beter aan bij de gangbare praktijk, en geven zeevarenden meer dan voorheen de gelegenheid om te blijven varen. Natuurlijk moeten zij wel voldoen aan de audiologische criteria. Een rustige trommelvliesperforatie en trommelvliesbuisjes waarbij de onderliggende aandoening is genezen, kunnen worden geaccepteerd. In de praktijk blijkt er geen verhoogde kans te zijn op het ontstaan van otitis media, mits de kandidaat zich houdt aan een aantal leefregels. De keurende arts dient zich ervan te vergewissen, dat hij (zij) goed op de hoogte is van beschermende maatregelen om infectie na zwemmen of douchen te voorkomen. Een symptoomvrije operatieholte kan na verloop van tijd eveneens worden geaccepteerd. De Minister van Verkeer en Waterstaat, T. Netelenbos. Uit: Staatscourant 18 februari 2002, nr. 34 / pag. 8 5

6 Bijlage I Uit: Staatscourant 18 februari 2002, nr. 34 / pag. 8 6

7 Uit: Staatscourant 18 februari 2002, nr. 34 / pag. 8 7

8 Bijlage II Keuringsaanwijzingen 1. Het handhaven en bevorderen van de veiligheid op zee houdt onder meer in een zorgvuldig geneeskundig onderzoek van zeevarenden op wie de Nederlandse zeevaartbemanningswetgeving van toepassing is. In het algemeen dient de betrokkene om in aanmerking te komen voor een geneeskundige verklaring vrij te zijn van enige afwijking, ziekte of verwonding die een veilige uitoefening van de werkzaamheden belemmert. Een zeevarende dient verder te allen tijde in staat te zijn om adequaat te handelen in geval van nood. Hij moet daarbij niet alleen in staat zijn zichzelf in veiligheid te stellen, maar moet kunnen assisteren bij het bestrijden van brand, het lanceren van reddingmiddelen en het assisteren van medebemanningsleden en passagiers. Daarnaast mag zijn (haar) aanwezigheid aan boord geen gevaar opleveren voor de gezondheid van de overige opvarenden. Van groot belang daarbij is vooral het tijdig herkennen en (laten) behandelen van die aandoeningen die een duidelijke risicoverhogende factor betekenen. 2. Bij het beoordelen van de geschiktheid van diegenen die al geruime tijd een zeevarend beroep hebben uitgeoefend, is het in een aantal gevallen billijk om enige soepelheid te betrachten. Voor het incidenteel en in een individueel geval toch afgeven van een geneeskundige verklaring van geschiktheid bij een reden van ongeschiktheid, is vereist dat daarover tevoren overeenstemming is bereikt met de Medisch Adviseur Scheepvaart. 3. Indien er bij de beoordeling van de geschiktheid of van de mate van ongeschiktheid twijfels rijzen, dient daarover overleg plaats te vinden met de Medisch Adviseur Scheepvaart. 4. Bij de keuring dient men zich terdege bewust te zijn van de specifieke werkomstandigheden aan boord, die overigens afhankelijk van het soort schip en vaargebied sterk kunnen variëren: a. het werk aan boord vertoont onregelmatige fysieke en psychische piekbelastingen; b. het werk aan boord vindt niet zelden plaats in situaties met slecht weer of veel wind, en wisselende koude of warme omstandigheden; c. afhankelijk van het type schip wordt gewerkt in een min of meer onrustige omgeving met veel achtergrondgeluid en beweging; d. Het werk aan boord brengt een forse lichamelijke belasting met zich mee, waarbij veel traplopen, het manoeuvreren rond obstakels en beperkte bewegingsruimte met soms een ongunstige werkhouding extra belasting van het bewegingsapparaat met zich mee brengen; e. door de aard van de werkzaamheden is er niet altijd gelegenheid om op regelmatige tijden te eten en te slapen, en f. het aantal bemanningsleden aan boord is sterk afgenomen ten opzichte van vroeger. Indien een opvarende door ziekte wordt uitgeschakeld, moeten zijn taken worden overgenomen door collega s. 5. Het is in dit verband van belang dat men zich tevens realiseert dat er aan boord vele werkzaamheden zijn waarbij langdurige concentratie is vereist: a. het navigeren, waarbij vooral voortdurende aandacht is geboden tijdens het varen s nachts, bij mist en onder slechte weersomstandigheden; b het wacht houden in de machinekamer, vooral in zgn. stand-by - situaties, waarbij extra oplettendheid is vereist om op ieder gewenst moment te kunnen manoeuvreren; c. het werken met en het verantwoordelijk zijn voor het vervoer van gevaarlijke stoffen; d. het werken aan en in de buurt van werktuigen met bewegende delen, zoals kranen, lieren, ankerspillen e.d.; e. het uitvoeren van werkzaamheden aan elektrische leidingen en stoomleidingen, en f. het verrichten van werkzaamheden op grote hoogte of in en om diepe ruimen. 