Preekserie Geloof, hoop en liefde, deel 3 Door Martijn Piet, zondag 18 oktober 2015

Transcriptie

1 Preekserie Geloof, hoop en liefde, deel 3 Door Martijn Piet, zondag 18 oktober 2015 Met ogen van geloof Ter illustratie wil ik u het logo van FedEx laten zien. Wat de meeste mensen niet weten is dat in dat logo een pijl verwerkt is. In de meeste gevallen zal dit je in eerste instantie niet opvallen. Het grappige is dat wanneer je ogen er voor opengaan, de pijl eigenlijk super gaat opvallen. Telkens wanneer je nu het logo ziet is de pijl het eerste wat je ziet. In bepaald opzicht lijkt de pijl een beetje op God. Als je Hem niet ziet, dan ben je van zijn aanwezigheid niet bewust, maar zodra je ogen voor Hem opengaan, zie je Hem haast overal. Waar een ander niks bijzonders ziet, zie jij Gods hand. Ik wil een paar verzen met u lezen in 2 Koningen 6:15-17 Israël is in oorlog met Aram. Telkens als de koning van Aram overleg had gehad met zijn bevelhebbers en een bepaalde tactische zet deed door zijn legertroepen te verplaatsen, wisten de Israëlieten ervan. Die koning werd op een bepaald moment woedend en riep zijn officieren bij elkaar. Er moet een verrader in hun midden zijn. Hij zegt dan ook tegen zijn bevelhebbers: Wie van jullie is de verrader! Wie heeft de koning van Israël over mijn plannen ingelicht? De een na de ander ontkent natuurlijk. Dan zegt één van de officieren, dit is het werk van de profeet Elisa Hij weet zelfs te vertellen wat u in uw slaapkamer zegt Dat is schrikken! De koning besluit daarop Elisa gevangen te nemen. Als hij hoort dat Elisa in Dotan is, stuurt hij een groot leger naar de stad toe. Ze omsingelen s nachts de stad.

2 De knecht van Elisa kijkt s ochtends naar buiten en ziet een groot leger dat klaar staat om aan te vallen, hij schreeuwt het uit: Wat moeten we beginnen heer? Help!! De knecht van Elisa wordt geconfronteerd met de realiteit! In vers 16 en 17, lezen we: Zijn meester antwoordde: Wees niet bang, wij zijn met meer dan zij. En hij bad: HEER, open zijn ogen en laat het hem zien. De HEER opende Elisa s knecht de ogen, en toen zag hij dat de heuvels vol stonden met paarden en wagens van vuur, die Elisa omringden. Elisa kijkt en ziet ook dat geweldige leger, maar hij ziet nog wat anders! Hij ziet nog een andere realiteit, een bovennatuurlijke realiteit. Hij zag dat de heuvels vol stonden met paarden en wagens van vuur. Hoe is het mogelijk dat twee mensen, die naar precies dezelfde omstandigheden kijken, twee totaal verschillende dingen waarnemen? Er is een verschil tussen kijkers en zieners Kijkers zijn mensen die niet verder kijken dan hun neus lang is en de krant breed. Ze gaan af op de feiten, de harde werkelijkheid. Een kijker rekent en telt op en voorspelt de uitkomst. Een kijker is realist, hij ziet de werkelijkheid. Hij vertrouwt op zijn natuurlijke zintuigen. Maar de ziener kijkt hemelhoog, heeft oog voor het wonder. Hij kijkt met ogen van geloof. O ja, hij ziet ook de werkelijkheid, hij ontkent die niet. Maar hij breekt die werkelijkheid open door met de ogen van God te kijken en ziet daardoor een bovennatuurlijke realiteit. Ben jij een ziener of een kijker? Jezus was de ziener bij uitstek. Laten we maar eens een bekende situatie uit het leven van Jezus nader bekijken. We vinden het in Marcus 6:34-44,52 Vers 34 Toen hij uit de boot stapte, zag hij een grote menigte en voelde medelijden met hen, omdat ze leken op schapen zonder herder, en hij onderwees hen langdurig. Toen er veel tijd verstreken was (in het Lukas-evangelie staat dat de dag ten einde liep ), kwamen zijn leerlingen naar hem toe en zeiden: Dit is een afgelegen plaats en het is al laat. Het is laat en er zijn duizenden mensen bij hen en ze maken zich zorgen Een logische, menselijke reactie De omstandigheden dwongen hen om te handelen Ze denken dat Jezus zich niet bewust is van wat er hier mis kan gaan en komen bij Hem om Hem advies te geven Is dat niet herkenbaar? Menen wij ook niet vaak dat we Jezus advies moeten geven over wat Hij moet doen. Vers 36 Stuur hen weg, dan kunnen ze naar de dorpen en gehuchten in de omtrek gaan om eten te kopen. Dat klinkt allemaal erg logisch! De discipelen waren kijkers en geen zieners. Ze gebruiken hun gezond verstand. Doen wij dat ook niet vaak? Onze eerste reactie is toch ook vaak logisch nadenken. Onze eerste gedachte is meestal niet: wat zegt God of wat vindt God van deze situatie

