Nadere regels voor het verstrekken van een onttrekkingsvergunning voor kamerbewoning

Transcriptie

1 CVDR Officiële uitgave van Rotterdam. Nr. CVDR329710_1 3 juli 2018 Nadere regels voor het verstrekken van een onttrekkingsvergunning voor kamerbewoning Gemeenteblad 2014 Nadere regels voor kamerbewoning 2014 Het college van burgemeester en wethouders van de gemeente Rotterdam, gelezen het voorstel van de directeur van het cluster Stadsontwikkeling van de gemeente Rotterdam van 18 maart 2014, SO 14/14/ , overwegende, dat het wenselijk is nadere regels vast te stellen voor het verstrekken van een onttrekkingsvergunning ten behoeve van kamerbewoning; gelet op artikel 16f, eerste lid, van de Huisvestingsverordening stadsregio Rotterdam 2006 en artikel van de Huisvestingsverordening aangewezen gebieden Rotterdam; besluit vast te stellen de hierna volgende: Nadere regels voor het verstrekken van een onttrekkingsvergunning voor kamerbewoning Artikel 1 Begripsbepalingen Voor de toepassing van deze nadere regels wordt verstaan onder: a. onttrekkingsvergunning: de vergunning als bedoeld in artikel 30 van de Huisvestingswet, juncto artikel 16b, eerste lid, van de Huisvestingsverordening stadsregio Rotterdam 2006 en artikel van de Huisvestingsverordening aangewezen gebieden Rotterdam; b. onttrekkingsvergunning voor kamerbewoning: de vergunning om een zelfstandige woonruimte in onzelfstandige woonruimte om te zetten en voor kamerbewoning te gebruiken of te doen gebruiken; c. onzelfstandige woonruimte: woonruimte welke geen eigen toegang heeft en welke niet door een huishouden kan worden bewoond, zonder dat dit daarbij afhankelijk is van wezenlijke voorzieningen buiten die woonruimte, waarbij keuken, toilet, badkamer en douche als wezenlijke voorzieningen worden aangemerkt; d. kamerbewoning:het bewonen van onzelfstandige woonruimte, voor welke bewoning inschrijving in de gemeentelijke basisadministratie als bedoeld in de Wet gemeentelijke basisadministratie persoonsgegevens noodzakelijk is; voor de toepassing van deze regels wordt het bewonen van zelfstandige woonruimte door meer dan één gemeenschappelijk huishouden eveneens als kamerbewoning beschouwd; e. huishouden: een alleenstaande, of twee of meer personen die ten genoegen van het college van burgemeester en wethouders hebben aangetoond, dat zij een duurzaam gemeenschappelijke huishouding voeren; f. nulquotumgebieden: de gebieden in Rotterdam, genoemd in artikel 4 van deze nadere regels; g. gebruiksoppervlak (gbo): gebruiksoppervlakte als bedoeld in NEN 2580; h. student: als leerling / student ingeschrevene aan een opleiding voor middelbaar beroepsonderwijs, hoger beroepsonderwijs of wetenschappelijk onderwijs in Nederland. Artikel 2 Vergunningvrij 1. Indien een zelfstandige woonruimte volgens de definitie van kamerbewoning wordt bewoond door maximaal drie personen, is geen onttrekkingsvergunning voor kamerbewoning vereist. 2. Indien degene die de in het vorige lid bedoelde woonruimte voor kamerbewoning in gebruik geeft (als eigenaar of als verhuurder), tevens bewoner van de woonruimte is, tellen hij en de overige leden van zijn huishouden als één persoon mee voor de bepaling van het in het vorige lid genoemde aantal personen. 3. Indien een zelfstandige woonruimte door twee gemeenschappelijke huishoudens wordt bewoond, waarbij het kleinste huishouden uit ten hoogste twee personen bestaat, is geen onttrekkingsvergunning voor kamerbewoning vereist. 4. Het bepaalde in dit artikel is van toepassing in geheel Rotterdam, zowel in de nulquotumgebieden als daarbuiten. 1

