Inhoudsopgave. Seizoen , jaargang 42 no. 2, maart Van de redactie. Beste lezers,

Transcriptie

1 Seizoen , jaargang 42 no. 2, maart 2015 Van de redactie Beste lezers, De dagen worden langer, en de Veldkokers korter. Klein maar fijn zullen we dan maar denken; hopelijk ook over dit redactioneel voorwoord. In de externe competitie is ons eerste team hard bezig af te stevenen op de geplande degradatie. Het tweede is zowaar in promotiegevaar gekomen, maar doet inmiddels hard zijn best dat weer af te wenden (iets minder opzichtig dan de concurrentie). Het derde is aan een weinig overtuigend seizoen bezig, en het avondteam draait goed mee in de middenmoot. Intern is de lentecompetitie alweer een eind op weg; in zowel de A- als B-poule kan het nog alle kanten op. De redactie Inhoudsopgave Van de redactie Externe competitie Avondcompetitie Schaakfestival Groningen Partijen Cees de Boorder Jos Lankreijer Fred van Empel Stefan Spronkmans Jan van de Munckhof Roland Robinson

2 Veldhoven De Pion Op zaterdagmiddag 13 december moesten we weer alle nuttige bezigheden staken om aan te schuiven in de thuiswedstrijd tegen het team van de Tullepetaoners, de koploper in onze klasse. Met een ratingverschil van gemiddeld bijna 100 punten per bord was het vooraf duidelijk dat we een zware middag tegemoet gingen, maar ratingpuntjes zeggen niet alles. Daar kunnen de Lampegatters die dag over meepraten, die verloren met bijna het dubbele ratinggemiddelde meer van het tweede team van de Kruikenzeikers. Het eerst waren onze broeders klaar die op de eerste twee borden stonden opgesteld. Frans ging met zwart de complicaties niet uit de weg, maar werd door Stefan in een onoverzichtelijke stelling eraf gecombineerd (0 1). De partij van Huub verliep geheel anders, hij wist met zijn favoriete fianchetto rustig een betere stelling op te bouwen, maar raakte helaas het spoor bijster toen er verzilverd moest worden. Zijn tegenstander Mark nam het initiatief over en maakte het bekwaam af (0 2). Naast me, op het zevende bord, speelde Sourav een rommelige partij. Hij kwam niet best uit de opening maar wist, mede omdat de witte koningsvleugelpionnen deels waren opgestoomd, door een directe matdreiging de dame te winnen tegen toren, loper en pion. Dat zou niet genoeg moeten zijn voor de winst, maar Paul speelde slordig en verloor zijn belangrijke loper, en daardoor later de partij. Deze partij toont eens te meer dat het Sourav niet ontbreekt aan combinatietalent (1 2). Op het zesde bord speelde ik tegen Ludo, die overeen verrassend stemvolume beschikt. Ludo verkeert net als ik al een tijdje in de Brabantse schaakcontreien, maar vreemd genoeg hadden we nog niet eerder de Fred van Empel degens gekruist. Het werd een bloedeloze remise in eenentwintig zetjes, mede ingegeven door een gelijke stand en een naderende tijdnood voor beide spelers (1 1 / / 2 ). Al snel werd daarna duidelijk dat een positief resultaat er die dag niet uit de hoge hoed zou komen. Marcos maakte op bord vijf gatenkaas van zijn zwarte stelling, waar de knollen van Andy dankbaar gebruik van maakten. Hij werd vervolgens langzaam maar zeker van het bord gedrukt (1 1 / / 2 ). Theo wist enig openingsvoordeel te krijgen tegen de Scandinaviër van Pim, maar zag zijn stelling na een geweigerd remise-aanbod langzaam afglijden naar een uiteindelijk verloren toreneindspel (1 1 / / 2 ). Daarmee was het pleit beslecht en streden Ferry en Thijs enkel nog voor eigen glorie. Ferry wist op vier, na een vroeg remise-aanbod van Charles dat kordaat werd geweigerd, zijn tegenstander aardig in de verdrukking te krijgen maar overspeelde later zijn hand door herhaling van zetten uit de weg te gaan. Gelukkig had zijn tegenstander niet genoeg puf meer om het karwei af te maken (2 5). Op het derde bord zag het er voor Thijs aanvankelijk beroerd uit omdat Jan groot voordeel wist te bereiken op de damevleugel. Met een lepe ondersterijcombinatie werd de witte vrijpion door Thijs geneutraliseerd. Toen hij daarna ook het initiatief naar zich toe trok, wist de arme Jan na zoveel misfortuin in korte tijd, niets anders te verzinnen dan de koning om te leggen (3 5). Met dit teamresultaat zijn we beland op de laatste plek in onze klasse. Gelukkig is dat voor niemand een grote verrassing. Veldhoven 1 DJC Stein 1 Laat ik dit verslagje even voor mijn rekening nemen, dacht uw gemakzuchtige scribent. Immers, op de website van Stein stonden alle partijen van deze wedstrijd met keurig commentaar vermeld en een stukje plagiaat kan geen kwaad, toch? Helaas, van hetgeen ik wilde overnemen is niets meer te bekennen, ondanks een intensieve speurtocht. En dat is wel jammer, want gedurende de hele middag heb ik slechts één keertje een wandeling gemaakt langs de borden. Om daar een heel verslag uit te peuren is een welhaast onmogelijke opgave. Wat ik eerder las op de website van DJC getuigde Fred van Empel van een opgewekte toon, er viel zelfs enig medelijden te bespeuren in het commentaar op de partijen. Nu gingen we er weer hard af, dus dat kan wel kloppen. Een rondje langs de borden: Huub leverde weer een goede prestatie aan het eerste bord door de jonge Belg Lennert Lenaerts op remise te houden. Ondanks zijn 2 punten uit zes partijen heeft hij zicht op een stijging van zijn rating, als was die ook wel een beetje laag geworden. Volgens mij had ik gelezen dat Thijs geen goede score heeft tegen Fabian Miesen, en dat werd deze zaterdag nog eens bevestigd. Wit pakte het te kalmpjes aan 2

