Preek over Marcus 9. Gemeente van Jezus Christus, gasten,

Transcriptie

1 Preek over Marcus 9 Gemeente van Jezus Christus, gasten, Jezus verheerlijking op de berg. Een bekend Bijbelgedeelte. Spectaculair ook. Maar wat betekent het? Wat moeten we hiervan leren? Daar gaat de preek vanochtend over. Het verandert onze manier van denken, onze kijk op God, op de wereld, en op de kerk. Dat doet Gods woord. Het verandert ons. Wie we zijn. Onze kijk op mensen, op God en op de kerk. Laten we daar vanochtend voor openstaan. Voor die verandering. We beginnen bij het eerste gedeelte. Jezus verheerlijking op de berg. Wat betekent het. Iets heel eenvoudigs. Maar ongelofelijk belangrijk. En ook nodig. Op de berg, waar Jezus is samen met Johannes, Petrus en Jakobus, verandert Jezus van gedaante. Mozes en Elia verschijnen. Er is een wolk. En een stem. Een berg, een wolk. Een stem. Hmm. Mozes was ook op een berg, weten jullie nog? De berg Sinaï. Daar smeekte hij God of hij zijn heerlijkheid mocht zien. Er was toen ook een wolk. En een stem. Toen Mozes weer beneden kwam straalde de heerlijkheid zo van hem af, dat het voor andere mensen niet om aan te zien was. Mozes op een berg. Heerlijkheid. Jezus op een berg. Schittering. Twee keer hetzelfde verhaal? Toch niet. Er is een beslissend verschil. Wat van Mozes afstraalde was de afstraling van de glorie van God. Zoals de maan het licht van de zon reflecteert. Zwakker, maar herkenbaar.

2 Maar nu Jezus. Hij reflecteert geen heerlijkheid. Maar Hij straalt zelf. Hij straalt niet van Gods glorie. Zoals andere profeten, religies. Hij is Gods glorie. Góds glorie. Geen aardse glorie. We lazen: witter dan een wolwasser het kan maken In Hebreeën 1 vers 3 staat: In hem schittert Gods luister, hij is zijn evenbeeld. Jezus moet als God aanbeden worden. Dat is het punt. Heel simpel, maar o zo nodig. Voor ons. In dit leven. Daar kom ik straks op. Dat het nodig is. Zie je wat hier gebeurt? Hadden de leerlingen nog enige twijfel, dan maakt God hier duidelijk wie Jezus echt is. Dachten ze nog even net als de mensen dat Hij alleen een profeet was, een leraar, een tweede Mozes. Nee, Hij is God. In hem schittert Gods luister. Wie is Jezus. Wie is Hij voor jou? Jezus sluit deze opties af: dat Hij een leraar is. Een voorbeeld. Spiritueel, vroom. Hij is God. Heb je hem gezien, dan heb je God gezien. Wil je God aanbidden, aanbidt dan Jezus. Nu het volgende. Petrus wil drie tenten opzetten. Tabernakel, is het Griekse woord voor tent. Waarom? Wat wil Petrus? Petrus is bang. Doodsbang nu hij God gezien heeft. Petrus voelt aan dat het nodig dat er iets tussen God en mensen in staat. Iets dat Gods aanwezigheid bemiddelt. En ons beschermt. Zoals de tabernakel in het Oude Testament. [dia 1] Wanneer Mozes God vraag of Hij zijn majesteit mag zien, zegt God: mijn gezicht zul je niet kunnen zien, want geen mens kan mij zien en in leven blijven. Het volk had eerder tegen Mozes gezegd: [dia 2] Spreekt u met ons, wij zullen naar u luisteren. Maar laat God niet met ons spreken, want dan sterven we, als God verschijnt.