2 Artikel 3 Vergunningvereiste 1. Indien een zelfstandige woonruimte volgens de definitie van kamerbewoning wordt bewoond door vier of meer personen, is een onttrekkingsvergunning voor kamerbewoning vereist. 2. Indien degene die de in het vorige lid bedoelde woonruimte voor kamerbewoning in gebruik geeft (als eigenaar of als verhuurder), tevens bewoner van de woonruimte is, tellen hij en de overige leden van zijn huishouden als één persoon mee voor de bepaling van het in het vorige lid genoemde aantal personen. 3. Indien een zelfstandige woonruimte door twee gemeenschappelijke huishoudens wordt bewoond, waarbij het kleinste huishouden uit ten minste drie personen bestaat, is een onttrekkingsvergunning voor kamerbewoning vereist. 4. Het bepaalde in dit artikel is van toepassing in geheel Rotterdam, zowel in de nulquotumgebieden als daarbuiten. Artikel 4 Binnen de nulquotumgebieden Voor woonruimten die zijn gelegen in de in de hieronder genoemde nulquotumgebieden verleent het college van burgemeester en wethouders geen nieuwe onttrekkingsvergunningen voor kamerbewoning: Gebied Centrum Delfshaven Hoek van Holland Wijk/buurt Cool Zuid Oude Westen Middelland Nieuwe Westen Nieuwe Westen Delfshaven Bospolder Tussendijken Spangen Oud-Mathenesse Centrum Gebiedsomschrijving Het gebied dat omsloten wordt door de straten: Westblaak, Schiedamsedijk, Vasteland en Eendrachtsweg. Postcodegebied 3014 Postcodegebied 3021 Postcodegebied 3022 Postcodegebied 3023 Het gebied dat omsloten wordt door het water van de Coolhaven en de Parksluizen en verder door de straten: Westzeedijk, Spanjaardstraat en Schiedamseweg. Postcodegebied 3025 Postcodegebied 3026 Postcodegebied 3027 Postcodegebied 3028 Het gebied dat omsloten wordt door de straten: Harwichweg, De Cordesstraat, Prins Hendrikweg en Prins Hendrikstraat (Zuidelijke lus). Hoogvliet Kralingen Crooswijk Noord Feijenoord Charlois Deel van Oudeland Lampreibuurt Ruitwagen e.o. Oud-Crooswijk Nieuw-Crooswijk Lusthofstraat e.o. Oude Noorden Afrikaanderwijk Bloemhof Feijenoord Hillesluis Strevelsweg Tarwewijk Oud Charlois Carnisse Het gebied dat omsloten wordt door de straten: Aveling, Oudelandseweg, Troubadourlaan, Manonstraat, Othelloweg en Laning. Het gebied dat omsloten wordt door de straten: Lengweg, Elritstraat, Stek, Karperstraat en Horsweg. Het gebied bestaande uit de straten: Ruitwagen, Doggersbank, Laafnet, Stalnet, Schepnet, Treknet, Werpnet en Drijfnet Postcodegebied 3034 Het gebied bestaande uit de straten: Lusthofstraat, Sionstraat, Adamshofstraat, Aegidiusstraat en Lambertusstraat. Postcodegebieden 3035 en 3036 Het gebied dat omsloten wordt door de straten: Hillelaan, Hilledijk, Putselaan en Maashaven Oostzijde Postcodegebied 3073 Het gebied dat omsloten wordt door het water van de Nieuwe Maas en verder door de straten: Oranjeboomstraat en Nassaukade. Postcodegebied 3074 De woningen met adres Strevelsweg 4 tot en met 230 (even nummers). De woningen aan de oneven zijde zijn aangewezen als onderdeel van de wijk Bloemhof. Postcodegebied 3081 Postcodegebied 3082 Postcodegebied