6. Men moet zich realiseren dat, wanneer tengevolge van een onzorgvuldige keuring bij een zeevarende bijvoorbeeld een maagzweer of een liesbreuk over het hoofd wordt gezien, dit voor betrokkene een levensgevaarlijke situatie kan opleveren wanneer hij op volle zee een ernstige maagbloeding krijgt, of wanneer zijn liesbreuk ingeklemd raakt. Adequate medische hulp is op dat moment ver verwijderd. Het is daarom belangrijk, dat bij de keuring aandoeningen waarvoor een behandeling voorspelbaar is, worden herkend. Zo moet er bijvoorbeeld ook rekening worden gehouden met de beperkte en vaak late mogelijkheden voor tandheelkundige hulp. 7. Zeevarenden leven gedurende langere tijd dicht op elkaar. Besmettelijke aandoeningen zijn daarom een serieus probleem en kunnen de veiligheid van het schip in gevaar brengen. Vooral bij het keuren van personeel dat betrokken is bij de voedselbereiding en catering, moet hieraan extra aandacht worden geschonken. 8. Het dragen van persoonlijke beschermingsmiddelen moet zonder bezwaar mogelijk zijn en niet worden belemmerd door lichamelijke aandoeningen of beperkingen. Hierbij moet worden gedacht aan veiligheidshelmen en -brillen, maskers, gehoorbescherming, veiligheidsschoenen en beschermende kleding. Het dragen van een persluchttoestel van 15 kg gedurende minimaal 20 minuten vereist een goede lichamelijke conditie. Hierbij wordt speciale beschermende kleding gedragen. Tijdens het bestrijden van een brand wordt onder grote spanning gewerkt in een warme omgeving, waarbij mogelijk door nauwe openingen of gangen gemanoeuvreerd moet worden. 9. De medische maatstaven die zijn opgenomen in Bijlage III dienen te worden gehanteerd bij de keuring van zeevarenden, onverminderd de algemene medische maatstaven voor een keuring. 10. De geneeskundige of de medisch specialist laat zich bij een beslissing tot afkeuring leiden door de navolgende algemene richtlijnen: Medisch ongeschikt voor de zeevaart is de persoon, die lijdt aan een ziekte, afwijking of verwonding: a. waardoor een veilige uitoefening van de werkzaamheden belemmerd kan worden; b. waardoor de zeevarende niet te allen tijde in staat is om adequaat te handelen in geval van nood; c. die tijdens de functie-uitoefening aan boord kan verergeren, in die zin dat daardoor een onaanvaardbaar risico voor de gezondheid of veiligheid van hemzelf of de overige opva- Uit: Staatscourant 18 februari 2002, nr. 34 / pag. 8 8

9 renden ontstaat, of ernstige hinder voor andere personen aan boord, of d. die een behandeling behoeft, waarbij voortdurend medisch toezicht is vereist of waarbij acuut ingrijpen door een medicus noodzakelijk kan worden. Bijlage III Medische maatstaven I Geneesmiddelengebruik: 1. Het gebruik van anti-coagulantia (cumarines), insuline, sulfonylureum (SU) derivaten, anti-epileptica of immuunsuppressiva is een reden voor Uitsluitend na overleg met de Medisch Adviseur Scheepvaart of bij scheidsrechterlijke herbeoordeling is bij bevaren zeelieden incidenteel, in een individueel geval en voor een enkele functie goedkeuring mogelijk. 