3 en ging ten onder in het zwarte tegenoffensief. De kortste partij was die tussen Ferry en Rob Caessens. Na een openingsfout ging het voor Ferry heel hard bergafwaarts. Frans kwam op het vierde bord na een knokpartij nog wel een pionnetje voor, maar de stelling bood geen winstkansen, dat vond de sterke Jozef Simenon ook. Ook Frans draait, ondanks zijn 2 1 / 2 punten uit zes partijen dankzij zijn vele sterke tegenstanders een goed seizoen. Onze talentvolle Sourav werd op de koningsvleugel door Sander Vanwersch weggecombineerd, maar houdt ondanks dit negatieve resultaat nog steeds uitzicht op alweer een goed seizoen. Het enige winstpunt voor het team werd gescoord op het zesde bord, waar ik in een wisselvallige partij tegen Stefan Spronkmans uiteindelijk aan het langste eind trok. Tot dan was Stefan de topscorer in 2D. Sorry Stefan! Naast me werd Marcos door Stefan Simenon met harde hand van het bord geschoven. Met een gemiddelde tegenstand van ongeveer ratingpunten heeft het hele team het zwaar en Marcos krijgt zware stoten te voorduren. Ook Gerrit, met een zware blessure, ging er op een gegeven moment te vol in tegen Ynze Mengerink. Het initiatief kwam niet van de grond en de negatieve balans in materiaal werd al snel fataal. Het is duidelijk, dit jaar zijn we als team te zwak om ons in deze zware klasse te kunnen handhaven. We houden er natuurlijk de moed wel in! Veldhoven 2 WLC 2 Robbie van de Voort Net zoals in de eerste ronde werd de opmaat van ons duel verzorgd door Jan van de Munckhof. Wegens een familiereünie van zijn eega speelde hij de voorafgaande dinsdagavond vooruit in de Hoeksteen 1 aan de Gerretsonlaan te Eindhoven. Een gemoedelijk gemeenschapshuis waar in dezelfde zaal op de achterkant van een schaakbord met zwarte en witte schijfjes werd geschoven 2. Om Jan een hart onder de riem te stekenben ikde tweede helft van zijn partijgaansupporteren. Een zware taak die werd verzacht door de aannamen van een vaasje pils. De stelling bij binnenkomst deed pijn aan mijn niet al te wakkere ogen. Gelukkig bleef Jan dapper weerstand bieden. Na een paar mindere zetten van een hopeloos uit vorm zijnde Pierre Buijs(scorebord journalistiek 3 ) accepteerde hij Jans goed getimede remiseaanbod. Al met al een prima uitgangspositie om de klus vier dagen later te klaren... Het meespelen van Gilbert was lange tijd onzeker zodat onze reserves (JP en Arno) werden opgetrommeld. De avond voor onze wedstrijd kreeg ik van Gilbert een sms je dat hij present zou zijn. Aangezien ik liever één speler te veel dan één te weinig aan de start zie verschijnen, besloot ik om eenieder te laten opdraven 4. Toen de opstelling moest worden uitgewisseld heb ik mezelf zoals het hoort tot non-playing captain(tevens wedstrijdleider en correspondent) benoemd. Achteraf gezien wellicht niet zo slim aangezien Jan een beetje ziekjes was. Gelukkig pakte het goed uit. Jan koos vanwege zijn fysieke 1 Keystone genaamd als je per abuis op translate duwt. 2 Rare jongens... 3 Hij verloor in de twee voorafgaande ronden. 4 Eds auto had het in ronde 1 al laten afweten... 5 Hij woont op kruipafstand van D n Bond. 6 Dit was ook ingecalculeerd vanwege het rating verschil van circa 80 punten. gesteldheid voor de aanval en kon na stukwinst spoedig een vol punt incasseren en daarna snel weer terug onder de wol kruipen 5. Ook bij Marcel en Arno werd er met verlate Sinterklaascadeautjes gestrooid. Bij Arno moest er voor het definitief verzilveren van het verkregen stuk nog even worden opgelet. Een taak die wel aan onze kers(t)verse internationaal schaakscheidsrechter is toevertrouwd. Zo werd eigenlijk spoedig duidelijk dat we deze middag aan het langste eind zouden gaan trekken. 6 Hans kreeg een paar keer remise aangeboden van zijn tegenstander. Na consultatie met zijn onverbiddelijke teamleider werd er echter steevast doorgespeeld. Hans had tenslotte niet voor niets wit gekregen. Uiteindelijk resulteerde ook deze partij in een punt voor de onzen. Bordpunten die beslissend kunnen zijn voor het kampioenschap en bijbehorende repromotie voor de vaste hand. Op bord acht speelde Ed een mooie partij tegen Danny Beijk. Een ouderwets koningsgambiet met paard h6 in plaats van pion h6. Na afloop hebben Gilbert, Hans en ondergetekende nog naar deze opzet gekeken. Ons eindoordeel was dat dit geenszins deugt. Ik heb inmiddels echter van Hans begrepen dat deze variant prima speelbaar is. Kortom, een interessante partij om nog eens dieper op in te gaan. O ja, het werd uiteindelijk remise. Het eindspel leek me winnend voor Ed, maar ook dit zal ik wel verkeerd 3

4 hebben ingeschat. Tim gaf zichzelf een lastige middag cadeau door het weggeven van een centrumpion. Na een foutieve dameruil van zijn tegenstander stonden ze echter qua stelling weer gelijk en werd enkele zetjes later de vrede getekend. Door de bye van Robbie mocht Gilbert op bord 1 plaatsnemen om de troepen aan te voeren. Hij speelde een prima opening tegen een profylactisch opererende Jessica de Haas. In het middenspel ging het helaas minder voortvarend en na een serie daadkrachtige zetten van Jessica leek het een lastige middag te worden voor Gilbert. Een van beide kanten niet vlekkeloos gespeeld eindspel (mijn inschatting) leidde uiteindelijk tot een puntdeling. Resumerend: een prima 6 2 overwinning waarbij we op geen enkel bord hebben verloren. In de laatste ronde mogen we tegen Eindhoven 3 aantreden. Zijstaannunogeenhalfbordpuntbovenons. Spannend! Persoonlijke uitslagen: Klasse 1B; Ronde: 3; za 13 dec; KNSB rating nov 2014 Veldhoven 2 (1812) WLC 2 (1731) Gilbert Leentjens (1812) Jessica de Haas (1703) 1/ 2 1 / 2 2. Tim van Hellemont (1911) Philip van Gils (1747) 1/ 2 1 / 2 3. Marcel Laarhoven (1767) Jasper Krenning (1801) Jan Peters (1937) Piet Koster (1751) Arno Eliëns (1928) A. Kok (1697) Hans Brave (1778) Bas Roelen (1653) Jan van de Munckhof (1707) Pierre Buijs (1773) 1/ 2 1 / 2 8. Ed Vrees (1653) Dannie Beijk (1722) 1/ 2 1 / 2 De Kentering 1 Veldhoven 2 Marcel Laarhoven Omkwartover12vertrokkenwemettweeauto srichting Rosmalen. Precies om 13:00 uur kwamen we aan. Ons derde team was al eerder gearriveerd, zij moesten spelen tegen Kentering 2 (en verloren helaas met 3 5). Ikzelf speelde op bord 3, en constateerde al vrij snel dat ik geen topspeler tegenover me had. Mijn stelling