3 Begrijp je, waarom Petrus een tent wil opzetten? Als je het begrijpt, dan snap je ook hoe onvoorstelbaar het is wat er op de berg in Marcus 9 gebeurt. God spreekt. De wolk verschijnt. Mozes en Elia verdwijnen. Daar staat Jezus. In de schittering van Gods luister. En, Petrus, Jakobus en Johannes, ook in oog met Gods luister. En (dit is het wonder): ze zijn er nog. Ze hebben God gezien en ze leven nog. [dia 3 leeg scherm] Petrus heeft God gezien, gehoord. En hij leeft nog. Mozes en Elia verdwijnen. Zij zijn geweest. Een tabernakel is niet nodig. Want Jezus is tegelijk Gods heerlijkheid én Gods bescherming voor ons. Wat een wonder. Als je Jezus gezien hebt, heb je God gezien. En tegelijk: Je hebt God gezien op een manier ooit had kunnen denken. Jezus is God. In Hem schittert Gods luister. Maar Hij is ook Gods bescherming. Voor ons. Dat betekent: je mag bestaan. Je mag er zijn. Leven met God. Ongelofelijk. De Bijbel verandert onze kijk op God. Hij is rechtvaardig én barmhartig, genadig. De Bijbel laat ons ook heel realistisch zien in wat voor wereld wij leven. Heel down to earth. Letterlijk. Petrus, Jakobus en Johannes dalen af van de berg. Na hun hoogtepunt-ervaring. Jezus is God, en wij leven nog! Maar het is net als toe Mozes afdaalde. 40 dagen was te lang. Maar hier is een dagdeel al te lang. De rest van de leerlingen is tijdens de afwezigheid van Jezus meteen verzeild geraakt in een vruchteloze discussie. Petrus, Jakobus en Johannes hebben gezien wie Jezus is. Maar ze staan meteen weer met de voetjes op de vloer. In de vieze, ruwe modder van de werkelijkheid. In een wereld vol met zieke mensen. Een wereld in de macht van demonen, die mensen vernietigen. Stom maken.

4 In een wereld waarin mensen elkaar op de proef stellen, discussiëren. In een wereld, net als die van ons, eigenlijk. Een wereld, die want dat is de kern vol is van ongeloof. Zie je dat de Bijbel de manier waarop wij graag naar de wereld willen kijken verandert. Ach, het valt wel mee. Komt goed. Zo niet, dan toch. Er is nog zoveel te genieten! De Bijbel zegt heel realistisch: kom op. wees eerlijk. Dit is een wereld vol met ziekte, eenzaamheid. Werkloosheid. Kinderloosheid. Totdat Jezus terugkomt is dat de wereld waarin onze kinderen groot worden. Let op wat er na het verhaal van de verheerlijking op de berg gebeurt. En hoe die twee dingen met elkaar samenhangen. Jezus is God. En de wereld waarin wij leven is een drama. Hoe ga je daarmee om? Hoe overleef je de beweging van bergtop-ervaring van je geloof naar de gewone wereld, waarin wij leven totdat Jezus terugkomt? Hoe hou je het geloof? Hoe kom je tot geloof? Laten we met dat laatste beginnen. Hoe kom je tot geloof. Let op de vader van het zieke kind. Hoe komt hij tot geloof? Wat ik jullie nu ga vertellen is goed nieuws. Door de erkenning van zijn hulpeloosheid. Anders niet. De erkenning van zijn hulpeloosheid is voorwaarde voor zijn redding. Niet zijn geloof. Zijn vertrouwen. Jezus wijst hem subtiel terecht. Hoe lang lijdt je kind al aan deze ziekte? Met andere woorden: waarom ben je niet eerder bij mij gekomen? En dan opeens dan valt het kwartje. Zo gaat het als mensen tot geloof komen. Ik kom terug bij de frisdrankautomaat. Je gooit er iets in. En dan komt er iets uit. Maar soms gaat het ook zo: je gooit je enig kleingeld erin. En er gebeurt niets