2. Het aangewezen zijn op het gebruik van geneesmiddelen welke neveneffecten hebben in de zin van: duizeligheid, verminderd concentratieen reactievermogen, psychische stoornissen, hypotensie en bradycardie, kan een reden zijn voor 3. Indien geneesmiddelen worden gebruikt in doseringen die zich met de veiligheid van het varen laten verenigen (van patiënt tot patiënt verschillend, maar voor één patiënt behoorlijk constant), moet bij de afgifte van een geneeskundige verklaring worden overwogen of de betrokkene de (bij)werkingen van het geneesmiddel begrijpt, en de voorschriften van de arts nauwgezet naleeft. 4. Bij de beoordeling van de veiligheid van het gebruik van medicijnen, dient ook te worden bekeken in hoeverre het plotseling staken van de geneesmiddelen (zeeziekte, noodsituatie) problemen kan opleveren. II Infectieziekten: 1. Álle infectieziekten zijn een reden voor tijdelijke of voorlopige ongeschiktheid, totdat afdoende behandeling heeft plaatsgehad. Bij gastro-intestinale infectieziekten dient speciale aandacht te worden besteed aan het personeel dat betrokken is bij de voedselbereiding en catering. 2. Longtuberculose: Indien na een adequate behandeling de betrokkene genezen wordt verklaard door een longarts, kan een verklaring van geneeskundige geschiktheid worden afgegeven. 3. Seropositiviteit (HIV) is in het algemeen geen reden voor Bij profylactisch gebruik van AIDS-remmende middelen wordt de beslissing over eventuele geschiktheid slechts genomen na overleg met de Medisch Adviseur Scheepvaart. AIDS is een reden voor blijvende ongeschiktheid in alle bevestigde gevallen. 4. Overgevoeligheid of contraïndicaties voor vaccinaties of profylactica die in het vaargebied van de zeevarende noodzakelijk zijn, zijn een reden voor ongeschiktheid of beperking van het vaargebied. III Maligniteiten Deze zijn in het algemeen een reden voor blijvende Voor goedkeuring is een gunstig specialistisch rapport vereist, waaruit blijkt dat complete remissie is bereikt, en redelijkerwijs geen acute problemen zijn te verwachten. Goedaardige tumoren die door hun lokalisatie aanleiding kunnen zijn voor complicaties zijn een reden voor IV Endocriene stoornissen 1. Zowel Insuline afhankelijke als niet van Insuline afhankelijke Diabetes Mellitus zijn een reden voor blijvende Uitsluitend indien het een NIADM bij bevaren zeelieden betreft, kan therapie met Metformine, Acarbose of Rosiglitazon.worden toegestaan, indien na een periode van tijdelijke of voorlopige ongeschiktheid een goede en stabiele instelling is bereikt. Behandeling met SU-derivaten is in álle gevallen een contraïndicatie voor geschiktheid voor de zeevaart. Als gevolg van de ontwikkeling van nieuwe orale antidiabetica kan aanpassing van het regime plaatsvinden, waarbij de beslissing over eventuele geschiktheid slechts genomen kan worden na overleg met de Medisch Adviseur Scheepvaart. 2. Manifeste hyper- en hypothyreoidie vormen een reden voor voorlopige, dan wel blijvende 3. Overige endocriene stoornissen: voor goedkeuring is een gunstig specialistisch rapport vereist, waaruit blijkt dat redelijkerwijs geen acute problemen zijn te verwachten. V Aandoeningen van het bloed en/of de bloedvormende organen. 1. Humorale immuundeficiënties, zoals agamma- en hypogammaglobulinaemieën zijn een reden voor blijvende 2. Cellulaire immuundeficiëntie is een reden voor blijvende Na splenectomie wordt de beslissing over eventuele geschiktheid slechts genomen na overleg met de Medisch Adviseur Scheepvaart. 3. Stollingsstoornissen zijn een reden voor blijvende Voor goedkeuring is een gunstig specialistisch rapport vereist, waaruit blijkt dat redelijkerwijs geen acute problemen zijn te verwachten. 4. Anaemie met nog onbekende aetiologie is een reden voor tijdelijke Na analyse volgt herbeoordeling van de geschiktheid. 5. Overige chronische bloedziekten: voor goedkeuring is een gunstig specialistisch rapport vereist, waaruit blijkt dat redelijkerwijs geen acute problemen zijn te verwachten. VI Psychische stoornissen 1. Psychosen in de anamnese met een kans op herhaling of verergering zijn een reden voor blijvende 2. Bipolaire stoornissen in de anamnese zijn een reden voor blijvende 3. Depressies die niet onder het begrip bipolaire stoornis vallen zijn een reden voor tijdelijke of voorlopige Voor goedkeuring is een gunstig specialistisch rapport vereist. 