3 Het college van burgemeester en wethouders evalueert twee jaar na inwerkingtreding van deze nadere regels de werking van dit artikel. De uitkomst hiervan kan tot aanpassing van de lijst leiden. Artikel 5 Buiten de nulquotumgebieden Voor woonruimten die zijn gelegen buiten de in het vorige artikel genoemde nulquotumgebieden, verleent het college van burgemeester en wethouders een onttrekkingsvergunning voor kamerbewoning, indien: 1. wordt voldaan aan het bepaalde in paragraaf 3.1 van de Huisvestingsverordening aangewezen gebieden Rotterdam of paragraaf 3.2 van de Huisvestingsverordening stadsregio Rotterdam 2006; en 2. de inrichting en indeling van het gebouw zich niet verzetten tegen afgifte van de vergunning; en 3. in de woonruimte ten minste 18 m² gebruiksoppervlak gemiddeld per persoon aanwezig is. Artikel 6 Kamerbewoning door studenten in de nulquotumgebieden In afwijking van het bepaalde in artikel 4 kan het college van burgemeester en wethouders in de nulquotumgebieden een onttrekkingsvergunning voor kamerbewoning door studenten verlenen, indien het gaat om een bijzondere situatie, waarin kamerbewoning door studenten naar het oordeel van het college van burgemeester en wethouders een positieve invloed op de leefbaarheid ter plaatse zal hebben. Indien hier toepassing aan wordt gegeven gelden de toetsingscriteria van artikel 5. Artikel 7 Hardheidsclausule Indien vanwege bijzondere omstandigheden een strikte toepassing van het bepaalde in deze nadere regels zou leiden tot een onbillijkheid van overwegende aard, kan het college van burgemeester en wethouders afwijken van het bepaalde in deze nadere regels. Artikel 8 Verlening onder voorwaarden De vergunning zal verleend worden onder de voorwaarde dat het gebruik van de woning niet leidt tot aantasting van het woonmilieu en de leefbaarheid in de buurt. Hiernaast kunnen in specifieke gevallen tevens andere voorwaarden verbonden worden aan het verstrekken van de vergunning. Artikel 9 Intrekking vergunning De vergunning kan worden ingetrokken als niet voldaan wordt aan de voorwaarden als bedoeld in artikel 8. Artikel 10 Vervallen vergunning na beëindiging gebruik Na beëindiging van het gebruik van de woonruimte voor kamerbewoning vervalt de verleende onttrekkingsvergunning voor kamerbewoning. Artikel 11 Inwerkingtreding Deze nadere regels treden in werking op de eerste dag na de dagtekening van het Gemeenteblad waarin zij worden geplaatst. Artikel 12 Overgangsbepaling 1. Deze nadere regels komen in de plaats van de Nadere regels voor aanvragen woonruimteonttrekkingsvergunning (Gemeenteblad 2008, nummer 74), de Nadere regels gebiedsquota voor kamerverhuur 2009 (Gemeenteblad 2009, nummer 14) en de door het college van burgemeester en wethouders op 27 januari 2009 vastgestelde Richtlijn onzelfstandige bewoning, welke hiermee komen te vervallen. 2. Na inwerkingtreding van deze nadere regels blijven de onder de eerder geldende regels verstrekte onttrekkingsvergunningen voor kamerbewoning of daaraan gelijkgestelde vergunningen van kracht. Artikel 13 Citeertitel Deze nadere regels worden aangehaald als: Nadere regels voor kamerbewoning Aldus vastgesteld in de vergadering van 18 maart

4 De secretaris, De burgemeester, Ph. F. M. Raets A. Aboutaleb Dit gemeenteblad is uitgegeven op 19 maart 2014 en ligt op werkdagen van 8.30 tot uur ter inzage bij het Kenniscentrum Bestuursdienst Rotterdam (KBR), locatie Stadswinkel Centrum, Coolsingel 40 (zijde Doelwater, tegenover hoofdbureau politie) (Zie ook: Gemeentebladen) Toelichting op nadere regels voor kamerbewoning Algemene toelichting De Nadere regels voor kamerbewoning 2014 vervangen de Nadere regels voor aanvragen woonruimteonttrekkingsvergunning (Gemeenteblad 2008, nummer 74), de Nadere regels gebiedsquota voor kamerverhuur 2009 (Gemeenteblad 2009, nummer 14) en de door burgemeester en wethouders op 27 januari 2009 vastgestelde Richtlijn onzelfstandige bewoning. De belangrijkste wijzigingen in de nieuwe regels ten opzichte van de oude regels zijn: 1. Het getalscriterium voor de bepaling van het vergunningvereiste bij kamerbewoning is aangepast. 