werd al snel beter en nadat ik een kwaliteit en 2 pionnen voorkwam, gaf hij op toen ik de dames kon afruilen. Het was 15:15 uur, dus stand 1 0. Alle tijd dus om de 3 uren die restten te gebruiken om een verslagje te maken. De belangrijkste gebeurtenissen zet ik hieronder op een rij: Dus nastartom13:00uur, om15:15uureerstewinstpartij, bord 3 Marcel wint, stand 0 1. Om15:30uurwasbijRobeengelijkestand,misschien klein beetje nadeel. Tim staat positioneel sterker, tegenstander probeert het dicht te houden, doorbraak op g4 dreigt. Arno staat iets beter, iets gemakkelijker, maar kan nog alle kanten op. Bij Gilbert: moeilijk spel, tegenstander heeft lopers goed staan. Hans vrij gelijke stand. Jan heeft iets sterkere loper maar verder nog gelijk en tenslotte bij Ed staat tegenstander positioneel denk ik iets beter. Om 15:45 uur Ed staat gelijk, Jan iets beter, Hans komt er niet goed door, Gilbert tegenstander met sterke lopers, Tim ziet er heel goed uit, slaat in op g4 en komt veel beter te staan, bij Rob nog geen grote ontwikkelingen, ongeveer gelijke stand. Om 16:00 uur probeert Hans te forceren op f4 maar komt er niet goed uit. Tim staat gewonnen, speelt het heel goed. Om 16:10 uur Tim wint, stand 0 2. Om 16:20 uur Arno wint na mooie aanval en Gilbert geeft op. Stand 1 3. Om 16:30 uur heeft Jan remise aangeboden en dat wordt aanvaard. Stand 1 1 / / 2. Om 16:40 uur: Ed weet met herhaald schaak geven tegenstander tot remise te dwingen. Stand 2 4. Om 16:50 uur helaas moet Hans opgeven, het lukte niet vandaag stand 3 4. En toen lag alle last op de schouders van Rob op bord 1, hij zou remise moeten zien te halen. Maar toen hij op de d-lijn de tegenstander liet doorschuiven keken de Veldhovenaren steeds moeilijker, het zou zwaar worden nog remise te halen. Rob speelde het vanaf dat moment erg goed en vocht voor wat hij waard was, maar om 18:05 moest hij helaas opgeven, eindstand 4 4. Toch enigszins teleurgesteld terug naar Veldhoven, we hadden moeten winnen. 4

5 De individuele uitslagen: De Kentering 1 Veldhoven Stan Heijmans (1991) Rob van de Voort (1974) Hans van Eijk (1679) Tim van Hellemont (1903) Luc Seuter (1576) Marcel Laarhoven (1794) Wilbert van Eijk (1582) Arno Eliëns (1914) Mike Kroon (1864) Gilbert Leentjens (1829) Martie van der Sanden (1647) Hans Brave (1787) Ton Wouters (1661) Jan van de Munckhof (1727) 1/ 2 1 / 2 8. Johan Knuvers (1508) Ed Vrees (1645) 1/ 2 1 / 2 Veldhoven 3 WLC 3 Albert de Visser Nee... Dit is niet gesimuleerd! SOIGNEURS!... Nu we onze eventuele kampioensaspiraties weer overtuigend voor een seizoen in de kast hadden kunnen zetten werd het tijd om toch tenminste degradatie te gaan afhouden. WLC had de eerste twee ronden gewonnen, maar diende toch als medewerker aan onze aangepaste ambitie gezien te worden. Op personeel vlak kan gemeld worden dat Henk dit weekend wat veel afspraken had staan. Voor hem was Nol bereid opnieuw zijn opwachting te maken. De tegenstander meldde tevoren al zijn vaste eerste bordspeler te hebben moeten afstaan aan hun tweede team. Aldaar bleek hij te verliezen van onze Arno, met de wijsheid van achteraf geen goede beslissing dus. Rolf bracht een voorzichtig halfje binnen tegen ons oud-clublid René van den Bosch. Spanningen op de damevleugel kostten een pionnetje, maar een doorgebroken vrijpion was voldoende om de overgebleven zware stukken bezig te houden. Meteen hierna kon Jos een heel punt melden. Op ouderwetse wijze had hij vanuit de opening de tegenstander, die duidelijk de ins- en outs van het hem voorgeschotelde gambiet niet doorhad, mogen opvegen. Vervolgens verongelukte Peter. Lange tijd leek hij af te wikkelen naar een potremise stelling, maar ergens mocht het vijandelijke Paard een pionnetje meesnoepen. Even later gingen er nog eens twee pionnen af, waarna Peter het snel voor gezien hield. Ik kreeg bij deze stand een remiseaanbod. Eerder had ik verzuimd tegen deze jeugdige speler de stand op het bord vanuit de opening al gelijk te trekken, maar in tweede instantie lukte dat alsnog. Op winst spelen was ook weer zoiets en gezien de stand op enige andere borden ging ik maar akkoord. Bertus had namelijk eerder een pion weggegeven, maar wist die weer terug te veroveren, waarna hij er voor de moeite meteen een kwaliteit en nog een pion bijkreeg. Met deze voorsprong op zak kregen we nog twee remises aangeboden. Nol was op knappe wijze een pion voorgekomen, maar kwam er tot zijn leedwezen toch niet doorheen. Ger nam meteen hierna ook remise aan. Voor zover ik er iets van begreep is deze partij nooit uit evenwicht geweest. Aan Pieter om het beslissende halfje te scoren. Dat zat er inmiddels wel in. Ook hier was pionwinst de opmaat tot meer. Ook in zijn geval gaf de tegenstander van schrik een kwaliteit weg. Na nog wat ruilen ging het overgebleven Paard op zoek naar moeilijkheden. Die vond het ook, want al dra kon het edele diergeenkantmeerop. EenheelpuntvoorPieterdus en onze eerste overwinning van het seizoen. Volgend jaar deze lijn maar voortzetten. Veldhoven 3 (1651) WLC 3 (1541) Pieter de Visser (1807) Arno de Man (1574) Ger Dietvorst (1668) Hans Baijens (1636) 1/ 2 1 / 2 3. Albert de Visser (1713) Charlie Tang (1613) 1/ 2 1 / 2 4. Bertus Pals (1650) Aard Daanen (1687) Jos Lankreijer (1623) Jan Logtenberg (1392) Nol Heinemans (1635) Wim Lucassen (1512) 1/ 2 1 / 2 7. Peter Huizen (1544) Aurel Macias (1440) Rolf Bennik (1571) René van den Bosch (1473) 1/ 2 1 / 2 5