4. Persoonlijkheidsstoornissen met antisociale, borderline, theatrale, narcisitische, ontwijkende, afhankelijke of obsessief-compulsieve patronen zijn in het algemeen een reden voor blijvende 5. Chronisch alcoholisme, hetzij voortdurend, hetzij gedurende bepaalde perioden, is in het algemeen een reden voor blijvende 6. Verslaving aan verdovende, opwekkende of andere psychotrope stoffen in de anamnese van de laatste vijf jaar is in het algemeen een reden voor blijvende Gokverslaving is een reden voor ongeschiktheid, indien de afwezigheid van de gokmiddelen kan leiden tot een verminderde inzetbaarheid. 7. Overige psychiatrische stoornissen: Uit: Staatscourant 18 februari 2002, nr. 34 / pag. 8 9

10 voor goedkeuring is een gunstig specialistisch rapport vereist. 8. Hoogtevrees en engtevrees kunnen een reden zijn voor blijvende VII Aandoeningen van het centrale zenuwstelsel 1. Alle aandoeningen die gepaard gaan met bewustzijns- of evenwichtsstoornissen of aanvallen van draaiduizeligheid zijn een reden voor blijvende 2. Alle vormen van epilepsie en narcolepsie in de anamnese zijn een reden voor blijvende Uitsluitend bij scheidsrechterlijke herbeoordeling is bij bevaren zeelieden incidenteel, in een individueel geval en voor een enkele functie goedkeuring mogelijk. 3. Systeemziekten van het centrale zenuwstelsel, zoals multipele sclerose of M. Parkinson, zijn afhankelijk van het stadium waarin de ziekte verkeert in het algemeen een reden voor blijvende 4. Migraine, gepaard gaande met arbeidsverzuim, is een reden voor voorlopige, of blijvende 5. Noctambulisme is in het algemeen een reden voor blijvende VIII Spraak Ernstige spraakstoornissen zijn een reden voor blijvende Ook bij achtergrondgeluid moet er met stemverheffing voldoende spreekvaardigheid zijn. IX Aandoeningen van neus, mond en keel 1. Een ernstige belemmering van de neusademhaling, bijvoorbeeld door een sterke neusseptum-deviatie is een reden voor tijdelijke 2. Uitgebreide cariës of aandoeningen van het tandvlees zijn een reden voor tijdelijke 3. Recidiverende tonsillitis en focale infecties zijn een reden voor voorlopige of blijvende X Thoraxafwijkingen Thoraxafwijkingen die gepaard gaan met belemmering van de normale hart- en/of longfunctie zijn redenen voor blijvende XI Aandoeningen van de luchtwegen 1. Asthma bronchiale kan een reden zijn voor blijvende 2. Chronische luchtweginfecties en COPD met ernstige longfunctiestoornissen zijn in het algemeen een reden voor blijvende 3. Recidiverende spontane pneumothorax is een reden voor blijvende 4. Andere chronische longaandoeningen met de mogelijkheid van acute verslechtering van de longfunctie zijn een reden voor voorlopige of blijvende XII Aandoeningen van hart en bloedvaten 1. Hartklepafwijkingen en congenitale hartgebreken met haemodynamische consequenties zijn een reden voor blijvende Een kunstklep is in het algemeen een reden voor blijvende 2. Pathologische ritme- of geleidingsstoornissen zijn een reden voor blijvende 3. Het dragen van een pacemaker is in het algemeen een reden voor blijvende De beslissing over eventuele geschiktheid wordt slechts genomen na overleg met de Medisch Adviseur Scheepvaart. 4. Aandoeningen van het myocard, resulterend in een verminderde, ergometrisch bepaalde belastbaarheid van het hart, zijn een reden voor blijvende 5. Angina pectoris is een reden voor tijdelijke, voorlopige of blijvende Voor goedkeuring is een gunstig specialistisch rapport vereist waaruit blijkt dat redelijkerwijs geen acute problemen zijn te verwachten. 6. Aneurysma aortae is in het algemeen een reden voor blijvende Voor goedkeuring is een gunstig specialistisch rapport vereist waaruit blijkt dat redelijkerwijs geen acute problemen zijn te verwachten. 