2. Naast het getalscriterium is een minimum-vloeroppervlak per persoon ingevoerd. 3. De lijst van nulquotumgebieden is aangepast. 4. De gebiedsquota, die golden per deelgemeente, zijn afgeschaft. 5. De vergunningen zullen in het vervolg verleend worden onder de voorwaarde dat het gebruik van de woning niet leidt tot aantasting van de leefbaarheid van de buurt. Getalscriterium In de oude regels was voor bewoning van een woning door maximaal drie personen (namelijk maximaal twee kamerbewoners en een eventuele hoofdbewoner) geen onttrekkingsvergunning voor kamerbewoning nodig. Wanneer er geen hoofdbewoner was, mochten er slechts één of twee kamerbewoners in de woning wonen. Dit gaf aanleiding tot oneigenlijke constructies bij de gehanteerde huurcontracten door verhuurders en huurders en onduidelijkheid bij de handhaving door de gemeente. In de nieuwe regels is in alle gevallen geen onttrekkingsvergunning voor kamerbewoning nodig bij bewoning van een woning door maximaal drie personen. Voor de situatie dat de woning wordt bewoond door een huishouden dat een duurzaam gemeenschappelijke huishouding voert en daarnaast door één of meer kamerbewoners, zie de artikelsgewijze toelichting bij de artikelen 1 en 2. Minimum-vloeroppervlak In het Bouwbesluit is bepaald, dat bij bewoning van een woning door een huishouden elke bewoner gemiddeld minimaal 12 m² gebruiksoppervlak tot zijn beschikking moet hebben. Vanuit een oogpunt van hygiëne is dit de absolute ondergrens voor een woonfunctie. De gemeente Rotterdam heeft ervoor gekozen deze ondergrens bij kamerbewoning waarvoor een onttrekkingsvergunning vereist is, hoger te leggen. Achtergrond hiervan is dat er bij kamerbewoning meer behoefte aan wederzijdse privacy en een intensiever gebruik van gezamenlijke voorzieningen is dan bij zelfstandige bewoning. De mate waarin kamerbewoning overlast kan veroorzaken voor de omgeving heeft ook een relatie met de ruimte die de individuele bewoners in de woning tot hun beschikking hebben. Er is voor gekozen de ondergrens bij kamerbewoning te leggen op minimaal 18 m² gebruiksoppervlak gemiddeld per bewoner. Ten overvloede wordt hier opgemerkt dat ook als er sprake is van bewoning zoals bedoeld in de artikelen 2.2 en 3.2 iedere bewoner, dus ook elk lid van het gemeenschappelijk huishouden, wordt meegeteld om te bepalen of voldaan wordt aan de oppervlakte eis. Nulquotumgebieden In zogenaamde nulquotumgebieden worden geen nieuwe onttrekkingsvergunningen voor kamerbewoning verstrekt, ook niet na beëindiging van bestaande vormen van kamerbewoning met onttrekkingsvergunning in dat gebied (zie ook de toelichting op artikel 7). In deze gebieden wordt dus een geleidelijke afbouw van kamerbewoning waarvoor een onttrekkingsvergunning vereist is, nagestreefd. Kamerbewoning waarvoor geen onttrekkingsvergunning vereist is, dus door maximaal drie personen per woning, is er wel toegestaan. De nulquotumgebieden zijn als zodanig aangewezen, omdat het kwetsbare gebieden zijn, waar de leefbaarheid onder druk staat. Het gaat om gebieden waar zich complexe maatschappelijke problemen voordoen, veroorzaakt door fysieke, sociale en economische factoren. Dit kan zich onder andere uiten in hoge werkloosheid, slechte kwaliteit van de woningvoorraad, gezondheidsachterstanden, criminaliteit, gevoelens van onveiligheid en onrechtmatige en illegale bewoning. Vanwege deze kwetsbaarheid is het niet wenselijk dat in deze gebieden een uitbreiding van kamerbewoning waarvoor een onttrekkingsvergunning vereist is, plaats vindt. 4

