JAAROVERZICHT 2012 nieuwsartikelen

Transcriptie

1 JAAROVERZICHT 2012 nieuwsartikelen

2 Inhoud Oogkliniek Ambon komt van de grond Studiedag SSVA Willem is er niet meer Vlissings artsenteam naar Ambon Berichten uit Ambon Missie volbracht! Verrichtingen plastisch chirurgisch team in de pers Opbrengst lichtjesactie Rotaryclub Middelburg bekend Bezoek delegatie Ambon Verslag werkbezoek plastisch chirurgisch team aan Ambon in februari

3 Oogkliniek Ambon komt van de grond 3

4 Studiedag SSVA Op 14 januari 2012 vond de jaarlijkse studie-evaluatiedag van het SSVA plaats. Het programma zag er als volgt uit: Ochtendprogramma Opening door Bob Latuheru, voorzitter SSVA Bestuur (Bob) Milieueducatie (Mary) Engels op de basisschool (Lianne) Motva (Ronald) Nieuwsbrief Jembatan (Nico) Website (Addy) Infostand (Lily) Fondswerving (Njonkie) Financien (Agus) Interculturele Samenwerking met de partnerorganisatie in Ambon (Stado de Queljoe) Warme maaltijd / catering Sera s Sate (Edwin) Middagprogramma Twee gastsprekers 1. Rik Steenaard (ROC): flexibele en gelijkwaardige internationale projecten, een vorm van samenwerking tussen Ambon en ROC Vlissingen Afdeling Visserij. 2. Dirk-Jan Andriessen (PPD Zeeland) over een fondswervingplan SSVA. Afsluiting: Uiterlijk uur Willem is er niet meer Ons bereikte het droeve bericht dat op 19 januari 2012 de heer Willem van Baalen is overleden. Tot zijn pensionering was Willem werkzaam als beleidsmedewerker internationale samenwerking bij de gemeente Vlissingen. Vanuit het stadhuis regelde hij alle zaken die te maken hadden met de stedenband Vlissingen- Ambon. Met name het afvalverwijderingsproject met de bijbehorende milieueducatie is mede door zijn inspanningen een succes te noemen. Vorig jaar ging hij met pensioen. Na zijn pensioen bleef hij als vriend en adviseur van onze stichting werkzaam. Tot het laatst toe heeft hij zich ingespannen voor de mensen in de minderbedeelde landen. Zijn bewogenheid, kennis en kunde zullen wij missen. altijd maar doorgaan, met en voor anderen.. 4

5 Vlissings artsenteam naar Ambon VLISSINGEN Vanuit de Stichting Stedenband Vlissingen Ambon vertrekt volgende week weer een artsenteam naar het Molukse eiland Ambon. Ditmaal een plastisch chirurgisch team, bestaande uit nogal wat Vlissingers. In twee weken tijd hopen zij zestig tot zeventig mensen te opereren, voornamelijk kinderen met hazenlippen en mensen met brandwonden als gevolg van de conflicten tien jaar geleden. De chirurg, de anesthesist, de verbandmeester, twee verpleegkundigen en een coördinator verrichten hun werk op vrijwillige basis, zodat de patiënten er niets voor hoeven te betalen. Bron: PZC zaterdag 28 januari Berichten uit Ambon Het plastisch chirurgisch team is aangekomen op Ambon. Ieder heeft 40 kilogram bagage (medische materialen) meegenomen met toestemming van Garuda. Het gemeentebestuur en het ziekenhuis hebben het team goed ontvangen. Tot nu toe zijn er 70 patiënten aangemeld en afgelopen maandag is een begin gemaakt met de operaties. Gisteren hebben zij 9 operaties uitgevoerd en kwamen pas om uur in hun hotel terug Missie volbracht! Vlak voor het vertrek uit Ambon berichtte de teamcaptain Jacques van der Meulen, plastisch chirurg, ons het volgende: De missie naar Ambon is zeer succesvol geweest en het team is weer onderweg naar Nederland. We hebben 9 dagen full time op 2 kamers kunnen opereren en 129 ingrepen gedaan bij 65 patiënten. Het aantal complicaties was (tot nu toe) minimaal. De integratie met de locale mensen verliep ook erg soepel. De politiek heeft zich niet geroerd en elke dag hebben OK assistentes mee geopereerd en de club Nederlandse zusters op onze patiënten gelet. Ronald heeft alles in goede banen weten te leiden, waarbij Jopie, de destijds in Nederland opgeleide verpleegkundige, natuurlijk van onschatbare waarde was! Ik ben in ieder geval erg tevreden over hoe het verlopen is en we kunnen terug kijken op een zeer geslaagd programma. 5