7. Hypertensie: een bij herhaling gemeten diastolische druk van > 105 mm Hg is een reden voor tijdelijke of voorlopige 8. Symptomen van perifere vasculaire aandoeningen, arterieel of veneus, zijn een reden voor voorlopige of blijvende Een vaatprothese is in het algemeen geen reden voor 9. Ieder cerebrovasculair accident, inclusief T.I.A. s, in de anamnese, is in het algemeen een reden voor blijvende XIII Maag- en darmaandoeningen 1. Een aandoening van maag of oesofagus met een verhoogde kans op bloeding of perforatie, inclusief het ulcus pepticum is een reden voor voorlopige Goedkeuring is slechts mogelijk nadat endoscopisch genezing is vastgesteld. 2. Chronische darmziekten zijn in het algemeen een reden voor blijvende 3. Hernia inguinalis is een reden voor tijdelijke ongeschiktheid; niet te corrigeren recidieven zijn een reden voor blijvende XIV Aandoeningen van lever, galblaas en pancreas 1. Verschijnselen die wijzen op de aanwezigheid van een leveraandoening, van galstenen of een galblaasontsteking, zijn een reden voor voorlopige of blijvende Voor goedkeuring is een gunstig specialistisch rapport vereist, waaruit blijkt dat redelijkerwijs geen acute problemen zijn te verwachten. 2. Chronische pancreatitis is een reden voor blijvende XV Aandoeningen van de urinewegen 1. Aandoeningen van de hogere of lagere urinewegen, resulterend in recidiverende klachten of een verminderde nierfunctie zijn in het algemeen een reden voor voorlopige of blijvende 2. Een niersteen is een reden voor tijdelijke of voorlopige 3. Het hebben van één nier is in het algemeen geen reden voor XVI Gynaecologische aandoeningen Meno-/metrorrhagieën, uterusprolaps, endometriosis en recidiverende salpingitis zijn een reden voor voorlopige of blijvende XVII Zwangerschap De zeevarende zélf neemt de uiteindelijke beslissing om voor goedkeuring in aanmerking te willen komen. Extra aandacht dient te worden geschonken aan een eerste zwangerschap, en aan eerdere zwangerschappen met complicaties in de anamnese. Varen kan uitsluitend worden toegestaan bij een ongecompliceerde zwangerschap van de 13e tot 28e week. Het eerste en Uit: Staatscourant 18 februari 2002, nr. 34 / pag. 8 10

11 laatste trimester, en de herstelperiode post partum dienen te worden beschouwd als een periode van tijdelijke Varen in het tweede trimester kan uitsluitend worden toegestaan op schepen in een beperkt vaargebied waarbinnen adequate medische voorzieningen voorhanden zijn. Varen in het tweede trimester in een onbeperkt vaargebied is toegestaan op schepen waarop een dokter aanwezig is met voldoende bekwaamheden in de verloskunde. XVIII Huidaandoeningen Huidziekten welke frequent recidiveren, of bij herhaling een ernstige belemmering vormen voor de uitoefening van een functie aan boord, zijn een reden voor blijvende XIX Aandoeningen van het bewegingsapparaat 1. Recidiverende rugklachten gepaard gaande met arbeidsverzuim, zijn een reden voor voorlopige of blijvende 2. Gewrichtsaandoeningen en andere ziekten van het bewegingsapparaat zijn een reden voor voorlopige of blijvende ongeschiktheid indien de aandoening progressief is, pijn of functiebeperking tot gevolg heeft. 3. Contracturen die tot een aanzienlijke bewegingsbeperking hebben geleid zijn een reden voor blijvende 4. Verminkingen of aangeboren afwijkingen die tot een verminderde arbeidsgeschiktheid of tot een verhoogd ongevalsrisico leiden, zijn een reden voor blijvende 5. Ledemaatprothesen en kunstgewrichten zijn in het algemeen een reden voor blijvende De beslissing over eventuele geschiktheid wordt slechts genomen na overleg met de Medisch Adviseur Scheepvaart. 