6 De Kentering 2 Veldhoven 3 Albert de Visser Zeg Bellefleur... Heb je nog leuke dingen gekocht in de stad? Door diverse omstandigheden misten we drie vaste spelers, namelijk Pieter, Bertus en Henk. Rolf kon eigenlijk ook niet op zaterdag, maar zag nog wel kans om vooruit te spelen. Gelukkig vonden we goede vervanging in de personen van Nol, Piet en Berrie, die zijn debuut maakte in de NBSB. De door Rolf vooruit gespeelde wedstrijd leverde een nul op. Zijn relaas meldde een goede heenreis, vriendelijke ontvangst (met koffie) en een ruime (schaak-)zaal goed gescheiden van het café (met biljartend gezelschap). Rust heerste. Het tempo werd aangepast naar het gebruikelijke tempo bij de interne competitie. Hoewel alle externe factoren in orde waren, is het Rolf dus niet gelukt om de partij tot een goed einde te brengen. Overschatting van zijn mogelijkheden op de Damevleugel door een Paard daar naar voren te spelen kostte, na een door hem niet voorziene Damezet van zijn tegenstander, enige zetten later een Loper tegen twee pionnen. Ondanks dat daar een vrijpion bij was, heerste het witte Loperpaar zodanig over de velden, dat er tenslotte een stelling resteerde, waarin opgeven de enige overgebleven optie was. Op de zaterdag zelf konden we na een al even goede heenreis constateren dat De Beer inderdaad een beregezellig café was. In plaats van biljarten werd er nu vooral aan darten gedaan. Ger had zijn voorbereidingen getroffen en was onder de indruk van de aangename beprijzing van de kroketten. De speelzaal bood alle fysieke ruimte voor de op dit punt meest verwende speler. Slechts het kraken van de schoenzolen na toiletbezoek kan deze speler gestoord hebben. Desalniettemin werd onze achterstand ras groter. Berrie bleek niet opgewassen tegen de routine en geslepenheid vanonsoudclublid JanArtsenmoestmet een Toren minder opgeven. Piet ruilde op ingenieuze wijze diverse stukken, wat hem op veel bekijks kwam te staan. Nog meer bekijks trok de partij toen de heer Kranenbarg lang wilde rokeren over een door een zwart Paard gedekt veld. Beide opponenten wisten niet goed wat hiermee aan te vangen. Voor Piet pleit dat hij niet van de gelegenheid gebruik maakte om meteen een kwaliteit te veroveren middels Æb2 d1, maar na scheidsrechterlijk ingrijpen werd terecht besloten dat wit een onreglementaire zet had uitgevoerd en dat de witspeler derhalve met het aangeraakte stuk (de Koning dus) een andere, wel reglementaire zet diende te doen. Dat werd een eenvoudige 0 0. Ergens is er voor Piet later een Loper verlorengegaanin al dit geweld. Daar wist zijn tegenstander wel raad mee. Gelukkig kon Nol nog wat terugdoen. De eerste keer dat ik ging kijken stond hij al een pion voor, de keer daarna was er een kwaliteit bijgekomen en de derde keer stond er een onhoudbare pion bijna aan de overkant, waarna hij een verdiend punt kon bijschrijven. Jos vergaloppeerde zich in zijn aanvalsdrift, wat een kwaliteit kostte. Ergens kreeg hij de gelegenheid om tevluchtenineeneindspelmeteenpionminder,maar Lopers van verschillende kleur, dat terecht remise gegeven werd. Jos kwam hiermee goed weg. HetwachtenwasopPeter, vanwiealomeenpuntverwacht werd nadat hij koeltjes een stuk geïncasseerd had dat zijn tegenstander in de aanval meende te moeten stoppen. Die aanval sloeg niet door en Peter kon in de contra-attaque. Even zag hij een vuiligheid (assehoos vermoedelijk) over het hoofd, wat een Dame tegen Toren kostte. Uiteindelijk gaf de murwgebeukte opponent een eindspel met twee pionnen meer en vijandelijke Dame tegen twee Torens remise, waarmee ook Peter goed wegkwam. In de tussentijd had Ger een remiseclaim te verwerken gekregen op grond van vermeend driemaal dezelfde stelling. Ger had eerder erg goed gestaan met een pluspion en mooi aanvalsspel, maar liet vervolgens de stelling vervlakken. Ten tijde van de claim was er al geen doorkomen meer aan, maar gezien de stand wees Ger de claim af, waarna de scheidsrechter er ook hier aan te pas moest komen en Ger nog even kon doormodderen. Meer dan remise was er echter niet meer van te maken. Evengoed een knappe prestatie van Ger. Toen kon ik mijn partij ook gerust remise geven. Planloos spel van mijn kant en rücksichtslos ruilen van mijn tegenstanders kant hadden tot een volstrekt niet te winnen stelling geleid. Toen ik toch nog een poging deed kostte dat een stuk. Een vermeend eeuwig schaak mechanisme bleek niet te werken, maar dat had mijn tegenstander gelukkig niet door, waarmee ook ik goed wegkwam. Een nederlaag dus waarop niets valt af te dingen. De laatste drie ronden zullen we nog serieus aan de slag moeten om degradatie af te wenden. Dit team is gelukkig tot veel meer in staat dan deze ronde is getoond. 6

7 De Kentering 2 (1546) Veldhoven 3 (1612) Ton Snoeren (1860) Ger Dietvorst (1658) 1/ 2 1 / 2 2. Paul Willemen (1490) Albert de Visser (1725) 1/ 2 1 / 2 3. Arjan Gras (1486) Jos Lankreijer (1631) 1/ 2 1 / 2 4. Peter Zijderveld (1355) Nol Heinemans (1641) David Bruggeman Peter Huizen (1520) 1/ 2 1 / 2 6. Hans Kranenbarg (1535) Piet Roos (1558) Jan Arts (1575) Berrie van de Logt Hans Fagel (1518) Rolf Bennik (1549) 1 0 Veldhoven 3 ODI Peter Huizen Broeva, Haro! Het hele derde team van Veldhoven heeft van ODI gewonnen. Het héle derde team? Neen, helaas niet. Een van de Veldhovenaren gunde zijn tegenstander een halfje. Het was de enige spannende partij van de wedstrijd. Onze teamgenoot, die ik verder niet met naam en toenaam zal noemen, wist niet veel te bereiken in de opening, en overschatte in het vervolg zijn kansen schromelijk. Resultaat: een totaal verloren eindspel. Gelukkig voor hem overzag zijn tegenstander een eeuwig-schaakmechanisme. Opgelucht registreerde hij de remise. De opluchting verdween en werd vervangen door gêne, toen bleek dat al zijn medespelers wel hadden weten te winnen. Het was dus bepaald niet spannend. Behalve de hierboven beschreven wanprestatie werd er geen spaan heel gelaten van het geplaagde ODI. Al snel rolden de winstpunten binnen: Jos blies de koningsstelling van zijn tegenstander op en Bertus won veel materiaal door een batterij op de e-lijn. Pieter won een stuk (of het werd gewoon weggegeven, dat weet ik niet) en won zonder veel moeite. Henk stond al snel een stuk voor, maar het duurde nog lang voor het punt binnen was. Er was nog even een paniekmomentje: er dreigde even mat achter