BEELD & WOORD JDD. Nieuwsbrief 9 maart 2014

Transcriptie

1 BEELD & WOORD JDD E X P E R I M E N T Nieuwsbrief 9 maart 2014

2 Beste Kunst- en Poëzievrienden, Dit is de laatste oproep! voor ons POËZIEMATINEE op ZONDAG 16 MAART TE 11U in het gotische kerkje van Sint Laureins Berchem!!! Sprekers zijn: Jan Vanhaelen, Sylvain Peeters en Jos De Decker. Het is gemakkelijk te bereiken vanuit Brussel, afrit ring Erasmus, richtingvlezenbeek, Postweg volgen tot aan rondpunt (beter bekend als de vijfhoek!), rechtdoor rijden en derde straat rechts, pijl Sint Laureins Berchem volgen tot de Laureinstraat. De wegenwerken er omheen zijn af en er is ruim parking omheen de kerk. Nieuw!!! In mei aanstaande komt ik voor het eerst naar buiten met een collectie van schilderijen gemaakt in de jaren 80 en die in het teken staan van het magisch realisme. Dit is weer eens een gelegenheid om samen het glas te heffen! - Veiling van de werken van Miro om de schulden van Portugal te delgen, gaat toch door!.foei! Foei! -Zoals beloofd, zie in de Nieuwsbrief verder nr 5,6,7,8 van ons RENGA-ATOPIA kettinggedichten avontuur dat we vorig jaar begonnen en waaraan tal van dichters van Noord en Zuid hun medewerking verlenen. De laatste bekomen bijdrage komt ons toe vanuit Noord Nederland en is van de hand van Inge Boulonois. Het is nummer 29 al. Zie meer op -GETAL. Ra-ra-ra!Mocht je de tel kwijt zijn, verder dan 1 gevolgd door 125 nullen geraakt men niet! Zo beweert ons natuurkundige Roger Penrose! Vriendelijke groeten. Jos De Decker

3 COLLECTIE SCHILDERIJEN JOS DE DECKER DER JAREN 80 in het teken van het magisch realisme HEEL BINNENKORT te zien op Kunstencentrum MANSVELD vernissage vrijdag 16 mei om 19u open 17 en 18 mei van 14 tot 18u en op afspraak Oudenaaksestraat Elingen (Pepingen) Tel

4

5 5. Hilde Pinnoo Altijd nu de tijd laat littekens na hij laat zich winnen en verliezen maar was nooit mooier dan toen we hem vergaten. we bleven achter tussen behoedzame muren van altijd nu, met luiken van water waarin uur na uur is opgelost, huid verdund tot een zevende zintuig om te herkennen wat niemand opvalt. 6. Roel Richelieu Van Londersele Zal ik je aanraken om te herkennen wat niemand opvalt zal ik je aanraken als een blinde, vingerafdruk na vingerafdruk vorderen op weg naar ons doorzichtig verlangen. zo ontdek ik je opnieuw als een ballon tussen het puin, leg ik een leeslint over je ogen. bijna blind is bijna naakt dat alles kan alleen gebeuren nabij de haven, de misthoorns praten door elkaar, toch hoor ik dat deze zee van tijd voorlopig is. 7. Lut de Block Hoogtij Dat deze zee van tijd voorlopig is ik voel het als ik voor de vloedlijn sta water dat venijnig in de kuiten bijt nauwelijkse lippen die de huid beroeren. De zee kropt als een kind dat een intens verdriet voelt wringen. De zerpe nasmaak van het achterland de zemige beloften van een beter leven Tijd dat ik stappen zet en iets beslis. 8. Jan Vanhaelen In het iets Tijd dat ik stappen zet en iets beslis want tussen al-tijd tijdeloze tijd en eeuwig nooit meer eindigende ruimte blijf ik de wandelende hier en nu die oplost in het iets; zoals het na de middag hazenslaapje van baby s en bejaarden speels naïef realiteit ontvlucht- Zo schrap ik steeds opnieuw de woorden die ik pleegde.

6 iedere dag voeling vinden met de dingen een naam die men je opplakte onthouden je zogen aan het moederbeeld mens tastbaar betastbaar worden echt en onvervalst sterfelijk mede met de zon die opkomt en ondergaat dag aan dag alles in één flits zien de saga van het leven in trillingen en rillingen uitgesmeerd in emotievelden de tijd waarnemen die zich als een regenboog over je heen spant midden het lied van de aarde die als een eenzame planeet rondtolt en draait omheen de zon Jos De Decker 2 mei 2012

7 als levend symbool de medemens uitgebeeld in Van Gogh s Sorrow denkend aan verdriet, de aftakeling bij het ouder worden, dementie, alzheimer, enzovoort.. Jos De Decker zomaar je zoekt het uit te maken buiten de boeken of in de boeken waar het leven op aanstuurt het houvast ben je kwijt woorden worden dunner en dunner met de jaren worden een lege doos een omhulsel slechts schrijn van iets dat was vorm die verschrompelt je zoekt het uit te maken waar het heen wil in het zomaar van een lotsbestemming Jos De Decker 21 febr 2014

8 ik wil dat een gedicht me toelacht eventueel met zijn mankementen haperingen aarzelingen als werkelijk kladwerk van de ziel ik wil dat een gedicht meer is dan een taalperikel een zwier bravoure bovenop een fysieke presence een boek van herinneringen ik wil dat een gedicht onberekend zich opwerpt als een ultieme draad dwars door alle data heen die me omsluiten Jos De Decker 2012

9 Jos De Decker EINDE NIEUWSBRIEF 9