5 Als nulquotumgebieden zijn bij de inwerkingtreding van deze nadere regels aangewezen: 1. De zeven focuswijken in het Nationaal Programma Rotterdam Zuid. 2. De buurten die een onvoldoende (5 of lager) hebben gescoord in de Veiligheidsindex 2012 of de Sociale Index 2012 op de aspecten vervuiling, overlast, of passende huisvesting. 3. Specifieke gebieden (buurten of complexen) waarvan de deelgemeenten hebben aangetoond, dat een uitbreiding van kamerbewoning waarvoor een onttrekkingsvergunning vereist is, de druk op de leefbaarheid op een onaanvaardbaar niveau zou brengen. Quota per deelgemeente In de oude regels hadden de quota per deelgemeente de functie om te grote uitbreiding van kamerbewoning in bepaalde deelgemeenten tegen te gaan. Het quotasysteem kon echter niet sturen op locaties waar kamerbewoning eventueel wel gewenst is. Als het quotum voor een deelgemeente eenmaal gevuld was, bleef dit verder vol en kreeg de hele deelgemeente hiermee het karakter van een nulquotumgebied. Hierdoor werd alle uitbreiding van kamerbewoning door vier of meer personen per woning in grote delen van de gemeente feitelijk onmogelijk gemaakt. Dit is ongewenst, want ook aan deze woonvorm bestaat behoefte. Er is nu voor gekozen om in een beperkter deel van de gemeente geen uitbreiding van kamerbewoning door vier of meer personen per woning toe te staan en het voor de rest van de gemeente wel mogelijk te maken een vergunning aan te vragen. Door het stellen van de eis van minimaal 18 m 2 gebruiksoppervlak per kamerbewoner wordt echter wel gewaarborgd, dat kamerbewoning door vier personen per woning altijd plaatsvindt in woningen met ten minste 72 m 2 gebruiksoppervlak, waardoor overbewoning wordt voorkomen. Vergunning onder voorwaarden De vergunning zal verleend worden onder de voorwaarde dat er door de kamerbewoning geen aantasting plaatsvindt van het woonmilieu en de leefbaarheid van de buurt waar de woning in gelegen is. De vergunning kan worden ingetrokken indien de kamerbewoning leidt tot overlast in de directe omgeving van de woning. Van de verhuurder van de woning wordt overigens verwacht dat hij de verhuur zodanig inricht dat hij de huurovereenkomst kan en zal ontbinden bij constatering van overlast door de huurder. Op die manier zal alleen sprake zijn van intrekking van de onttrekkingsvergunning in gevallen waarbij de verhuurder zijn verantwoordelijkheid niet neemt. De mogelijkheid van intrekking van de vergunning werkt zo ten opzichte van de verhuurder als een stok achter de deur. 2.Artikelsgewijze toelichting Artikel 1 Begripsbepalingen Onttrekkingsvergunning voor kamerbewoning Het verbod op het zonder onttrekkingsvergunning omzetten van zelfstandige in onzelfstandige woonruimte heeft niet alleen betrekking op het moment van de omzetting zelf, maar ook op het naderhand in stand laten van die situatie. Dat betekent dat ook op de rechtsopvolger van degene die een woning eerder, zonder de vereiste vergunning, heeft omgezet de verplichting rust een onttrekkingsvergunning ten behoeve van kamerverhuur aan te vragen. Als hij dit niet doet, is hij in overtreding en kan hem een sanctie worden opgelegd. Voor de toepassing van het vergunningvereiste