de paaltjes, wat tot stukverlies kon leiden. Henk wist dat gevaar te bezweren en won. Van de partijen van Albert, Rolf heb ik niet veel meegekregen. Het leken allemaal gelijk opgaande partijen te zijn; hoe hier de punten zijn binnengehaald heb ik niet gezien. Ik had me inmiddels aan de bar genesteld met mijn eerste pilsje. Veldhoven A De Stukkenjagers D Hans Brave Blackmar-Diemer en emoties In dit lange verslag wil ik ingaan op het Blackmar- Diemer gambiet en natuurlijk op de wedstrijd zelf, vooral het staartje dat vol emoties zat. Iedereen die op 1. d4 d5 antwoordt moet iets weten wat te doen na 2. e4. Als je Frans of Caro-Kann in je openingsrepertoire hebt, kun je met 2..., e6 of 2..., c6 hiertoe overgaan. Maar leuk is het ook de gambiet handschoen op te pakken. Donderdag 26 februari stond de thuiswedstrijd voor de avondcompetitie tegen De Stukkenjagers D op het programma. Een team samenstellen was geen probleem, ik had zelfs mensen over. Bertus speelde liever zijn wedstrijd voor de interne competitie tegen Rolf, Jan van de Munckhof kwam het niet slecht uit dat Robbie graagwilde spelen, wanthij had het druk met zijn werk en Marcel besloot op het laatste moment zijn zwaar bevochten wit-bord te ruilen met Gilbert om voetballen te kunnen kijken, ik geloof dat PSV speelde. Gilbert moest eigenlijk tegen Ferry spelen. Hij kwam doornat bij D n Bond en Ferry bleek afgezegd te hebben. Nu kon hij toch nog een echte partij schaken. Kortom iedereen blij. In een vrijwel lege zaal, naast Rolf tegen Bertus was er alleen de partij Henk tegen Arno nog, hadden Huub en ik de tafels in de buurt van de verwarming gezet, want naast dat D n Bond zijn drankprijzen verhoogd had, had het ook de kosten verlaagd door de verwarming wat lager te zetten en van schaken wordt je nu niet echt warm, behalve dan als de emoties oplopen... Het maakt bij de tegenstander altijd een wat vreemde indrukzo ngrotezaaldiedanvrijwelleegis. Lastvan lawaai van de schakers hadden ze dus niet, wel was er veel rumoer van de toneelgroep die geloof ik een ruzie aan het instuderen waren. Maar het oefenende koortje gaf een mooi achtergrond geluid. En uit de 7

8 barruimte klonken de bekende voetbal geluiden, af en toe versterkt door commentaar van de kijkers vermengd met allerlei kreten tijdens het vluggeren. Bij Huub en Rob als ik me goed herinner kwam een fianchetto systeempje op het bord en bij Gilbert en mij kwam Blackmar-Diemer op het bord, dat maak je toch niet snel mee. Gilbert met wit beantwoordde de Scandinavische verdediging (1. e4 d5) met 2. d4 en dus had je met zettenverwisseling normaal 1. d4 d5 2. e4 een Blackmar-Diemer gambiet. Op mijn bord kwam deze in normale zetvolgorde op het bord. Op beide borden werd de pion geslagen: 2..., d e4. Je kan met zwart in plaats van slaan ook overgaan tot Frans met 2..., e6 of naar een Caro-Kann met 2..., c6. Was dit bij Gilbert gebeurd dan had je een Scandinavische verdediging die overgaat in Blackmar- Diemer en vervolgens in een Caro-Kann en dat allemaal 2 zetten! Op beide borden gebeurde dit dus niet en kwamen we met 2..., d e4 gevolgd door 3. Æc3 Æf6 4. f3 in de echte Blackmar-Diemer terecht. Overigens was het oorspronkelijke idee van Armand Blackmaruit NewOrleansommeteenopdederdezet f3 te spelen. Zwartheeft nu echternu het sterke3..., e5! De Duitse meester Emil Josef Diemer kwam met de versterking 3. Æc3 Æf6 (overigens kan zwart nu met 3..., e5 het zogenaamde Lemberger tegen gambiet spelen wat hem na 4. Æge2 Æc6 5. e3 e d4 6. Æ d4 Æf6 zowel na 7. b5 d b4 als na 7. Æ c6 É d1 8. Ê d1 b c6 een klein plusje geeft) en nu 4. f3 wat het Blackmar-Diemer gambiet is gaan heten. Overigens is nu 4..., e5 niet goed meer, na 5. d e5 staat het zwarte paard aangevallen en moet na 5..., É d1 6. à d1 terug naar d7 of g8. ÖÑ Ð ¼ ÓÔÓ¼ÓÔÓÔ ¼ ¼ ¼Ñ¼ ¼ ¼ ¼ ¼ ¼ ¼ÇÔ ¼ ¼Å¼ È ¼ ÈÇÈ ¼ ÈÇ Ë¼ É ÅÊ Blackmar-Diemer gambiet (1. d4 d5 2. e4 d e4 3. Æc3 Æf6 4. f3) Nu kan zwart het offer aannemen door op f3 te slaan ofmet f5zijnpluspionverdedigen. Jekuntookmet 4..., e3 de pluspionmeteen weerteruggevenmet het idee dat dan de pion op f3 slecht staat. Dit laatste deed Gilbert zijn tegenstander. Ik koos voor 4..., f5. Ik had slechte herinneringen aan mijn vorige externe competitie partij tegen Martie van der Sanden van De Kentering waar ik ook Blackmar-Diemer voorgeschoteld kreeg (speelt iedereen dit tegenwoordig?) en zette toen eveneens met 4..., e3 voort. Mijn lager rating gekwalificeerde tegenstander kreeg toen eenvoudig goed spel en de pion op f3 bleek zo slecht nog niet te staan. Het ging aldus verder: 5. e3 e6 6. d3 Æc6 7. Æge2 a6 (om ongestoord d6 te kunnen spelen, een beter plan is 7..., Æb4 8. c4 Æbd5 9. f2 e7 met gelijkwaardige stelling) 8. a3 d6 (het zwarte plan klopt niet, de loper kan namelijk ook via e4 met het paard aangevallen worden. Daarom is e7 hier beter. En ja of de pion op a6 daar nu zo nuttig staat?) 9. Æe4 Æd5 (Beste zet is hier 9..., e7 Grrrr.) 10. Æ d6 c d6 11. d2? (Hier moet wit 11. f2 spelen en staat goed na bijvoorbeeld 11..., b5 (tegen c4) b3 b4 14. e4.) Ö Ð ¼ Ô ¼ ÔÓÔ Ô ÒÓÔ ¼ ¼ Ò ¼ ¼ ¼ ¼Ç¼ ¼ Ǽ È ¼ ¼ÇÈ Æ ÈÇ Ë¼ ɼ Ê Stelling na 11. d2? 11..., Éh4?! (Beter is 11..., Æ d4 om na slaan met 12. Æ d4 met 12..., Éh4 het stuk terug te winnen. Ik heb hier over nagedacht maar uiteindelijk afgekeurd vanwege de tussenzet 12. c4 en na 12..., Æb6 13. Æ d4 Éh4 14. g3 É d4 15. c3 Ée3 16. e2 en er dreigt d4 met stuk winst maar natuurlijk ook g7 of É d , Æ e2 13. c d5 is ook niets want het zwarte paard kan niet terug naar d4 vanwege Éa4. Maar zwart heeft beter! Na 12. c4 Éh4! En nu gaat 13. g3 niet vanwege 13..., Æ f3 14. Ãf2 en Éf6. Wit moet nu dus met 13. Ãf1 voortzetten 13..., Æ e2 14. É e2 Æe7 en wit heeft net niet voldoende compensatie voor de pion.) 12. g3 Éf6 13. e4?! (Na gewoon c4 Æde7 15. c3 staat wit iets prettiger.) 13..., 0 0 Het was uiteindelijk een gelijkwaardige stelling geworden. Uiteindelijk verloor ik de partij. Terug naar het Blackmar-Diemen gambiet. Na de bovenstaande partij heb ik thuis wat theorie over dit gambiet bekeken. Inderdaad is 4..., e3 wat slapjes. Je geeft zonder strijd de pion terug. Ik zag dat je met 4..., f5 het wit wat moeilijker maakt de pion terug te winnen zonder in allerlei complicaties verzeild te raken. Een goede mix dus tussen het gambiet aanne- 8