6 Verrichtingen plastisch chirurgisch team in de pers Medewerkers staan nog in de rij voor medische projecten op Ambon Artsen en assistenten voeren 130 operaties uit in negen dagen VLISSINGEN - Zes werknemers van het Admiraal De Ruyter Ziekenhuis (ADRZ) zijn in februari opnieuw naar Ambon geweest. Tijdens deze twaalfde reis van Zeeuwse artsen en verpleegkundigen naar het eiland van de Indonesische Molukken opereerden ze inwoners met hazenlippen en brandwonden DOOR EUGÈNE DE KOK Voor Ronald Elderkamp, die de medische projecten op Ambon coördineert voor de Stichting Samenwerking Vlissingen-Ambon, was het inmiddels al de twintigste reis naar Ambon in vijftien jaar. Nog elke keer grijpen de trips hem aan. We hebben nu bijvoorbeeld een meisje van vier geopereerd, die, toen ze drie maanden oud was, in haar wiegje was verbrand. Op het platteland hebben ze geen elektriciteit en hangen ze een olielampje aan de wieg. Dat ging kapot en viel op haar. Meestal overleven de baby tjes dat niet, maar zij wel, vertelt hij terwijl hij moeite heeft zijn ogen droog te houden. Door de brandwonden kon ze haar ogen echter 6

7 niet sluiten, zat haar onderlip vast aan haar kin en kon ze haar compleet verbrande linkerarm niet bewegen. Sinds de operatie door het Zeeuwse team kan ze haar ogen weer wel dicht doen, is haar mond vrij en kan ze haar arm bewegen. Hoewel hij beseft dat hun werk slechts een druppel op de gloeiende plaat is in Indonesië, wil Elderkamp met het verhaal maar zeggen dat ze mooi werk verrichten op de Molukken. Het was de twaalfde medische trip naar het eiland onder de vlag van de Stichting Samenwerking Vlissingen-Ambon. Deze keer ging er een team dat was gespecialiseerd in plastische chirurgie. Anesthesist Steve Coppens, chirurg Katia Vanndenwey en assistenten Henk van Boeijen, Monique van der Weel en Elderkamp en studente anesthesie Marlou Speijkers, aangevuld met enkele specialisten van ziekenhuizen in de Randstad en lokale verpleegkundigen die Nederlands en Moluks spreken vormden deze keer het team. Moeite om vrijwilligers te vinden heeft Elderkamp niet. Een mailtje is meestal genoeg. Iedereen vindt het een fantastische ervaring, hoewel de omstandigheden veel slechter zijn dan hier, vertelt hij. Je gaat relativeren na zo n reis. Het is ongelooflijk knap hoe we het hier voor elkaar hebben. Toen we in het ziekenhuis op Ambon bezig waren moesten we onze instrumenten steriliseren. Voor een heel ziekenhuis hebben ze vier machientjes waarmee dat kan, maar pas de derde voldeed aan onze normen. Met zulk soort omstandigheden moet je leren omgaan. In februari hielpen de Zeeuwen in negen dagen 65 patiënten waarop ze 130 ingrepen uitvoerden: Molukkers met brandwonden en hazenlippen. Kinderen die hier worden geboren met een hazenlip zijn er binnen een halfjaar in drie of vier etappes vanaf. Daar niet. Ze zijn onverstaanbaar, worden gepest en sociaal buitengesloten. Door onze operaties komt daar een einde aan. Ze kunnen niet alle klachten verhelpen. Wat ze doen, hangt onder meer samen met de mogelijkheden voor de patiënten om te revalideren. Elderkamp kreeg het deze keer voor elkaar enkele patiëntjes en hun familie in een speciaal revalidatiecentrum op Sumatra, duizenden kilometers verderop, onder te brengen. Daar konden ze herstellen van de zware operaties. Dat is een centrum dat ooit is opgericht door een non uit Nederland. Ze mogen daar kosteloos herstellen. Als je dat kunt regelen is het prachtig. Wegwerpjas Elderkamp is alweer bezig met een nieuw medisch project. Ik loop over van ambities. Ik maak iedereen in het ziekenhuis gek, lacht hij. Het hele jaar maak ik overuren om er naartoe te gaan. Gelukkig werken mijn collega s en het ziekenhuis volop mee. Spullen die volgens de Nederlandse normen zijn afgeschreven mag operatiekamerassistent Elderkamp regelmatig gebruiken voor zijn projecten. De chirurgen hebben hier bijvoorbeeld een wegwerpjas om operaties uit te voeren. Ze gooien m na één keer weg, maar hij is daar nog hartstikke goed te gebruiken. De meeste artsen trekken ze dus heel voorzichtig uit, de assistent vouwt ze netjes op en ik haal ze vervolgens op. En een tijdje later sta ik met 400 kilo bagage op Schiphol. De medische projecten vallen onder de activiteiten van de Stichting Samenwerking Vlissingen- Ambon. Wat de deelnemers aan de medische reizen niet zelf betalen, wordt bekostigd via acties en subsidies. Meer informatie over de stichting is te vinden op Bron: Vlissingse bode dd 21 maart

