BEELD & WOORD. Nieuwsbrief 16 oktober Schilderij op hout JDD

Transcriptie

1 BEELD & WOORD E X P E R I M E N T e e l JDD Nieuwsbrief 16 oktober 2014 Schilderij op hout JDD

2 Beste Kunst- en Poëzievrienden, In deze Nieuwsbrief vindt u de laatste van de reeks Atopia- kettinggedichten, verder een bespreking van een kunstwerk van Paul Joostens, een gedicht LIGHT van Inge Boulonois uit Nederland geschreven bij de gelijknamige schilderij van me, een gedicht VERWONDERING van Veine Peeters en een gedicht dat ik schreef in Pafos-Cyprus bij het kijken naar een merkwaardige schilderij. Op de valreep meld ik jullie tevens de recente uitgave van twee boeiende dichtbundels De dagen zijn van spinrag van Tine Hertmans, geïllustreerd met etsen van Tony De Bruycker en Zo gaan de woorden weer hun eigen weg en die van mij van Jan Vanhaelen ( 50 jaar gedichten). Voorts ontdekte ik in het boek BEZETTE STAD van Paul van Ostaijen een lang gedicht dat jij schreef voor zijn toenmalige vriend Paul Joostens. De titel ervan is ASTA NIELSEN. In een volgende nieuwsbrief meer hierover. Zoals steeds zijn jullie opmerkingen en suggesties welkom. Kunstencentrum MANSVELD Oudenaaksestraat 4, 1671 Elingen (Pepingen- Pajottenland) tel joz.dedecker@telenet.be Hartelijke groeten. Jos De Decker

3 Paul Joostens ( ) BAISER A L URANIUM 1946 Paul Joostens oeuvre en leven kent als een wild eiland nog ontoegankelijke gebieden. Hij tolereerde geen tussenpersonen in zijn donkere kamer: het licht van de filmprojector was zijn enige bron om een eindeloze reeks beelden en boodschappen aan de mensheid te sturen. Gelieve zelf voor een scherm te zorgen. Philip Van den Bossche Directeur MU.zee, Oostende. Een opmerkelijke terugblik op het werk van Paul Joostens heb ik kunnen meemaken op de recente expositie CINEMA JOOSTENS - Collages & Assemblages in het MU.zee, Modern Museum van Oostende. Die liep van tot Graag wil ik jullie mijn indrukken weergeven over deze uitzonderlijke kunstenaar die 54 jaar geleden overleed en wiens oeuvre nog eens beter in de kijker dient te worden gesteld.

4 De avant-garde Joostens en Co Paul Joosten past niet binnen het identiteitsdenken van zijn tijd. Vroeg in de jaren 20 noemde hij zichzelf een dadaïst en samen met E.L.T. Mesens en Clément Pansaers zorgde hij ervoor om een ware internationale dadaïstengilde op te richten. Antwerpen was toen het centrum van hun activiteiten. Paul Joostens (Antwerpen, 18 juni maart 1960) was een eigenzinnige Antwerpse kunstschilder, tekenaar en maker van collages. Hij was kortstondig een impressionist, daarna een symbolist, futurist, kubist, surrealist, dadaïst, anarchist, nihilist en uiteindelijk existentialist. Hij nam een aparte plaats in in de Vlaamse kunst, maar was weinig erkend gedurende zijn leven en stierf zo goed als vergeten in armoede. Geboren in een Antwerps Franstalig bourgeois milieu als jongste in een gezin van vier kinderen, kreeg hij een streng religieuze opvoeding, zowel thuis als bij de Jezuïeten. Zijn vader was steenkapper en nam deel aan de restauratie van de Antwerpse kathedraal. Hij gaf zijn aldaar opgedane inzichten in de stijl en vormen van de Gothiek door aan zijn zoon. Een bezoek aan de tentoonstelling over de Vlaamse Primitieven in Brugge in 1902 en 1907 opende voor hem een nieuwe wereld, waarvan de invloed van Hans Memling en Jan van Eyck zich later zou laten voelen in zijn werken. In 1960 stierf hij vereenzaamd en zo goed als vergeten in het Antwerpse Stuivenbergziekenhuis. Hij liet een uitgebreid oeuvre achter en een groot aantal Franstalige geschriften, waaraan hij evenveel waarde hechtte als aan zijn picturaal oeuvre. (Zie meer over zijn leven op Wikipedia.) BAISER A L URANIUM,1946. Dit hoger afgebeelde werk verwijst naar de atoombom Little Boy die in augustus 1945 op Hiroshima viel. Deze collage maakt deel uit van de reeks Demain,waarin de kunstenaar de wereld van morgen voorstelt als een gevaarlijk oord waar de dood om elke hoek schuilt en de mens zijn eigen leefwereld vernietigt. En heden, waar zijn wij nu aan toe???????????? Toen ik het werk onder ogen kreeg dacht ik we zijn nu 68 jaar verder en kan me van de indruk niet ontdoen dat DOODSLAG, WREEDHEID EN GRUWEL, kortom de DOOD nu nog zo fel media aandacht krijgt en zelfs opgehemeld wordt via Facebook en andere moderne mediacommunicatie, dat moorddadige instincten dag in dag uit naam van God het mensbeeld komen ontsieren. Soms zijn er kunstenaars nodig om ons eens tegen de schenen te schoppen en de waarde van ons mens zijn weer voorop te plaatsen!!!!!!!!! In een volgende Nieuwsbrief zal ik wat dieper ingaan op de verschillende Avant-Garde kunststrekkingen ( Dadaïsme, Surrealisme ) die op onze existentie een andere kijk bieden. Het ligt allemaal zowat in de lijn van mijn eigen ZELFEXPERIMENT als dichter en schilder en mens.