9 men en meteen je pluspion weg doen. De computer waardeert 4..., e f3 en 4..., f5 als evenwaardig. Na 4..., e f3 5. Æ f3 heeft zwart een hele rits aan goede voortzettingen: c6, e6, f5, g6 en g4. Ik laat dit even rusten en wil wat meer ingaan op 4..., f5 in de literatuur ook wel bekend als de Weense verdediging omdat dit wit niet helemaal in de kaart speelt. Wit heeft nu 5. g4 of 5. f e4 als belangrijkste voortzettingen, beide worden door de computer weer gelijk gewaardeerd. Na 5. g4 kan wit de pion snel terugwinnen met 5..., g6 6. g5 (na 6. h4 h6 wint wit de pion niet meer terug en heeft nauwelijks compensatie) 6..., Æd5 7. Æ e4 (natuurlijk niet 7. f e4? vanwege 7..., Æ c3 8. b c3 e4) 7..., e6 Nu heeft wit keus uit h4 of c3 of c4. Wit wil de witte dame op b3 hebben om b7 onder vuur te nemen. Na 8. h4 antwoordt zwart het beste met 8..., Æc6 9. h5 f5 10. Æe2 Éd7 en Na 8. c3 heeft zwart de keuze uit 8..., h6 bijv. 9. Éb3 b6 10. h4 h g5 11. g5 e7 12. Æh3 a5 of 8..., Æc6 met bijvoorbeeld 9. Éb3 Æb6 10. h4 e5! 11. d e5 Ée7 12. d beide met licht voordeel voor zwart. 8. c4 tenslotte Æb6 en dan bijv. 9. c5 Æd5 10. Éa4 Éd7 met ook een klein plusje voor zwart. Als wit op zet 5 voor het wat saaiere 5. f e4 kiest, zoals mijn tegenstander deed, dan speel je met zwart 5..., Æ e4 6. Éf3 (na 6. d3 Æ c3 7. b c3 d3 8. É d3 e6 heeft wit wel wat maar niet voldoendecompensatievoorde pion)6..., Æ c3 ennu kan wit kiezen uit 7. É f5 (de partijvoortzetting) of 7. b c3 (7. É b7 kan niet vanwege e4 en 7. É c3 is te slap) Op 7. b c3 kun je het beste de pion teruggeven met 7..., e6 (hoewel 7..., Éc8 ook speelbaar is) 8. É b7 Æd7 waarna wit zijn c2 pion dekt met 9. d3 na d3 10. c d3 c5 heeft zwart weer een klein plusje. In de partij volgde dus 7. É f5 e6 8. Éh3 (8. Éd3 is nauwkeuriger) 8..., Æd5 9. Æf3? Æd7?! In plaats van een stuk te ontwikkelen had ik moeten profiteren met 9..., Æb4! ÖѼР¼ ÓÔÓ¼ ÔÓÔ ¼ ¼ Ô ¼ ¼ ¼ ¼ ¼ ¼Ñ¼Ç¼ ¼ ¼ ¼ Æ É ÈÇÈ ¼ ÈÇ Ë¼ ¼Â Ê Stelling na 9..., Æb4! 10. b5 (Wit kan hier 10. g5 e7 11. e7 É e7 inlassen en dan 12. b5 spelen , c6 13. a4 Æd3 14.c d3 Éb4 15. Æd2 É a4met groot voordeel voor zwart) 10..., c6 (Wildwest liefhebbers gaan voor 10..., Æ8c Æ c2 11. Æg5! wit krijgt een gevaarlijke aanval , É d4 12. Ãh1 e7 13. Æ f7 Êf8 14. É e6 Éd7 15. É d7 à d7 16. Êb1 Æ2d4 en Fritz geeft zwart een klein plusje) 11. a4 Æd3 (Na 11..., Éa5 komen we weer in het wilde westen terecht met É a4 13. b3 Éb5 14. Æg5! Æ c215. Æ f7ennuheeft zwartnog Éd5 16. Êb1 (16. Æ h8 Æ a117. É h7 Æd7 is wat beter voor zwart) Æd7 17. Æ h8 Æf6 en Fritz vindt het gelijk staan.) 12. c d3 Éa5 13. d2 É a4 geeft zwart wat voordeel. In de partij ging ik voor de lange rokade maar verloor mijn f7 pion. Mijn e6 pion dreigde er ook nog af te gaan waarna mijn stelling zou instorten. Gelukkig kon ik via wat penningen zijn pion d4 veroveren. Wit verzuimde nu af te wikkelen naar redelijk gelijk eindspel en kreeg nu een onhoudbare aanval over zich heen waarna het snel afgelopen was. Gilbert, naast me op bord 4, had in zijn Blackmar- Diemer met wit snel materiaal gewonnen en had bovendien ook een doorslaande aanval. Hij was als eerste klaar. Snel volgde een remise bij Huub zodat de match met 2 1 / 2 1 / 2 al gestreden was. Robbie was als enige in de zaal nog bezig met zijn partij. Ook hij stond positioneel gewonnen. Hij dreigde pion e6 van de tegenstander te winnen en de hele stelling op te blazen. Erik vond nog een taaie verdediging. Hij gaf zijn dame voor een loper en een toren, kon zijn pion op e6 behouden en had bovendien een sterk paard op d4. Het leek, ondanks de vele stukken die nog op het bord stonden, op een soort vesting. Hij had echter wel veel tijd gebruikt. Robbie met veel meer tijd op de klok ging puzzelen hoe de zwarte stelling te breken was. Doch Erik verdedigde zich goed al kostte dat wel van zijn spaarzame minuten die hij nog over had. Uiteindelijk vond Robbie een matje althans zo leek het want op het moment suprême gaf hij een waardeloos schaakje in plaats van met de toren een ondekbaar mat op de onderste lijn te forceren. Dit mat was nodig omdat Erik ondertussen ook een gevaarlijke aanval op de witte koning had staan. Hij had een gedekt paard op g3 tegenover Ãg1 en pionnen g2 h3. Hij dreigde Êf1 Ãh2 Êh1 Het enige wat Robbie nog kon doen was zijn dame te offeren voor de toren en zo kwam hij een stuk achter in een verlorenstelling. Het was Æ+ tegen Æ en een stuk of wat pionnen. Alleen had Erik geen tijd meer, hij had nog slechts 20 seconden. Hij bood remise aan, maar Robbie weigerde dit! En nu komen we in het emotionele gedeelte van het verslag terecht. De wedstrijd kreeg een vervelend staartje. Robbie snelde met zijn koning naar voren om nog wat pionnen mee te pikken maar qua stelling was het een 9