3 We vertrouwen op ons eigen inzicht we kijken, maar zien niet. We hebben geen oog voor Gods wonderen! Laten we eens kijken wat de Here Jezus vervolgens doet Vers 37 maar hij zei: Geven jullie hun maar te eten. Jezus stelt ze nu voor een echt probleem! Hij geeft hun een onmogelijke opdracht! Ze antwoorden dan ook: Vers 37b Moeten wij dan voor tweehonderd denarie brood gaan kopen om hun te eten te geven. Zo rijk waren deze jongens niet! Jezus vroeg dus iets onmogelijks van ze! Vervolgens gaat Jezus nog een stapje verder. Hij wil hen iets leren. Hij gaat nog dieper Vers 38 Hoeveel broden hebben jullie bij je? Ga eens kijken. En nadat ze waren gaan kijken wat ze bij zich hadden zeiden ze: Vijf broden, en twee vissen. We hebben maar vijf broden en twee vissen. We kunnen het niet! Het probleem is te groot! Dit waren dezelfde discipelen die Jezus grote wonderen en tekenen hadden zien doen. Ze waren er getuige van geweest dat Jezus water in wijn veranderde. Ze waren erbij toen Hij blinden liet zien, doven liet horen en verlamden weer liet lopen. Ze waren erbij toen Jezus de storm waar ze in terecht waren gekomen tot stilte bracht. Ze waren erbij toen Jezus het 12-jarig dochtertje van Jairus uit de dood deed opstaan! Ze waren al getuige geweest van geweldige wonderen. Ze hadden zelfs wonderen onder hun eigen handen zien gebeuren. En nu staan ze voor een probleem en er is geen geloof. Ze zijn niet op God gericht en op wat Hij kan doen, maar op het probleem gericht en op zichzelf (hun tekort) gericht. Ze kijken en zien niet!!! Vers 41 Hij nam de vijf broden en de twee vissen, keek omhoog naar de hemel Jezus zag op naar de hemel! Jezus keek niet naar de scharen (het probleem) hij keek ook niet naar wat hij in zijn handen had (zijn tekort), Jezus was op God gericht. Hij was niet probleem- of zelfgericht! Zijn verwachting, zijn hoop, zijn vertrouwen was op God. Hij wist dat Hij niets kon zonder dat Hij het de Vader had zien doen! Hij wist dat Hij voor elke opdracht (hoe klein ook) de bekwaamheid, genade, kracht van God nodig had en ook zou krijgen! Hij zag op naar de hemel Wat zegt God? Wat doet God? Wat vindt God? Jezus was een ziener en geen kijker! Daardoor keek hij naar het probleem vanuit Gods perspectief. Jezus zegt van zichzelf: Waarachtig ik verzeker u: de Zoon kan niets uit zichzelf doen, hij kan alleen doen wat hij de Vader ziet doen; en wat de Vader doet, dat doet de Zoon op dezelfde manier. De Vader heeft de Zoon immers lief en laat hem alles zien wat hij doet. Hij zal hem nog grotere dingen laten zien, u zult verbaasd staan. Johannes 5:19-20 Zo vaak richten wij onze ogen op het probleem en op onze tekorten, onmacht of onbekwaamheid en het resultaat is dat ons denken vervuld wordt met bezorgdheid, twijfel, angst en ongeloof.