6. Recidiverende schouderluxaties zijn een reden voor voorlopige Na operatieve correctie volgt herbeoordeling van de geschiktheid. XX Overgewicht 1. Ongecompliceerd overgewicht: een Quetelet-index 30 met een duidelijk verminderde belastbaarheid en aanwijzingen dat de kandidaat belemmerd wordt in het uitoefenen van zijn functie, kan een reden zijn voor voorlopige of blijvende 2. Gecompliceerd overgewicht: een Quetelet-index 30 met een normale lichamelijke belastbaarheid, maar met bijkomende risicofactoren zoals bijvoorbeeld hypertensie en verhoogde serumlipiden, kan een reden zijn voor voorlopige of blijvende XXI Allergieën Ernstige allergische reacties als gevolg van contact met stoffen die aan boord aanwezig zijn, zijn een reden voor blijvende XXII Oog en gezichtsvermogen A. Alle zeevarenden zonder uitkijkof wachtfunctie. De keuring van het gezichtsvermogen is een onderdeel van de algemene lichamelijke keuring. 1. De gezichtsscherpte wordt bepaald met behulp van de kaart van Landolt TNO, de Snellen letterkaart of een andere test die geacht mag worden gelijkwaardig te zijn. Met beide ogen dient, zonodig met behulp van eigen (reserve)bril of contactlenzen, een gezichtsscherpte te worden bereikt van 0,4. De visus dient zonder optische correctiemiddelen met elk oog afzonderlijk niet minder dan 0,1 te bedragen. 2. Indien bij de keuring gebruik is gemaakt van optische correctiemiddelen, moet aan de keurend arts een adequate reservebril worden getoond B. Dek- en brugdienst met uitkijk- of wachtfunktie (Z1) / Machinekamerdienst met wachtfunktie Z2). Na gebleken geschiktheid wordt de Geneeskundige verklaring voor het gezichtsorgaan afgegeven. 1. De gezichtsscherpte wordt bepaald met behulp van de kaart van Landolt TNO, de Snellen letterkaart of en andere test die geacht mag worden gelijkwaardig te zijn. a. Z1: Met elk oog afzonderlijk dient, zonodig met eigen (reserve)bril of contactlenzen, een gezichtsscherpte te worden bereikt van 0,7 voor het beste oog en 0,5 voor het slechtste oog. De visus dient zonder optische correctiemiddelen met elk oog afzonderlijk niet minder dan 0,1 te bedragen. b. Z2: Met elk oog afzonderlijk dient, zonodig met eigen (reserve)bril of contactlenzen, een gezichtsscherpte te worden bereikt van 0,4. De visus dient zonder optische correctiemiddelen met elk oog afzonderlijk niet minder dan 0,1 te bedragen. 2. Voor het nabijzien geldt dat, zonodig met eigen correctiemiddelen, een gezichtsscherpte overeenkomend met een van de volgende uitslagen moet worden bereikt: Precision Vision test op 40 cm; Laméris De Nederlanders op 30 cm D=0,6; Oculus Landolt C s op 30 cm regelaanduiding =0,9; Nieden Jaeger op 30 cm J=3. De gezichtsscherpte voor het lezen van beeldschermen van computer of radar en voor het aflezen van navigatie- of meet en regelapparatuur op 70 cm dient voldoende te zijn, zonodig adequaat gecorrigeerd. 3. Indien bij de keuring voor de visus veraf of nabij gebruik is gemaakt van optische correctiemiddelen, moet aan de keuren arts een adequate reservebril worden getoond. Het gebruik van gekleurde corrigerende glazen of contactlenzen is een reden voor specialistische keuring door een aangewezen oogarts. 4. Bij het onderzoek van het kleurenonderscheidingsvermogen, verricht bij de in de betreffende test voorgeschreven belichting is een score van 2 fouten bij de Ishihara test een reden voor specialistische keuring door een aangewezen oogarts. Bij de specialistische keuring is een reden voor blijvende ongeschiktheid een grotere afwijking dan de volgende uitkomsten: Hardy, Rand and Rittler: mild ; danwel Tokyo Medical College: second degree ; danwel een equivalente uitkomst bij een gelijkwaardige test. 5. Een bij de confrontatiemethode volgens Donders gevonden stoornis in het gezichtsveld is een reden voor specialistische keuring. Bij de specialistische keuring dient bij perimetrisch onderzoek het gezichtsveld vrij te zijn van voor de functie van de zeevarende storende beperkingen. 6. Er worden geen eisen gesteld aan het diepte zien. 7. Alle vormen van refractiechirurgie zijn een reden voor specialistische keuring door een aangewezen oogarts. Bij de specialistische keuring is goedkeuring mogelijk na volledige genezing, mits na een postoperatieve stabilisatieperiode wordt voldaan aan Uit: Staatscourant 18 februari 2002, nr. 34 / pag. 8 11