5 Zo gaat het bij deze man. Hij is bij de leerlingen van Jezus gekomen. Het is zijn laatste kleingeld. Zijn laatste redmiddel. Waarschijnlijk heeft hij alles al geprobeerd. Maar het hielp niet. En ook nu blijft succes uit. Maar dan komt Jezus zelf: wat is er aan de hand? de man vertelt, hoe zijn zoon eraan toe is. De mensen brengen het kind bij Jezus. Heb je gelezen dat Jezus boos is? boos over het ongeloof van de mensen. Voor de man was Jezus sluitpost op zijn begroting. Baar het niet dan schaadt het niet. Kunt U iets doen? Of ik iets kan, zegt Jezus? Je had veel eerder moeten komen. Alles is mogelijk voor wie gelooft. En dan ineens valt het kwartje bij de man. Hij snapt dat hij geen opties heeft. Hij heeft niks. Hij staat met lege handen. En dan schreeuwt hij het uit: Ik geloof! Kom mijn ongeloof te hulp. Het kwartje valt. Soms duurt het erg lang voordat het kwartje valt. Je ziet God wel, maar Jezus Christus niet, de bescherming van zijn verzoening. Je bent bang voor God. Of je hoort de boodschap wel, maar die dringt niet tot je door. Je bent in de macht van de vernietigende krachten van de wereld waar je in leeft. Je hebt verschrikkelijke dingen meegemaakt, of nog. Je bent ziek, depressief. Je hebt het gevoel dat je overbodig bent. Dat je er niet mag zijn. Het leven is zwaar. Of juist niet. Het gaat je voor de wind. Je hoort de boodschap van het evangelie wel, maar hij dringt niet tot je door omdat alles OK is. Maar dan valt het kwartje. God, de schepper. Die zich aan Mozes niet liet zien omdat Hij dat niet zou hebben overleefd. Mozes! Gods vriend. De God die jou heeft gemaakt. Die komt naar je toe in Jezus Christus. En Hij zegt: je mag leven.

6 Je mag er zijn. Je mag verschijnen voor mijn aangezicht en leven! Je hoort het kwartje vallen. Het verandert je leven. Je ziet ineens ook het verschil tussen geloof en religie: [dia 4] Religie zegt: ik gehoorzaam, dus ik hoor erbij. [dia 5] Geloof ontdekt: ik hoor erbij, dus ik gehoorzaam. Snap je m? Valt het kwartje? [dia 6 leeg scherm] Maar dan. Hoe hou je het vol? Want je hebt het geld wel horen vallen, maar er komt niks uit. De wereld verandert niet. Ook niet voor jou omdat je gelooft. Je blijft ziek. Of erger nog: je wordt ziek nadat je bent gaan geloven. De kerk waar je in zit valt tegen. De mensen dan. Ik dacht dat ik het had horen vallen? Waarom verandert er niks? Waar blijft mijn blikje cola, mijn beloning? Let goed op wat er gebeurt nadat Jezus de geest toegesproken heeft. De jongen blijft voor dood achter. Nou heb ik me overgegeven, mijn geloof beleden. En nu dit Wat er heel kort achter elkaar gebeurt in Marcus 9 Jezus pakt de jongen bij de hand en hij stond op duurt in een mensenleven soms lang. Heel lang. [dia 7] Ik moet even wat uitleggen over het geluid van de frisdrankmachine. Dit is een grafische weergave ervan. Je ziet drie fases. [ ] Als je gelooft,leef je in die middelste fase. Nu de praktijk. Je zit in de kerk. Het evangelie gaat erin. Het landt. Maar je krijgt er niets voor terug. Hoe houdt een mens dat vol? Een leven lang? De Bijbel is er heel duidelijk over. Het leven verandert niet, voordat Jezus terug komt. Dat pas valt het blikje. Er is lijden. Net als Jezus moeten ook zij die Hem volgen, daar doorheen. Heel duidelijk.

7 Hoe hou je dat vol? [dia 8 leeg scherm] Hoe zorg je ervoor dat de uitkomst van het lijden dat je meemaakt niet is dat je verbittert raakt, maar dat het je loutert. Dat wat je meemaakt je vormt in het besef dat God wil dat je echt alleen op Hem vertrouwt? Dat je je overgeeft, in plaats van het opgeeft? Weet je wat het antwoord is? Die bergtop. Aanbidding. Jezus moet als God aanbeden worden. Dat is het antwoord. Aan elke christen geeft God momenten dat je het kwartje hoort vallen. Bergtopervaringen. Niet de hele tijd. Maar ze zijn er wel. Dat je Jezus ziet zoals Hij is. Stralend, wit, zoals geen mens dat kan. De ervaring dat het goed is tussen God en jou. Dat je mag leven onder een open hemel. Dat je er mag zijn. Herinner die momenten, het zijn voorproefjes van hoe het straks perfect is. Aanbid Jezus. Die bergtop ervaringen kunnen een tijdlang weg zijn. De Dordtse Leerregels schrijven daar prachtig over. Aanbid Jezus. Midden in dit leven, in deze wereld je in aanbidding richten op Jezus Christus. Dat gold ook voor Petrus, Jakobus en Johannes. Toen de jongen voor dood op de grond lag dachten zij als enige: wacht maar. Hij is God! Ze hadden hem toch gezien? De Bijbel verandert ons beeld van God. En van de wereld waarin wij leven. En ook van de kerk. Tot slot wil ik daar met jullie bij stilstaan. Want dit Bijbelgedeelte gaat ook over de kerk. De leerlingen vragen Jezus na afloop: hoe komt het, dat wij deze geest niet konden uitdrijven. Het antwoord dat Jezus daarop geeft is behoorlijk schokkend. Voor de leerlingen. Voor de kerk. Voor ons. Verplaatsen we ons in de leerlingen. De 9 die overgebleven zijn als Jezus op de berg is met Petrus, Jakobus en Johannes. Jezus is weg, en meteen heeft zijn kracht ook hen verlaten. Zo lijkt het. Zij kunnen de jongen niet genezen.