8 Ook op Ambon is het bezoek van het medisch team niet onopgemerkt gebleven. Bron: Siwalima van 7 februari

9 Opbrengst lichtjesactie Rotaryclub Middelburg bekend Op woensdag 21 maart reikte de Rotaryclub Middelburg een cheque uit ter waarde van 7250 euro aan de voorzitter Bob Latuheru van de SSVA. De rotaryclub verkocht lichtjes voor de kerstboom op de Markt in Middelburg. De opbrengst is bestemd voor de medische operaties op Ambon. Dit jaar wordt daar bovendien een oogkliniek gebouwd en Molukse artsen en verpleegkundigen worden opgeleid om het werk van de Vlissingse artsen over te nemen. 9

10 Bezoek delegatie Ambon In het kader van de stedenband tussen Vlissingen en Ambon, heeft een delegatie uit Ambon op woensdag 28 maart 2012 een bezoek gebracht aan Vlissingen. De delegatie stond onder leiding van de locoburgemeester van Ambon, de heer M.A.S. Latuconsina. Op het stadhuis in Vlissingen werden de gasten hartelijk ontvangen door burgemeester René H. Roep en loco-bugemeester Rob van Dooren. Na een gesprek over de stedenband met de Stichting Samenwerking Vlissingen-Ambon, heeft de delegatie het MuZEEum bezocht. Gevolgd door een bedrijfsbezoek aan Kloosterboer in Vlissingen. In de avond maakte de delegatie kennis met inwoners van de Molukse wijk in Oost-Souburg. 10

11 Verslag werkbezoek plastisch chirurgisch team aan Ambon in februari Het operatieteam bestond uit: Jacques van der Meulen, plastisch chirurg te Rotterdam. Katia van den Dwey, plastisch chirurg te Vlissingen. Steve Coppens, anesthesist te Vlissingen. Ronald Elderkamp, coördinator en OK assistent anesthesie te Vlissingen. Henk van Boeyen, OK assistent anesthesie te Vlissingen. Monique van der Weel, OK assistent chirurgie te Vlissingen. Evelin Haliwela, OK assistent chirurgie te Gouda Tim Notenboom, gipsverbandmeester te Oss. Op eigen kosten gingen mee: Jos Manuhuwa, coördinatie tolk en verslaglegging. Marlou Speijkers, OK assistent anesthesie, in het kader van een buitenlandse stage, ter afronding van haar opleiding. Mariëtte Notenboom-Kawarnidi, als algemene hulp. Het team is op 3 februari vanaf Schiphol vertrokken naar Ambon, met 400 kg. bagage. Het gehele project is uitgevoerd in de periode van 6 februari t/m 16 februari, in het Dr. Haulussy ziekenhuis te Ambon. De bedoeling van het project was om gratis operaties uit te voeren voor mensen, die niet in staat zijn om zelf de benodigde medische hulp te betalen. De patiënten waren door de gemeente Ambon op de hoogte gesteld van het komende project via de diverse media. Er hingen spandoeken in verschillende straten, en er was een brief uitgegaan naar de diverse puskesmassen, zodat patiënten zich konden aanmelden voor het project. De doelgroep van patiënten bestond uit kinderen en volwassenen met hazenlip en gespleten gehemelte, en uit patiënten met ernstige gevolgen van brandwonden, en misvormingen hierdoor. Het team uit Nederland was dus werkelijk de laatste hoop voor deze patiënten, de enige mogelijkheid om via een gratis operatie kans te maken op een beter leven. Immers deze mensen raken door hun handicap in een sociaal isolement, want ze worden niet echt als volwaardige burgers behandeld. Daardoor is dit voor het mobiele operatieteam een extra motivatie om deze mensen, waar mogelijk, enige hulp te bieden. We konden in Ambon gebruik maken van twee nieuw ingerichte operatiekamers, die door ons gereed werden gemaakt voor gebruik. Twee andere operatiekamers werden gebruik voor opslag en steriliseren van alle materialen. Ook was er een ruimte aanwezig die werd gebruikt als verkoeverkamer voor de geopereerde patiënten. Deze bleven een dag aldaar, waarna ze werden opgenomen op de ziekenhuis afdelingen. Bovendien was er een ruimte ingericht als voorbereiding voor de operaties. Qua voorzieningen was alles dus erg goed geregeld voor ons. De eerste werkdag bestond uit het uitproberen van alle apparatuur, maar vooral uit het screenen van alle patiënten, die zich hadden aangemeld. Het waren ruim 60 patiënten, die echte hulp nodig hadden, dus wat dat betreft werk genoeg voor ons. Uiteindelijk zijn er in 11