4 We moeten ophouden met het kijken naar onze hopeloze omstandigheden en onze beperkte, natuurlijke vermogens. We moeten omhoog zien! We moeten onze ogen richten op de almachtige, wonderwerkende God! Een paar maanden geleden was ik samen met Kees Duijverman bij een lezing op de universiteit van Kampen. Het thema was Missionair Gemeente zijn. Alan Roxburg was daar. Een wat oudere man uit Canada. Hij was in zijn leven voorganger geweest van een aantal gemeentes. Waaronder ook zeer grote succesvolle gemeentes. Maar dit is wat hij zei in relatie tot missionair gemeente zijn. Hij zei: het probleem van de kerk is niet alleen dat de kerk de connectie met de maatschappij is verloren, maar ook met God en Gods werken. De kerk is goed geworden in het ontwikkelen van allerlei, op zichzelf goede, programma s. Voorgangers zijn managers van die programma s geworden. En wanneer het gaat om missionair gemeente zijn, is onze vraag, welk programma werkt om mensen te bereiken en mijn kerk te laten groeien. Zijn conclusie: Niet één of eigenlijk is het gewoon een verkeerde vraag. We moeten een heel andere vraag stellen wanneer wij bewogen zijn met onze straat, wijk, onze buren, vrienden. En dat is de vraag: God wat bent U aan het doen? In plaats van dat we God vragen mee te doen in ons verhaal, moeten onze ogen open gaan voor Zijn verhaal. God is namelijk aan het werk. Ook in onze wijken en onder onze vrienden. De vraag is of wij zien wat God aan het doen is en of we met Hem mee willen doen in zijn verhaal. Onze ogen kunnen blind zijn voor wat God doet. In Lucas 24 lezen we van twee mannen. Ze zijn bedroefd en terneergeslagen. Ze lopen weg van Jeruzalem. Weg van de plek waar God aan het werk is. Met hun hoofden naar beneden. Ze zijn onderweg naar Emmaüs. Er komt een man naast hen lopen, maar ze herkennen hem niet. Ze hebben niet door dat het Jezus zelf is. Ze raken aan de praat. Uiteindelijk, wanneer ze de man hebben uitgenodigd voor de maaltijd en Jezus het brood breekt gaan hun ogen open en herkennen ze hem. Onmiddellijk gaan ze rechtsomkeert terug naar Jeruzalem. Misschien is dit ook de situatie van jouw leven. Misschien overmand door teleurstelling ben je het zicht op Jezus kwijtgeraakt. Sta je met je rug naar Jeruzalem. Mijn gebed is dat je ogen geopend zullen worden. Dat je de witte pijl gaat zien. Dat je Jezus gaat zien. Het is niet te laat om om te keren. Terug naar Jeruzalem. Verwerkingsvragen 1. Bespreek met elkaar het FedEx logo. Wie zag de witte pijl zelf al? Wie niet? Wat gebeurde er toen je er op gewezen werd? Wat vind je van de vergelijking tussen de witte pijl en God? 2. Ben je een kijker of een ziener? Op welke wijze vergroot onze wandel met Jezus ons perspectief? 3. Alan Roxburg doet de suggestie om anders naar onze omstandigheden, maar ook naar onze straat en wijk te kijken en ons biddend de vraag te stellen: God wat bent U aan het doen? Hoe kan ik meewerken in uw plan? Wat vind je van deze suggestie? In hoeverre is dit praktijk in jouw leven? Hoe zou jouw betrokkenheid bij je wijk kunnen veranderen, wanneer je biddend op zoek gaat naar Gods handelen binnen de mensen in jouw wijk? Geloof je überhaupt dat God actief is onder de mensen in jouw wijk?

5 4. Bij de Emmaüsgangers was al het geloof in Gods werken verdwenen. Zij waren teleurgesteld en liepen met hun rug naar Jeruzalem. Het kostte heel wat tijd voordat ze doorhadden dat Jezus al die tijd met hen meeliep. Wellicht herken jij je in dit verhaal en is het moeilijk om Jezus te herkennen. Neem tijd om te bidden voor hen die het zicht op Jezus zijn kwijtgeraakt.