in deze nadere regels is het niet van belang wie de onzelfstandige woonruimte voor kamerbewoning in gebruik wil geven of heeft gegeven. Of het de eigenaar de hoofdhuurder of de feitelijke kamerbewoners zijn: in alle gevallen is een onttrekkingsvergunning nodig. Kamerbewoning Het is voor de toepassing van het begrip kamerbewoning in deze nadere regels niet van belang of de kamerbewoners al dan niet daadwerkelijk huur betalen. Ook het om niet bewonen van onzelfstandige woonruimte valt onder de regels voor kamerbewoning. Wanneer bij controle van de bewoningssituatie door de gemeente geconstateerd wordt, dat een zelfstandige woonruimte feitelijk bewoond wordt door meer dan één gemeenschappelijk huishouden, is er eveneens sprake van kamerbewoning. Ook dan is immers sprake van omzetting van zelfstandige in onzelfstandige woonruimte. Of vervolgens ook een onttrekkingsvergunning voor kamerbewoning vereist is, is afhankelijk van het aantal bewoners en hun onderlinge relatie. Zie hiertoe het bepaalde in artikel 2 en de definitie van huishouden. Huishouden Kamerbewoning doet zich niet voor, wanneer een zelfstandige woonruimte bewoond wordt door één huishouden waarvan de leden met elkaar een duurzaam gemeenschappelijke huishouding voeren. De bewijslast om ten genoegen van het college van burgemeester en wethouders aan te tonen dat hiervan sprake is, ligt nadrukkelijk bij de eigenaar/verhuurder en/of de huurders/bewoners. De gemeente beoordeelt of de aangevoerde bewijzen voldoende zijn om af te zien van het eisen van een onttrekkingsvergunning voor kamerbewoning. Dit kan zich o.a. voordoen bij het beoordelen van verzoeken tot inschrijving in de GBA en bij controles van feitelijke bewoningssituaties door de gemeente. De gemeente hanteert de volgende lijst van indicaties (waaraan volledig voldaan moet worden) voor de beoordeling van de vraag of sprake is van een duurzaam gemeenschappelijke huishouding: 5

6 alle bewoners staan op dit adres ingeschreven in de GBA of hebben zich aangemeld voor inschrijving op dit adres in de GBA; er is in de woonruimte gemiddeld ten minste 12 m 2 gebruiksoppervlak per bewoner aanwezig; alle ruimten zijn toegankelijk voor alle bewoners, er zijn geen individueel afsluitbare ruimten; er is een woonkamer die voldoende gelegenheid biedt voor alle bewoners om als gezamenlijke woonkamer gebruikt te worden, met voldoende oppervlakte, voldoende zitplaatsen en deze kamer is feitelijk ook als zodanig in gebruik; er is in de woonruimte slechts één keuken; de samenstelling van de groep bewoners is het afgelopen jaar met niet meer dan 25% gewijzigd; de gemeentelijke controleur heeft geen contra-indicaties voor een duurzaam gemeenschappelijke huishouding geconstateerd, zoals: o de bewoners lijken door de verhuurder geïnstrueerd te zijn om een feitelijke situatie van kamerbewoning te verhullen; o de inrichting van de gezamenlijke delen van de woning (zoals de keuken en de woonkamer) lijkt niet als zodanig gebruikt te worden; o de bewoners kennen elkaar niet goed, ze weten elkaars naam niet en wat hun bezigheden zijn; o de bewoners zijn gehuisvest via een tussenpersoon of een uitzendbureau; o het initiatief voor de samenwoning is uitgegaan van de verhuurder en niet van de bewoners zelf; o er zijn overige relevante strijdigheden. Gebruiksoppervlak (gbo): Het gebruiksoppervlak wordt berekend aan de hand van NEN NEN is een door de Stichting Nederlands Normalisatie-instituut uitgegeven norm. Artikelen 2 en 3 Vergunningvrije en