12 deze dagen 129 ingrepen gedaan, bij 65 patiënten. We hebben zeker schrijnende gevallen meegemaakt, mensen met ernstige aandoeningen, die je in Nederland nooit zult zien, louter omdat hier voor iedereen goede zorg beschikbaar is. Er is gewerkt van s morgens 7.30 uur, tot meestal dagelijks tot uur. Een enkele dag waren we zelfs pas om uur helemaal klaar. Dus zeker wel lange, en zware dagen, maar het was beslist de moeite waard. De verkoeverkamer werd bemand door locale verpleegkundigen, die een speciale opleiding in Nederland hebben genoten, en bovendien behoorlijk Nederlands spreken en verstaan. Ze werkten in twee teams, die afwisselend diensten draaiden van 24 uur. Dus ook s nachts was er een team van verpleegkundigen op de verkoeverkamer om een oogje in het zeil te houden, en eventueel een arts te raadplegen, indien nodig. Bijzonder was het om te ervaren hoe groot de bereidheid was van de patiënten, om een ingreep te ondergaan. Soms was de wisseling van verband of gips behoorlijk pijnlijk; enkele kinderen kregen daarbij extra pijnstilling. Over het algemeen werd deze pijn erg dapper gedragen door de meeste patiënten. Alle patiënten werden gedocumenteerd via standaardformulieren, gelijkend op de registratie in Nederlandse ziekenhuizen. Statussen werden correct bijgehouden, en besproken met locale arts en verpleegkundigen. Preoperatieve screening vond uiteraard ook plaats volgens de geldende normen. Wat materialen betreft hadden we veel meegenomen, maar door het grote aanbod van patiënten hebben we toch ter plaatse een aantal dingen moeten inkopen. Uiteindelijk zijn er geen ernstige complicaties opgetreden. We hebben ons er voor ingezet om zo goed mogelijk een deugdelijke nazorg te garanderen voor de patiënten, wat wel gelukt is door inschakelen van de locale arts en verpleegkundigen. Ook heeft de locale coördinator van het verpleegkundig team verschillende huisbezoeken afgelegd, en daarna in enkele gevallen overleg gepleegd met met de Nederlandse artsen. Er moesten vier patiënten overgeplaatst worden in verband met onvoldoende revalidatie mogelijkheden voor betreffende patiënten ter plaatse. Een patiënt kan verder gerevalideerd worden in Jakarta, en de anderen zijn doorverwezen naar een gespecialiseerd centrum in Siantar, Sumatra. De kosten voor transport voor deze patiënten werden door S.S.V.A. betaald. De behandeling in de betreffende centra is voor de patiënten ook gratis. Al snel was het mobiele operatie team goed op elkaar ingewerkt, en hing er een ontspannen en zeer goede sfeer. Dit heeft zeker ook bijgedragen tot het welslagen van dit project. Dit project voorziet beslist in een behoefte, en is zeker voor herhaling vatbaar. Opvallend was de dankbaarheid van de patiënten en hun familie, wetende dat door deze ingrepen het leven hen een nieuwe kans bood. Al met al kunnen we terugkijken op een zeer geslaagd project, wat zeker een belangrijke behoefte dekt. Tim Notenboom, gipsverbandmeester. 12