10 verloren zaak. Toen er nog 6 seconden over waren wilde zijn tegenstander remise claimen en de klok stil zetten. Hij deed dit laatste echter niet en drukte in plaats daarvan Robbie s klok in. Robbie drukte meteen weer zijn klok in want zijn tegenstander was aan zet. Devlagvielenerbarstteeendiscussielos. Ik, als wedstrijdleider, heb toen Frans erbij gehaald want die heeft veel verstand van de details van de reglementen. Het werd echter zo n gekakel dat zelfs Frans er niet tussen kwam. De claim bestond hierin dat zijn tegenstander vond dat Robbie geen winstpoging deed en alleen doorspeelde om hem door z n tijd te drukken. Erik vond het bovendien erg onsportief de remise niet aan te nemen, maar dat is natuurlijk geen criterium voor de geldigheid van de claim. Deze claim was onterecht, want weliswaar stond Robbie een stuk achter, maar er was nog genoeg te beleven op het bord zodat ook winst voor Robbie hoewel niet waarschijnlijk maar wel nog heel goed mogelijk was. Kienfong, mijn tegenstander die ook veel details van het reglement kende, was het daar helemaal mee eens, en ook de teamleider van Stukkenjagers D. Zodat Erik helemaal alleen stond. Toen werd het erop gegooid dat Robbie verhinderd had dat de klok stilgezet kon worden, hij zou de klok een beetje naar zich toe hebben getrokken. Ook nu weer veel discussie maar uiteindelijk was iedereen het er wel over eens dat het nooit zodanig geweest was dat het indrukken van de stop toets onmogelijk was. Uiteindelijk heb ik dan maar een 1 voor Robbie genoteerd en na wat tegensputteren van Erik heeft de teamleider van Stukkenjagers D toch maar het formulier ondertekend. Iedereen had er uiteindelijk wel vrede mee behalve Erik. Hoewel hij er ook weer geen werk van wilde maken. Robbie vond dat claimen en relschoppen tijdens de partij juist onsportief gedrag van zijn tegenstander was. Als je te weinig tijd over hebt dan verlies je de partij op de klok, dat hoort erbij. Veldhoven A (1905) De Stukkenjagers D (1844) 3 1 / 2 1 / 2 1. Huub Schenning (2030) Reinier Jaquet (1921) 1/ 2 1 / 2 2. Rob van de Voort (1974) Erik Dignum (1936) Hans Brave (1787) Kienfong Lie-Kwie (1831) Gilbert Leentjens (1829) Jan Otten (1690) 1 0 Schaakfestival Groningen Pieter de Visser Beware of darkness Met een dringende oproep van de redacteur in mijn mailbox dan toch maar een verslagje over Groningen, ondanks vervaagde herinneringen en verdwenen bonnetjes. Overigens zijn zojuist wel mijn aantekeningen van het afgelopen tienstedentoernooi opgedoken. Zo vlak voor de deadline, dat kan geen toeval zijn, hier zit ergens een kracht achter... Ook in 2014 werd het compactgedeelte van het Groninger schaakfestival onveilig gemaakt door een Veldhovense delegatie. Deze keer waren we erin geslaagd Bart mee te lokken; de combinatie bier en schaken bleek voor hem een te sterke verleiding. Verder waren oudgedienden Frans, Peter en Pieter van de partij. De heenreis op tweede kerstdag verliep voorspoedig, en daar kwamen we goed mee weg. De dag daarna werd een groot gedeelte van Nederland geteisterd door zware sneeuwval, en stond het verkeer rond Eindhoven grotendeels vast. Zo werden we (en vooral onze chauffeur) beloond voor het niet nemen van een byein de eersteronde. Opvallend opde heenreis was nog dat Waanders het tegenwoordig zonder slogan probeert. Eerst maar uitleg over het citaat. De weersomstandigheden die de zuidelijke provinciën teisterden, gingen deze keer aan Groningen voorbij, maar het was wel plaatselijk glad. Eén van de deelnemers aan het toernooi kwam bij het verlaten van de speelgelegenheid ongelukkig ten val, en brak daarbij het een en ander. Dit was aanleiding voor de toernooidirecteur om ons te waarschuwen voor de gevaren van avondlijk Groningen: it can be dark outside. Overnaarhet schaken. De traditiewildat develdhovense deelnemers een vracht ratingpunten achterlaten in Groningen. Frans en Pieter hielden zich daar keurig aan. Bart bleek hier echter niet van op de hoogte, en eindigde achter twee FM s op de gedeeld derde plaats; een mooie prestatie! Ook Peter week af van de traditie, maar dat werd ongetwijfeld veroorzaakt door de wetenschap dat een te groot ratingverlies hem in de horror van de kindertjesgroep zou doen belanden. Na zo n twintig jaar Weeva of v.h. Weeva kozen we deze keer voor een ander hotel: Hampshire. Zoals bekend heeft Hampshire twee vestigingen in Groningen: Hampshire Plaza aan de rand van de stad, en het Hampshire Hotel aan de rand van het centrum. Wij kozen natuurlijk voor het laatste. Echter, toen 10

11 wij daar aankwamen bleek onze reservering niet doorgekomen, maar bleek er ook nog een derde vestiging te zijn, iets verderop, waar wij dus wel gereserveerd hadden. Na zo n twintig jaar Weeva of v.h. Weeva kozen we deze keer voor een ander hotel: Hampshire. Zoals bekend heeft Hampshire drie vestigingen in Groningen: Hampshire Plaza aan de rand van de stad, het Hampshire Hotel aan de rand van het centrum, en het Hampshire City Hotel iets verderop. Wij kozen natuurlijk voor het laatste. Dit hotel heeft zijn eigen parkeergarage, wat heel gemakkelijk is, behalve als andere hotelgasten hun auto zo parkeren dat wij er niet uit kunnen, en zo onnadenkend zijn hun sleutel niet bij de receptie af te geven. Onnadenkend is dan wel een vriendelijke qualificatie, en er werden door ons ook enkele minder vleiende woorden gesproken. Dankzijtaxikwamenwetoch optijd in de speelzaal. Al met al beviel dit hotel ons inderdaad beter dan v.h. Weeva. Wat eten betreft hielden we het deze keer bij vier eetcafés: drie bekende en één (voor ons) nieuw. De Vestibule had wederom het beste eten, De Stadstuin de meeste kerstmutsen. Qua drinken hielden we het bij onze favorieten in de Kleine en Grote Kromme Elleboog. In het negenrondige toernooi deden ook nog twee clubgenoten mee. Gilbert haalde een klein plusje, bij Sourav wilde het helaas allemaal niet zo lukken. Oud-clubgenoot Benjamin Bok werd gedeeld tweede in de hoofdgroep, mede dankzij een overwinning op Tiviakov in de laatste ronde. Cees de Boorder Jos Lankreijer Cees de Boorder(ODI) Jos Lankreijer (Veldhoven 3) Verwachtingen vooraf dat wij dik van ODI zouden moeten winnen willen we nog wat presteren. Ik was het eerste klaar en dat ging als volgt: 1. e4 c5 2. c4 e6 Dit zie je niet dagelijks. e6 om te zijner tijd d5 te spelen leek me wel. 3. Æc3 Æc6 Ik wou bij d5 niet gehinderd worden door e5. 4. a3 Æf6 a3 is een overbodig tempoverlies; Æf6 normale ontwikkeling. 5. d3 d5 d3 is wel iets voor te zeggen maar actief is het niet; nu speel ik wat ik van plan was. 6. e d5 e d5 Het ontwikkelt mijn loper op c8. 7. a2 e7 Gelijk d6 is eigenlijk meer mijn stijl. 