5 31. Ingrid Punt Vuig hersenspin de drager van dieper, helderder, betekenis en zin. nooit zal de mens hem vinden, ondanks hun trachten geen gewin, 'n Utopie... vuig hersenspin, het falen zal hen binden, blind, zwak gebrekkig zeult men voort, verbeten blijft men streven... blijft elke glimp door tijd verstoord, hun zoektocht in de kiem gesmoord, de vondst hen niet gegeven. 32.Christina Guirlande Tenzij De vondst hen niet gegeven tenzij men in het licht gaat staan en schaduwen negeert. Tenzij men met geoefend oor ook naar de stilte luistert en alles groeien hoort: geruchten tussen gras, gewemel in de bomen, gesprekken moeiteloos vertaald in vrij verzonnen taal, gedreven, tot het heden zelf bewijst: Er is een leven vóór de dood. 33.Tine Hertmans daglicht er is een leven voor de dood voor al wat zweeft in de vertroebeling van heldere wateren of in spitante spelonken van het humane brein, duistere dromen, alles wat a priori boven drijft in rimpeling van stromen, al wat men ongewild en nonchalant naar binnen rijft en wat het daglicht niet kan dragen 34.Veine Peeters tot besluit wat het daglicht niet kan verdragen is nu weggeëbd, gedragen door een zee van woorden nu hebben drieëndertig scheepjes vol met dromen onder de vlag van evenveel enthousiaste zeelui het ruime sop van de herinnering gekozen een blijvende herinnering aan een boeiende poëtische samenwerking waarvoor onze oprechte, dichterlijke dank Veine Peeters SLOT van Renga kettinggedichten ( 1 en 2)

6 LIGHT (1983) Schilderij Jos De Decker Voor eeuwig neergezeten zijn ze in dit kleine heden. In zichzelf teruggekeerd, gehecht aan het paneel. Verwarmd door tegenlicht en liefde. Wat ze fluisteren wordt door verf gesmoord. Ze staren samen verder dan onze ogen reiken. Al komt de trap van steen hier niet meer hoger, haar hevig uitgelichte benen vormen kleine treden Inge Boulonois, 2014

7 stilstaan gefascineerd stond ik stil bij een schilderij zocht naar hoe het te bekijken misschien omdat er geen begin noch einde in te merken viel het is niet te lezen zoals een tekst van links naar rechts het nam bodemloos wervelend zijn intrek in me zette me mede ondersteboven door zijn voorstellingswijze doorprikte mijn dagelijkse manier van kijken conformiteit waarbinnen men leeft als artefact bood het zich aan als ander zicht op de dingen als andere voorstellingswijze Jos De Decker maart 2013 Schilderij bekeken op een tentoonstelling in Pafos- Cyprus 2013

8 Verwondering Vlammetje weerkaatst in reeënogen Even maar, in de ochtendzon Rillende pootjes tussen braam Weifelend op zoek naar zacht mos Onder het dichte struikgewas Naar de blauwe lucht stijgt heel hoog De leeuwerik godvergeten plots weer terug Eenzaam orgelend, wordt een stip Rondjes draaiend op de wind Ik wrijf de slaap uit beide ogen Nog loom en warm van dromen Geniet in grenzenloze verwondering Jan.2014 Veine Peeters tekening Jos De Decker