8 Dat is pijnlijk. De leerlingen zijn onmachtig om bij afwezigheid van hun meester namens hem op te treden in deze wereld. om te evangeliseren, zou je ook kunnen zeggen. Herkenbaar? Ik vind van wel. Hoe graag zou je als kerk niet mensen ervan willen overtuigen dat Jezus ook hun redder is. Dat ook bij hen het kwartje valt? Zie je dat wij die negen leerlingen zijn? Dat de tekst van vanochtend over ons gaat? Over onze onmacht om te evangeliseren? Dat is: op te treden namens Jezus? En dat is best moeilijk in deze tijd. Ik las ergens dat veel evangelisatiemethodes die kerken nu gebruiken helemaal niet meer geschikt zijn voor deze tijd omdat zij ervan uitgaan dat mensen eigenlijk wel snappen wie God is, wat zonde is. En dat alleen het kwartje nog maar hoeft te vallen. Dat het ook voor jou is. Persoonlijk. Zet een band neer, spreek de mensen persoonlijk aan. En je hoort zoveel kwartjes vallen dat het lijkt alsof je de jackpot gewonnen hebt. Natuurlijk bestaan er ook mensen die opgevoed zijn met het geloof en voor wie de persoonlijke oproep tot geloof dé ontdekking van hun leven is. ook niks tegen een band. Maar de meeste mensen van deze tijd komen niet voor de muziek naar de kerk. Voor hen is een tikje tegen de kast niet genoeg. Die kennen God niet. Weten niet wat zonde is. Laat staan waarvan ze zich moeten bekeren. Deze tijd vraagt een andere manier van evangeliseren. Hoe? Jezus zegt tegen de leerlingen in vers 29: dit soort kan alleen door gebed worden uitgedreven. In de meeste handschriften staat: door gebed en vasten. Waarom zegt Jezus dit? Hadden de leerlingen gehoopt op snel succes? Snel een demon wegsturen zonder te bidden? Had de kracht van Jezus hen verlaten, of had hun geloof in Jezus hen verlaten?

9 Pijnlijk. De leerlingen staat met de mond vol tanden. Tegenover de mensen. En nu ook voor Jezus. Ze denken dat evangelisatie / uitdrijving een snelle truc is. Wat Jezus zijn leerlingen zegt, is een opdracht voor zijn gemeente. Voor ons. Hoe moeten wij in deze wereld, optreden namens Hem? evangeliseren? Door te bidden en vasten. Met andere woorden: toegewijd leven. Voor evangelisatie is geen truc te verzinnen. We moeten bidden, vasten, ons leven delen met de mensen die God op onze weg plaatst. Je hebt er een lange adem voor nodig. Geduld. Laat maar zien wat geloven uitmaakt voor ons leven: in de besteding van tijd, geld, aandacht. Gastvrijheid. Geloven en evangeliseren is een way of life. Toegewijd leven. Alleen dat is uiteindelijk overtuigend voor mensen in deze tijd. En dan komen de vragen vanzelf. Wat bezielt jullie? En dan mag je getuigen. Net als Petrus, Jakobus en Johannes. Wacht maar: Hij is God! God kan ervoor zorgen dat kwartjes vallen. Ook bij mensen in deze tijd. Het is allemaal zijn werk: de verkondiging van de boodschap. Het geven van geloof. En uiteindelijk: eeuwig leven. [amen]