8. h3 a6 Æb5 samen met f4 leek me minder fijn. 9. Æf3 0 0 Normale ontwikkeling h6 h6 vermijdt een later g5, was niet echt nodig. 11. Æe2 d6 Ik wou hem het veld f4 niet geven. 12. f4 Éc7 Na de komende afruil kan ik na de loper c8 te spelen de toren op a8 centreren. 13. d6 É d6 14. c3 e6 Nu gaat d4 komen en ik vond c4 wel OK. 15. d4 c4 16. Êc1 Æh5 Êc1iswel ergpassief; Æh5 vond ik beter dan Æe4. Jos Lankreijer 17. Éd2 f5 Wit doet niet veel( b1wasveelbeter!!) en ik heb niet zoveel geduld dus aktie! 18. Êfe1 f4 19. Éc2 f5 b1 wasnatuurlijk beter voor Wit ipv deze damezet. 20. Éd2 e4 Dit lokt wel verzwakkingen uit. Ö ¼ ¼ Ô ¼ ¼Ó¼ Ô Òм ¼Ó ¼ Ô ¼ Ò ¼ ÔÇ Ó¼ ǼǼ Æ È Ç¼ÄÆÇÈ ¼Ë¼Ë¼Â¼ 21. Æe5 f3 Æ e5 wint een pion maar f3 verzwakt de koningsstelling. 22. Æ f3 f3 Het is waarschijnlijk al gedaan. 23. g f3 Ê f3 24. Æg3 Æ g3 Æg3 is natuurlijk heel slecht maar na Ãg2 en Êaf8 geef ik geen stuiver voor wit. 25. f 3 Ê g3 en opgegeven. Deze open koningsstelling is niet meer te houden. Conclusie: te veel afwachtend spel van wit en normale ontwikkeling van zwart vormt de oorzaak van de nederlaag! 11

12 Fred van Empel Stefan Spronkmans Fred van Empel (Veldhoven 1) Stefan Spronkmans (DJC Stein) 1. d4 Æf6 2. c4 e6 3. Æc3 b4 Het Nimzo-Indisch krijg ik de laatste tijd vaker op het bord. 4. e Æe2 d6 In mijn beperkte openingsboekje gaat zwart verder met d5, om na a3 de loper terug te trekken naar e7. Het paard op e2 staat dan een beetje ongelukkig. Maar dit kan natuurlijk ook om e5 voor te bereiden. 6. a3 c3 7. Æ c3 Æbd7 8. e2 e c6 10. Éc2 Éc7 11. b3 Êe8 12. b2 Æf8 13. Êac1 d7 14. Êfd1 Êad8 15. b4 a6 16. a4 c8 17. a5 Æg6 18. Æa4 Ée7 19. b5? e4? 20. b c6 Na twee zwakke zetten van beide kanten staat wit weer iets beter , b c6 21. Æb6 g4 22. a3 e2 23. É e2 c5 24. d c5 d c5 25. Æd5 Wit staat nu duidelijk beter, het paard op d5 kan niet genomen worden , Éa7 26. Æ f6 g f6 27. Éb2 Æe5 28. Éb6 É b6 29. a b6 Æd3 30. Êb1 Êb8 31. f3? f5 32. Êb3? Êb7 33. g4 f g4 34. f e4 Æb4 Intussen is het zwart die beter staat. Wit kan niet nemen op b4 vanwege Ê b6 en zwart wint. ¼ ¼ Ö Ö ¼ Ô Ô ÔǼ ¼ ¼ ¼Ó¼ ¼ ¼ ¼ÑÈ È Ô Ê ¼Ç¼ ¼ ¼ ¼ ¼ ¼Ç ¼ Ê ¼Â¼ 35. Êd5?! Een uit nood geboren, maar niet ongevaarlijk kwaliteitsoffer dat de zaken nog even bij elkaar houdt , Æ d5 36. e d5 Êc8? Het juiste plan was om ruimte te maken voor een opmars van de koning met f d6 Êc6? Nu wordt de stelling onhoudbaar. Misschien bood Êd6 nog kansen. 38. d7 Êb8 39. Êd3 Êd8 40. Êd5 Ê b6 41. c5 Êe6 Zwart moet zijn toren op de zesde rij houden vanwege mat met Êg5 / d b4 Ê e3 43. a5 Ê d7 44. Ê d7 g3 45. h g3 Ê g3 46. Ãf2 Êg4 47. Êd8 Ãg7 48. c3 Ãh6 49. d4 Êe4 50. c5 1 0 Jan van de Munckhof Roland Robinson Jan van de Munckhof Of, je weet nooit hoe een koe een haas vangt! In mijn vorige verslag heb ik reeds bericht dat in het wedstrijdverslag van Helmond wordt vermeld dat de speler van het (eens) zo roemruchte IVe een tegenstander was die op papier toch te pakken leek. Volgens deskundigen is dit bepaald geen irreële gedachte, maar dan zijn de oud strijders van deze teams op zijn sterkst! Indien ik echt niets meer kan bedenken, dan kan ik Engels gaan spelen, en na 11 zetten remise aan gaan bieden. Een wijsheid vanuit een grijs verleden! Kort samengevat was mijn oordeel over de partij dat ik na pionwinst niet de sterkstezetten heb gedaan, en juist op het moment dat mijn tegenstander het initiatief naar zich toe wilde trekken, vond hij ook niet de sterkste voortzetting. Kortom: we waren weer terug op ons gebruikelijke niveau. Onze vaste commentatoren hoeven zich meestal niet echt in te spannen. In dit gevallen kijken zij alleen naar de laatste zet, met de vraagstelling: welke blunder zou vandaag weer beslissend geweest zijn? Vandaag ging het echter wat minder heftig. Mijn A-pion mocht ver oprukken, waarbij ik bewust niet naar een stukwinst heb gezocht, omdat ik tijdens mijn opmars op de koningsvleugel een paar pionnen had laten instaan. Op het moment dat een torenwinst onafwendbaar was, waarbij ook zijn pionnen er niet doorheen zouden komen, capituleerde zwart Mijn tegenstander wist (gelukkig) niet dat ik tegen HMC 6 eens een partij met één toren tegen 2 pionnen heb verloren. De partij: Jan van de Munckhof (Veldhoven 2; 1707) Roland Robinson (HSC 2; 1780) 1. d4 b5 2. Æf3 b7 3. g5 Æf6 4. f6 e f6 5. e3 a6 6. c4 b4 7. e2 e Æh4 (Een paard op f5 lijkt me prettig, mijn tegenstander 12

13 was verrast door deze zet, ik ook!) 9..., g6 10. f3 d5 11. g3 Æd7 Ö ¼Ð¼ ÓÒ Ô Ô Ô ¼ ¼ÓÔ ¼ Ô ¼ ¼ ¼ÓÈǼ ¼Å ¼ ¼Ç Ǽ ÈǼ ¼Ç¼Ç ËÆ É Ê¼ (Hier had ik de pion op d5 kunnen winnen. Mijn d6 blijft een gevaarlijke zet.) 12. c5 c6 (Dit dichtschuiven spreekt me aan. Ik heb 2 paarden, die kunnen springen!) 13. a3 a5 14. e2 Éc7 15. Éd2 b a3 16. Ê a3 Êfb8 17. Æc3 d8 (Zwart zet al zijn stukken op de damevleugel, waar ze tegen elkaar aan staan te kijken.) 18. Êfa1 Éc8 19. Æg2 (Mijn bedoeling is om met dit paard naar b3 te gaan, om daar de pion op a5 te gaan ophalen.) 19..., f5 20. Æe1 Æf6 21. f3 c7 22. Æd3 (Mijn paard is nu halverwege.) 22..., a6 23. Æc1 e2 24. É e2 Ée6 (Dit biedt voor mij andere mogelijkheden, het paard verandert nu zijn route.) 25. Æd3 g5 Ö ¼ ¼ ¼ ¼ Ô Ô ¼ Ô ÕѼ Ó¼ÇÔ ÔÓ¼ ¼ ¼Ç¼ ¼ ˼ÅÆÇÈǼ ¼Ç¼ É ¼Ç ˼ ¼ ¼Â¼ 26. b4 (Zo kan het ook!) 26..., f4 27. e f4 g f4 28. É e6 f e6 (De hierna volgende afwikkeling speelt zwart in de kaart, wit dacht gemakkelijk te winnen.) 29. g f4 Æh5 30. b a5 Æ f4 31. Æe5 e5 32. d e5 Êb2 33. Ê1a2 Ê a2 (Dit geeft mij de mogelijkheid om gemakkelijk terug te komen.) 34. Æ a2 Æg6 35. Æb4 Æ e5 36. a6 Æd7 37. Æ c6 Æ c5 38. a7 Ãf8 39. Êa5 Æd7 40. Êb5 h6 (Op b8 kan ik een stuk winnen tegen 1 pion. Ik wil meer.) 41. Êb7 Ãe8 Ö ¼ ¼ ÇÊ Ò ¼ ¼ ¼ Æ Ô ¼Ó ¼ Ô ¼ ¼ ¼ ¼ ¼ ¼ ¼ ¼ È ¼ ¼ ¼ ¼ ¼Ç ¼ ¼ ¼Â¼ 42. Æb8 (Een merkwaardige zet van de koe, de haas weet niet wat hij er mee moet!) 42..., Æe5 43. Æa6 (Het is uit: dreigt Æc7 en Êb8.) 43..., Æ f3 (Voor de vorm) 44. Ãh1 (Zwart geeft op!)