vergunningvereiste situaties Een onttrekkingsvergunning voor kamerbewoning is vereist bij kamerbewoning door vier of meer personen per woning of bij bewoning van een woning door meer dan één gemeenschappelijk huishouden, waarbij het kleinste huishouden uit ten minste drie personen bestaat. Het grootste huishouden telt in dat geval voor één persoon. Het is voor de toepassing van het vergunningvereiste in deze nadere regels niet van belang of er al dan niet een hoofdbewoner (met zijn huishouden) met onderhuurder(s) is. Een huishouden kan een gezin met ouders en kinderen zijn, of een andere woonvorm waarin een duurzaam gemeenschappelijke huishouding gevoerd wordt. Onderstaande illustraties dienen ter verduidelijking. Vergunningplichtig zijn de volgende bewoningssituaties per woning kamerbewoning door vier (of meer) personen duurzaam gemeenschappelijk huishouden met drie of meer kamerbewoners meer dan één duurzaam gemeenschappelijk huishouden, waarvan het kleinste uit drie of meer personen bestaat = één persoon = duurzaam gemeenschappelijk huishouden Vergunningvrij zijn de volgende bewoningssituaties per woning kamerbewoning door drie (of minder) personen duurzaam gemeenschappelijk huishouden met één of twee kamerbewoners meer dan één duurzaam gemeenschappelijk huishouden, waarvan het kleinste uit ten hoogste twee personen bestaat = één persoon = duurzaam gemeenschappelijk huishouden Artikel 4 In de nulquotumgebieden In de nulquotumgebieden is alleen kamerbewoning door drie of minder personen per woning mogelijk. Hiervoor is immers, gelet op de artikelen 2 en artikel 3, geen onttrekkingsvergunning nodig. Uiteraard gelden wel de eisen uit de Woningwet en het Bouwbesluit, zoals de eis dat per woning ten minste 12m² per persoon aan gebruiksoppervlak beschikbaar is. Artikel 5 Buiten de nulquotumgebieden Buiten de nulquotumgebieden is wel kamerbewoning door vier of meer personen per woning mogelijk. Daarvoor is een onttrekkingsvergunning voor kamerbewoning nodig. Dit artikel bepaalt in welke gevallen de vergunning wordt verleend. Artikel 6 Kamerbewoning door studenten Het begrip student is gedefinieerd in artikel 1 onder h. Huisvesting van studenten kan in bepaalde omstandigheden een impuls geven aan de leefbaarheid in een gebied. Tegen die achtergrond is bijvoorbeeld in woningen van woningcorporatie Woonstad Rotterdam op de Dordtselaan een project met studentenhuisvesting gerealiseerd, met als resultaat dat 6

7 betrokkenen bij deze straat een verbetering van de leefbaarheid hebben geconstateerd. Dergelijke situaties kunnen zich ook elders in kwetsbare gebieden voordoen. In dit artikel is het daarom mogelijk gemaakt om in bijzondere situaties ook in nulquotumgebieden studentenhuisvesting toe te staan. Het moet hierbij nadrukkelijk wel gaan om studenten, zoals gedefinieerd in artikel 1 onder h (ingeschreven aan een opleiding voor middelbaar of hoger beroepsonderwijs of voor wetenschappelijk onderwijs in Nederland). Artikelen 8 en 9 Verlening onder voorwaarden en intrekking vergunning Zie hiervoor de algemene toelichting onder het kopje Vergunning onder voorwaarden. Artikel 10 Vervallen vergunning na beëindiging gebruik Het gebruik van de woonruimte voor kamerbewoning wordt geacht te zijn beëindigd, nadat de eigenaar/verhuurder dit aan de gemeente heeft medegedeeld, of nadat de gemeente geconstateerd heeft dat de woonruimte weer als zelfstandige woonruimte in gebruik is, voor een ander doel wordt gebruikt, of langer dan drie maanden leeg staat. 7